Biol Psychiatry. Listopada 2015 17. pii: S0006-3223(15)00954-3. doi: 10.1016/j.biopsych.2015.10.024.
Kwako LE1, Momenan R2, Litten RZ3, Koob GF4, Goldman D5.
Abstrakcyjny
W tym artykule zaproponowano ramy heurystyczne dla oceny neuroklinicznej uzależnień, która obejmuje kluczowe domeny funkcjonalne wywodzące się z układu nerwowego uzależnienia. Dokonujemy przeglądu, w jaki sposób obecnie diagnozuje się zaburzenia uzależniające (AD) i potrzebę nowych środków neuroklinicznych w celu rozróżnienia pacjentów, którzy spełniają kliniczne kryteria uzależnienia od tego samego środka, różniąc się etiologią, rokowaniem i odpowiedzią na leczenie. Wyartykułowano potrzebę lepszego zrozumienia mechanizmów wywołujących i utrzymujących uzależnienie, o czym świadczą ograniczenia obecnych metod leczenia i heterogeniczność kliniczna w obrębie diagnozy. Ponadto opisano ostatnie zmiany w nozologii AD, wyzwania dla obecnych systemów klasyfikacji i wcześniejsze próby podtypowania osób z AD. Omówiono uzupełniające inicjatywy, w tym projekt Research Domain Criteria, które ustanowiły ramy dla neuronauki zaburzeń psychicznych. Trzy domeny - funkcja wykonawcza, istotność zachęty i negatywna emocjonalność - związane z różnymi fazami cyklu uzależnienia, tworzą podstawowe elementy funkcjonalne AD. Pomiar tych domen w badaniach epidemiologicznych, genetycznych, klinicznych i terapeutycznych zapewni podstawy do zrozumienia międzypopulacyjnych i czasowych zmienności uzależnień, wspólnych mechanizmów w zaburzeniach uzależniających, wpływu zmieniających się wpływów środowiskowych i identyfikacji genów. Na koniec pokazujemy, że praktyczne jest wdrożenie tak głębokiej oceny neuroklinicznej przy użyciu kombinacji neuroobrazowania i pomiarów wydajności. Ocena neurokliniczna jest kluczem do rekonceptualizacji nozologii AD na podstawie procesu i etiologii, postęp, który może prowadzić do poprawy profilaktyki i leczenia.
SŁOWA KLUCZOWE: Uzależnienie; Ocena; Diagnoza; neuroobrazowanie; nozologia; Stosowanie substancji
;