„Coming Out as a Porn Addict” (Atlantyk)

Subskrybuj The Atlantic By Izaak Abel

Około rok temu regularnie chodziłam do terapeuty. Podczas jednej sesji wspomniałem o niszowym porno, które oglądałem, i nie byłem pewien, czy chcę objąć niektóre z „bardziej perwersyjnych” fantazji, takich jak gwałt i kazirodztwo, poprzez odgrywanie ról w moim prawdziwym życiu seksualnym. To był jedyny raz, kiedy pamiętałem, jak mówiła mi, że pewne fantazje – nie odgrywane w prawdziwym życiu, tylko wyobrażone – mogą być „niewłaściwe” lub uważane za „choroba”. Z perspektywy czasu, zrozumienie mojego stanu jako choroby mogło rzeczywiście być wzmacniające, gdyby zostało wyjaśnione w inny sposób, ale w tamtym czasie całkowicie mnie zamknęło. Nigdy więcej jej o tym nie wspomniałem. Nie jestem sam w tym, że czuję się uciszony. Każdego dnia uniemożliwia wielu osobom powrót do zdrowia. Z porno.

Wcześniej w tym miesiącu w Atlantic Opisałem, jak utożsamiałem się z ruchem uzależnienia od pornografii, jeśli nie byłem pewien, gdzie dokładnie wpadłem pod ten parasol. Wytwórnia sprawiła, że ​​czułem się komfortowo sięgając do grup powinowactwa i ostatecznie szukając leczenia, które teraz uznałem za potrzebne.

Od razu zaczęło się godzinami zastanawiania się: ilu innych ludzi ogląda porno tak jak ja? Chociaż nie ma ankiety na temat uzależnienia od pornografii, dla pewnego procentu populacji pojawia się ścieżka życia w cieniu pornografii internetowej.

Średnia wieku dziecka w USA najpierw wystawiony na porno jest jednak 11 zgodnie z Family Safe Media inni twierdzą, że jest bliżej 14, Według Rodzina Norton, 3.5 milionów wyszukiwań internetowych w 2009 przez dzieci, szóstym najczęściej wyszukiwanym hasłem było „porno”. Dla dzieci poniżej ośmiu lat był to czwarty najczęściej wyszukiwany termin.

Najwyraźniej wielu takich jak ja zaczęło oglądać pornografię, kiedy ledwo dojrzewało naukowcy twierdzą że istnieje korelacja między wczesnym używaniem pornografii a problemami z przymusem seksualnym w przyszłości.

Według ankiety 2009 studentów 30,000, Szacuje się, że ponad 10 procent amerykańskich studentów płci męskiej jest ciężkimi użytkownikami porno (od 20 do 62 godzin tygodniowo), a 2007 procent chłopaków z college'u ogląda co tydzień jakieś internetowe porno. Na Uniwersytecie Brighama Younga w 21 roku XNUMX procent studentów college'u przyznało, że oglądało porno „codziennie lub prawie codziennie”.

Jako dorośli problemy mogą się utrzymywać. Podczas spotkania prawników 2003 American Academy of Matrimonial dwie trzecie prawników poinformowało, że kompulsywne korzystanie z Internetu odegrało znaczącą rolę w rozwodach w tym roku, a 56 procent tych spraw rozwodowych obejmował partnera, który miał obsesyjne zainteresowanie stronami pornograficznymi. Osiem lat wcześniej pornografia nie odgrywała prawie żadnej roli w rozwodzie.

Jako kraj oglądamy dużo porno - 40 milionów ludzi odwiedza stronę porno przynajmniej raz w miesiącu (to mniej więcej jeden na ośmiu Amerykanów). A jako populacja internetowa 25 procent naszych zapytań w wyszukiwarkach i zdumiewające 35 procent naszych pobrań dotyczy pornografii.

Podczas gdy niektóre badania, które przeprowadziły ankietę wśród ogółu ludności, potwierdzają to Internetowe porno nie stanowi większego problemu, należy zauważyć, że odsetek „uzależnionych” od pornografii internetowej jest znacznie wyższy w populacjach zagrożonych: młodych mężczyzn podłączonych do Internetu. (75 do 85 procent internetowych użytkowników pornografii to mężczyźni).

