Recenzowane recenzje krytyków Prause i wsp., 2015

Wprowadzenie

Badanie EEG: "Modulacja późnych pozytywnych potencjałów przez obrazy seksualne u problemowych użytkowników i kontrole niezgodne z uzależnieniem od pornografii"(Prause i in, 2015)

Roszczenie: Do dziś były badacz UCLA Nicole Prause śmiało twierdzi, że jej samotne badanie EEG „sfałszowało model uzależnienia od pornografii”.

Rzeczywistość: wyniki wskazują na przyzwyczajenie / odczulenie u częstszych użytkowników porno. Ponieważ w tym artykule odnotowano większe wykorzystanie pornografii mniej aktywacja mózgu na wanilię porno jest wymieniona na to strona internetowa jako potwierdzenie hipotezy, że chroniczne używanie pornografii w dół reguluje pobudzenie seksualne. Mówiąc prościej, częste użytkowników porno nudzą się statycznymi obrazami pornografii ho-hum. (Te ustalenia są równoległe Kuhn & Gallinat., 2014.) Te ustalenia są zgodne z tolerancja, znak nałóg. Tolerancja jest zdefiniowana jako zmniejszona reakcja osoby na lek lub bodziec, które są wynikiem wielokrotnego stosowania. Dziewięć recenzowanych artykułów wymienionych poniżej zgadza się z tym Ocena YBOP Prause i in., 2015.

W dwudziestu siedmiu badaniach przedstawiono wyniki zgodne z uczuleniem / reaktywnością sygnału. Ponieważ często użytkownicy porno mieli niższe odczyty EEG niż kontrole, główna autorka Nicole Prause twierdziła, że ​​jej artykuł, z jego anomalnymi wnioskami, „sfałszował” model uzależnienia od porno. Twierdzi, że jej odczyty EEG oceniały raczej „reaktywność sygnału” niż habituacji. Nawet jeśli Prause miał rację, wygodnie ignoruje ziejącą dziurę w swoim stwierdzeniu „fałszerstwa”. Niezależnie od jej roszczeń Prause i in. 2015 znalezienie mniejszej reaktywności sygnalizacji u częstych użytkowników porno, 26 inny badania neurologiczne wykazały reakcję na bodźce lub głód (uczulenie) u kompulsywnych użytkowników porno: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25, 26, 27. Nauka nie idzie w parze z samotnym anomalnym badaniem, które utrudniają poważne wady metodologiczne stronniczy rzecznicy; nauka idzie z przewagą dowodów.

Uwaga: W tej prezentacji 2018 Gary Wilson ujawnia prawdę stojącą za wątpliwymi i wprowadzającymi w błąd badaniami 5, w tym dwie analizy Nicole Prause EEG (Steele i in.I 2013 Prause i in., 2015): Badanie porno: fakt czy fikcja?

Dziesięć recenzowanych analiz Prause i wsp., 2015. Przez te lata wiele innych badań opartych na neurobiologii zostały opublikowane (MRI, fMRI, EEG, neuropsychologiczne, hormonalne). Wszystkie zapewniają silne wsparcie dla modelu uzależnienia, ponieważ ich odkrycia odzwierciedlają wyniki neurologiczne zgłoszone w badaniach nad uzależnieniem od substancji. Opinie prawdziwych ekspertów na temat uzależnienia od pornografii / seksu można zobaczyć na tej liście 25 ostatnich recenzji i komentarzy do literatury (wszystko zgodne z modelem uzależnienia). Poniższe artykuły zgadzają się, że Prause i in. ustalenia przyzwyczajenia udzielają wsparcia uzależnienie od porno Model. Papier #2 (by Gola) jest poświęcony wyłącznie parsowaniu Prause i in., 2015. Pozostałe dokumenty 9 zawierają krótkie analizy sekcji Prause i wsp., 2015 (cała kolekcja powiedzmy, że w badaniu EEG faktycznie stwierdzono przyzwyczajenie lub odczulanie). Artykuły są wymienione według daty publikacji.

1) Neuroscience of Internet Pornography Addiction: Przegląd i aktualizacja (2015)

Fragment krytyki Prause i in., 2015 (cytat 309)

Niedawno opublikowano kolejne badanie EEG z udziałem trzech tych samych autorów [309]. Niestety, to nowe badanie ucierpiało z powodu wielu takich samych problemów metodologicznych jak poprzednie [303]. Na przykład wykorzystano heterogeniczną pulę tematyczną, naukowcy wykorzystali kwestionariusze przesiewowe, które nie zostały zatwierdzone dla patologicznych użytkowników pornografii internetowej, a badani nie byli badani pod kątem innych objawów uzależnień lub zaburzeń nastroju.

W nowym badaniu Prause i in. porównywał aktywność EEG często oglądających pornografię internetową z działaniami kontrolnymi, ponieważ oglądali zarówno obrazy seksualne, jak i neutralne [309]. Zgodnie z oczekiwaniami amplituda LPP w stosunku do neutralnych obrazów zwiększyła się dla obu grup, chociaż wzrost amplitudy był mniejszy dla osób z IPA. Oczekując większej amplitudy dla częstych widzów pornografii internetowej, autorzy stwierdzili: „Ten wzór wydaje się inny niż modele uzależnienia od substancji”.

Podczas gdy w badaniach nad uzależnieniem od substancji obserwuje się większe amplitudy ERP w odpowiedzi na sygnały uzależniające w stosunku do obrazów neutralnych, obecne odkrycie nie jest nieoczekiwane i jest zgodne z ustaleniami Kühn i Gallinat [263], którzy znaleźli więcej zastosowań skorelowanych z mniejszą aktywacją mózgu w odpowiedzi na obrazy seksualne. W części dyskusyjnej autorzy przywołali Kühna i Gallinata i zaoferowali habituację jako prawidłowe wyjaśnienie niższego wzoru LPP. Dalszym wyjaśnieniem oferowanym przez Kühna i Gallinata jest jednak to, że intensywna stymulacja mogła spowodować zmiany neuroplastyczne. Konkretnie, wyższe użycie pornografii korelowało z niższą objętością istoty szarej w prążkowiu grzbietowym, regionie związanym z podnieceniem seksualnym i motywacją [265].

Ważne jest, aby zauważyć, że ustalenia Prause i in. były w przeciwnym kierunku niż się spodziewali [309]. Można by oczekiwać częstych widzów pornografii internetowej i kontroli, którzy mają podobne amplitudy LPP w odpowiedzi na krótkotrwałą ekspozycję na obrazy seksualne, jeśli patologiczne spożycie internetowej pornografii nie przyniesie żadnego efektu. Zamiast tego niespodziewane odkrycie Prause i in. [309] sugeruje, że często widzowie pornografii internetowej doświadczają przyzwyczajenia do nieruchomych obrazów. Można logicznie to porównać do tolerancji. W dzisiejszym świecie szybkiego dostępu do Internetu bardzo prawdopodobne jest, że częste osoby korzystające z pornografii internetowej oglądają filmy erotyczne i filmy wideo, a nie klipy. Filmy erotyczne wytwarzają więcej fizjologicznego i subiektywnego pobudzenia niż obrazy seksualne [310] i oglądanie filmów erotycznych skutkuje mniejszym zainteresowaniem i wrażliwością seksualną na obrazy seksualne [311]. Podsumowując, badania Prause i wsp. Oraz Kühn i Gallinat prowadzą do rozsądnego wniosku, że częste osoby korzystające z internetowej pornografii wymagają większej stymulacji wzrokowej, aby wywołać reakcje mózgu porównywalne ze zdrowymi kontrolami lub umiarkowanymi użytkownikami porno.

