UWAGI: wczesny eksperyment wykazujący, że dopamina wpływa na poziomy DeltaFosb.
Eur J Neurosci. 1996 luty; 8 (2): 365-81.
Doucet JP, Nakabeppu Y, Bedard PJ, Hope BT, Nestler EJ, Jasmin BJ, Chen JS, Iadarola MJ, St-Jean M, Wigle N, Blanchet P, Grondin R, Robertson GS.
Źródło
Katedra Farmakologii, Uniwersytet Ottawa, Ottawa, Ontario, Kanada K1H 8M5.
Abstrakcyjny
Używając przeciwciała, które rozpoznaje produkty wszystkich znanych członków rodziny fos wczesnych genów wczesnych, wykazano, że zniszczenie szlaku nigrostriatalnego przez 6-hydroksydopaminowe (6-OHDA) uszkodzenia pęczka środkowego przodomózgowia powoduje przedłużone (> 3 miesięcy) podwyższenie immunoreaktywności podobnej do Fos w prążkowiu. Korzystając z technik wstecznego śledzenia drogi, wykazaliśmy wcześniej, że ten wzrost immunoreaktywności podobnej do Fos jest zlokalizowany głównie w neuronach prążkowia, które wystają do gałki bladej. W niniejszym badaniu przeprowadzono Western blot ekstraktów jądrowych z nienaruszonego i odnerwionego prążkowia szczurów z uszkodzeniem 6-OHDA w celu określenia natury immunoreaktywnego białka (białek) Fos odpowiedzialnych za ten wzrost. Około 6 tygodni po uszkodzeniu przez 6-OHDA w odnerwionym prążkowiu nastąpiła wzmożona ekspresja dwóch antygenów związanych z Fos o pozornej masie cząsteczkowej 43 i 45 kDa. Przewlekłe podawanie haloperydolu również selektywnie zwiększało ekspresję tych antygenów związanych z Fos, co sugeruje, że ich indukcja po odnerwieniu dopaminergicznym odbywa się za pośrednictwem zmniejszonej aktywacji receptorów dopaminowych D2-podobnych.
Barwienie immunologiczne Western blot przy użyciu przeciwciała, które rozpoznaje N-koniec FosB wskazało, że antygeny związane z Fos 43 i 45 kDa indukowane przez odnerwienie dopaminergiczne i przewlekłe podawanie haloperidolu mogą być związane ze skróconą postacią FosB znaną jako deltaFosB. Zgodnie z tą propozycją, eksperymenty śledzenia wstecznego potwierdziły, że immunoreaktywność podobna do deltaFosB w odróżnicowanym prążkowiu była zlokalizowana głównie w neuronach striatopallidalnych.
Eksperymenty z przesunięciem żelu wykazały, że podwyższona aktywność wiązania AP-1 w odnerwianej prążkowiu zawierała białko (-a) podobne do FosB, co sugeruje, że zwiększone poziomy deltaFosB mogą pośredniczyć w niektórych skutkach przedłużonego zmniejszania dopaminy na genach regulowanych AP-1 w neuronach striatopallidalnych. W przeciwieństwie do tego, przewlekłe podawanie agonisty receptora D1 CY 208243 szczurom uszkodzonym przez 6-OHDA znacznie zwiększyło immunoreaktywność podobną do deltaFosB w neuronach prążkowia wystających do istoty czarnej. Immunobarwienie Western blot ujawniło, że deltaFosB i, w mniejszym stopniu, FosB są podwyższone przez przewlekłe podawanie agonisty D1-podobnego. Zarówno ilościowa reakcja łańcuchowa polimerazy z odwrotną transkryptazą, jak i test ochrony rybonukleazy wykazały, że poziomy mRNA deltafosB były znacznie zwiększone w odnerwionym prążkowiu przez przewlekłe podawanie agonisty D1-podobnego.
Na koniec zbadaliśmy wpływ przewlekłego podawania agonistów receptorów dopaminy D1-podobnych i D2-podobnych na ekspresję deltaFosB w prążkowiu w modelu 1-metylo-4-fenylo-1,2,3,6-tetrahydropirydyny (MPTP) u naczelnych w chorobie Parkinsona . U małp, u których MPTP wywołała chorobę Parkinsona, wystąpił niewielki wzrost ilości białek podobnych do deltaFosB, podczas gdy rozwojowi dyskinezy wywołanej przez przewlekłe podawanie agonistów podobnych do D1 towarzyszył duży wzrost białka (białek) podobnego do DeltaFosB. W przeciwieństwie do tego, podanie kabergoliny, długo działającej agonisty podobnej do D2, która łagodziła objawy choroby Parkinsona bez wywoływania dyskinez, zmniejszyło poziom deltaFosB do prawie normalnego. Podsumowując, wyniki te pokazują, że przewlekłe zmiany w neurotransmisji dopaminergicznej powodują trwałe podwyższenie białka (białek) podobnego do deltaFosB zarówno w prążkowiu gryzonia, jak i prymasa.
;
