Kontrowersje na temat zwiększonej podatności mózgu nastolatków na rozwój uzależnienia (2013)

Front Pharmacol. 2013; 4: 118.

Opublikowano online Nov 28, 2013. doi:  10.3389 / fphar.2013.00118
 

Abstrakcyjny

Dorastanie, zdefiniowane jako faza przejścia w kierunku autonomii i niezależności, jest naturalnym czasem uczenia się i dostosowywania, szczególnie w ustalaniu długoterminowych celów i osobistych aspiracji. Jest to również okres wzmożonego poszukiwania doznań, w tym podejmowania ryzyka i lekkomyślnych zachowań, które są główną przyczyną zachorowalności i śmiertelności wśród nastolatków. Ostatnie obserwacje sugerują, że względna niedojrzałość w czołowych układach nerwowych kory mózgowej może leżeć u podstaw skłonności nastolatków do nieskrępowanego podejmowania ryzyka i zachowań niebezpiecznych. Jednak zbieżność badań przedklinicznych i klinicznych nie potwierdza prostego modelu niedojrzałości kory czołowej, a istnieją poważne dowody na to, że nastolatki angażują się w niebezpieczne działania, w tym nadużywanie narkotyków, pomimo wiedzy i zrozumienia związanego z tym ryzyka. W związku z tym w obecnym konsensusie uważa się, że wiele rozwoju mózgu w okresie dojrzewania występuje w regionach mózgu i systemach, które są krytycznie zaangażowane w percepcję i ocenę ryzyka i nagrody, prowadząc do ważnych zmian w przetwarzaniu społecznym i afektywnym. Stąd, raczej niż naiwny, niedojrzały i wrażliwy, młodzieńczy mózg, szczególnie kora przedczołowa, powinien być uważany za uprzedzony do oczekiwania nowych doświadczeń. W tej perspektywie poszukiwanie emocji może nie stanowić zagrożenia, ale raczej okno możliwości pozwalające na rozwój kontroli poznawczej poprzez wiele doświadczeń. Jeśli jednak dojrzewanie systemów mózgowych związanych z samoregulacją jest zależne kontekstowo, ważne jest, aby zrozumieć, które doświadczenia mają największe znaczenie. W szczególności istotne jest ujawnienie podstawowych mechanizmów, dzięki którym nawracające niekorzystne epizody stresu lub nieograniczony dostęp do leków mogą kształtować mózg nastolatka i potencjalnie wywoływać nieprzystosowane do życia reakcje nieprzystosowane.

Słowa kluczowe: uzależnienie od narkotyków, dojrzewanie, impulsywność, obrazowanie mózgu, modele zwierzęce

WPROWADZENIE

Powszechne rozważanie na temat zaburzeń uzależnienia potwierdza, że ​​indywidualne cechy mogą predysponować do uzależnienia od narkotyków; w międzyczasie uważa się, że nadmierne spożycie narkotyków wpływa na cechy osobiste i sprzyja kompulsywnemu spożywaniu narkotyków (Swendsen i Le Moal, 2011). Zdecydowana większość osób zażywających narkotyki to nastolatki i młodzi dorośli lub zaczęła spożywać w okresie dojrzewania (O'Loughlin i in., 2009). W szczególności niedawny raport z Krajowego Badania Narkotyków i Zdrowia wskazał, że 31.2% osób poniżej wieku 25 spożywał nielegalne narkotyki w ciągu ostatniego miesiąca, podczas gdy tylko 6.3% osób starszych przyznało się do tego (Administracja ds. Nadużywania substancji i zdrowia psychicznego, 2010). Młodsze nastolatki zaczynają zażywać narkotyki, a poważniejsze oznaki uzależnienia od narkotyków. Wśród ludzi w USA, którzy próbowali marihuany przed osiągnięciem 14, 12.6% wykazywał oznaki nadużywania lub uzależnienia od narkotyków, podczas gdy tylko 2.1% osób doświadczających marihuany po wieku 18 cierpiało na poważne objawy uzależnienia (Administracja ds. Nadużywania substancji i zdrowia psychicznego, 2010).

Podejmowanie ryzyka przez nastolatki i lekkomyślne zachowanie to poważny problem dla zdrowia publicznego, który zwiększa szanse na złe wyniki w ciągu życia, w tym utratę kontroli nad używaniem narkotyków. Przekonujące dowody oparte na technologiach obrazowania pokazały, że obwody mózgowe zaangażowane w procesy afektywne i poznawcze oddziałują dynamicznie na rozwój. Na poziomie komórkowym zmiany te odpowiadają znacznej nadprodukcji aksonów i synaps we wczesnym okresie dojrzewania i szybkiemu przycinaniu w późniejszym okresie dojrzewania i młodości dorosłego. Obecny konsensus uważa, że ​​wzorce połączeń neuronowych między systemami emocji, motywacji i procesów poznawczych związanych z dążeniem do długoterminowych celów podlegają naturalnej reorganizacji i zestawowi dojrzałych udoskonaleń w okresie dojrzewania (Gogtay i in., 2004; Giedd, 2008). W przeciwieństwie do stosunkowo wczesnych i szybkich zmian w systemach afektywnych, które wydają się być związane z dojrzewaniem płciowym, inny zestaw umiejętności poznawczych i kompetencji w samokontroli wydaje się rozwijać stopniowo w okresie dojrzewania i nadal dojrzewać długo po zakończeniu okresu dojrzewania (Dahl, 2008). Ta kluczowa obserwacja może wyjaśniać, dlaczego okres dojrzewania charakteryzuje się brakiem równowagi między względnymi wpływami systemów motywacyjnych i kontrolnych na zachowanie (Somerville i in., 2011). W konsekwencji dorastający mózg jest kuszącym mózgiem, dopóki rozwój funkcji wykonawczych, w tym podejmowanie odpowiednich decyzji i planowanie, abstrakcyjne rozumowanie i hamowanie reakcji pozostaje niedokończony (Dahl, 2008).

W tej perspektywie przyjmowanie narkotyków w okresie dojrzewania może zakłócać normalny rozwój mózgu i może zwiększyć podatność na nadużywanie narkotyków w późniejszym okresie dorosłości (Andersen, 2003; Crews i in., 2007). Pomimo rosnącej liczby kampanii profilaktycznych, spożycie narkotyków przez młodzież pozostaje dość stabilne w ciągu ostatnich lat. Co ciekawe, odpowiedni komunikat opublikowany w 1952 już potwierdził, że „uzależnienie od narkotyków w okresie dojrzewania nie jest nowym zjawiskiem"(Zimmering i in., 1952), a ostateczne pytanie zostało już jasno określone „Nadal jednak pozostaje pytanie, dlaczego, w pozornie podobnych warunkach zewnętrznych, niektórzy chłopcy będą próbować narkotyków, a inni nie, dlaczego niektórzy idą drogą uzależnienia, podczas gdy inni rezygnują z narkotyków (…) ”. Sześćdziesiąt lat później pytanie to pozostaje częściowo bez odpowiedzi. Modele zwierzęce, zwłaszcza gryzonie, przyczyniły się do lepszego zrozumienia stanu młodocianych. W szczególności zbieżne dowody wskazywały na zwiększoną podatność na nadużywanie narkotyków przez młodzież, ale pozostają pytania i kontrowersje dotyczące znaczenia różnych modeli zwierzęcych i interpretacji danych (Schramm-Sapyta i in., 2009). Co ciekawe, autorzy ci dochodzą do wniosku, że nawet jeśli zwiększone rekreacyjne używanie narkotyków jest zwykle obserwowane w okresie dojrzewania, brakuje dowodów związanych z patologicznym poszukiwaniem narkotyków i ich przyjmowaniem. W tym przeglądzie staramy się podsumować czynniki biologiczne istotne dla zagrożeń związanych z kierowaniem młodzieżą i omawiamy obserwacje kliniczne w świetle wyników badań przedklinicznych łączących impulsywność i reaktywność emocjonalną z rozpoczęciem używania narkotyków i ryzykiem nadużyć.

PUBERTY I MŁODZIEŻ

Podejmowanie ryzyka w okresie dojrzewania jest wynikiem interakcji między zwiększonym poszukiwaniem stymulacji a niedojrzałym systemem samoregulacji, który nie jest jeszcze w stanie modulować impulsów poszukujących nagrody (Steinberg i Morris, 2001; Steinberg, 2004, 2005). Konsensus może narazić młodzież na zaburzenia emocjonalne i behawioralne. Niemniej jednak zwiększone ryzyko i poszukiwanie nowości mogą być korzystne dla uczenia się nowych strategii przetrwania (Kelley i in., 2004). Rzeczywiście, z perspektywy antropologicznej, niektóre rodzaje podejmowania ryzyka mogą być postrzegane jako adaptacyjna chęć wykazania się odwagą w celu uzyskania lepszego statusu społecznego. W wielu sytuacjach wydaje się, że młodzież nie staje się bardziej nieustraszona po okresie dojrzewania, ale raczej może stać się bardziej zmotywowana do odważnego działania pomimo swoich lęków, zwłaszcza gdy dostrzegają, że działanie w sposób odważny lub lekkomyślny może przynieść im większe uznanie przez rówieśników (Dahl, 2008).

Okres dojrzewania to czas znacznych zmian, ponieważ hormony pokwitania specyficzne dla płci powodują zmiany w postawie fizycznej, narządach rozrodczych i innych wtórnych cechach płciowych. Zmiany neuroendokrynne w okresie dojrzewania wpływają na rozwój behawioralny i emocjonalny (Waylen i Wolke, 2004). Ponieważ testosteron przenika przez barierę krew-mózg (Pardridge i Mietus, 1979), przyczynia się do przycinania korowego w okresie dojrzewania, zwłaszcza w płatach czołowych i skroniowych (Witte i in., 2010; Nguyen i in., 2013). Ta obserwacja jest interesująca i może wyjaśniać dymorfizm płciowy istoty szarej i jej konsekwencje behawioralne (Neufang i in., 2009; Paus i in., 2010; Bramen i in., 2012).

Klasyczną strategią oceny tego wpływu jest wybranie nastolatków w podobnym wieku, ale doświadczających innego etapu dojrzewania. Młodzież w połowie okresu dojrzewania różni się od nastolatków we wczesnym okresie dojrzewania emocjonalną regulacją reakcji przestrachu i odruchu pooperacyjnego, dwóch fizjologicznych miar motywacji obronnej i apetycznej (Quevedo i in., 2009). Podobne wyniki odnotowano w przypadku młodzieży w średnim i późnym okresie dojrzewania wykazującej zwiększone poszerzenie źrenicy w odpowiedzi na emocjonalne słowa (Silk i in., 2009).

SZCZEGÓLNA SYTUACJA AWARYJNA KONKURENCYJNA PODCZAS MŁODZIEŻY: WGLĄD Z NEUROIMAGINGU

Zachowanie nastolatków, naznaczone intensywną ekspresją afektywną i impulsywnymi reakcjami, od dawna jest badane, ale najnowsze technologie obrazowania przyczyniły się do lepszego poznania rozwijającego się mózgu w okresie dojrzewania. W szczególności wykazano, że proporcja istoty szarej maleje, podczas gdy istota biała wzrasta podczas przejścia z dzieciństwa w młodą dorosłość (Paus i in., 1999; Lenroot i Giedd, 2006). Podczas gdy wzmocniona mielinizacja ma dość liniowy wzór w całym mózgu, z tylko niewielkimi lokalnymi zmianami, zmniejszenie istoty szarej, zwane również przycinaniem synaptycznym, jest bardziej selektywne. Stąd mielinizacja jest nie tylko uważana za izolator elektryczny, który zwiększa prędkość transmisji sygnału neuronalnego, ale także jako kluczowy proces modulujący synchronizację i synchronizację wzorców strzelania neuronowego, które przekazują znaczenie w mózgu (Giedd, 2008). Główne zmiany neurobiologiczne, które odpowiadają za ryzykowne zachowania w okresie dojrzewania, występują w układzie mezokortykolimbicznym, szczególnie w strukturach przedczołowych (Chambers i in., 2003; Crews i in., 2007; Załogi i Boettiger, 2009). Badania porównujące funkcje korowe dorosłych i młodzieży wskazują, że młodzież przetwarza informacje inaczej, często werbując różne regiony mózgu niż dorośli. Trudności z wykonawczym funkcjonowaniem poznawczym i samokontrolą behawioralną, w tym trudności z planowaniem, uwagą, przewidywaniem, abstrakcyjnym rozumowaniem, osądem i samokontrolą, odnotowano u młodzieży, a kilka badań funkcjonalnego rezonansu magnetycznego (fMRI) zbadało funkcjonalną neuroanatomię podstawowe przetwarzanie wykonawcze u dzieci, młodzieży i dorosłych (Luna i in., 2010). Ten rosnący zbiór dowodów potwierdza ideę, że układy frontostriatalne ulegają znacznej przebudowie w okresie od okresu dojrzewania do młodości. W szczególności przedłużający się rozwój kory przedczołowej (PFC), w połączeniu ze wzmocnionym napędem motywacyjnym za pośrednictwem prążkowia, uważa się za kluczowy dla zwiększenia poszukiwania nowości i podejmowania nieoptymalnych decyzji, które prowadzą do ryzykownych zachowań i eksperymentalnego zażywania narkotyków. Zakładając, że kora oczodołowo-czołowa (OFC) ma kluczowe znaczenie przy podejmowaniu decyzji dotyczących wartości, indywidualne różnice w rozwoju tego regionu mogą zwiększać lub zmniejszać wrażliwość na nagrodę poprzez suboptymalne obliczenie wartości zachęty w oparciu o wielkość nagrody kodowaną przez prążkowie. Odwrotnie, zmniejszona modulacja oczodołowo-czołowa napędu motywacyjnego za pośrednictwem prążkowia może prowadzić do zwiększonego poszukiwania nowości i impulsywnego wyboru. W obu przypadkach znaczna nierównowaga trajektorii neurorozwojowej tego obwodu może prowadzić do utraty samokontroli w okresie podatności (Yurgelun-Todd, 2007).

