Ogólna funkcja erekcji wśród młodych, heteroseksualnych mężczyzn, którzy nie zgłaszają problemów związanych z erekcją związaną z kondomem (CAEP) (2015)

Komentarze: Zobacz tę analizę badania


Stephanie A. Sanders PhD1,2,3, Brandon J. Hill PhD1,4, Erick Janssen PhD1,5, Dr Cynthia A. Graham1,2,6, *, Richard A. Crosby PhD1,2,7, Dr Robin R. Milhausen1,2,8 i William L. Yarber HSD1,2,3,9

Artykuł opublikowany po raz pierwszy w Internecie: 17 AUG 2015

DOI: 10.1111 / jsm.12964

Badania opisane w tej publikacji były wspierane przez Narodowy Instytut Zdrowia Dziecka i Rozwoju Człowieka Eunice Kennedy Shriver (NICHD) z National Institutes of Health pod numerem R21 HD 060447, E. Janssen i SA Sanders (PIs). Za treść odpowiadają wyłącznie autorzy i niekoniecznie odzwierciedlają oficjalne poglądy National Institutes of Health.

Abstrakcyjny

Wprowadzenie

Problemy z erekcją związane z prezerwatywą (CAEP) są niedocenianym czynnikiem związanym z niekonsekwentnym lub niekompletnym używaniem prezerwatyw dla mężczyzn. Mechanizmy leżące u podstaw CAEP nie są zrozumiałe i czy mężczyźni, którzy zgłaszają te trudności, mogą również doświadczać problemów z erekcją w sytuacjach, gdy prezerwatywy nie są używane, nie były badane.

Zmierzać

Celem badania było zbadanie, w próbce młodych, heteroseksualnych mężczyzn używających prezerwatyw (w wieku 18 – 24), czy mężczyźni zgłaszający CAEP częściej (i) mają problemy z erekcją, gdy nie używają prezerwatyw i (ii) ) spełniają kryteria zaburzeń erekcji.

Metody

Łącznie zrekrutowani mężczyźni z 479 ukończyli Międzynarodowy Indeks Erekcji (IIEF-5) i odpowiedzieli na pytania dotyczące problemów z erekcją podczas używania i nie używania prezerwatyw podczas ostatnich dni 90. Badano zmienność demograficzną, seksualną i stan zdrowia.

Główne wyniki pomiaru

Zgłaszana częstotliwość utraty erekcji podczas stosowania prezerwatywy lub podczas stosunku prącia i pochwy (PVI) w ostatnich dniach 90 i punktacji IIEF-5.

Efekt

Spośród mężczyzn 38.4% sklasyfikowano w grupie bez CAEP, 13.8% jako CAEP podczas stosowania prezerwatywy, 15.7% jako CAEP podczas PVI, a 32.2% jako CAEP podczas stosowania prezerwatywy i PVI. Mężczyźni zgłaszający jakąkolwiek postać CAEP byli znacznie bardziej skłonni niż mężczyźni zgłaszający brak CAEP również zgłaszać trudności z erekcją podczas aktywności seksualnej, gdy nie używają prezerwatyw. Mężczyźni, którzy zgłaszali CAEP tylko podczas PVI lub podczas zarówno aplikacji, jak i PVI, uzyskali znacznie niższe wyniki w IIEF-5 niż mężczyźni bez CAEP.

Wnioski

Wyniki sugerują, że mężczyźni, którzy zgłaszają CAEP, są bardziej narażeni na bardziej uogólnione trudności z erekcją. Klinicyści powinni ocenić, czy mężczyźni używający prezerwatyw doświadczają CAEP i, w stosownych przypadkach, odnoszą się do terapii psychoseksualnej lub zapewniają edukację w zakresie prezerwatyw.

Wprowadzenie

Szacowana częstość występowania zaburzeń erekcji (ED) różni się w zależności od badań, w zależności częściowo od zastosowanej definicji i kryteriów [1-3]. Jednym z najbardziej spójnych predyktorów problemów z erekcją jest wiek. Chociaż częstość występowania ED jest znacznie wyższa wśród starszych mężczyzn [4], problemy z erekcją zgłaszane są również przez młodych mężczyzn. Jedno z badań epidemiologicznych oszacowało, że około 2% mężczyzn młodszych niż 40 – 50 lat skarżyło się na częste problemy z erekcją (EP) [2]. Nowsze badanie przeprowadzone w pięciu krajach europejskich wykazało, że 5% mężczyzn w wieku między 18 a 29 lat doświadczył ED w ostatnich miesiącach 6 [5]. Odsetek młodych mężczyzn, którzy doświadczają sporadycznych trudności z erekcją, jest jednak znacznie wyższy, od 16% w próbce mężczyzn amerykańskich w 40 latach [6] do 30% w szwajcarskiej próbie mężczyzn w wieku 18 – 25 lat [7].