Ponadto oświadczenie Prause i in. [309] że „Są to pierwsze funkcjonalne dane fizjologiczne osób zgłaszających problemy z regulacją VSS” jest problematyczne, ponieważ pomija badania opublikowane wcześniej [262,263]. Co więcej, należy zauważyć, że jednym z głównych wyzwań w ocenie reakcji mózgu na sygnały w uzależnionych od pornografii internetowej jest to, że oglądanie bodźców seksualnych jest uzależniającym zachowaniem. W przeciwieństwie do tego, badania nad reakcją na bodźce uzależniające od kokainy wykorzystują zdjęcia związane z używaniem kokainy (białe linie na lustrze), a nie faktyczne spożywanie kokainy przez osoby badane. Ponieważ oglądanie obrazów i filmów seksualnych jest uzależniającym zachowaniem, przyszłe badania aktywacji mózgu użytkowników pornografii internetowej muszą zachować ostrożność zarówno w projektowaniu eksperymentalnym, jak i interpretacji wyników. Na przykład w przeciwieństwie do jednosekundowej ekspozycji na nieruchome obrazy używane przez Prause i in. [309], Voon i in. wybrał wyraźne klipy wideo 9 w paradygmacie reaktywności sygnalizacji, aby lepiej dopasować internetowe bodźce pornograficzne [262]. W przeciwieństwie do jednosekundowej ekspozycji na obrazy nieruchome (Prause i in. [309]), ekspozycja na wideoklipy 9 wywołała większą aktywację mózgu u ciężkich widzów pornografii internetowej niż na sekundową ekspozycję na nieruchome obrazy. Co więcej, autorzy odwołują się do badań Kühna i Gallinata, opublikowanych w tym samym czasie, co badanie Voon [262], ale nie uznali Voon et al. niezależnie od ich krytycznego znaczenia.

2) Zmniejszone LPP dla obrazów seksualnych u problematycznych użytkowników pornografii może być zgodne z modelami uzależnień. Wszystko zależy od modelu: Commentary on Prause, Steele, Staley, Sabatinelli i Hajcak, 2015 (2016)

Biol Psychol. 2016 maja 24. pii: S0301-0511 (16) 30182-X. doi: 10.1016 / j.biopsycho.2016.05.003.

Gola Matuesz1. 1Swartz Center for Computational Neuroscience, Institute for Neural Computations, University of California San Diego, San Diego, USA; Instytut Psychologii, Polska Akademia Nauk, Warszawa, Polska. Adres elektroniczny: [email chroniony].

Pełny papier

Technologia internetowa zapewnia niedrogi i anonimowy dostęp do szerokiej gamy treści pornograficznych (Cooper, 1998). Dostępne dane pokazują, że 67.6% mężczyzn i 18.3% duńskich młodych dorosłych (18–30 lat) regularnie korzysta z pornografii (Hald, 2006). Wśród amerykańskich studentów 93.2% chłopców i 62.1% dziewcząt oglądało pornografię internetową przed ukończeniem 18 roku życia (Sabina, Wolak i Finkelhor, 2008). Dla większości użytkowników oglądanie pornografii odgrywa rolę w rozrywce, ekscytacji i inspiracji (Rothman, Kaczmarsky, Burke, Jansen i Baughman, 2014) (Häggström-Nordin, Tydén, Hanson i Larsson, 2009), ale dla niektórych częste spożywanie pornografii jest źródłem cierpienia (około 8% użytkowników według Cooper i in., 1999) i staje się powodem szukania leczenia (Delmonico i Carnes, 1999; Kraus, Potenza, Martino i Grant, 2015; Gola, Lewczuk i Skorko, 2016; Gola i Potenza, 2016). Ze względu na powszechną popularność i sprzeczne obserwacje kliniczne konsumpcja pornografii jest ważnym problemem społecznym, przyciągającym wiele uwagi w mediach (np. Głośne filmy: „Wstyd” McQueena i „Don Jon” Gordona-Levitta) oraz politycy (np. przemówienie premiera Wielkiej Brytanii Davida Camerona z 2013 r. na temat wykorzystywania pornografii przez dzieci), a także badania neurologiczne (Steele, Staley, Fong i Prause, 2013; Kühn i Gallinat, 2014; Voon i in., 2014). z najczęściej zadawanych pytań jest: czy konsumpcja pornografii może uzależniać?

Odkrycie Prause, Steele, Staley, Sabatinelli i Hajcak, (2015) opublikowane w czerwcowym numerze Biological Psychology dostarcza interesujących danych na ten temat. Naukowcy wykazali, że mężczyźni i kobiety zgłaszają problematyczne oglądanie pornografii (N = 55),1 wykazywali niższy późny potencjał dodatni (LPP - potencjał związany z wydarzeniem w sygnalizacji EEG związany ze znaczeniem i subiektywną ciszą bodźców) do obrazów seksualnych w porównaniu z obrazami niezwiązanymi z seksem, w porównaniu z odpowiedziami kontrolnymi. Pokazują również, że problematyczni użytkownicy pornografii z wyższym popędem seksualnym mają mniejsze różnice w LPP w przypadku obrazów seksualnych i nie-seksualnych. Autorzy doszli do wniosku, że: "Ten wzór wyników wydaje się niespójny z niektórymi przewidywaniami modeli uzależnień" (s. 196) i ogłosił ten wniosek w tytule artykułu: "Modulacja późnych pozytywnych potencjałów przez obrazy seksualne u użytkowników problemowych i kontrole niezgodne z "Uzależnienie od porno" ".

Niestety w swoim artykule Prause i wsp. (2015) nie zdefiniowali jednoznacznie, który model uzależnienia testują. Przedstawione wyniki rozpatrywane w odniesieniu do najbardziej ugruntowanych modeli nie dają jasnej weryfikacji hipotezy, że problematyczne używanie pornografii jest uzależnieniem (jak w przypadku Incentive Salience Theory; Robinson i Berridge, 1993; Robinson, Fischer, Ahuja, Lesser, & Maniates, 2015) lub potwierdzają tę hipotezę (jak w przypadku zespołu Reward Deficiency Syndrome; Blum i in., 1996; 1996; Blum, Badgaiyan, & Gold, 2015). Poniżej szczegółowo to wyjaśniam.

Adres do korespondencji: Swartz Center for Computational Neuroscience, Institute for Neural Computations, University of California San Diego, 9500 Gilman Drive, San Diego, CA 92093-0559, USA. Adres e-mail: [email chroniony]

1 Warto zauważyć, że autorzy przedstawiają wyniki dla mężczyzn i kobiet uczestniczących razem, podczas gdy ostatnie badania pokazują, że obrazy seksualne oceny pobudzenia i wartościowości różnią się dramatycznie między płciami (patrz: Wierzba i in., 2015)

2 Takie przypuszczenie potwierdza fakt, że referencje użyte w Prause et al. (2015) również odnoszą się do IST (tj. Wölfling i wsp., 2011

Dlaczego teoretyczne ramy i jasna hipoteza mają znaczenie

Opierając się na wielokrotnych zastosowaniach terminu "reaktywność cue" przez autorów, możemy zgadnąć, że autorzy mają na myśli Teorię Zmysłu Salinto- rycznego (IST) zaproponowaną przez Robinsona i Berridge'a (Berridge, 2012, Robinson i wsp., 2015).2 Te ramy teoretyczne wyróżniają dwa podstawowe komponenty motywowanego zachowania - „chcieć” i „lubić”. Ta ostatnia jest bezpośrednio związana z doświadczaną wartością nagrody, podczas gdy pierwsza jest związana z oczekiwaną wartością nagrody, zwykle mierzoną w odniesieniu do predykcyjnej wskazówki. Jeśli chodzi o uczenie się Pawłowa, nagroda jest bodźcem bezwarunkowym (UCS), a sygnały związane z tą nagrodą podczas uczenia się są bodźcami warunkowymi (CS). Uczeni CS zyskują motywację i wywołują „chcenie”, odzwierciedlone w zmotywowanym zachowaniu (Mahler i Berridge, 2009; Robinson i Berridge, 2013). W ten sposób uzyskują podobne właściwości jak sama nagroda. Na przykład przepiórka udomowiona chętnie kopuluje z obiektem terrycloth (CS) w połączeniu z możliwością kopulacji z samicą przepiórki (UCS), nawet jeśli prawdziwa samica jest dostępna (Cetinkaya i Domjan, 2006)

Według IST, uzależnienie charakteryzuje się zwiększonym „chceniem” (podwyższona reaktywność związana z cue, tj. Wyższy LPP) i zmniejszonym „lubieniem” (zmniejszona reaktywność związana z nagrodą, tj. Niższy LPP). Aby zinterpretować dane w ramach IST, badacze muszą wyraźnie rozdzielić „pragnienie” związane z sygnałami i „lubienie” związane z nagrodą. Eksperymentalne paradygmaty testujące oba procesy wprowadzają osobne wskazówki i nagrody (np. Flagel i in., 2011; Sescousse, Barbalat, Domenech, & Dreher, 2013; Gola, Miyakoshi i & Sescousse, 2015). Prause i in. (2015) zamiast tego stosują znacznie prostszy paradygmat eksperymentalny, w którym badani biernie oglądają różne obrazy z treściami seksualnymi i nieseksualnymi. W tak prostym projekcie eksperymentalnym kluczowym pytaniem z perspektywy IST jest: Czy obrazy seksualne odgrywają rolę wskazówek (CS) lub nagród (UCS)? I dlatego: czy zmierzone LPP odzwierciedlają "chcenie" lub "lubienie"?

