Recenzowane przez krytykę recenzje Steele i wsp., 2013

Tło: Steele i in., 2013 i „Twój mózg na porno - to NIE uzależniające".

W marcu 6th, 2013 David Ley i studiować rzecznika Nicole Prause połączyli siły, aby napisać a Psychology Today post na blogu o Steele i in., 2013 nazywa się "Twój mózg na porno - to NIE uzależniające". Jego oh-tak-chwytliwy tytuł jest mylący, ponieważ nie ma z tym nic wspólnego Twój mózg na porno lub przedstawionej tam neurobiologii. Zamiast tego, post na blogu Davida Leya z marca 2013 r. Ogranicza się do fikcyjnego opisu pojedynczego błędnego badania EEG - Steele i in, 2013.

Pojawił się wpis na blogu Ley Miesiąc 5 zanim Steele i in. został formalnie opublikowany. Miesiąc później (kwiecień 10th) Psychology Today redaktorzy nie opublikowali wpisu na blogu Ley z powodu kontrowersji wokół jego bezpodstawnych roszczeń i odmowy Prause przekazania jej niepublikowanych badań komukolwiek innemu. Dzień Steele i wsp., i jego szeroko zakrojona prasa stała się publiczna, Ley ponownie opublikował swój blog Ley zmienił datę swojego posta na blogu na 25 lipca 2013 r., Ostatecznie zamykając komentarze (Aktualizacja, 2019: David Ley jest obecnie rekompensowany przez xHamster, giganta branży pornograficznej, za promowanie swoich stron internetowych i przekonywanie użytkowników, że uzależnienie od pornografii i uzależnienie od seksu to mity!).

Starannie zaaranżowana kampania PR Prause zaowocowała ogólnoświatowym zasięgiem medialnym ze wszystkimi nagłówkami, w których twierdzono, że uzależnienie od seksu zostało obalone (!). W Wywiady telewizyjne oraz Komunikat prasowy UCLA Nicole Prause złożyła dwa całkowicie nieuzasadnione roszczenia dotyczące jej badania EEG:

  1. Mózgi badanych nie reagowały tak jak inni uzależnieni.
  2. Hiperseksualność (uzależnienie od seksu) najlepiej jest rozumieć jako „wysokie pragnienie”.

Żadne z tych odkryć nie jest w rzeczywistości Steele i in. 2013. W rzeczywistości badanie wykazało dokładne przeciwieństwo tego, co twierdzili Nicole Prause i David Ley:

Co Steele i in., 2013 faktycznie określił jako „odkrycia neurologiczne”:

„Średnia amplituda P300 dla przyjemnego stanu seksualnego wynosiła bardziej pozytywne niż nieprzyjemne i przyjemne warunki nieseksualne ”

Tłumaczenie: Części użytkownicy porno miał większą reaktywność cue (wyższe odczyty EEG) na wyraźne obrazy seksualne w stosunku do neutralnych obrazów. Jest to dokładnie to samo, co to, co się dzieje, gdy narkomani są narażeni na sygnały związane ich uzależnienie.

Co Steele i in., 2013 r. Faktycznie określił jako wyniki „pożądania seksualnego”:

„Większe różnice w amplitudzie P300 w stosunku do przyjemnych bodźców seksualnych w stosunku do bodźców neutralnych były ujemnie związane z miarami pożądania seksualnego, ale nie związane z pomiarami hiperseksualności. ”

Tłumaczenie: Negatywnie oznacza niższe pragnienie. Osoby o większej reaktywności cue do porno miały niższy chęć uprawiania seksu z partnerem (ale nie niższe pragnienie masturbacji). Innymi słowy - osoby z większą aktywacją mózgu i zachciankami na porno wolały masturbować się do porno niż uprawiać seks z prawdziwą osobą.

Razem te dwa Steele i in. odkrycia wskazują na większą aktywność mózgu w stosunku do sygnałów (obrazów pornograficznych), ale mniejszą reaktywność na naturalne nagrody (seks z osobą). Oba są cechami uzależnienia, wskazując zarówno uczulenie, jak i odczulanie.

Podczas gdy osiem recenzowanych artykułów ujawniło prawdę (poniżej), pierwszym ekspertem, który wezwał Prause za jej wprowadzenie w błąd, była emerytowany starszy profesor psychologii John A. Johnson {https://www.psychologytoday.com/blog/the-sexual-continuum/201307/new-brain-study-questions-existence-sexual-addiction/comments#comment-556448}. Komentowanie pod Psychology Today wywiad Prause, John A. Johnson ujawnił prawdę:

"Mój umysł wciąż niepokoi się twierdzeniem Prause, że mózgi jej poddanych nie reagowały na obrazy seksualne, takie jak mózgi narkomanów odpowiadające na ich narkotyki, biorąc pod uwagę, że zgłasza wyższe odczyty P300 dla obrazów seksualnych. Podobnie jak uzależnieni, którzy pokazują kolce P300, gdy są prezentowani z wybranym lekiem. Jak mogła wyciągnąć wniosek, który jest przeciwieństwem rzeczywistych wyników? Myślę, że może to wynikać z jej uprzedzeń - czego się spodziewała.

John Johnson w kolejnym komentarzu:

Mustanski pyta: „Jaki był cel badania?”, A Prause odpowiada: „Nasze badanie przetestowało, czy osoby, które zgłaszają takie problemy [problemy z regulowaniem oglądania erotyki online] wyglądają jak inni uzależnieni z odpowiedzi mózgu na obrazy seksualne”

Ale badanie nie porównywało nagrań mózgowych od osób mających problemy z regulowaniem ich oglądania erotyki w Internecie na nagrania mózgu od osób uzależnionych od narkotyków i nagrań mózgu od niezwiązanej grupy kontrolnej, co byłoby oczywistym sposobem sprawdzenia, czy reakcje mózgu z niespokojnych grupy wyglądają bardziej jak reakcje mózgu uzależnionych lub nie uzależnionych.

