Sygnalizacja receptora opioidowego Kappa w prążkowiu jako potencjalny modulator transmisji dopaminy w uzależnieniu od kokainy (2013)

Uzależnieniu od kokainy towarzyszy zmniejszenie sygnalizacji dopaminy w prążkowiu, mierzone jako zmniejszenie wiązania receptora dopaminy D2, jak również tępe uwalnianie dopaminy w prążkowiu. Te zmiany w transmisji dopaminy mają znaczenie kliniczne i wykazano, że korelują z zachowaniami związanymi z poszukiwaniem kokainy i reakcją na leczenie uzależnienia od kokainy. Jednak mechanizmy przyczyniające się do stanu hipodopaminergicznego w uzależnieniu od kokainy pozostają nieznane. Poniżej przedstawiamy badania obrazowania metodą tomografii emisyjnej pozytronowej (PET), wykazujące zmiany w potencjale wiązania receptora D2 i transmisji dopaminy u osób nadużywających kokainy oraz ich znaczenie w zachowaniach związanych z poszukiwaniem kokainy. Na podstawie badań na zwierzętach i ludziach proponujemy, aby system kappa / układ dynorfiny, ze względu na jego wpływ na transmisję dopaminy i regulację w górę po ekspozycji na kokainę, mógł przyczynić się do stanu hipodopaminergicznego zgłaszanego w uzależnieniu od kokainy, a zatem może być istotnym celem leczenia rozwój.

Zasady obrazowania PET

Pozytonowa tomografia emisyjna (PET) umożliwia obrazowanie neurochemii związanej z uzależnieniem od narkotyków i alkoholu w ludzkim mózgu. Ta metoda obrazowania wykorzystuje ligandy znakowane radionuklidami, które wiążą się ze specyficznym receptorem, a radioligandy stosowane najczęściej w badaniach nad uzależnieniami oznaczają receptory dopaminy. Radioznaczniki, które znakują rodzinę receptorów dopaminowych typu 2 (określane jako D2), można również stosować do pomiaru zmian w pozakomórkowej dopaminie. Jest to wykonywane przez obrazowanie za pomocą radioznaczników, które są wrażliwe na zmiany pozakomórkowej dopaminy i uzyskiwanie skanów przed i po podaniu psychostymulanta (takiego jak amfetamina lub metylofenidat). Te stymulanty zwiększają pozakomórkowe poziomy dopaminy, co skutkuje redukcją receptorów dopaminowych, które są dostępne do wiązania ze wskaźnikiem promieniotwórczym, pokazanym na rysunku Figure1.1. Z powodów, które nie są całkowicie zrozumiałe, tę metodę można stosować z większością radioznaczników receptora D2, ale nie z radioznacznikami, które wiążą się z receptorem D1. Tak więc, badania obrazowe z użyciem radioznaczników receptora D2 (takich jak raclopopride [11C] lub fallypryd [18F]) można stosować do pomiaru zmian w endogennej dopaminie, podczas gdy wskaźniki radiacyjne, które znakują receptor D1 (takie jak [11C] NNC112 lub [11C]SCH23390) nie może (Abi-Dargham i in., 1999; Chou i in., 1999; Laruelle, 2000; Martinez i Narendran, 2010).

 

Rysunek 1

Skany PET w zdrowej grupie kontrolnej i zależnej od kokainy. Porównanie górnych paneli (przed i po amfetaminy) w zdrowej grupie kontrolnej pokazuje, że wiązanie radioznacznika ([11C] raclopride) jest zmniejszone w prążkowiu po amfetaminie. ...

Główną miarą wyniku w badaniach obrazowania radioligandu jest wiązanie receptora ze wskaźnikiem radiowym, określane jako BPND, zdefiniowane jako stosunek wiązania specyficznego do niespecyficznego (Innis i in., 2007). Zmianę pozakomórkowej dopaminy wynikającą z podawania stymulantów mierzy się przez porównanie wyjściowego BPND (podawanie przed stymulacją) i BPND po podaniu stymulanta. Służy do obliczenia procentowej zmiany BPND lub ΔBPND, zdefiniowanej jako [(BPNDbaseline - BPNDchallenge) / BPNDbaseline]. Poprzednie badania na naczelnych innych niż ludzie wykazały, że ΔBPND koreluje liniowo ze zmianami pozakomórkowej dopaminy, mierzonymi za pomocą mikrodializy (Breier i in., 1997; Endres i in., 1997; Laruelle i in., 1997). Zatem PBPND zapewnia pośrednią miarę indukowanego przez stymulant pre-synaptycznego uwalniania dopaminy i może być stosowany do scharakteryzowania zmian w sygnalizacji dopaminy, które występują w uzależnieniu od kokainy.

