Foutverwerking en reactie-inhibitie bij buitensporige computerspelspelers: een event-related potential study (2012)

Addict Biol. 2012 Sep;17(5):934-47. doi: 10.1111/j.1369-1600.2012.00467.x. Epub 2012 27 juni.

Kleine M1, van den BergI, Luijten M, van Rooij AJ, Keemink L, Franken IH.

Abstract

Overmatig computergamen is onlangs voorgesteld als een mogelijke pathologische ziekte. Onderzoek naar dit onderwerp staat echter nog in de kinderschoenen en de onderliggende neurobiologische mechanismen zijn nog niet geïdentificeerd. Het bepalen van onderliggende mechanismen van overmatig gamen kan nuttig zijn voor het identificeren van risicogroepen, een beter begrip van het gedrag en het ontwikkelen van interventies. Overmatig gamen wordt vaak vergeleken met pathologisch gokken en een stoornis in het gebruik van middelen. Beide stoornissen worden gekenmerkt door een hoge mate van impulsiviteit, waaronder tekortkomingen in foutverwerking en reactie-inhibitie.

De huidige studie was gericht op het onderzoeken van foutverwerking en reactie-inhibitie bij overmatige gamers en controles met behulp van een Go / NoGo-paradigma gecombineerd met gebeurtenisgerelateerde potentiële opnames. De resultaten gaven aan dat overmatige gamers verminderde foutgerelateerde negativiteitsamplitudes vertonen als reactie op onjuiste proeven ten opzichte van correcte proeven, wat een slechte foutverwerking in deze populatie impliceert. Bovendien vertonen buitensporige gamers hogere niveaus van zelfgerapporteerde impulsiviteit en reageren ze impulsiever, wat blijkt uit minder gedragsinhibitie bij de Go/NoGo-taak.

Te huidige studie geeft aan dat overmatig gamen gedeeltelijk parallel loopt met impulsbeheersing en stoornissen in het gebruik van middelen met betrekking tot impulsiviteit gemeten op zelfgerapporteerd, gedrags- en elektrofysiologisch niveau. Hoewel de huidige studie het niet mogelijk maakt om harde conclusies te trekken over causaliteit, zou het kunnen zijn dat trekimpulsiviteit, slechte foutverwerking en verminderde remming van gedragsreacties ten grondslag liggen aan de buitensporige spelpatronen die bij bepaalde individuen worden waargenomen. Ze zijn mogelijk minder gevoelig voor negatieve gevolgen van gamen en gaan daarom ondanks nadelige gevolgen door met hun gedrag.