Zamiast tego Prause twierdzi, że ich projekt w ramach przedmiotu był lepszą metodą, w której badani stanowią swoistą grupę kontrolną. Dzięki temu projektowi odkryli, że reakcja EEG ich uczestników (jako grupy) na zdjęcia erotyczne była silniejsza niż ich reakcje EEG na inne rodzaje obrazów. Jest to pokazane na wykresie przebiegu liniowego (choć z jakiegoś powodu wykres różni się znacznie od rzeczywistego wykresu w opublikowanym artykule).

Tak więc ta grupa, która zgłasza problemy z regulowaniem oglądania internetowej erotyki, ma silniejszą reakcję EEG na erotyczne obrazy niż inne rodzaje zdjęć. Czy uzależnieni wykazują podobnie silną odpowiedź EEG, kiedy są prezentowani z wybranym lekiem? Nie wiemy Czy normalni, nie uzależnieni ludzie wykazują tak silną reakcję jak grupa niespokojna na erotykę? Znów nie wiemy. Nie wiemy, czy ten wzorzec EEG jest bardziej podobny do wzorców mózgowych uzależnionych lub nieuzależnionych.

Zespół badawczy Prause twierdzi, że jest w stanie wykazać, czy podwyższona odpowiedź EEG ich osobników na erotykę jest uzależniającą odpowiedzią mózgu, czy tylko odpowiedzią mózgu o wysokim libido, poprzez korelację zestawu wyników kwestionariusza z indywidualnymi różnicami w odpowiedzi EEG. Jednak wyjaśnienie różnic w odpowiedzi EEG to inne pytanie niż zbadanie, czy ogólna odpowiedź grupy wydaje się uzależniająca.

Pomijając wiele nieuzasadnionych twierdzeń w prasie, jest to niepokojące Steele i in. przeszedł ocenę wzajemną, jako że padły ofiarą poważnych błędów metodologicznych: 1) heterogeniczny (mężczyźni, kobiety, osoby nieheteroseksualne); 2) nie sprawdzane pod kątem zaburzeń psychicznych lub uzależnień; 3) miało brak grupy kontrolnej do porównania; 4) były kwestionariusze nie zatwierdzono do użytku pornograficznego lub uzależnienia od pornografii (Zobacz także obszerna krytyka YBOP na całkowity demontaż otaczających roszczeń Steele i wsp., 2013).

Zanim przejdziemy do osiem recenzowane analizy Steele i wsp., 2013 zapewniam stan badań w 2020:

Osiem recenzowanych analiz Steele i wsp., 2013

Przez te lata wiele innych badań opartych na neurobiologii zostały opublikowane (MRI, fMRI, EEG, neuropsychologiczne, hormonalne). Wszystkie zapewniają silne wsparcie dla modelu uzależnienia, ponieważ ich odkrycia odzwierciedlają wyniki neurologiczne zgłoszone w badaniach nad uzależnieniem od substancji. Opinie prawdziwych ekspertów na temat uzależnienia od pornografii / seksu można zobaczyć na tej liście 30 ostatnich recenzji i komentarzy do literatury (wszystkie wspierają model uzależnienia).

Siedem z recenzowanych artykułów zdecydowało się przeanalizować, co Steele i in. Rok 2013 faktycznie zgłosił - a nie to, co Prause przedstawiła w swojej kampanii PR. Wszystkie opisują, jak Steele i in. wyniki wspierają model uzależnienia od porno. Prace są zgodne z krytyką YBOP. Trzy z nich opisują wadliwą metodologię badania i bezpodstawne wnioski. Papier # 1 jest poświęcony wyłącznie Steele i in., 2013. Papiery 2-8 zawierają analizę sekcji Steele i in., 2013. Są one wymienione według daty publikacji:

1) "High Desire" lub "Merely" An Addiction? Odpowiedź na Steele i in. autor: Donald L. Hilton, Jr., MD. (2014)

Ważność argumentu zależy od poprawności jego przesłanek. W ostatnim artykule Steele i wsp. Wnioski opierają się na początkowej konstrukcji definicji odnoszących się do „pożądania” i „uzależnienia”. Definicje te opierają się na szeregu założeń i kwalifikacji, których ograniczenia są uznawane przez autorów początkowo, ale niewytłumaczalnie ignorowane w osiąganiu stanowczych wniosków autorów. Jednak stanowczość tych wniosków jest nieuzasadniona, nie tylko ze względu na początkowo problematyczne założenia koncepcyjne, ale także z powodu problematycznej metodologii.

Rozważmy na przykład pojęcie „pożądania seksualnego”. Pierwszy akapit przyznaje, że „pragnienia seksualne muszą być konsekwentnie regulowane w celu zarządzania zachowaniami seksualnymi” i muszą być kontrolowane, gdy są nielegalne (pedofilia) lub niewłaściwe (niewierność). Akapit kończy się wnioskiem, że termin „uzależnienie seksualne” nie opisuje problematycznej istoty per se, lecz opisuje jedynie podzbiór osób o wysokim poziomie pożądania.