I chociaż uzależnienie od pornografii internetowej nie zostało szczegółowo zbadane, donosi o tym jedno z badań Uzależnienie od Internetu w szerszym zakresie jest tak wysokie, jak procent 23 w niektórych populacjach mężczyzn w wieku szkolnym, a pornografia jest uważana za najbardziej uzależniający bodziec online.

Oglądałem tylko kilka godzin porno w tygodniu i nie oglądałem porno od lat, ale nadal negatywnie wpływa to na moje życie - więc dla niektórych próg nie jest tak wysoki, zanim pornografia internetowa spowoduje problemy. Już teraz wydaje się, że może być co najmniej dziesięć do dwudziestu procent facetów w wieku college'u cierpiących na problemy związane z pornografią internetową, a przy większej liczbie dzieci oglądających w młodszym wieku, gdy szybki Internet stanie się bardziej dostępny, jak duża będzie ta społeczność przez kiedy dzieci mojego pokolenia są w wieku college'u?

Na szczęście ta społeczność już się organizuje.

Znalezienie internetowej społeczności uzależnienia od porno Fora do omawiania wykorzystania pornografii a kompulsywna masturbacja pojawia się w sieci. Obejmują one NoFap Reddita (gdzie członkowie wspierają wzajemną abstynencję od „fagowania” lub masturbacji), Twój mózg został zrównoważony (gdzie użytkownicy publikują dzienniki opuszczające porno), PubMedoraz mnóstwo stron poświęconych kulturystyce (głównie związanych z zaburzeniami erekcji), a także kilka forów skupiających się na szczególnie ideologii rzucania pornografii Karmić prawego wilka.

Bardziej niż zaskakujące statystyki, szybki rozwój tych społeczności cyfrowych wydawał mi się konkretną deklaracją, że wiele osób jest, przynajmniej samozaparciem, dotkniętych pornografią: NoFap złamał subskrybentów 60,000 w zeszłym miesiącu.

Niektóre z tych grup zbierają interesujące informacje na temat „uzależnionych od pornografii” i rozwiązań crowdsourcingowych - wspólnie wykorzystując Internet do walki z tym, co wyrządził każdemu użytkownikowi samodzielnie. Na przykład społeczność „fapstronaut” Reddita przeprowadziła self-survey w kwietniu 2012 z ponad respondentami 1,500, które szczegółowo opisują ich dane demograficzne, nawyki masturbacyjne i zgłaszane przez siebie skutki abstynencji masturbacyjnej.

Poniżej znajduje się wykres z ankiety opisującej zmienne upodobania seksualne, co według niektórych badaczy jest charakterystyczne dla uzależnienia od pornografii internetowej:

PORNGRAPH.JPG

Oczywiście ludzie organizują się w dużej mierze, aby dowiedzieć się, co poprawiło życie tych, którzy cierpią z powodu tej mało rozpoznawalnej dolegliwości. W tym celu Gary Wilson i Marnia Robinson, założyciele Twój mózg na porno, wkroczyliśmy w rolę informatora i kuratora.

Opierając się na analizie badań nad uzależnieniami, Wilson i Robinson sugerują eksperyment: brak pikselowych bodźców seksualnych tak długo, jak jest to potrzebne do „ponownego uruchomienia”. Termin luźno oznacza powrót do „normalnego” funkcjonowania seksualnego i libido poprzez osłabienie ścieżek neuronowych, które wiązały się z pobudzeniem z bodźcami pornograficznymi. Z ram neuroplastyczności wysuwają hipotezę, że neurony, które przestają strzelać razem, przestają razem okablować - że możemy zmienić nasze mózgi, aby były uczulone lub znieczulone na pornografię internetową.

Para publikuje doświadczenia użytkowników z procesem „restartu”, co według nich trwa zwykle od dwóch do sześciu miesięcy. Na stronie większość młodych facetów z zaburzeniami erekcji zgłasza szybszy powrót do zdrowia, jeśli tymczasowo zrezygnują z masturbacji i orgazmu, więc użytkownicy zazwyczaj określają eksperyment jako „brak PMO” (porno, masturbacja, orgazm).