Bardziej powszechne doświadczenie sporadycznych problemów z erekcją sugeruje, że czynniki sytuacyjne mogą odgrywać ważną rolę etiologiczną. Stosowanie prezerwatyw dla mężczyzn może być jednym z przykładów sytuacji, która predysponuje niektórych mężczyzn do trudności z erekcją. W badaniu brazylijskich studentów medycyny (średni wiek: 21.2 lat), 13.3% zdiagnozowano jako mający ED, przy użyciu uproszczonego Międzynarodowego Wskaźnika Erekcji (IIEF-5) [8]. Młodzi mężczyźni w tym badaniu, którzy używali prezerwatyw, dwukrotnie częściej zgłaszali problemy z erekcją. W próbce młodych mężczyzn z kliniką zakażonych chorobami przenoszonymi drogą płciową (STI) [9], 37.1% mężczyzn zgłosił problemy z erekcją związane z prezerwatywą (CAEP) przynajmniej raz. Kilka badań z udziałem mężczyzn homoseksualnych i heteroseksualnych udokumentowało, że CAEP może być powszechny [10]. Chociaż mechanizmy leżące u podstaw CAEP nadal nie są dobrze poznane, w niedawnym badaniu psychofizjologicznym wzorców pobudzenia seksualnego mężczyźni z CAEP potrzebowali więcej czasu i / lub bardziej intensywnej stymulacji, aby stać się podnieceni niż mężczyźni bez CAEP [11]. Warto jednak zauważyć, że odpowiedzi erekcyjne były niższe w grupie CAEP dopiero w pierwszej minucie ekspozycji na bodźce seksualne, bez późniejszych istotnych różnic.

Trudności z erekcją związane z prezerwatywą mogą być niedocenianym czynnikiem związanym z niedoskonałym stosowaniem, ponieważ mężczyźni zgłaszający CAEP częściej zgłaszają szereg innych błędów i problemów związanych z używaniem prezerwatyw, w tym poślizg prezerwatyw [12], niepełne użycie prezerwatywy (późne zgłoszenie i wcześniejsze usunięcie) [9,13]i niespójne używanie prezerwatyw [14,15]. W jednym z ostatnich badań prospektywnych z udziałem mężczyzn z 1,875 postrzeganie „jakości” erekcji (w tym oceny sztywności, długości prącia i obwodu, a także trudności z utrzymaniem erekcji) wiązało się z większym prawdopodobieństwem niepełnego użycia prezerwatywy [13]. Mężczyźni mogą częściej doświadczać CAEP, jeśli nie mają pewności, czy prawidłowo używać prezerwatyw, jeśli doświadczają problemów ze sposobem, w jaki prezerwatywy pasują lub czują się i czy uprawiają seks z wieloma partnerami [9].

Cele

Jedno z pytań, które jak dotąd nie zostało zbadane, dotyczy tego, czy mężczyźni zgłaszający CAEP częściej doświadczają trudności z erekcją w sytuacjach seksualnych, w których prezerwatywy nie są używane. W związku z tym celem tego badania było zbadanie, w próbce młodych, heteroseksualnych mężczyzn używających prezerwatywy (w wieku 18 – 24), czy ci, którzy zgłaszają CAEP (podczas stosowania prezerwatywy, podczas stosunku prącie-pochwy [PVI]), czy w obu sytuacjach) są bardziej skłonni do: (i) posiadania EP, gdy nie używają prezerwatyw; oraz (ii) odmiennie oceniać IIEF. Naszym celem nie było oszacowanie rozpowszechnienia trudności z erekcją, ale zidentyfikowanie korelatów CAEP w nieklinicznej próbie młodych mężczyzn używających prezerwatyw.

Metody

Uczestnicy

Uczestnikami byli młodzi, heteroseksualni mężczyźni rekrutowani przez uniwersyteckie listy obserwacyjne (np. Grupy studentów uniwersyteckich i wykazy wydziałów) oraz elektroniczne ulotki rozpowszechniane na Facebooku. Pozwolenia uzyskano od menedżerów listserv i przestrzegano wytycznych reklamowych na Facebooku. Przebadaliśmy mężczyzn za pomocą CAEP przez ukierunkowane ulotki, które pytały: „Czy prezerwatywy kolidują z twoimi erekcjami?” I „Czy prezerwatywy zakłócają twoje pobudzenie?” Kryteria kwalifikacyjne obejmowały posiadanie dostępu do Internetu, między 18 i 24 lat, samoidentyfikacja jako heteroseksualny, użył prezerwatywy dla PVI w ciągu ostatnich dni 90 i umiejętność czytania angielskiego. Dodatkowo mężczyźni zostali wykluczeni, jeśli byli w związku seksualnym (monogamicznym) w związku z 1 miesiąc lub dłużej, ponieważ stwierdzono, że stosowanie prezerwatyw spadło w ciągu pierwszego miesiąca relacji [16]. Mężczyźni zgłaszający CAEP byli nadmiernie poparci. Na koniec ankiety zapytaliśmy respondentów o konkretne pytanie, czy poważnie potraktowali kwestionariusz i czy należy wykorzystać ich informacje; tylko 1.2% odpowiedział, że nie potraktowali ankiety poważnie i wykluczyliśmy ich dane.

Ostateczna próba składała się z 479 młodych mężczyzn. Uzyskano pisemną świadomą zgodę od wszystkich uczestników, a Instytucjonalna Komisja Rewizyjna uczelni zatwierdziła wszystkie procedury studiowania.

Środki

Podstawowe środki wynikowe

EPs, gdy nie używasz prezerwatyw

Dwa pytania dotyczyły EP, gdy mężczyźni nie używali prezerwatyw. Uczestnicy zostali poproszeni o „Pomyśl o czasach, w których odbywałaś stosunek penisowo-pochwowy w OSTATNICH 90 DNIACH i NIE używałaś prezerwatywy”. Następnie pojawiły się dwa pytania: „Jak często traciłeś lub zaczynasz tracić erekcję przed penetracją (przed włożeniem penisa do pochwy)?” oraz „Jak często traciłeś lub zacząłeś tracić erekcję podczas stosunku pochwowego (zanim skończyłeś)?” Alternatywy odpowiedzi brzmiały: „nigdy”, „sporadycznie”, „mniej niż połowa czasu”, „większość czasu”, „zawsze” i „nie mogę odpowiedzieć, ponieważ zawsze używałem prezerwatywy”. Te dwie zmienne nazywane są odpowiednio EP przed penetracją (EP-przed) i EP podczas PVI (EP-PVI). Dla każdej zmiennej mężczyźni byli klasyfikowani jako „Tak”, jeśli odpowiadali sporadycznie lub częściej, i „Nie”, jeśli odpowiadali nigdy.