Następny akapit odwołuje się do artykułu Winters et al., Który sugeruje, że „rozregulowana seksualność… może być po prostu wskaźnikiem wysokiego pożądania seksualnego i niepokoju związanego z radzeniem sobie z wysokim stopniem seksualnych myśli, uczuć i potrzeb” (Winters, Christoff , & Gorzalka, ). Opiera się na tych założeniach, że Steele i in. następnie kwestionuje model choroby dla tego „cierpienia” związanego z kontrolowaniem „pożądania” seksualnego. Aby porównać różne szablony „pożądania”, jako przykład używany jest oglądanie telewizji u dzieci. Ostatnie dwa zdania w tym akapicie zakładają, że reszta pracy próbuje udowodnić:

Leczenie koncentruje się na zmniejszeniu liczby godzin oglądania telewizji w sposób behawioralny bez nakładania się choroby, takiej jak „uzależnienie od telewizji” i jest skuteczne. Sugeruje to, że podobne podejście może być właściwe w przypadku wysokiego pożądania seksualnego, jeśli proponowany model choroby nie dodaje mocy wyjaśniającej poza jedynie wysokim pożądaniem seksualnym. (Steele, Staley, Fong i Prause, )

Na podstawie tego porównania, pragnienie oglądania telewizji u dzieci i chęć seksu u dorosłych, autorzy rozpoczynają dyskusję na temat potencjałów związanych z wydarzeniami (ERP) i późniejszy opis ich projektu badania, a następnie wyniki i dyskusję, i zwieńczeniem poniższego podsumowania:

Podsumowując, pierwsze pomiary reaktywności neuronalnej na wizualne bodźce seksualne i nieseksualne w próbce zgłaszającej problemy regulujące ich oglądanie podobnych bodźców nie zapewniają wsparcia dla modeli patologicznej hiperseksualności, jak zmierzono za pomocą kwestionariuszy. Konkretnie, różnice w oknie P300 między bodźcami seksualnymi i obojętnymi były przewidywane przez pożądanie seksualne, ale nie przez (z trzech) miar hiperseksualności. (Steele i in., )

Z tym stwierdzeniem autorzy wysuwają założenie, że wysokie pragnienie, nawet jeśli jest problematyczne dla tych, którzy go doświadczają, nie jest patologiczne, bez względu na konsekwencje.

Inni opisali istotne ograniczenia tego badania. Na przykład autorka Nicole Prause stwierdziła w wywiadzie: „Badania nad uzależnieniami od narkotyków, takimi jak kokaina, wykazały spójny schemat reakcji mózgu na obrazy narkotyków, więc przewidzieliśmy, że powinniśmy zobaczyć ten sam schemat u ludzi, którzy zgłaszaj problemy z seksem, jeśli w rzeczywistości jest to uzależnienie ”. John Johnson wskazał na kilka krytycznych problemów związanych z użyciem Dunninga i in. () artykuł, który cytuje jako podstawę do porównania ze Steele i in. papier. Po pierwsze, Dunning i in. w pracy wykorzystano trzy kontrole: abstynentni użytkownicy kokainy, aktualni użytkownicy i kontrole naiwnych leków. Steele i in. papier nie miał żadnej grupy kontrolnej. Po drugie, Dunning i in. W artykule dokonano pomiaru kilku różnych ERP w mózgu, w tym wczesnej negatywnej postawy (EPN), uważanej za odzwierciedlającą wczesną selektywną uwagę, oraz późno dodatniego potencjału (LPP), uważanego za odzwierciedlający dalsze przetwarzanie materiału istotnego motywacyjnie. Ponadto w badaniu Dunninga wyróżniono wczesne i późne komponenty LPP, które miały odzwierciedlać trwałe przetwarzanie. Ponadto Dunning i in. artykuł rozróżniający te różne ERP w abstynentach, obecnie używających i zdrowych grupach kontrolnych. Steele i in. artykuł jednak spojrzał tylko na jeden ERP, p300, który Dunning porównał do wczesnego okna LLP. Steele i in. Autorzy potwierdzili nawet tę krytyczną wadę w projektowaniu: „Inną możliwością jest to, że p300 nie jest najlepszym miejscem do identyfikacji związków z bodźcami motywującymi seksualnie. Nieco późniejszy LPP wydaje się silniej związany z motywacją ”. Steel i in. przyznać, że w rzeczywistości nie są w stanie porównać swoich wyników z Dunning i in. badania, ale ich wnioski skutecznie dokonują takiego porównania. Odnośnie Steele i in. studium, Johnson podsumował: „Pojedyncze istotne statystycznie stwierdzenie nie mówi nic o uzależnieniu. Co więcej, to istotne odkrycie jest ujemny korelacja pomiędzy P300 a pragnieniem seksu z partnerem (r = -0.33), wskazując, że amplituda P300 jest powiązana z niższy pożądanie seksualne; jest to bezpośrednio sprzeczne z interpretacją P300 jako wysoka pragnienie. Nie ma porównań z innymi grupami uzależnionych. Nie ma porównań do grup kontrolnych. Wnioski wyciągnięte przez naukowców są kwantowym skokiem w stosunku do danych, które nie mówią nic o tym, czy ludzie zgłaszający problemy regulujące ich oglądanie obrazów seksualnych mają lub nie mają odpowiedzi mózgowych podobnych do kokainy lub innych rodzajów uzależnionych ”(komunikacja osobista, John A. Johnson, PhD, 2013).