Obrazowanie PET receptorów dopaminy w uzależnieniu od kokainy

Do tej pory przeprowadzono sześć badań obrazujących receptor D2 u osób nadużywających kokainy, które konsekwentnie wykazują spadek wiązania w prążkowiu w porównaniu z dopasowanymi kontrolami (Volkow i in., 1990, 1993, 1997; Martinez i in., 2004, 2009, 2011). Spadek dotyczy 15 – 20% i występuje zarówno w prążkowiu brzusznym, jak i grzbietowym. Co ważne, zwierzęta z niskimi poziomami receptora D2 w prążkowiu, przed ekspozycją na lek, wykazują większe samopodawanie kokainy (Morgan i in., 2002; Czoty i in., 2004; Nader i in., 2006; Dalley i in., 2007). Badania obrazowe na ludziach pokazują, że wiązanie receptora D2 o niskiej prążkowiu u osób nadużywających kokainy w prążkowiu koreluje ze spadkiem metabolizmu glukozy w korze oczodołowo-czołowej i zakręcie zakrętu obręczy, co napędza i wpływa na proces, i może prowadzić do dalszego zachowania przy przyjmowaniu leków (Volkow i in., 1993, 1999). Kilku autorów zaproponowało, że zmiany w wiązaniu receptora D2 w uzależnieniu mogą odzwierciedlać podatność behawioralną na samopodawanie leku, taką jak brak kontroli poznawczej lub zwiększona impulsywność (Everitt i in., 2008; Dalley i in., 2011; Groman i Jentsch, 2012).

Jedno badanie obrazowania PET mierzyło wiązanie receptora D1 w przypadku nadużywania kokainy (Martinez i in., 2009b). Badanie to nie wykazało różnicy w wiązaniu receptora D1 u osób nadużywających kokainy w porównaniu z grupą kontrolną, co jest zgodne z badaniem pośmiertnym mRNA receptora prążkowia D1 (Meador-Woodruff i in., 1993). Jednakże badanie obrazowe wykazało również, że u osób zależnych od kokainy niskie wiązanie receptora D1 w prążkowiu brzusznym było związane z większymi wyborami do samodzielnego podawania kokainy. Zatem odkrycie to może reprezentować fenotyp, w którym niskie wiązanie receptora D1 w prążkowiu limbicznym wiąże się z większą podatnością na wzmacniające działanie kokainy. Jest to zgodne z badaniami farmakologicznymi u ludzi wykazującymi, że stymulacja receptorów D1 zmniejsza się, podczas gdy blokada receptora D1 nasila, wzmacniające działanie kokainy (Haney i in., 1999, 2001). Podsumowując, badania te wskazują, że zmniejszona sygnalizacja w receptorze D1 może wiązać się z bardziej zachowaniem przyjmującym kokainę.

Uwalnianie dopaminy z PET u osób nadużywających kokainy

Badania obrazowe mierzące przedsynaptyczne uwalnianie dopaminy pokazują, że uzależnienie od kokainy wiąże się ze zmniejszeniem reaktywności układu dopaminowego na stymulujące wyzwanie. Na przykład u zdrowych ochotników ludzkich podawanie psychostymulantu powoduje zmniejszenie wiązania [11C] raclopride (ΔBPND) 15 – 20% (Volkow i in., 1994; Drevets i in., 2001; Martinez i in., 2003; Munro i in., 2006), ale u osób nadużywających kokainy zmniejszenie wiązania [11C] raclopopride jest znacznie stępione (Volkow i in., 1997; Malison i in., 1999; Martinez i in., 2007b, 2011). Tak więc, cztery badania wykazały, że uzależnienie od kokainy jest związane ze zmniejszoną wypornością raclopridu [11C] po podaniu środka pobudzającego w porównaniu ze zdrowymi kontrolami, co oznacza zmniejszenie przedsynaptycznego uwalniania dopaminy. Badania obrazowania PET pokazują również, że nadużywanie kokainy wiąże się zarówno ze zmniejszeniem wychwytu [18F] DOPA, jak i wiązaniem 2 z transportera pęcherzykowego monoaminy XNUMX, które zapewniają pomiary pre-synaptycznych zapasów dopaminy (Wu i in., 1997; Narendran i in., 2012).

