Age 17 - Przez ostatnie 47 dni tylko czułem się człowiekiem.

Siedząc tutaj, czuję się udręczona i pełna smutku. Jednak przez te ostatnie 47 dni tylko czułem się człowiekiem. Jak wylewam zawartość ostatnich 47 dni wiem, że niczego nie żałuję, nawet tego uczucia żalu.

Zaczyna się od zakładu z przyjacielem. 100 zarabia na tych, którzy mogą przetrwać najdłużej bez pornografii lub dotykania przez 90 dni. Zrobiłem i podjąłem ten zakład bez naprawdę posiadania dolarów 100. Miałem tylko jeden wybór: do 90 dni. Miałem dość bycia niezdolnym do przeżycia 14 dni, miałem dość czucia się małym i przekręconym w środku. Wiedziałem, że jest coś dla mnie, a NoFap był moim kluczem do otwarcia zamkniętych drzwi.

Tym kluczem otworzyłem Puszkę Pandory.

Przyniosłem bałagan pełnej czystej radości i głębokich studni smutku.

Zacząłem więc moje dni 47. Idę piskliwie czysto. Gdybym mógł w jakiś sposób pomóc nie oglądać czegoś, co miało mnie podniecić, zamierzałem to zrobić. Brak pornografii, nic ekscytującego. Żadnego dotykania, jak nawet obrzeża. Wchodziłem tak ciężko, jak mógł to zrobić tryb ciężki. Byłem gotów wejść w pełni opuszczony. Kiedy zacząłem gromadzić parę od pierwszego ciężkiego tygodnia, zacząłem trochę kwitnąć. Zacząłem być bardziej towarzyski. Byłem trochę bardziej dowcipny, trochę mniej defensywny, trochę bardziej bezbronny. Ostre słowa bolą tylko trochę mniej, gniewne słowa zmniejszają nieco mniej. Byłem pod pewnymi względami zdezorientowany, gdy nagły napływ zaniedbanych bodźców ze świata zaczął wywoływać reakcje moich zmaltretowanych zmysłów.

W ten sposób świat powoli nabrał koloru. Trawa stała się nieco bardziej zielona, ​​niebo stało się nieco bardziej niebieskie, świat nieco bardziej żywy. Zaczęło się powoli, ale powoli nabrało tempa. Po raz pierwszy w życiu poczułem się przytłoczony splendorem, który otaczał moje małe, krótkie życie. Mój umysł znów zaczął budzić się z podniecenia. Coraz mniej czułem się robotem, a bardziej człowiekiem. Stopniowy wzrost, który powoli zaczął robić coraz większe kroki.

To właśnie wtedy wirujący wir mojego nowo odkrytego życia zdałem sobie sprawę, że byłem podłym myszołowem dla starego i wyjątkowo cennego przyjaciela, którego miałem. To była ona i była jedynym powodem, dla którego trzymałem się NoFap w kluczowych sytuacjach przez okres 3-4 lat. Straciłem ją po upadku w naszym związku. Lubiłem ją, ale nigdy nie potrafiłem tego powiedzieć. Nie potrafiłem wyrazić pragnień w moim sercu, słowa, które o nich napisałem, były równie zagmatwane i dziwne, jak sposób, w jaki je czułem. W pewnym sensie popełniliśmy razem błąd w trudnym okresie życia. W pewnym momencie mieliśmy do siebie wzajemne zaufanie. Ale czułem coś więcej i wydawało mi się, że ona również wyraziła pragnienie.

Nigdy nie pomyślałbym o rozmowie z nią po tym czasie w ciszy. Ale angielski artykuł o szkodliwych skutkach pornografii internetowej, który pisałem, rzucił mnie na kolana. Jedna statystyka stwierdzająca, że ​​mężczyźni, którzy po prostu oglądają nawet pornografię, która nie była obraźliwa, z dużym prawdopodobieństwem przekonali lub zmusili kobietę do uprawiania seksu za pomocą słów, napojów, czegokolwiek. Chociaż nigdy nie zrobiłem nic tak ekstremalnego, przypomniałem sobie, że w napadzie zepsutego szaleństwa powiedziałem jej, żeby albo po prostu została FWB, albo wyszła. Wyszła jak rozsądna i inteligentna kobieta, a ja musiałem się wtedy uporać.

Kiedy przypomniałem sobie ten okropny incydent, wciąż myślałem o tym i mogłem odkryć, że kiedy indziej byłem podły, złośliwy, okrutny itd. Zrobiło się źle, ponieważ kilka incydentów stało się wieloma. Nie mogłem wymyślić żadnego powodu, dla którego miałaby kiedykolwiek pomyśleć, że to dobra przyjaźń. Czułem się przytłoczony.

