By PornHelp.org
Praca IT napisany o publicznej „debacie” na temat uzależnienia od seksu i pornografii, a szczególnie krytycznie odnosiłem się do wiadomości, które próbują zredukować złożone kwestie do uproszczonych nagłówków. Celowo lub nie, artykuły prasowe, w których mówi się, że „Uzależnienie od pornografii / seksu nie jest rzeczywiste” utrwala piętno problematycznych zachowań seksualnych.
Mylą cierpiących ludzi, którzy chcą - potrzeba - znaleźć pomoc, tłumiąc bardzo skomplikowane i emocjonalne problemy.
Pod koniec zeszłego miesiąca ogłoszenie przez Amerykańskie Stowarzyszenie Edukatorów Seksualności, Doradców i Terapeutów („AASECT” w skrócie) ponownie podniósł burzę piaskową. W czymś, co zostało nazwane „historycznym stanowiskiem”, AASECT odrzucił skoncentrowane na uzależnieniu metody leczenia problematycznych zachowań seksualnych. Konkretnie, na dzień dzisiejszy „AASECT stoi na stanowisku, że łączenie problemów związanych z popędami, myślami lub zachowaniami seksualnymi z procesem uzależnienia od pornografii / uzależnienia seksualnego nie może być rozwijane przez AASECT jako standard praktyki w zakresie edukacji seksualnej, doradztwa lub terapii”.
Przewidywalnie media to przetłumaczyły jako potwierdzenie przez „Eksperci”, że uzależnienie od seksu i pornografii nie jest „prawdziwe”, albo gorzej, że są „mistyfikacją”. W tych historiach nie było wielu (jeśli w ogóle) analiz niuansów w komunikacie AASECT. Na przykład AASECT przyznaje, że ludzie do cierpią na niekontrolowane zachowania związane z seksem i pornografią, i to właśnie ci ludzie potrzeba Wsparcie. Jednak AASECT uważa, że nie ma wystarczających dowodów empirycznych, aby określić te zachowania jako „zaburzenia zdrowia psychicznego” typu uzależnienia, i dlatego uważa, że niewłaściwe jest stosowanie terapii skoncentrowanych na uzależnieniu w celu ich leczenia. Wreszcie, i być może wymownie, AASECT twierdzi, że terapeutom, którzy postępują zgodnie z „modelem uzależnienia”, brakuje „dokładnej wiedzy o ludzkiej seksualności”.
Dziennikarzom nie udało się także wskazać na istotne pominięcie w wypowiedzi AASECT. Zagubiony w przykuwającym uwagę chaosie na temat tego, czy uzależnienie od seksu i pornografii jest „prawdziwe”, było milczącym przyznaniem AASECT, że nie ma jasnych zaleceń co do tego, jak terapeuci powinni doradzać ludziom z problematycznymi zachowaniami seksualnymi. Zamiast tego, kradnąc stronę z oficjalnego Poradnika Paula Ryana „Uchyl i opóźnij”, po zniszczeniu wieloletniego „modelu leczenia uzależnienia od seksu”, AASECT zaoferował jedynie swoje wsparcie dla „wspólnego ruchu w celu ustanowienia standardów opieki wspieranych przez naukę, społeczeństwo konsensus zdrowotny i rygorystyczna ochrona praw seksualnych ”. To brzmi dla nas jak AASECT kopiąc puszkę w dół drogi.
Więc co mamy z tym zrobić? A mówiąc „my”, mamy na myśli ludzi borykających się z problematycznym używaniem pornografii, którzy są konsumentami usług terapeutycznych, które obejmuje ogłoszenie AASECT. Czy powinniśmy traktować to jako wskazówkę przy wyborze terapeuty? Jeśli tak, to po co terapeucie, jeśli czeka na „ruch współpracy”, który powie mu, jak ma nam pomóc? W odpowiedzi na te pytania może nam pomóc pewne tło.
AASECT to jednostka certyfikująca dla lekarzy zajmujących się zdrowiem seksualnym, w szczególności dla certyfikatu „Certified Sex Therapist” („CST”). AASECT konkuruje o pozycję na rynku certyfikacji praktyków seksualności z International Institute for Trauma and Addiction Professionals („IITAP”). Firma IITAP została założona przez Patricka Carnesa, ojca chrzestnego metodologii leczenia uzależnień od seksu i założyciela Towarzystwa Postępu Zdrowia Seksualnego („SASH”). IITAP jest organem certyfikującym dla Certyfikowanego Terapeuty Uzależnień Seksualnych („CSAT”).