Twój mózg na porno komplementuje tę sugestię za pomocą forum czego się spodziewać, gdy się wstrzymasz z PMO - na podstawie kont z kilku społeczności internetowych - na przykład tymczasowa utrata libido do „linii płaskiej” i wydłużony czas odzyskiwania jeśli jesteś młodszy, zwłaszcza jeśli po raz pierwszy masturbowałeś się przy użyciu pornografii internetowej. Tom z wdzięcznymi komentarzami na temat Twój mózg na porno sugeruje, że wytyczne te uniemożliwiły wielu czytelnikom nawroty pomimo zniechęcających objawów.

Dla mnie informacje były wybuchowe. Jestem nie jedyny na świecie, który przestał używać pornografii i nadal nie wyzdrowiał. Moja kondycja is szczególnie wytrwały, ponieważ zacząłem swoje życie seksualne od porno. I ja powinien trzymaj to dalej.

Co więcej, w końcu miałem zasoby do zbadania mojej „nieudanej” próby ponownego uruchomienia. W liceum, kiedy czułem, że moje pragnienia porno zmieniają się w sposób, którego nie lubiłem, wziąłem pięciomiesięczną przerwę od masturbacji. Ale wiele nocy, zanim zasnę, wyobrażałem sobie te inspirowane pornografią fantazje jako rodzaj nagrody dla siebie. Kiedy wróciłem do seksu solo, łatwiej było uniknąć porno, ale moje fantazje były nadal wyłącznie dewiacyjne z widocznymi korzeniami w porno, które oglądałem.

Wysłałem to na Twój mózg został zrównoważonyi ktoś zwrócił uwagę na oczywiste dla mnie: neurony łączą ogień, łączą się razem, a gdybym nadal pozwalał sobie na te fantazje, nadal utrzymywałem te ścieżki nagród silne. Gary Wilson z Twój mózg na porno idzie dalej, mówiąc czytelnikom, aby unikali erotyki literackiej lub audio, a nawet nie surfowali po serwisach randkowych lub aplikacjach takich jak Grindr lub Tinder, ponieważ system dostarczania kliknięć po obrazie w poszukiwaniu nowości może być uzależniający.

Te nieformalne ankiety i anegdoty, choć bardzo pomocne, nie zastępowały porad medycznych. Więc zwróciłem się do społeczności psychiatrycznej, aby sprawdzić, czy mają coś do powiedzenia. Czy oni nawet wiedzieli, że to problem?

Profesjonalne opinie na temat leczenia uzależnienia od porno Niestety wydaje się, że rozproszone opinie na temat diagnozy uzależnienia od pornografii w społeczności naukowej spowodowały, że klinicyści nie są odpowiednio przygotowani do leczenia pacjentów.

A badanie terapeutów w 2009 wykazało, że ponad 75 procent nie był przygotowany na skuteczne leczenie klientów, którzy ujawnili wykorzystanie pornografii, podczas gdy procent 50 nie zidentyfikował rezygnacji z pornografii jako głównego celu leczenia, a procent 20 normalizował się lub wcale nie zajmował się pornografią.

Pomimo napływu pacjentów szukających pomocy w zachowaniach związanych z pornografią, wielu terapeutów małżeństwa i rodziny ma trywializował efekty „uzależnienia cyberseksu”, pozwalając, by ich osobiste poglądy na temat pornografii miały nadmierny wpływ na oceny pacjentów. Chociaż istnieją wyspecjalizowane grupy wsparcia, takie jak Anonimowi uzależnieni od seksu, a nawet specjalnie przeszkoleni terapeuci uzależnienia od seksu, w wielu przypadkach ludzie, którzy szukali pomocy u profesjonalistów, mieli zniechęcające spotkania.

Na szczęście niektórzy terapeuci zauważyli to i próbowali przygotować swoich kolegów.

