Meer bewijs voor binge-mechanismen
Commentaar: We beschouwen verslaving aan internetporno als een verwacht resultaat van wat we het 'binge-trigger-mechanisme' noemden. Dat wil zeggen, zoogdierhersenen zijn ontworpen om normale verzadigingsmechanismen op te heffen wanneer ze worden geconfronteerd met een voedsel- of seksbonanza (dichte calorieën en gewillige partners met goede genen). Onderzoek blijft meer bewijs leveren voor deze theorie.
Studie vindt waarom we hunkeren naar friet en friet
Stephanie Pappas, Senior Schrijver LiveScience
Datum: 04 juli 2011
Het is moeilijk om slechts één aardappelchip te eten, en een nieuwe studie kan verklaren waarom.
Vette voedingsmiddelen zoals frites en patat zetten het lichaam ertoe aan om chemicaliën te produceren die vergelijkbaar zijn met die in marihuana, rapporteren onderzoekers vandaag (4 juli) in het tijdschrift Proceedings of the National Academy of Sciences (PNAS). Deze chemicaliën, "endocannabinoïden" genaamd, maken deel uit van een cyclus die ervoor zorgt dat je terug blijft komen voor nog een hap kaasfriet, zo bleek uit de studie.
"Dit is de eerste demonstratie dat endocannabinoïde signalering in de darmen een belangrijke rol speelt bij het reguleren van de vetinname", zei onderzoeker Daniele Piomelli, een professor in de farmacologie aan de University of California, Irvine, in een verklaring.
Zelfgemaakte marihuana-chemicaliën
Uit het onderzoek bleek dat vet in de darmen de afgifte van endocannabinoïden in de hersenen veroorzaakt, maar het grijze spul tussen je oren is niet het enige orgaan dat natuurlijke marihuana-achtige chemicaliën maakt. De menselijke huid maakt ook het spul. Cannabinoïden op de huid kunnen bij ons dezelfde rol spelen als bij potplanten: vette bescherming tegen wind en zon.
Van endocannabinoïden is ook bekend dat ze de eetlust en het smaakgevoel beïnvloeden, volgens een 2009-onderzoek in PNAS, wat de munchies verklaart die mensen krijgen wanneer ze marihuana roken.
In de nieuwe studie, pasten Piomelli en haar collega's ratten met buizen aan die de inhoud van hun magen zouden afvoeren terwijl ze aten of dronken. Deze maagbuisjes lieten de onderzoekers weten of vet op de tong inwerkte, in welk geval ze een
endocannabinoïde-afgifte, zelfs als de buisjes zijn geïmplanteerd, of in de darmen, in welk geval ze het effect niet zouden zien.
De ratten mochten nippen aan een gezondheidsbeweging (vanilla sure), een suikeroplossing, een eiwitrijke vloeistof genaamd pepton, of een vetrijke drank gemaakt van maïsolie. Vervolgens hebben onderzoekers de ratten geanesthetiseerd en ontleed, waardoor ze hun organen snel bevriezen voor analyse.
Voor de liefde van vet
Het proeven van suikers en eiwitten had geen invloed op de afgifte van de natuurlijke marihuana-chemicaliën van het lichaam, vonden de onderzoekers. Maar suppen op vet deed het wel. De resultaten toonden aan dat vet op de tong een signaal naar de hersenen triggert, die vervolgens een bericht naar de darmen doorstuurt via een zenuwbundel die de nervus vagus wordt genoemd. Dit bericht beveelt de productie van endocannabinoïden in de darmen, die op hun beurt een waterval van andere signalen aansturen die allemaal dezelfde boodschap uitdragen: eet, eet, eet!
Dit bericht zou nuttig zijn geweest in de evolutionaire geschiedenis van zoogdieren, zei Piomelli. Vetten zijn cruciaal om te overleven, en ze waren in het dieet van zoogdieren moeilijk te verkrijgen. Maar in de wereld van vandaag, waar op elke hoek een supermarkt vol junkfood zit, werkt onze evolutionaire liefde voor vet gemakkelijk terug.
De bevindingen suggereren dat medische onderzoekers door het blokkeren van de ontvangst van endocannabinoïdesignalen de cyclus kunnen doorbreken die mensen ertoe aanzet vet eten te veel te eten. Het blokkeren van endocannabinoïde-receptoren in de hersenen kan angst en depressie veroorzaken, zei Piomelli, maar een medicijn dat is ontworpen om zich op de darmen te richten, kan deze negatieve bijwerkingen niet veroorzaken.
http://www.livescience.com/14890-marijuana-chemicals-fatty-foods.html
;