Autorzy zakładają, że obrazy seksualne są wskazówkami i dlatego interpretują obniżone LPP jako miarę zmniejszonego „chcenia”. Zmniejszone „pragnienie” w odniesieniu do wskazówek byłoby rzeczywiście niezgodne z modelem uzależnienia IST. Jednak wiele badań pokazuje, że zdjęcia seksualne nie są jedynie wskazówkami. Są satysfakcjonujące w sobie (Oei, Rombouts, Soeter, van Gerven, & Both, 2012; Stoléru, Fonteille, Cornélis, Joyal, & Moulier, 2012; recenzja w: Sescousse, Caldú, Segura, & Dreher, 2013; Stoléru i in., 2012). Oglądanie obrazów seksualnych wywołuje aktywność prążkowia brzusznego (systemu nagrody) (Arnowet i in., 2002; Demos, Heatherton i Kelley, 2012; Sabatinelli, Bradley, Lang, Costa i Versace, 2007; Stark i in., 2005; Wehrum-Osinskyet al., 2014), uwalnianie dopaminy (Meston i McCall, 2005) oraz zarówno zgłaszane przez samych siebie, jak i obiektywnie mierzone pobudzenie seksualne (przegląd: Chivers, Seto, Lalumière, Laan i Grimbos, 2010).

Nagradzające właściwości obrazów seksualnych mogą być wrodzone ze względu na fakt, że seks (podobnie jak jedzenie) jest główną nagrodą. Ale nawet jeśli ktoś odrzuci taką wrodzoną satysfakcjonującą naturę, nagradzające właściwości bodźców erotycznych mogą zostać nabyte dzięki nauce Pawłowa. W warunkach naturalnych wizualne bodźce erotyczne (takie jak nagi małżonek lub filmy pornograficzne) mogą być wskazówką (CS) do aktywności seksualnej prowadzącej do doświadczenia kulminacyjnego (UCS) w wyniku seksu w diadę lub samotnej masturbacji towarzyszącej konsumpcji pornografii. Ponadto w przypadku częstej konsumpcji pornografii wizualne bodźce seksualne (CS) są silnie związane z orgazmem (UCS) i mogą nabrać właściwości nagrody (UCS; Mahler i Berridge, 2009; Robinson & Berridge, 2013), a następnie prowadzić do podejścia ( szukająca pornografii) i zachowania konsumpcyjne (tj. godziny oglądania przed osiągnięciem punktu kulminacyjnego).

Niezależnie od wrodzonej lub wyuczonej wartości nagrody, badania pokazują, że obrazy seksualne same w sobie motywują, nawet bez możliwości kulminacji. W ten sposób mają wewnętrzną wartość hedoniczną dla ludzi (Prévost, Pessiglione, Météreau, Cléry-Melin i Dreher, 2010), a także makaków rezusów (Deaner, Khera i Platt, 2005). miejsce, w którym punkt kulminacyjny (naturalny UCS) jest niedostępny, jak w badaniu Prause i wsp. (2015) („uczestnikom tego badania poinstruowano, aby nie masturbowali się podczas zadania”, s. 197). Według Berridge kontekst zadania wpływa na przewidywanie nagrody (Berridge, 2012). Tak więc, ponieważ nie było tu żadnej innej przyjemności niż obrazy seksualne, oglądanie zdjęć było ostateczną nagrodą (a nie tylko wskazówką).

Zmniejszenie wartości LPP w przypadku nagród seksualnych u problematycznych użytkowników pornografii jest zgodne z modelami uzależnień

Biorąc pod uwagę wszystkie powyższe, możemy założyć, że obrazy seksualne w Prause et al. (2015) zamiast być wskazówką, mogła odgrywać rolę nagrody. Jeśli tak, zgodnie z ramami IST, niższy LPP dla zdjęć o charakterze seksualnym w porównaniu do zdjęć nieseksualnych u problematycznych użytkowników pornografii i osób o wysokim popędzie seksualnym rzeczywiście odzwierciedla zmniejszoną „sympatię”. Taki wynik jest zgodny z modelem uzależnienia zaproponowanym przez Berridge i Robinson (Berridge, 2012; Robinson i in., 2015). Jednak, aby w pełni zweryfikować hipotezę uzależnienia w ramach IST, wymagane są bardziej zaawansowane badania eksperymentalne, rozplątywanie wskazówki i nagrody. Dobry przykład dobrze zaprojektowanego paradygmatu eksperymentalnego został użyty w badaniach nad hazardzistami przez Sescousse, Redouté i Dreher (2010). Wykorzystywał bodźce pieniężne i seksualne (bodźce symboliczne) oraz wyraźne nagrody (wygrane pieniężne lub obrazy seksualne). Z powodu braku dobrze zdefiniowanych wskazówek i nagród w Prause i in. (2015) rola obrazów seksualnych pozostaje niejasna, dlatego uzyskane efekty LPP są niejednoznaczne w ramach IST. Z pewnością wniosek przedstawiony w tytule badania „Modulacja późnych pozytywnych potencjałów przez obrazy seksualne u użytkowników problemowych i kontroli niezgodnych z„ uzależnieniem od pornografii ”jest nieuzasadniony w odniesieniu do IST

Jeśli weźmiemy inny popularny model uzależnień - zespół Defensywy Zasiłków (RDS, Blum i wsp., 1996, 2015), dane uzyskane przez autorów przemawiają na korzyść hipotezy o uzależnieniu. RDS RDS zakłada, że ​​genetyczna predyspozycja do niższej odpowiedzi dopaminergicznej na bodźce nagradzające (wyrażone w zmniejszonej BOLD i reaktywności elektrofizjologicznej) jest związana z poszukiwaniem sensacji, impulsywnością i wyższym ryzykiem uzależnienia. Ustalenia autorów dotyczące niższych LPP u problematycznych użytkowników pornografii są całkowicie zgodne z modelem uzależnień RDS. Jeśli Prause i in. (2015) testowali inny model, mniej znany niż IST czy RDS, byłoby wysoce pożądane, aby przedstawić je krótko w swojej pracy.

uwagi końcowe

Badanie przeprowadzone przez Prause et al. (2015) dostarcza interesujących danych na temat problematycznej konsumpcji pornografii.3 Jednak ze względu na brak wyraźnego stwierdzenia hipotezy, który model uzależnienia jest testowany i niejednoznaczny paradygmat eksperymentalny (trudno zdefiniować rolę zdjęć erotycznych), nie można powiedzieć, czy prezentowane wyniki są sprzeczne, czy na korzyść, hipotezy o „Uzależnienie od pornografii”. Potrzebne są bardziej zaawansowane badania z dobrze zdefiniowanymi hipotezami. Niestety śmiały tytuł Prause i in. (2015) artykuł miał już wpływ na środki masowego przekazu, 4 popularyzował tym samym nieuzasadnione naukowo wnioski. Ze względu na społeczne i polityczne znaczenie tematu konsumpcji pornografii, naukowcy powinni z większą ostrożnością wyciągać przyszłe wnioski. (nacisk został dostarczony)

3 Warto zauważyć, że w Prause et al. (2015) problematyczni użytkownicy konsumują pornografię średnio za 3.8 h / tydzień (SD = 1.3) to prawie to samo, co niewygodni użytkownicy pornografii w Kühn i Gallinat (2014), którzy zużywają średnio 4.09 h / tydzień (SD = 3.9) . W Voon i in. (2014) problemowi użytkownicy zgłosili 1.75 h / tydzień (SD = 3.36) i problematyczny 13.21 h / tydzień (SD = 9.85) - dane zaprezentowane przez Voon podczas konferencji American Psychological Science w maju 2015.

