Desperately drive i brak hamulców: ekspozycja na stres rozwojowy i późniejsze ryzyko nadużywania substancji (2009)

Neurosci Biobehav Rev. 2009 Apr;33(4):516-24.

Źródło

Program badań rozwojowych biopsychiatrii, szpital McLean / Harvard Medical School, Belmont, MA 02478, USA. [email chroniony]

Abstrakcyjny

Niepożądane zdarzenia życiowe są związane z szerokim zakresem psychopatologii, w tym zwiększonym ryzykiem nadużywania substancji. W tym przeglądzie skupiamy się na wzajemnych relacjach między ekspozycją na przeciwności losowe a rozwojem mózgu i wiążemy to z poprawionymi oknami podatności. Przegląd ten obejmuje dane kliniczne i przedkliniczne, na podstawie badań epidemiologicznych, badań morfometrycznych i obrazowania czynnościowego oraz biologii molekularnej i genetyki. Interakcja narażenia podczas wrażliwego okresu i zdarzeń dojrzewania wytwarza kaskadę, która prowadzi do rozpoczęcia używania substancji w młodszym wieku i zwiększa prawdopodobieństwo uzależnienia w okresie dojrzewania lub wczesnej dorosłości. Zaproponowano model inkubacji stresowej / dysfunkcji kortykolimbicznej w oparciu o wzajemne oddziaływanie ekspozycji na stres, stadium rozwoju i zdarzeń neuromaturacyjnych, które mogą wyjaśniać poszukiwanie określonych klas leków w późniejszym życiu. Trzy główne czynniki przyczyniają się do progresji wzrostu używania narkotyków w zależności od wieku: (1) uwrażliwiony system reakcji na stres; (2) wrażliwe okresy podatności; i (3) procesy dojrzewania w okresie dojrzewania. Wszystkie te czynniki mogą wyjaśniać, dlaczego narażenie na wczesne przeciwności zwiększa ryzyko nadużywania substancji w okresie dojrzewania.

Słowa kluczowe: nadużywanie, dojrzewanie, alkohol, kokaina, okres wrażliwy, stymulant, stres

Wprowadzenie

Przeciwności dzieciństwa, wynikające z nadużyć, utraty rodziców, bycia świadkiem przemocy domowej lub dysfunkcji gospodarstw domowych, są główną przyczyną złego zdrowia psychicznego i fizycznego (Chapman i in., 2004; Dube i in., 2003; Felitti, 2002). Jedną z głównych konsekwencji wczesnych przeciwności jest znacznie zwiększone ryzyko zażywania, nadużywania i uzależnienia (Dube i in., 2003). My i inni zaproponowaliśmy, że przemoc w dzieciństwie wywołuje kaskadę zdarzeń fizjologicznych i neurohumoralnych, które zmieniają trajektorie rozwoju mózgu (np. (Andersen, 2003; Teicher i wsp., 2002)), oraz że neurobiologiczne konsekwencje narażenia na nadużycia z dzieciństwa równolegle do skutków narażenia na stres rozwojowy w badaniach przedklinicznych (Teicher i wsp., 2006). Celem tego przeglądu jest podsumowanie niektórych ostatnio zgłoszonych skutków wczesnego stresu na rozwój mózgu u zwierząt i ludzi, koncentrując się na potencjalnych skojarzeniach, które mogą pomóc w wyjaśnieniu związków przyczynowych między wczesnymi przeciwnościami a późniejszym nadużywaniem alkoholu, nikotyny i nielegalnych narkotyków . Główny nacisk w tym przeglądzie będzie położony na czynniki rozwojowe / czasowe, uznając, że nadużywanie narkotyków jest „zaburzeniem rozwojowym”, w którym istnieją okna podatności na zagrożenia, gdy narażenie na narkotyki jest bardziej prawdopodobne, że doprowadzi do nadużyć i uzależnienia (Chambers i in., 2003; Wagner i Anthony, 2002). W tym kontekście dodajemy nowe dowody na istnienie wrażliwych okresów, w których dyskretne obszary mózgu są maksymalnie podatne na skutki stresu i podkreślają znaczny okres opóźnienia, który może interweniować między czasem ekspozycji a manifestacją niekorzystnych konsekwencji.

Epidemiologia stresu rozwojowego i nadużywania substancji

Wpływ przeciwności losu dzieci najlepiej obrazuje badanie Adverse Childhood Experiences (ACE) oparte na retrospektywnych badaniach członków 17,337 z Kaiser-Permanente HMO w San Diego (Chapman i in., 2004; Dube i in., 2003; Felitti, 2002). Liczba różnych ACE „zależnie od dawki” zwiększa objawy lub chorobowość. Ryzykiem związanym z wczesnymi przeciwnościami losowymi było 50% dla nadużywania narkotyków, 54% dla bieżącej depresji, 65% dla alkoholizmu, 67% dla prób samobójczych i 78% dla dożylnego zażywania narkotyków (Chapman i in., 2004; Dube i in., 2003). W innych badaniach zbadano związek między nadużywaniem substancji a przeciwnościami losu dzieci. Nasilenie narażenia na seksualne wykorzystywanie dzieci (CSA) i ryzyko nadużywania alkoholu i narkotyków oceniono na podstawie podziału CSA na trzy kategorie (Fergusson i in., 1996). Dostosowując się do czynników psychospołecznych, bezkontaktowa CSA nie była związana ze znacznym wzrostem ryzyka nadużywania / uzależnienia od alkoholu lub innych substancji. Skontaktuj się z CSA bez stosunku zwiększonego ryzyka nadużywania / uzależnienia od alkoholu, ale nie nadużywania innych substancji. Jednak CSA obejmująca próbę / zakończenie stosunku zwiększyła ryzyko nadużywania / uzależnienia od alkoholu 2.7-krotnie i zwiększone ryzyko nadużywania / uzależnienia od substancji 6.6-krotnie. Kendler i współpracownicy (Kendler i in., 2000) wykazał również, że ciężkość CSA ma znaczenie, ale w tym badaniu nawet niskie poziomy były związane ze zwiększonym ryzykiem. W skrócie, odkryli, że nie genitalna CSA była związana z 2.9-krotnym wzrostem ryzyka uzależnienia od narkotyków, podczas gdy CSA obejmująca stosunek była związana ze wzrostem 5.7-krotnym (Kendler i in., 2000).

Związek między wczesnym maltretowaniem a używaniem alkoholu lub narkotyków manifestuje się w alarmująco młodym wieku. W ramach szeroko zakrojonej ankiety przeprowadzonej w szkołach publicznych na temat zachowań zdrowotnych u młodzieży, uczniów klas 8, 10 i 12 (N = 4790) zapytano o przeszłe i bieżące zażywanie substancji i zapytano (tak / nie) o przeszłe fizyczne i wykorzystywanie seksualne (Bensley i in., 1999). Nadużycie było związane z ponad 3-krotnym wzrostem prawdopodobieństwa, że ​​doszło do eksperymentowania z alkoholem / papierosami, a ponad 12-krotny wzrost prawdopodobieństwa używania marihuany lub regularnego picia przez 10 lat. W przypadku ósmych rówieśników łączne przemoc seksualna i fizyczna wiązała się z 2-krotnie większym ryzykiem picia od lekkiego do umiarkowanego i prawie 8-krotnym wzrostem ryzyka ciężkiego picia. W przypadku równiarki 10th złe traktowanie wiązało się z 2-krotnym wzrostem ryzyka lekkiego lub umiarkowanego picia i ponad 3-krotnym wzrostem ryzyka ciężkiego picia. Jednakże, według klasy 12th, poziom picia nieużywanych nastolatków był zasadniczo równy poziomowi osób zgłaszających nadużycia. Narażenie na każdą kategorię przeciwności dziecięcych wiąże się z 2-do 4-krotnym wzrostem prawdopodobieństwa nielegalnego zażywania narkotyków przez wiek 14 (Dube i in., 2003). Co więcej, CSA podwoiła ryzyko dożylnego stosowania leków pozajelitowych i zwiększyło się ponad 12-krotnie, a ryzyko, że stosowanie leków pozajelitowych rozpocznie się w młodym wieku (Holmes, 1997). Łącznie badania te sugerują, że narażenie na wczesny stres ogólnie poprawia psychopatologię i przesuwa inicjację zażywania narkotyków do młodszego wieku. Wielkość efektu zależy od stopnia narażenia na różne formy złego traktowania lub dotkliwości formy podstawowej. W rezultacie znaczny odsetek ofiar nadużyć naraża się w trakcie procesu rozwoju na lukę w zabezpieczeniach, gdy korzystanie z niego może prowadzić do nadużyć i uzależnienia w przyszłości (King and Chassin, 2007; Orlando i in., 2004).

W pozostałych częściach tego przeglądu opisujemy model, który uwzględnia sposób, w jaki czas narażenia na stres współdziała z normalnymi procesami dojrzewania, aby zwiększyć podatność na substancje nadużywane. Ostatnio zaproponowaliśmy kaskadę rozwoju inkubacji stresowej / kortykolimbicznej, która sugeruje, że wczesne przeciwności mogą być związane z wcześniejszą manifestacją objawów depresyjnych w porównaniu z normalną populacją (Andersen i wsp., 2008; Teicher i in., W druku). W tym przypadku stosujemy ten sam model, aby wyjaśnić, w jaki sposób narażenie na stres we wczesnym okresie życia może również predysponować jednostkę do używania i nadużywania substancji w młodszym wieku niż zwykle obserwowane w normalnej populacji.

Neurobiologia nadużywania substancji - a Bardzo Podstawowe ramy

Narkotyki uważane za nagradzające wywołują szereg zmian związanych z procesem uzależnienia, w których pośredniczy przede wszystkim kilka kluczowych regionów mózgu (Hyman i wsp., 2006). Po pierwsze, hedoniczne, przyjemne uczucie, które łączy wszystkie narkotyki, wiąże się ze zwiększoną dopaminą w jądrze półleżącym (Dayan i Balleine, 2002; Koob i Swerdlow, 1988; Weiss, 2005). Po drugie, hipokamp konsoliduje proces uczenia się o tym upodobaniu i utrzymuje pamięć skojarzeń doświadczenia (Grace i in., 2007). Hipokamp może następnie modulować lub „bramkować” odpowiedzi jądra półleżącego, aby odzwierciedlić te wcześniejsze doświadczenia. Po trzecie, wskaźnikom środowiskowym związanym z doświadczeniem dotyczącym przyjmowania leków przypisuje się wartość, która staje się istotnie motywująca poprzez procesy kondycjonowania (Berridge, 2007). Wynikająca z tego motywacja jest zależna przede wszystkim od pobudzenia kory przedczołowej do półleżących (Kalivas i wsp., 1998; 2005; Pickens i in., 2003; Robinson i Berridge, 1993), ze skojarzeniami wskazującymi na lek utworzonymi w ciele migdałowatym (See et al., 2003). Uzależnienie od narkotyków wynika z określonej serii neuroadaptacji, które występują po wielokrotnym użyciu (Hyman i wsp., 2006). Dostosowania te mogą wystąpić na każdym z tych głównych poziomów po wielokrotnym narażeniu na leki. Założenie „rozpaczliwej jazdy bez hamulców” obejmuje trzy główne idee dotyczące tego, jak wczesne przeciwności mogą w różny sposób modulować obszary mózgu leżące u podstaw tych uzależniających procesów i samego obwodu (zob. Rysunek 1).

Rysunek 1

„Desperacko napędzany bez hamulców” jest zilustrowany przez ten obwód mózgu narażonego na stres. W stanach nie uzależniających jądro półleżące otrzymuje dane wejściowe z wielu obszarów mózgu, w tym z hipokampa i przedczołowego ...