IIEF-5 [17]

IIEF-5 jest skróconą wersją 15-pozycji IIEF, używanej jako krótkie narzędzie diagnostyczne do oceny ED. Sumaryczny wynik został wygenerowany dla każdego z pięciu elementów i wykorzystany do analizy. Na podstawie tych wyników mężczyźni zostali następnie zaklasyfikowani jako nie mający ED (22 – 25), łagodnego ED (17 – 21), łagodnego do umiarkowanego ED (12 – 16), umiarkowanego ED (8 – 11) lub ciężkiego ED (5 –7), zgodnie z kryteriami sugerowanymi przez Rosen i współpracowników [17].

Zmienne grupowania podstawowego uczestnika

CAEPs

Każda z dwóch form CAEP była oceniana przez pojedyncze elementy. Najpierw pytano mężczyzn: „Jak często w ciągu ostatnich dni 90 straciłeś lub zacząłeś tracić erekcję podczas zakładania prezerwatywy przed stosunkiem pochwowym?” Alternatywą były: „nigdy”, „od czasu do czasu”, „mniej niż połowa Czas „większość czasu” i „zawsze”. Następnie zapytano mężczyzn: „Jak często w ciągu ostatnich dni 90 straciłeś lub straciłeś erekcję podczas noszenia prezerwatywy podczas stosunku pochwowego?” Alternatywą były odpowiedzi : „Nigdy”, „od czasu do czasu”, „mniej niż połowa czasu”, „przez większość czasu” i „zawsze”. Te dwie zmienne określa się jako aplikację CAEP (CAEP podczas stosowania prezerwatywy) i CAEP-PVI ( CAEP przy użyciu prezerwatywy odpowiednio dla PVI). Dla każdej zmiennej mężczyźni byli klasyfikowani jako „tak”, jeśli odpowiadali od czasu do czasu lub częściej i „nie”, jeśli nigdy nie odpowiadali. Cztery grupy zostały utworzone przy użyciu tych dwóch zmiennych: No-CAEP, CAEP-Application only, CAEP-PVI only i CAEP-Both.

Deskryptory próbek i potencjalne korelacje

Oprócz kryteriów kwalifikowalności i wykluczenia opisanych wcześniej, oceniono następujące zmienne deskryptorów próbki i potencjalne korelaty wyników: rasę, pochodzenie etniczne latynosko-latynoskie, wykształcenie, religijność, dochód, wielkość miasta rodzinnego, status obrzezania, historię chorób przenoszonych drogą płciową w ciągu życia, czy uczestnik kiedykolwiek przypadkowo zaszczepił kogoś i czy kiedykolwiek nauczono go używać męskiej prezerwatywy. Aktualne problemy zdrowotne (cukrzyca, padaczka, depresja / lęk, stwardnienie rozsiane, dystrofia mięśniowa, wysokie ciśnienie krwi, choroba serca, inne) i stosowanie leków (w przypadku zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi [ADHD / ADD], cukrzycy, serca , depresja, lęk, hormonalne, inne), jak również czy uczestnik był leczony z powodu problemu seksualnego w poprzednich miesiącach 12. Korzystając z okresu przypominania 90-dni, zmierzono następujące zmienne: czy uczestnik uczestniczył w programie mającym na celu zmianę zachowania przy użyciu prezerwatywy, czy też zmianę zachowania seksualnego, stosowanie innych metod antykoncepcji, czy próbował zapłodnić swojego partnera ( s) i jak często stosował inhibitory 5 typu fosfodiesterazy (PDE-5i) podczas aktywności seksualnej, kiedy był i nie korzystał z prezerwatywy.

Analiza danych

Testy chi-kwadrat zastosowano do określenia powiązań między klasyfikacjami grup CAEP (tylko bez CAEP, tylko CAEP, tylko CAEP-PVI i CAEP), a także odpowiedzi na dwa pytania dotyczące erekcji, gdy nie stosowano prezerwatywy, Kategorie IIEF-5 (brak ED do ciężkiej ED) i inne zmienne kategoryczne. Biorąc pod uwagę, że obserwowane małe do zera częstotliwości w niektórych komórkach naruszyły założenia do analiz chi-kwadrat, przeprowadziliśmy 4 × 2 (nigdy w porównaniu z jakimkolwiek doświadczeniem EP w okresie sprawozdawczym). Następnie przeprowadzono porównania post-hoc przy użyciu testów chi-kwadrat 2 × 2.

Analiza wariancji została wykorzystana do porównania IIEF-5 i innych ciągłych wyników w grupach z testami Scheffégo używanymi do porównań post-hoc. Znaczenie ustalono o godz P <0.05. Analizy przeprowadzono przy użyciu oprogramowania SPSS wersja 21 (statystyki IBM SPSS dla systemu Windows, wersja 21.0; IBM Corp., Armonk, NY, USA).