W uznanej na świecie międzynarodowej terapeutce seksu Wendy Maltz i jej mężu Larry Maltz, który jest licencjonowanym klinicznym pracownikiem socjalnym, zauważyli wzrost liczby klientów zbliżających się do nich z problemami związanymi z pornografią; pornografia nie działała już jako suplement dla intymności seksualnej, ale jako siła konkurencyjna. Skontaktowali się z innymi terapeutami i znaleźli potwierdzenie tego trendu, więc zaczęli zabiegać o wywiad z pacjentami z problemami związanymi z pornografią.

W 2008 opublikowali autorytatywną książkę, The Porn Trap: Niezbędny przewodnik do przezwyciężania problemów spowodowanych pornografią . W dużej mierze omijając problem diagnostyczny, Maltzowie spędzili pierwszą połowę książki opisując, jak ludzie wpadają w „pornograficzną pułapkę”, w tym wstrząsające historie o rozwodzie, aresztowaniu i hańbie. Pozostałą część książki poświęcają leczeniu, które zaczyna się od poinformowania kogoś o swoim problemie z pornografią i przechodzi do zapisania się do programu leczenia, stworzenia „środowiska wolnego od pornografii”, aby zapobiec nawrotom, ustalenia odpowiedzialności i wreszcie „uzdrowienia twojego seksualność ”.

Od tego czasu niektórzy klinicyści przyjęli podejście bardziej rehabilitacyjne, a nawet opracowali nowe modele diagnostyczne. Tal Croitoru, MSW / MBA, umieszcza „uzależnienie od pornografii” w tej samej kategorii co PTSD i jest pionierem EMDR (znieczulenie i ponowne przetwarzanie oczu) ze swoimi pacjentami - cofając „traumę porno”, oglądając traumatyczne filmy i przetwarzając je - i donosi pozytywne rezultaty. Inni promują trening wygaszania lub terapię poznawczo-behawioralną (nawet poprzez program online), aby powstrzymać mentalne „powtórki” pornografii i ostatecznie zastąpić te obrazy bardziej odpowiednimi.

Jednak dla niektórych z nas najbardziej znaczącym zaburzeniem porno jest klin, który tworzy między nami a naszymi intymnymi partnerami. Uznając to, niektórzy psychoterapeuci przedstawili opowieści o skutecznych podejściach do leczenia opartych na parach.

W swojej książce Mężczyźni na mojej kanapieDr Brandy Engler opisuje, jak Casey doznał „złamanej tożsamości seksualnej” w swoim związku ze swoją dziewczyną Amy, ponieważ jego fantazje inspirowane pornografią wydawały się jej zdradą - więc je ukrył. Dr Engler pomógł tej parze rozwikłać ich abstrakcyjne skojarzenia miłości z fantazjami seksualnymi, pozwalając Casey pozbyć się wstydu, a Amy zbadać erotyzm.

Niektórzy krytycy uzależnienia od pornografii traktują leczenie uzależnień behawioralnych i psychoterapię jako sprzeczne ze sobą. Rob Weiss, międzynarodowy ekspert od uzależnień seksualnych i założyciel Sexual Recovery Institute, zdecydowanie się z tym nie zgadza.

Weiss wyjaśnił mi, że tradycyjne metody leczenia uzależnień, takie jak terapia poznawczo-behawioralna ze wsparciem i odpowiedzialnością w oparciu o grupy społeczne, wyraźnie okazały się skuteczne w ograniczaniu niepożądanych zachowań. Uważa, że ​​jest to konieczny pierwszy krok. „Wielu moich pacjentów nie ma umiejętności patrzenia na problemy z dzieciństwa. Leczenie uzależnień przygotowuje ludzi do psychoterapii ”. Być może bardziej niepokojący, Weiss widział pacjentów, którzy byli tylko na psychoterapii, bez żadnej interwencji behawioralnej, którzy zostali zwolnieni lub rozwiedli się podczas terapii, ponieważ nie powstrzymali swoich destrukcyjnych nawyków związanych z pornografią.

Uczenie się tego wszystkiego sprawiało, że czułem się mniej przytomny z moją własną istotną osobą na temat mojego upodobania do załamań i sporadycznych problemów z opóźnionym wytryskiem. Powinna być moim partnerem w pokonywaniu mojego wstydu, nie sędziego i ławy przysięgłych.

