Mam 34 lata. Po ponad 100 dniach „trudnego trybu” kilka miesięcy temu wróciłem do nałogu. W ciągu tych 100 dni zaszły we mnie niesamowite zmiany.
Raczej pomogło mi wrócić do siebie, kogoś, kto obsesyjnie czytał, malował, eksplorował fotografię. Wszystko wróciło po latach mgły mózgowej i odrętwienia do życia.
A potem nawróciłem się. Walczyłem z tym, kiedy tylko mogłem, ale ciągle się ślizgałem. Wszystkie nowe projekty, w które się zaangażowałem, zaczynały spadać na dalszy plan.
Potem podczas podróży służbowej, czując się odrętwiały i bez życia, podczas jazdy zauważyłem niesamowity zachód słońca – i byłem wstrząśnięty faktem, że przez tygodnie lub miesiące nawet nie zauważałem otoczenia. Tak, właśnie to robi z tobą – świat mija z niesamowitym zmysłowym pięknem, a mózg to wszystko ignoruje, pragnąc płaskiego ekranu i niczego więcej. Jakie to dziwne, pomyśl o tym.
Ponownie uruchomiłem ponownie kilka dni temu - tryb trudny. W ciągu trzech dni znów zacząłem czytać i zapisałem się na pakiet OpenCourseware z MIT, aby zagłębić się w moje zainteresowania.
Najlepsze w tym jest to, że nagle znajdujesz przestrzeń umysłu do odkrywania własnych umiejętności, a to może pewnego dnia pokazać ci więcej życia niż kiedykolwiek możesz znaleźć na ekranie. Trzymajcie się tego, bracia i siostry.
wątek - Niewiarygodne korzyści z ponownego uruchomienia
by brawury
;