4 Przykłady tytułów popularnonaukowych artykułów o Prause et al. (2015): "Pornografia nie jest tak szkodliwa, jak inne nałogi, twierdzenia badawcze" (http://metro.co.uk/2015/07/04/porn-is-not-as-as-harmful-as-other-addictions- study-claim-5279530 /), "Twoje uzależnienie od pornografii nie jest prawdziwe" (http://www.thedailybeast.com/articles/2015/06/26/twoj-porn-addiction-isn-t-real.html) , "Porno" uzależnienie "nie jest naprawdę uzależnieniem, mówią neuronaukowcy" (http://www.huffingtonpost.com/2015/06/30/porn-addiction- n7696448.html)

Referencje

  1. Arnow, BA, Desmond, JE, Banner, LL, Glover, GH, Solomon, A., Polan, ML,. . . & Atlas, SW (2002). Aktywacja mózgu i podniecenie seksualne u zdrowych, heteroseksualnych mężczyzn. Brain, 125 (Pt. 5), 1014–1023.

  2. Berridge, KC (2012). Od błędu prognozowania do trafności motywacyjnej: mezolimbiczne obliczanie motywacji nagrody. European Journal of Neuroscience, 35 (7), 1124-1143. http://dx.doi.org/10.1111/j.1460-9568.2012.07990.x

  3. Blum, K., Sheridan, PJ, Wood, RC, Braverman, ER, Chen, TJ, Cull, JG, & Comings, DE (1996). Gen receptora dopaminy D2 jako wyznacznik zespołu niedoboru nagrody. Journal of the Royal Society of Medicine, 89 (7), 396–400.

  4. Blum, K., Badgaiyan, RD i Gold, MS (2015). Uzależnienie i wycofanie z hiperseksualności: fenomenologia, neurogenetyka i epigenetyka. Cureus, 7 (7), e290. http://dx.doi.org/10.7759/cureus.290

  5. Cetinkaya, H. i Domjan, M. (2006). Fetyszyzm seksualny w systemie modelowym przepiórki (Coturnix japonica): test sukcesu reprodukcyjnego. Journal of Comparative Psychology, 120 (4), 427–432. http://dx.doi.org/10.1037/0735-7036.120.4.427

  6. Chivers, ML, Seto, MC, Lalumière, ML, Laan, E. i Grimbos, T. (2010). Porozumienie w sprawie samoopisowych i narządów płciowych miar podniecenia seksualnego u mężczyzn i kobiet: metaanaliza. Archives of Sexual Behavior, 39 (1), 5–56. http://dx.doi.org/10.1007/s10508-009-9556-9

  7. Cooper, A., Scherer, CR, Boies, SC, & Gordon, BL (1999). Seksualność w Internecie: od eksploracji seksualnej do patologicznej ekspresji. Psychologia zawodowa: badania i praktyka, 30 (2), 154. Źródło. http://psycnet.apa.org/journals/pro/30/2/154/

  8. Cooper, A. (1998). Seksualność i Internet: surfowanie w nowe tysiąclecie. CyberPsychologia i zachowanie. Pobrane z. http://online.liebertpub.com/doi/abs/10.1089/cpb.1998.1.187

  9. Deaner, RO, Khera, AV i Platt, ML (2005). Małpy pay per view: adaptacyjna wycena obrazów społecznościowych makaków rezusów. Current Biology, 15 (6), 543–548. http://dx.doi.org/10.1016/j.cub.2005.01.044

  10. Delmonico, DL i Carnes, PJ (1999). Wirtualne uzależnienie od seksu: kiedy cyberseks staje się narkotykiem z wyboru. Cyberpsychology and Behavior, 2 (5), 457–463. http://dx.doi.org/10.1089/cpb.1999.2.457

  11. Dema, KE, Heatherton, TF i Kelley, WM (2012). Indywidualne różnice w aktywności jądra półleżącego względem jedzenia i obrazów seksualnych przewidują przyrost masy ciała i zachowania seksualne. The Journal of Neuroscience, 32 (16), 5549–5552. http://dx.doi.org/10.1523/JNEUROSCI.5958-11.2012

  12. Flagel, SB, Clark, JJ, Robinson, TE, Mayo, L., Czuj, A., Willuhn, I.,. . . & Akil, H. (2011). Selektywna rola dopaminy w uczeniu się bodziec-nagroda. Naturę, 469 (7328), 53–57. http://dx.doi.org/10.1038/nature09588

  13. Gola, M. i Potenza, M. (2016). Leczenie paroksetyną problematycznego wykorzystania pornografii - seria przypadków. The Journal of Behavioural Addictions, w druku.

  14. Gola, M., Miyakoshi, M. i Sescousse, G. (2015). Impulsywność seksualna i lęk: wzajemne oddziaływanie między prążkowiem brzusznym a reaktywnością ciała migdałowatego w zachowaniach seksualnych. The Journal of Neuroscience, 35 (46), 15227–15229.

  15. Gola, M., Lewczuk, K. i Skorko, M. (2016). Co ma znaczenie: ilość czy jakość wykorzystania pornografii? Psychologiczne i behawioralne czynniki szukania leczenia z powodu problematycznego wykorzystywania pornografii. The Journal of Sexual Medicine, 13 (5), 815–824.

  16. Häggström-Nordin, E., Tydén, T., Hanson, U., & Larsson, M. (2009). Doświadczenia i stosunek do pornografii w grupie szwedzkich licealistów. European Journal of Contraception and Reproductive Health Care, 14 (4), 277–284. http://dx.doi.org/10.1080/13625180903028171

  17. Hald, GM (2006). Różnice płci w konsumpcji pornografii wśród młodych heteroseksualnych duńskich dorosłych. Archives of Sexual Behavior, 35 (5), 577-585. http://dx.doi.org/10.1007/s10508-006-9064-0

  18. Kühn, S. i Gallinat, J. (2014). Struktura mózgu i funkcjonalna łączność związana z konsumpcją pornografii: mózg pornografii. JAMA Psychiatry, 71 (7), 827–834. http://dx.doi.org/10.1001/jamapsychiatry.2014.93

  19. Kraus, SW, Potenza, MN, Martino, S. i Grant, JE (2015). Badanie właściwości psychometrycznych skali obsesyjno-kompulsywnej Yale-Browna na próbie kompulsywnych użytkowników pornografii. Kompleksowa Psychiatria, http://dx.doi.org/10.1016/j.comppsych.2015.02.007

  20. Mahler, SV i Berridge, KC (2009). Którą wskazówkę chcieć? Aktywacja opioidów w centralnym ciele migdałowatym wzmacnia i koncentruje znaczenie motywacyjne na dominującym sygnale nagrody. The Journal of Neuroscience, 29 (20), 6500–6513. http://dx.doi.org/10.1523/JNEUROSCI.3875-08.2009

  21. Meston, CM i McCall, KM (2005). Reakcje dopaminy i norepinefryny na wywołane przez film podniecenie seksualne u kobiet funkcjonalnych i dysfunkcyjnych seksualnie. Journal of Sex and Marital Therapy, 31 (4), 303–317. http://dx.doi.org/10.1080/00926230590950217

  22. Oei, NY, Rombouts, SA, Soeter, RP, vanGerven vanGerven, JM i Both, S. (2012). Dopamina moduluje aktywność układu nagrody podczas podświadomego przetwarzania bodźców seksualnych. Neuropsychopharmacology, 37 (7), 1729–1737. http://dx.doi.org/10.1038/npp.2012.19

  23. Prévost, C., Pessiglione, M., Météreau, E., Cléry-Melin, ML i Dreher, JC (2010) Oddzielne podsystemy wyceny dla kosztów decyzji o opóźnieniu i wysiłku. The Journal of Neuroscience, 30 (42), 14080–14090. http://dx.doi.org/10.1523/JNEUROSCI.2752-10.2010

  24. Prause, N., Steele, VR, Staley, C., Sabatinelli, D. i Hajcak, G. (2015). Modulacja późnych pozytywnych potencjałów przez obrazy seksualne u użytkowników problemowych i kontroli niezgodnych z uzależnieniem od pornografii. Biological Psychology, 109, 192–199. http://dx.doi.org/10.1016/j.biopsycho.2015.06.005

  25. Robinson, TE i Berridge, KC (1993). Neuronalne podstawy głodu narkotykowego: motywacyjna teoria uzależnienia uczulająca? Badania mózgu. Brain Research Reviews, 18 (3), 247–291.