Hipoteza o podatności na nadużywanie narkotyków łączy się z inkubacją stresową / kortykolimbiczną

W oparciu o przeglądaną literaturę, wysokie wskaźniki uzależnienia od narkotyków po złym traktowaniu dzieci mogą być częściowo wyjaśnione przez hipotezę kaskadowej inkubacji stresowej / kortykolimbicznej (Andersen i Teicher, 2008) w odniesieniu do narkotyków. Hipoteza ta sugeruje, że narażenie na stres wczesnego życia predysponuje osoby do nadużywania narkotyków we wcześniejszym wieku za pomocą trzech następujących zasad:

  1. Kompulsywne zażywanie narkotyków zwiększa się z powodu wysoce reaktywnej osi podwzgórze-przysadka-nadnercza (HPA) (Hyman i wsp., 2006).
  2. Narażenie na stres wiąże się z wrażliwymi okresami podatności (Andersen i Teicher, 2008; Andersen i Teicher, 2004), które w unikalny sposób przyczynią się do podatności na nadużywanie narkotyków. Stres wczesnego życia może być bardziej selektywny dla hipokampa i poprawiać kontekstowe reagowanie na sygnały związane z lekiem. Wczesne przeciwności mogą również zwiększać aktywność dopaminy w jądrze półleżącym, co prowadzi do stanu wyjściowego anhedonii, która predysponuje jednostki do poszukiwania narkotyków (Matthews and Robbins, 2003). Późniejszy stres życiowy może być bardziej selektywny dla kory przedczołowej (Leussis i Andersen, 2008) i zwiększa podatność na sygnały związane z narkotykami (Ernst i in., 2006; Brenhouse i in., 2008a).
  3. Obszary mózgu i obwody muszą dojrzewać do pewnego stopnia, aby ujawnić efekty wczesnej ekspozycji na stres.

Łącznie procesy te zwiększają podatność na zażywanie narkotyków i przesuwają wiek początkowego stosowania wcześniej niż zazwyczaj obserwuje się w populacjach bez nadużyć. Dokonamy przeglądu dowodów, które potwierdzają te twierdzenia i obejmują wszystkie trzy czynniki.

1. Ekspozycja na programy stresowe Reaktywność HPA

Narażenie na stres we wczesnym okresie życia aktywuje systemy reakcji na stres i zasadniczo zmienia ich organizację molekularną, aby zmodyfikować ich czułość i odchylenie reakcji (Caldji i in., 1998; Liu i wsp., 1997; Meaney i Szyf, 2005; Seckl, 1998; Weaver i in., 2004; Welberg i Seckl, 2001; Young, 2002). Dotychczas zidentyfikowane modyfikacje molekularne obejmują: (1) zmiany w strukturze podjednostki kompleksu supramolekularnego GABA-benzodiazepiny, powodujące osłabienie rozwoju centralnych receptorów benzodiazepinowych i GABA-A o wysokim powinowactwie w hipokampie, ciele migdałowatym i locus coeruleus (Caldji i in., 2000a; Caldji i in., 2000b; Caldji i in., 1998; Hsu i in., 2003); (2) podwyższenie poziomu mRNA hormonu uwalniającego kortykotropinę (CRH) w ciele migdałowatym i podwzgórzu oraz zmniejszenie mRNA CRH w hipokampie (Caldji i in., 1998; Liu i wsp., 1997); (3) zmniejszył gęstość receptora noradrenergicznego „2” w locus coeruleus (Caldji i in., 1998); i (4) epigenetyczna zmiana we wzorze metylacji DNA genu promotora glikokortykosteroidowego receptora hipokampa 17 (GR) (Weaver i in., 2004; Weaver i in., 2006). Krótko mówiąc, poprzez te lub inne zdarzenia molekularne oczekujące na odkrycie, wczesne programy stresowe i pobudzają mózg ssaków do podatności na zwiększone reakcje stresowe, które współdziałają z innymi czynnikami w celu zwiększenia użycia narkotyków i uzależnienia.

Związek między stresem a używaniem narkotyków

Stwierdzono, że stres odgrywa znaczącą rolę w inicjowaniu i utrzymywaniu nadużywania narkotyków i został uznany za kluczowy czynnik prowadzący do nawrotu zażywania narkotyków u ludzi (Kreek i Koob, 1998). W kontrolowanych eksperymentach stwierdzono, że stres psychiczny wywołuje silne apetyt na kokainę u osób uzależnionych (Sinha i in., 1999; Sinha i in., 2000). W kilku badaniach zbadano wpływ nadużyć w dzieciństwie na reakcję na stres i regulację osi HPA. Dziewczęta (w wieku 7-15) z historią CSA (n = 13) wykazywały istotnie niższe poziomy ACTH stymulowanego CRH w jajnikach i siatce w stosunku do kontroli (n = 13; (De Bellis i in., 1994a)). Jednak podstawowe poziomy kortyzolu w moczu i osoczu oraz poziomy stymulowane przez CRH u owiec były podobne u ofiar CSA do osób z grupy kontrolnej. Wyniki te mogą odzwierciedlać formę rozregulowania HPA z niedoczynnością przysadki na CRH owiec i nadmierną reakcją nadnerczy na obniżone poziomy ACTH u dzieci. Natomiast Heim i in. (Heim i in., 2001) zgłosiło przeciwne zaburzenia regulacji CSA dorosłys. Nadużywane kobiety bez poważnych zaburzeń depresyjnych wykazywały większe niż zwykle odpowiedzi ACTH na podawanie CRF u owiec, podczas gdy nadużywane kobiety z dużymi zaburzeniami depresyjnymi i kobiety z depresją bez wczesnego nadużywania osłabiły odpowiedzi ACTH w stosunku do kontroli. Nadużywane kobiety bez dużych zaburzeń depresyjnych wykazywały niższy poziom wyjściowy, a ACTH stymulowało stężenia kortyzolu w osoczu. Podobnie mężczyźni z historią urazów w dzieciństwie wykazywali zwiększoną odpowiedź ACTH i kortyzolu na deksametazon / CRF. Zwiększona odpowiedź była związana z ciężkością, czasem trwania i wcześniejszym początkiem nadużywania (Heim i in., 2008). Odkrycia te wskazują, że uwrażliwienie przedniej przysadki mózgowej i przeciwregulacyjnej adaptacji kory nadnerczy występuje u osób nadużywanych bez poważnych zaburzeń depresyjnych lub zespołu stresu pourazowego.

Badania na modelach zwierzęcych wykazały, że stres wpływa na reakcję na narkotyki na kilka sposobów. Pierwsze wielokrotne narażenie na stresujące sytuacje zwiększa indywidualną reaktywność na uzależniające leki. Różnorodne stresory, w tym powtarzające się stresy uszczypnięcia ogona (Piazza et al., 1990), stres powściągliwości (Deroche i in., 1992a), stres społeczny (Deroche i in., 1994) oraz stres związany z deprywacją żywności (Deroche i in., 1992a), zwiększa odpowiedź lokomotoryczną na układową amfetaminę lub morfinę. Uczulenie wywołane stresem na amfetaminę i morfinę zależy od nienaruszonej osi HPA i nie występuje u zwierząt, u których tłumione jest stresowe wydzielanie kortykosteronu (Deroche i in., 1992a; Deroche i in., 1994; Marinelli i in., 1996). Wielokrotne podawanie samego kortykosteronu (bez narażenia na stres) jest wystarczające do uwrażliwienia odpowiedzi ruchowej na amfetaminę, podobnie jak stres prenatalny, który wystąpił w wyniku ograniczenia ciąży przez matkę w ostatnim tygodniu ciąży (Deroche i in., 1992b). Same glukokortykoidy mają u niektórych osób bezpośrednie działanie euforyczne i wzmacniają właściwości u zwierząt laboratoryjnych, o czym świadczy rozwój dożylnego samopodawania kortykosteronu, który występuje przy poziomach kortykosteronu w osoczu porównywalnych do tych wywołanych stresem (Piazza et al., 1993). Istnieją jednak znaczne indywidualne różnice w podatności na samo-podawanie kortykosteronu (Piazza et al., 1993).

Być może co najważniejsze, stwierdzono, że narażenie na różne czynniki stresujące przywraca uprzednio wygaszone poszukiwania heroiny (Shaham i in., 2000; Shaham i Stewart, 1995), kokaina (Ahmed i Koob, 1997; Erb i in., 1996), alkohol (Le i in., 2000; Le i in., 1998) i nikotyna (Buczek i in., 1999). W niektórych badaniach stres wywiera jeszcze silniejszy efekt przywracania niż ponowna ekspozycja na lek (Shaham i in., 1996; Shaham i Stewart, 1996). Stres przywraca uprzednio wygaszone preferencje miejsca związane z narkotykami (Wang i wsp., 2000). Metyrapon (który blokuje indukowane stresem wydzielanie kortykosteronu, ale nie modyfikuje podstawowych poziomów kortykosteronu) osłabia wywołany stresem nawrót samokontroli kokainy, nie wywołując niespecyficznego zakłócenia zachowań motorycznych lub ukierunkowanych na jedzenie (Deroche i in., 1994).

Podsumowując, badania przedkliniczne wykazały, że stres jest ważnym czynnikiem w inicjacji, utrzymaniu i przywróceniu używania substancji (Deroche i in., 1992a; Erb i in., 2001; Goeders, 1997; Kabbaj i in., 2001; Piazza et al., 1990; Shaham i in., 2000; Shalev i in., 2002; Shalev i in., 2001; Stewart, 2000). Wzmocnione lub rozregulowane reakcje stresowe z powodu przemocy w dzieciństwie mogą, przynajmniej częściowo, pośredniczyć w zwiększonej podatności osób, które przeżyły, na uzależnienie od narkotyków (McEwen, 2000a; Rodriguez de Fonseca i Navarro, 1998; Sinha, 2001; Stewart i in., 1997; Triffleman i in., 1995).

2. Narażenie na stres wiąże się z wrażliwymi okresami podatności, które w unikalny sposób przyczyniają się do podatności na nadużywanie narkotyków

Czas zniewagi może również odgrywać niedocenianą rolę w podatności na używanie substancji. Poszczególne układy neuroprzekaźników lub obszary mózgu są najbardziej podatne na wpływy zewnętrzne podczas określonych okien znanych jako okresy wrażliwe. Okresy wrażliwe są związane z dojrzewającymi zdarzeniami neurogenezy, różnicowania i przeżycia (Andersen, 2003; Bottjer i Arnold, 1997; Harper i in., 2004; Heim i Nemeroff, 2001; Koehl i in., 2002; Nowakowski i Hayes, 1999; Sanchez i in., 2001). Podczas gdy procesy definiujące okres wrażliwy są nieznane, wiarygodne mechanizmy zmian obejmują między innymi modyfikację mechanizmów naprawy mózgu, zmienioną ekspresję czynników neurotroficznych i rozwój mechanizmów sygnalizacyjnych. Zmiany któregokolwiek z tych czynników w okresie wrażliwym powodują trwały wpływ na strukturę i funkcję (Adler i in., 2006; Andersen, 2003). Jak opisano poniżej, stres wczesnego życia wpływa na wiele procesów, które kształtują mózg.

Zwiększona reaktywność stresowa zmienia rozwój mózgu

Zmiany osi HPA zwiększają reaktywność na stres (dogmat # 1), ale zmiany te mają wyjątkowy wpływ na rozwój mózgu. Dramatyczne i głębokie skutki CRH (Brunson i in., 2001) i hormony stresu, współpracują z neuromodulatorami monoamin i pobudzającymi aminokwasami (McEwen, 2000b), aby zmodyfikować podstawowe procesy neuronowe. Podawanie glukokortykoidów we wczesnym okresie życia u zwierząt laboratoryjnych trwale zmniejsza wagę mózgu i zawartość DNA (Ardeleanu i Strerescu, 1978), tłumi mitozę poporodową komórek ziarnistych w móżdżku i zakręcie zębatym (Bohn, 1980), zakłóca podział komórek glejowych (Lauder, 1983) i zmniejsza liczbę kolców dendrytycznych w różnych regionach mózgu (Schapiro, 1971). Najnowsze prace wyraźnie pokazują, że wczesna ekspozycja na sygnały molekularne wywołane stresem wpływa na mielinizację (Leussis i Andersen, 2008; Meyer, 1983; Tsuneishi i in., 1991), arborizacja neuronów (McEwen, 2000b), neurogeneza (Gould i Tanapat, 1999; Mirescu i Gould, 2006) i synaptogeneza (Andersen i Teicher, 2004; Garcia, 2002).