Oprócz zmniejszenia uwalniania dopaminy wywołanego przez stymulant, obrazowanie PET pokazało również, że poziomy dopaminy w stanie spoczynku (bez podawania stymulującego) są zmniejszone w zależności od kokainy. Jest to wykonywane przez obrazowanie receptorów D2 przed i po ostrym wyczerpaniu endogennej dopaminy przy użyciu alfa-metylo-para-tyrozyny (AMPT). Tak więc, obrazowanie po podaniu AMPT powoduje wzrost wiązania racloprideu [11C], w przeciwieństwie do spadku obserwowanego po podaniu środka stymulującego (Martinez i in., 2009). Podawanie AMPT spowodowało wzrost 11.1 ± 4.4% w wiązaniu raclopopride [11C] w prążkowiu dla zdrowych kontroli, ale tylko 5.7 ± 5.9% dla ochotników zależnych od kokainy (Martinez i in., 2009), wskazując, że podstawowy poziom dopaminy zmniejsza się w przypadku nadużywania kokainy.

Podsumowując, badania obrazowe nadużywania kokainy konsekwentnie wykazują zmniejszenie transmisji dopaminy w prążkowiu w porównaniu ze zdrowymi kontrolami, mierzonymi jako zmniejszone pre-synaptyczne uwalnianie dopaminy (Volkow i in., 1997; Malison i in., 1999; Martinez i in., 2007b, 2011) i zmniejszone wyjściowe poziomy endogennej dopaminy (Martinez i in., 2009). Podobne wyniki wykazano u gryzoni (Parsons i in., 1991; Robertson i in., 1991; Rossetti i in., 1992; Weiss i in., 1992; Gerrits i in., 2002) i naczelne inne niż człowiek (Castner i in., 2000; Kirkland Henry i in., 2009). Zatem uzależnienie od kokainy jest związane ze stanem hipodopaminergicznym, który koreluje z zachowaniami, które przyczyniają się do uzależnienia i nawrotów (Melis i in., 2005). Co ważne, skany PET wykazujące tępe uwalnianie dopaminy uzyskano po tygodniach abstynencji 2, aby uniknąć ostrego wpływu kokainy na sygnalizację dopaminy i ze względu na znaczenie kliniczne tego punktu czasowego. Poprzednie badania wykazały, że osoby nadużywające kokainy, które mogą osiągnąć 2 tygodni abstynencji, mają lepszą odpowiedź na leczenie w porównaniu z osobami, które tego nie robią (Bisaga i in., 2010; Oliveto i in., 2012).

Sygnalizacja receptora Kappa / dynorfiny

Dynorfina (DYN) to klasa peptydów odszczepionych od prodynorfiny, które obejmują dynorfinę A i B (i inne), które mają wysokie powinowactwo do receptora kappa (KOR) (Chen i in., 2007). Obecnie sklonowano tylko jeden podtyp KOR (typ 1) i chociaż typy 2 i 3 zostały postawione hipotetycznie, nie zostały jeszcze w pełni scharakteryzowane (Shippenberg i in., 2007). W ostatnich latach opracowano selektywnych agonistów i antagonistów KOR, umożliwiających badanie neurochemicznych i behawioralnych efektów systemu DYN / KOR. Agoniści KOR obejmują aryloacetamidy U69593 i U50488i salwinorin A, naturalnie występujący alkaloid występujący w roślinie Salvia divinorum (Von Voigtlander i Lewis, 1982; Lahti i in., 1985; Roth i in., 2002). Selektywni antagoniści KOR obejmują nor-binaltorphimine (nor-BNI), 5′-guanidynonaltrindol (GNTI) i JDTic (Endoh i in., 1992; Jones i Portoghese, 2000; Carroll i in., 2004). Aktywacja KOR jest niepożądana zarówno u ludzi, jak iu zwierząt, a agoniści KOR nie są samodzielni u zwierząt (Mucha i Herz, 1985; Tang i Collins, 1985; Pfeiffer i in., 1986; Bals-Kubik i in., 1993; Walsh i in., 2001; Wadenberg, 2003), chociaż tego samego nie można powiedzieć o niektórych ludziach.