Efekt

Średni wiek wynosił 20.43 lat (odchylenie standardowe = 1.63). Większość zidentyfikowana jako biała (80.1%), 6.8% jako azjatycka, 4.7% jako afrykańska / czarna, a reszta jako inne grupy rasowe. 4.2% mężczyzn zgłosił pochodzenie etniczne latynosko-latynoskie. Większość (66.5%) wskazała swój najwyższy poziom wykształcenia jako uczelnia / szkoła techniczna, 3.8% stopień zaawansowany, 29.4% szkoła średnia, a 0.4% nie ukończył szkoły średniej. Nieco ponad połowa (54.7%) wskazała, że ​​ich poziom osobistego dochodu był niższy niż średnia klasa lub 53.0% dorastał w średnich i dużych miastach. Większość została obrzezana (87.3%), nigdy nie zdiagnozowano u niej STI (97.3%) i uczono ją, jak używać prezerwatywy dla mężczyzn (63.0%). 9.2% zgłosił niezamierzoną impregnację.

Wśród mężczyzn 479, 184 (38.4%) sklasyfikowano jako No-CAEP, 66 (13.8%) tylko jako CAEP-Application, 75 (15.7%) jako CAEP-PVI tylko, a 154 (32.2%) jako CAEP-Both. Nie stwierdzono różnic grupowych w odniesieniu do wieku, rasy, pochodzenia etnicznego latynosko-latynoskiego, wykształcenia, religijności, dochodu, wielkości miasta rodzinnego, statusu obrzezania, historii życia STI, niezależnie od tego, czy ktoś przypadkowo zaszczepił kogoś i czy kiedykolwiek nauczono go używać prezerwatywy dla mężczyzn.

Biorąc pod uwagę niską częstotliwość bieżących problemów zdrowotnych i stosowanie leków, dane od wszystkich mężczyzn zgłaszających CAEP zostały połączone (dowolna grupa CAEP) i porównane z danymi od mężczyzn zgłaszających brak CAEP. Jedyna znaleziona różnica grupowa dotyczyła depresji / lęku, przy czym 12.9% mężczyzn w grupie CAEP zgłosił to w porównaniu z 4.9% mężczyzn w grupie No-CAEP (χ2 = 8.14, stopnie swobody [df] 1, P  = 0.004). Nie było jednak różnic między grupami w zgłaszanym stosowaniu leków na depresję (3.2%) lub lęk (2.9%). Jedyna różnica między grupami w stosowaniu leków dotyczyła leczenia ADHD / ADD, przy czym 3.3% w grupie bez CAEP i 8.9% w dowolnej grupie CAEP zgłosiło stosowanie tych leków (χ2 = 5.62, df 1, P = 0.018). Mniej niż 1% zgłosiło cukrzycę (0.8%), padaczkę (0.8%), stwardnienie rozsiane (0.2%), dystrofię mięśniową (0.2%), choroby serca (0.9%); podobnie niski odsetek stosował leki przeciwcukrzycowe (0.8%), nasercowe (0.4%) i hormonalne (0.9%). Nieco więcej uczestników wskazywało na wysokie ciśnienie krwi (2.1%), inne problemy zdrowotne (1.7%) oraz leczenie problemów seksualnych w ciągu ostatnich 12 miesięcy (1.5%).

W ostatnich dniach 90 niewielu uczestników uczestniczyło w programach mających na celu zmianę użycia prezerwatyw (1.7%) lub zachowań seksualnych (1.3%), a niewielu używało PDE-5i do aktywności seksualnej z (1.9%) lub bez prezerwatyw (1.9%) . Nikt nie starał się o partnerkę w ciąży. Ponad połowa mężczyzn wskazała, że ​​polegała na prezerwatywach dla mężczyzn (54.9%) i / lub że używali prezerwatyw męskich z innymi formami kontroli urodzeń (59.1%) przynajmniej przez pewien czas w ostatnich dniach 90. Nie znaleziono różnic grupowych dla żadnej z tych zmiennych. Znacznie więcej mężczyzn w każdej grupie CAEP (17.3%) niż w grupie No-CAEP (9.8%) zgłosiło, że polegali na innej metodzie kontroli urodzeń niż prezerwatywy przynajmniej w niektórych dniach 90 (χ2 = 5.18, df 1, P = 0.023).

Średnia liczba razy, kiedy mężczyźni używali prezerwatyw w okresie przywoływania 90-day, to 10.8 (odchylenie standardowe = 14.3) i nie różniło się to znacząco w czterech grupach. Konsystencja stosowania prezerwatyw była jednak znacznie niższa w grupie CAEP-Both (73.4%) w porównaniu z grupą No-CAEP (82.4%) (F (3,471) = 3.44, P = 0.017), przy czym pozostałe grupy są pośrednie i nie różnią się znacząco od siebie (tylko aplikacja CAEP 82.1%; tylko CAEP-PVI 77.7%).

EPs, gdy nie używasz prezerwatyw

Około jedna czwarta badanych (23.0%) wskazała, że ​​nie mogła odpowiedzieć na te pytania, ponieważ zawsze używała prezerwatyw. Stół 1 przedstawia analizy dla pozostałych mężczyzn. Ponieważ niewielu mężczyzn wskazywało na częste doświadczenia z EP, gdy nie stosowano prezerwatyw, analiza chi-kwadrat porównała cztery grupy CAEP na procentach sklasyfikowanych jako „Tak” vs. „Nie” dla EP-Before i EP-PVI. Grupy CAEP różniły się znacznie pod względem zmiennej EP-Before (χ2 = 40.14, df 3, P  <001). Odsetek mężczyzn zgłaszających przynajmniej sporadyczne EP przed penetracją w grupach bez CAEP, tylko aplikacji CAEP, tylko CAEP-PVI i CAEP-Both wyniósł odpowiednio 9.9, 35.7, 23.6 i 43.0. W analizach post-hoc grupa bez CAEP miała znacznie mniej mężczyzn zgłaszających EP przed penetracją, gdy nie używali prezerwatywy, w porównaniu z innymi grupami. Stół 1 przedstawia wyniki wszystkich porównań post-hoc.

