Analiza badania Joshuy Grubbsa: „Samoidentyfikacja jako uzależniona od pornografii: badanie roli pornografii, religijności i moralnej niezgodności (Grubbs i in., 2019)
W przeciwieństwie do spinów, jest to pierwsze badanie przeprowadzone przez Joshuę Grubbsa, które skorelowało każdą zmienną z „wiarą siebie w uzależnienie od pornografii”
W ciągu ostatnich kilku lat dr Joshua Grubbs ma autor pochopnych badań skorelowanie religijności użytkowników pornografii, godzin używania pornografii i moralnej dezaprobaty z całkowitym wynikiem na kwestionariuszu 9 „The Cyber Pornography Use Inventory” (CPUI-9). W strategiczna decyzja, która doprowadziła do znacznego zamieszania i spowolnienia programu, Grubbs odnosi się do tematu łączny wynik CPUI-9 jako „postrzegane uzależnienie od pornografii”. Zastąpienie niewłaściwego „postrzeganego uzależnienia” przez „Całkowity wynik CPUI-9” daje fałszywe wrażenie, że CPUI-9 magicznie ocenia stopień, w jakim podmiot po prostu „wierzy”, że jest uzależniony (zamiast oceniać oznaki i symptomy rzeczywisty uzależnienie). Żaden kwestionariusz tego nie potrafi, a już na pewno nie CPUI-9. Fakt ten jest tracony w tłumaczeniu w badaniach Grubbsa i tweetach z powodu częstego powtarzania wprowadzającego w błąd deskryptora „postrzegane uzależnienie” zamiast dokładnej, pozbawionej spinów etykiety: „całkowity wynik CPUI-9”.
CPUI-9 jest poniżej. (Każde pytanie jest oceniane za pomocą skali Likerta 1 do 7, przy czym 1 jest „wcale nie, ”A 7 jest„niezwykle. ”) Istnieją dwa klucze do zrozumienia rozgrywanych gier:
(1) Tylko pytanie #1 ocenia samoidentyfikację jako uzależniony od porno, co oznacza, że CPUI-9 nie ocenia spostrzegany uzależnienie od pornografii.
(2) Pytania dotyczące emocjonalnego niepokoju 3 (ocena winy i wstydu) wypaczają wyniki, dzięki czemu religijni użytkownicy porno uzyskują znacznie wyższe wyniki. Tego typu pytań dotyczących winy i wstydu nie ma w żadnej innej ocenie uzależnienia.
Postrzegana sekcja kompulsywności
- Uważam, że jestem uzależniony od pornografii internetowej.
- Nie mogę powstrzymać korzystania z pornografii online.
- Nawet jeśli nie chcę oglądać pornografii w Internecie, czuję do niej ciągłość
Sekcja Pozyskiwania Dostępu
- Czasami staram się ustawić harmonogram, aby móc być sam w celu oglądania pornografii.
- Nie chciałem spotykać się z przyjaciółmi ani uczestniczyć w niektórych funkcjach towarzyskich, aby mieć możliwość oglądania pornografii.
- Odłożyłem ważne priorytety, aby oglądać pornografię.
Emocjonalna sekcja cierpienia
- I wstydzić się po obejrzeniu pornografii online.
- I być w depresji po obejrzeniu pornografii online.
- I czuć się chory po obejrzeniu pornografii online.
Jak widać, CPUI-9 nie potrafi odróżnić rzeczywistego uzależnienia od pornografii od „wiary” w uzależnienie od pornografii. Badani nigdy nie „określili siebie jako uzależnionych od porno” w żadnym badaniu Grubbsa. Po prostu odpowiedzieli na 9 pytań powyżej i uzyskali łączny wynik, który Grubbs błędnie określa jako „postrzegane uzależnienie od porno”.