Sygnalizacja KOR jest złożona i wykazano, że agoniści aktywują, hamują i / lub nie mają wpływu na przekazywanie sygnałów w dół (tj. CAMP, IP3 / DAG i Ca²⁺) w zależności od warunków eksperymentalnych (Tejeda i in., 2012). Prawdopodobnie agoniści KOR wykazują odwrócenie U- efekty kształtu, ze względu na zdolność KOR do rekrutacji obu hamujących Gβγ, Gα_i, Gα_o, Gα_zi Gα₁₆i stymulujące, Gα_s, Białka G (Law i in., 2000; Tejeda i in., 2012). Stężenia ligandów nanomolowych powodują rekrutację hamujących białek G i zmniejszenie pobudliwości błony, jak również uwalnianie nadajnika poprzez stymulację K⁺-kanałowa aktywność (Grudt i Williams, 1993) i hamowanie Ca²⁺aktywność maszynowa uwalniania kanałów i pre-synaptycznych (Gross i in., 1990; Iremonger i Bains, 2009). W przeciwieństwie do tego, stężenia subandomolarnego ligandu mogą skutkować sprzężeniem KOR z Gαs i wywołać przeciwne efekty (Crain i Shen, 1996; Tejeda i in., 2012). Należy zauważyć, że aktywność KOR może modulować zależne od D2 zmniejszenie uwalniania dopaminy przez autoreceptor poprzez interakcję sygnałową (Jackisch i in., 1994; Acri i in., 2001; Fuentealba i in., 2006).

Receptor Kappa / dynorfina w bezpośrednim i pośrednim szlaku prążkowia

Średnie neurony kolczaste (MSN) można podzielić na co najmniej dwie podgrupy zgodnie z ich miejscami projekcji i białkami, które wyrażają (Gerfen, 2000; Gerfen i Surmeier, 2011). Ścieżka „bezpośrednia” lub prążkowicza składająca się z MSN, które wystają monosynaptycznie na środkowy globus pallidus i z powrotem do ciał komórek neuronów dopaminowych istoty czarnej. MSN z szlaku bezpośredniego wyrażają dopaminergiczny receptor D1, M4 muskarynowy receptor acetylocholiny, substancję P i dynorfinę. Pośredni szlak striatopallidalny składa się z MSN, które wystają na boczną gałkę bladą, która dociera do istoty czarnej przez przekaźniki synaptyczne przez boczną gałkę bladą i jądro podwzgórza. Te MSN wyrażają dopaminergiczny receptor D2, receptory adenozynowe i enkefalinę. Należy zauważyć, że segregacja tych dwóch populacji MSN została ustalona w prążkowiu grzbietowym, ale z kilku badań wynika, że ​​subpopulacja MSN w NAc wydaje się współeksprymować receptory D1 i D2 (George i O'Dowd, 2007; Valjent i in., 2009). Dopamina może aktywować lub hamować zależną od cyklicznego AMP sygnalizację odpowiednio przez receptor D1 i receptor D2, co omówimy poniżej. Dlatego też dopamina może mieć zróżnicowany wpływ na MSN wyrażające D1 i D2, a ostatnie dane sugerują, że podawanie kokainy aktywuje szlaki sygnałowe w ekspresji D1, ale aktywnie hamuje je w MSN wyrażających D2 (McClung i in., 2004; Bateup i in., 2010), co może tłumaczyć brak równowagi między bezpośrednimi i pośrednimi ścieżkami uzależnienia (Lobo i in., 2010; Pascoli i in., 2012).

Receptory D1 rekrutują cyklazę adenylylową poprzez aktywację stymulującego Gα_s białko iw konsekwencji stymuluje produkcję adenozyny 3 ′, 5′-monofosforanu (cAMP), co prowadzi do aktywacji ścieżek sygnałowych zależnych od kinazy białkowej A (PKA). Przeciwnie, receptor D2 hamuje szlaki cyklazy adenylylowej i cAMP / PKA poprzez rekrutację hamującego Gα_i. W związku z tym kokaina aktywuje szlak sygnalizacyjny PKA głównie poprzez aktywację receptora D1, a manipulacja tym szlakiem zmienia reakcje behawioralne na kokainę (Girault, 2012). Jednym z dalszych celów PKA jest czynnik transkrypcyjny CREB. Co ciekawe, podczas gdy nadekspresja CREB w jądrze półleżącym zmniejsza nagradzające właściwości kokainy, nadekspresja dominującej negatywnej formy zwiększa ją (Carlezon i in., 1998; Walters i Blendy, 2001; McClung i Nestler, 2008) sugerując, że aktywacja CREB mogłaby przeciwdziałać postynaptycznym efektom kokainy, a tym samym zmniejszać behawioralną odpowiedź na kokainę. Jeden z genów regulowanych przez CREB w jądrze półleżącym koduje preprodynorfinę, prekursorowy produkt genu dynorfiny (McClung i Nestler, 2008). Aktywacja receptora kappa zmniejsza uwalnianie dopaminy indukowane kokainą (do przeglądu patrz Wee and Koob, 2010; Muschamp and Carlezon, 2013). W związku z tym stymulacja receptora D1 zwiększa ekspresję dynorfiny, która może być blokowana przez antagonistów receptora (Liu i Graybiel, 1998). Zatem zaproponowano, że aktywacja szlaku D1 / PKA / CREB może przeciwdziałać skutkom kokainy poprzez syntezę i uwalnianie dynorfiny (do przeglądu, patrz Wee and Koob, 2010; Muschamp and Carlezon, 2013), pokazane na rysunku Figure22.

