Het is waar dat het hebben van een obsessieve-compulsieve stoornis (OCS) de kansen van een individu om een verslaving te ontwikkelen vergroot. In hun argumenten tegen het concept van gedragsverslavingen, waaronder pornoverslaving, beweren sceptici vaak dat pornoverslaving een 'dwang' is en geen 'verslaving'. Die verslaving is "als" OCS. Wanneer verder wordt aangedrongen op hoe een 'dwang om X te gebruiken' verschilt (fysiologisch) van een 'verslaving aan X', is een veel voorkomende comeback van deze ongeïnformeerde sceptici dat 'gedragsverslavingen gewoon OCS zijn'. Niet waar. Onderzoek toont aan dat verslavingen op veel inhoudelijke manieren verschillen van OCS. In feite heeft de DSM-5 aparte categorieën voor OCS en gedragsverslavingen, dus zijn experts beseffen dat de twee aandoeningen fysiologisch verschillend zijn. Een fragment van deze 2016-beoordeling vat het samen:
Obsessief-compulsieve spectrumstoornissen zijn overwogen om seksuele dwangmatigheid te conceptualiseren (40) omdat sommige studies hebben aangetoond dat individuen met hyperseksueel gedrag zich in het spectrum van de obsessief-compulsieve stoornis (OCS) bevinden. OCD voor hyperseksueel gedrag is niet consistent met DSM-5 (1) -diagnostische inzichten van OCD, die van de diagnose uitsluiten van het gedrag waaraan individuen plezier beleven. Hoewel obsessieve gedachten van het OCD-type vaak seksuele inhoud hebben, worden de geassocieerde compulsies die worden uitgevoerd in reactie op de obsessies niet uitgevoerd voor hun plezier. Personen met ocs melden gevoelens van angst en walging in plaats van seksuele begeerte of opwinding wanneer ze worden geconfronteerd met situaties die obsessies en compulsies teweegbrengen, waarbij de laatste alleen wordt uitgevoerd om het onbehagen dat de obsessieve gedachten oproepen te onderdrukken. (41)
Pornoverslaving beweren vaak dat CSBD niets meer is dan obsessieve compulsieve stoornis (OCD), maar dit uitgeputte spreekpunt heeft weinig empirische ondersteuning: (uittreksel uit De rol van impulsiviteit en compulsiviteit bij problematisch seksueel gedrag herijken, 2018).
Er zijn maar weinig studies die associaties tussen compulsiviteit en hyperseksualiteit hebben onderzocht. Onder mannen met een niet-parafiele hyperseksuele stoornis varieert de lifetime prevalentie van obsessieve-compulsieve stoornis - een psychiatrische stoornis die wordt gekenmerkt door compulsiviteit - van 0% tot 14% (Kafka, 2015). Obsessiviteit - die kan worden geassocieerd met dwangmatig gedrag (Minnesota Multiphasic Personality Inventory 2 (MMPI-2); Butcher, Dahlstrom, Graham, Tellegen, & Kaemmer, 1989) - bij behandelingszoekende mannen met hyperseksualiteit blijkt verhoogd te zijn ten opzichte van een vergelijkingsgroep, maar de effectgrootte van dit verschil was zwak (Reid & Carpenter, 2009). Wanneer de associatie tussen het niveau van obsessief-compulsief gedrag - beoordeeld door een subschaal van het Structured Clinical Interview for DSM-IV (SCID-II) (First, Gibbon, Spitzer, Williams, & Benjamin, 1997) - en het niveau van hyperseksualiteit werd onderzocht onder behandelingszoekende mannen met hyperseksuele stoornis, werd een trend naar een positieve, zwakke associatie gevonden (Carpenter, Reid, Garos, & Najavits, 2013). Op basis van de bovengenoemde resultaten lijkt compulsiviteit op relatief kleine wijze bij te dragen aan hyperseksualiteit.
Relevante fragmenten uit Online Porno-verslaving: wat we weten en wat we niet doen-een systematische review (2019):
Vanuit impulsperspectiefperspectief wordt hyperseksueel gedrag in het algemeen aangeduid als Compulsive Sexual Behavior (CSB). Coleman [56] is een voorstander van deze theorie. Hoewel hij parafiel gedrag onder deze term omvat [57], en ze kunnen in sommige gevallen naast elkaar bestaan, hij onderscheidt het duidelijk van niet-parafide CSB, dat is waar we ons in deze beoordeling op willen richten. Interessant is dat niet-parafissaal hyperseksueel gedrag meestal even frequent, zo niet meer is dan sommige parafilieën [43,58].Recentere definities van CSB verwijzen echter meestal naar meervoudig seksueel gedrag dat dwangmatig kan zijn: het meest gerapporteerd zijnde masturbatie, gevolgd door dwangmatig gebruik van pornografie, en promiscuïteit, dwangmatig varen en meervoudige relaties (22-76%) [9,59,60].Hoewel er duidelijke overlappingen zijn tussen hyperseksualiteit en aandoeningen zoals obsessief-compulsieve stoornis (OCS) en andere stoornissen in de impulsbeheersing [61], worden er ook enkele opmerkelijke verschillen naar voren gebracht: OCD-gedrag houdt bijvoorbeeld geen beloning in, in tegenstelling tot seksueel gedrag. Bovendien kan het aangaan van dwanghandelingen resulteren in tijdelijke verlichting voor OCD-patiënten [62], hyperseksueel gedrag wordt meestal geassocieerd met schuld en spijt na het plegen van de daad [63]. Ook is de impulsiviteit die soms het gedrag van de patiënt kan domineren onverenigbaar met de zorgvuldige planning die soms vereist is in CSB (bijvoorbeeld met betrekking tot een seksuele ontmoeting) [64]. Goodman denkt dat verslavingsstoornissen liggen op de kruising van compulsieve stoornissen (die angstvermindering inhouden) en impulsieve stoornissen (waarbij sprake is van bevrediging), waarbij de symptomen worden onderbouwd door neurobiologische mechanismen (serotoninerge, dopaminerge, noradrenerge en opioïde systemen) [65]. Stein is het eens met een model dat verschillende ethiopathogenische mechanismen combineert en stelt een ABC-model voor (affectieve dysregulatie, gedragsverslaving en cognitieve dyscontrol) om deze entiteit te bestuderen [61].Vanuit een verslavend gedragspunt is hyperseksueel gedrag afhankelijk van het delen van kernaspecten van verslaving. Deze aspecten, volgens de DSM-5 [1], verwijzen naar het genoemde problematische consumptiemodel toegepast op hyperseksueel gedrag, zowel offline als online [6,66,67]. Bewijs van tolerantie en terugtrekking bij deze patiënten kan waarschijnlijk van cruciaal belang zijn om deze entiteit te karakteriseren als een verslavende aandoening [45]. Problematisch gebruik van cybersex wordt ook vaak geconceptualiseerd als een gedragsverslaving [13,68].