Chociaż inne poważne niedociągnięcia w tym projekcie badania obejmują brak odpowiedniej grupy kontrolnej, niejednorodność badanej próbki oraz brak zrozumienia ograniczeń zdolności P300 do jakościowego i ilościowego rozróżniania i różnicowania między „jedynie wysokim pożądaniem seksualnym” a patologicznie niepożądane kompulsje seksualne, być może najbardziej podstawowa wada dotyczy używania i rozumienia terminu „pragnienie”. Oczywiste jest, że konstruując tę ​​platformę definicji, autorzy minimalizują pojęcie pożądania słowem „tylko”. Pragnienie, związane z systemami biologicznymi w kontekście seksualności, jest złożonym produktem napędów dopaminergicznych śródmózgowia z telencefaliczną mediacją i ekspresją poznawczą i afektywną. Jako podstawowy czynnik istotności w seksie, dopamina jest coraz częściej uznawana za kluczowy element motywacji seksualnej, który został szeroko zachowany w drzewie ewolucyjnym (Pfaus, ). Geny związane zarówno z projektem, jak i wyrażaniem motywacji seksualnej są widoczne we wszystkich grupach i obejmują również złożoność wewnątrzgrupową. Chociaż istnieją oczywiste różnice między płcią, poszukiwaniem pożywienia i innymi zachowaniami, które są niezbędne dla sprawności ewolucyjnej, obecnie wiemy, że istnieją podobieństwa w maszynerii molekularnej, z której emanuje biologicznie korzystne „pożądanie”. Teraz wiemy, że mechanizmy te są zaprojektowane do „uczenia się” w sposób łączący i modulujący neurony. Zgodnie z prawem Hebba: „Neurony, które razem wystrzeliwują, łączą się razem”. Zdaliśmy sobie sprawę ze zdolności mózgu do zmiany jego strukturalnej łączności z uczeniem się z nagrodami we wczesnych badaniach dotyczących uzależnienia od narkotyków, ale teraz widzieliśmy neuronalne uczenie się oparte na nagrodach z tak pozornie różnorodnymi naturalnymi pragnieniami związanymi z seksem i głodem soli.

Definicje dotyczące pragnienia są tutaj ważne; Istotność biologiczna lub „pragnienie” to jedno, podczas gdy „pragnienie” uważamy za bardziej złowrogie implikacje, ponieważ jest ono używane w literaturze dotyczącej uzależnienia od narkotyków i nawrotów. Dowody wskazują, że pragnienia związane z apetytem na niezbędne biologicznie produkty, takie jak sól i płeć, wywołują deprywację, po której następuje nasycenie, proces neuroplastyczny obejmujący przebudowę i arborizację połączeń neuronowych (Pitchers et al., ; Roitman i in., ). W szczególności, rozpaczliwe pragnienie jest wywołane przez pragnienie stanów związanych z warunkami, które zwiastują możliwą śmierć organizmu, taką jak niedobór soli, co skłania zwierzę do zaspokojenia i uniknięcia śmierci. Co ciekawe, uzależnienie od narkotyków u ludzi może wpływać na porównywalne pragnienie prowadzące do podobnej desperacji, by zaspokoić pomimo ryzyka śmierci, odwrócenie tego popędu żywiołów. Podobne zjawisko występuje również w przypadku uzależnień naturalnych, takich jak osobnik z chorobliwą otyłością i ciężką chorobą serca, które nadal spożywają dietę wysokotłuszczową lub z uzależnieniem seksualnym, kontynuując przypadkowe akty seksualne z nieznajomymi pomimo podwyższonego prawdopodobieństwa nabycia choroby przenoszone drogą płciową, takie jak HIV i zapalenie wątroby. Te zestawy genów napędzające kaskady sygnalizacyjne istotne dla tej zagadki głodu są identyczne zarówno dla uzależnienia od narkotyków, jak i najbardziej podstawowych naturalnych zachcianek, soli, wspierają porwanie, uzurpacyjną rolę uzależnienia (Liedtke i in., ). Lepiej też rozumiemy, w jaki sposób złożone systemy związane z tymi zmianami i wpływające na nie obejmują genetyczne przełączniki molekularne, produkty i modulatory, takie jak DeltaFosB, oreksyna, Cdk5, regulowane przez regulator plastyczności cytoszkieletu (ARC), regulowane prążkowato białkowe fosfatazy tyrozynowe (ARC), KROK) i inne. Jednostki te tworzą złożoną kaskadę sygnalizacji, która jest niezbędna do uczenia się neuronów.

To, czego doświadczamy afektywnie jako „pragnienie” lub bardzo „wysokie pragnienie”, jest produktem impulsu śródmózgowiowego i podwzgórzowego, który projektuje, uczestniczy i jest częścią przetwarzania korowego wynikającego z tej zbieżności świadomych i nieświadomych informacji. Jak wykazaliśmy w naszym ostatnim dokumencie PNAS, te naturalne stany pragnienia „prawdopodobnie odzwierciedlają uzurpację ewolucyjnych systemów starożytnych o wysokiej wartości przetrwania poprzez zaspokojenie współczesnych odpustów hedonicznych” (Liedtke i in., , PNAS), w tym, że odkryliśmy, że te same pożądane zestawy genów były wcześniej związane z uzależnieniem od kokainy i opiatów. Kognitywna ekspresja tego „pragnienia”, skupienie się na uzyskaniu nagrody, „pragnienie” ponownego zaspokojenia, jest jedynie świadomą „korową” ekspresją głęboko osadzonego i phololgenetycznie prymitywnego napędu pochodzącego z osi podwzgórzowo-śródmózgowia. Kiedy dochodzi do niekontrolowanego i - gdy wyrażone - destrukcyjne pragnienie nagrody, jak rozdzielić włosy neurobiologiczne i nazwać je „jedynie” wysokim pożądaniem, a nie uzależnieniem?

Druga kwestia dotyczy niezmienności. Nigdzie w Steele et al. Czy jest dyskusja, dlaczego te osoby mają „wysokie pragnienia”. Czy tak się urodzili? Jaka jest rola środowiska, jeśli w ogóle, w aspekcie jakościowym i ilościowym tego pragnienia? Czy uczenie się może wpływać na pożądanie przynajmniej w części tej raczej niejednorodnej badanej populacji? (Hoffman & Safron, ). Z punktu widzenia autorów w tym zakresie brakuje zrozumienia procesu stałej modulacji zarówno na poziomie komórkowym, jak i makroskopowym. Wiemy na przykład, że te mikrostrukturalne zmiany obserwowane podczas uczenia się neuronów są również związane ze zmianami makroskopowymi. Liczne badania potwierdzają znaczenie plastyczności, jak wielu przekonująco argumentowało: `` Wbrew założeniom, że zmiany w sieciach mózgowych są możliwe tylko w krytycznych okresach rozwoju, współczesna neuronauka przyjmuje koncepcję trwale plastycznego mózgu '' (Draganski i May, ); „Obrazowanie ludzkiego mózgu zidentyfikowało zmiany strukturalne w istocie szarej i białej, które zachodzą podczas uczenia się… uczenie się kształtuje strukturę mózgu” (Zatorre, Field i Johansen-Berg, ).