  26. Robinson, MJ i Berridge, KC (2013). Natychmiastowa transformacja wyuczonego odpychania w motywacyjne pragnienie. Current Biology, 23 (4), 282–289. http://dx.doi.org/10.1016/j.cub.2013.01.016

  27. Robinson, MJ, Fischer, AM, Ahuja, A., Lesser, EN i Maniates, H. (2015). Role chęci i lubienia w zachowaniach motywujących: hazard, uzależnienie od narkotyków i jedzenie. Aktualne tematy w neurobiologii behawioralnej, https://link.springer.com/chapter/10.1007/7854_2014_300 2015 387

  28. Rothman, EF, Kaczmarsky, C., Burke, N., Jansen, E. i Baughman, A. (2014). Bez porno. . . Nie wiedziałbym nawet połowy rzeczy, które wiem teraz: jakościowe badanie wykorzystania pornografii na próbie miejskiej, o niskich dochodach, czarnej i latynoskiej młodzieży. Journal of Sex Research, 1–11. http://dx.doi.org/10.1080/00224499.2014.960908

  29. Sabatinelli, D., Bradley, MM, Lang, PJ, Costa, VD i Versace, F. (2007). Przyjemność, a nie odczuwanie wrażliwości, aktywuje ludzkie jądro półleżące i środkową korę przedczołową. Journal of Neurophysiology, 98 (3), 1374–1379. http://dx.doi.org/10.1152/jn.00230.2007

  30. Sabina, C., Wolak, J. i Finkelhor, D. (2008). Charakter i dynamika ujawniania pornografii internetowej wśród młodzieży. Cyberpsychology and Behavior, 11 (6), 691–693. http://dx.doi.org/10.1089/cpb.2007.0179

  31. Sescousse, G., Redouté, J. i Dreher, JC (2010). Architektura kodowania wartości nagrody w ludzkiej korze oczodołowo-czołowej. The Journal of Neuroscience, 30 (39), 13095–13104. http://dx.doi.org/10.1523/JNEUROSCI.3501-10.2010

  32. Sescousse, G., Barbalat, G., Domenech, P. i Dreher, JC (2013). Brak równowagi w wrażliwości na różne rodzaje nagród w patologicznym hazardzie. Mózg, 136 (Pt.8), 2527–2538. http://dx.doi.org/10.1093/brain/awt126

  33. Sescousse, G., Caldú, X., Segura, B. i Dreher, JC (2013). Przetwarzanie nagród pierwotnych i wtórnych: ilościowa metaanaliza i przegląd badań funkcjonalnego neuroobrazowania człowieka. Neuroscience and Biobehavioral Reviews, 37 (4), 681–696. http://dx.doi.org/10.1016/j.neubiorev.2013.02.002

  34. Stark, R., Schienle, A., Girod, C., Walter, B., Kirsch, P., Blecker, C.,. . . & Vaitl, D. (2005). Obrazy erotyczne i wywołujące wstręt - różnice w odpowiedziach hemodynamicznych mózgu. Biological Psychology, 70 (1), 19–29. http://dx.doi.org/10.1016/j.biopsycho.2004.11.014

  35. Steele, VR, Staley, C., Fong, T. i Prause, N. (2013). Pożądanie seksualne, a nie hiperseksualność, jest związane z reakcjami neurofizjologicznymi wywoływanymi przez obrazy seksualne. Socioaffective Neuroscience & Psychology, 3, 20770. http://dx.doi.org/10.3402/snp.v3i0.20770

  36. Stoléru, S., Fonteille, V., Cornélis, C., Joyal, C. i Moulier, V. (2012). Badania funkcjonalnego neuroobrazowania podniecenia seksualnego i orgazmu u zdrowych mężczyzn i kobiet: przegląd i metaanaliza. Neuroscience and Biobehavioral Reviews, 36 (6), 1481–1509. http://dx.doi.org/10.1016/j.neubiorev.2012.03.006

  37. Voon, V., Mole, TB, Banca, P., Porter, L., Morris, L., Mitchell, S.,. . . & Irvine, M. (2014). Neuronalne korelaty reaktywności sygnałów seksualnych u osób z kompulsywnymi zachowaniami seksualnymi i bez nich. Public Library of Science, 9 (7), e102419. http://dx.doi.org/10.1371/journal.pone.0102419

  38. Wehrum-Osinsky, S., Klucken, T., Kagerer, S., Walter, B., Hermann, A. i Stark, R. (2014). Na drugi rzut oka: stabilność odpowiedzi nerwowych na wizualne bodźce seksualne. The Journal of Sexual Medicine, 11 (11), 2720–2737. http://dx.doi.org/10.1111/jsm.12653

  39. Wierzba, M., Riegel, M., Pucz, A., Lesniewska, Z., Dragan, W., Gola, M.,. . . & Marchewka, A. (2015). Podzbiór erotyczny dla Nenckiego Systemu Obrazów Afektywnych (NAPS ERO): badanie porównawcze między płciami. Frontiers in Psychology, 6, 1336.

  40. Wölfling, K., Mörsen, CP, Duven, E., Albrecht, U., Grüsser, SM i Flor, H. (2011). Uprawiać hazard lub nie uprawiać hazardu: ryzyko głodu i nawrotów - wyuczona zmotywowana uwaga w patologiczny hazard. Biological Psychology, 87 (2), 275–281. http://dx.doi.org/10.1016/j.biopsycho.2011.03.010

3) Neurobiologia kompulsywnego zachowania seksualnego: wschodząca nauka (2016)

Komentarze: Choć ten artykuł jest tylko krótkim podsumowaniem, zawiera kilka kluczowych obserwacji. Na przykład stwierdza, że ​​oba Prause i wsp., 2015 i Kuhn & Gallinat, 2014 zgłoś podobne stwierdzenie: większe wykorzystanie pornografii koreluje z większą przyzwyczajeniem do porno. Oba badania donoszą niższy aktywacja mózgu w odpowiedzi na krótką ekspozycję na zdjęcia wanilii porno. W poniższym fragmencie „Niższy późny pozytywny potencjał” odnosi się do wyników EEG Prause i in.:

"W przeciwieństwie, badania na zdrowych osobach sugerują rolę dla przyspieszonego habituacji z nadmiernym wykorzystaniem pornografii. U zdrowych mężczyzn wydłużony czas spędzany na oglądaniu pornografii korelował z niższą lewą pracą putaminalu ze zdjęciami pornograficznymi (Kühn i Gallinat, 2014). Niższą aktywność późno pozytywnego potencjału na zdjęciach pornograficznych zaobserwowano u osób z problematyczną pornografią. ” (nacisk został dostarczony)

Papier mówi, że oba Prause i wsp., 2015 i Kuhn & Gallinat, 2014 znaleziono habituacji w częstszych użytkownikach porno.