Zaproponowano, że niedojrzałe połączenia między PFC, jądrem półleżącym (Nacc) i ciałem migdałowatym w znacznym stopniu wpływają na zachowania ukierunkowane na cel u młodzieży (Galvan i in., 2006; Ernst i in., 2009). W szczególności wykazano, że nastolatki angażują kory oczodołowo-czołowej w znacznie mniejszym stopniu w porównaniu z dorosłymi w obliczu ryzykownych wyborów. Podobnie wykazano, że młodzież wykazuje zmniejszone i nieskoordynowane przetwarzanie neuronalne w OFC podczas prostych zachowań związanych z nagrodami (Sturman i Moghaddam, 2011). Tego typu obserwacje mogą częściowo wyjaśniać zwiększoną skłonność do lekkomyślnych zachowań w okresie dojrzewania (Eshel i in., 2007). Wreszcie, w celu podkreślenia niedojrzałości mózgu nastolatka po oczekiwaniach nagrody, przekonujące dowody wykazały ostatnio liniową redukcję aktywacji wyspowej wraz z wiekiem, przy czym wczesna młodzież wykazywała wyższą aktywację, a późna młodzież wykazywała najbardziej ograniczony sygnał podczas hazardu w zadaniu na automatach (Van Leijenhorst i in., 2010).

Kilka badań epidemiologicznych potwierdza ideę, że okres dojrzewania jest okresem życia o najwyższym wskaźniku zachowań impulsywnych (Steinberg i in., 2008; Romer i in., 2009). Steinberg i jego współpracownicy opisali liniowy spadek impulsywności od wieku 10-30: przy stosowaniu różnych kohort wiekowych, bardziej strome obniżanie opóźnień i słabsze wyniki w zadaniu hazardowym IOWA (IGT) zgłaszano u młodzieży, w porównaniu z dorosłymi (Steinberg i in., 2009; Cauffman i in., 2010). Długotrwałe badanie z zastosowaniem IGT u młodzieży w wieku od 11 do 18 potwierdziło ten wynik, pokazując, że wydajność stale wzrasta wraz z wiekiem (Overman i in., 2004). Uważa się, że obserwacje te odzwierciedlają dojrzewanie PFC, co pozwala na przejście od impulsywnych do bardziej kontrolowanych wyborów. Odwrotnie, krzywa kształtu odwróconego U dla poszukiwania wrażeń również została opisana, z pikiem około wieku 14 (Steinberg i in., 2008). Ponownie, rozdźwięk między postępowym rozwojem kontroli impulsów a nieliniowym rozwojem systemu nagrody może prowadzić do nierównowagi, która zwiększa impulsywne wybory nagrody (Ernst i in., 2009).

Zbieżne badania fMRI badające zadania decyzyjne wykazały, że młodzież i dorośli mają wiele podobieństw w aktywacji obwodów nerwowych, ale wykazują także intrygujące różnice. Większą reakcję w lewym Nacc odnotowano u nastolatków, podczas gdy dorośli wykazywali zwiększoną aktywację w lewym ciele migdałowatym (Ernst i in., 2005). Galvan i in. (2006) donosił również o zwiększonej odpowiedzi Nacc na nagrodę u młodzieży w porównaniu z dorosłymi, a także o zmniejszonej aktywacji w obszarach kory czołowej. Ostatnio w badaniu badającym podejmowanie ryzyka w podejmowaniu decyzji monetarnych wykazano, że młodzież wykazywała zmniejszoną aktywację w regionach OFC w porównaniu z dorosłymi, a zmniejszona aktywność w tych czołowych obszarach mózgu była skorelowana z większymi skłonnościami do podejmowania ryzyka w nastolatkach (Eshel i in., 2007). Odkrycia te sugerują, że w podejmowaniu decyzji młodzież podejmuje stosunkowo mniej przedczołowych procesów regulacyjnych niż dorośli. W związku z tym nastolatki mogą być bardziej podatne na podejmowanie ryzyka w pewnych sytuacjach. Innymi słowy, zmniejszona przedczołowa kontrola poznawcza może zezwolić na większy wpływ systemów afektywnych, które dyktują podejmowanie decyzji i zachowanie, co z kolei zwiększa podatność młodzieży na konteksty społeczne i rówieśnicze, które aktywują silne uczucia (Dahl, 2008).

W niedawnym badaniu mającym na celu ocenę zachowań nastolatków i dorosłych w grze z prowadzeniem wideo wykazano, że uczestnicy dorastania podejmowali większe ryzyko, skupiali się bardziej na korzyściach niż kosztach ryzykownych zachowań i podejmowali bardziej ryzykowne decyzje w otoczeniu rówieśników w porównaniu z dorośli ludzie (Gardner i Steinberg, 2005). Wyniki te potwierdzają, że młodzież może być bardziej podatna na wpływy rówieśników na ryzykowne podejmowanie decyzji, a wpływ rówieśników (i inne zmienne kontekstu społecznego) może odgrywać ważną rolę w wyjaśnianiu lekkomyślnych zachowań w okresie dojrzewania. Co ciekawe, ustalono, że młodzi dorośli, sklasyfikowani jako wysoce odporni na wpływ rówieśników, wykazywali zwiększoną łączność mózgową, szczególnie w korze czołowej, w porównaniu z młodzieżą sklasyfikowaną jako silnie pod wpływem rówieśników (Grosbras i in., 2007). Odporność na wpływ rówieśników była również dodatnio skorelowana z aktywacją brzusznego prążkowia, ale ujemnie skorelowana z aktywacją w ciele migdałowatym (Pfeifer i in., 2011). Specyficzny wzorzec aktywacji korowej u młodzieży opisywano za pomocą mentalizacji, rozpoznawania twarzy i teorii umysłu. Na przykład wcześni nastolatkowie w wieku od 10 do 14 angażowali się bardziej w medyczną PFC niż dorośli, aby przeanalizować zamiary rysunku (szczere lub ironiczne), pomimo podobnej wydajności w zadaniu (Wang i wsp., 2006). Może to odzwierciedlać większy wysiłek młodych ludzi w postrzeganiu społecznych sytuacji emocjonalnych, do których nie są jeszcze przyzwyczajeni, podczas gdy dorośli analizują te sytuacje bardziej efektywnie, w oparciu o wcześniejsze doświadczenia.

Warto zauważyć, że okres dojrzewania stanowi także szczególny okres percepcji emocjonalnej i regulacji. Procesy poznawcze i decyzyjne u młodzieży są silnie uzależnione od ich stanu emocjonalnego, zjawiska zwanego gorącym poznaniem (w opozycji do chłodnego poznania, w którym podejmowanie decyzji następuje przy niskim poziomie emocjonalnym). Młodzież wydaje się również bardziej wrażliwa na stresujące bodźce. Wskaźnik uwalniania kortyzolu po stresującym zadaniu wykazywał liniowy wzrost wraz z wiekiem, u młodych nastolatków w wieku od 9 do 15 lat (Gunnar i in., 2009; Stroud i in., 2009). Przedstawiając przerażające twarze, wywołało większą reaktywność ciała migdałowatego u młodzieży w porównaniu z dziećmi i dorosłymi (Hare i in., 2008). Co ciekawe, przyzwyczajenie aktywności ciała migdałowatego do tych przerażających twarzy było niższe u osób badanych pod kątem lęku o wysokiej cechy. Ta zwiększona wrażliwość na bodźce stresowe, wraz z wyższą proporcją gorącego poznania, stanowi kolejne wsparcie dla lekkomyślnych zachowań młodzieży w radzeniu sobie z sytuacjami lękowymi.

Czy nastolatki są bardziej wrażliwe na nadużywanie narkotyków niż osoby dorosłe?

Uważa się, że większa impulsywność sprzyja pierwszemu użyciu narkotyków i ostatecznie może prowadzić do zwiększonej podatności na uzależnienie od narkotyków, definiowanej jako utrata kontroli nad konsumpcją narkotyków i kompulsywny schemat używania narkotyków (Belin i wsp., 2008). Impulsywność nie jest łatwo zdefiniowana (Evenden, 1999; Chamberlain i Sahakian, 2007), ale szeroka definicja obejmowałaby brak uwagi, trudności w tłumieniu lub kontrolowaniu reakcji behawioralnej, wyraźne zachowanie polegające na poszukiwaniu nowości, niezdolność do przewidywania konsekwencji, trudności w planowaniu działań lub zmniejszenie strategii rozwiązywania problemów jako kluczowych cech. Ponieważ nastolatki wykazują bardziej impulsywne zachowania, związek między impulsywnością a konsumpcją narkotyków był szeroko badany.

Zbieżne badania z wykorzystaniem kwestionariusza samoopisowego u nastolatków wykazały, że impulsywność w okresie dojrzewania była predykcją używania narkotyków i hazardu (Romer i in., 2009), inicjacja palenia (O'Loughlin i in., 2009) a później nadużywanie alkoholu (Ernst i in., 2006; von Diemen i in., 2008). Wzajemnie, impulsywność wydawała się być przesadzona u młodzieży z zaburzeniami używania alkoholu w porównaniu do zdrowej kontroli (Soloff i in., 2000). Ponadto badanie oceniające polimorfizm genetyczny wykazało również, że konkretny allel (A1) z polimorfizmu Taq1a genu receptora dopaminy D2 był dodatnio skorelowany z używaniem alkoholu i narkotyków (Esposito-Smythers i in., 2009). Jednocześnie impulsywni nosiciele allelu zgłaszali znacznie więcej problemów związanych z alkoholem i narkotykami niż impulsywni nie-nosiciele. Odkrycia te podkreślają interakcję między czynnikami podatności na skłonność do rozwoju problemów psychiatrycznych.

Impulsywność poznawcza, definiowana jako niezdolność do rozważenia przyszłych wyników, jest podziałem impulsywności, który uwzględnia emocjonalną subiektywną reprezentację opóźnionego wyniku. Ta koncepcja jest znana jako wartość dyskontowa nagrody (Rachlin, 1992). Wykorzystanie dyskontowania opóźnień, które oferuje wybór pomiędzy natychmiastowymi niskimi nagrodami a przyszłymi wyższymi nagrodami, przyczyniło się do lepszego zrozumienia neurobiologicznych podstaw wyboru ekonomicznego i podejmowania decyzji. Młodzież palaczy tytoniu okazała się bardziej impulsywna niż ich osoby niepalące w ramach zadania polegającego na dyskontowaniu opóźnień i bardziej skłonna do poszukiwania nowości (Peters i in., 2011). Co ciekawe, ta sama grupa nastolatków palących wykazała wyraźny spadek aktywacji prążkowia podczas paradygmatu przewidywania nagrody, co było dodatnio skorelowane z częstością palenia. Ważne jest, aby zauważyć, że zwiększona impulsywność obserwowana u nastolatków palących może być konsekwencją, a nie predyktorem, uzależnionego zachowania. Badania porównujące obecnych i byłych palaczy sugerują, że krzywa zwiększonego dyskontowania opóźnienia dotyczy tylko aktualnego palacza (Bickel i in., 1999, 2008). Jednak inne badania wykazały, że impulsywność poznawcza może stanowić potencjalny predyktor późniejszego używania substancji. Młodzież Naíve, która po raz pierwszy doświadczyła palenia papierosów, była bardziej impulsywna w rozwiązywaniu problemu opóźnienia (Reynolds and Fields, 2012). Zatrucie nikotyną najprawdopodobniej nie jest odpowiedzialne za takie wyniki; może raczej odzwierciedlać cechę osobowości, którą podziela większość młodych palaczy. Stwierdzono również, że większa skłonność do impulsywnych wyborów jest predykcją pierwszego użycia ecstasy u kobiet (Schilt i in., 2009), a także związane z upijaniem się (Xiao i in., 2009).