Skutki stresu dla mózgu nie są jednak powszechne. Specyficzne obszary mózgu różnią się wrażliwością na efekty wywołane stresem. Na podatność może mieć wpływ genetyka (Caspi i in., 2002; Caspi i in., 2003; Koenen i in., 2005), płeć (Barna i in., 2003; De Bellis i Keshavan, 2003; Teicher i wsp., 2004), wyczucie czasu (Andersen, 2003; Andersen i wsp., 2008; Leussis i Andersen, 2008; Perlman i in., 2007), gęstość receptorów glukokortykoidowych (Benesova i Pavlik, 1985; Haynes i in., 2001; McEwen i in., 1992; Pryce, 2007) oraz zdolność lokalnych neuronów do uwalniania CRH w odpowiedzi na stres (Chen i wsp., 2004). W tym przeglądzie skupiamy się na tym, w jaki sposób czas narażenia na stres może ułatwić ekspresję przedwczesnego zażywania narkotyków poprzez regionalne zmiany w mózgu. Regiony mózgu, które wydają się wykazywać podatność morfometryczną na skutki wczesnego stresu lub krzywdzenia dzieci, obejmują ciało modzelowate, hipokamp, ​​móżdżek i kory nowej (Andersen i wsp., 2008). Na początek omówimy opóźniony wpływ stresu wczesnego życia na hipokamp, ​​który przejawia się między dorastaniem a dorosłością (Andersen i Teicher, 2004). Omówione zostaną również zmiany w jądrze półleżącym i korze przedczołowej.

Wczesne przeciwności wpływają na rozwój hipokampa

Połączone badania kliniczne i przedkliniczne sugerują, że narażenie na stres podczas wczesnego życia powoduje opóźnione skutki dla rozwoju hipokampa. Zmiany w objętości hipokampa wydają się pojawiać w wieku dorosłym. Badania kliniczne oceniające morfometrię hipokampa u osób, które przeżyły przemoc w dzieciństwie, zaobserwowały znaczną utratę objętości (Andersen i wsp., 2008; Bremner i in., 1997; Driessen i in., 2000; Stein, 1997; Vermetten i in., 2006; Vythilingam i in., 2002). W przeciwieństwie do tego, badania nad wykorzystywanymi dziećmi z PTSD nie wykazały żadnych dowodów utraty objętości hipokampa (Carrion i in., 2001; De Bellis i in., 1999b; De Bellis i in., 2002), aw rzeczywistości odnotowano znaczny wzrost objętości istoty białej (Tupler i De Bellis, 2006). Tak więc skutki nadużyć w dzieciństwie wiążą się z utratą objętości hipokampa w wieku dorosłym, ale nie w okresie dzieciństwa lub wczesnej młodości (Andersen i wsp., 2008; Teicher i wsp., 2003). Niedawno stwierdziliśmy, że zmniejszenie obustronnej objętości hipokampa po CSA w próbie u młodych dorosłych jest maksymalne, jeśli nadużywanie nastąpiło między 3-5 lat i między 11-13 lat (Andersen i wsp., 2008). Okresy te odpowiadają fazom nadprodukcji istoty szarej ludzkiej hipokampa (Gogtay i in., 2006). Obserwacje przedkliniczne wydają się godzić te pozornie odmienne wyniki między badaniami dzieci i dorosłych. Wczesny stres izolacyjny u rozwijających się szczurów zapobiega normalnej nadprodukcji obwodowej synaps w regionie CA1 i CA3 hipokampa szczurów; jednak wczesny stres nie zapobiega przycinaniu, co prowadzi do trwałego deficytu gęstości synaptycznej przed późnym okresem dojrzewania / wczesnej dorosłości (60 dni życia u szczura) (Andersen i Teicher, 2004). Tak więc jest prawdopodobne, że ekspozycja na wczesny stres zmienia trajektorię rozwoju hipokampa, a niekorzystny wpływ wczesnego stresu przejawia się podczas przejścia z okresu dojrzewania do wczesnej dorosłości.

Rola hipokampa polega na zapewnieniu kontekstowego bramkowania informacji pochodzących z kory przedczołowej na poziomie jądra półleżącego (Grace i in., 2007) i dlatego bierze udział w procesach uwrażliwienia na leki. Utrata gęstości synaptycznej hipokampa lub objętości istoty szarej, która wydaje się występować u osób narażonych na wczesny stres, gdy przechodzą przez okres dojrzewania, może zakłócać lub zmieniać tę funkcję bramkowania. Obecnie niewiele wiadomo na temat wpływu wczesnych zmian hipokampowych wywołanych stresem na podatność na nadużywanie substancji. Jednak ekscytotoksyczne zmiany w hipokampie brzuszno-przyśrodkowym podczas pierwszego tygodnia życia u szczurów zwiększają ilość i częstotliwość zachowań związanych z zażywaniem narkotyków, ale nie punkt przerwania w progresywnym schemacie samopodawania metamfetaminy (Brady i in., 2008). Dane te są zgodne ze zmniejszeniem bramkowania wkładów korowych do półleżących i sprawią, że narażona na stres nastolatka będzie bardziej podatna na nadużywanie narkotyków w młodszym wieku niż jego rówieśnicy. Alternatywnym wyjaśnieniem może być to, że wywołane stresem zmiany w hipokampie zmniejszają kontrolę ujemnego sprzężenia zwrotnego osi HPA (zasada #1; Goursaud i in., 2006). Wyniki większej podatności na stosowanie leków po manipulacjach hipokampem w badaniach przedklinicznych są zgodne z wynikami klinicznymi omówionymi powyżej.

Rozwojowa ekspozycja na stres programuje system dopaminowy półleżący dla zmniejszenia nagrody i podwyższonej anhedonii

Powszechnie wiadomo, że narażenie na stres we wczesnym okresie życia zwiększa poczucie dysforii, anhedonii i lęku (Ruedi-Bettschen i in., 2006). Szczegółowy, kompleksowy przegląd przedstawiony przez Matthews i Robbins w 2003 (Matthews and Robbins, 2003) sugeruje, że stres wczesnego życia tłumi system nagród. Powtarzające się oddzielenie matek jest związane z trwałym zmniejszeniem odpowiedzi behawioralnych na bodźce apetyczne u dorosłego szczura w porównaniu z kontrolowanymi manipulacjami (Matthews i in., 1996). Jak zaobserwowano w wielu procedurach eksperymentalnych, w tym w samopodawaniu, samo-stymulacji śródczaszkowej i preferencjach sacharozy, dane konsekwentnie sugerują, że bodźce apetyczne wywołują mniej energiczne reakcje u oddzielonych szczurów (Matthews and Robbins, 2003). Na przykład izolowane szczury wykazują tępy pozytywny i negatywny efekt kontrastu z sacharozą jako roztworem porównawczym, co sugeruje zmniejszenie przetwarzania nagrody na ten naturalny bodziec (Matthews and Robbins, 2003). Stosowanie leków pomaga przezwyciężyć to uczucie anhedonii i wynika z tego, że zestresowany osobnik będzie bardziej wrażliwy na działanie leków, próbując znormalizować ten stan podstawowy.

Ekspozycja na stres działa częściowo poprzez zmianę układu dopaminy (DA) w jądrze półleżącym. Oparte na wynikach dorosłych deprywacji matek, dowody behawioralne, takie jak wzrost aktywności lokomotorycznej w odpowiedzi na nowość (Brake i in., 2004), do kokainy (Brake i in., 2004), a do stresu uszczypnięcia w ogonku potwierdzają hipotezę, że deprywacja matek zwiększa wyjściową wrażliwość DA w jądrze półleżącym. Odkryliśmy, że przedsadzeniowa deprywacja matek zwiększyła zawartość DA i zmniejsza obrót serotoniny (stosunek 5-HT / 5-HIAA) w jądrze półleżącym i ciele migdałowatym w wieku dorosłym (Andersen i wsp., 1999). Bezpośredni pomiar pokazuje, że izolaty mają podwyższony poziom pozakomórkowej DA w tym regionie w odpowiedzi na kokainę (Kosten i in., 2003), efekt, w którym mogą pośredniczyć niższe poziomy transportera DA (Brake i in., 2004; Meaney i in., 2002). Wpływ stresu na jądro półleżące nie ogranicza się jednak tylko do zdarzeń wczesnego życia. Hall i in. (Hall i wsp., 1998) stwierdzili, że stres po odsadzeniu od hodowli izolacyjnej powodował trwały spadek poziomów 5-HIAA i wzrost poziomów DA i zwiększanie uwalniania DA indukowanego przez stymulant w jądrze półleżącym. Stąd przewlekły wczesny stres może zwiększyć podatność na nadużywanie substancji poprzez zmianę rozwoju mezolimbicznego układu DA, ale skutki stresu mogą pojawić się w każdym wieku.

Jednym z możliwych mechanizmów, dzięki któremu trwały wzrost półleżącej DA wywołuje uczucie dysforii i anhedonii, jest jej działanie na czynnik regulujący transkrypcję, CREB (Nestler i Carlezon, 2006). Warto jednak zauważyć, że u zwierząt odseparowanych od matek nie zaobserwowano zwiększonego poziomu półleżącego CREB (Lippmann i in., 2007) i sugerują, że anhedonia może być napędzana przez inny mechanizm lub zmiany w innych częściach mózgu. Działanie kortykosteronu i / lub CRH na mezolimbiczny układ DA może modulować wywołaną stresem modulację behawioralnej wrażliwości na narkotyki (Barrot i wsp., 1999; Deroche i in., 1995; Koob, 1999; 2000; Marinelli i Piazza, 2002; Piazza et al., 1996; Rouge-Pont i in., 1998; Self, 1998). Przewlekły stres powoduje adaptacje neuronalne w jądrze półleżącym - brzusznym obszarze nakrywki, które są bardzo podobne do skutków ekspozycji na lek (Fitzgerald i wsp., 1996; Ortiz i in., 1996).

Narażenie na przemoc wobec dzieci może również zwiększać ryzyko nadużywania substancji przez oddziaływanie na układ DA i wrażliwość na używki. Przemoc w dzieciństwie była związana ze zwiększonym poziomem obwodowym DA lub kwasu homowanilinowego (De Bellis i in., 1999a; De Bellis i in., 1994b) i zmniejszone poziomy beta-hydroksylazy dopaminy w osoczu (Galvin i in., 1995) enzym odpowiedzialny za konwersję DA do noradrenaliny.

Stres młodzieńczy wpływa na korę przedczołową

W przeciwieństwie do opóźnionego wpływu stresu na morfometrię hipokampa, stres wywiera maksymalny wpływ na korę przedczołową w okresie dojrzewania (Andersen i wsp., 2008; Hall, 1998; Leussis i Andersen, 2008). Co więcej, efekty te można zaobserwować bez opóźnienia obserwowanego dla hipokampa (Andersen i Teicher, 2004). Przedłużający się rozwój kory przedczołowej (Crews i in., 2007; Włócznia, 2000) może uczynić go coraz bardziej podatnym na skutki stresu w okresie dojrzewania. Ponadto na tym etapie w korze mózgowej wyrażane są wysokie poziomy receptorów glukokortykoidowych, co może dodatkowo zwiększać skutki stresu (Pryce, 2007). Ekspozycja na stres w okresie dojrzewania, w tym CSA w badaniach klinicznych (Andersen i wsp., 2008) lub izolacja społeczna w badaniach przedklinicznych (Hall, 1998; Leussis i Andersen, 2008), wiąże się ze spadkiem przedczołowej istoty szarej i gęstości synaptycznej, z niewielkimi lub zerowymi zmianami w innych obszarach mózgu. Opierając się na badaniach farmakologicznych, ta utrata synaptyczna odzwierciedla indukowany stresem wzrost aktywności glutaminergicznej (Leussis i in., 2008). Zwiększona aktywność glutaminergiczna w korze przedczołowej jest zgodna ze zwiększonymi aspektami kondycjonowania narkotyków (patrz dog. # 3).

Rzeczywiście, badania, które zbadały związek między stresem u młodzieży i nadużywaniem narkotyków, wykazują zwiększoną podatność. Iboteniczne uszkodzenia przyśrodkowej kory przedczołowej szczurów, które prawdopodobnie osłabiają unerwienie półleżących, spowodowały większą behawioralną odpowiedź na stres i zwiększone wywołane stresem uwalnianie dopaminy do półleżących (Brake i in., 2000). Wyhodowana hodowla, ale nie pozbawiona matek szczurów, wykazała uczulenie lokomotoryczne na przerywany 1.5 mg / kg amfetaminy (Weiss i in., 2001). W związku z tym leki, które wywołują uzależnienia z wysokim uzależnieniem od narkotyków (np. Heroina i crack)Franken i in., 2003)) może być bardziej podatny na późniejsze stresory. Jak omówiono w punkcie #3, kora przedczołowa jest zaangażowana w behawioralną ekspresję poszukiwania leku po utworzeniu skojarzenia wskazującego lek.