Więc ułożyłem plan, żeby do niej zadzwonić. Za pierwszym razem proszę ją o rozmowę, trochę się denerwuję iw końcu zostaję zestrzelony na miejscu. Byłem oszołomiony. Myślałem, że nie chce być częścią mnie, więc czułem się wolny od obowiązku przepraszania.

Jeszcze kilka dni później zrobiłem coś szalonego.

Zrobiłem pranie i gotowałem po raz pierwszy w życiu.

Całkiem sam.

Tam właśnie nauczyłem się, co to znaczy być samowystarczalnym w nowy sposób. Po każdym z nich czułam nową siłę, czułam się pewniej. Ale potem nadeszło 45 dni i pomyślałem, że skoro to był punkt kontrolny, zrobię coś NAPRAWDĘ wielkiego, aby to upamiętnić. Więc tej pamiętnej niedzieli zadzwoniłem do niej. Wcześniej wiedziałem, w co się pakuję. Ale czułem się nietykalny, w pewnym sensie niezwyciężony, więc poszedłem.

Rozmawiałem z nią przez telefon, przeprosiłem za absolutnie wszystko, co pamiętałem w moim stanie nerwowym. Nie miałem pojęcia, dokąd prowadzę z tym wszystkim, ale wciąż wypływało ze mnie. Powiedziałem jej, kiedy byłem uzależniony od porno i masturbacji, więc powiedziałem jej o NoFap. Powiedziałem jej, jak to jest teraz, każdy widok był momentem Kodaka. Mówiłem, że jestem szczęśliwy, i dokończyłem tę myśl ostatnim pytaniem:

„Te ostatnie kilka dni były najszczęśliwszymi, jakie kiedykolwiek przeżyłem; Chcę się tym z wami podzielić ”.

To było to.

To był moment, na który czekały moje poprzednie lata 3.

… A następna chwila przyniosła mi nieopisaną radość, której nie potrafię wyjaśnić.

„Przepraszam… ale lubię kogoś innego”.

3 lata, agonia, podekscytowanie, wszystko sprowadza się do tego. Nie mogłem prosić o lepszą chwilę.

Rozłączyłem się, śmiałem i płakałem łzami z całkowitej radości, tańczyłem i jamowałem do Daft Punk's Discovery przez godzinę bez wiedzy. W końcu ukończyłem szkołę. W końcu zrobiłem to, co było przypadkowym klejem, który trzymał mnie razem. Poczułem się odrodzony.

Byłam żywa.

Do tego momentu doszedłem do wniosku, że wszystko się skończyło, cóż, okazało się, że niektóre rzeczy również się we mnie zmieniły. Odkąd zacząłem świadomy sen z jakiegoś dziwnego powodu, mogłem przyprowadzać i usuwać ludzi w moich snach, ale nigdy nie mogłem jej przyprowadzić, ani nie pojawiłaby się naturalnie. Jednak ostatniej nocy byłem w pokoju ze wszystkimi, z którymi kiedykolwiek się przyjaźniłem.

… A ona była pośrodku, idąc w moim kierunku.

Uśmiechnąłem się, spojrzałem w dół udając lekkie zakłopotanie, spojrzałem w jej oczy i uścisnąłem dłoń. Potem przeszliśmy obok i rozeszliśmy się.

Odkąd ją zaprosiłem, nie byłem tak wolny i pozbawiony tak wielkiego celu i obsesji, jak ona wcześniej. To była moja pochłaniająca obsesja i skończyła się z największym uczuciem ekstazy, jakiego kiedykolwiek doświadczyłem.

Byłem teraz smutny, ponieważ zdałem sobie sprawę, że nie mam o tym nikogo do powiedzenia. Śmiać się z tego, myśleć o tym, zastanawiać się nad. Więc zamiast płakać w ilości smutku, postanowiłem uwiecznić to doświadczenie w Internecie, w nadziei, że ktoś je przeczyta i będzie w stanie zapamiętać to i mnie. Pamiętać moją odwagę w czasie cierpienia. Pamiętać o tym heroizmie.

Tymczasem nadal żyję. Nigdy wcześniej nie byłem tak połączony z ludzkością, ale nigdy nie byłem tak pozbawiony naglącego celu. W pewnym sensie swobodnie zapadam w rodzaj słodkiego snu.

Opowieść o chłopcu, który stał się mężczyzną i nauczył się kochać swoje życie po raz pierwszy

LINK - Jak w 47 dni kochałem i wszystko straciłem. [Długi odczyt, ale nie przeciętny post]

by Witraż

AKTUALIZACJA - 200 dni, dwie gwiazdy; jeden samotny strażnik