Po pierwsze, TEDx mówi o terapii lub podejściu ACT
Powiedział członek forum:
Wszystkie znane mi kontemplacyjne tradycje, buddyzm, taoizm, joga, kabała ++ zgadzają się, że jest to odporność w kierunku odczuwania niewygodnych emocji, które najbardziej je zwiększają. W buddyzmie oddzielają ból od cierpienia.
Ból byłby początkowym lękiem, jaki odczuwasz w sytuacji społecznej. Cierpienie pojawia się tylko jako konsekwencja opierania się bólowi. Więc myśląc: „O nie, czuję strach, to jest po prostu okropne, o nie, nie mogę z tym żyć, odejdź” itd., Zaczynasz atakować napięciem przeciwko strachowi, który w rzeczywistości wzrasta to dziesięciokrotnie.
W ten sposób początkowy, często mały strach zamienia się w atak lęku na pełną skalę. Poza wzmacnianiem złych uczuć, strategia ta utrzymuje również złe samopoczucie. Jeśli pozwala się odczuwać jakiekolwiek negatywne emocje, zwykle mija po prostu, a przynajmniej staje się znacznie mniej.
Ten pogląd na to, jak odnosić się do emocji, jest obecnie wspierany w zachodniej społeczności naukowej poprzez badania nad terapiami „Terapia akceptacji i zaangażowania” (ACT) i „Terapia poznawcza oparta na uważności”. Obie te terapie opierają się głównie na tej jednej psychologicznej zasadzie, wyjaśnionej powyżej. Obie terapie mają obecnie mnóstwo badań, które pokazują, że oferują znacznie lepsze wyniki niż inne terapie, takie jak konwencjonalna terapia poznawcza (która jest również bardzo dobra) i psychoterapia (która czasami może przynieść dobre rezultaty).
Jest książka zatytułowana Skoroszyt uważności i akceptacji dla lęku, co jest warte przeczytania. Inne książki na temat MBCT lub ACT również są prawdopodobnie dobre.
Chciałbym również przeczytać następujące artykuły na www.shinzen.org: „Algorytm przetwarzania bólu, ”Streszczenie książki Shinzena Przerwa w bólu (aby zrozumieć rozróżnienie między bólem a cierpieniem), „Cykl paniki” oraz „Ucieczka w życie” i „Równowaga”. To da ci dobre zrozumienie tego, co próbowałem powiedzieć.
Oto, co powiedział inny członek forum:
Zasadniczo to, co próbuję zrobić z moim nowym, płytkim zrozumieniem ACT, to… cóż, najlepiej to opisać innym akronimem, AVC.
A = Akceptacja… to akceptacja myśli seksualnych, popędów fizycznych, faktu, że jestem uzależniony. Nie oznacza to, że w mojej głowie pojawi się retrospekcja, a ja na to: „OK, super. Przyjrzyjmy się temu bardziej szczegółowo ”. To bardziej jak: „Och, są żywe retrospekcje, fajnie, to nie tak, że jestem złą osobą lub że nawróciłem się, ponieważ pozwoliłem, aby się pojawiło. Poza tym to minie ”. Zaakceptowanie fizycznych popędów też bardzo pomogło. Na przykład przypadkowo natrafię na wskazówkę i zauważę, że moje serce spada i że dostaję lekkiego szoku w pachwinie. W tej sytuacji zwykłem mówić: „Cóż, podnieciłem się i mam boner, co oznacza, że prawdopodobnie miałem już duży przypływ dopaminy, co oznacza, że równie dobrze mogę nawrócić”. Teraz bardziej mówię: „Whoa, to mnie podnieciło. Schludnie, jak mam na to wszystkie subtelne fizyczne reakcje. Poza tym to nie tak, że nawróciłem się, ponieważ przypadkowo zobaczyłem zdjęcie jakiegoś słodziaka przez jedną sekundę i podnieciłem się, to znaczy, że jestem facetem, który ma libido. ”
V = wartości. Napisałem krótką wypowiedź o rodzaju osoby, jako którą chciałbym zostać zapamiętany, i trzymam to oświadczenie w kieszeni i dotykam, gdy potrzebuję przypomnienia (w porządku, wiem, ale to pomogło). Widzę więc wskazówkę lub myślę o seksualności, akceptuję ją (A), a następnie, zanim zacznę działać, przypominam sobie o swoich wartościach (V), a potem…
C = popełnione działanie. Lub, w moim przypadku, dopuścił się braku działania. Zaakceptowałem fakt, że jestem człowiekiem i mogę się włączyć (A), a potem przypomniałem sobie, że aby być osobą, którą chcę być, nie mogę już wychodzić z porno ( V). Potem robię trochę bezczynności i po prostu, cóż, nie patrzę na porno i nie wychodzę. Właściwie to miałem kilka miłych chwil, kiedy leżę w łóżku po uderzeniu dużą wskazówką i mówię: „Wow, nawet jeśli leżę tutaj na łóżku, fakt, że” Nie wstawanie i nie włączanie laptopa to w rzeczywistości radykalny akt samoopieki ”.
Odwiedź http://www.actmindfully.com.au/acceptance_&_commitment_therapy
Uważam, że strona jest bardzo obszerna. Coś jak ACT For Dummies. Szczególnie pomocna okazała się lista „sześciu głównych zasad ACT”. (Jak widać, trzech z tych dyrektorów znalazło się w mojej strategii).
Dodał:
Ciągle sobie przypominałem, że sygnały są nieuniknione i tak sobie z nimi radzisz. A propos, natknąłem się na ten post PT, który był bardzo pomocny. http://www.psychologytoday.com/blog/ulterior-motives/201110/harness-the-power-temptation (nie jestem pewien, czy na tej stronie są jakieś wskazówki dla osób zainteresowanych spojrzeniem, więc bądź ostrożny) .
Artykuł zasadniczo potwierdza pogląd, że przygotowanie się na przeszkody i sygnały to dobry pomysł. Ostatnio zajmowałem się terapią ACT i znalazłem to na stronie internetowej, która pomaga ci wyznaczyć cel, jednocześnie myśląc o możliwych przeszkodach, które mogą stanąć ci na drodze. Wydaje się jednak, że tylko myśli, że prywatne wydarzenia (myśli, doznania, uczucia, pragnienia) mogą przeszkadzać. Więc teraz wybieram wypełnienie go, a także przewiduję możliwe wskazówki i zastanawiam się, jak sobie z nimi poradzę (np. Reklamy telewizyjne, ekscytujące sceny w programach telewizyjnych, ekscytujące sceny w filmach, reklamy online, werbalne wskazówki online, werbalne wskazówki w książkach, wizualne wskazówki na billboardach itp.)
http://www.thehappinesstrap.com/upimages/Willingness_and_Action_Plan.pdf
;