Sugeruje się, że impulsywność stanowi dobry wskaźnik do przewidywania wyników programu zaprzestania palenia: młodzież poddana badaniom przesiewowym pod kątem wyższej cechy impulsywnej znacząco nie utrzymała abstynencji w porównaniu z ich nie impulsywnymi odpowiednikami (Krishnan-Sarin i in., 2007). Terapie poznawcze ukierunkowane na impulsywność, jak opisano w innym miejscu (Moeller i wsp., 2001), mogą stanowić niewykorzystane możliwości opracowania nowego podejścia do rozwijania skutecznej samokontroli u młodzieży. Może to przyczynić się do zapobiegania lekkomyślnym zachowaniom występującym w tym okresie istotnej zachorowalności.

MODELOWANIE NADZWYCZAJNEGO NARUSZENIA NA NARUSZENIE NARKOTYKÓW

Donoszono, że rozwój mózgu u młodych gryzoni wykazuje podobne wzorce, jak u ludzi, co sugeruje, że model gryzonia może być przydatny do badania neurobiologicznych podstaw dojrzewania mózgu nastolatków (Włócznia, 2000). Okres młodzieńczy u gryzoni trwa od dnia 28 do dnia 42 po urodzeniu, ale te ograniczenia, nieco restrykcyjne, są zwykle przedłużane, aby objąć większy okres od dnia 25 do dnia 55 (Tirelli i in., 2003). Badania neuroanatomiczne opisały masywne przycinanie synaptyczne receptorów dopaminy w okresie dojrzewania u gryzoni (Andersen i wsp., 2000): Gęstość receptorów D1 i D2 wzrosła w Nacc, prążkowiu i PFC do wieku 40, a następnie stopniowo zmniejszała się w okresie wczesnej dorosłości. I odwrotnie, receptory D3 wzrosły do ​​dni 60 (Stanwood i in., 1997). Inne badanie ujawniło wzrost włókien dopaminowych w środkowej PFC wkrótce po odstawieniu od piersi (Benes i in., 2000), która była częściowo kontrolowana przez układ serotoninergiczny: uszkodzenie noworodka jądra szwu spowodowało wzrost włókien dopaminy (DA) wyrastających z brzusznej strefy nakrywkowej (VTA) i istoty czarnej. Dodatkowo unerwienie glutaminergiczne od PFC do Nacc (Brenhouse i in., 2008) i ciała migdałowatego (Cunningham i in., 2002) wykazano, że podąża liniowo od wieku odsadzenia do wczesnej dorosłości. Modulacja dopaminergiczna w okresie dojrzewania okazała się nie w pełni funkcjonalna: wpływ agonisty D1 i D2 na interneurony GABAergiczne w PFC był słabszy u młodzieży, co sugeruje niekompletne dojrzewanie tego układu modulującego (Tseng i O'Donnell, 2007).

Badania behawioralne porównujące gryzonie młodocianych i dorosłych wykazały, że myszy preferują nowe środowisko (Adriani i wsp., 1998) oraz zwiększone reakcje impulsywne w porównaniu do dorosłych w zadaniu dyskontującym opóźnienie (Adriani i Laviola, 2003). Młode gryzonie wyrażały również wyższy poziom interakcji społecznych, ponieważ stwierdzono, że interakcje społeczne są bardziej satysfakcjonujące w przypadku młodocianych niż u dorosłych gryzoni w paradygmacie warunkowej preferencji miejsca (CPP) (Douglas i in., 2004). Zgodnie z tą obserwacją, badanie wykazało, że młode szczury wykazywały mniejszą aktywację sygnalizacji dopaminy w Nacc w obliczu bodźców nie-społecznych, ale bardziej trwałą reakcję na bodźce społeczne w porównaniu z dorosłymi (Robinson i wsp., 2011). Może to odzwierciedlać znaczenie interakcji społecznych u młodych zwierząt.

W podwyższonym labiryncie plus dorastające szczury spędzały mniej czasu w otwartych ramionach, wskazując na wyższy niepokój (Doremus i in., 2003; Estanislau i Morato, 2006; Lynn i Brown, 2010) chociaż myszy miały odwrócony profil (Macrì i in., 2002). Podobne obserwacje odnotowano przy użyciu kontekstowego warunkowania strachu: dorastające szczury zamarzły znacznie bardziej niż dorośli (Anagnostaras i in., 1999; Brasser and Spear, 2004; Esmoris-Arranz i in., 2008), ale znowu młodzieńcze myszy zamarzły mniej niż dorośli (Pattwell i in., 2011).

W odniesieniu do niepożądanych efektów leków wykazano, że nikotyna, etanol, THC, amfetamina i kokaina wywoływały mniej niepożądane skutki u młodzieży niż u dorosłych zwierząt. Ponadto, uwarunkowana awersja smakowa dokonywana przy użyciu substancji nie uzależniającej (chlorek litu, który wywołuje ból brzucha po wstrzyknięciach dootrzewnowych) jest zmniejszona u dorastających szczurów, co sugeruje, że niewrażliwość na efekty awersyjne może być uogólnioną cechą okresu dojrzewania (Philpot i in., 2003; Wilmouth and Spear, 2004; Schramm-Sapyta i in., 2006, 2007; Quinn i in., 2008; Drescher i in., 2011).

Tymczasem w kilku badaniach odnotowano zwiększoną wrażliwość na nagrody u młodych zwierząt. Nikotyna i alkohol okazały się bardziej satysfakcjonujące u młodych gryzoni w porównaniu z dorosłymi (Philpot i in., 2003; Brielmaier i in., 2007; Kota i in., 2007; Torres i in., 2008; Włócznia i Varlinskaya, 2010). Podobnie, zwiększone spożycie słodzonego skondensowanego mleka (w stosunku do masy ciała) obserwowano u dorastających szczurów w porównaniu ze starszymi. Ta obserwacja behawioralna była skorelowana ze zwiększoną ekspresją c-fos w rdzeniu Nacc i prążkowiu grzbietowym (Friemel i in., 2010). Badania oceniające wpływ psychostymulantów u dorastających szczurów z zastosowaniem zadania CPP pozostają nieco kontrowersyjne, ale większą czułość nagrody u szczurów w wieku młodzieńczym, zwłaszcza przy niższych dawkach, stwierdzono w określonych warunkach (Badanich i in., 2006; Brenhouse i in., 2008; Zakharova i in., 2009).

CZYNNIKI WPŁYWAJĄCE NA NARUSZENIE NARKOTYKÓW U MŁODZIEŻY

Impulsywność silnika odnosi się do behawioralnego odhamowania i utraty kontroli impulsów, bez koniecznej integracji przetwarzania emocjonalnego (Brunner and Hen, 1997). U zwierząt opracowano wiele testów behawioralnych w celu oceny tej formy impulsywności, takiej jak zadanie szeregowego czasu reakcji z pięcioma wyborami (5-CSRTT) i wzmocnienie różnicowe o niskiej częstości (DRL). Według naszej wiedzy jedyne badanie porównujące impulsywność u nieleczonych zdrowych dorosłych i dorastających szczurów wykazało, że te ostatnie były bardziej impulsywne w harmonogramie DRL (Andrzejewski i in., 2011). Wykazano, że prenatalna ekspozycja na nikotynę zwiększa impulsywność w 5-CSRTT w okresie dojrzewania (Schneider i in., 2012), a przewlekłe narażenie na nikotynę u dorastających szczurów powodowało długotrwały wzrost impulsywności ruchowej w wieku dorosłym (Counotte i in., 2009, 2011). W tym badaniu leczenie przewlekłe nikotyny było w stanie wywołać bardziej impulsywne zachowania na 5-CSRTT, gdy wystąpiło w okresie dojrzewania niż w wieku dorosłym. Ta specyficzna zmiana, która nie wpłynęła na impulsywność poznawczą w zadaniu dyskontowania opóźnienia, była skorelowana z silniejszym indukowanym przez nikotynę uwalnianiem dopaminy w PFC u dorastających szczurów. Podobnie, impulsywna młodzież, przesiewana z opóźnieniem zbliżenia się do nowego obiektu, wykazywała zwiększoną odpowiedź DA na prowokację kokainą w porównaniu z nie impulsywnymi nastolatkami lub impulsywnymi młodymi dorosłymi (Stansfield i Kirstein, 2005).

Jednak prenatalne leczenie nikotyną, które, jak wykazano, zmienia impulsywność motoryczną, nie wpłynęło na zmianę odpowiedzi behawioralnych w ramach zadania dyskontowania opóźnienia (Schneider i in., 2012). Podczas gdy wpływ między impulsywnością poznawczą a zachowaniami związanymi z poszukiwaniem leków został dobrze ustalony u ludzi, konieczne będą dodatkowe obserwacje, aby zrozumieć, jak działa u gryzoni. Diergaarde i in. (2008) zaproponowali, że przynajmniej u dorosłych szczurów impulsywność ruchowa może być związana z rozpoczęciem poszukiwania leku, podczas gdy impulsywność poznawcza może być związana ze zmniejszoną zdolnością do tłumienia nabytego zachowania poszukującego nikotyny i zwiększoną podatnością na nawrót. Ostatecznie, impulsywność ruchowa, ale nie impulsywność poznawcza, może być bardziej odpowiednia do oceny podatności na poszukiwanie narkotyków u młodych szczurów.

Niektóre podstawowe różnice regulacji osi podwzgórze-przysadka-nadnercza (HPA) mogą być przyczyną zwiększonej wrażliwości na stresujące bodźce u nastolatków gryzoni. Po ostrym stresie u szczurów dorastających stwierdzono wyższy poziom hormonu adrenokortykotropowego (ACTH) i uwalniania kortykosteronu w porównaniu z dorosłymi (Romeo i in., 2006a,b). Po 30-min przewlekłym stresie ograniczającym każdego dnia podczas 7, młode szczury wykazywały wyższe poziomy kortykosteronu natychmiast po stresorze, ale poziomy kortykosteronu wracają do wartości wyjściowych szybciej u nastolatków niż u dorosłych szczurów (Romeo i in., 2006a). Stwierdzono, że samce szczurów są bardziej wrażliwe niż samice na szkodliwe skutki oddzielania matek od grubości PFC (Spivey i in., 2009). Biorąc pod uwagę relacje między stresem a zachowaniami związanymi z poszukiwaniem narkotyków (Shaham i in., 2000; Koob i Le Moal, 2001), ta zwiększona wrażliwość systemu stresowego może wyjaśniać, dlaczego niektórzy nastolatkowie nadal nadużywają narkotyków. Przewlekłe leczenie kokainą w okresie dojrzewania zwiększyło kilka miar niepokoju, gdy zwierzęta stały się dorosłymi (Stansfield i Kirstein, 2005), co może dodatkowo wyjaśnić tę trwałość.

W porównaniu z kontrolami, szczury poddane stresowi w kolejnych dniach 7 w okresie dojrzewania wykazywały wyższe indukowane nikotyną wzmocnienie aktywności lokomotorycznej; efekt ten nie został zgłoszony, gdy stres wystąpił w wieku dorosłym (Cruz i in., 2008). Dorastające szczury narażone na stres przewlekły lub protokół wielokrotnego stresu wykazały wyższą odpowiedź lokomotoryczną na prowokację kokainą, a także wyższy poziom kortykosteronu podstawowego (Lepsch i in., 2005). Stres społeczny w okresie dojrzewania zwiększał uczulenie behawioralne na amfetaminę (Mathews i in., 2008), ale odnotowano również przeciwne skutki (Kabbaj i in., 2002). Wykazano, że separacja matek zwiększa impulsywność i zachowania poszukujące nagrody (Colorado i in., 2006). Trzy godziny matczynej separacji między PND 0 a PND 14 zwiększyły uczulenie lokomotoryczne na kokainę, co było związane ze wzrostem mRNA D3R w powłoce Nacc (Brake i in., 2004). Niemniej jednak inne badanie nie wykazało żadnego wpływu na przewlekłą izolację społeczną na odpowiedź ruchową na psychostymulanty u nastolatków lub dorosłych samców szczurów (McCormick i in., 2005).