Tabela 1. Częstość problemów z erekcją w przypadku niestosowania prezerwatyw w porównaniu z grupami CAEP

Problemy z erekcją, gdy nie używasz prezerwatywy

Grupy

Nie-CAEP (n = 142)

Tylko aplikacja CAEP (n = 42)

Tylko CAEP-PVI (n = 55)

CAEP-Both (n = 128)

  1. *P <0.001
  2. Indeksy górne wskazują wyniki porównań post hoc P  <0.05 kryteriów. Grupy, które mają wspólną literę, nie różnią się znacząco. Osoby, które nie udostępniają listu, są znacząco różne.
  3. CAEP = problem erekcji związany z prezerwatywą; PVI = stosunek prącia i pochwy.
Przed penetracją    
Nigdy (%)90.1a64.3pne75.4b57.0 c
Sporadycznie (%)4.928.616.430.5
Mniej niż połowa czasu (%)3.57.15.58.6
Większość czasu (%)1.401.83.9
Zawsze (%)0000
Podczas PVI    
Nigdy (%)95.1a85.7b43.6 c54.6 c
Sporadycznie (%)3.511.940.033.1
Mniej niż połowa czasu (%)1.42.412.77.7
Większość czasu (%)001.84.6
Zawsze (%)001.80

Grupy CAEP również różniły się znacznie dla EP-PVI (χ2 = 8 3.00, df 3, P  <001). Odsetek uczestników zgłaszających przynajmniej sporadyczne EP podczas PVI wynosił odpowiednio 4.9, 14.3, 56.4 i 45.4 dla grup bez CAEP, tylko dla aplikacji CAEP, tylko dla CAEP-PVI i dla obu grup CAEP. W analizach post-hoc znacznie mniej mężczyzn w grupie bez CAEP zgłosiło epizody EP podczas PVI, gdy nie używali prezerwatywy, w porównaniu ze wszystkimi innymi grupami. Tylko CAEP-PVI i CAEP-Obie grupy miały najwyższe odsetki i nie różniły się znacząco od siebie. Odsetek mężczyzn w grupie CAEP-Application Only mających przynajmniej sporadyczne EP podczas PVI był średni i znacząco różnił się od wszystkich innych grup.

IIEF-5

Alfa Cronbacha dla IIEF-5 dla tej próby wyniosła 0.76. Jak pokazano w tabeli 2, Wyniki IIEF-5 różniły się znacznie w grupach CAEP (F(3,475) = 15.40, P <001). Średnie wyniki dla wszystkich grup były powyżej 21 (w zakresie nieklinicznym) [17]. Grupa No-CAEP miała najwyższy wynik (23.92) (wskazujący na lepsze funkcjonowanie erekcji), znacząco różny od grupy CAEP-PVI (22.93) i CAEP-Obie grupy (22.12), ale nie tylko od aplikacji CAEP (23.20) . Średni wynik dla grupy CAEP-Both nie był znacząco różny od tego dla grupy CAEP-PVI, ale znacząco różnił się od pozostałych dwóch grup. Średnie wyniki tylko dla CAEP-Application i CAEP-PVI-only również nie różniły się znacząco.

Tabela 2. Wyniki IIEF-5 i klasyfikacje ED według grup CAEP

 

Nie-CAEP (n = 184)

Tylko aplikacja CAEP (n = 66)

Tylko CAEP-PVI (n = 75)

CAEP-Both (n = 154)

  1. *P <0.001
  2. Indeksy górne wskazują wyniki porównań post hoc P  <0.05 kryteriów. Grupy, które mają wspólną literę, nie różnią się znacząco. Osoby, które nie udostępniają listu, są znacząco różne.
  3. CAEP = problem erekcji związany z prezerwatywą; ED = zaburzenia erekcji; IIEF-5, Międzynarodowy indeks funkcji wzwodu; PVI = stosunek prącia do pochwy; SD = odchylenie standardowe.
Średnia (SD) ocena IIEF-5*23.92 (2.24)a23.20 (2.51)a, b22.93 (2.56)pne22.12 (2.54)c
Klasyfikacja wyniku IIEF-5*    
Brak ED (%)91.3a81.8b77.3pne68.2 c
Łagodny ED (%)7.115.220.028.6
Łagodny do umiarkowanego ED (%)0.53.01.33.2
Umiarkowane ED (%)1.101.30
Ciężkie (%)0000

Korzystając z wyników IIEF-5, mężczyźni zostali następnie zaklasyfikowani od braku ED do ciężkiej ED przy użyciu kryteriów podanych przez Rosen et al. [17] (patrz Tabela 2). Ponieważ tak niewielu mężczyzn zostało sklasyfikowanych jako łagodne do umiarkowanych ED lub powyżej, połączyliśmy mężczyzn z dowolnym ED w jedną grupę. Porównując cztery grupy CAEP na procentach sklasyfikowanych jako brak ED w porównaniu z jakimkolwiek ED, istniał znaczący związek (χ2 = 28.98, df 3, P <001). Odsetek uczestników sklasyfikowanych jako którekolwiek z ED wyniósł odpowiednio 8.7, 18.2, 22.7 i 31.8 dla grup bez CAEP, tylko aplikacji CAEP, tylko CAEP-PVI i CAEP-Both. Stół 2 indeksy górne wskazują wyniki analiz post-hoc, wykazując, że grupa No-CAEP obejmowała znacznie mniej mężczyzn z jakimkolwiek ED niż inne grupy.