Mówiąc o porno Miejmy nadzieję, że w miarę, jak przyciągnie to więcej uwagi, naukowcy zbadają wszystkie rodzaje terapii. Ale na razie jedyną rzeczą, na którą wszyscy się zgadzają - od fapstronautów Reddita po seksuologów - jest to, że mówienie o tym pomaga.

Na odcinku z programu radiowego Gary'ego Wilsona „Your Brain in the Cybersex Jungle” Wendy Maltz omówiła znaczenie przerwania milczenia na temat uzależnienia od pornografii:

Najważniejsze jest przezwyciężenie wstydu i wyjście z izolacji. Znajdź kogoś do rozmowy - może to być terapeuta, może to być przyjaciel, może to być krewny, może to być małżonek lub partner. Jeśli wydaje Ci się to zbyt przerażające, cofnij się trochę i po prostu naucz się o dzisiejszej pornografii. To naprawdę różni się od Playboy czasopisma z przeszłości. Edukacja zmniejsza wstyd. Zdajesz sobie sprawę, że nie jesteś sam i że jest to nowe zjawisko.

Chociaż uczenie się o uzależnieniu od pornografii i znalezienie społeczności, z którą można o tym porozmawiać, było dla niektórych wyzwalające, wstyd - który trafia w samo sedno powszechnie uznawanych koncepcji ról płciowych i seksualności - uciszył wielu. Oto jedna odpowiedź, którą otrzymałem od czytelnika, który oglądał porno, takie jak S&M, Diaper i Furry:

Jako mężczyzna, rozmowa o tym problemie z moim najbliższym przyjacielem pojawiła się dopiero po wzięciu MDMA i nadal nie mogłem wspomnieć o najgorętszej z fantazji, tylko S&M. Jest to całkowicie sprzeczne z wartością i oczekiwaniami mężczyzny w stosunku do kobiet. Czasami może to być paraliżujące. Ponieważ nie wiedziałem, co się dzieje, nie mogłem o tym porozmawiać z moją dziewczyną i to nas rozdzieliło.

Ponieważ otrzymałem więcej odpowiedzi na to pytanie mój pierwszy kawałek o uzależnieniu od pornoi kiedy zacząłem otwarcie dzielić się własną historią z przyjaciółmi, rodziną (tak, powiedziałem moim rodzicom) i obecnemu partnerowi, zacząłem rozumieć, jak integralne jest nie mówienie o tym - izolacja - z uzależniającym doświadczeniem mojego internetowego porno posługiwać się.

Wychodzę do mojego znaczącego innego „Nie mogę uwierzyć, że uważasz to za atrakcyjne”.

Jako część procesu otwierania się na mojego partnera na temat pornografii, postanowiliśmy razem oglądać porno. Nigdy wcześniej nie oglądała porno, a po pierwszym filmie zdecydowanie stwierdziła, że ​​jest dla niej odrażająca. Szczególnie sceny z finałem.

2231186540_6d211f20c7_o.jpgKiedy powiedziałem jej, że te sceny były dla mnie główną atrakcją, że będę przewijał do tych scen, aby osiągnąć punkt kulminacyjny, po prostu nie mogła tego zrozumieć.

Widziałem, jak się wściekam. Byłem zdezorientowany, skąd wzięły się zranienie i złość, ale wiedziałem, gdzie są wymierzone - w nią. Na kobiety takie jak ona. Byłem tak zły, że nie mogłem mówić.

Obejrzeliśmy scenę świnki ogonowej uprawiającej seks ze starszym sąsiadem i logikę nieletnich płynącą w mojej głowie wraz z wideo: Blogerka nie powiedziałbym, że porno jest obrzydliwe. Blogerka nie kłóciłby się ze mną. Blogerka nie powiedziałbym nie. Znowu byłem wkurzony nastolatkiem, tlącym się.

Punktem kulminacyjnym mojego oglądania porno był okres dojrzewania - liceum - kiedy każdy związek wydawał się rozpadającą się listwą na długim, chwiejnym moście. Pornografia nie służyła tylko jako ujście mojej frustracji seksualnej; był to stabilizujący promień, na który można było spaść.

