Ostra i powtarzająca się kokaina powoduje zmiany w ekspresji FosB / DeltaFosB w jądrze przykomorowym podwzgórza (2006)

Brain Res. 2006 May 23;1090(1):58-68.

Chocyk A1, Czyrak A, Wedzony K.

Abstrakcyjny

Oprócz aktywacji systemu nagradzania mózgu, podawanie kokainy wpływa na aktywność osi podwzgórze-przysadka-nadnercza (HPA), wpływając na neurony CRH w jądrze przykomorowym podwzgórza (PVN). W celu znalezienia molekularnego mechanizmu działania wywołanego kokainą w PVN, w niniejszym badaniu zbadaliśmy wpływ kokainy na ekspresję czynników transkrypcyjnych FosB / DeltaFosB w PVN. Stosując metodę immunohistochemiczną, odkryliśmy, że leczenie ostrej kokainy (25 mg / kg) wywołało stosunkowo długotrwałą (przynajmniej 72 h) ekspresję FosB / DeltaFosB w PVN, mając na uwadze, że powtarzane podawanie kokainy (25 mg / kg, raz dziennie przez kolejne dni 5) spowodowało akumulację FosB / DeltaFosB w PVN.

Ta ostatnia obserwacja została następnie potwierdzona techniką Western blot, która ujawniła, że ​​powtarzana ekspozycja na kokainę specyficznie zwiększała ekspresję stabilnej izoformy DeltaFosB (35 kDa). Stosując metodę immunofluorescencji z podwójnym etykietowaniem ustalono, że białka FosB / DeltaFosB indukowane przez powtarzane leczenie kokainą były obecne w małej populacji immunoreaktywnych neuronów CRF PVN. Ponadto stwierdzono, że wstępne traktowanie specyficznym antagonistą receptorów dopaminopodobnych D1 SCH 23390 (1 mg / kg) osłabiało ekspresję i akumulację FosB / DeltaFosB w PVN, przywołany przez powtarzające się podawanie kokainy. Chociaż konsekwencje funkcjonalne powyższych efektów dla procesu uzależnienia pozostają do ustalenia, uzyskane wyniki wskazują, że cpodawanie okainy może powodować stosunkowo długotrwałe zmiany w ekspresji czynników transkrypcyjnych FosB / DeltaFosB w neuronach PVN (między innymi w niektórych populacjach immunoreaktywnych neuronów CRF) oraz że receptory dopaminowe D1-podobne są zaangażowane w powyższe efekty. Na koniec proponuje się, że długotrwała ekspresja, jak również akumulacja DeltaFosB w PVN mogą stanowić molekularną podstawę leżącą u podstaw zmian adaptacyjnych zachodzących w osi HPA po stosunkowo dużych dawkach kokainy.