Age 23 - Nie wiedziałem, że jestem uzależniony od porno, dopóki już nim nie byłem.

Napisałem kilka postów na tym subreddicie i staram się być tak aktywny / wspierający, jak tylko mogę. Niektórzy z was mogą mnie znać, a może nie. Tak czy inaczej, oto moje odkrycia po 90 dniach bez pornografii:

Byłem uzależniony od porno przez około 10 lat, dawać lub brać. Zacząłem regularnie masturbować się do pornografii mniej więcej w wieku 12 lub 13 lat, a nawyk rósł, rozszerzał się i wymykał spod kontroli. Wtedy o tym nie wiedziałem, ale teraz wiem, że jestem seksoholikiem. Uzależnienie od pornografii jest pewną formą uzależnienia od seksu, więc przypuszczam, że wszyscy jesteśmy. Ale kiedy porno nie wystarczało, szukałem seksu.

Zawsze wiedziałem, że coś jest ze mną nie tak seksualnie. Kochałem kobiety, uwielbiałem spotykać się z kobietami i przebywać z nimi. Kiedy byłem młodszy, byłem bardzo towarzyski i pewny siebie i nie miałem problemu z poznawaniem nowych ludzi i zawieraniem nowych przyjaźni. Ale to wszystko zaczęło się zmieniać. Odrzucenie boli, a im bardziej spotykałem się z odrzuceniem w moim życiu, między innymi z kobietami, tym bardziej zwracałem się do pornografii o akceptację. Pornografia nie oceniała. Pornografia kochała mnie za to, kim byłem. Pornografia była zawsze tam, gdzie jej potrzebowałem. Pornografia zapewniła mi piękne kobiety, które mnie pragnęły. Które pożądały mnie seksualnie i pożądały mnie, a ja ich.

W seksie z prawdziwymi ludźmi chodziło o orgazm, a nie o związek. Straciłem dziewictwo, gdy miałem 15 lat i nie dałem ani jednej dziewczyny ani orgazmu, dopóki nie byłem w college'u. Byłem samolubnym kochankiem. To musiało być kiedyś w liceum, kiedy całkowicie odłączyłem seks od miłości. Bez względu na to, jak bardzo kochałem kobietę, seks był dla mnie.

Pornografia zaczęła wymykać się spod kontroli, gdy miałem 17 lat. Nasiliło się od wyszukiwania w Google „akcji lesbijskiej” do gejowskiego porno, kazirodztwa, bestialstwa, hentai, kreskówek, domowej roboty, pornografii z gwałtem itp. W wieku 22 lat nie oglądałem prostego filmu porno „akcja lesbijska” od lat. Potrzebowałem ciemnych rzeczy. Nienawidziłem siebie tak bardzo, że oglądałem gejowskie / heteroseksualne porno z młodymi mężczyznami takimi jak ja, karanymi przez moich dominujących mężczyzn / kobiety.

Wszystko to było dla mnie najwyraźniej sposobem na wyrażenie, jak bardzo nienawidziłem siebie w tym momencie. Doprowadziło to do ciemnych, internetowych poszukiwań osób w mojej okolicy, aby mnie „ukarać”. Szukałem seksu w Internecie godzinami i godzinami. Zacząłem spotykać się z moją pierwszą poważną dziewczyną, kiedy miałem 18 lat i spotykaliśmy się przez 4.5 roku. Właściwie zerwaliśmy dopiero w lutym tego roku.

Przez cały czas, gdy się z nią spotykałem, byłem pochłonięty rozwiązłością, porno karą i seksualną ciemnością. Ukryłem to całkiem dobrze, ponieważ prawie nic nie czułem w tym momencie (częstym skutkiem ubocznym uzależnienia od porno jest utrata prawdziwych emocji).

Bardzo kochałem moją dziewczynę, ale oczywiście mieliśmy poważne problemy seksualne. Głównie to, że nigdy nie miałem ochoty na seks. I po prostu moje szczęście, miała fetysz bycia zdominowanym, jak mogłem to dla niej zaspokoić, kiedy sam chciałem tego samego dla siebie. Teraz zdaję sobie sprawę, że taki fetysz u mężczyzny lub kobiety jest niezdrowy. Ale kochałem ją i przez lata próbowaliśmy to naprawić, ale nie mogliśmy. Nie zdawałem sobie sprawy, że pornografia może być źródłem moich problemów, dopóki nie skończyłem 22 lat. Przeczytałem artykuł o uzależnieniu od pornografii i był to w zasadzie artykuł o mnie. Więc zdecydowałem się „rzucić” jakieś dziewięć miesięcy przed naszym zerwaniem. Pojechałbym może na dwa tygodnie? Tydzień? potem nawrót. W czasie, gdy byłem wolny od tych rzeczy, nasze życie seksualne poprawiłoby się! Ale to nie wystarczyło, aby zerwać z nałogiem, więc okłamałem ją i powiedziałem, że rzuciłem, wciąż masturbując się 4-6 razy dziennie.