MODEL JUVENILE RODENT: OBIETNICE I PITFALLS

Większość badań wskazuje na zwiększone zachowanie osób poszukujących narkotyków w poszukiwaniu narkotyków, sugerując hipotezy robocze wyjaśniające, dlaczego nastolatki są zagrożone utratą kontroli nad przyjmowaniem leków. Po pierwsze, zwiększona wrażliwość na nagrodę za leki i dwie obniżone niepożądane skutki uboczne wywołane lekami stanowią dobre uzasadnienie dla badania wrażliwości młodych szczurów na nadużywanie narkotyków. Jednak jak dotąd żadne badanie na zwierzętach nie wykazało bezpośrednio zwiększonej podatności na kompulsywne przyjmowanie leków, gdy pierwsze zatrucie lekiem występuje w okresie dojrzewania. Niektóre kwestie metodologiczne mogą również promować pewne błędne interpretacje, takie jak brak odpowiednich kontroli dorosłych. Jak wspomniano powyżej, szczury i myszy wydają się wykazywać przeciwne profile lęku, u młodszych szczurów bardziej niespokojnych i młodszych myszy mniej niespokojnych niż dorosłych (Macrì i in., 2002; Lynn i Brown, 2010). Co ważne, kilka badań ilustruje różnice behawioralne między wczesnym, średnim i późnym okresem dojrzewania (Tirelli i in., 2003; Wilkin i in., 2012), ale większość badań faktycznie wykorzystywała młode szczury w różnym wieku, które różniły się w zależności od laboratorium. Ponadto brak uwzględnienia wpływu społecznego na konsumpcję narkotyków i związane z tym zachowania mogą stanowić kolejny ważny czynnik zakłócający. W rzeczywistości wykazano, że interakcje społeczne mają duży wpływ na ryzykowne zachowania i nadużywanie narkotyków. W szczególności odnotowano, że interakcja społeczna związana z suboptymalną dawką kokainy mogłaby spowodować CPP (Thiel i in., 2008). Tymczasem obecność odpowiedników zmniejszała awersyjny wpływ etanolu na paradygmat warunkowania awersji smakowej u samców szczurów, ale nie u dorosłych (Vetter-O'Hagen i in., 2009).

Stwierdzono, że neurony dopaminergiczne brzusznej strefy nakrywkowej wystrzeliwują w szybszym tempie u dorastających szczurów, co jest zgodne z hipotezą podatności młodzieży na nadużywanie narkotyków (McCutcheon i in., 2012). Zgodnie z tą obserwacją, u nastolatków gryzoni odnotowano wyższe uwalnianie dopaminy wywołane lekami (Laviola i wsp., 2001; Walker i Kuhn, 2008). Jednak reakcja behawioralna na leki nie pasuje do tego wniosku. W szczególności subchroniczne leczenie psychostymulantami nie wywołało zwiększonego uczulenia narządu ruchu u dorastających szczurów (Frantz i in., 2007). Szczególne znaczenie, Frantz i in. (2007) zgłaszali podobne uwalnianie dopaminy w Nacc między młodzieżą i dorosłymi szczurami leczonymi środkami psychostymulującymi. Odwrotnie, w jednym badaniu odnotowano uczulenie na lokomotorę kokainy u młodych myszy, a nie u dorosłych (Camarini i in., 2008); jednakże prowokacja kokainą przeprowadzona 10 dni po tym doświadczeniu wykazała niższe uwalnianie dopaminy w Nacc młodych myszy, pomimo szybszego początku piku. Konieczne będą dalsze badania w celu określenia zależności między uwalnianiem DA a uczuleniem na ruch na psychostymulanty u dorastających szczurów.

Chociaż stres i impulsywność wykazano osobno w celu promowania zażywania narkotyków, w kilku badaniach ustalono przepisy wzajemne między obiema. Wstrzyknięcia do komory mózgowej czynnika uwalniającego kortykotropinę (CRF) nie zwiększały impulsywności w 5-CSRTT, ale zwiększały dokładność odpowiadając (Ohmura i in., 2009). Przewlekłe leczenie kortykosteronem w okresie dojrzewania nie wpłynęło na przedwczesne odpowiedzi w tym zadaniu, a nawet zmniejszyło liczbę impulsywnych zachowań w zadaniu sygnałowym Stop (Torregrossa i in., 2012). Potrzebne są dalsze badania, aby w pełni zrozumieć tę interakcję, która jest uważana za kluczowy element wyolbrzymiający powstawanie zaburzeń psychicznych u ludzi (Fox i in., 2010; Somer i in., 2012; Hamilton i wsp., 2013).

Innym źródłem kontrowersji jest przypuszczenie, zgodnie z którym młode gryzonie wykazywałyby zmniejszoną samokontrolę i zwiększone zainteresowanie wskazówkami przewidującymi nagrodę (Ernst i in., 2009; Burton i in., 2011). W przeciwieństwie do tego stwierdzenia wykazano, że młode szczury wykazywały niższe pobudzenie indukowanego przez kue kokainy (Anker i Carroll, 2010). Wykazano ponadto, że młodsze myszy (dni 26 – 27) wykazywały zwiększoną elastyczność w porównaniu z dorosłymi w procedurze opartej na sygnale zapachowym (powyżej).Johnson and Wilbrecht, 2011). Biorąc pod uwagę niedojrzałość PFC u młodych szczurów, a także kluczową rolę tej struktury w elastyczności poznawczej (Baxter i in., 2000; Schoenbaum i wsp., 2006; Gruber i in., 2010), wynik ten może wydawać się sprzeczny z intuicją. Niemniej jednak zwiększona elastyczność nastolatków może pomóc w promowaniu zmiany wielu opcji, takich jak rezygnacja z przyjmowania leków na rzecz mniej szkodliwego zachowania. W związku z tym ma tendencję do łagodzenia wszechobecności elementów podatności u młodych gryzoni, ponieważ elastyczność poznawcza jest obowiązkowa, aby uzyskać repertuar behawioralny niezbędny do przetrwania i autonomii.

Ważne jest, aby przyznać, że tylko niewielka liczba młodych ludzi doświadczających narkotyków rekreacyjnych później rozwinie kliniczne objawy uzależnienia od narkotyków i uzależnienia, chociaż wkład badań podstawowych z wykorzystaniem modeli zwierzęcych pozostaje dość ograniczony, aby potwierdzić to twierdzenie. Obecny konsensus sugeruje, że różnice osobnicze w dojrzewaniu mózgu mogą wyjaśniać nadmierne wyniki behawioralne. Szczególnie interesujący jest fakt, że ostatnie dowody wykazały, że najpierw osoby z wyraźnymi cechami impulsywnymi wykazywały cieńszą korę (Shaw i wsp., 2011) i po drugie, aktywacja mezolimbicznego układu nerwowego u młodzieży wyszkolonej do uprawiania hazardu w pieniężnym zadaniu motywacyjnym korelowała dodatnio z ich psychospołecznymi i behawioralnymi trudnościami (Bjork i in., 2011). Autorzy tego badania elegancko przyznają, że korelacja najprawdopodobniej nie implikuje związku przyczynowego, niemniej jednak obserwacje te sugerują, że zwiększone zaangażowanie w problematyczne zachowania może częściowo wynikać z wrażliwości mezolimbicznej na sygnały przewidujące nagrodę. Stwierdzają, że zwiększona wrażliwość mezolimbiczna może stanowić cechę, która zgodnie z ogólną niedojrzałością dorastającego mózgu, może częściowo wyjaśniać związane z zachowaniem urazy lub śmierć u młodzieży „zagrożonej” (Bjork i in., 2011).

Niektóre czynniki zewnętrzne, takie jak status socjodemograficzny lub środowisko rodzinne, również odgrywają rolę w tej zmienności. Wykazano, że zdarzenia niepożądane w dzieciństwie przewidują późniejszą zależność od alkoholu (Pilowsky i in., 2009). Zbieżne dowody wykazały negatywny wpływ niewłaściwych zachowań rodziców (w tym zaburzeń związanych z używaniem substancji) na skłonność dzieci do rozwoju podobnych zaburzeń (Verdejo-Garcia i wsp., 2008). Zaproponowano polimorfizmy genowe wśród młodzieży z zaburzeniami związanymi z alkoholem, aby wyjaśnić międzyosobnicze różnice w nastawieniu uwagi na alkohol (Pieters i in., 2011), lub w reakcji na stres na leki (Kreek i in., 2005). Chociaż uważano, że czynniki genetyczne wyjaśniają między 30 a 60% zaburzeń uzależniających (Kreek i in., 2005), wpływ genów zależy głównie od interakcji z czynnikami środowiskowymi. W szczególności wykazano, że polimorfizm genu jest ściśle związany z alkoholizmem u dorosłych, a także w subpopulacji młodzieży, która była narażona na wysoki stres psychospołeczny w dzieciństwie (Clarke i in., 2011). Podobną korelację znaleziono ze specyficznym genotypem transportera serotoniny (Kaufman i in., 2007). U młodzieży z rozpoznaniem zaburzeń lękowych, depresji lub zdrowych osób kontrolnych wzorzec aktywacji ciała migdałowatego w odpowiedzi na twarze emocjonalne zależał od rozpoznanej patologii (Beesdo i in., 2009).

WNIOSEK

Podejmowanie ryzyka i poszukiwanie doznań były od dawna uważane za cechy charakterystyczne typowego zachowania nastolatków, a tymczasem uważano, że stanowią czynniki podatne na rozwój zaburzeń związanych z nadużywaniem substancji. Uderzająco, pomimo dużej liczby badań przedklinicznych określających obwody mózgowe będące podstawą zwiększonej impulsywności i zwiększonej reaktywności emocjonalnej konstytutywnej dla rozszerzonego repertuaru behawioralnego, bardzo niewiele badań potwierdza szczególną podatność młodych gryzoni na utratę kontroli nad narkotykami. Prowokacyjne stwierdzenie dowodzi, że nauka powinna lepiej widzieć świat dorosłych z dorastającymi oczami, niż widzieć świat młodzieży za pomocą zegarka dla dorosłych. Rzeczywiście, zachowania nieletnich przedstawiają korzyści adaptacyjne, aby zdobyć odpowiednie umiejętności przetrwania w przypadku braku ochrony rodzicielskiej. Tymczasem prawdą jest, że te eksternalizujące zachowania sprawiają, że młodzież lub przynajmniej podgrupa nastolatków jest bardziej narażona na lekkomyślne zachowania i potencjalne obrażenia. Obiektywnie, mózg nastolatka jest przystosowany do poszukiwania doznań i podejmowania ryzyka, co, zgodnie z podwyższoną motywacją do nagrody, często prowadzi do nieostrożnych zachowań. Rozwój kompetencji samoregulacyjnych jest procesem normatywnym (który zależy zarówno od dojrzewania mózgu, jak i doświadczeń społecznych), na końcu którego młodzi dorośli nabyli umiejętności lepszego regulowania swoich emocji i impulsywności.