 

Rysunek 2

Model, dzięki któremu układ dynorfina / kappa mógłby przeciwdziałać indukowanemu kokainą uwalnianiu dopaminy. Podawanie kokainy podnosi poziom dopaminy. Wiązanie dopaminy na receptorze D1 wyrażane przez średnie neurony kolczaste ze szlaku prążkowatego (bezpośrednie ...

Sygnalizacja receptora Kappa / dynorfiny i dopaminy

Wykazano, że układ receptorowy DYN / KOR odgrywa istotną rolę w regulacji transmisji dopaminy w prążkowiu. Immunoreaktywne końcówki aksonów DYN pochodzące z MSN wyrażających receptor D1 znajdują się w jądrze ogoniastym, skorupie i jądrze półleżącym (Hurd i Herkenham, 1995; Van Bockstaele i in., 1995). KOR jest wyrażany zarówno przed, jak i po synaptycznie na neuronach dopaminowych, a pre-synaptyczny KOR jest aplikowany do DAT na zakończeniach aksonów dopaminy, co wskazuje, że ten układ ściśle reguluje mezoakustyczne neurony dopaminowe (Svingos i in., 2001).

Szereg badań na zwierzętach wykazało, że podawanie agonisty KOR zmniejsza poziomy dopaminy w aktywności prążkowia i neuronów dopaminowych w jądrze półleżącym i brzusznym obszarze nakrywkowym (Di Chiara i Imperato, 1988; Heijna i in., 1990, 1992; Donzanti i in., 1992; Spanagel i in., 1992; Maisonneuve i in., 1994; Xi i in., 1998; Thompson i in., 2000; Margolis i in., 2003; Zhang i in., 2004b). W rzeczywistości aktywacja KOR zmniejsza podstawowe poziomy dopaminy, jak również indukowane przez stymulanty uwalnianie dopaminy (kokaina) (Spanagel i in., 1990; Maisonneuve i in., 1994; Carlezon i in., 2006; Gehrke i in., 2008). Odwrotna dializa do jądra półleżącego zmniejsza zewnątrzkomórkową dopaminę (Donzanti i in., 1992; Zhang i in., 2004). W szczególności, efekt ten jest widoczny, gdy agonista KOR jest podawany do prążkowia, podczas gdy podawanie do VTA wydaje się być zależne od gatunku (Spanagel i in., 1992; Chefer i in., 2005; Ford i in., 2006; Margolis i in., 2006).

Wykazano, że aktywacja KOR hamuje wywołane elektrycznie [³H] uwalnianie dopaminy w jądrze półleżącym (Heijna i in., 1992; Yokoo i in., 1992), który również pokazuje, że aktywacja tego receptora zmniejsza transmisję dopaminy w prążkowiu. Ostatnio Chefer i in. (2005) wykazało, że delecja KOR jest związana ze wzmocnieniem podstawowego uwalniania dopaminy. Alternatywnie, antagoniści KOR stymulują uwalnianie dopaminy w prążkowiu (Maisonneuve i in., 1994; Ty i in., 1999; Beardsley i in., 2005). Wreszcie, powtarzane podawanie agonisty KOR zmniejsza gęstość receptora D2 w prążkowiu (Izenwasser i in., 1998). Wyniki te pokazują, że sygnalizacja DYN / KOR wywiera hamującą kontrolę nad uwalnianiem dopaminy i sygnalizacją receptora dopaminy w prążkowiu (Bruijnzeel, 2009; Wee and Koob, 2010) i wykazać, że nadmierna aktywacja KOR znacząco zmniejsza transmisję dopaminy w prążkowiu, niezależnie od modalności stosowanej do pomiaru transmisji dopaminy.

