Internetverslaving: een beschrijvend klinisch onderzoek gericht op comorbiditeit en dissociatieve symptomen (2009)

Compr Psychiatry. 2009 Nov-Dec; 50 (6): 510-6. doi: 10.1016 / j.comppsych.2008.11.011. Epub 2009 Jan 20.

Bernardi S1, Pallanti S.

Abstract

DOEL:

Internetverslaving (IAD) is een opkomende oorzaak van morbiditeit en is recentelijk overwogen om opgenomen te worden in het diagnostisch en statistisch handboek voor psychische stoornissen, vijfde editie. Gezien de schaarste aan kennis over IAD, hebben we een beschrijvende klinische analyse uitgevoerd van patiënten die zich richten op klinische, demografische kenmerken en comorbiditeiten. Het detachement is gesuggereerd als reden voor de aantrekkelijkheid van internet; dus hebben we dissociatieve symptomen en hun associatie met IAD-beperkingen beoordeeld.

ONTWERP EN INSTELLING:

Een cohort van 50 volwassen poliklinische patiënten werd gescreend met behulp van de Internet Addiction Scale. Het uitsluitingscriterium was het gebruik van internet voor slechts één doel, zoals gokken of gokken.

DEELNEMER:

Negen vrouwen en 6-mannen vormden het voorbeeld van internetverslaafden; elk van hen had een score van 70 of hoger op de internetversieschaal.

METING:

Comorbiditeiten en sub-drempel symptomen werden zorgvuldig gescreend. Dissociatieve symptomen werden geanalyseerd met de dissociatieve ervaringsschaal en de invaliditeit werd beoordeeld met behulp van de Sheehan Disability Scale.

Bevindingen:

Uren / week doorgebracht op internet waren 42.21 +/- 3.09. Klinische diagnoses omvatten 14% aandachtstekortstoornis en hyperactiviteitsstoornis, 7% hypomanie, 15% gegeneraliseerde angststoornis, 15% sociale angststoornis; 7% dysthymie, 7% obsessieve compulsieve persoonlijkheidsstoornis, 14% borderline persoonlijkheidsstoornis en 7% vermijdende persoonlijkheidsstoornis. Eén patiënt voldeed aan de criteria voor eetbuistoornis. Ernstmetingen van IAD waren geassocieerd met een hogere perceptie van gezinsongeschiktheid (r = 0.814; P

CONCLUSIE:

Vanuit fenomenologisch oogpunt lijkt IAD in onze steekproefpopulatie meer verplicht dan beloond of gemotiveerd. Dissociatieve symptomen zijn gerelateerd aan de ernst en de impact van IAD.