Pełny komentarz:

Kompulsywne zachowania seksualne (CSB) charakteryzują się pragnieniem, impulsywnością, niepełnosprawnością społeczną / zawodową i współchorobowości psychicznej. Częstość występowania CSB szacuje się na około 3-6%, z przewagą męską. Chociaż nie jest uwzględnione w DSM-5, CSB można zdiagnozować w ICD-10 jako zaburzenie kontroli impulsu. Jednakże istnieje debata na temat klasyfikacji CSB (np. Jako zaburzenie impulsywno-kompulsywne, cecha zaburzenia hiperseksualnego, nałogu lub wzdłuż kontinuum normatywnych zachowań seksualnych).

Wstępne dowody sugerują, że dopamina może przyczyniać się do powstawania CSB. W chorobie Parkinsona (PD), terapie zastępcze dopaminy (Levo-dopa, agoniści dopaminy) były związane z CSB i innymi zaburzeniami kontroli impulsów (Weintraub i wsp., 2010). Niewielka liczba studiów przypadków wykorzystujących naltrekson potwierdza jego skuteczność w zmniejszaniu impulsów i zachowań związanych z CSB (Raymond i wsp., 2010), zgodnych z możliwą opioidergiczną modyfikacją mezolimbicznej funkcji dopaminy w zmniejszaniu CSB. Obecnie potrzebne są większe, odpowiednio zasilane, badania neurochemiczne i badania leków, aby lepiej zrozumieć CSB.

Motywacyjne procesy motywacyjne odnoszą się do reaktywności sygnalizacji seksualnej. Mężczyźni z CSB i nie-CSB mieli większą aktywowaną płcią aktywację przedniego zakrętu obręczy, brzusznego prążka i ciała migdałowatego (Voon i wsp., 2014). W przypadku osób z CSB, funkcjonalna łączność tej sieci powiązana z pożądaniem seksualnym związanym z cue, w ten sposób rezonuje z odkryciami narkomanii (Voon i wsp., 2014). Mężczyźni z CSB wykazują zwiększoną uwagę na bodźce pornograficzne, co sugeruje wczesne uważne reakcje orientacyjne, podobnie jak w nałogach (Mechelmans i in., 2014). W przypadku CSB w porównaniu z pacjentami bez CSB, ekspozycja na sygnały pornograficzne zwiększała aktywację w prążkowiu brzusznym, cingulacie i korze czołowo-czołowej, łącząc się również z pożądaniem seksualnym (Politis i wsp., 2013). Małe badanie obrazowania dyfuzji-tensora implikuje zaburzenia przedczołowe w CSB w porównaniu z mężczyznami spoza CSB (Miner i wsp., 2009).

IW przeciwieństwie do tego, badania na zdrowych osobnikach sugerują rolę zwiększonej habituacji z nadmiernym wykorzystaniem pornografii. U zdrowych mężczyzn wydłużony czas spędzony na oglądaniu pornografii korelował z niższą lewarową aktywnością na zdjęcia pornograficzne (Kühn i Gallinat, 2014). Niższa późna pozytywna aktywność na zdjęcia pornograficzne obserwowano u osób z problematyczną pornografią. Odkrycia te, choć kontrastujące, nie są niezgodne. Habitat na obrazki wskazujące na sygnały wideo mogą być wzmocnione u zdrowych osób z nadmiernym stosowaniem; mając na uwadze, że osoby z CSB o bardziej ciężkim / patologicznym zastosowaniu mogą mieć zwiększoną reaktywność cue.

Chociaż ostatnie badania neuroobrazowe sugerują pewne możliwe mechanizmy neurobiologiczne CSB, wyniki te należy traktować jako wstępne ze względu na ograniczenia metodologiczne (np. Małe rozmiary próbek, projekty przekrojowe, wyłącznie mężczyźni i tak dalej). Obecne luki w badaniach utrudniają ostateczne ustalenie, czy CSB najlepiej uznać za uzależnienie, czy nie. Potrzebne są dodatkowe badania, aby zrozumieć, w jaki sposób cechy neurobiologiczne odnoszą się do istotnych klinicznie środków, takich jak wyniki leczenia CSB. Klasyfikacja CSB jako „uzależnienia behawioralnego” miałaby istotne konsekwencje dla działań politycznych, zapobiegania i leczenia; jednak obecnie badania są w powijakach. Biorąc pod uwagę pewne podobieństwa między CSB a uzależnieniami od narkotyków, interwencje skuteczne w uzależnieniach mogą być obiecujące dla CSB, zapewniając w ten sposób wgląd w przyszłe kierunki badań w celu bezpośredniego zbadania tej możliwości. (podkreślenie dostarczone)

  1. Kühn S, Gallinat J (2014). Struktura mózgu i funkcjonalna łączność związana z konsumpcją pornografii: mózg na porno. JAMA Psychiatry 71: 827-834.

  2. Mechelmans DJ, Irvine M, Banca P, Porter L, Mitchell S, Mole TB i wsp. (2014). Wzmożone nastawienie uwagi na sygnały o wyraźnie seksualnym charakterze u osób z kompulsywnymi zachowaniami i bez nich. PloS One 9: e105476.

  3. Górnik MH, Raymond N, Mueller BA, Lloyd M, Lim KO (2009). Wstępne badanie impulsywnych i neuroanatomicznych cech kompulsywnych zachowań seksualnych. Psychiatry Res 174: 146-151.

  4. Politis M, Loane C, Wu K, O'Sullivan SS, Woodhead Z, Kiferle L i wsp. (2013). Reakcja neuronalna na wizualne sygnały seksualne w leczeniu dopaminą - powiązana hiperseksualność w chorobie Parkinsona. Brain 136: 400-411.

  5. Raymond NC, Grant JE, Coleman E (2010). Augmentacja z naltreksonem w leczeniu kompulsywnych zachowań seksualnych: seria przypadków. Ann Clin Psychiatry 22: 55-62.

  6. Voon V, Mole TB, Banca P, Porter L, Morris L, Mitchell S i inni (2014). Neuronalne korelacje reaktywności sygnalizacji seksualnej u osób z kompulsywnymi zachowaniami i bez nich. PloS One 9: e102419.

  7. Weintraub D, Koester J, Potenza MN, Siderowf AD, Stacy M, Voon V i wsp. (2010). Zaburzenia kontroli impulsów w chorobie Parkinsona: przekrojowe badanie pacjentów z 3090. Arch Neurol 67: 589-595. Neuropsychopharmacology Recenzje (2016) 41, 385-386; doi: 10.1038 / npp.2015.300

4) Czy kompulsywne zachowania seksualne powinny być uważane za uzależnienie? (2016)

Komentarze: Ta recenzja, podobnie jak inne artykuły, mówi tak Prause i in., 2015 dopasowuje się do Kühn & Gallinat, 2014 (Citation 72) która wykazała, że ​​więcej pornografii koreluje z mniejszą aktywacją mózgu w odpowiedzi na zdjęcia wanilii porno.

Fragment opisujący Prause i in., 2015 (cytat 73):

Natomiast inne badania skupiające się na osobach bez CSB podkreślają rolę habituacji. W przypadku mężczyzn spoza CSB dłuższa historia oglądania pornografii była skorelowana z niższymi lewymi reakcjami putaminalnymi na zdjęcia pornograficzne, co sugeruje potencjalne odczulenie [72]. Podobnie, w przypadku potencjalnego badania dotyczącego mężczyzn i kobiet bez CSB, osoby zgłaszające problematyczne korzystanie z pornografii miały niższy pozytywny potencjał w stosunku do zdjęć pornograficznych w porównaniu z tymi, które nie zgłaszają problematycznego użycia. Późny pozytywny potencjał jest często podwyższony w odpowiedzi na sygnały leków w badaniach nad uzależnieniami [73]. Wyniki te kontrastują z raportem o zwiększonej aktywności w badaniach fMRI u osób z CSB, ale nie są z nimi niezgodne; badania różnią się typem bodźca, modalnością pomiaru i badaną populacją. Badanie CSB wykorzystywało rzadko pokazywane filmy wideo w porównaniu z powtarzanymi zdjęciami; wykazano, że stopień aktywacji różni się od filmów i zdjęć, a przyzwyczajenie może się różnić w zależności od bodźców. Ponadto, w tych, którzy zgłaszają problematyczne użycie w badaniu potencjalnego zdarzenia, liczba godzin użytkowania była stosunkowo niska [problem: 3.8, odchylenie standardowe (SD) = 1.3 w porównaniu z kontrolą: 0.6, SD = 1.5 godziny / tydzień] w porównaniu z badanie CSM fMRI (CSB: 13.21, SD = 9.85 kontra kontrola: 1.75, SD = 3.36 godziny / tydzień). Zatem przyzwyczajenie może odnosić się do ogólnego stosowania, z poważnym użyciem potencjalnie związanym ze zwiększoną reaktywnością sygnalizacji. Potrzebne są dalsze większe badania, aby zbadać te różnice. (podkreślenie dostarczone)

5) Czy pornografia internetowa powoduje dysfunkcje seksualne? Recenzja z raportami klinicznymi (2016)

Komentarze: Ta recenzja, podobnie jak inne artykuły, mówi tak Prause i in., 2015 dopasowuje się do Kühn & Gallinat, 2014 (Citation 72) która wykazała, że ​​więcej pornografii koreluje z mniejszą aktywacją mózgu w odpowiedzi na zdjęcia wanilii porno.