3. Pewien poziom dojrzewania mózgu musi występować w celu manifestowania efektów poprzedniej ekspozycji na stres

Okres dojrzewania stanowi krytyczne okno podatności na uzależnienie od narkotyków, chociaż istnieje znaczna zmienność wieku wystąpienia w każdej klasie narkotyków (patrz Rysunek 2). Tak jak Rysunek 2 pokazuje, że zażywanie narkotyków nie jest inicjowane w 50% populacji aż do okresu dojrzewania (zasada #3). Wydaje się, że dotyczy to wszystkich klas narkotyków. Statystyki pokazują, że wcześniejsze rozpoczęcie zażywania narkotyków znacznie zwiększa względne ryzyko uzależnienia i uzależnienia przez całe życie (Hill i in., 2000; SAMHSA, 1999). Na przykład zwiększone ryzyko alkoholizmu zwiększa 40% dla osób, które zaczynają pić przed 15 lat (SAMHSA, 1999). Podobnie, względne ryzyko uzależnienia od kokainy po początkowej ekspozycji jest czterokrotnie wyższe niż ryzyko rozpoczęcia stosowania przed osiągnięciem wieku 12 i drastycznie spada wraz z każdym kolejnym rokiem abstynencji (O'Brien i Anthony, 2005). Trwałe ryzyko nadużywania marihuany, tytoniu i wziewnych jest również zwiększone, jeśli narażenie występuje w okresie dojrzewaniaWaylen i Wolke, 2004; Westermeyer, 1999). W tym miejscu podnosimy hipotezę, że narażenie na stres podczas wrażliwych okresów rozwoju (zasada #2) ma również implikacje, powodując przesunięcie w lewo w wieku krzywej inicjacji eksperymentów z lekami.

Rysunek 2

Wiek pierwszego użycia różnych rodzajów substancji obraźliwych. Dane są wykreślane jako skumulowany procent całkowitej liczby użytkowników dla danego rodzaju nadużywanej substancji według wieku pierwszego użycia. Dane zostały zebrane przez National Survey on Drug Use and Health Health, 2002 ...

Tenet #3 proponuje, aby pełny wpływ wczesnego stresu na podatność na używanie substancji pozostawał stosunkowo uśpiony do okresu dojrzewania, jak zakładano w przypadku schizofrenii (Weinberger, 1987), depresja (Andersen i Teicher, 2008; Teicher i in. W prasie) i wczesna ekspozycja na lek (Andersen, 2005). Wczesne wydarzenia programują trajektorię rozwoju, która trwa przez okres dojrzewania i młodą dorosłość. Niektóre efekty stresu są łatwo zauważalne w krótkim okresie, w tym w dendrytycznych rearanżacjach (Leussis i Andersen, 2008; Radley i in., 2005). Inne, takie jak osłabienie w gęstości synaptycznej hipokampa, mogą pojawić się dopiero w późniejszym życiu (Andersen i wsp., 1999; Andersen i Teicher, 2004). Proponujemy, że zmiany dojrzewania w korze przedczołowej, które odgrywają kluczową rolę w poszukiwaniu narkotyków i nawrotach, mogą być kluczowe dla zrozumienia nadużywania narkotyków przez młodzież.

Proces uzależnienia obejmuje silny, motywacyjny składnik, który jest ponownie aktywowany przez sygnały związane z zażywaniem narkotyków i jest uważany za kluczowy czynnik w nawrocie (Kalivas i wsp., 2005; Volkow, 2005; Robinson i Berridge, 1993; Vezina i Stewart, 1984)). Dane z badań obrazowych u ludzi pokazują, że sygnały związane z używaniem narkotyków i głodem (tj. Kontekst środowiskowy, parapenalia) u ludzi aktywują obwody motywacyjne w korze czołowej zaangażowane w nagrodę za przetwarzanie (Goldstein i Volkow, 2002; Grant i in., 1996; Maas i in., 1998; Tzschentke, 2000). Ta informacja jest używana do oszacowania motywacyjnej wartości wskazówek opartych na potencjalnej nagrodzie (Elliott i in., 2003; London i in., 2000) i tworzy warunkową zachętę (głód narkotykowy) (Childress i in., 1999). W warunkach nieuzależniających aktywność GABA zwiększa elastyczność behawioralną, pozwalając wielu źródłom informacji modulować wydajność glutaminianu (Seamans i Yang, 2004). Jednak w warunkach sprzyjających uzależnieniu i nawrotom, receptory D1 są selektywnie nadeksprymowane na neuronach glutaminergicznych, które rzutują na półleżące. W wyniku tego wywołane przez cuki wzrosty aktywności dopaminy są bardziej prawdopodobne, że pobudzą ten szlak i poprawią zachowania związane z poszukiwaniem leku kosztem innych zachowań (tj. Zmniejszonej elastyczności behawioralnej; Rysunek 1; (Kalivas i wsp., 2005)).

Dojrzewanie mózgu nastolatka wiąże się z podatnością na sygnały związane z narkotykami

Badania epidemiologiczne (Rysunek 2) pokazuje, że większość uzależnień pojawia się dopiero w okresie dojrzewania. Dojrzewanie kory przedczołowej i jej łączność z innymi regionami może być ważnym czynnikiem w czasie tego procesu (Ernst i in., 2006). Różnice rozwojowe w przetwarzaniu nagrody zaobserwowano w badaniach BOLD fMRI u dzieci. Niedojrzała czołowa odpowiedź korowa na nagrodę jest bardziej rozproszona i osłabiona w porównaniu z dorosłymi (Durston, 2003). Natomiast dzieci wykazują większą aktywację w półleżących (Ernst i in., 2005). Dojrzewanie prowadzi do bardziej ograniczonego przestrzennie (mniej rozproszonego) korowego wzorca aktywacji (Rubia i in., 2000), która prawdopodobnie odzwierciedla przycinanie połączeń synaptycznych.

Opierając się na pracy Kalivasa i wsp., Brenhouse i współpracownicy {Brenhouse, 2008 #7113} niedawno wykazali, że receptory dopaminy D1 na włóknach wystających z kory przedczołowej do jądra półleżącego są zwykle nadmiernie wyrażane w okresie dojrzewania, ale receptory D1 w tym regionie i umieszczone na tych terminalach są niższe u młodszych i starszych zwierząt. Ta obserwacja jest zgodna z wcześniejszymi badaniami przedklinicznymi na szczurach, które sugerują, że środki pobudzające mają zmniejszony wpływ w czołowych obszarach mózgu w stosunku do działań podkorowych przed dojrzewaniem (Andersen i wsp., 2001; Leslie i in., 2004). Zwiększone receptory D1 w korze przedczołowej zwiększają wrażliwość na środowiska / sygnały związane z kokainą u nastolatków, którzy wymagają mniejszych dawek kokainy niż zwierzęta młodsze lub starsze, aby stworzyć znaczące preferencje miejsca (Badanic i in., 2006; Brenhouse i in., 2008a). Po utworzeniu te stowarzyszenia młodzieżowych kontekstów narkotykowych są bardziej odporne na wymieranie niż stowarzyszenia dorosłych (Brenhouse and Andersen, 2008b). Podsumowując, zasada #3 sugeruje, że zachowania uzależniające pojawiają się w trybie on-line w okresie dojrzewania, zarówno u osób zestresowanych, jak i bez stresu, częściowo z powodu dojrzewania kory przedczołowej.

wnioski

Narażenie na wczesne przeciwności spowoduje przesunięcie poszukiwania leku na wcześniejszy wiek w tym oknie, ale czy zmiany te są spowodowane zmianami bramkowania hipokampa (wczesny stres), podwyższoną dopaminą w półleżących (wczesny stres), czy zmianami synaptycznymi w kora przedczołowa (stres nastolatków) pozostaje do ustalenia. Rozpaczliwie napędzany model używania narkotyków bez hamulców jest pokazany w Rysunek 1. Łącznie dane przeanalizowane w tym badaniu sugerują, że system nagród został poprawiony. Rozregulowana oś HPA może predysponować jednostkę do kompulsywnego stosowania, podczas gdy zwiększona anhedonia dodatkowo zwiększa ryzyko stosowania i uzależnienia. Normalne hamulce, które zmniejszają zużycie substancji, znajdujące się w hipokampie i korze przedczołowej, są dysfunkcyjne i mogą nawet doprowadzić system do poszukiwania narkotyków nawet bardziej niż oczekiwano. Przegląd ten dostarcza dowodów, że narażenie na zdarzenia niepożądane w trakcie rozwoju predysponuje jednostkę do nadużywania substancji wcześniej niż osoby nie nadużywane. Zrozumienie roli, jaką odgrywa rozwój w wyrażaniu tych czynników ryzyka, jest często pomijane, ale wymaga większej uwagi, aby w pełni zrozumieć pełny wpływ stresu wczesnego życia (CSA, separacja matczyna) na nadużywanie substancji. Rzeczywiście, efekty wczesnych przeciwności mogą być opóźnione w ich ekspresji, ale manifestować się nagle we wczesnym okresie dojrzewania. To początkowe opóźnienie może dać fałszywe poczucie bezpieczeństwa, że ​​wczesne przeciwności nie wyrządziły jednostce żadnych długotrwałych szkód. Jednak to opóźnienie może dać szansę, w której wczesne interwencje mogą zapobiec wpływowi przeciwności rozwojowych.

Podziękowania

Wspierany częściowo przez nagrody NARSAD (2001, 2002, 2005), NIDA RO1DA-016934, RO1DA-017846), NIMH (RO1MH-66222) oraz rodziny Simches i Rosenberg. MHT był badaczem John W. Alden Trust.

Przypisy

Zastrzeżenie wydawcy: Jest to plik PDF z nieedytowanym manuskryptem, który został zaakceptowany do publikacji. Jako usługa dla naszych klientów dostarczamy tę wczesną wersję manuskryptu. Rękopis zostanie poddany kopiowaniu, składowi i przeglądowi wynikowego dowodu, zanim zostanie opublikowany w ostatecznej formie cytowania. Należy pamiętać, że podczas procesu produkcyjnego mogą zostać wykryte błędy, które mogą wpłynąć na treść, a wszystkie zastrzeżenia prawne, które odnoszą się do czasopisma, dotyczą.