Innymi słowy, AASECT i IITAP to rywale. Odrzucony przez firmę AASECT „model uzależnienia seksualnego” to metoda terapii promowana i nauczana przez IITAP. Kiedy AASECT polubił terapeutów zajmujących się uzależnieniami, którym rzekomo brakuje „dokładnej wiedzy o ludzkiej seksualności”, bez wątpienia odnosiło się to do praktyków przeszkolonych przez IITAP i posiadających certyfikat CSAT. Patrząc w tym świetle, ogłoszenie AASECT wygląda bardzo podobnie do strzału oddanego w (wysoce nisza) wojna na murawie między konkurującymi zawodowymi jednostkami certyfikującymi.
Artykuł opublikowany na stronie internetowej Psychology Today jeden z praktyków stojących za ogłoszeniem AASECT, dr Michael Aaron, uwiarygodnia ten pogląd. Dr Aaron posiada tytuł doktora. z American Academy of Certified Sexologists i posiada certyfikat CST wydany przez AASECT przez „ponad trzy lata”. W swoim artykule „Psychology Today” opisuje, w jaki sposób kierował próbami zwalczania „hipokryzji” w ramach AASECT otaczającego leczenie uzależnienia od seksu. Dr Aaron uważa, że „model uzależnienia od seksu” w terapii jest „niezwykle destrukcyjny dla klientów”, ponieważ rzekomo odnosi się do „problemów seksualnych z perspektywy moralizmu i osądu”. Z tego powodu uważa, że „model uzależnienia od seksu jest bezpośrednio sprzeczny z pozytywnym przekazem seksualnym, który AASECT… [próbuje] przedstawić”.
Uznając, że AASECT toleruje „model uzależnienia od seksu” jako „głęboko obłudny”, w 2014 roku dr Aaron postanowił wykorzenić poparcie dla koncepcji „uzależnienia od seksu” z szeregów AASECT. Aby osiągnąć swój cel, dr Aaron twierdzi, że celowo zasiał kontrowersje wśród członków AASECT, aby zdemaskować tych o poglądach, które nie zgadzały się z jego własnym, a następnie wyraźnie uciszyć te punkty widzenia, kierując organizację w kierunku odrzucenia „uzależnienia od seksu Model." Dr Aaron uzasadnił użycie tych słów „renegat, partyzant [sic] taktyka ”, rozumując, że walczył z„ lukratywnym przemysłem ”zwolenników„ modelu uzależnienia od seksu ”, których zachęty finansowe uniemożliwiłyby mu przejście na swoją stronę z logiką i rozsądkiem. Zamiast tego, aby dokonać „szybkiej zmiany” w „komunikatach” AASECT, starał się zapewnić, aby głosy sprzyjające uzależnieniu od seksu nie były w istotny sposób włączane do dyskusji na temat zmiany kursu AASECT.
Przechwałki doktora Aarona wydają się trochę niestosowne. Ludzie rzadko są dumni z debaty akademickiej i naukowej, a tym bardziej publikują ją i tłumią. I wydaje się dziwne, że dr Aaron spędził czas i pieniądze, aby uzyskać certyfikat CST od organizacji, którą uważał za „głęboko obłudną” zaledwie rok po przystąpieniu do niej (jeśli nie wcześniej). Jeśli już, to dr Aaron wydaje się obłudny, kiedy krytykuje terapeutów zajmujących się „uzależnieniem od seksu” za inwestycję finansową w „model uzależnienia od seksu”, podczas gdy, całkiem oczywiste, ma podobne inwestycje w promowanie swojego przeciwnego punktu widzenia.
I to jest dla nas kluczem do zrozumienia prawdziwego znaczenia ogłoszenia AASECT. Duma dr Aarona z tłumienia debaty i skłonienia AASECT do odrzucenia „modelu uzależnienia od seksu” w terapii ma sens, jeśli pomyślimy o jego wysiłkach jako ćwiczeniu w różnicowaniu marki. Motyw komercyjny jest do pewnego stopnia wspólnym mianownikiem dla wszystkich profesjonalnych terapeutów. Terapeuci z certyfikatem AASECT handlują swoimi certyfikatami CST w ten sam sposób, w jaki terapeuci z certyfikatem IITAP handlują swoimi poświadczeniami CSAT. Jednak dla potencjalnych konsumentów usług terapeutycznych trudno jest rozróżnić te dwa certyfikaty. Obie wymagać przestrzeganie ścisłych zasad etycznych, w tym zakaz dyskryminacji i akceptacja różnorodności seksualnej. Obaj podkreślają także znaczenie promowania zdrowia seksualnego klientów. Heck, skróty certyfikatów są nawet łudząco podobne.