Na koniec rozważ ponownie określenie autora „tylko wysokie pożądanie seksualne”. Georgiadis () ostatnio zasugerowali centralną rolę dopaminergiczną u ludzi w tym szlaku śródmózgowia do prążkowia. Ze wszystkich naturalnych nagród, orgazm seksualny obejmuje najwyższy skok dopaminy w prążkowiu, z poziomem do 200% wartości wyjściowej (Fiorino i Phillips, ), która jest porównywalna z morfiną (Di Chiara & Imperato, ) w modelach eksperymentalnych. Banalizowanie, minimalizowanie i de-patologizowanie seksualności kompulsywnej polega na niezrozumieniu centralnej biologicznej roli seksualności w ludzkiej motywacji i ewolucji. Dowodzi to naiwności w odniesieniu do tego, co jest obecnie przyjętym zrozumieniem aktualnej neuronauki nagrody, w tym sensie, że pożądanie seksualne jest nieodłączne, niezmienne i wyjątkowo odporne na możliwość zmiany jakościowej lub ilościowej. Jednak jeszcze bardziej krytycznie, jak ilustruje Steele i in. papier jest taki, że ten krótkowzroczny dogmat nie rozumie prawdy, którą neuronauka mówi nam teraz, że „wysokie pragnienie”, gdy powoduje kompulsywne, niepożądane i destrukcyjne zachowanie, jest „jedynie” uzależnieniem.

Referencje

  • Di Chiara G, Imperato A. Leki nadużywane przez ludzi preferencyjnie zwiększają stężenia synaptycznej dopaminy w mezolimbicznym systemie swobodnie poruszających się szczurów. Materiały z Narodowej Akademii Nauk. 1988;85(14): 5274-5278. [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed]

  • Draganski B, maj A. Zmiany strukturalne wywołane treningiem w dorosłym mózgu człowieka. Behavioral Brain Research. 2008;192(1): 137-142. [PubMed]

  • Dunning J. P, Parvaz M. A, Hajcak G, Maloney T, Alia-Klein N, Woicik P. A, i in. Zmotywowana uwaga na kokainę i sygnały emocjonalne u abstynentów i obecnych użytkowników kokainy: badanie ERP. European Journal of Neuroscience. 2011;33(9): 1716-1723. [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed]

  • Fiorino D. F, Phillips AG Dynamiczne zmiany w jądrze odkładają wypływ dopaminy podczas efektu Coolidge'a u samców szczurów. Journal of Neuroscience. 1997;17(12): 4849-4855. [PubMed]

  • Georgiadis JR Robi to… dziko? O roli kory mózgowej w aktywności seksualnej człowieka. Socioaffective Neuroscience and Psychology. 2012;2: 17337. [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed]

  • Hoffman H, Safron A. Wstępny artykuł wstępny do „Neurobiologii i ewolucyjnego pochodzenia uczenia się seksualnego” Socioaffective Neuroscience and Psychology. 2012;2: 17415. [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed]

  • Liedtke W. B, McKinley M. J, Walker L. L, Zhang H, Pfenning A. R, Drago J, et al. Relacja genów uzależnień do zmian w genie podwzgórza podtrzymujących genezę i zaspokojenie klasycznego instynktu, apetytu sodu. Materiały z Narodowej Akademii Nauk. 2011;108(30): 12509-12514. [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed]

  • Pfaus JG Dopamina: Pomaga mężczyznom kopulować przez co najmniej 200 milionów lat. Behawioralna neuronauka. 2010;124(6): 877-880. [PubMed]

  • Miotacze K. K, Balfour M. E, Lehman M. N, Richtand N. M, Yu L, Coolen LM Neuroplastyczność w układzie mezolimbicznym wywołana naturalną nagrodą i późniejszą abstynencją nagrody. Psychiatria biologiczna. 2010;67: 872-879. [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed]

  • Roitman M. F, Na E, Anderson G, Jones T. A, Berstein IL Indukcja apetytu na sól zmienia morfologię dendrytyczną jądra półleżącego i uwrażliwia szczury na amfetaminę. Journal of Neuroscience. 2002;22(11): RC225: 1 – 5. [PubMed]

  • Steele V. R, Staley C, Fong T, Prause N. Pożądanie seksualne, a nie hiperseksualność, jest związane z reakcjami neurofizjologicznymi wywoływanymi przez obrazy seksualne. Socioaffective Neuroscience and Psychology. 2013;3: 20770. [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed]

  • Winters J, Christoff K, Gorzalka BB Rozregulowana seksualność i wysokie pożądanie seksualne: wyraźne konstrukcje? Archiwa zachowań seksualnych. 2010;39(5): 1029-1043. [PubMed]

  • Zatorre R. J, Field R. D, Johansen-Berg H. Plasticity w kolorze szarym i białym: Neuroobrazowanie zmian w strukturze mózgu podczas uczenia się. Natura Neuroscience. 2012;15: 528-536. [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed]

2) Neuronalne korelacje reaktywności sygnałów cielesnych u osób z kompulsywnymi zachowaniami seksualnymi i bez nich (2014)

Fragment krytyki Steele i in., 2013 (cytowanie 25 jest Steele i in.)