Dyskusja

W tej próbie młodych, heteroseksualnych, używających prezerwatyw mężczyzn, CAEP były związane z bardziej uogólnionymi, ale przeważnie subklinicznymi (łagodnymi) poziomami trudności z erekcją. Mężczyźni zgłaszający jakąkolwiek formę CAEP (podczas stosowania i / lub podczas PVI) byli znacznie bardziej skłonni niż grupa No-CAEP do zgłaszania trudności z erekcją przed penetracją i podczas stosunku, gdy nie używali prezerwatywy. Mężczyźni, którzy zgłosili CAEP tylko podczas PVI lub podczas zarówno aplikacji, jak i PVI, uzyskali znacznie niższe wyniki w IIEF-5 niż mężczyźni nie zgłaszający CAEP. Wszystkie grupy zgłaszające CAEP były znacznie bardziej sklasyfikowane jako mające łagodne lub umiarkowane zaburzenia erekcji niż grupa bez CAEP. Niemniej jednak, nawet w grupie CAEP-Both, która miała najwyższe wskaźniki ED zidentyfikowanej przez IIEF-5, większość (68.2%) mężczyzn nie spełniała kryteriów klinicznych dotyczących ED.

Istnieje szereg możliwych wyjaśnień dla tych odkryć. Po pierwsze, nie byłoby zaskakujące, gdyby mężczyźni z zaburzeniami erekcji mieli również EP podczas używania prezerwatyw. Po drugie, choć spekulacyjne, możliwe jest, że mężczyźni, którzy po raz pierwszy doświadczają utraty erekcji, gdy używają prezerwatyw, mogą obawiać się bardziej powszechnych erekcji, a tym samym są bardziej podatni na doświadczanie bardziej uogólnionych zaburzeń erekcji [18]. Byłoby to spójne z innymi badaniami sugerującymi znaczenie czynników poznawczych i emocjonalnych, takich jak niepokój i dystrakcja w etiologii i utrzymywaniu ED [19].

Mężczyźni, którzy zgłaszali stosowanie leków ADHD, znacznie częściej zgłaszali CAEP. Wcześniejsze badania wykazały wysoki odsetek ryzykownych zachowań seksualnych wśród młodych dorosłych z ADHD [20] a mężczyźni stosujący leki ADHD czasami zgłaszają problemy z erekcją jako efekt uboczny leczenia [21].

Ograniczenia

Możliwości uogólnienia naszych wyników mogą być ograniczone. Próbka była ograniczona projektowo do młodych dorosłych, heteroseksualnych, mężczyzn używających prezerwatyw, które obecnie nie są w długoterminowym związku seksualnym, znają angielski i mają dostęp do Internetu. Zatem wyniki mogą nie być możliwe do uogólnienia dla mężczyzn poza tymi kryteriami kwalifikowalności. Naszym uzasadnieniem dla wykluczenia mężczyzn, którzy pozostawali w związkach o wyłączności seksualnej przez miesiąc lub dłużej, było to, że badania wykazały, że mężczyźni w grupie wiekowej 18 – 24 zgłaszają znacznie mniejsze stosowanie prezerwatyw u ustalonych partnerów niż w przypadku zwykłych partnerów [22]. Mężczyźni w grupie wiekowej 18 – 24 są również w grupie wysokiego ryzyka STI i transmisji HIV [23], pomimo wysokich wskaźników używania prezerwatyw [24].

Biorąc pod uwagę, że kryterium kwalifikacji było używanie prezerwatyw, w naszej próbie nie byli reprezentowani mężczyźni, którzy wcześniej używali prezerwatyw, ale zaprzestali ich używania, być może z powodu CAEP lub innych problemów. Dodatkowym ograniczeniem jest to, że chociaż używaliśmy sprawdzonego narzędzia do oceny nasilenia problemów z erekcją, nie ocenialiśmy cierpienia danej osoby z powodu problemu; Kryteria rozpoznania męskich zaburzeń erekcji wymagają obecności klinicznie istotnego niepokoju związanego z objawami [25]. Naszym celem w tym badaniu nie było jednak zgłaszanie częstości występowania zaburzeń erekcji, ale ustalenie, czy mężczyźni, którzy zgłaszają CAEP, również zgłaszają występowanie EP, gdy nie używają prezerwatyw i czy wyniki IIEF różnią się od mężczyzn nie zgłaszających CAEP.

Nasze odkrycia sugerują, że spośród mężczyzn zgłaszających CAEP w naszej próbie, około 18 – 32% spełniało kryteria IIEF dla łagodnych do umiarkowanych zaburzeń erekcji (w zależności od tego, czy zgłosili CAEP podczas stosowania tylko prezerwatyw, podczas PVI, czy zarówno podczas aplikacji, jak i PVI). Chociaż większość z tych uczestników została zakwalifikowana do kategorii łagodnych zaburzeń erekcji, niemniej jednak istnieją wyraźne implikacje kliniczne tych wyników. EP-ki wiążą się z mniej spójnym i niepełnym używaniem prezerwatywy, [9] które z kolei są związane z ryzykiem nabycia chorób przenoszonych drogą płciową / HIV; dlatego ważna jest poprawa doświadczeń mężczyzn związanych z używaniem prezerwatyw. Ta grupa mężczyzn może odnieść korzyść z pewnego rodzaju krótkiej interwencji behawioralnej w celu zmniejszenia problemów z erekcją. Chociaż farmakologiczne leczenie zaburzeń erekcji jest często podejściem „pierwszego rzutu” u mężczyzn z trudnościami z erekcją, wcześniejsze badania sugerowały, że PDE-5i niekoniecznie pokonują CAEP [26]. Ponadto stosowanie PDE-5i może być czynnikiem ryzyka złamania prezerwatywy [27].