Referencje

  • Adler LA, Spencer T, Faraone SV, Kessler RC, Howes MJ, Biederman J, Secnik K. Ważność pilotażowej skali dorosłych ADHD Self-Report Scale (ASRS) do oceny objawów ADHD dla dorosłych. Ann Clin Psychiatry. 2006;18: 145-8. [PubMed]
  • Ahmed SH, Koob GF. Zachowanie związane z poszukiwaniem kokainy, ale nie pożywienia, zostaje przywrócone przez stres po wygaszeniu. Psychofarmakologia (Berl) 1997;132: 289-95. [PubMed]
  • Andersen SL. Trajektorie rozwoju mózgu: punkt wrażliwości lub szansa? Neurosci Biobehav Rev. 2003;27: 3-18. [PubMed]
  • Andersen SL. Stymulanty i rozwijający się mózg. Trends Pharmacol Sci. 2005;26: 237-43. [PubMed]
  • Andersen SL, LeBlanc CJ, Lyss PJ. Dojrzałość wzrostu ekspresji c-fos w wstępujących układach dopaminowych. Synapse. 2001;41: 345-50. [PubMed]
  • Andersen SL, Lyss PJ, Dumont NL, Teicher MH. Trwałe efekty neurochemiczne wczesnej separacji matczynej na strukturach limbicznych. Ann NY Acad Sci. 1999;877: 756-9. [PubMed]
  • Andersen SL, Teicher MH. Opóźnione skutki wczesnego stresu na rozwój hipokampa. Neuropsychopharmacology. 2004;29: 1988-93. [PubMed]
  • Andersen SL, Teicher MH. Stres, wrażliwe okresy i wydarzenia dojrzewania w depresji u młodzieży. Trendy Neurosci. 2008
  • Andersen SL, Tomada A, Vincow ES, Valente E, Polcari A, Teicher MH. Wstępne dowody na wrażliwe okresy w skutkach wykorzystywania seksualnego dzieci w rozwoju mózgu regionalnego. Journal of Neuropsychiatry and Clinical Neurosciences. w prasie.
  • Ardeleanu A, Strerescu N. Synteza RNA i DNA w rozwijającym się mózgu szczura: wpływy hormonalne. Psychoneuroendocrinology. 1978;3: 93-101. [PubMed]
  • Badanich KA, Adler KJ, Kirstein CL. Młodzież różni się od dorosłych preferencją miejsca uzależnioną od kokainy i dopaminą indukowaną kokainą w jądrze półleżącym. Eur J Pharmacol. 2006;550: 95-106. [PubMed]
  • Barna I, Balint E., Baranyi J, Bakos N, Makara GB, Haller J. Specyficzny pod względem płci wpływ deprywacji matki na lęk i ekspresję mRNA hormonu uwalniającego kortykotropinę u szczurów. Brain Res Bull. 2003;62: 85-91. [PubMed]
  • Barrot M, Marinelli M, Abrous DN, Rouge-Pont F, Le Moal M, Piazza PV. Funkcjonalna heterogenność w uwalnianiu dopaminy i ekspresja białek podobnych do Fos w kompleksie prążkowia szczura. Eur J Neurosci. 1999;11: 1155-66. [PubMed]
  • Ben-Ari Y. Podniecające działania gaby podczas rozwoju: natura wychowania. Nat Rev Neurosci. 2002;3: 728-39. [PubMed]
  • Benesova O, Pavlik A. Mózgowe receptory glikokortykoidowe i ich rola w behawioralnej teratogenności syntetycznych glukokortykoidów. Arch Toxicol Suppl. 1985;8: 73-6. [PubMed]
  • Bensley LS, Spieker SJ, Van Eenwyk J, Schoder J. Historia zgłaszanych nadużyć i zachowań problemowych młodzieży. II. Alkohol i zażywanie narkotyków. J Adolesc Health. 1999;24: 173-80. [PubMed]
  • Berridge KC. Debata nad rolą dopaminy w nagrodach: argumenty za zachętą. Psychofarmakologia (Berl) 2007;191: 391-431. [PubMed]
  • Bohn MC. Geneza komórek ziarnistych w hipokampie szczurów leczonych noworodkowo hydrokortyzonem. Neuronauka. 1980;5: 2003-12. [PubMed]
  • Bottjer SW, Arnold AP. Plastyczność rozwojowa w obwodach neuronowych dla wyuczonego zachowania. Annu Rev Neurosci. 1997;20: 459-81. [PubMed]
  • Brady AM, McCallum SE, Glick SD, O'Donnell P. Wzmocnili samopodawanie metamfetaminy w neurozwojowym szczurzym modelu schizofrenii. Psychopharmacol. 2008;200: 205-15.
  • WG hamulca, Flores G, Francis D, Meaney MJ, Srivastava LK, Gratton A. Ulepszone jądro kumuluje reakcje stresu kortykosteronu dopaminy i osocza u dorosłych szczurów z noworodkowymi zmianami ekscytotoksycznymi w przyśrodkowej korze przedczołowej. Neuronauka. 2000;96: 687-95. [PubMed]
  • Hamulec WG, Zhang TY, Diorio J, Meaney MJ, Gratton A. Wpływ wczesnych postnatalnych warunków hodowli na mezokortykolimbiczną dopaminę i reakcje behawioralne na psychostymulanty i stresory u dorosłych szczurów. Eur J Neurosci. 2004;19: 1863-74. [PubMed]
  • Bremner JD, Randall P, Vermetten E, Staib L, Bronen RA, Mazure C, Capelli S, McCarthy G, Innis RB, Charney DS. Oparty na rezonansie magnetycznym pomiar objętości hipokampu w zespole stresu pourazowego związanego z wykorzystywaniem fizycznym i seksualnym w dzieciństwie - raport wstępny. Biol Psychiatry. 1997;41: 23-32. [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed]
  • Brenhouse H, Sonntag KC, Andersen SL. Przejściowa nadekspresja receptora dopaminowego D1 na neuronach projekcji kory przedczołowej: mechanizm zwiększonego znaczenia motywacyjnego sygnałów leku w okresie dojrzewania. Journal of Neuroscience. 2008a;28: 2375-2382. [PubMed]
  • Brenhouse HC, Andersen SL. Opóźnione wymieranie i silniejsze przywrócenie preferencji miejsca uzależnionego od kokainy u dorastających szczurów w porównaniu z dorosłymi. Behav Neurosci. 2008b;122: 460-5. [PubMed]
  • Brunson KL, Eghbal-Ahmadi M, Bender R, Chen Y, Baram TZ. Długotrwała, postępująca utrata komórek hipokampowych i dysfunkcja wywołana wczesnym podaniem hormonu uwalniającego kortykotropinę odtwarzają skutki stresu wczesnego życia. Proc Natl Acad Sci US A. 2001;98: 8856-61. [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed]
  • Buczek Y, Le AD, Stewart J, Shaham Y. Stres przywraca poszukiwanie nikotyny, ale nie szuka roztworu sacharozy u szczurów. Psychofarmakologia (Berl) 1999;144: 183-8. [PubMed]
  • Caldji C, Diorio J, Meaney MJ. Zmiany w opiece nad matką w niemowlęctwie regulują rozwój reaktywności stresowej. Biol Psychiatry. 2000a;48: 1164-74. [PubMed]
  • Caldji C, Francis D, Sharma S, Plotsky PM, Meaney MJ. Wpływ wczesnego środowiska hodowlanego na rozwój poziomów GABAA i centralnego receptora benzodiazepinowego oraz wywołaną nowością lęk u szczura. Neuropsychopharmacology. 2000b;22: 219-29. [PubMed]
  • Caldji C, Tannenbaum B, Sharma S, Francis D, Plotsky PM, Meaney MJ. Opieka nad matką w okresie niemowlęcym reguluje rozwój układów nerwowych pośredniczących w wyrażaniu strachu u szczura. Proc Natl Acad Sci US A. 1998;95: 5335-40. [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed]
  • Carrion VG, Weems CF, Eliez S, Patwardhan A, Brown W, Ray RD, Reiss AL. Tłumienie asymetrii czołowej w dziecięcym zespole stresu pourazowego. Biol Psychiatry. 2001;50: 943-51. [PubMed]
  • Caspi A, McClay J, Moffitt TE, Mill J, Martin J, Craig IW, Taylor A, Poulton R. Rola genotypu w cyklu przemocy u maltretowanych dzieci. Science. 2002;297: 851-4. [PubMed]
  • Caspi A, Sugden K, Moffitt TE, Taylor A, Craig IW, Harrington H, McClay J, Mill J, Martin J, Braithwaite A, Poulton R. Wpływ stresu życiowego na depresję: umiarkowanie przez polimorfizm w genie 5-HTT . Science. 2003;301: 386-9. [PubMed]
  • Chambers RA, Taylor JR, Potenza MN. Rozwojowe neurocircuitry motywacji w okresie dojrzewania: krytyczny okres uzależnienia od uzależnienia. Am J Psychiatry. 2003;160: 1041-52. [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed]
  • Chapman DP, Whitfield CL, Felitti VJ, Dube SR, Edwards VJ, Anda RF. Niekorzystne doświadczenia z dzieciństwa i ryzyko zaburzeń depresyjnych w wieku dorosłym. J Affect Disord. 2004;82: 217-25. [PubMed]
  • Chen Y, Bender RA, Brunson KL, Pomper JK, Grigoriadis DE, Wurst W, Baram TZ. Modulacja różnicowania dendrytycznego przez czynnik uwalniający kortykotropinę w rozwijającym się hipokampie. Proc Natl Acad Sci US A. 2004;101: 15782-7. [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed]
  • Childress AR, Mozley PD, McElgin W, Fitzgerald J, Reivich M, O'Brien CP. Aktywacja limbiczna podczas wywołanego przez cue pragnienia kokainy. Am J Psychiatry. 1999;156: 11-8. [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed]
  • Crews F, He J, Hodge C. Rozwój kory młodzieńczej: krytyczny okres podatności na uzależnienie. Pharmacol Biochem Behav. 2007;86: 189-99. [PubMed]
  • Dayan P, Balleine BW. Nagroda, motywacja i nauka wzmacniania. Neuron. 2002;36: 285-98. [PubMed]
  • De Bellis MD, Baum AS, Birmaher B, Keshavan MS, Eccard CH, Boring AM, Jenkins FJ, Ryan ND. Nagroda badawcza AE Bennett. Traumatologia rozwojowa. Część I: Biologiczne systemy stresowe. Biol Psychiatry. 1999a;45: 1259-70. [PubMed]
  • De Bellis MD, Chrousos GP, Dorn LD, Burke L, Helmers K, Kling MA, Trickett PK, Putnam FW. Rozregulowanie osi podwzgórze-przysadka-nadnercza u dziewcząt wykorzystywanych seksualnie. J Clin Endocrinol Metab. 1994a;78: 249-55. [PubMed]
  • De Bellis MD, Clark DB, Beers SR, Soloff PH, Boring AM, Hall J, Kersh A, Keshavan MS. Objętość hipokampa w zaburzeniach używania alkoholu u młodzieży. Am J Psychiatry. 2000;157: 737-44. [PubMed]
  • De Bellis MD, Keshavan MS. Różnice płciowe w dojrzewaniu mózgu w związanym z maltretowaniem dziecięcym zaburzeniu stresu pourazowego. Neurosci Biobehav Rev. 2003;27: 103-17. [PubMed]
  • De Bellis MD, Keshavan MS, Clark DB, Casey BJ, Giedd JN, Boring AM, Frustaci K, Ryan ND. Traumatologia rozwojowa. Część II: Rozwój mózgu. Biol Psychiatry. 1999b;45: 1271-84. [PubMed]
  • De Bellis MD, Keshavan MS, Shifflett H, Iyengar S, Beers SR, Hall J, Moritz G. Struktury mózgu w pediatrycznym zespole stresu pourazowego: badanie dopasowane do socjodemografu. Biol Psychiatry. 2002;52: 1066-78. [PubMed]
  • De Bellis MD, Lefter L, Trickett PK, Putnam FW., Jr. Wydalanie katecholaminy z moczem u dziewcząt wykorzystywanych seksualnie. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry. 1994b;33: 320-7. [PubMed]
  • Deroche V, Marinelli M, Maccari S, Le Moal M, Simon H, Piazza PV. Uczulenie wywołane stresem i glukokortykoidy. I. Uczulenie zależnych od dopaminy efektów ruchowych amfetaminy i morfiny zależy od indukowanego stresem wydzielania kortykosteronu. J Neurosci. 1995;15: 7181-8. [PubMed]