Ponieważ leniwi dziennikarze i nieświadoma opinia publiczna wierzyli, że badania Grubbsa oceniają „wiarę w uzależnienie od pornografii”, stół został przygotowany do generowania wypaczonych wyników
Dr Grubbs postanowił udowodnić, że religijność była głównym predyktorem „wierzenia, że jesteś uzależniony od pornografii”. On i jego zespół badaczy badali 3 raczej duże, różnorodne próbki (męskie, żeńskie itp.). Tym razem jednak nie polegał na swoim CPUI-9, który zawiera pytania o „poczucie winy i wstyd / emocjonalność” 3 zwykle nie występuje w instrumentach nałogowych - i które zniekształcają wyniki, powodując, że religijni użytkownicy pornografii uzyskują wyższe i niereligijne osoby, które uzyskują niższy wynik niż osoby na standardowych instrumentach oceny uzależnień. Zamiast tego zespół Grubbsa zadał 2 bezpośrednie pytania tak / nie użytkownikom pornografii („Uważam, że jestem uzależniony od pornografii internetowej. ""Nazwałbym siebie uzależnionym od pornografii internetowej") I porównał wyniki z wynikami na kwestionariuszu" moralnej dezaprobaty ".
Po dziewięciu latach i wielu badaniach opartych na CPUI-9, Grubbs ostatecznie skorelował „przekonanie, że jest się uzależnionym od pornografii” ze swoim zwykłym zestawem zmiennych: „godziny korzystania z pornografii”, „religijność” i „moralna dezaprobata wobec korzystania z pornografii”. Obecne badanie Grubbsa wykazało, że „samoidentyfikacja jako uzależnionego od pornografii” najsilniej koreluje z godzinami używania pornografii, a tym bardziej z dezaprobatą moralną, a wcale nie z religijnością.
Pytania 3 Emocional Distress bardzo zniekształcają wyniki każdego badania CPUI-9
Oto kilka nagłówków pochodzących z tego badania:
- Oglądanie porno jest OK. Wiara w uzależnienie porno nie jest
- Postrzegane uzależnienie od porno jest bardziej szkodliwe niż samo korzystanie z pornografii
- Przekonanie, że masz uzależnienie od pornografii, jest przyczyną problemu z twoimi porno, znaleziono badania
W badaniach CPUI-9 korelacja z "religijnością" Kwota produktów: Wyniki CPUI-9.
Wynik CPUI-9
Nawet gorzej,
Jakie relacje rzeczywiście przedstawiły badania Grubbsa? Łączne wyniki CPUI-9 były związane z religijnością (patrz następna sekcja, dlaczego tak jest), ale również związane z „godzinami porno oglądanymi tygodniowo”. W niektórych badaniach Grubbsa nieco silniejsza korelacja wystąpiła z religijnością, w innych silniejsza korelacja wystąpiła z godzinami używania pornografii.
Media chwyciły się korelacji między religijnością a całkowitą punktacją CPUI-9 (obecnie mylnie nazywaną „postrzeganym uzależnieniem”), a tym samym dziennikarze przekształcili to odkrycie w „tylko osoby religijne uwierzyć są uzależnieni od porno ”. Media zignorowały równie silną korelację między wynikami CPUI-9 a godzinami używania pornografii i wypompowały setki niedokładnych artykułów …….
Mówiąc prościej - uzależnienie od pornografii było związane z psychologicznym cierpieniem (podobnie jak godziny używania pornografii). Było to badanie podłużne i wykazało, że ten związek między używaniem porno a cierpieniem psychicznym utrzymywał się przez rok.
Niezależnie od tego, jak mylące, „postrzegane uzależnienie od pornografii” przemawiało do głównego nurtu i rozpowszechniało się w mediach. Wszyscy przypuszczali, że Grubbs wymyślił sposób na odróżnienie „uzależnienia” od „wiary w uzależnienie”. Właśnie nadał mylący tytuł inwentarzowi pornograficznemu, CPUI-9. Niemniej jednak artykuły oparte na różnych badaniach CPUI-9 podsumowały te ustalenia jako:
- Wiara w uzależnienie od pornografii jest źródłem twoich problemów, a nie pornografii.
- Religijni użytkownicy pornografii nie są tak naprawdę uzależnieni od pornografii (nawet jeśli osiągają wysokie wyniki na Grubbs CPUI-9) - po prostu wstydzą się.
Nawet praktykujący byli łatwo wprowadzani w błąd, ponieważ niektórzy klienci naprawdę do wierzą, że ich wykorzystanie pornografii jest bardziej destrukcyjne i patologiczne, niż sądzą ich terapeuci. Terapeuci ci założyli, że test Grubbsa w jakiś sposób odizolował tych błędnych klientów, gdy tego nie zrobili.