Fragment analizujący Prause i in., 2015 (cytat 130):

A Badanie XENUM EEG przeprowadzone przez Prause et al. porównali częstych widzów pornografii internetowej (średnia 3.8 godz. / tydzień), którzy byli zaniepokojeni w związku z ich wyświetlaniem do kontroli (średnia 0.6 godz. / tydzień) podczas oglądania obrazów seksualnych (ekspozycja 1.0) [130]. W odkryciu, które jest podobne do Kühna i Gallinata, częste osoby oglądające pornografię internetową wykazują mniej aktywacji neuronowej (LPP) niż obrazy seksualne niż kontrole [130]. Wyniki obu badań sugerują, że często widzowie pornografii internetowej wymagają większej stymulacji wzrokowej, aby wywołać reakcje mózgu w porównaniu ze zdrowymi osobami kontrolującymi lub umiarkowanymi użytkownikami pornografii internetowej [167,168]. Ponadto Kühn i Gallinat poinformowali, że wyższa pornografia internetowa ma związek z niższą funkcjonalną łącznością pomiędzy prążkowiem a korą przedczołową. Dysfunkcja w tym obwodzie została powiązana z niewłaściwymi wyborami behawioralnymi, niezależnie od potencjalnego wyniku negatywnego [169]. Zgodnie z Kühnem i Gallinatem, badania neuropsychologiczne donoszą, że osoby z wyższą tendencją do uzależnienia cyberseksu mają ograniczoną funkcję kontroli wykonawczej w konfrontacji z materiałem pornograficznym [53,114]. (podkreślenie dostarczone)

6) „Świadome i nieświadome miary emocji: czy różnią się od częstotliwości korzystania z pornografii?” (2017)

Komentarze: W tym badaniu EEG na temat użytkowników pornografii cytowano badania EEG 3 Nicole Prause. Autorzy uważają, że wszystkie badania EEG 3 Prause faktycznie wykazały odczulanie lub przyzwyczajenie u częstych użytkowników porno (co często ma miejsce w przypadku uzależnienia). Poniższe fragmenty cytowań 3 wskazują na następujące badania EEG Nicole Prause (#8 to Prause i wsp., 2015):

  • 7 - Prause, N .; Steele, VR; Staley, C .; Sabatinelli, D. Późny pozytywny potencjał do wyraźnych obrazów seksualnych związanych z liczbą partnerów seksualnych. Soc. Cogn. Oddziaływać. Neurosc. 2015, 10, 93-100.
  • 8 - Prause, N .; Steele, VR; Staley, C .; Sabatinelli, D .; Hajcak, G. Modulacja późnych pozytywnych potencjałów przez obrazy seksualne u problemowych użytkowników i kontrole niezgodne z „uzależnieniem od pornografii”. Biol. Psychol. 2015, 109, 192 – 199.
  • 14 - Steele, VR; Staley, C .; Fong, T .; Prause, N. Pragnienie seksualne, a nie hiperseksualność, jest związane z reakcjami neurofizjologicznymi wywołanymi przez obrazy seksualne. Socioaffect. Neurosci. Psychol. 2013, 3, 20770

Fragmenty opisujące Prause i in, 2015 (cytat 8):

Zdarzenia związane z wydarzeniami (ERP) często były wykorzystywane jako fizjologiczna miara reakcji na sygnały emocjonalne, np. [24]. Badania wykorzystujące dane ERP koncentrują się na późniejszych efektach ERP, takich jak P300 [14] i Potencjał późno pozytywny (LPP) [7, 8] podczas badania osób, które oglądają pornografię. Te późniejsze aspekty przebiegu ERP zostały przypisane do procesów poznawczych, takich jak uwaga i pamięć robocza (P300) [25] a także długotrwałe przetwarzanie bodźców istotnych emocjonalnie (LPP) [26]. Steele i in. [14] wykazali, że duże różnice P300 obserwowane pomiędzy oglądaniem obrazów o charakterze erotycznym a obrazami neutralnymi były negatywnie powiązane z miarami pożądania seksualnego i nie miały wpływu na hiperseksualność uczestników. Autorzy sugerują, że to negatywne odkrycie było najprawdopodobniej spowodowane tym, że przedstawione obrazy nie mają żadnego nowego znaczenia dla puli uczestników, ponieważ wszyscy uczestnicy zgłaszali oglądanie dużych ilości materiałów pornograficznych, co prowadziło do tłumienia komponentu P300. Autorzy zasugerowali, że być może przyjrzenie się później występującemu LPP może dostarczyć bardziej przydatnego narzędzia, ponieważ wykazano, że indeksuje procesy motywacyjne. Badania na temat wpływu pornografii na LPP wykazały, że amplituda LPP jest ogólnie mniejsza u uczestników, którzy zgłaszają wyższe pożądanie seksualne i problemy regulujące oglądanie materiału pornograficznego [7, 8]. Wynik ten jest nieoczekiwany, ponieważ wiele innych badań dotyczących uzależnień wykazało, że gdy przedstawiono emocje związane z cue, osoby, które zgłaszają problemy z negocjowaniem swoich nałogów, zwykle wykazują większe przebiegi LPP, gdy prezentują obrazy swojej konkretnej substancji indukującej uzależnienie [27]. Prause i in. [7, 8] przedstawia sugestie, dlaczego wykorzystanie pornografii może skutkować mniejszymi efektami LPP, sugerując, że może to być efekt przyzwyczajenia, ponieważ ci uczestnicy badania zgłaszającego nadużycie materiału pornograficznego uzyskali znacznie wyższą liczbę godzin spędzanych na oglądaniu materiałów pornograficznych .

----

Badania konsekwentnie wykazują fizjologiczną redukcję w przetwarzaniu treści apetycznych z powodu przyzwyczajenia u osób, które często szukają materiału pornograficznego [3, 7, 8]. Autorzy twierdzą, że ten efekt może odpowiadać zaobserwowanym wynikom.