Dwangstoornis bij seksueel gedrag bij obsessief-compulsieve stoornis: prevalentie en geassocieerde comorbiditeit (2019) - Studie meldde dat CSBD-percentages feitelijk lager zijn bij mensen met OCS dan bij de algemene bevolking:
In deze studie waren we geïnteresseerd in de prevalentie en de bijbehorende sociodemografische en klinische kenmerken van CSBD bij patiënten met OCS. Eerst vonden we dat 3.3% van de patiënten met OCD de huidige CSBD haden 5.6% had levenslange CSBD, met een significant hogere prevalentie bij mannen dan bij vrouwen. Ten tweede ontdekten we dat andere aandoeningen, met name gemoedstoestanden, obsessief-compulsieve en impulscontrolestoornissen, vaker voorkwamen bij ocs-patiënten met CSBD dan bij patiënten zonder CSBD, maar niet voor stoornissen als gevolg van middelengebruik of verslavend gedrag.
De vroege schattingen van de prevalentiecijfers van CSBD van Carnes (1991) en Coleman (1992) suggereerden dat tot 6% van de mensen in de algemene bevolking lijdt aan compulsief seksueel gedrag. Hoewel het onduidelijk is hoe deze schattingen werden verkregen (Black, 2000), bevestigde later epidemiologisch onderzoek dat dwangmatige seksualiteit, waaronder mogelijk verhoogde masturbatiefrequentie, pornografisch gebruik, aantal seksuele partners en buitenechtelijke affaires, veel voorkomt in de algemene bevolking (Dickenson et al., 2018). Onze bevindingen over prevalentiecijfers van CSBD bij OCS lijken ongeveer vergelijkbaar met die in de algemene bevolking (Langstrom & Hanson, 2006; Odlaug et al., 2013; Skegg, Nada-Raja, Dickson, & Paul, 2010).
Concluderend wijzen onze gegevens erop dat de prevalentiecijfers van CSBD bij OCD vergelijkbaar zijn met die in de algemene populatie en in andere diagnostische cohorten. Bovendien vonden we dat CSBD bij OCS eerder comorbide was met andere impulsieve, compulsieve en stemmingsstoornissen, maar niet met verslaving aan gedrag of stoffen. Deze bevinding ondersteunt de conceptualisatie van CSBD als een compulsief-impulsieve stoornis. In de toekomst zijn gestandaardiseerde metingen met degelijke psychometrische eigenschappen nodig om de aanwezigheid en ernst van CSBD te beoordelen. Toekomstig onderzoek moet doorgaan met het consolideren van de conceptualisering van deze aandoening en het verzamelen van aanvullende empirische gegevens om uiteindelijk de klinische zorg te verbeteren.
De percentages van gelijktijdig optredende gedragsverslavingen bij behandelingszoekende personen met obsessief-compulsieve stoornis: een voorlopig rapport (2020) - Onderzoek meldde dat de percentages gedragsverslaving (inclusief internetverslaving en CSBD) ongeveer hetzelfde zijn als bij de algemene bevolking. Verslaving staat dus niet gelijk aan OCS of compulsiviteit:
Methoden: Drieëntwintig internationale centra die gespecialiseerd zijn in de behandeling van OCS werden uitgenodigd om deel te nemen aan een onderzoek naar de percentages van gedragsverslavingen en andere relevante comorbiditeit in hun monsters.
Resultaten: zestien van de 23 (69.6%) uitgenodigde centra uit 13 landen beschikten over voldoende gegevens om aan de enquête deel te nemen. Het gebruik van gevalideerde diagnostische hulpmiddelen was discrepant, waarbij de meeste centra afhankelijk waren van een 'klinische diagnose' om gedragsverslavingen te diagnosticeren. Het laatste monster bestond uit 6916 patiënten met een primaire diagnose van OCS. De gerapporteerde percentages gedragsverslavingen waren als volgt: 8.7% voor problematisch internetgebruik, 6.8% voor dwangmatige seksuele gedragsstoornis, 6.4% voor dwangmatige koop, 4.1% voor gokstoornis en 3.4% voor internetgokstoornis.
We beschrijven een geval van een 28-jarige man met milde kenmerken van een obsessief-compulsieve stoornis (OCD) die een grote vorm kreeg met de komst van pornografische verslaving.
In de meeste van de studies op de onderliggende pagina's hieronder, vergeleken onderzoekers verslaafden met verslaving, omdat gokverslaving de enige gedragsverslaving is die tot nu toe officieel werd erkend in de nieuwe DSM-5 (2013).
;