  • Deroche V, Piazza PV, Casolini P, Maccari S, Le Moal M, Simon H. Uwrażliwienie na stres wywołane działaniem psychomotorycznym amfetaminy i morfiny zależy od indukowanego stresem wydzielania kortykosteronu. Brain Res. 1992a;598: 343-8. [PubMed]
  • Deroche V, Piazza PV, Le Moal M, Simon H. Wywołane izolacją społeczną wzmocnienie efektów psychomotorycznych morfiny zależy od wydzielania kortykosteronu. Brain Res. 1994;640: 136-9. [PubMed]
  • Deroche V, Piazza PV, Maccari S, Le Moal M, Simon H. Powtarzane podawanie kortykosteronu uwrażliwia reakcję lokomotoryczną na amfetaminę. Brain Res. 1992b;584: 309-13. [PubMed]
  • Driessen M, Herrmann J, Stahl K, Zwaan M, Meier S, Hill A, Osterheider M, Petersen D. Rezonans magnetyczny objętości hipokampa i ciała migdałowatego u kobiet z zaburzeniami osobowości borderline i wczesnym urazem. Arch Gen Psychiatry. 2000;57: 1115-22. [PubMed]
  • Dube SR, Felitti VJ, Dong M, Chapman DP, Giles WH, Anda RF. Przemoc wobec dzieci, zaniedbania i dysfunkcje gospodarstw domowych oraz ryzyko nielegalnego zażywania narkotyków: niekorzystne badanie doświadczeń dzieciństwa. Pediatria. 2003;111: 564-72. [PubMed]
  • Durston S. Przegląd biologicznych podstaw ADHD: czego nauczyliśmy się z badań obrazowych? Ment Retard Dev Disabil Res Rev. 2003;9: 184-95. [PubMed]
  • Elliott R, Newman JL, Longe OA, Deakin JF. Wzory odpowiedzi różnicowej w prążkowiu i korze oczodołowo-czołowej na korzyść finansową u ludzi: parametryczne badanie funkcjonalnego rezonansu magnetycznego. J Neurosci. 2003;23: 303-7. [PubMed]
  • Erb S, Salmaso N, Rodaros D, Stewart J. Rola szlaku zawierającego CRF z jądra centralnego ciała migdałowatego do złoża jądra terminala strusiego w wywołanym stresem przywróceniu poszukiwania kokainy u szczurów. Psychofarmakologia (Berl) 2001;158: 360-5. [PubMed]
  • Erb S, Shaham Y, Stewart J. Stress przywraca zachowania związane z poszukiwaniem kokainy po dłuższym wymieraniu i okresie bez narkotyków. Psychofarmakologia (Berl) 1996;128: 408-12. [PubMed]
  • Ernst M, Nelson EE, Jazbec S, McClure EB, Monk CS, Leibenluft E, Blair J, Pine DS. Amygdala i jądro półleżące w odpowiedziach na otrzymanie i pominięcie przyrostów u dorosłych i młodzieży. Neuroimage. 2005;25: 1279-91. [PubMed]
  • Ernst M, Pine DS, Hardin M. Triadyczny model neurobiologii zachowań motywowanych w okresie dojrzewania. Psychol Med. 2006;36: 299-312. [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed]
  • Felitti VJ. Związek niekorzystnych doświadczeń z dzieciństwa ze zdrowiem dorosłych: przekształcenie złota w ołów. Z Psychosom Med Psychother. 2002;48: 359-69. [PubMed]
  • Fergusson DM, Horwood LJ, Lynskey MT. Wykorzystywanie seksualne dzieci i zaburzenia psychiczne u młodych dorosłych: II. Psychiatryczne skutki seksualnego wykorzystywania dzieci. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry. 1996;35: 1365-74. [PubMed]
  • Fitzgerald LW, Ortiz J, Hamedani AG, Nestler EJ. Leki nadużywania i stres zwiększają ekspresję podjednostek receptora glutaminianu GluR1 i NMDAR1 w obszarze nakrywkowym brzucha szczura: powszechne adaptacje między czynnikami uczulającymi. J Neurosci. 1996;16: 274-82. [PubMed]
  • Francis DD, Diorio J, Plotsky PM, Meaney MJ. Wzbogacenie środowiska odwraca skutki separacji matki od reaktywności stresowej. J Neurosci. 2002;22: 7840-3. [PubMed]
  • Franken IH, Stam CJ, Hendriks VM, van den Brink W. Neurofizjologiczne dowody nieprawidłowego przetwarzania poznawczego sygnałów leków w uzależnieniu od heroiny. Psychofarmakologia (Berl) 2003;170: 205-12. [PubMed]
  • Galvin M, Ten Eyck R, Shekhar A, Stilwell B, Fineberg N, Laite G, Karwisch G. Surowica beta hydroksylazy dopaminy i maltretowanie u chłopców hospitalizowanych psychiatrycznie. Maltretowanie dziecka Negl. 1995;19: 821-32. [PubMed]
  • Garcia R. Stres, metaplastyczność i leki przeciwdepresyjne. Curr Mol Med. 2002;2: 629-38. [PubMed]
  • Goeders NE. Rola neuroendokrynna we wzmacnianiu kokainy. Psychoneuroendocrinology. 1997;22: 237-59. [PubMed]
  • Gogtay N, Nugent TF, 3rd, Herman DH, Ordonez A, Greenstein D, Hayashi KM, Clasen L, Toga AW, Giedd JN, Rapoport JL, Thompson PM. Dynamiczne mapowanie normalnego rozwoju ludzkiego hipokampa. Hipokamp. 2006;16: 664-72. [PubMed]
  • Goldstein RZ, Volkow ND. Uzależnienie od narkotyków i jego podstawa neurobiologiczna: neuroobrazowe dowody na udział kory czołowej. Am J Psychiatry. 2002;159: 1642-52. [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed]
  • Gould E, Tanapat P. Stres i neurogeneza hipokampa. Biol Psychiatry. 1999;46: 1472-9. [PubMed]
  • Goursaud AP, Mendoza SP, Capitanio JP. Czy noworodkowe obustronne zmiany w kwasie ibotenowym w formacji hipokampa lub wrażliwość ciała migdałowatego na odpowiedź osiową HPA i regulację u noworodków makaków rezusowych (Macaca mulatta)? Brain Res. 2006;1071: 97-104. [PubMed]
  • Grace AA, Floresco SB, Goto Y, Lodge DJ. Regulacja odpalania neuronów dopaminergicznych i kontrola zachowań ukierunkowanych na cel. Trendy Neurosci. 2007;30: 220-7. [PubMed]
  • Grant S, London ED, Newlin DB, Villemagne VL, Liu X, Contoreggi C, Phillips RL, Kimes AS, Margolin A. Aktywacja obwodów pamięci podczas wywoływanego przez cue pragnienia kokainy. Proc Natl Acad Sci US A. 1996;93: 12040-5. [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed]
  • Gustafsson L, Nylander I. Zależne od czasu zmiany w spożyciu etanolu u samców szczurów Wistar narażonych na krótkie i przedłużone codzienne rozdzielanie matek w paradygmacie wolnego wyboru 4. Alcohol Clin Exp Res. 2006;30: 2008-16. [PubMed]
  • Hala FS. Społeczna deprywacja noworodków, nastolatków i dorosłych szczurów ma wyraźne konsekwencje neurochemiczne i behawioralne. Crit Rev Neurobiol. 1998;12: 129-62. [PubMed]
  • Hall FS, Wilkinson LS, Humby T, Inglis W, Kendall DA, Marsden CA, Robbins TW. Hodowla izolacji u szczurów: zmiany przed- i postsynaptyczne w układach dopaminergicznych prążkowia. Pharmacol Biochem Behav. 1998;59: 859-72. [PubMed]
  • Harper DG, Stopa EG, McKee AC, Satlin A, Fish D, Volicer L. Nasilenie otępienia i ciała Lewy'ego wpływają na rytmy okołodobowe w chorobie Alzheimera. Neurobiol Aging. 2004;25: 771-81. [PubMed]
  • Haynes LE, Griffiths MR, Hyde RE, Barber DJ, Mitchell IJ. Deksametazon indukuje ograniczoną apoptozę i rozległe uszkodzenia subletalne w określonych podregionach prążkowia i hipokampa: implikacje dla zaburzeń nastroju. Neuronauka. 2001;104: 57-69. [PubMed]
  • Heim C, Nemeroff CB. Rola traumy dziecięcej w neurobiologii zaburzeń nastroju i lęku: badania przedkliniczne i kliniczne. Biol Psychiatry. 2001;49: 1023-39. [PubMed]
  • Heim C, Newport DJ, Bonsall R, Miller AH, Nemeroff CB. Zmienione odpowiedzi osi przysadka-nadnercza na prowokacyjne testy prowokacyjne u dorosłych, którzy przeżyli nadużywanie w dzieciństwie. Am J Psychiatry. 2001;158: 575-81. [PubMed]
  • Heim C, Mletzko T, Purselle D, Musselman DL, Nemeroff CB. Test deksametazonu / czynnika uwalniającego kortykotropinę u mężczyzn z dużą depresją: rola traumy u dzieci. Biol Psychiatry. 2008;63: 398-405. [PubMed]
  • Hill SY, Shen S, Lowers L, Locke J. Czynniki przewidujące początek picia alkoholu u rodzin z wysokim ryzykiem rozwoju alkoholizmu. Biol Psychiatry. 2000;48: 265-75. [PubMed]
  • Holmes WC. Związek między historią wykorzystywania seksualnego dzieci i późniejszym zaburzeniem używania substancji psychoaktywnych przez młodzież w próbie mężczyzn seropozytywnych wobec HIV. J Adolesc Health. 1997;20: 414-9. [PubMed]
  • Hsu FC, Zhang GJ, Raol YS, Valentino RJ, Coulter DA, Brooks-Kayal AR. Powtarzające się postępowanie u noworodków z separacją matek na stałe zmienia hipokampowe receptory GABAA i behawioralne reakcje stresowe. Proc Natl Acad Sci US A. 2003;100: 12213-8. [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed]
  • Hyman SE, Malenka RC, Nestler EJ. Neuronowe mechanizmy uzależnienia: rola uczenia i pamięci związanej z nagrodą. Annu Rev Neurosci. 2006;29: 565-98. [PubMed]
  • Ito Y, Teicher MH, Glod CA, Harper D, Magnus E, Gelbard HA. Zwiększona częstość występowania nieprawidłowości elektrofizjologicznych u dzieci z nadużyciami psychologicznymi, fizycznymi i seksualnymi. Journal of Neuropsychiatry and Clinical Neurosciences. 1993;5: 401-8. [PubMed]
  • Jaworski JN, Francis DD, Brommer CL, Morgan ET, Kuhar MJ. Wpływ wczesnej separacji matek na spożycie etanolu, receptory GABA i enzymy metabolizujące u dorosłych szczurów. Psychofarmakologia (Berl) 2005;181: 8-15. [PubMed]
  • Kabbaj M, Norton CS, Kollack-Walker S, Watson SJ, Robinson TE, Akil H. Porażka społeczna zmienia nabywanie kokainy przez samicę u szczurów: rola indywidualnych różnic w zachowaniu kokainowym. Psychofarmakologia (Berl) 2001;158: 382-7. [PubMed]
  • Kalivas PW, Pierce RC, Cornish J, Sorg BA. Rola uwrażliwienia na głód i nawrót w uzależnieniu od kokainy. J Psychopharmacol. 1998;12: 49-53. [PubMed]
  • Kalivas PW, Volkow N, Seamans J. Niewykonalna motywacja w uzależnieniu: patologia w transmisji przed glutaminianem przedczołowo-półleżącym. Neuron. 2005;45: 647-50. [PubMed]
  • Katz LC, Shatz CJ. Aktywność synaptyczna i budowa obwodów korowych. Science. 1996;274: 1133-8. [PubMed]
  • Kendler KS, Bulik CM, Silberg J, Hettema JM, Myers J, Prescott CA. Wykorzystywanie seksualne dzieci i zaburzenia psychiczne i uzależnienia od substancji psychoaktywnych u kobiet: analiza epidemiologiczna i analiza cotwin. Arch Gen Psychiatry. 2000;57: 953-9. [PubMed]
  • King KM, Chassin L. Perspektywiczne badanie wpływu wieku rozpoczęcia używania alkoholu i narkotyków na uzależnienie od substancji odurzających u młodych dorosłych. J Stud Alcohol Drugs. 2007;68: 256-65. [PubMed]