Nasze wyniki sugerują, że aktywność dACC odzwierciedla rolę pożądania seksualnego, które może mieć podobieństwo do badania P300 w tematach CSB skorelowanych z pragnieniem [25]. Pokazujemy różnice między grupą CSB a zdrowymi ochotnikami, podczas gdy poprzednie badanie nie miało grupy kontrolnej. Porównanie obecnego badania z poprzednimi publikacjami w CSB, koncentrujące się na MRI dyfuzji i P300, jest trudne z uwagi na różnice metodologiczne. Badania nad P300, potencjałem związanym z wydarzeniem, używanym do badania tendencyjności uwagi w zaburzeniach związanych z używaniem substancji, wykazują podwyższone środki w odniesieniu do stosowania nikotyny [54]alkohol [55]i opiaty [56], z pomiarami często skorelowanymi z indeksami głodu. P300 jest również powszechnie badany w zaburzeniach związanych z używaniem substancji przy użyciu dziwacznych zadań, w których cele o niskim prawdopodobieństwie często są mieszane z wysokim prawdopodobieństwem, gdy nie są obiektem docelowym. Metaanaliza wykazała, że ​​osoby z zaburzeniami stosowania substancji i ich nie dotkniętymi członkami rodziny miały zmniejszoną amplitudę P300 w porównaniu do zdrowych ochotników [57]. Odkrycia te sugerują, że zaburzenia związane z używaniem substancji mogą charakteryzować się upośledzonym przydziałem zasobów uwagi do informacji poznawczych związanych z zadaniami (cele nielekowe) ze zwiększoną tendencją do zwracania uwagi na sygnały narkotykowe. Spadek amplitudy P300 może być również markerem endofenotypowym zaburzeń związanych z używaniem substancji. Badania potencjałów związanych ze zdarzeniami skupiające się na znaczeniu motywacyjnym sygnałów kokainy i heroiny dodatkowo wskazują na nieprawidłowości w późnych komponentach ERP (> 300 milisekund; późny potencjał pozytywny, LPP) w regionach czołowych, co może również odzwierciedlać głód i alokację uwagi [58]-[60]. Uważa się, że LPP odzwierciedla zarówno wczesne wychwycenie uwagi (400 do 1000 msec), jak i późniejsze przetwarzanie motywacyjnie znaczących bodźców. Osoby z zaburzeniem używania kokainy wykazywały podwyższone wartości wczesnego LPP w porównaniu ze zdrowymi ochotnikami, co sugeruje rolę wczesnego uważnego uchwycenia umotywowanej uwagi wraz z osłabioną reakcją na przyjemne bodźce emocjonalne. Jednak późne pomiary LPP nie różniły się istotnie od zdrowych ochotników [61]. Uważa się, że generatory potencjału związanego z wydarzeniem P300 dla reakcji związanych z celami to kora ciemieniowa i koliste [62]. Zatem zarówno aktywność dACC w obecnym badaniu CSB, jak i aktywność P300 zgłoszona w poprzednim badaniu CSB mogą odzwierciedlać podobne podstawowe procesy przechwytywania uwagi. Podobnie, oba badania pokazują korelację między tymi miarami a zwiększonym pożądaniem. Tutaj sugerujemy, że aktywność dACC koreluje z pożądaniem, co może odzwierciedlać wskaźnik głodu, ale nie koreluje z lubieniem sugerującym motywacyjny model uzależnień.

3) Neuroscience of Internet Pornography Addiction: Przegląd i aktualizacja (2015)

Fragment krytyki Steele i in, 2013 (cytat 303):

Badanie EEG dotyczące osób narzekających na problemy regulujące ich oglądanie pornografii internetowej donosiło o reaktywności neuronalnej na bodźce seksualne [303]. Badanie miało na celu zbadanie związku między amplitudami ERP podczas oglądania obrazów emocjonalnych i seksualnych a miarami kwestionariusza hiperseksualności i pożądania seksualnego. Autorzy doszli do wniosku, że brak korelacji między wynikami z kwestionariuszy dotyczących hiperseksualności a średnimi amplitudami P300 podczas oglądania obrazów seksualnych "nie zapewnia wsparcia dla modeli patologicznego hiperseksualności" [303] (str. 10). Jednak brak korelacji może być lepiej wyjaśniony przez wątpliwe błędy w metodologii. Na przykład w badaniu wykorzystano niejednorodną pulę tematyczną (mężczyźni i kobiety, w tym nieheteroseksualni 7). Badania reaktywności sygnalizacji porównujące reakcję mózgu osób uzależnionych na zdrowe kontrole wymagają homogenicznych osobników (ta sama płeć, podobny wiek), aby uzyskać prawidłowe wyniki. Specyficzne dla badań nad uzależnieniem od pornografii, jest dobrze ustalone, że mężczyźni i kobiety różnią się znacznie w odpowiedziach mózgowych i autonomicznych na identyczne wizualne bodźce seksualne [304, 305, 306]. Ponadto dwa z kwestionariuszy przesiewowych nie zostały zatwierdzone dla uzależnionych użytkowników IP, a badani nie byli poddawani badaniom przesiewowym pod kątem innych objawów uzależnień lub zaburzeń nastroju.

Co więcej, omówiono w podsumowaniu wniosek "Wpływ na zrozumienie hiperseksualności jako wysokiego pożądania, a nie nieuporządkowania" [303] (str. 1) wydaje się nie na miejscu, biorąc pod uwagę odkrycie badania, że ​​amplituda P300 była ujemnie skorelowana z pragnieniem seksu z partnerem. Jak wyjaśniono w Hiltonie (2014), odkrycie to „bezpośrednio zaprzecza interpretacji P300 jako wysokiego pożądania” [307]. Analiza Hilton dodatkowo sugeruje, że brak grupy kontrolnej i niezdolność technologii EEG do rozróżniania "wysokiego pożądania seksualnego" i "przymusu seksualnego" powoduje, że Steele i in. ustalenia nie do interpretacji [307].