Czy to możliwe, że doktor Aaron też to rozpoznał? Bez wyraźnego rozróżnienia między swoim certyfikatem CST a certyfikatami CSAT jego konkurentów, dr Aaron mógł rozpoznać, że handlował słabo zdefiniowaną marką, którą można łatwo pomylić z punktem widzenia, z którym się nie zgadzał. To może wyjaśniać, dlaczego przyłączył się do AASECT („głęboko obłudny”, chociaż był) i szybko podjął niepopularny i kontrowersyjny wysiłek, aby wbić klin między AASECT i IITAP w poruszającą się w nagłówku kwestię „uzależnienia od seksu i porno”. Chwytając się piętna związanego ze słowem „uzależnienie”, dr Aaron naciskał na AASECT, aby zdyskredytować długotrwałe metody stosowane przez jego konkurenta, IITAP. To był sprytny pomysł polityczny i marketingowy: nikt nie chce być nazywany „uzależnionym”, więc dlaczego nie zdefiniować terapeutów z certyfikatem AASECT jako ludzi, którzy będą traktować Twoje niekontrolowane zachowania seksualne bez nazywania Ciebie?
Wszystko to byłoby w porządku i elegancko, gdyby AASECT zarządzał resztą swojego przekazu trochę lepiej. Ale popierając redukcyjne przesłanie, że „uzależnienie od seksu i pornografii nie jest prawdziwe”, AASECT pozwolił, aby jego stwierdzenie zostało przekazane jako kategoryczne odrzucenie faktu, że ludzie faktycznie do cierpią z powodu problematycznych, kompulsywnych zachowań seksualnych, które są dla nich jak nałogi. AASECT pogłębił również swój błąd, zadając najważniejsze pytanie: czym terapia z certyfikatem CST różni się od terapii skoncentrowanej na uzależnieniach. A potem jest zdumiewająca odmowa ze strony ludzi po ŚWIETNEJ stronie murawy, by choćby uznać zbiór dowodów naukowych wspierających podejście uzależniające od niekontrolowanych zachowań seksualnych. Krótko mówiąc, AASECT (nieumyślnie, mamy nadzieję) zaskarbił sobie odrzucenie „modelu uzależnienia od seksu”, co spowodowało jeszcze większe zamieszanie i wstyd dla ludzi, którym rzekomo chce pomóc.
Co jest warte, ci z nas, którzy konsultowali się z terapeutami przeszkolonymi w „modelu uzależnienia od seksu” (głównie CSAT), odkryli, że są nie głównie moralizujące lub osądzające. Z naszego zbiorowego doświadczenia wynika, że CSAT nie używają wstydu, aby zająć się naszymi zachowaniami. W rzeczywistości okazują dużo empatii. Z naszego doświadczenia wynika, że terapia CSAT ma na celu pomóc nam zrozumieć, w jaki sposób i dlaczego nasze zachowania są niepożądane oraz pogodzić się z tymi zachowaniami, które były najbardziej destrukcyjne dla rzeczy, na których nam zależy. Pod tym względem podejrzewamy, że znajdziemy podobne podejście stosowane w terapii certyfikowanej przez CST (a każdego z doświadczeniem zapraszamy do komentarza poniżej). Tak, terapeuci z certyfikatem CSAT mogą używać słownika uzależnień, aby rozwiązywać nasze problemy. Ale szczerze mówiąc, zanim większość z nas szuka pomocy, tak naprawdę nie obchodzą nas etykiety. Chcemy po prostu pomóc kontrolować osobiście destrukcyjny cykl zachowań, winy i wstydu, który zawładnął naszym życiem. Wielu z nas znalazło nawet pocieszenie w nadaniu nazwy naszemu problemowi - nawet jeśli jest to „uzależnienie”.
Konkluzja: ogłoszenie AASECT może być „historyczny”Dla praktyków z certyfikatem AASECT, ale dla tych z nas, którzy mogą korzystać z ich usług, nie jest to szczególnie pouczające. Jeśli AASECT naprawdę chce coś znaczącego zmienić na rynku terapii, powinien dokładnie się reklamować w jaki sposób jego terapeuci są przeszkoleni w podejściu do leczenia niekontrolowanego seksu i problemów z używaniem pornografii. Zamiast mówić nam, jak „zły” jest traktowany przez nas „model uzależnienia od seksu” (w przeciwieństwie do doświadczeń większości z nas), powinien nam powiedzieć, jak jego alternatywny model leczenia będzie lepszy. I zamiast całkowicie ignorować badania naukowe, które wydają się być sprzeczne z jego stanowiskiem w sprawie powiązań między niekontrolowanymi zachowaniami seksualnymi a uzależnieniem, AASECT powinien wyjaśnić, dlaczego nie zgadza się z tymi badaniami.
Do tego czasu będziemy uważać na kupowanie tego, co sprzedaje AASECT.
Dekodowanie „Stanowiska w sprawie uzależnienia od seksu” AASECT
;