  • Koehl M, Lemaire V, Mayo W, Abrous DN, Maccari S, Piazza PV, Le Moal M, Vallee M. Indywidualna podatność na nadużywanie substancji i zaburzenia afektywne: rola wczesnych wpływów środowiskowych. Neurotox Res. 2002;4: 281-96. [PubMed]
  • Koenen KC, Saxe G, Purcell S, Smoller JW, Bartholomew D, Miller A, Hall E, Kaplow J, Bosquet M, Moulton S, Baldwin C. Polimorfizmy w FKBP5 są związane z otrzewnową dysocjacją u dzieci rannych medycznie. Mol Psychiatry. 2005;10: 1058-9. [PubMed]
  • Koob GF. Rola striatopallidalnych i rozszerzonych systemów ciała migdałowatego w narkomanii. Ann NY Acad Sci. 1999;877: 445-60. [PubMed]
  • Koob GF. Neurobiologia uzależnienia. W kierunku rozwoju nowych terapii. Ann NY Acad Sci. 2000;909: 170-85. [PubMed]
  • Koob GF, Swerdlow NR. Funkcjonalne wyjście mezolimbicznego układu dopaminowego. Ann NY Acad Sci. 1988;537: 216-27. [PubMed]
  • Koob GF, Weiss F. Neuropharmakologia uzależnienia od kokainy i etanolu. Ostatni Dev Alcohol. 1992;10: 201-33. [PubMed]
  • Kosten TA, Zhang XY, Kehoe P. Przewlekły stres związany z izolacją noworodków wzmaga indukowane kokainą wzrosty poziomu dopaminy w brzusznej prącie u młodych szczurów. Brain Res Dev Brain Res. 2003;141: 109-16.
  • Kreek MJ, Koob GF. Uzależnienie od narkotyków: stres i rozregulowanie ścieżek nagrody w mózgu. Drug Alcohol Depend. 1998;51: 23-47. [PubMed]
  • Kumar S, Fleming RL, Morrow AL. Regulacja etanolu receptorów kwasu gamma-aminomasłowego: mechanizmy genomowe i niegenomiczne. Pharmacol Ther. 2004;101: 211-26. [PubMed]
  • Lauder JM. Wpływ hormonów i humoru na rozwój mózgu. Psychoneuroendocrinology. 1983;8: 121-55. [PubMed]
  • Le AD, Harding S, Juzytsch W, Watchus J, Shalev U, Shaham Y. Rola czynnika uwalniającego kortykotropinę w wywołanym stresem nawrocie do zachowania alkoholowego u szczurów. Psychofarmakologia (Berl) 2000;150: 317-24. [PubMed]
  • Le AD, Quan B, Juzytch W, Fletcher PJ, Joharchi N, Shaham Y. Przywrócenie poszukiwania alkoholu poprzez zastrzyki alkoholu i narażenie na stres u szczurów. Psychofarmakologia (Berl) 1998;135: 169-74. [PubMed]
  • Leslie FM, Loughlin SE, Wang R, Perez L, Lotfipour S, Belluzzia JD. Rozwój odpowiedzi na stymulatory przodomózgowia u młodzieży: spostrzeżenia z badań na zwierzętach. Ann NY Acad Sci. 2004;1021: 148-59. [PubMed]
  • Leussis MP, Andersen SL. Czy okres dojrzewania jest wrażliwym okresem depresji? Wyniki behawioralne i neuroanatomiczne z modelu stresu społecznego. Synapse. 2008;62: 22-30. [PubMed]
  • Leussis MP, Lawson K, Stone K, Andersen SL. Trwałe skutki stresu społecznego nastolatków na gęstość synaptyczną, część II: Odwrócenie postresssu utraty synaptycznej w korze przez adinazolam i MK-801. Synapse. 2008;62: 185-192. [PubMed]
  • Lippmann M, Bress A, Nemeroff CB, Plotsky PM, Monteggia LM. Długoterminowe zmiany behawioralne i molekularne związane z separacją matek u szczurów. Eur J Neurosci. 2007;25: 3091-8. [PubMed]
  • Liu D, Diorio J, Tannenbaum B, Caldji C, Francis D, Freedman A, Sharma S, Pearson D, Plotsky PM, Meaney MJ. Opieka nad matką, hipokampowe receptory glukokortykoidowe i odpowiedzi podwzgórze-przysadka-nadnercza na stres. Science. 1997;277: 1659-62. [PubMed]
  • London ED, Ernst M, Grant S, Bonson K, Weinstein A. Kora oczodołowo-czołowa i nadużywanie narkotyków przez ludzi: obrazowanie funkcjonalne. Cereb Cortex. 2000;10: 334-42. [PubMed]
  • Maas LC, Lukas SE, Kaufman MJ, Weiss RD, Daniels SL, Rogers VW, Kukes TJ, Renshaw PF. Funkcjonalne obrazowanie rezonansu magnetycznego aktywacji ludzkiego mózgu podczas wywoływanego przez cue pragnienia kokainy. Am J Psychiatry. 1998;155: 124-6. [PubMed]
  • Mackie S, Shaw P, Lenroot R, Pierson R, Greenstein DK, Nugent TF, 3rd, Sharp WS, Giedd JN, Rapoport JL. Rozwój móżdżku i wyniki kliniczne w zespole nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi. Am J Psychiatry. 2007;164: 647-55. [PubMed]
  • Marinelli M, Le Moal M, Piazza PV. Ostra farmakologiczna blokada wydzielania kortykosteronu odwraca indukowane przez restrykcje uczulenie odpowiedzi lokomotorycznej na kokainę. Brain Res. 1996;724: 251-5. [PubMed]
  • Marinelli M, Piazza PV. Interakcje między hormonami glukokortykoidowymi, stres i leki psychostymulujące. Eur J Neurosci. 2002;16: 387-94. [PubMed]
  • Matthews K, Robbins TW. Wczesne doświadczenie jako wyznacznik reakcji behawioralnych dorosłych na nagrodę: skutki powtarzającego się rozdzielania matek u szczura. Neurosci Biobehav Rev. 2003;27: 45-55. [PubMed]
  • Matthews K, Wilkinson LS, Robbins TW. Powtarzające się rozłąki matek u przedwcześnie urodzonych szczurów osłabiają reakcje behawioralne na pierwotne i uwarunkowane zachęty w dorosłości. Physiol Behav. 1996;59: 99-107. [PubMed]
  • McEwen BS. Allostaza i obciążenie allostatyczne: implikacje dla neuropsychofarmakologii. Neuropsychopharmacology. 2000a;22: 108-24. [PubMed]
  • McEwen BS. Skutki niekorzystnych doświadczeń dla struktury i funkcji mózgu. Biol Psychiatry. 2000b;48: 721-31. [PubMed]
  • McEwen BS, Gould EA, Sakai RR. Wrażliwość hipokampa na ochronne i destrukcyjne działanie glukokortykoidów w stosunku do stresu. Br J Psychiatry Suppl. 1992: 18-23. [PubMed]
  • Meaney MJ, Brake W, Gratton A. Środowiskowa regulacja rozwoju mezolimbicznych układów dopaminowych: mechanizm neurobiologiczny na podatność na nadużywanie narkotyków? Psychoneuroendocrinology. 2002;27: 127-38. [PubMed]
  • Meaney MJ, Szyf M. Środowiskowe programowanie reakcji stresowych poprzez metylację DNA: życie na styku między dynamicznym środowiskiem a utrwalonym genomem. Dialogi Clin Neurosci. 2005;7: 103-23. [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed]
  • Meyer JS. Wczesna adrenalektomia stymuluje późniejszy wzrost i rozwój mózgu szczura. Exp Neurol. 1983;82: 432-46. [PubMed]
  • Mirescu C, Gould E. Stres i neurogeneza dorosłych. Hipokamp. 2006;16: 233-8. [PubMed]
  • Nair A, Vadodaria KC, Banerjee SB, Benekareddy M, Dias BG, Duman RS, Vaidya VA. Specyficzne dla stresora regulacje odrębnych transkryptów czynnika neurotroficznego wywodzących się z mózgu i ekspresji białka wiążącego pierwiastek odpowiedzi cyklicznego AMP w hipokampie szczura po porodzie i dorosłym. Neuropsychopharmacology. 2006
  • Navalta CP, Polcari A, Webster DM, Boghossian A, Teicher MH. Wpływ seksualnego wykorzystywania dzieci na funkcje neuropsychologiczne i poznawcze u kobiet w college'u. J Neuropsychiatry Clin Neurosci. 2006;18: 45-53. [PubMed]
  • Nestler EJ, Carlezon WA., Jr. Mezolimbiczny obwód nagrody dopaminy w depresji. Biol Psychiatry. 2006;59: 1151-9. [PubMed]
  • Nowakowski RS, Hayes NL. Rozwój CNS: przegląd. Dev Psychopathol. 1999;11: 395-417. [PubMed]
  • O'Brien MS, Anthony JC. Ryzyko uzależnienia od kokainy: szacunki epidemiologiczne dla Stanów Zjednoczonych, 2000-2001. Neuropsychopharmacology. 2005;30: 1006-18. [PubMed]
  • Orlando M, Tucker JS, Ellickson PL, Klein DJ. Trajektorie rozwojowe palenia papierosów i ich korelacje od wczesnej młodości do młodości. J Consult Clin Psychol. 2004;72: 400-10. [PubMed]
  • Ortiz J, Fitzgerald LW, Lane S, Terwilliger R, Nestler EJ. Adaptacje biochemiczne w mezolimbicznym układzie dopaminowym w odpowiedzi na powtarzające się stresy. Neuropsychopharmacology. 1996;14: 443-52. [PubMed]
  • Perlman WR, Webster MJ, Herman MM, Kleinman JE, Weickert CS. Związane z wiekiem różnice w poziomach mRNA receptora glukokortykoidowego w ludzkim mózgu. Neurobiol Aging. 2007;28: 447-58. [PubMed]
  • Peterson BS, Staib L, Scahill L, Zhang H, Anderson C, Leckman JF, Cohen DJ, Gore JC, Albert J, Webster R. Regionalne objętości mózgu i komór w zespole Tourette'a. Arch Gen Psychiatry. 2001;58: 427-40. [PubMed]
  • Piazza PV, Deminiere JM, le Moal M, Simon H. Uwrażliwienie behawioralne wywołane stresem i farmakologicznie zwiększa podatność na nabycie samo-podawania amfetaminy. Brain Res. 1990;514: 22-6. [PubMed]
  • Piazza PV, Deroche V, Deminiere JM, Maccari S, Le Moal M, Simon H. Corticosterone w zakresie poziomów wywołanych stresem posiada właściwości wzmacniające: implikacje dla zachowań poszukujących sensacji. Proc Natl Acad Sci US A. 1993;90: 11738-42. [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed]
  • Piazza PV, Rouge-Pont F, Deroche V, Maccari S, Simon H, Le Moal M. Glukokortykoidy mają zależny od stanu wpływ pobudzający na śródmózgowia transmisję dopaminergiczną. Proc Natl Acad Sci US A. 1996;93: 8716-20. [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed]
  • Pickens CL, Saddoris MP, Setlow B, Gallagher M, Holland PC, Schoenbaum G. Różne role w korze oczodołowo-czołowej i jądrze podstawno-bocznym w zadaniu dewaluacji wzmacniającej. J Neurosci. 2003;23: 11078-84. [PubMed]
  • Pryce CR. Postnatalna ontogeneza ekspresji genów receptora kortykosteroidowego w mózgach ssaków: różnice międzygatunkowe i wewnątrzgatunkowe. Brain Res Rev. 2007
  • Radley JJ, Rocher AB, Janssen WG, Hof PR, McEwen BS, Morrison JH. Odwracalność wierzchołka dendrytycznego wycofania w przyśrodkowej korze przedczołowej szczura po wielokrotnym stresie. Exp Neurol. 2005;196: 199-203. [PubMed]
  • Robinson TE, Berridge KC. Podstawy neuronalne głodu narkotykowego: teoria nałogowo-uwrażliwiająca na motywację. Brain Res Brain Res Rev. 1993;18: 247-91. [PubMed]
  • Rodriguez de Fonseca F, Navarro M. Rola układu limbicznego w zależności od narkotyków. Ann Med. 1998;30: 397-405. [PubMed]
  • Roman E, Nylander I. Wpływ stresu emocjonalnego we wczesnym okresie życia na wyniki dobrowolnego przyjmowania etanolu przez dorosłe osobniki u szczurów. Stress. 2005;8: 157-74. [PubMed]
  • Rouge-Pont F, Deroche V, Le Moal M, Piazza PV. Na indywidualne różnice w indukowanym stresem uwalnianiu dopaminy w jądrze półleżącym wpływa kortykosteron. Eur J Neurosci. 1998;10: 3903-7. [PubMed]
