J Psychopharmacol. 2016 May 4. pii: 0269881116645300.
Buenrostro-Jáuregui M1, Ciudad-Roberts A2, Moreno J2, Muñoz-Villegas P2, López-Arnau R2, Pubill D2, Escubedo E3, Camarasa J2.
Abstrakcyjny
Metylenodioksypirowaleron (MDPV) to syntetyczny katynon, który niedawno stał się dodawanym do środków odurzających. Celem tego badania było zbadanie uczulenia narządu ruchu wywołanego przez MDPV u dorastających myszy i powiązanych zmian neuroplastycznych w jądrze półleżącym i prążkowiu poprzez ekspresję deltaFosB i CREB. Testy behawioralne składały się z trzech faz: Faza I: schemat kondycjonowania z użyciem MDPV (0.3 mg/kg/dzień przez pięć dni) lub solą fizjologiczną; Faza II: odpoczynek (11 dni); Faza III: prowokacja MDPV (0.3 mg/kg), kokainą (10 mg/kg) lub solą fizjologiczną w 16 dniu w obu grupach. Myszy wielokrotnie narażone na MDPV zwiększyły aktywność lokomotoryczną o 165–200% po ostrym podaniu MDPV lub kokainy po 11-dniowym okresie odpoczynku, wykazując wywołane przez MDPV uczulenie na siebie i na kokainę. Wyjaśnieniem tego zjawiska może być wspólny mechanizm działania tych dwóch psychostymulantów. Co więcej, prowokacja MDPV spowodowała wyższe poziomy fosfo-CREB u myszy kondycjonowanych MDPV w porównaniu z myszami nieszczepionymi MDPV, prawdopodobnie z powodu zwiększonej regulacji szlaku cAMP. Podobnie ekspozycja na MDPV wywołała trwały wzrost ekspresji deltaFosB w prążkowiu; dawka podstawowa MDPV również spowodowała znaczny wzrost ekspresji tego czynnika transkrypcyjnego w części półleżącej. Badanie to stanowi pierwszy dowód na to, że narażenie na niską dawkę MDPV w okresie dojrzewania wywołuje uczulenie behawioralne i zapewnia neurobiologiczną podstawę związku między MDPV i kokainą. Stawiamy hipotezę, że podobnie jak kokaina, zarówno CREB, jak i deltaFosB odgrywają rolę w indukowaniu tego uczulenia behawioralnego.
SŁOWA KLUCZOWE:
KREB; MDPV; kokaina; deltaFosB; uczulenie
;