W związku z odkryciami, że mężczyźni z CAEP mogą potrzebować więcej czasu na pobudzenie niż mężczyźni nie zgłaszający CAEP, Janssen i współpracowników [11] zalecił, aby mężczyźni z CAEP byli zachęcani do poświęcenia odpowiedniej ilości czasu na pobudzenie i upewnienia się, że otrzymają odpowiednią stymulację, szczególnie podczas używania prezerwatyw. Niedawne badania pilotażowe dotyczące samodzielnej interwencji domowej w celu promowania używania prezerwatyw wśród młodych mężczyzn (wymagające jedynie minimalnego wkładu lekarza) wykazały wzrost zaufania do zdolności mężczyzn do używania prezerwatyw, poczucia własnej skuteczności w stosowaniu prezerwatyw oraz komfortu prezerwatyw, a także zmniejszenie uszkodzeń i EP po interwencji [28,29]. Potrzebne są również lepsze instrukcje dotyczące prawidłowego stosowania prezerwatyw. Ponad jedna trzecia (37%) obecnej próby mężczyzn używających prezerwatyw nigdy nie została nauczona prawidłowego używania prezerwatywy. Klinicyści powinni ocenić, czy mężczyźni stosujący prezerwatywy doświadczają CAEP i, w stosownych przypadkach, skierować na terapię psychoseksualną lub zapewnić edukację w zakresie prezerwatyw [28,29].

Wnioski

Wyniki sugerują, że mężczyźni, którzy zgłaszają CAEP, są bardziej narażeni na bardziej uogólnione trudności z erekcją. Chociaż EP mogą nie spełniać klinicznych kryteriów ED, lekarze powinni ocenić, czy mężczyźni stosujący prezerwatywy doświadczają CAEP i, w stosownych przypadkach, odnoszą się do terapii psychoseksualnej lub zapewniają edukację w zakresie prezerwatyw.

Konflikt interesów: Autor (autorzy) nie zgłasza konfliktu interesów.

Oświadczenie autorstwa

Kategoria 1

  • (A)Koncepcja i projektStephanie Sanders; Erick Janssen; Brandon Hill
  • (B)Pozyskiwanie danychStephanie Sanders; Erick Janssen; Brandon Hill
  • (C)Analiza i interpretacja danychStephanie Sanders; Erick Janssen

Kategoria 2

  • (A)Opracowanie artykułuStephanie Sanders; Cynthia Graham; Bill Yarber; Rick Crosby; Robin Milhausen
  • (B)Rewizja dla treści intelektualnejStephanie Sanders; Cynthia Graham; Bill Yarber; Rick Crosby; Robin Milhausen; Erick Janssen; Brandon Hill

Kategoria 3

  • (A)Ostateczne zatwierdzenie ukończonego artykułuStephanie Sanders; Cynthia Graham; Bill Yarber; Rick Crosby; Robin Milhausen; Erick Janssen; Brandon Hill

Referencje

1 Mitchell KR, Mercer CH, Ploubidis GB, Jones KG, Datta J, Field J, Copas AJ, Tanton C, Erens B, Sonnenberg P, Clifton S, Macdowall W, Phelps A, Johnson AM, Wellings K. Funkcja seksualna w Wielkiej Brytanii : Wyniki trzeciego krajowego badania postaw seksualnych i stylu życia (Natsal-3). Lancet 2013; 382: 1817 – 1829.

 

  • 2
    Prins J, Blanker MH, Bohnen AM, Thomas S, Bosch JL. Częstość występowania zaburzeń erekcji: systematyczny przegląd badań populacyjnych. Int J Impot Res 2002; 14: 422 – 432. 

  • 3
    Segraves RT. Rozważania dotyczące kryteriów diagnostycznych zaburzeń erekcji w DSM V. J Sex Med 2010; 7: 654 – 671. 

  • 4
    Lewis RW. Epidemiologia zaburzeń erekcji. Urol Clin North Am 2001; 28: 209 – 216. 

  • 5
    Jannini EA, Sternbach N, Limoncin E, Ciocca G, Gravina GL, Tripodi F, Simonelli C. Cechy związane ze zdrowiem i niezaspokojone potrzeby mężczyzn z zaburzeniami erekcji: Badanie w pięciu krajach europejskich. J Sex Med 2014; 11: 40 – 50. 

  • 6
    Laumann EO, Paik A, Rosen RC. Zaburzenia seksualne w Stanach Zjednoczonych. JAMA 1999; 281: 537 – 544. 

  • 7
    Mialon A, Berchtold A, Michaud PA, Gmel G, Suris JC. Dysfunkcje seksualne wśród młodych mężczyzn: rozpowszechnienie i powiązane czynniki. J Adolesc Health 2012; 51: 25 – 31. 

  • 8
    Korkes F, Costa-Matos A, Gasperini R, Reginato PV, MD Perez. Rekreacyjne stosowanie inhibitorów PDE5 przez młodych zdrowych mężczyzn: uznając ten problem wśród studentów medycyny. J Sex Med 2008; 5: 2414 – 2418. 

  • 9
    Graham CA, Crosby R, Yarber WL, Sanders SA, McBride K, Milhausen RR, Arno JN. Utrata erekcji związana z używaniem prezerwatyw wśród młodych mężczyzn uczęszczających do publicznej kliniki chorób przenoszonych drogą płciową: Potencjalne korelacje i implikacje dla zachowań ryzykownych. Sex Health 2006; 3: 255 – 260. 

  • 10
    Sanders SA, Yarber WL, Kaufman EL, Crosby RA, Graham CA, Milhausen RR. Błędy i problemy z używaniem prezerwatyw: Widok globalny. Sex Health 2012; 9: 81 – 95. 

