Oto kilka fragmentów tego artykułu Martina P. Kafki, MD:
Definicja „pragnienia hiperseksualnego”
[Strona 5] Operacyjna definicja „pożądania hiperseksualnego” oparta na ocenie częstości zachowań seksualnych w ciągu całego życia, a także bieżących pomiarach czasu spędzonego w związanych z PA i PRD fantazjach seksualnych, popędach i zachowaniach została wyprowadzona z 220 kolejno oceniali mężczyzn z PA i PRD (Kafka, 1997b, 2003a; Kafka i Hennen, 2003). Z tych danych uzyskanych klinicznie wynika, że pragnienie hiperseksualne u dorosłych mężczyzn zostało zdefiniowane jako trwały OSP 7 lub więcej orgazmu / tydzień przez co najmniej 6 kolejne miesiące po wieku 15.
Zaproponowana przez Kafkę operacyjna definicja hiperseksualnego pożądania została sformułowana w celu odzwierciedlenia Kinseya i in. (1948), Atwood i Gagnon (1987), Janus i Janus (1993) oraz dane normatywne Laumanna i wsp. (1994) dotyczące zakresu zachowań seksualnych u amerykańskich mężczyzn oraz ich danych charakteryzujących najbardziej aktywne seksualnie 5 –10% ich próbek.
Podłużna historia pożądania hiperseksualnego, jak zdefiniowano powyżej operacyjnie, została zidentyfikowana u 72–80% mężczyzn szukających leczenia parafilii i zaburzeń związanych z parafilią (Kafka, 1997b, 2003a; Kafka i Hennen, 2003). Gdyby próg TSO / tydzień dla pragnienia hiperseksualnego został obniżony do 59 / tydzień przez minimalny okres 6 miesięcy, obejmowałoby to 90% próby.
Najczęściej odgrywanym zachowaniem seksualnym w ciągu całego życia w tych próbkach uzyskanych klinicznie była masturbacja, a nie płeć partnerska, co podobnie opisali Kinsey i in. (1948, p. 197) i La ° ngstro¨mand Hanson (2006) u mężczyzn, którzy byli najbardziej aktywni seksualnie w swoich próbkach. Średni wiek wystąpienia uporczywych zachowań hiperseksualnych wynosił 18.7 ± 7.2 lat, zakres wieku zachowań hiperseksualnych to wiek 7 – 46, a średni czas trwania tej najwyższej konsekwentnie utrzymywanej częstotliwości zachowań seksualnych był 12.3 ± 10.1 lat. Dla kontrastu, średni wiek tej grupy, gdy poszukiwali leczenia, wynosił 37 ± 9 lat. Okresy trwałego zachowania hiperseksualnego były ciągłe lub epizodyczne.
Uzależnienie seksualne i uzależnienie seksualne
[Strony 7-8] W recenzowanej literaturze istnieje pewne empiryczne poparcie dla seksu jako uzależnienia behawioralnego lub zespołu uzależnienia.
Neurobiologia związana z uzależnieniem od substancji psychoaktywnych została wyjaśniona w modelach zwierzęcych. Uważa się, że negatywny stan emocjonalny, który napędza „kompulsywne” zażywanie narkotyków, wynika z rozregulowania kluczowych neuroprzekaźników zaangażowanych w różne obwody nerwowe nagradzane i związane ze stresem w podstawowych strukturach przodomózgowia, szczególnie w prążkowiu brzusznym (w tym jądrze półleżącym) i rozszerzonym migdał. Specyficzne elementy neurochemiczne w tych strukturach związane z uzależnieniem od substancji psychoaktywnych mogą obejmować zmniejszenie dopaminy, serotoniny i peptydów opioidowych w prążkowiu brzusznym, ale także rekrutację neurohormonów stresu mózgowego, takich jak czynnik uwalniający kortykotropinę w rozszerzonym ciele migdałowatym (Koob, 2008) .
U ludzi orbitalna kora przedczołowa i brzuszna przednia kora zakrętu obręczy są funkcjonalnie związane z motywacją, oceną nagrody i pośredniczeniem / hamowaniem impulsywnej agresji (Best, Williams i Coccaro, 2002; Horn, Dolan, Elliott, Deakin i Woodruff, 2003; New i in., 2002). Rozregulowanie tych obwodów mózgowych w ich związku ze strukturami limbicznymi, szczególnie ciałem migdałowatym, wykryto za pomocą fMRI i procedur neuroobrazowania, a także zaawansowanych testów neuropsychologicznych w zaburzeniach impulsywności, w tym nadużywaniu substancji i uzależnieniach behawioralnych (Bechara, 2005; Cavedini, Riboldi , Keller, D'Annucci i Bellodi, 2002; Londyn, Ernst, Grant, Bonson i Weinstein, 2000; Volkow i Fowler, 2000).Zastosowanie badań neurobiologicznych do domniemanego uzależnienia seksualnego od ludzi byłoby pomocne w wyjaśnieniu, czy można zastosować podobną neurobiologię i szlaki neuronalne.
Uzależnienie seksualne lub impulsywny-kompulsywny seksualny
Zachowanie
[strona 15] The Przeznaczenie nieparafilowych zaburzeń zachowania seksualnego jako uzależnienie behawioralne lub domieszka zachowań kompulsywnych / impulsywnych zasługuje na dalsze badania. Kilka kryteriów zaproponowanych w odniesieniu do zaburzeń hiperseksualnych jest zgodnych z modelem uzależnienia behawioralnego, który stosuje się do komponentu związanego z impulsywnością zaburzenia hiperseksualnego. Badając większą i opartą na społeczności próbkę mężczyzn i kobiet, którzy mogliby być poszukiwani przez metodologię reklamy lub badania, zidentyfikowaną jako mającą problematyczne zachowania seksualne, a następnie stosując pełne kryteria nadużywania substancji psychoaktywnych zmodyfikowanych w celu zdiagnozowania ekscesów behawioralnych zachowań seksualnych byłyby bardzo pomocny w wyjaśnieniu porównawczego występowania uzależnienia / uzależnienia seksualnego wśród mężczyzn i kobiet zgłaszających zarówno parafilowe, jak i nieparafilowe hiperseksualne zachowania. Ponadto potrzebne są badania neuropsychologiczne i badania neuroobrazowe mężczyzn i kobiet z zaburzeniami hiperseksualnymi, aby określić, czy istnieją wspólne ścieżki związane z tymi zaburzeniami i innymi uzależnieniami behawioralnymi lub zaburzeniami impulsywności. Obecnie brakuje opublikowanej literatury stanowczo popierać określony „wycofujący się” stan związany z nagłym zaprzestaniem zachowania hiperseksualnego. Nie znalazłem również wystarczających dowodów empirycznych na „tolerancję”, chociaż postępujące podejmowanie ryzyka w związku z zachowaniami hiperseksualnymi może być analogiczne do tolerancji na leki. Nie oznacza to, że wycofanie i tolerancja nie występują w warunkach hiperseksualnych, ale raczej, że konieczne są dalsze badania w celu wsparcia ich obecności klinicznej i znaczenia. (wyróżnienia dodane) Pełny artykuł
;