Na koniec, znaczące odkrycie papieru (wyższa amplituda P300 do obrazów seksualnych, w stosunku do neutralnych obrazów) poświęcono minimalnej uwagi w sekcji dyskusyjnej. Jest to nieoczekiwane, ponieważ często spotykane odkrycie u uzależnionych od substancji i Internetu to zwiększona amplituda P300 w stosunku do bodźca obojętnego po ekspozycji na wizualne sygnały związane z ich uzależnieniem [308]. W rzeczywistości Voon i in. [262] poświęciłem część ich dyskusji, analizując ustalenia P300 z tego wcześniejszego badania. Voon i in. pod warunkiem wyjaśnienia znaczenia P300 nie zawartego w dokumencie Steele, w szczególności w odniesieniu do ustalonych modeli uzależnień, zawarcia,

„Tak więc zarówno aktywność dACC w obecnym badaniu CSB, jak i aktywność P300 odnotowano w poprzednim badaniu CSB[303] mogą odzwierciedlać podobne podstawowe procesy przechwytywania uwagi. Podobnie, oba badania wykazują korelację między tymi środkami a zwiększonym pożądaniem. Sugerujemy tutaj, że aktywność dACC koreluje z pragnieniem, które może odzwierciedlać wskaźnik głodu, ale nie koreluje z upodobaniem sugerującym model uzależnienia od zachęt. ”[262] (str. 7)

Tak więc, podczas gdy ci autorzy [303] twierdzili, że ich badania obaliły zastosowanie modelu uzależnień do CSB, Voon et al. założyli, że autorzy ci dostarczyli dowody na poparcie wspomnianego modelu.

5) Świadome i nieświadome miary emocji: czy zmieniają się z częstotliwością wykorzystywania pornografii? (2017)

KOMENTARZE YBOP: To badanie 2017 EEG na temat użytkowników pornografii cytowało badania 3 Nicole Prause EEG. Autorzy uważają, że wszystkie badania EEG 3 Prause rzeczywiście wykazały znieczulenie lub przyzwyczajenie u częstych użytkowników porno (co często ma miejsce w przypadku uzależnienia). To jest dokładnie to, co zawsze twierdził YBOP (wyjaśniono w tej krytyce: Krytyka: List do redakcji „Prause et al. (2015) najnowsze fałszowanie prognoz uzależnień ” 2016).

W poniższych fragmentach cytaty z 3 wskazują na następujące badania EEG Nicole Prause (#14 to Steele i in, 2013):

  • 7 - Prause, N .; Steele, VR; Staley, C .; Sabatinelli, D. Późny pozytywny potencjał do wyraźnych obrazów seksualnych związanych z liczbą partnerów seksualnych. Soc. Cogn. Oddziaływać. Neurosc. 2015, 10, 93-100.
  • 8 - Prause, N .; Steele, VR; Staley, C .; Sabatinelli, D .; Hajcak, G. Modulacja późnych pozytywnych potencjałów za pomocą obrazów seksualnych u użytkowników problemowych i kontroli niespójnych z "uzależnieniem od porno". Biol. Psychol. 2015, 109, 192-199.
  • 14 - Steele, VR; Staley, C .; Fong, T .; Prause, N.. Pożądanie seksualne, a nie hiperseksualność, wiąże się z reakcjami neurofizjologicznymi wywołanymi obrazami seksualnymi. Socioaffect. Neurosci. Psychol. 2013, 3, 20770

Fragmenty opisujące Steele i in, 2013:

Zdarzenia związane z wydarzeniami (ERP) często były wykorzystywane jako fizjologiczna miara reakcji na sygnały emocjonalne, np. [24]. Badania wykorzystujące dane ERP koncentrują się na późniejszych efektach ERP, takich jak P300 [14] i potencjał późno pozytywny (LPP) [7, 8] podczas badania osób, które oglądają pornografię. Te późniejsze aspekty przebiegu ERP zostały przypisane do procesów poznawczych, takich jak uwaga i pamięć robocza (P300) [25] a także długotrwałe przetwarzanie bodźców istotnych emocjonalnie (LPP) [26]. Steele i in. [14] wykazali, że duże różnice w P300 obserwowane między oglądaniem obrazów o wyraźnym charakterze seksualnym w stosunku do obrazów neutralnych były negatywnie związane z pomiarami pożądania seksualnego i nie miały wpływu na hiperseksualność uczestników. Autorzy zasugerowali, że to negatywne odkrycie było najprawdopodobniej spowodowane tym, że pokazane obrazy nie mają żadnego nowego znaczenia dla puli uczestników, ponieważ wszyscy uczestnicy zgłaszali oglądanie dużych ilości materiałów pornograficznych, w konsekwencji prowadząc do tłumienia składnika P300. Autorzy zasugerowali, że być może spojrzenie na późniejszy LPP może dostarczyć bardziej użytecznego narzędzia, ponieważ wykazano, że indeksuje ono procesy motywacyjne. Badania na temat wpływu pornografii na LPP wykazały, że amplituda LPP jest ogólnie mniejsza u uczestników, którzy zgłaszają wyższe pożądanie seksualne i problemy regulujące oglądanie materiału pornograficznego [7, 8]. Wynik ten jest nieoczekiwany, ponieważ wiele innych badań dotyczących uzależnień wykazało, że gdy przedstawiono emocje związane z cue, osoby, które zgłaszają problemy z negocjowaniem swoich nałogów, zwykle wykazują większe przebiegi LPP, gdy prezentują obrazy swojej konkretnej substancji indukującej uzależnienie [27]. Prause i in. [7, 8] przedstawia sugestie, dlaczego wykorzystanie pornografii może skutkować mniejszymi efektami LPP, sugerując, że może to być efekt przyzwyczajenia, ponieważ ci uczestnicy badania zgłaszającego nadużycie materiału pornograficznego uzyskali znacznie wyższą liczbę godzin spędzanych na oglądaniu materiałów pornograficznych .