  • 11
    Janssen E, Sanders SA, Hill BJ, Amick E, Oversen D, Oversen D, Kvam P, Ingelhart K. Wzory pobudzenia seksualnego u młodych heteroseksualnych mężczyzn, którzy mają problemy z erekcją związane z prezerwatywą (CAEP). J Sex Med 2014; 11: 2285 – 2291. 

  • 12
    Yarber WL, Graham CA, Sanders SA, Crosby RA. Korelaty złamania prezerwatywy i poślizgu wśród studentów uniwersyteckich. Int J STD AIDS 2004; 15: 467 – 472. 

  • 13
    Hensel DJ, Stupiansky NW, Herbenick D, Dodge B, Reece M. Kiedy używanie prezerwatyw nie jest prezerwatywą: analiza zachowań prezerwatyw na poziomie zdarzeń podczas stosunku pochwowego. J Sex Med 2011; 8: 28 – 34. 

  • 14
    Bancroft J, Janssen E, Strong D, Carnes L, Vukadinovic Z, Long JS. Podejmowanie ryzyka seksualnego u homoseksualistów: znaczenie podniecenia seksualnego, nastroju i poszukiwania wrażeń. Arch Sex Behav 2003; 32: 555 – 572. 

  • 15
    Richters J, Hendry O, Kippax S. Kiedy bezpieczny seks nie jest bezpieczny. Cult Health Sex 2003; 5: 37–52. 

  • 16
    Fortenberry JD, Tu W, Harezlak J, Katz BP, Orr DP. Używanie prezerwatyw w funkcji czasu w nowych i ustalonych stosunkach seksualnych młodzieży. Am J Public Health 2002; 92: 211 – 213. 

  • 17
    Rosen RC, Cappelleri JC, Smith MD, Lipsky J, Pena BM. Opracowanie i ocena skróconej wersji 5 międzynarodowego wskaźnika funkcji erekcji (IIEF-5) jako narzędzia diagnostycznego w zaburzeniach erekcji. Int J Impot Res 1999; 11: 319 – 326. 

  • 18
    Sanders SA, Hill BJ, Crosby RA, Janssen E. Korelacje problemów erekcji związanych z prezerwatywą u młodych heteroseksualnych mężczyzn: dopasowanie do prezerwatyw, poczucie własnej skuteczności, percepcja i motywacje. Zachowanie związane z AIDS 2014; 18: 128 – 134. 

  • 19
    Nobre PJ, Pinto-Gouveia J. Emocje podczas aktywności seksualnej: Różnice między funkcjonującymi seksualnie i dysfunkcyjnymi mężczyznami i kobietami. Arch Sex Behav 2006; 35: 491 – 499. 

  • 20
    Flory K, Molina BS, Pelham Jr WE, Gnagy E, Smith B. Childhood ADHD przewiduje ryzykowne zachowania seksualne u młodych dorosłych. J Clin Child Adolesc Psychol 2006; 35: 571 – 577. 

  • 21
    DeSantis AD, Webb EM, Noar SM. Nielegalne stosowanie leków na receptę ADHD na terenie kampusu uniwersyteckiego: podejście multimetodologiczne. J Am Coll Health 2008; 57: 315 – 324. 

  • 22
    Fortenberry JD, Tu W, Jarosław Harezlak J, Katz BP, Orr DP. Używanie prezerwatyw w funkcji czasu w nowych i ustalonych stosunkach seksualnych młodzieży. Am J Public Health 2002; 92: 211 – 213. 

  • 23
    Satterwhite CL, Torrone E, Meites E, Dunne EF, Mahajan R, Ocfemia MC, Su J, Xu F, Weinstock H. Infekcje przenoszone drogą płciową wśród kobiet i mężczyzn w USA: szacunki występowania i częstości występowania, 2008. Sex Transm Dis 2013; 40: 187 – 193. 

  • 24
    Reece M, Herbenick D, Schick V, Sanders SA, Dodge B, Fortenberry JD. Wskaźniki użycia prezerwatyw w krajowej próbie prawdopodobieństwa mężczyzn i kobiet w wieku 14 na 94 w Stanach Zjednoczonych. J Sex Med 2010; 7: 266 – 276. 

  • 25
    Amerykańskie Stowarzyszenie Psychiatryczne. Diagnostyczny i statystyczny podręcznik zaburzeń psychicznych. 5th edycja. Arlington, VA: Autor; 2013.
  • 26
    Sanders SA, Milhausen RR, Crosby RA, Graham CA, Yarber WL. Czy inhibitory 5 typu fosfodiesterazy chronią przed utratą erekcji związaną z prezerwatywą i poślizgiem prezerwatywy? J Sex Med 2009; 6: 1451 – 1456. 

  • 27
    Crosby R, Yarber WL, Milhausen R, Sanders SA, Graham CA. Czy stosowanie PDE-5i wiąże się z pęknięciem prezerwatywy? Sex Transm Infect 2009; 85: 404 – 405. 

  • 28
    Emetu RE, Marshall A, Sanders SA, Yarber WL, Milhausen RR, Crosby RA, Graham CA. Nowatorska, samodzielna interwencja domowa mająca na celu poprawę stosowania prezerwatyw wśród młodych mężczyzn uprawiających seks z mężczyznami. J Am Coll Health 2013; 62: 118 – 124. 

  • 29
    Milhausen RR, Sanders SA, Crosby RA, Yarber WL, Graham CA, Wood J. Nowatorska, samodzielna, domowa interwencja promująca stosowanie prezerwatyw wśród młodych mężczyzn: badanie pilotażowe. J Mens Health 2011; 8: 274 – 281.