Głównym celem przyszłych badań jest znalezienie endofenotypów i markerów podatności na zaburzenia używania substancji i nadużywania narkotyków. Niedawno wykazano, że osoby cierpiące na zaburzenia związane z nadużywaniem substancji psychoaktywnych dzielą się ze swoim nieuzależnionym rodzeństwem podobnymi cechami behawioralnymi, w tym wysoką impulsywnością i poszukiwaniem wrażeń (Ersche i in., 2010). Badanie to ujawniło również, że nieprawidłowa łączność przedczołowa i prążkowia może stanowić podstawę ryzyka uzależnienia od narkotyków (Ersche i in., 2012). W uzupełnieniu, zbieżne dowody ujawniły, że różnice międzyosobnicze wynikają z heterogeniczności funkcji PFC (George i Koob, 2010). Dlatego też konieczne są głębsze badania oceniające indywidualne adaptacje PFC w okresie dojrzewania, aby zrozumieć, jak tylko określone trajektorie rozwojowe mogą prowadzić do uzależnienia od narkotyków. W szczególności zrozumienie, czy (a jeśli tak, jak) niedostateczne procesy dojrzewania mózgu mogą być odpowiedzialne za ciągłe poszukiwanie nagrody i słabe podejmowanie decyzji (co oznacza, że ​​trwałość w podejmowaniu ryzyka pomimo niekorzystnych konsekwencji) ma największe znaczenie dla lepszej ochrony „zagrożonych” " młodzi dorośli. Obecny konsensus już przyznaje, że rozwijający się mózg nastolatka jest wrażliwy i podatny na neurobiologiczne obrażenia towarzyszące narkomanii, w szczególności te związane z zatruciem alkoholem (Crews i in., 2004). Jednak, aby lepiej zrozumieć, w jaki sposób geny, środowisko, stres i indywidualny temperament współdziałają ze sobą, konieczne są dalsze badania przedkliniczne i kliniczne skupiające się na młodzieńczym PFC, aby ukształtować mechanizmy neurobiologiczne leżące u podstaw podatności na utratę kontroli nad poszukiwaniem nagrody i potencjalnie nadmierne przyjmowanie leków podczas przejście ze świata dorastającego do wszechświata dorosłego.

Oświadczenie o konflikcie interesów

Autorzy oświadczają, że badanie zostało przeprowadzone przy braku jakichkolwiek powiązań handlowych lub finansowych, które mogłyby być interpretowane jako potencjalny konflikt interesów.

