Seksverslaving: een vergelijking met afhankelijkheid van psychoactieve drugs (2003)

Plant, Martin en Moira Plant.

Journal of Substance gebruik 8, nee. 4 (2003): 260-266.

https://doi.org/10.1080/14659890310001636125

Abstract

Dit artikel beschouwt de status van bepaalde soorten seksueel gedrag als een vorm van niet-drugsverslaving of 'verslaving'. De term 'seksverslaving' heeft pas de laatste jaren een zekere mate van acceptatie gekregen. Veel van de gepubliceerde discussie over dit onderwerp heeft het perspectief van het 'ziektemodel' en de 12-stappenbenadering van verslavend gedrag overgenomen die het meest bekend is in relatie tot afhankelijkheid van psychoactieve stoffen. Er wordt een aantal definities genoemd, samen met Carnes 'invloedrijke typologie van drie niveaus van seksuele verslaving. Enkele punten van kritiek op deze benadering worden overwogen. Het is niet algemeen aanvaard dat sommige vormen van seksueel gedrag als afhankelijkheid of 'verslaving' moeten worden beschouwd. Een aantal therapeutische benaderingen is geprezen als reactie op seksuele verslaving. Deze omvatten individuele psychotherapie, cognitieve gedragstechnieken en het gebruik van medicatie om seksueel verlangen of de intensiteit van een orgasme te onderdrukken. Er worden enkele overeenkomsten met afhankelijkheid van psychoactieve drugs erkend. Geconcludeerd wordt dat bepaalde vormen van seksueel gedrag (waaronder internet- of 'cyberseksverslaving') terecht kunnen worden beschouwd als een vorm van afhankelijkheid. Seks activeert dezelfde delen van de hersenen als die welke worden geactiveerd door drugsgebruik. Bovendien zijn er aanwijzingen dat problemen met psychoactieve drugs verband kunnen houden met problemen die verband houden met seksueel gedrag. Er wordt gesuggereerd dat 'verslavings'-professionals cliënten moeten screenen op problemen met seksueel gedrag.