W końcu zerwaliśmy. Ponieważ wiedziałem, że aby być zdrowym, muszę zrobić w życiu coś drastycznego. Pierwszą rzeczą, którą zrobiłem, było rzucenie oglądania porno. Nawróciłem się dwa razy w ciągu pierwszych dwóch tygodni, a potem nigdy więcej nie spojrzałem na te rzeczy.

Minęło już 91 dni, odkąd oglądałem porno, i minęło 46 dni, odkąd się masturbowałem. Chyba nigdy nie myślałem, że ludzie mogą stać się kimś innym. Dokonaj prawdziwej zmiany w ich życiu. Teraz uważam, że jest odwrotnie, wierzę, że ludzie mają wszystkie narzędzia w swoim zestawie narzędzi, aby stać się tym, kim chcą.

Miałem libido bliskie 0. Patrzyłem na siebie w lustrze i widziałem tłustą, bezużyteczną, obrzydliwą świnię. Nie sądziłem, że jestem wart czyjejś miłości. Nienawidziłam siebie, nie sądziłam, że jestem utalentowana, zmotywowana lub ambitna. Miałem paraliżujący niepokój seksualny, który ostatecznie przekształcił się w strach przed seksem. bałam się go mieć. Moje nagie ciało budziło we mnie odrazę i wchodzenie w nie, patrzenie na kobietę, którą kochałem, wiedząc w myślach, że znienawidziłaby to doświadczenie tak samo jak ja, zabiło mnie.

Teraz widzę wyraźnie. Jestem skupiony w pracy. Sprawiam, że kobiety się śmieją, zdobywając ich numery. Straciłem 20 funtów od 26 kwietnia. Znalazłem w mojej okolicy wspaniały bezwyznaniowy kościół „wszyscy są mile widziani”, do którego chodzę dość regularnie i który sprawia, że ​​czuję się dobrze. Czuję się warta czyjejś miłości, czasu i energii. Jestem pewna, że ​​ich nie zawiodę, bo choć raz jestem pewna siebie, swoich myśli i opinii.

Ciągły stan przygnębienia i depresji, który trawił mnie przez dekadę, zniknął w pierwszym miesiącu. Kolory stały się bardziej kolorowe, moje ogólne spojrzenie na przyszłość stało się jaśniejsze i nie byłem już przygnębiony bez powodu.

Kiedy wyszedłem z ciemności, walczyłem codziennie przez miesiąc, aby odzyskać moją byłą dziewczynę. Chciałem się z nią ożenić. Czuła się okłamywana, czuła, że ​​nie może już ze mną uprawiać seksu i chciała czegoś lepszego niż mężczyzna, którym byłem. A najgorsze jest to, że nie myliła się, czując się w ten sposób. Kiedy w końcu zgodziłem się przestać jej niepokoić, po raz pierwszy w dorosłym życiu rozpłakałem się. Co mnie uszczęśliwiło, ponieważ pokazało mi, że mogę czuć rzeczy tak, jak normalni ludzie. Czego myślałem, że nie mogę zrobić.

W tej chwili wszystko jest w porządku. Cała ta depresja, samotność, noce, kiedy rzucałem telefonem przez pokój i zamykałem komputer w samochodzie, żeby uniknąć nawrotu i utraty kobiety, którą kocham, były warte tego, jak się teraz czuję. Nie mógłbym osiągnąć tego stanu umysłu bez tego wszystkiego, więc nie żałuję tego, jak się sprawy potoczyły. Chciałbym, żeby to wszystko się nie wydarzyło, ale nie mogę tego kontrolować. Wszystko, co mogę zrobić, to być najlepszą sobą, jaką potrafię, i wybierać to, co mówię i robię w reakcji na rzeczy w moim życiu. I jeśli zrobię to, co jest dla mnie dobre, będę szczęśliwy.

Nie mogłem tego napisać 90 dni temu, ponieważ 90 dni temu byłem kimś innym. Ponieważ stałem się kimś innym od 90 dni temu. Ponieważ ludzie mogą stać się kimś innym.

Dla tych z was, którzy rozpoczynają teraz swoją podróż, wiedzcie, że życie jest ciężkie, a uzależnienie jest trudne i każdego dnia będzie to walka. Albo zdecydujesz się kontynuować swoją walkę, albo zdecydujesz się poddać pokusie. Walcz dalej, udowodnij sobie, że możesz być kimś innym, kimś kogo kochasz. Nawet jeśli świat wokół ciebie nie jest miejscem, które kochasz.

Jeśli dotarłeś tak daleko, mam nadzieję, że ci się podobało! To moja krótka 90-dniowa podróż. Nie mogę się doczekać, aby wrócić i napisać kolejny za 180!

powodzenia, panowie!