LITERATURA

  1. Adriani W., Chiarotti F., Laviola G. (1998). Zwiększone poszukiwania nowości i specyficzne uczulenie na d-amfetaminę u myszy periadolescentnych w porównaniu z dorosłymi myszami. Behav. Neurosci. 112 1152–1166.10.1037/0735-7044.112.5.1152 [PubMed] [Cross Ref]
  2. Adriani W., Laviola G. (2003). Podwyższony poziom impulsywności i zmniejszone warunkowanie miejsca za pomocą d-amfetaminy: dwie cechy behawioralne okresu dojrzewania u myszy. Behav. Neurosci. 117 695–703.10.1037/0735-7044.117.4.695 [PubMed] [Cross Ref]
  3. Anagnostaras SG, Maren S., Sage JR, Goodrich S., Fanselow MS (1999). Kondycjonowanie strachu skopolaminą i pawłowem u szczurów: analiza efektu dawki. Neuropsychopharmacology 21 731–744.10.1016/S0893-133X(99)00083-4 [PubMed] [Cross Ref]
  4. Andersen SL (2003). Trajektorie rozwoju mózgu: punkt wrażliwości lub szansa? Neurosci. Biobehav. Obrót silnika. 27 3–18.10.1016/S0149-7634(03)00005-8 [PubMed] [Cross Ref]
  5. Andersen SL, Thompson AT, Rutstein M., Hostetter JC, Teicher MH (2000). Przycinanie receptora dopaminowego w korze przedczołowej w okresie okołoporodowym u szczurów. Synapse 37 167–169.10.1002/1098-2396(200008)37:2<167::AID-SYN11>3.0.CO;2-B [PubMed] [Cross Ref]
  6. Andrzejewski ME, Schochet TL, Feit EC, Harris R., Mckee BL, Kelley AE (2011). Porównanie zachowania szczurów dorosłych i młodzieży w uczeniu się operanta, wymieraniu i paradygmatach hamowania behawioralnego. Behav. Neurosci. 125 93 – 105.10.1037 / a0022038 [PubMed] [Cross Ref]
  7. Anker JJ, Carroll ME (2010). Przywrócenie poszukiwania kokainy wywołane przez leki, sygnały i stres u dorastających i dorosłych szczurów. Psychopharmacology (Berl.) 208 211–222.10.1007/s00213-009-1721-2 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
  8. Badanich KA, Adler KJ, Kirstein CL (2006). Młodzież różni się od dorosłych preferencją miejsca uzależnioną od kokainy i dopaminą indukowaną kokainą w jądrze półleżącym. Eur. J. Pharmacol. 550 95 – 106.10.1016 / j.ejphar.2006.08.034 [PubMed] [Cross Ref]
  9. Baxter MG, Parker A., ​​Lindner CC, Izquierdo AD, Murray EA (2000). Kontrola selekcji odpowiedzi przez wartość wzmacniającą wymaga interakcji ciała migdałowatego i oczodołowej kory przedczołowej. J. Neurosci. 20 4311-4319. [PubMed]
  10. Beesdo K., Lau JY, Guyer AE, Mcclure-Tone EB, Monk CS, Nelson EE, et al. (2009). Częste i wyraźne zaburzenia funkcji ciała migdałowatego u młodzieży z depresją i lękiem. Łuk. Gen. Psychiatry 66 275 – 285.10.1001 / archgenpsychiatry.2008.545 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
  11. Belin D., Mar AC, Dalley JW, Robbins TW, Everitt BJ (2008). Wysoka impulsywność przewiduje zmianę na kompulsywne przyjmowanie kokainy. nauka 320 1352 – 1355.10.1126 / science.1158136 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
  12. Benes FM, Taylor JB, Cunningham MC (2000). Zbieżność i plastyczność układów monoaminergicznych w przyśrodkowej korze przedczołowej w okresie poporodowym: implikacje dla rozwoju psychopatologii. Cereb. Kora 10 1014 – 1027.10.1093 / cercor / 10.10.1014 [PubMed] [Cross Ref]
  13. Bickel WK, Odum AL, Madden GJ (1999). Impulsywność i palenie papierosów: opóźnij dyskontowanie u obecnych, nigdy i byłych palaczy. Psychopharmacology (Berl.) 146 447 – 454.10.1007 / PL00005490 [PubMed] [Cross Ref]
  14. Bickel WK, Yi R., Kowal BP, Gatchalian KM (2008). Palacze papierosów symetrycznie dyskontują przeszłe i przyszłe nagrody i więcej niż kontrole: dyskontuje miarę impulsywności? Drug Alcohol Depend. 96 256 – 262.10.1016 / j.drugalcdep.2008.03.009 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
  15. Bjork JM, Smith AR, Chen G., Hommer DW (2011). Problemy psychospołeczne i rekrutacja motywujących neurocircuitry: badanie różnic indywidualnych u zdrowych nastolatków. Dev. Cogn. Neurosci. 1 570 – 577.10.1016 / j.dcn.011.07.005 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
  16. Hamulec WG, Zhang TY, Diorio J., Meaney MJ, Gratton A. (2004). Wpływ wczesnych poporodowych warunków hodowli na dopaminę mezokortykolimbiczną i reakcje behawioralne na psychostymulanty i stresory u dorosłych szczurów. Eur. J. Neurosci. 19 1863–1874.10.1111/j.1460-9568.2004.03286.x [PubMed] [Cross Ref]
  17. Bramen JE, Hranilovich JA, Dahl RE, Chen J., Rosso C., Forbes EE, et al. (2012). Sprawy seksualne w okresie dojrzewania: dojrzewanie kory mózgowej związane z testosteronem różni się u chłopców i dziewcząt. PLoS ONE 7: e33850.10.1371 / journal.pone.0033850 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
  18. Brasser SM, Spear NE (2004). Uwarunkowania kontekstowe u niemowląt, ale nie u starszych zwierząt, ułatwia kondycjonowanie CS. Neurobiol. Uczyć się. Mem. 81 46–59.10.1016/S1074-7427(03)00068-6 [PubMed] [Cross Ref]
  19. Brenhouse HC, Sonntag KC, Andersen SL (2008). Przejściowa ekspresja receptora dopaminy D1 na neuronach projekcji kory przedczołowej: związek ze zwiększoną istotnością motywacyjną sygnałów leku w okresie dojrzewania. J. Neurosci. 28 2375–2382.10.1523/JNEUROSCI.5064-07.2008 [PubMed] [Cross Ref]
  20. Brielmaier JM, Mcdonald CG, Smith RF (2007). Natychmiastowe i długotrwałe efekty behawioralne pojedynczego wstrzyknięcia nikotyny u dorastających i dorosłych szczurów. Neurotoksykol. Teratol. 29 74 – 80.10.1016 / j.ntt.2006.09.023 [PubMed] [Cross Ref]
  21. Brunner D., Hen R. (1997). Wgląd w neurobiologię impulsywnego zachowania myszy z nokautem receptora serotoniny. Ann. NY Acad. Sci. 836 81–105.10.1111/j.1749-6632.1997.tb52356.x [PubMed] [Cross Ref]
  22. Burton CL, Noble K., Fletcher PJ (2011). Zwiększona motywacja motywacyjna dla par sacharozy u młodzieży szczurów: możliwe role dopaminy i układów opioidowych. Neuropsychopharmacology 36 1631 – 1643.10.1038 / npp.2011.44 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
  23. Camarini R., Griffin WC, III, Yanke AB, Rosalina Dos Santos B., Olive MF (2008). Wpływ ekspozycji młodzieży na kokainę na aktywność lokomotoryczną i pozakomórkowe poziomy dopaminy i glutaminianu w jądrze półleżącym myszy DBA / 2J. Brain Res. 1193 34 – 42.10.1016 / j.brainres.2007.11.045 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
  24. Cauffman E., Shulman EP, Steinberg L., Claus E., Banich MT, Graham S., i in. (2010). Różnice wieku w podejmowaniu decyzji afektywnych jako indeksowane przez wydajność w Iowa Gambling Task. Dev. Psychol. 46 193 – 207.10.1037 / a0016128 [PubMed] [Cross Ref]
  25. Chamberlain SR, Sahakian BJ (2007). Neuropsychiatria impulsywności. Curr. Opin. Psychiatria 20 255–261.10.1097/YCO.0b013e3280ba4989 [PubMed] [Cross Ref]
  26. Chambers RA, Taylor JR, Potenza MN (2003). Neurochirurgia rozwojowa motywacji w okresie dojrzewania: krytyczny okres podatności na uzależnienia. Rano. J. Psychiatry 160 1041 – 1052.10.1176 / appi.ajp.160.6.1041 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
  27. Clarke TK, Laucht M., Ridinger M., Wodarz N., Rietschel M., Maier W., et al. (2011). KCNJ6 jest związany z uzależnieniem od alkoholu u dorosłych i bierze udział w interakcjach genów stresu wczesnego życia w piciu alkoholu przez młodzież. Neuropsychopharmacology 36 1142 – 1148.10.1038 / npp.2010.247 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
  28. Colorado RA, Shumake J., Conejo NM, Gonzalez-Pardo H., Gonzalez-Lima F. (2006). Skutki separacji matek, wczesnego postępowania i standardowej hodowli obiektu na orientację i impulsywne zachowanie dorastających szczurów. Behav. Procesy 71 51 – 58.10.1016 / j.beproc.2005.09.007 [PubMed] [Cross Ref]
  29. Counterte DS, Smit AB, Pattij T., Spijker S. (2011). Rozwój systemu motywacyjnego w okresie dojrzewania i jego wrażliwość na zakłócenia przez nikotynę. Dev. Cogn. Neurosci. 1 430 – 443.10.1016 / j.dcn.2011.05.010 [PubMed] [Cross Ref]
  30. Counterte DS, Spijker S., Van De Burgwal LH, Hogenboom F., Schoffelmeer AN, De Vries TJ, et al. (2009). Długotrwałe deficyty poznawcze wynikające z narażenia młodzieży na nikotynę u szczurów. Neuropsychopharmacology 34 299 – 306.10.1038 / npp.2008.96 [PubMed] [Cross Ref]
  31. Załogi F., He J., Hodge C. (2007). Rozwój kory młodzieńczej: krytyczny okres podatności na uzależnienie. Pharmacol. Biochem. Behav. 86 189 – 199.10.1016 / j.pbb.2006.12.001 [PubMed] [Cross Ref]
  32. Crews FT, Boettiger CA (2009). Impulsywność, płaty czołowe i ryzyko uzależnienia. Pharmacol. Biochem. Behav. 93 237 – 247.10.1016 / j.pbb.2009.04.018 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
  33. Crews FT, Collins MA, Dlugos C., Littleton J., Wilkins L., Neafsey EJ, et al. (2004). Neurodegeneracja wywołana alkoholem: kiedy, gdzie i dlaczego? Alkohol Clin. Exp. Res. 28 350–364.10.1097/01.ALC.0000113416.65546.01 [PubMed] [Cross Ref]
  34. Cruz FC, Delucia R., Planeta CS (2008). Wpływ przewlekłego stresu na aktywność lokomotoryczną indukowaną nikotyną i uwalnianie kortykosteronu u dorosłych i młodzieży szczurów. Nałogowiec. Biol. 13 63–69.10.1111/j.1369-1600.2007.00080.x [PubMed] [Cross Ref]
  35. Cunningham MG, Bhattacharyya S., Benes FM (2002). Kiełkowanie amyloidowo-korowe trwa do wczesnej dorosłości: implikacje dla rozwoju normalnej i nieprawidłowej funkcji w okresie dojrzewania. J. Comp. Neurol. 453 116 – 130.10.1002 / cne.10376 [PubMed] [Cross Ref]
  36. Dahl RE (2008). Czynniki biologiczne, rozwojowe i neurobehawioralne istotne dla zagrożeń dla młodzieży. Rano. J. Prev. Med. 35 S278-284.10.1016 / j.amepre.2008.06.013 [PubMed] [Cross Ref]
  37. Diergaarde L., Pattij T., Poortvliet I., Hogenboom F., De Vries W., Schoffelmeer AN, et al. (2008). Impulsywny wybór i impulsywne działanie przewidują podatność na różne etapy poszukiwania nikotyny u szczurów. Biol. Psychiatria 63 301 – 308.10.1016 / j.biopsych.2007.07.011 [PubMed] [Cross Ref]
  38. Doremus TL, Brunell SC, Varlinskaya EI, Spear LP (2003). Działanie anksjogenne podczas odstawienia ostrego etanolu u dorastających i dorosłych szczurów. Pharmacol. Biochem. Behav. 75 411–418.10.1016/S0091-3057(03)00134-5 [PubMed] [Cross Ref]
  39. Douglas LA, Varlinskaya EI, Spear LP (2004). Nagradzające właściwości interakcji społecznych u dorastających i dorosłych samców i samic szczurów: wpływ warunków społecznych i izolacyjnych u badanych i partnerów. Dev. Psychobiol. 45 153 – 162.10.1002 / dev.20025 [PubMed] [Cross Ref]
  40. Drescher C., Foscue EP, Kuhn CM, Schramm-Sapyta NL (2011). Indywidualne różnice w awersji smakowej uwarunkowanej kokainą są stabilne rozwojowo i niezależne od działania lokomotorycznego kokainy. Dev. Cogn. Neurosci. 1 600 – 605.10.1016 / j.dcn.2011.05.004 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
  41. Ernst M., Luckenbaugh DA, Moolchan ET, Leff MK, Allen R., Eshel N., i in. (2006). Czynniki behawioralne dotyczące rozpoczynania stosowania substancji u młodzieży z i bez zaburzenia uwagi / nadpobudliwości. Pediatria 117 2030–2039.10.1542/peds.2005-0704 [PubMed] [Cross Ref]
  42. Ernst M., Nelson EE, Jazbec S., Mcclure EB, Monk CS, Leibenluft E., i in. (2005). Amygdala i jądro półleżące w odpowiedziach na otrzymanie i pominięcie przyrostów u dorosłych i młodzieży. Neuroimage 25 1279 – 1291.10.1016 / j.neuroimage.2004.12.038 [PubMed] [Cross Ref]
  43. Ernst M., Romeo RD, Andersen SL (2009). Neurobiologia rozwoju zachowań motywowanych w okresie dojrzewania: okno do modelu systemów neuronowych. Pharmacol. Biochem. Behav. 93 199 – 211.10.1016 / j.pbb.2008.12.013 [PubMed] [Cross Ref]
  44. Ersche KD, Jones PS, Williams GB, Turton AJ, Robbins TW, Bullmore ET (2012). Nieprawidłowa struktura mózgu związana z uzależnieniem od narkotyków pobudzających. nauka 335 601 – 604.10.1126 / science.1214463 [PubMed] [Cross Ref]
  45. Ersche KD, Turton AJ, Pradhan S., Bullmore ET, Robbins TW (2010). Endofenotypy uzależnienia od narkotyków: cechy osobowości impulsywne i poszukujące doznań. Biol. Psychiatria 68 770 – 773.10.1016 / j.biopsych.2010.06.015 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
  46. Eshel N., Nelson EE, Blair RJ, Pine DS, Ernst M. (2007). Substraty nerwowe z wyboru do wyboru u dorosłych i młodzieży: rozwój kory przedczołowej przedniej i obręczy obręczy przedniej. Neuropsychologia 45 1270 – 1279.10.1016 / j.neuropsychologia.2006.10.004 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
  47. Esmoris-Arranz FJ, Mendez C., Spear NE (2008). Kontekstowe warunkowanie strachowe różni się u szczurów niemowląt, nastolatków i dorosłych. Behav. Procesy 78 340 – 350.10.1016 / j.beproc.2008.01.010 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
  48. Esposito-Smythers C., Spirito A., Rizzo C., Mcgeary JE, Knopik VS (2009). Powiązania polimorfizmu DRD2 TaqIA z impulsywnością i używaniem substancji: wstępne wyniki z próby klinicznej młodzieży. Pharmacol. Biochem. Behav. 93 306 – 312.10.1016 / j.pbb.2009.03.012 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
  49. Estanislau C., Morato S. (2006). Zachowanie ontogeneza w podwyższonym labiryncie plus: efekty stresu prenatalnego. Int. J. Dev. Neurosci. 24 255 – 262.10.1016 / j.ijdevneu.2006.03.001 [PubMed] [Cross Ref]