----

Przyszłe badania mogą wymagać użycia bardziej aktualnej standardowej bazy danych obrazów, aby uwzględnić zmiany kultur. Ponadto, być może wysoki odsetek użytkowników porno zmniejszył ich reakcje seksualne podczas badania. To wyjaśnienie zostało przynajmniej wykorzystane przez [7, 8], aby opisać ich wyniki, które wykazały słabszą motywację podejścia indeksowaną przez mniejszy LPP (późny potencjał pozytywny) amplitudę do erotycznych obrazów osób zgłaszających niekontrolowane użycie pornografii. Okazało się, że amplitudy LPP zmniejszają się po celowej regulacji w dół [62, 63]. Dlatego zahamowany LPP na obrazy erotyczne może tłumaczyć brak znaczących efektów stwierdzonych w niniejszym badaniu w grupach dla stanu „erotycznego”. (podkreślenie dostarczone)

7) Mechanizmy neurokognitywne w zaburzeniach kompulsywnego zachowania seksualnego (2018)

Analiza fragmentów Prause i in., 2015 (który jest cytatem 87):

Badanie wykorzystujące EEG, przeprowadzone przez Prause i współpracowników, sugerowało, że osoby, które czują się zaniepokojone wykorzystywaniem pornografii, w porównaniu z grupą kontrolną, która nie odczuwa dystresu w związku z wykorzystywaniem pornografii, mogą wymagać większej / większej stymulacji wizualnej w celu wywołania reakcji mózgu. [87]. Hiperseksualni uczestnicy - osoby doświadczające problemów regulujących oglądanie obrazów seksualnych "(M= 3.8 godzin tygodniowo) -wywołało mniej aktywacji neuronów (mierzonych późnym potencjałem dodatnim w sygnale EEG) po ekspozycji na obrazy seksualne niż w grupie porównawczej, gdy były wystawione na te same obrazy. Zależnie od interpretacji bodźców seksualnych w tym badaniu (jako wskazówka lub nagroda, więcej patrz Gola i wsp. [4]), odkrycia mogą wspierać inne obserwacje wskazujące na efekt habituacji w nałogach [4]. W 2015, Banca i współpracownicy zaobserwowali, że mężczyźni z CSB preferowali nowe bodźce seksualne i wykazywali wyniki sugerujące przyzwyczajenie się w dACC, gdy są wielokrotnie narażeni na te same obrazy [88]. Wyniki wyżej wymienionych badań sugerują, że częste korzystanie z pornografii może zmniejszać wrażliwość na nagrodę, co może prowadzić do zwiększonego przyzwyczajenia i tolerancji, zwiększając w ten sposób potrzebę większej stymulacji seksualnej. Jednakże wskazane są badania podłużne w celu dalszego zbadania tej możliwości. Podsumowując, dotychczasowe badania neuroobrazowania dostarczyły początkowego poparcia dla poglądu, że CSB ma podobieństwo do narkotyków, gier hazardowych i uzależnień od gier w odniesieniu do zmienionych sieci i procesów mózgu, w tym uczulenia i przyzwyczajenia. (podkreślenie dostarczone).

8) Internetowe uzależnienie od pornografii: Co wiemy i czego nie robimy - systematyczny przegląd (2019)

Fragment krytyki badań Praege 2 EEG: Steele i in., 2013 i Prause i in., 2015 (cytat 105 jest Steele, cytat 107 to Prause):

Dowody na aktywność neuronalną sygnalizującą pożądanie są szczególnie widoczne w korze przedczołowej [101] i ciało migdałowate [102,103], będąc dowodem uczulenia. Aktywacja w tych regionach mózgu przypomina finansową nagrodę [104] i może mieć podobny wpływ. Co więcej, istnieją wyższe odczyty EEG u tych użytkowników, a także zmniejszone pragnienie seksu z partnerem, ale nie w przypadku masturbacji do pornografii [105], co odzwierciedla również różnicę w jakości montażu [8]. Można to uznać za oznakę odczulania. Jednak badania Steele'a zawierają kilka wad metodologicznych do rozważenia (heterogeniczność przedmiotu, brak badań przesiewowych w kierunku zaburzeń psychicznych lub uzależnień, brak grupy kontrolnej i stosowanie kwestionariuszy niepotwierdzonych do użytku pornograficznego) [106]. Badanie Prause [107], tym razem z grupą kontrolną, powtórzył te same ustalenia. Rola reaktywności sygnalizacji i pragnienia w rozwoju uzależnienia od cyberseksualności została potwierdzona u kobiet heteroseksualnych [108] i homoseksualne męskie próbki [109].

Komentarze: Powyższa krytyka stwierdza, że ​​EEG Prause's 2015 powtórzył wyniki z jej badania 2013 EEG (Steele i in.): Oba badania wykazały dowody przyzwyczajenia lub odczulania, co jest zgodne z modelem uzależnienia (tolerancja). Pozwól mi wyjaśnić.

Ważne jest, aby o tym wiedzieć Prause i in., 2015 ROLNICZE Steele i in., 2013 miał ci sami „uzależnieni od porno”. Problemem jest Steele i in. nie miał grupy kontrolnej do porównania! Tak więc Prause i wsp., 2015 porównał tematy 2013 z Steele i in, 2013 do rzeczywistej grupy kontrolnej (mimo to miała te same wady metodologiczne, które wymieniono powyżej). Wyniki: W porównaniu z kontrolami „osoby doświadczające problemów z regulacją oglądania porno” miały niższe odpowiedzi mózgu na jednosekundową ekspozycję na zdjęcia wanilii porno. RZECZYWISTE wyniki dwóch badań EEG Prause:

  1. Steele i in., 2013: Osoby z większą reaktywnością cue do porno miały mniej pragnienie seksu z partnerem, ale nie mniej pragnienie masturbacji.
  2. Prause i in., 2015: „Użytkownicy uzależnieni od pornografii” mieli mniej aktywacja mózgu na statyczne obrazy wanilii. Niższe odczyty EEG oznaczają, że osoby „uzależnione od porno” zwracały mniej uwagi na zdjęcia.

Z badań 2 wyłania się wyraźny wzór: „uzależnieni od pornografii” zostali znieczuleni lub przyzwyczajeni do wanilii, a ci z większą reakcją na porno woleli masturbować się do porno niż uprawiać seks z prawdziwą osobą. Mówiąc prościej, były odczulane (powszechne wskazanie uzależnienia) i preferowały sztuczne bodźce do bardzo silnej nagrody naturalnej (seks partnerski). Nie ma możliwości zinterpretowania tych wyników jako fałszowania uzależnienia od pornografii. Wyniki potwierdzają model uzależnienia.

10) Różne poziomy narażenia na pornografię i przemoc mają wpływ na nieświadome emocje u mężczyzn (2020)

Komentarze: Ignorowanie Prause i in nieobsługiwany tytuł, autorzy zaakceptowali najbardziej prawdopodobne wyjaśnienie wymienione w Prause i in., 2015: "Prause et al. zasugerował, że to nieoczekiwane odkrycie może być spowodowane efektami przyzwyczajenia, ponieważ uczestnicy, którzy prezentowali obniżony przebieg LPP alwięc uzyskał znacznie wyższy wynik pod względem liczby godzin spędzonych na oglądaniu materiałów pornograficznych ”.

Fragment wspominający Prause i wsp., 2015:

Badania nad właściwościami neuronalnymi problematycznego lub częstego wykorzystywania materiałów pornograficznych są stosunkowo rzadkie. Bezproblemowe lub rzadkie wykorzystywanie materiałów pornograficznych generalnie poprawia przebieg LPP, gdy osoby otrzymują erotyczne informacje wizualne (Prause et al, 2015). Większa amplituda LPP jest wskaźnikiem trwałego przetwarzania bodźców istotnych emocjonalnie i jest markerem znaczenia motywacyjnego (Voon et al., 2014). Natomiast w odniesieniu do efektów ERP związanych z problemami z widzeniem wizualnych bodźców seksualnych, istniejąca literatura ogólnie wykazuje komponent LPP o zmniejszonej amplitudzie. Prause et al. przedstawił osoby, które zgłosiły problematyczne treści pornograficzne lub odmówiły ich użycia z obrazami wywołującymi emocje (w tym wyraźnymi obrazami seksualnymi). Osoby, które zgłosiły problemy z kontrolowaniem wykorzystywania pornografii i które miały silniejsze pragnienie seksu, wykazały niższe amplitudy LPP w odpowiedzi na wyraźne obrazy seksualne. Prause et al. zasugerował, że ten wynik był nieoczekiwany. Liczne badania osób z zachowaniami uzależniającymi wykorzystywały skorelowane zadania emocjonalne. Zazwyczaj badania te wykazały zwiększoną amplitudę LPP, gdy przedstawiane są obrazy substancji wywołującej uzależnienie (Minnix et al., 2013). Prause et al. zasugerował, że to nieoczekiwane odkrycie może być spowodowane efektami przyzwyczajenia, ponieważ uczestnicy, którzy prezentowali obniżony przebieg LPP aluzyskał więc znacznie wyższą liczbę godzin spędzonych na oglądaniu materiałów pornograficznych.