Neuropsychopharmacology. 2013 Sep 26. doi: 10.1038 / npp.2013.255.
Dietz DM, Kennedy PJ, Słońce H, Labirynt I, Gancarz AM, Vialou V, Koo J., Mouzon E, Ghose S, Tamminga CA., Nestler EJ.
Źródło
1]
Fishberg Department of Neuroscience and Friedman Brain Institute, Icahn
School of Medicine na Mount Sinai, One Gustave L. Levy Place, Nowy Jork,
NY, USA [2] Katedra Farmakologii i Toksykologii i Instytutu na
Uzależnienia, Uniwersytet w Buffalo, Buffalo, Nowy Jork, USA.
Abstrakcyjny
ΔFosB, produkt genu FosB, jest indukowany w korze przedczołowej (PFC) przez powtarzaną ekspozycję na kilka bodźców, w tym leki przeciwpsychotyczne, takie jak haloperidol. Jednakże nie zbadano konsekwencji funkcjonalnych zwiększonej ekspresji ΔFosB po leczeniu przeciwpsychotycznym. Tutaj oceniliśmy, czy indukcja ΔFosB przez haloperidol pośredniczy w negatywnych konsekwencjach lub klinicznie związanej skuteczności leczenia przeciwpsychotycznego. Wykazujemy, że osoby ze schizofrenią, które były leczone lekami przeciwpsychotycznymi w momencie śmierci, wykazywały podwyższony poziom ΔFosB w PFC, efekt replikowany u szczurów leczonych przewlekle haloperidolem. Natomiast osoby ze schizofrenią, które nie przyjmowały leków, nie wykazywały tego efektu. Nadekspresja a-FosB za pośrednictwem wirusów w PFC gryzoni wywoływała deficyty poznawcze mierzone za pomocą unikania hamowania, zwiększonych reakcji przestrachu w zadaniach PPI i zwiększonych zachowań lękowych wywołanych MK-801. Łącznie wyniki te sugerują, że indukcja FosB w PFC przez leczenie przeciwpsychotyczne przyczynia się do szkodliwych skutków tych leków, a nie do ich działań terapeutycznych. Neuropsychofarmakologia zaakceptowała podgląd artykułu online, 26 September 2013. doi: 10.1038 / npp.2013.255.
;