  50. Evenden JL (1999). Odmiany impulsywności. Psychopharmacology (Berl.) 146 348 – 361.10.1007 / PL00005481 [PubMed] [Cross Ref]
  51. Fox HC, Bergquist KL, Peihua G., Rajita S. (2010). Interaktywne efekty skumulowanego stresu i impulsywności na spożycie alkoholu. Alkohol. Clin. Exp. Res. 34 1376–1385.10.1111/j.1530-0277.2010.01221.x [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
  52. Frantz KJ, O'Dell LE, Parsons LH (2007). Reakcje behawioralne i neurochemiczne na kokainę u szczurów periadolescentnych i dorosłych. Neuropsychopharmacology 32 625 – 637.10.1038 / sj.npp.1301130 [PubMed] [Cross Ref]
  53. Friemel CM, Spanagel R., Schneider M. (2010). Czułość nagrody za smaczne jedzenie osiąga szczyt w okresie dojrzewania u szczurów. Z przodu. Behav. Neurosci. 4: 39.10.3389 / fnbeh.2010.00039 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
  54. Galvan A., Hare TA, Parra CE, Penn J., Voss H., Glover G., i in. (2006). Wcześniejszy rozwój półleżących w stosunku do kory oczodołowo-czołowej może być podstawą ryzykownych zachowań u młodzieży. J. Neurosci. 26 6885–6892.10.1523/JNEUROSCI.1062-06.2006 [PubMed] [Cross Ref]
  55. Gardner M., Steinberg L. (2005). Wpływ rówieśników na podejmowanie ryzyka, preferencje ryzyka i ryzykowne podejmowanie decyzji w okresie dojrzewania i dorosłości: badanie eksperymentalne. Dev. Psychol. 41 625–635.10.1037/0012-1649.41.4.625 [PubMed] [Cross Ref]
  56. George O., Koob GF (2010). Indywidualne różnice w funkcji kory przedczołowej i przejście od zażywania narkotyków do uzależnienia od narkotyków. Neurosci. Biobehav. Obrót silnika. 35 232 – 247.10.1016 / j.neubiorev.2010.05.002 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
  57. Giedd JN (2008). Mózg nastolatek: spostrzeżenia z neuroobrazowania. J. Adolesc. Zdrowie 42 335 – 343.10.1016 / j.jadohealth.2008.01.007 [PubMed] [Cross Ref]
  58. Gogtay N., Giedd JN, Lusk L., Hayashi KM, Greenstein D., Vaituzis AC, et al. (2004). Dynamiczne mapowanie rozwoju kory ludzkiej w dzieciństwie do wczesnej dorosłości. Proc. Natl. Acad Sci. USA 101 8174 – 8179.10.1073 / pnas.0402680101 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
  59. Grosbras MH, Jansen M., Leonard G., Mcintosh A., Osswald K., Poulsen C., et al. (2007). Mechanizmy neuronalne odporności na wpływ rówieśników we wczesnym okresie dojrzewania. J. Neurosci. 27 8040–8045.10.1523/JNEUROSCI.1360-07.2007 [PubMed] [Cross Ref]
  60. Gruber AJ, Calhoon GG, Shusterman I., Schoenbaum G., Roesch M. R, O'Donnell P. (2010). Więcej jest mniej: odhamowana kora przedczołowa upośledza elastyczność poznawczą. J. Neurosci. 30 17102–17110.10.1523/JNEUROSCI.4623-10.2010 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
  61. Gunnar MR, Wewerka S., Frenn K., Long JD, Griggs C. (2009). Zmiany rozwojowe w aktywności podwzgórze-przysadka-nadnercza w okresie przejścia do okresu dojrzewania: zmiany normatywne i związki z okresem dojrzewania. Dev. Psychopathol. 21 69 – 85.10.1017 / S0954579409000054 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
  62. Hamilton KR, Ansell EB, Reynolds B., Potenza MN, Sinha R. (2013). Podana przez siebie impulsywność, ale nie wybór zachowania lub impulsywność odpowiedzi, częściowo pośredniczy w wpływie stresu na zachowania związane z piciem. Napięcia 16 3 – 15.10.310916 3 – 15.10.3109/ 10253890.2012.671397 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
  63. Hare TA, Tottenham N., Galvan A., Voss HU, Glover GH, Casey BJ (2008). Biologiczne substraty reaktywności emocjonalnej i regulacji w okresie dojrzewania podczas emocjonalnego zadania go-nogo. Biol. Psychiatria 63 927 – 934.10.1016 / j.biopsych.2008.03.015 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
  64. Johnson C., Wilbrecht L. (2011). Młodociani myszy wykazują większą elastyczność w uczeniu się z wielokrotnym wyborem odwracania niż dorośli. Dev. Cogn. Neurosci. 1 540 – 551.10.1016 / j.dcn.2011.05.008 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
  65. Kabbaj M., Isgor C., Watson SJ, Akil H. (2002). Stres w okresie dojrzewania zmienia uczulenie behawioralne na amfetaminę. Neuroscience 113 395–400.10.1016/S0306-4522(02)00188-4 [PubMed] [Cross Ref]
  66. Kaufman J., Yang BZ, Douglas-Palumberi H., Crouse-Artus M., Lipschitz D., Krystal JH, et al. (2007). Genetyczne i środowiskowe predyktory wczesnego spożywania alkoholu. Biol. Psychiatria 61 1228 – 1234.10.1016 / j.biopsych.2006.06.039 [PubMed] [Cross Ref]
  67. Kelley AE, Schochet T., Landry CF (2004). Podejmowanie ryzyka i poszukiwanie nowości w okresie dorastania: wprowadzenie do części I. Ann. NY Acad. Sci. 1021 27 – 32.10.1196 / annals.1308.003 [PubMed] [Cross Ref]
  68. Koob G. F, Le Moal M. (2001). Uzależnienie od narkotyków, rozregulowanie nagrody i allostaza. Neuropsychopharmacology 24 97–129.10.1016/S0893-133X(00)00195-0 [PubMed] [Cross Ref]
  69. Kota D., Martin BR, Robinson SE, Damaj MI (2007). Uzależnienie od nikotyny i nagroda różnią się w przypadku dorastających i dorosłych samców myszy. J. Pharmacol. Exp. Ther. 322 399 – 407.10.1124 / jpet.107.121616 [PubMed] [Cross Ref]
  70. Kreek MJ, Nielsen DA, Butelman ER, Laforge KS (2005). Wpływy genetyczne na impulsywność, podejmowanie ryzyka, wrażliwość na stres i podatność na nadużywanie narkotyków i uzależnienia. Nat. Neurosci. 8 1450 – 1457.10.1038 / nn1583 [PubMed] [Cross Ref]
  71. Krishnan-Sarin S., Reynolds B., Duhig AM, Smith A., Liss T., Mcfetridge A., et al. (2007). Impulsywność behawioralna przewiduje wyniki leczenia w programie zaprzestania palenia dla nastolatków palących. Drug Alcohol Depend. 88 79 – 82.10.1016 / j.drugalcdep.2006.09.006 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
  72. Laviola G., Pascucci T., Pieretti S. (2001). Uczulenie prącia na dopaminę na D-amfetaminę w periadolescencie, ale nie u dorosłych szczurów. Pharmacol. Biochem. Behav. 68 115–124.10.1016/S0091-3057(00)00430-5 [PubMed] [Cross Ref]
  73. Lenroot RK, Giedd JN (2006). Rozwój mózgu u dzieci i młodzieży: wnioski z anatomicznego obrazowania metodą rezonansu magnetycznego. Neurosci. Biobehav. Obrót silnika. 30 718 – 729.10.1016 / j.neubiorev.2006.06.001 [PubMed] [Cross Ref]
  74. Lepsch LB, Gonzalo LA, Magro FJ, Delucia R., Scavone C., Planeta CS (2005). Narażenie na stres przewlekły zwiększa odpowiedź ruchową na kokainę i podstawowe poziomy kortykosteronu u dorastających szczurów. Nałogowiec. Biol. 10 251 – 256.10.1080 / 13556210500269366 [PubMed] [Cross Ref]
  75. Luna B., Padmanabhan A, O'Hearn K. (2010). Co fMRI powiedział nam o rozwoju kontroli poznawczej przez okres dojrzewania? Brain Cogn. 72 101 – 113.10.1016 / j.bandc.2009.08.005 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
  76. Lynn DA, Brown GR (2010). Ontogeneza zachowania podobnego do lęku u szczurów od okresu dojrzewania do dorosłości. Dev. Psychobiol. 52 731 – 739.10.1002 / dev.20468 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
  77. Macrì S., Adriani W., Chiarotti F., Laviola G. (2002). Ryzyko związane z eksploracją labiryntu plus jest większe u młodzieży niż u młodych lub dorosłych myszy. Anim. Behav. 64 541 – 546.10.1006 / anbe.2002.4004 [Cross Ref]
  78. Mathews IZ, Mills RG, McCormick CM (2008). Przewlekły stres społeczny w okresie dojrzewania wpłynął zarówno na preferencje miejsca uzależnionego od amfetaminy, jak i na uczulenie narządu ruchu. Dev. Psychobiol. 50 451 – 459.10.1002 / dev.20299 [PubMed] [Cross Ref]
  79. McCormick CM, Robarts D., Kopeikina K., Kelsey JE (2005). Długotrwałe, specyficzne dla płci i wieku skutki społecznych czynników stresogennych na reakcje kortykosteronu na ograniczenie i na reakcje lokomotoryczne na psychostymulanty u szczurów. Horm. Behav. 48 64 – 74.10.1016 / j.yhbeh.2005.01.008 [PubMed] [Cross Ref]
  80. McCutcheon JE, Conrad KL, Carr SB, Ford KA, Mcgehee DS, Marinelli M. (2012). Neurony dopaminowe w okolicy brzusznej nakrywki palą się szybciej u dorastających szczurów niż u dorosłych. J. Neurophysiol. 108 1620 – 1630.10.1152 / jn.00077.2012 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
  81. Moeller FG, Barratt ES, Dougherty DM, Schmitz JM, Swann AC (2001). Psychiatryczne aspekty impulsywności. Rano. J. Psychiatry 158 1783 – 1793.10.1176 / appi.ajp.158.11.1783 [PubMed] [Cross Ref]
  82. Neufang S., Specht K., Hausmann M., Gunturkun O., Herpertz-Dahlmann B., Fink GR, i in. (2009). Różnice płci i wpływ hormonów steroidowych na rozwijający się mózg człowieka. Cereb. Kora 19 464 – 473.10.1093 / cercor / bhn100 [PubMed] [Cross Ref]
  83. Nguyen TV, Mccracken J., Ducharme S., Botteron KN, Mahabir M., Johnson W., et al. (2013). Dojrzewanie korowe związane z testosteronem w dzieciństwie i okresie dojrzewania. Cereb. Kora 23 1424 – 1432.10.1093 / cercor / bhs125 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
  84. O'Loughlin J., Karp I., Koulis T., Paradis G., Difranza J. (2009). Uwarunkowania pierwszego zaciągnięcia się i codziennego palenia papierosów u młodzieży. Rano. J. Epidemiol. 170 585 – 597.10.1093 / aje / kwp179 [PubMed] [Cross Ref]
  85. Ohmura Y., Yamaguchi T., Futami Y., Togashi H., Izumi T., Matsumoto M., et al. (2009). Czynnik uwalniający kortykotropinę zwiększa funkcję uwagi, ocenianą za pomocą zadania seryjnego czasu reakcji pięciu wyborów u szczurów. Behav. Brain Res. 198 429 – 433.10.1016 / j.bbr.2008.11.025 [PubMed] [Cross Ref]
  86. Overman WH, Frassrand K., Ansel S., Trawalter S., Bies B., Redmond A. (2004). Wydajność zadania karty IOWA przez młodzież i dorosłych. Neuropsychologia 42 1838 – 1851.10.1016 / j.neuropsychologia.2004.03.014 [PubMed] [Cross Ref]
  87. Pardridge WM, Mietus LJ (1979). Transport hormonów steroidowych przez barierę krew-mózg szczura. Podstawowa rola hormonu związanego z albuminami. J. Clin. Inwestować. 64 145 – 154.10.1172 / JCI109433 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
  88. Pattwell SS, Bath KG, Casey BJ, Ninan I., Lee FS (2011). Selektywne wcześnie nabyte wspomnienia strachu ulegają czasowemu tłumieniu w okresie dojrzewania. Proc. Natl. Acad Sci. USA 108 1182 – 1187.10.1073 / pnas.1012975108 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
  89. Paus T., Nawaz-Khan I., Leonard G., Perron M., Pike GB, Pitiot A., et al. (2010). Dymorfizm seksualny w mózgu nastolatka: rola receptora testosteronu i androgenu w globalnych i lokalnych objętościach substancji białej i szarej. Horm. Behav. 57 63 – 75.10.1016 / j.yhbeh.2009.08.004 [PubMed] [Cross Ref]
  90. Paus T., Zijdenbos A., Worsley K., Collins DL, Blumenthal J., Giedd JN, et al. (1999). Dojrzewanie strukturalne szlaków nerwowych u dzieci i młodzieży: badanie in vivo. nauka 283 1908 – 1911.10.1126 / science.283.5409.1908 [PubMed] [Cross Ref]
  91. Peters J., Bromberg U., Schneider S., Brassen S., Menz M., Banaschewski T., i in. (2011). Niższa brzuszna aktywacja prążkowia podczas oczekiwania na nagrodę u nastolatków palących. Rano. J. Psychiatry 168 540 – 549.10.1176 / appi.ajp.2010.10071024 [PubMed] [Cross Ref]
  92. Pfeifer JH, Masten CL, Moore WE, III, Oswald TM, Mazziotta JC, Iacoboni M., i in. (2011). Wchodzenie w okres dojrzewania: odporność na wpływ rówieśników, ryzykowne zachowanie i zmiany neuronalne w reaktywności emocji. Neuron 69 1029 – 1036.10.1016 / j.neuron.2011.02.019 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
  93. Philpot RM, Badanich KA, Kirstein CL (2003). Uwarunkowania miejsca: związane z wiekiem zmiany w nagradzającym i awersyjnym działaniu alkoholu. Alkohol. Clin. Exp. Res. 27 593–599.10.1111/j.1530-0277.2003.tb04395.x [PubMed] [Cross Ref]
  94. Pieters S., Van Der Vorst H., Burk WJ, Schoenmakers TM, Van Den Wildenberg E., Smeets HJ, et al. (2011). Wpływ polimorfizmów OPRM1 i DRD4 na związek między uprzedzeniem uwagi a używaniem alkoholu w okresie dojrzewania i młodości dorosłego. Dev. Cogn. Neurosci. 1 591 – 599.10.1016 / j.dcn.2011.07.008 [PubMed] [Cross Ref]
  95. Pilowsky DJ, Keyes KM, Hasin DS (2009). Niekorzystne wydarzenia z dzieciństwa i uzależnienie od alkoholu na całe życie. Rano. J. Zdrowie publiczne 99 258 – 263.10.2105 / AJPH.2008.139006 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
  96. Quevedo KM, Benning SD, Gunnar MR, Dahl RE (2009). Początek dojrzewania: wpływ na psychofizjologię motywacji obronnej i apetycznej. Dev. Psychopathol. 21 27 – 45.10.1017 / S0954579409000030 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
  97. Quinn HR, Matsumoto I., Callaghan PD, Long LE, Arnold JC, Gunasekaran N. i in. (2008). Dorastające szczury uważają, że powtarzające się Delta (9) -THC są mniej awersyjne niż dorosłe szczury, ale wykazują większe resztkowe deficyty poznawcze i zmiany w ekspresji białka hipokampa po ekspozycji. Neuropsychopharmacology 33 1113 – 1126.10.1038 / sj.npp.1301475 [PubMed] [Cross Ref]
  98. Rachlin H. (1992). Malejąca wartość krańcowa jako dyskontowanie opóźnienia. J. Exp. Analny. Behav. 57 407–415.10.1901/jeab.1992.57-407 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
  99. Reynolds B., Fields S. (2012). Opóźnienie dyskontowania przez młodzież eksperymentującą z paleniem papierosów. Nałóg 107 417–424.10.1111/j.1360-0443.2011.03644.x [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