----

Badania konsekwentnie wykazują fizjologiczną redukcję w przetwarzaniu treści apetycznych z powodu przyzwyczajenia u osób, które często szukają materiału pornograficznego [3, 7, 8]. Autorzy twierdzą, że ten efekt może odpowiadać zaobserwowanym wynikom.

----

Przyszłe badania mogą wymagać użycia bardziej aktualnej standardowej bazy danych obrazów, aby uwzględnić zmiany kultur. Ponadto, być może wysoki odsetek użytkowników porno zmniejszył ich reakcje seksualne podczas badania. To wyjaśnienie zostało przynajmniej wykorzystane przez [7, 8] aby opisać ich wyniki, które wykazały słabszą motywację podejścia indeksowaną przez mniejszy LPP (potencjał późnego pozytywu) amplitudę do erotycznych obrazów osób zgłaszających niekontrolowane użycie pornografii. Okazało się, że amplitudy LPP zmniejszają się po celowej regulacji w dół [62, 63]. Dlatego też zahamowany LPP do obrazów erotycznych może odpowiadać za brak znaczących efektów stwierdzonych w niniejszym badaniu w różnych grupach dla stanu "erotycznego".

----

6) Mechanizmy neurokognitywne w zaburzeniach kompulsywnego zachowania seksualnego (2018).

Fragmenty analizujące Steele i in., 2013 (który jest cytatem 68):

Klucken i współpracownicy zaobserwowali ostatnio, że uczestnicy z CSB w porównaniu z uczestnikami nie wykazywali większej aktywacji ciała migdałowatego podczas prezentacji uwarunkowanych wskazówek (kolorowe kwadraty) przewidujących erotyczne zdjęcia (nagrody) [66]. Wyniki te są podobne do tych z innych badań oceniających aktywację ciała migdałowatego u osób z zaburzeniami używania substancji oraz mężczyzn z CSB obserwujących seksualnie wyraźne klipy wideo [1, 67]. Uśpiewać EEG, Steele i współpracownicy zaobserwowali wyższą amplitudę P300 w stosunku do obrazów seksualnych (w porównaniu z obrazami neutralnymi) wśród osób, które same zidentyfikowały jako mające problemy z CSB, rezonując z wcześniejszymi badaniami przetwarzania wizualnych sygnałów narkotykowych w narkomanii [68, 69].

Komentarze YBOP: W powyższym fragmencie mówią o tym autorzy obecnego przeglądu Steele i in odkrycia wskazują na reaktywność sygnalizacyjną u częstych użytkowników porno. Jest to zgodne z modelem uzależnienia, a reaktywność na sygnał jest markerem neurofizjologicznym uzależnienia. Podczas Steele i in. rzeczniczka Nicole Prause twierdziła, że ​​odpowiedź mózgu badanych różniła się od innych typów uzależnionych (kokaina była przykładem podawanym przez Prause) - nie było to prawdą i nie było nigdzie w raporcie Steele i in, 2013

-----

Ponadto przyzwyczajenie może zostać ujawnione poprzez zmniejszoną wrażliwość na nagrody na zwykle najistotniejsze bodźce i może wpływać na reakcje nagrody na bodźce seksualne, w tym na oglądanie pornografii i współżycie seksualne [1, 68]. Habituacja jest również związana z uzależnieniami od substancji i zachowania [73-79].

Komentarze YBOP: W powyższym fragmencie powołujemy się na autorów tego przeglądu Steele i in znalezienie większa reaktywność cue do porno związany z mniejsze pragnienie seksu z partnerem (ale nie niższe pragnienie masturbacji do porno). Innymi słowy - osoby z większą aktywacją mózgu i pragnieniami związanymi z pornografią wolały masturbować się do pornografii niż uprawiać seks z prawdziwą osobą. Oznacza to mniejszą wrażliwość na „seks partnerski”, który jest „zwykle istotnymi bodźcami”. Razem te dwie Steele i in. odkrycia wskazują na większą aktywność mózgu na sygnały (obrazy porno), ale mniejszą reaktywność na nagrody naturalne (seks z osobą). Obie są cechami uzależnienia.

7) Internetowe uzależnienie od pornografii: Co wiemy i czego nie robimy - systematyczny przegląd (2019)

Fragment krytyki Steele i in., 2013 (cytat 105 is Steele i in.)

Dowody na aktywność neuronalną sygnalizującą pożądanie są szczególnie widoczne w korze przedczołowej [101] i ciało migdałowate [102,103], będąc dowodem uczulenia. Aktywacja w tych regionach mózgu przypomina finansową nagrodę [104] i może mieć podobny wpływ. Co więcej, istnieją wyższe odczyty EEG u tych użytkowników, a także zmniejszone pragnienie seksu z partnerem, ale nie w przypadku masturbacji do pornografii [105], co odzwierciedla również różnicę w jakości montażu [8]. Można to uznać za oznakę odczulania. Jednak badania Steele'a zawierają kilka wad metodologicznych do rozważenia (heterogeniczność przedmiotu, brak badań przesiewowych w kierunku zaburzeń psychicznych lub uzależnień, brak grupy kontrolnej i stosowanie kwestionariuszy niepotwierdzonych do użytku pornograficznego) [106]. Badanie Prause [107], tym razem z grupą kontrolną, zreplikowano te same odkrycia. Rola reakcji reaktywności i pożądania w rozwoju uzależnienia cyberseksu została potwierdzona u kobiet heteroseksualnych [108] i homoseksualne męskie próbki [109].