17 listopada 2016 r. Autor: Chris Moulin, Akira O'connor i Clare Rathbone, Rozmowa
Zapytaj ludzi o niezapomniane rzeczy lub wydarzenia, które wydarzyły się w ich życiu, a ich wspomnienia pochodzą z okresu między 15 a 25 rokiem życia. Nie ma znaczenia, czy są to sprawy bieżące, sport czy wydarzenia publiczne. Mogą to być zdobywcy Oscarów, przeboje, książki lub osobiste wspomnienia. My, badacze pamięci, nazywamy to uderzeniem reminiscencji - w odniesieniu do kształtu, jaki nadaje kiedy my wykreślić krzywą wspomnień na przestrzeni życia danej osoby.
Jest to jeden z tych rzadkich efektów w psychologii poznawczej, który nie jest kwestionowany. Zrezygnowaliśmy z badania, czy istnieje i zaczęliśmy pytać dlaczego. Rachunki neurobiologiczne zaproponować coś, co dojrzewa w mózgu, prowadzi do tego, że informacje, które napotykamy w tym okresie, są szczególnie dobrze zakodowane.
Niektórzy badacze zaproponować jesteśmy lepsi w przywoływaniu pierwszych doświadczeń, takich jak pierwszy pocałunek, pierwsza lekcja jazdy itd. - większość z nich zdarza się w tym wieku. Inni sugerować dotychczasowy wspomnienie bump jest częścią kulturowo określonego okresu w naszym życiu, w którym pojawiają się kluczowe doświadczenia, a następnie są dzielone i omawiane.
Nasze własne badania zasugerował coś innego, że powstaje, ponieważ jest to okres, w którym składamy wspomnienia i przechowujemy informacje, które będą określać, kim jesteśmy przez resztę naszego życia - krystalizację siebie pamięć, Jeśli lubisz. Postanowiliśmy sprawdzić, czy było to prawidłowe.
W pogoni za guzem…
W przeciwieństwie do większości poprzednich badań nie chcieliśmy polegać na testach pamięci. Problem z testami pamięci dla naszej teorii polega na tym, że z definicji to, co ludzie pamiętają, jest dla nich osobiście ważne. Nie spodziewałbyś się inaczej: ludzie nie przypominają sobie zdarzeń losowych i mają trudności z przypomnieniem sobie lub nawet zwróceniem uwagi na nieistotne informacje. Ponieważ zależy nam na tym, co nas kształtuje, oczywiście o nich pamiętamy.
Możesz spróbować obejść ten problem, prosząc uczestników o przypomnienie sobie wydarzeń lub piosenek, które nic dla nich nie znaczyły. Problem w tym, że to, co pamiętają, nie mogło być dla nich zupełnie nieistotne. Nawet jeśli to coś utkwiło w umyśle właśnie dlatego, że nic nie znaczyło dla osoby, to i tak określa, kim jesteś. Chcieliśmy uniknąć tej kolistości.
Kiedy byłeś młody, a twoje serce było otwartą książką. Kredyt: suzi44
Nasze podejście polegało na zastosowaniu innej klasycznej miary z kanonu badacza pamięci, która w tej konkretnej dziedzinie była mniej używana: rozpoznawanie. Zamiast prosić uczestników o swobodne przywoływanie materiału, poprosiliśmy ich o wybranie nagrodzonych Oscarem filmów lub najlepiej sprzedających się singli muzycznych, które zapamiętali z listy wydawnictw między 1950 a 2005 rokiem. Opierając się na naszych informacjach, kiedy po raz pierwszy przypomnieli sobie o tym filmie. / piosenkę lub ich wiek, kiedy została wydana, znaleźliśmy wyraźny dowód na uprzedzenie do skojarzeń między 15 a 25 rokiem życia.
Poprosiliśmy również uczestników o wybranie pięciu ulubionych z listy, co było prawdziwą nowością w naszym badaniu. Oznaczało to, że mogliśmy wykreślić krzywą życia uczestników, aby sprawdzić, czy odsetek filmów / piosenek, które zapamiętali w wieku 15-25 lat, na których nie dbali, był tak wysoki, jak odsetek z tego wieku na ich liście ulubionych. Gdyby filmy / piosenki, które nie miały znaczenia osobistego, również nadawały kształt przypominania, moglibyśmy porzucić naszą teorię, że wyjaśnieniem był rozwój jaźni i wrócić do kwestii pamięci.
Odkryliśmy, że jeśli chodzi o filmy / piosenki, których uczestnicy nie lubili, nie byli bardziej skłonni do rozpoznania ich z okresu 15-25 niż w jakimkolwiek innym okresie swojego życia. Dla pewności, w drugim studium w tym samym artykule zapytaliśmy ich obu, które piosenki są ich ulubionymi, a które z nich pamiętają. Nawet wtedy otrzymaliśmy ten sam wynik.
Pobłażanie sobie
Nasze odkrycia sugerują, że powodem, dla którego ludzie pamiętają więcej z tego krytycznego czasu w ich życiu, jest rzeczywiście to, że tworzą się ich tożsamości. Rzeczy, z którymi się spotykamy, nie są istotne dla naszej tożsamości, są po prostu zapomniane. Nasze gusta i ekspozycja na wydarzenia, Informacja a media w tym okresie określają nas do końca naszego życia.
Niekoniecznie oznacza to, że teorie o powiązaniu reminiscencji z rozwojem pamięci lub doświadczeniem kulturowym ludzi są nieistotne. Wciąż pozostaje pytanie, dlaczego pewne rzeczy stają się dla nas osobiście znaczące, a te teorie mogą nadal dostarczać odpowiedzi tutaj: możemy mieć wspólne kulturowe poglądy na temat tego, co jest przyjemne lub ważne; albo my może polegać na mechanizmach pamięci, aby zachować nasze poczucie siebie. To, co możemy powiedzieć, to to, że osobiste znaczenie czegoś dla nas jest kluczowym składnikiem tego, dlaczego doświadczamy zderzenia wspomnień.
Inną ścieżką do zbadania są filmy, piosenki lub inne wspomnienia, które są nam bardzo bliskie, ale których nie lubimy. Nadal musimy zbadać, czy te rzeczy podlegają tej samej zasadzie 15-25, mimo że nas nie definiują. Na razie jednak przynajmniej jesteśmy o krok bliżej zrozumienia, jak działa ten cały proces. Piosenki lub filmy lub książki lub wydarzenia z naszych młodszych lat, które mają dla nas znaczenie, mogą być towarzyszami życia i mogą nawet stanowić część gobelinu tego, kim jesteśmy.
Przeglądaj dalej: Publikowanie osobistych doświadczeń w mediach społecznościowych może pomóc ci je zapamiętać w przyszłości
;