W przeciwieństwie do większości, zacząłem oddawać się masturbacji, gdy miałem 22 lata (teraz mam prawie 25), próbowałem w znacznie młodszym wieku (~14), ale nigdy nie mogłem osiągnąć orgazmu (zwykle bolało i nie było przyjemne).
W okresie dojrzewania rzadko oglądałem pornografię, ale, co zaskakujące, nie sprawiało mi to fizycznej satysfakcji. Powinienem również wspomnieć, że byłem narażony na pornografię, gdy miałem 8 lat, przez kolegę z klasy.
Pamiętam, jak leżałem w łóżku, kiedy miałem 22 lata, późno w nocy i zastanawiałem się, czy jestem normalny. Nie miałem żadnych intymnych związków z płcią przeciwną, wyglądam stosunkowo przyzwoicie, ale po ukończeniu szkoły średniej przybrałem na wadze (75 kg na początku 12. roku do 120 kg na 5. roku studiów). . Fakt, że nie mogłem nikogo znaleźć i nie znalazłem nikogo przez pierwsze 22 lata mojego życia, naprawdę mnie niepokoił i zaczął kwestionować moją przydatność jako osoby.
Byłem wręcz przerażony na myśl o intymności, ponieważ pornografia zniszczyła moje poczucie własnej wartości (krótko mówiąc, nie sądziłem, że w ogóle jestem dobrze wyposażony). Biorąc to pod uwagę, niekoniecznie szukałem platonicznego związku, ale pomyślałem, że szanse na znalezienie kogoś w dzisiejszych czasach, kto pokochałby mnie niezależnie od tego, czy jestem odpowiedni seksualnie, wydawały się znikome.
Dygresję, z powrotem tej nocy w łóżku, kiedy byłem 22, powiedziałem sobie, że zamierzam spróbować osiągnąć orgazm, żeby zobaczyć, jak to jest (użyłem pornografii softcore jako bodźca). Na początku nie czułem, że to wszystko było naciągane i nie widziałem atrakcyjności, która skłania ludzi do zaspokajania siebie wiele razy dziennie.
Jednak pozwoliłem sobie na to ponownie kilka dni później, potem było to kilka dni później i ostatecznie luki między samozadowoleniem seksualnym stawały się coraz mniejsze, do tego stopnia, że oddawałem się masturbacji wiele razy dziennie. W tamtym czasie nie widziałem ani nie zaczynałem rozumieć szkód, jakie sobie wyrządzałem. Było to raczej konserwatywne w porównaniu z innymi rozpustami (pornografia jest przecież darmowa i tak naprawdę nie trzeba, z braku lepszego określenia, sprzętu). Uznałem to za świetny sposób na relaks, zasypianie i… dla zabicia czasu (tak, dla zabicia czasu). Zacząłem oddawać się temu nie tylko wtedy, gdy byłem przygnębiony, ale także wtedy, gdy czułem się dobrze.
Pornografia naprawdę zaczęła zmieniać moje postrzeganie tego, jak inni postrzegają intymność. Zacząłem wierzyć, że kobiety chcą być zdominowane i zaspokajane seksualnie. Zacząłem patrzeć na moje koleżanki w sposób, który je poniża i pozbawia ich człowieczeństwa. Film został nałożony na moje oczy i wszystko, co mogłem zobaczyć i myśleć, to ich pochylonych na czworakach, klęczących na dwóch kolanach lub rozstawionych na łóżku z rozstawionymi nogami.
To naprawdę zabawne, jesteśmy ostrzegani przed konsekwencjami używania narkotyków, kiedy jesteśmy młodzi, ale skutki pornografii nigdy nie są tak naprawdę znane, dopóki się z nimi nie uporasz. Zasmuca mnie to, ponieważ nie pamiętam, jaki był mój sposób myślenia, zanim zacząłem konsumować pornografię. Czuję, że zbyt wielu młodych ludzi utknęło w tym toksycznym sposobie myślenia, który przedkłada satysfakcję seksualną nad intymność.
Chociaż byłem zdany na łaskę pornografii, udało mi się zakochać w moim najlepszym przyjacielu, a teraz partnerze. Uwielbia mnie i do dziś czuję, że na nią nie zasługuję. Poznaliśmy się, gdy mieliśmy 18 lat, zostaliśmy dobrymi przyjaciółmi i zaczęliśmy nasz związek, gdy mieliśmy 22 lata.
Na początku nie zdawałem sobie sprawy z tego, jak dławi mnie pornografia, ale skutki tego stały się widoczne, gdy byliśmy blisko. Nie cieszyłem się intymnością z właściwych powodów, to ją zabijało i wiele razy doprowadzałem ją do krawędzi. Moje postrzeganie intymności było tak niewiarygodnie skażone, że seks został zredukowany do serii ruchów, których celem jest zaspokojenie.
W swej istocie jest to samolubne dążenie i, choć trudno to powiedzieć, manipulowanie partnerem. Spróbowałbym odtworzyć to, co zjadłem przez ekran w sypialni, była to faktycznie masturbacja z partnerem, akt pozbawiony uczucia.
Byłem tak blisko utraty jej i po wielu przypadkach jej załamania i ponownego połączenia, zaakceptowałem, że mam problem. Powiedziałem jej, że nie będę ponownie konsumował pornografii (było to prawie 8 miesięcy temu, na co nie złamałem słowa).
[To znaczy, byłem wolny od pornografii] Około 8 miesięcy dawać lub brać, ale w tym czasie używałem treści o charakterze jednoznacznie seksualnym jako bodźca. Jeśli wykluczysz wszystkie formy bodźców seksualnych, to około miesiąca.
W ten sposób udało mi się naprawić wiele problemów z moim partnerem, ale nie było to całkowite rozwiązanie. Mimo że udało mi się powstrzymać od pornografii, nadal konsumowałem materiały o charakterze jednoznacznie seksualnym jako bodziec do masturbacji. To nie sprawiło, że poczułem się całością i poczułem, że nadal ją krzywdzę, tylko w inny sposób.
Rozmawiałem z nią o tym i po tym, jak usłyszałem, jak się przez to poczuła, naprawdę mnie to zniszczyło, wiedząc, co ja (tak, ja, nikt inny) robię. Skutki pornografii nie są głębokie, ale nie są trwałe. Choć trudno to przyznać, prawdopodobnie nigdy nie natknąłbym się na ten subreddit, nie mówiąc już o wyłączeniu pornografii z mojego życia, gdybym nie widział, co robi mojemu partnerowi.
To naprawdę wstyd, że informacje o uzależnieniu od pornografii nie są tak rozpowszechnione, jak informacje o narkotykach i alkoholu. Szkoda, że nie oszczędziłem ci motywacyjnej gadaniny, ale czuję, że naprawdę trzeba to powiedzieć.
To Twój wybór, czy chcesz się zmienić. Jeśli jesteś tu z własnej woli, już jesteś lepszy ode mnie. Jeśli ja mogłem to zrobić, to ty też możesz.
LINK - Moje doświadczenie
By Hannamanner
;