Powiązanie między ekspresją wywołanej przez amfetaminę uczuleń behawioralnych a aktywnością Cdk5 / p35 w prążku grzbietowym (2015)

Behav Neurosci. 2015 Dec 21.

Mlewski EC, Aria C, Pagliniego G.

Abstrakcyjny

Na uczulenie na psychostymulanty duży wpływ ma kontekst środowiskowy, w którym lek jest podawany, a niewiele wiadomo na temat mechanizmów molekularnych regulujących ten proces. Wykazano, że przewlekłe leczenie psychostymulantami zwiększa ekspresję kinazy zależnej od cykliny 5 (Cdk5) w prążkowiu, jako docelowego genu znajdującego się poniżej ΔFosB. Dlatego też badanie to zaprojektowano w celu analizy zmian neurochemicznych leżących u podstaw ekspresji uczulenia wywołanego amfetaminą. W tym celu szczurom w okresie dojrzewania podano sól fizjologiczną lub 4 mg/kg amfetaminy w środowisku NOWYM lub DOMOWYM. Po 1 dniu badanych poddano prowokacji nośnikiem lub amfetaminą w dawce 2 mg/kg w tym samym kontekście, w jakim otrzymali pierwsze podanie leku. Analizowano aktywność lokomotoryczną oraz poziom ekspresji aktywności p35 i Cdk5 w synaptosomach prążkowia grzbietowego.

Ekspresję uczulenia behawioralnego zaobserwowano jedynie w warunku NOVEL. Co więcej, tylko zwierzęta trenowane i testowane w warunkach NOVEL wykazały podwyższony poziom białka p35 i aktywność Cdk5. Nasze odkrycia dostarczają wyraźnych dowodów behawioralnych i neurochemicznych na specyficzny związek między zwiększoną aktywnością p35 i Cdk5 w prążkowiu grzbietowym a ekspresją uczulenia behawioralnego na amfetaminę, co pozwala nam zaproponować p35 jako biochemiczny marker behawioralny uczulenie na amfetaminę.