Webverslaving in de hersenen: corticale oscillaties, autonome activiteit en gedragsmaatregelen (2017)

J Behav Addict. 2017 Jul 18: 1-11. doi: 10.1556 / 2006.6.2017.041.

Balconi M1,2, Campanella S3, Finocchiaro R1,2.

Abstract

Achtergrond en doelstellingen

Internetverslaving (IA) werd onlangs gedefinieerd als een stoornis die zowel de impulscontrole als de beloningssystemen markeerde. In het bijzonder werden remmende tekorten en beloningsvooroordeel als zeer relevant beschouwd in IA. Dit onderzoek beoogt de elektrofysiologische correlaten en autonome activiteit [huidgeleidingrespons (SCR) en hartslag] te onderzoeken in twee groepen jonge proefpersonen (N = 25), met een hoog of laag IA-profiel [getest door de Internet Addiction Test (IAT) ], met specifieke verwijzing naar gokgedrag.

Methoden

Oscillerende hersenactiviteit (delta, theta, alfa, bèta en gamma) en autonome en gedragsmatige metingen [reactietijden (RT's) en foutpercentages (ER's)] werden verkregen tijdens de uitvoering van een Go/NoGo-taak als reactie op zeer lonende (online gokvideo’s en videogames) of neutrale stimuli.

Resultaten

Een betere prestatie (verminderde ER's en verminderde RT's) werd onthuld voor hoge IAT in het geval van NoGo-onderzoeken die belonende signalen vertegenwoordigen (remmende controleconditie), waarschijnlijk als gevolg van een "winsteffect" veroorzaakt door de belonende toestand. Daarnaast hebben we voor NoGo-onderzoeken met betrekking tot stimuli voor gokken en videogames ook waargenomen dat (a) de laagfrequente band (delta en theta) en SCR toenamen en (b) een specifiek lateralisatie-effect (meer activiteit aan de linkerkant) delta en theta bij hoge IAT.

Discussie

Er werd aangenomen dat zowel remmende controletekorten als beloningsbiaseffect IA verklaren.

trefwoorden:

Internet verslaving; autonome activiteit; hersenoscillaties; gokken; belonend

PMID: 28718301

DOI: 10.1556/2006.6.2017.041