Jak mówi powiedzenie: „Jedynym lekarstwem na złą naukę jest więcej nauki” rozważny sceptycyzm o swoich przypuszczeniach i zastrzeżeniach dotyczących bezpodstawnych twierdzeń, że jego instrument CPUI-9 mógł rzeczywiście odróżnić "postrzegane uzależnienie od pornografii" od autentycznego problemu używania pornografii, dr Grubbs zrobił to, co słuszne, jako naukowiec. Wstępnie zarejestrował badanie, aby bezpośrednio sprawdzić swoje hipotezy / założenia. Rejestracja wstępna jest zdrową praktyką naukową, która uniemożliwia badaczom zmianę hipotez po zebraniu danych.
Wyniki zaprzeczyły zarówno jego wcześniejszym wnioskom, jak i memowi ("uzależnienie od pornografii to po prostu wstyd"), że prasa pomogła w popularyzacji.
Dr Grubbs postanowił udowodnić, że religijność była głównym predyktorem „wierzenia, że jesteś uzależniony od pornografii”. On i jego zespół badaczy badali 3 raczej duże, różnorodne próbki (męskie, żeńskie itp.): Kto jest uzależnionym od porno? Badanie roli wykorzystania pornografii, religijności i niedokładności moralnej. (Opublikował wyniki w Internecie, mimo że praca jego zespołu nie została jeszcze oficjalnie opublikowana).
Tym razem jednak nie polegał na jego Instrument CPUI-9. CPUI-9 zawiera pytania dotyczące „winy i wstydu / emocjonalnego cierpienia” 3 zwykle nie występuje w instrumentach nałogowych - i które zniekształcają wyniki, powodując, że religijni użytkownicy pornografii uzyskują wyższe i niereligijne osoby, które uzyskują niższy wynik niż osoby na standardowych instrumentach oceny uzależnień. Zamiast tego zespół Grubbsa zadał 2 bezpośrednie pytania tak / nie użytkownikom pornografii („Uważam, że jestem uzależniony od pornografii internetowej. ""Nazwałbym siebie uzależnionym od pornografii internetowej") I porównał wyniki z wynikami na kwestionariuszu" moralnej dezaprobaty ".
Bezpośrednio zaprzeczając wcześniejszym twierdzeniom, dr Grubbs i jego zespół badawczy że najwierniej uwierzysz, że jesteś uzależniony od pornografii codzienne korzystanie z pornografii, nie z religijnością, Jak wspomniano wyżej, niektóre z badań Grubbsa odkrył również, że godziny użytkowania były silniejszym predyktorem „postrzeganego uzależnienia” niż religijności. Z abstrakcji nowego badania:
W przeciwieństwie do wcześniejszej literatury wskazującej na to, że niedokładność moralna i religijność są najlepszymi predyktorami postrzeganego uzależnienia [przy użyciu CPUI-9], wyniki ze wszystkich trzech próbek wskazują, że zachowania płciowej i pornograficznej są najsilniej związane z samoidentyfikacją jako uzależniony od pornografii.
Bycie mężczyzną jest również silnym predyktorem samoznakowania jako „uzależnionego”. Odsetek męskich użytkowników porno, którzy odpowiedzieli „tak” na jedno z „uzależnionych” pytań, wahał się od 8-20% w próbkach nowego badania. Te stawki są zgodne z inne badania 2017 (19% mężczyzn uzależnionych od uczelni). Nawiasem mówiąc, to badanie na męskich użytkownikach porno zgłaszano problematyczne wskaźniki używania 27.6% i to badanie zgłosił, że 28% męskich użytkowników porno ocenił próg problemu.
Krótko mówiąc, istnieje powszechne cierpienie wśród niektórych dzisiejszych użytkowników porno. Wysoki odsetek problematycznego stosowania sugeruje, że proponowana przez Światową Organizację Zdrowia diagnoza „kompulsywnego zaburzenia zachowania seksualnego” (w wersji beta ICD-11) jest naprawdę potrzebny.
Opierając się na ich wynikach, dr Grubbs i jego współautorzy radzą, że „specjaliści od zdrowia psychicznego i seksualnego powinni poważnie traktować obawy klientów identyfikujących się z uzależnieniem od pornografii”.
;