Kiedy więc mój partner dał cień odrzucenia, na mojej emocjonalnej cerze pojawiła się wrogość, niepokój i pożądanie. Wróciłem. Do czasów, kiedy ta czy tamta dziewczyna: wymknęła się na noc w szkole, żeby ze mną zapalić, ale po prostu chciała pozostać przyjaciółmi; spotykała się ze mną przez prawie rok, ale nigdy nie była gotowa zdjąć koszuli; nie mógł przestać mnie całować, kiedy była pijana, ale nie chciał zacząć, kiedy była trzeźwa.

Zawsze czułem się winny oglądając porno i potrzebowałem winnych rzeczy. Dlaczego nie kobiety, które „zmusiły” mnie do pójścia tam?

Mój partner zamknął przeglądarkę i mieliśmy najgorszy seks, jaki kiedykolwiek uprawialiśmy. Powiedziała, że ​​to pierwszy raz, kiedy ją „przeleciałem”.

Zdałem sobie wtedy sprawę, że metafora „pułapki” Maltza była dla mnie odpowiednia. Jako 12-latek i neofita Internetu wpadłem w pętlę pozytywnego sprzężenia zwrotnego.

Strony pornograficzne wielokrotnie promowały moje zachowania pornograficzne i postawy, a ja szybko zszedłem w mroczniejsze, brudniejsze porno, co było tym bardziej wciągające, ponieważ było tak tabu. W tym samym czasie te zachowania były coraz bardziej znieważane i potępiane przez społeczeństwo, więc czułam się coraz bardziej niezdolna do głośnego wypowiadania swoich upodobań, zmuszając mnie do coraz większego uzależnienia od pornografii w celu akceptacji seksualnej.

Spojrzałem na magazyn Maxim z miękkim rdzeniem i nadal mogłem o nim porozmawiać z tatą. Oglądam hardkorowe porno POV i nadal mogę udostępnić je na płycie CD z bliskimi przyjaciółmi. Oglądałem porno z kreskówkami z superbohaterami i wolałbym po prostu iść do komputera. A skoro byłem tylko z komputerem, po co na tym poprzestać?

Komputer nie oceniał, tylko dostarczał i akceptował: alfons, dziwkę, matkę.

Oczywiście moje spotkania z prawdziwymi kobietami były splamione przygnębieniem, co jeszcze bardziej ułatwiło mi zwrócenie się do tych miejsc, które były oczyszczone z komplikacji z prawdziwego życia. Nie musiałem nawet myśleć - po prostu zadziałało. Jak pigułka.

Te przecinające się siły pchnęły mnie dalej w izolację. Dlatego - przynajmniej dla mnie i kilku innych, którzy opisali to na forach w sieci - mówienie o porno jest tak wyzwalające.

Jeśli mówię innym, komputer nie jest jedynym miejscem, do którego mogę się udać, aby poczuć się uczciwie seksualnie. A jeśli inni mnie akceptują, nie czuję się tak zawstydzona. A jeśli te pragnienia nie są tak haniebne, to tracą czarną żądzę tabu, a ja tracę gorączkową obsesję na ich punkcie. A potem nie czuję, że to wszystko, czego chcę - potrzebuję - i mogę bardziej swobodnie odkrywać seks.

Co więcej, najgłębiej zakodowane są wspomnienia związane z silnymi emocjami, takimi jak zażenowanie; więc zabijanie wstydu może przekształcić te mroczne sekrety w tylko niektóre filmy, które oglądałem jako dziecko. Co jest o wiele łatwiejsze do odpuszczenia.

Być może nierealistyczne jest postrzeganie seksualności jako publicznego, wspieranego przez społeczność i interaktywnego atrybutu, takiego jak uprawianie sportu lub tworzenie sztuki, ale zastanawiam się, ile kosztuje prywatność wokół niej - szczególnie w dobie internetowego porno.

Ten artykuł jest dostępny online pod adresem:

http://www.theatlantic.com/health/archive/2013/06/coming-out-as-a-porn-addict/277106/