  100. Robinson DL, Zitzman DL, Smith KJ, Spear LP (2011). Szybkie zdarzenia uwalniania dopaminy w jądrze półleżącym wcześniaków. Neuroscience 176 296 – 307.10.1016 / j.neuroscience.2010.12.016 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
  101. Romeo RD, Bellani R., Karatsoreos IN, Chhua N., Vernov M., Conrad CD, et al. (2006a). Historia stresu i rozwój dojrzewania współgrają ze sobą, kształtując plastyczność osi podwzgórze-przysadka-nadnercza. Endokrynologia 147 1664–1674.10.1210/en.2005-1432 [PubMed] [Cross Ref]
  102. Romeo RD, Karatsoreos IN, Mcewen BS (2006b). Dojrzewanie dojrzewania i pora dnia różnie wpływają na reakcje behawioralne i neuroendokrynne po ostrym stresorze. Horm. Behav. 50 463 – 468.10.1016 / j.yhbeh.2006.06.002 [PubMed] [Cross Ref]
  103. Romer D., Betancourt L., Giannetta JM, Brodsky NL, Farah M., Hurt H. (2009). Wykonawcze funkcje poznawcze i impulsywność jako korelaty podejmowania ryzyka i zachowania problemowego u nastolatków. Neuropsychologia 47 2916 – 2926.10.1016 / j.neuropsychologia.2009.06.019 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
  104. Schilt T., Goudriaan AE, Koeter MW, Van Den Brink W., Schmand B. (2009). Podejmowanie decyzji jako predyktor pierwszego użycia ekstazy: badanie prospektywne. Psychopharmacology (Berl.) 203 519–527.10.1007/s00213-008-1398-y [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
  105. Schneider T., Bizarro L., Asherson PJ, Stolerman IP (2012). Nadpobudliwość, zwiększone spożycie nikotyny i upośledzone działanie w przypadku seryjnego czasu reakcji z pięcioma wyborami u dorastających szczurów narażonych prenatalnie na nikotynę. Psychopharmacology (Berl.) 223 401–415.10.1007/s00213-012-2728-7 [PubMed] [Cross Ref]
  106. Schoenbaum G., Setlow B., Saddoris MP, Gallagher M. (2006). Kodowanie zmian w korze oczodołowo-czołowej u szczurów z zaburzeniami odwracalności. J. Neurophysiol. 95 1509 – 1517.10.1152 / jn.01052.2005 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
  107. Schramm-Sapyta NL, Cha YM, Chaudhry S., Wilson WA, Swartzwelder HS, Kuhn CM (2007). Różnicowe działanie przeciwlękowe, awersyjne i ruchowe THC u szczurów dorastających i dorosłych. Psychopharmacology (Berl.) 191 867–877.10.1007/s00213-006-0676-9 [PubMed] [Cross Ref]
  108. Schramm-Sapyta NL, Morris RW, Kuhn CM (2006). Dorastające szczury są chronione przed uwarunkowanymi awersyjnymi właściwościami kokainy i chlorku litu. Pharmacol. Biochem. Behav. 84 344 – 352.10.1016 / j.pbb.2006.05.026 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
  109. Schramm-Sapyta NL, Walker QD, Caster JM, Levin ED, Kuhn CM (2009). Czy młodzież jest bardziej podatna na uzależnienie od narkotyków niż dorośli? Dowody z modeli zwierzęcych. Psychopharmacology (Berl.) 206 1–21.10.1007/s00213-009-1585-5 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
  110. Shaham Y., Erb S., Stewart J. (2000). Nawrót wywołany stresem do poszukiwania heroiny i kokainy u szczurów: przegląd. Brain Res. Brain Res. Obrót silnika. 33 13–33.10.1016/S0165-0173(00)00024-2 [PubMed] [Cross Ref]
  111. Shaw P., Gilliam M., Liverpool M., Weddle C., Malek M., Sharp W., i in. (2011). Rozwój korowy u typowo rozwijających się dzieci z objawami nadpobudliwości i impulsywności: wsparcie dla wymiaru widzenia zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi. Rano. J. Psychiatry 168 143 – 151.10.1176 / appi.ajp.2010.10030385 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
  112. Silk JS, Siegle GJ, Whalen DJ, Ostapenko LJ, Ladouceur CD, Dahl RE (2009). Zmiany dojrzewania w przetwarzaniu informacji emocjonalnych: dowody źrenicowe, behawioralne i subiektywne podczas emocjonalnej identyfikacji słowa. Dev. Psychopathol. 21 7 – 26.10.1017 / S0954579409000029 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
  113. Soloff PH, Lynch KG, Moss HB (2000). Serotonina, impulsywność i zaburzenia związane ze spożywaniem alkoholu u starszych nastolatków: badanie psychobiologiczne. Alkohol. Clin. Exp. Res. 24 1609–1619.10.1111/j.1530-0277.2000.tb01961.x [PubMed] [Cross Ref]
  114. Somer E., Ginzburg K., Kramer L. (2012). Rola impulsywności w związku między traumą dziecięcą a psychopatologią dysocjacyjną: mediacja a umiarkowanie. Psychiatry Res. 196 133 – 137.10.1016 / j.psychres.2011.08.010 [PubMed] [Cross Ref]
  115. Somerville LH, Hare T., Casey BJ (2011). Dojrzewanie frontostriatalne przewiduje niepowodzenie kontroli poznawczej w przypadku apetytu u młodzieży. J. Cogn. Neurosci. 23 2123 – 2134.10.1162 / jocn.2010.21572 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
  116. Włócznia LP (2000). Mózg młodzieńczy i związane z wiekiem objawy behawioralne. Neurosci. Biobehav. Obrót silnika. 24 417–463.10.1016/S0149-7634(00)00014-2 [PubMed] [Cross Ref]
  117. Włócznia LP, Varlinskaya EI (2010). Wrażliwość na etanol i inne bodźce hedoniczne w zwierzęcym modelu okresu dojrzewania: implikacje dla nauki prewencyjnej? Dev. Psychobiol. 52 236 – 243.10.1002 / dev.20457 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
  118. Spivey JM, Shumake J., Colorado RA, Conejo-Jimenez N., Gonzalez-Pardo H., Gonzalez-Lima F. (2009). Dorastające samice szczurów są bardziej odporne na skutki wczesnego stresu od kory przedczołowej i zachowania impulsywnego niż mężczyźni. Dev. Psychobiol. 51 277 – 288.10.1002 / dev.20362 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
  119. Stansfield KH, Kirstein CL (2005). Neurochemiczne skutki kokainy w okresie dojrzewania w porównaniu z dorosłością. Brain Res. Dev. Brain Res. 159 119 – 125.10.1016 / j.devbrainres.2005.07.005 [PubMed] [Cross Ref]
  120. Stanwood GD, Mcelligot S., Lu L., Mcgonigle P. (1997). Ontogeneza receptorów dopaminy D3 w jądrze półleżącym szczura. Neurosci. Łotysz. 223 13–16.10.1016/S0304-3940(97)13396-1 [PubMed] [Cross Ref]
  121. Steinberg L. (2004). Ryzyko w okresie dojrzewania: jakie zmiany i dlaczego? Ann. NY Acad. Sci. 1021 51 – 58.10.1196 / annals.1308.005 [PubMed] [Cross Ref]
  122. Steinberg L. (2005). Rozwój poznawczy i afektywny w okresie dojrzewania. Trendy Cogn. Sci. 9 69 – 74.10.1016 / j.tics.2004.12.005 [PubMed] [Cross Ref]
  123. Steinberg L., Albert D., Cauffman E., Banich M., Graham S., Woolard J. (2008). Różnice wieku w poszukiwaniu sensacji i impulsywności jako indeksowane przez zachowanie i raport własny: dowody na model podwójnego systemu. Dev. Psychol. 44 1764 – 1778.10.1037 / a0012955 [PubMed] [Cross Ref]
  124. Steinberg L., Graham S., O'Brien L., Woolard J., Cauffman E., Banich M. (2009). Różnice wiekowe w przyszłej orientacji i opóźnianie dyskontowania. Dziecko Dev. 80 28–44.10.1111/j.1467-8624.2008.01244.x [PubMed] [Cross Ref]
  125. Steinberg L., Morris AS (2001). Rozwój młodzieży. Annu. Rev. Psychol. 52 83 – 110.10.1146 / annurev.psych.52.1.83 [PubMed] [Cross Ref]
  126. Stroud LR, Foster E., Papandonatos GD, Handwerger K., Granger DA, Kivlighan KT i in. (2009). Reakcja na stres i przejście młodzieży: stresory w porównaniu do stresu rówieśniczego. Dev. Psychopathol. 21 47 – 68.10.1017 / S0954579409000042 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
  127. Sturman DA, Moghaddam B. (2011). Zmniejszone hamowanie neuronalne i koordynacja dorastającej kory przedczołowej podczas motywowanego zachowania. J. Neurosci. 31 1471–1478.10.1523/JNEUROSCI.4210-10.2011 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
  128. Administracja ds. Nadużywania Substancji i Zdrowia Psychicznego (2010). Wyniki krajowego badania 2009 dotyczącego używania narkotyków i zdrowia, Vol. JA, Podsumowanie wyników krajowych (Biuro Studiów Stosowanych, Seria NSDUH H-38A, Publikacja HHS Nr SMA 10-4586 Ustalenia). Rockville, MD: Substance Abuse and Mental Health Services Administration.
  129. Swendsen J, Le Moal M. (2011). Indywidualna podatność na uzależnienie. Ann. NY Acad. Sci. 1216 73–85.10.1111/j.1749-6632.2010.05894.x [PubMed] [Cross Ref]
  130. Thiel KJ, Okun AC, Neisewander JL (2008). Preferencja miejsca uwarunkowana nagrodą społeczną: model ujawniający interakcję między nagrodami kokainowymi i społecznymi w przypadku szczurów. Drug Alcohol Depend. 96 202 – 212.10.1016 / j.drugalcdep.2008.02.013 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
  131. Tirelli E., Laviola G., Adriani W. (2003). Ontogeneza uczulenia behawioralnego i warunkowa preferencja miejsca wywołana przez psychostymulanty u gryzoni laboratoryjnych. Neurosci. Biobehav. Obrót silnika. 27 163–178.10.1016/S0149-7634(03)00018-6 [PubMed] [Cross Ref]
  132. Torregrossa MM, Xie M., Taylor JR (2012). Przewlekła ekspozycja na kortykosteron w okresie dojrzewania zmniejsza impulsywne działanie, ale zwiększa impulsywny wybór i wrażliwość na johimbinę u samców szczurów Sprague-Dawley. Neuropsychopharmacology 37 1656 – 1670.10.1038 / npp.2012.11 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
  133. Torres OV, Tejeda HA, Natividad L. A, O'Dell LE (2008). Zwiększona podatność na satysfakcjonujące efekty nikotyny w okresie rozwoju młodzieży. Pharmacol. Biochem. Behav. 90 658 – 663.10.1016 / j.pbb.2008.05.009 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
  134. Tseng K. Y, O'Donnell P. (2007). Modulacja dopaminy przedczołowych neuronów korowych zmienia się w okresie dojrzewania. Cereb. Kora 17 1235 – 1240.10.1093 / cercor / bhl034 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
  135. Van Leijenhorst L., Zanolie K., Van Meel CS, Westenberg PM, Rombouts SA, Crone EA (2010). Co motywuje nastolatka? Regiony mózgu pośredniczące w wrażliwości nagrody w okresie dojrzewania. Cereb. Kora 20 61 – 69.10.1093 / cercor / bhp078 [PubMed] [Cross Ref]
  136. Verdejo-Garcia A., Lawrence AJ, Clark L. (2008). Impulsywność jako marker podatności na zaburzenia używania substancji: przegląd wyników badań wysokiego ryzyka, hazardzistów problemowych i badań asocjacji genetycznych. Neurosci. Biobehav. Obrót silnika. 32 777 – 810.10.1016 / j.neubiorev.2007.11.003 [PubMed] [Cross Ref]
  137. Vetter-O'Hagen C., Varlinskaya E., Spear L. (2009). Płeć różnic w spożyciu etanolu i wrażliwość na efekty awersyjne w okresie dojrzewania i dorosłości. Alkohol. 44 547 – 554.10.1093 / alcalc / agp048 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
  138. von Diemen L., Bassani DG, Fuchs SC, Szobot CM, Pechansky F. (2008). Impulsywność, wiek pierwszego spożycia alkoholu i zaburzenia używania substancji wśród młodzieży płci męskiej: populacyjne badanie kliniczno-kontrolne. Nałóg 103 1198–1205.10.1111/j.1360-0443.2008.02223.x [PubMed] [Cross Ref]
  139. Walker QD, Kuhn CM (2008). Zwiększenie kokainy pobudziło uwalnianie dopaminy bardziej u periadolescentów niż u dorosłych szczurów. Neurotoksykol. Teratol. 30 412 – 418.10.1016 / j.ntt.2008.04.002 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
  140. Wang AT, Lee SS, Sigman M., Dapretto M. (2006). Zmiany rozwojowe w neuronalnej podstawie interpretacji intencji komunikacyjnych. Soc. Cogn. Oddziaływać. Neurosci. 1 107 – 121.10.1093 / scan / nsl018 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
  141. Waylen A., Wolke D. (2004). Sex 'n' drugs 'n' rock 'n' roll: znaczenie i społeczne konsekwencje czasu dojrzewania. Eur. J. Endocrinol. 151 (Suppl. 3) U151 – U159.10.1530 / eje.0.151U151 [PubMed] [Cross Ref]
  142. Wilkin MM, Waters P., McCormick CM, Menard JL (2012). Przerywany stres fizyczny w okresie wczesnego i średniego okresu dojrzewania zmienia odmiennie zachowania lękowe i depresyjne w wieku dorosłym. Behav. Neurosci. 126 344 – 360.10.1037 / a0027258 [PubMed] [Cross Ref]
  143. Wilmouth CE, Spear LP (2004). Niechęć młodych i dorosłych szczurów do smaków wcześniej połączonych z nikotyną. Ann. NY Acad. Sci. 1021 462 – 464.10.1196 / annals.1308.065 [PubMed] [Cross Ref]
  144. Witte AV, Savli M., Holik A., Kasper S., Lanzenberger R. (2010). Regionalne różnice w objętości istoty szarej są związane z hormonami płciowymi w młodym dorosłym ludzkim mózgu. Neuroimage 49 1205 – 1212.10.1016 / j.neuroimage.2009.09.046 [PubMed] [Cross Ref]
  145. Xiao L., Bechara A., Grenard LJ, Stacy WA, Palmer P., Wei Y., i in. (2009). Podejmowanie decyzji afektywnych w zakresie zachowań związanych z piciem chińskiego nastolatka. J. Int. Neuropsychol. Soc. 15 547 – 557.10.1017 / S1355617709090808 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
  146. Yurgelun-Todd D. (2007). Zmiany emocjonalne i poznawcze w okresie dojrzewania. Curr. Opin. Neurobiol. 17 251 – 257.10.1016 / j.conb.2007.03.009 [PubMed] [Cross Ref]
  147. Zacharowa E., Leoni G., Kichko I., Izenwasser S. (2009). Różnicowy wpływ metamfetaminy i kokainy na warunkowe preferencje miejsca i aktywność lokomotoryczną u dorosłych i młodzieży samców szczurów. Behav. Brain Res. 198 45 – 50.10.1016 / j.bbr.2008.10.019 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
  148. Zimmering P., Toolan J., Safrin R., Wortis SB (1952). Uzależnienie od narkotyków w związku z problemami wieku dojrzewania. Rano. J. Psychiatry 109 272-278. [PubMed]