  • Rubia K, Overmeyer S, Taylor E, Brammer M, Williams SC, Simmons A, Andrew C, Bullmore ET. Frontalizacja funkcjonalna wraz z wiekiem: mapowanie trajektorii neurorozwojowych za pomocą fMRI. Neurosci Biobehav Rev. 2000;24: 13-9. [PubMed]
  • Ruedi-Bettschen D, Zhang W, Russig H, Ferger B, Weston A, Pedersen EM, Feldon J, Pryce CR. Wczesna deprywacja prowadzi do zmienionych behawioralnych, autonomicznych i hormonalnych odpowiedzi na wyzwanie środowiskowe u dorosłych szczurów Fischer. Eur J Neurosci. 2006;24: 2879-93. [PubMed]
  • SAMHSA Podsumowanie wyników krajowego badania gospodarstw domowych 1998 na temat nadużywania narkotyków. Departament Zdrowia i Opieki Społecznej USA; Rockville, MD: 1999. str. 128.
  • Sanchez MM, Ladd CO, Plotsky PM. Wczesne niekorzystne doświadczenie jako czynnik ryzyka rozwoju dla późniejszej psychopatologii: dowody z modeli gryzoni i naczelnych. Dev Psychopathol. 2001;13: 419-49. [PubMed]
  • Sapolsky RM. Mechanizm toksyczności glukokortykoidów w hipokampie: zwiększona podatność neuronów na obrażenia metaboliczne. J Neurosci. 1985;5: 1228-32. [PubMed]
  • Schapiro S. Wpływ hormonów i środowiska na mózg i zachowanie szczura. W: Sterman MB, McGinty DJ, redaktorzy. Rozwój mózgu i zachowanie. Academic Press; NY: 1971. str. 307 – 34.
  • Schiffer F, Teicher MH, Anderson C, Tomoda A, Polcari A, Navalta CP, Andersen SL. Określenie półkulowej wartościowości emocjonalnej u poszczególnych przedmiotów: nowe podejście z implikacjami badawczymi i terapeutycznymi. Behav Brain Funct. 2007;3: 1-22. [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed]
  • Schiffer F, Teicher MH, Papanicolaou AC. Wywołało potencjalne dowody na aktywność prawego mózgu podczas przywoływania traumatycznych wspomnień. Journal of Neuropsychiatry and Clinical Neurosciences. 1995;7: 169-75. [PubMed]
  • Seamans JK, Yang CR. Główne cechy i mechanizmy modulacji dopaminy w korze przedczołowej. Prog Neurobiol. 2004;74: 1-58. [PubMed]
  • Seckl JR. Fizjologiczne programowanie płodu. Clin Perinatol. 1998;25: 939 – 62. vii. [PubMed]
  • Zobacz RE, Fuchs RA, Ledford CC, McLaughlin J. Uzależnienie od narkotyków, nawrót i ciało migdałowate. Ann NY Acad Sci. 2003;985: 294-307. [PubMed]
  • Self DW. Neuronowe substraty głodu narkotykowego i nawrotu w narkomanii. Ann Med. 1998;30: 379-89. [PubMed]
  • Shaham Y, Erb S, Stewart J. Nawrót wywołany stresem do poszukiwania heroiny i kokainy u szczurów: przegląd. Brain Res Brain Res Rev. 2000;33: 13-33. [PubMed]
  • Shaham Y, Rajabi H, Stewart J. Nawrót do poszukiwania heroiny u szczurów w ramach utrzymania opioidów: skutki stresu, zastrzyki z heroiny i wycofanie. J Neurosci. 1996;16: 1957-63. [PubMed]
  • Shaham Y, Stewart J. Stres przywraca heroinę u zwierząt bez narkotyków: efekt naśladujący heroinę, a nie wycofanie. Psychofarmakologia (Berl) 1995;119: 334-41. [PubMed]
  • Shaham Y, Stewart J. Wpływ antagonistów receptorów opioidowych i dopaminowych na nawrót wywołany stresem i ponowną ekspozycję na heroinę u szczurów. Psychofarmakologia (Berl) 1996;125: 385-91. [PubMed]
  • Shalev U, Grimm JW, Shaham Y. Neurobiologia nawrotu w poszukiwaniu heroiny i kokainy: przegląd. Pharmacol Rev. 2002;54: 1-42. [PubMed]
  • Shalev U, Morales M, Hope B, Yap J, Shaham Y. Zależne od czasu zmiany w zachowaniu wyginięcia i wywołane stresem przywrócenie poszukiwania narkotyków po wycofaniu się z heroiny u szczurów. Psychofarmakologia (Berl) 2001;156: 98-107. [PubMed]
  • Sinha R. Jak stres zwiększa ryzyko nadużywania narkotyków i nawrotów? Psychofarmakologia (Berl) 2001;158: 343-59. [PubMed]
  • Sinha R, Catapano D, O'Malley S. Głód wywołany stresem i reakcja na stres u osób uzależnionych od kokainy. Psychofarmakologia (Berl) 1999;142: 343-51. [PubMed]
  • Sinha R, Fuse T, Aubin LR, O'Malley SS. Stres psychologiczny, sygnały związane z narkotykami i głód kokainy. Psychofarmakologia (Berl) 2000;152: 140-8. [PubMed]
  • Sowell ER, Thompson PM, Toga AW. Mapowanie zmian w ludzkiej korze w ciągu całego życia. Neurobiolog. 2004;10: 372-92. [PubMed]
  • Włócznia L. Mózg młodzieńczy i związane z wiekiem objawy behawioralne. Recenzje neuronauki i bio-behawioralne. 2000;24: 417-463.
  • Stein MB. Objętość hipokampa u kobiet, które padły ofiarą wykorzystywania seksualnego dzieci. Psychol Med. 1997;27: 951-9. [PubMed]
  • Stewart J. Drogi do nawrotu: neurobiologia nawrotów wywołanych lekami i stresem do zażywania narkotyków. J Psychiatry Neurosci. 2000;25: 125-36. [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed]
  • Stewart SH, Karp J, Pihl RO, Peterson RA. Wrażliwość na lęk i zgłaszane przez siebie przyczyny używania narkotyków. J Subst Abuse. 1997;9: 223-40. [PubMed]
  • Lepsze MH. Wczesne nadużywanie, dysfunkcja układu limbicznego i zaburzenie osobowości typu borderline. W: Silk K, redaktor. Badania biologiczne i neurobehawioralne zaburzeń osobowości pogranicza. Amerykański asystent psychiatryczny Naciśnij; Waszyngton DC: 1994. str. 177 – 207.
  • Teicher MH, Andersen SL, Polcari A, Anderson CM, Navalta CP. Neurobiologia rozwojowa stresu i traumy u dzieci. Psychiatr Clin North Am. 2002;25: 397-426. [PubMed]
  • Teicher MH, Andersen SL, Polcari A, Anderson CM, Navalta CP, Kim DM. Neurobiologiczne konsekwencje wczesnego stresu i maltretowania dzieci. Neurosci Biobehav Rev. 2003;27: 33-44. [PubMed]
  • Teicher MH, Dumont NL, Ito Y, Vaituzis C, Giedd JN, Andersen SL. Zaniedbanie dzieciństwa wiąże się ze zmniejszeniem obszaru ciała modzelowatego. Biol Psychiatry. 2004;56: 80-5. [PubMed]
  • Teicher MH, Tomoda A, Andersen SL. Neurobiologiczne konsekwencje wczesnego stresu i maltretowania dzieci: czy wyniki badań na ludziach i zwierzętach są porównywalne? Ann NY Acad Sci. 2006;1071: 313-23. [PubMed]
  • Teicher M, Samson J, Polcari A, Andersen S. Czas między początkiem nadużyć seksualnych u dzieci a pojawieniem się eepresji w próbce u młodych dorosłych. Journal of Clinical Psychiatry. w prasie.
  • Triffleman EG, Marmar CR, Delucchi KL, Ronfeldt H. Trauma dzieciństwa i zespół stresu pourazowego w uzależnieniu od narkotyków w szpitalu. J Nerv Ment Dis. 1995;183: 172-6. [PubMed]
  • Tsuneishi S, Takada S, Motoike T, Ohashi T, Sano K, Nakamura H. Wpływ deksametazonu na ekspresję zasadowego białka mieliny, białka proteolipidowego i glejowych włóknistych genów białek kwasowych w rozwijającym się mózgu szczura. Brain Res Dev Brain Res. 1991;61: 117-23.
  • Tupler LA, MD De Bellis. Segmentowana objętość hipokampa u dzieci i młodzieży z zespołem stresu pourazowego. Biol Psychiatry. 2006;59: 523-9. [PubMed]
  • Tzschentke TM. Przyśrodkowa kora przedczołowa jako część systemu nagrody mózgu. Aminokwasy. 2000;19: 211-9. [PubMed]
  • Vermetten E, Schmahl C, Lindner S, Loewenstein RJ, Bremner JD. Objętości hipokampa i ciała migdałowatego w zaburzeniu tożsamości dysocjacyjnej. Am J Psychiatry. 2006;163: 630-6. [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed]
  • Vezina P, Stewart J. Kondycjonowanie i swoiste uwrażliwienie miejscowe na wzrost aktywności indukowanej przez morfinę w VTA. Pharmacol Biochem Behav. 1984;20: 925-34. [PubMed]
  • Vincent SL, Pabreza L, Benes FM. Postnatalne dojrzewanie immunoreaktywnych neuronów GABA szczurzej przyśrodkowej kory przedczołowej. J Comp Neurol. 1995;355: 81-92. [PubMed]
  • Volkow ND. Co wiemy o narkomanii? Am J Psychiatry. 2005;162: 1401-2. [PubMed]
  • Vythilingam M, Heim C, Newport J, Miller AH, Anderson E, Bronen R, Brummer M, Staib L, Vermetten E, Charney DS, Nemeroff CB, Bremner JD. Uraz dziecięcy związany z mniejszą objętością hipokampa u kobiet z dużą depresją. Am J Psychiatry. 2002;159: 2072-80. [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed]
  • Wagner FA, Anthony JC. Od pierwszego użycia narkotyków do uzależnienia od narkotyków; okresy rozwojowe ryzyka uzależnienia od marihuany, kokainy i alkoholu. Neuropsychopharmacology. 2002;26: 479-88. [PubMed]
  • Wang B, Luo F, Zhang WT, Han JS. Napięcie stresowe lub uzależnienie od narkotyków powoduje przywrócenie wygaszonej preferencji warunkowanego miejsca. Neuroreport. 2000;11: 2781-4. [PubMed]
  • Waylen A, Wolke D. Sex 'n' drugs 'n' rock 'n' roll: znaczenie i społeczne konsekwencje czasu dojrzewania. Eur J Endocrinol. 2004;151(Suppl 3): U151 – 9. [PubMed]
  • Weaver IC, Cervoni N, Champagne FA, D'Alessio AC, Sharma S, Seckl JR, Dymov S, Szyf M, Meaney MJ. Programowanie epigenetyczne przez zachowanie matki. Nat Neurosci. 2004;7: 847-54. [PubMed]
  • Weaver IC, Meaney MJ, Szyf M. Wpływ opieki nad matką na transkryptom hipokampowy i zachowania związane z lękiem u potomstwa, które są odwracalne w wieku dorosłym. Proc Natl Acad Sci US A. 2006;103: 3480-5. [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed]
  • Weinberger DR. Implikacje prawidłowego rozwoju mózgu dla patogenezy schizofrenii. Arch Gen Psychiatry. 1987;44: 660-9. [PubMed]
  • Weiss F. Neurobiologia głodu, uwarunkowana nagroda i nawrót. Curr Opin Pharmacol. 2005;5: 9-19. [PubMed]
  • Weiss F, Ciccocioppo R, Parsons LH, Katner S, Liu X, Zorrilla EP, Valdez GR, Ben-Shahar O, Angeletti S, Richter RR. Kompulsywne zachowania związane z poszukiwaniem narkotyków i nawrotem. Neuroadaptacja, stres i czynniki warunkujące. Ann NY Acad Sci. 2001;937: 1-26. [PubMed]
  • Welberg LA, Seckl JR. Stres prenatalny, glukokortykoidy i programowanie mózgu. J Neuroendocrinol. 2001;13: 113-28. [PubMed]
  • Westermeyer J. Rola czynników kulturowych i społecznych w przyczynie zaburzeń uzależniających. Psychiatr Clin North Am. 1999;22: 253-73. [PubMed]
  • Młody jb. Programowanie funkcji sympathoadrenal. Trends Endocrinol Metab. 2002;13: 381-5. [PubMed]