Warto zauważyć, że badania obrazowe pokazują, że oprócz uzależnienia od kokainy, uzależnienie od innych nadużywanych substancji powoduje również stępione pre-synaptyczne uwalnianie dopaminy, mierzone za pomocą PET. Odkrycie to odnotowano również w badaniach uzależnienia od alkoholu, metamfetaminy, opiatów i tytoniu (Martinez i in., 2007, 2012; Busto i in., 2009; Wang i wsp., 2012). Podczas gdy niektóre badania wykazały, że system DYN / KOR odgrywa również rolę w tych zaburzeniach (przegląd, patrz Wee and Koob, 2010; Koob, 2013), wpływ ekspozycji na lek na KOR i DYN jest mniej wyraźny i może nawet ulec zmniejszeniu w metamfetaminie i uzależnieniu od opiatów (Drakenberg i in., 2006; Frankel i in., 2007). Konieczne są dalsze badania w celu wyjaśnienia interakcji między systemem DYN / KOR a sygnalizacją dopaminy w tych zaburzeniach.

Podawanie kokainy i dynorfina

Liczne badania na zwierzętach wykazały, że powtarzane podawanie kokainy zwiększa poziom DYN, mRNA prodynorfiny i mRNA preprodynorfiny. Wstępne badania mierzyły poziomy peptydów i wykazały, że przewlekłe dawkowanie kokainy zwiększa poziom dynorfiny prążkowia przez 40-100% (Sivam, 1989; Smiley i in., 1990). Dalsze badania mierzące prodynorfinę i mRNA preprodynorfiny zamiast poziomów peptydów powtórzyły te wyniki. Daunais i in. (Daunais i in., 1993, 1995; Daunais i McGinty, 1995, 1996) wykazało, że samopodawanie kokainy zwiększa mRNA preprodynorfiny w jądrze ogoniastym / skorupie o więcej niż 100%. Podobne wyniki odnotowano również w badaniach innych grup, w których wykazano, że podawanie kokainy zwiększa poziomy mRNA preprodynorfiny 50 – 100% w ogoniastym / skorupie szczurów i myszy (Yuferov i in., 2001; Zhou i inni, 2002; Jenab i in., 2003; Schlussman i in., 2003, 2005; Zhang i in., 2013). Spangler i in. (1993, 1996) wykazali, że kokaina zwiększyła mRNA prodynorfiny w jądrze ogoniastym / skorupie o 40% i że poziomy te pozostały podwyższone przez wiele dni. Ogólnie rzecz biorąc, powyższe badania na gryzoniach konsekwentnie informują, że podawanie kokainy zwiększa mRNA DYN, prodynorfiny i preprodynorfiny o poziomach od około 40 do 100%. Wcześniejsze badania wykazały, że poziomy peptydu DYN i mRNA prodynorfiny / preprodynorfiny korelują ze sobą, co sugeruje, że wzrost mRNA ściśle odzwierciedla wzrost samego peptydu (Li i in., 1988; Sivam, 1996).

Te odkrycia u gryzoni zostały powtórzone w badaniach nad małpami rezus i ludźmi. Fagergren i in. (2003) przeprowadził badanie na małpach rezus, które samodzielnie podawały kokainę i wykazał, że poziomy mRNA prodynorfiny były zwiększone w ogoniastym grzbietowo-bocznym (83%), w centralnym ogoniastym (34%) i skorupie grzbietowej (194%). U ludzi Hurd i Herkenham (1993) po raz pierwszy doniósł, że nadużywanie kokainy było związane ze wzrostem mRNA preprodynorfiny w skorupie i ogoniastym w badaniu pośmiertnym osób nadużywających kokainy w porównaniu z osobami kontrolnymi. Niedawno Frankel i in. (2008) zmierzyli poziom peptydu DYN w badaniu pośmiertnym osób nadużywających kokainy i kontrolujących pacjentów, i odnotowali znaczny wzrost DYN w jądrze ogoniastym i tendencję do znacznego wzrostu skorupy w porównaniu z osobami kontrolnymi. Bardzo duży wzrost zaobserwowano w bladej części brzusznej, ale nie zaobserwowano żadnej różnicy w korze wzgórza, czołowej, skroniowej, ciemieniowej i potylicznej. Podsumowując, badania te wskazują, że ekspozycja na kokainę zwiększa sygnalizację DYN prążkowia w receptorze kappa u gryzoni, naczelnych innych niż ludzie i ludzi. Biorąc pod uwagę wpływ DYN na sygnalizację dopaminy, prawdopodobne jest, że utrzymujący się wzrost poziomów DYN przez ekspozycję na kokainę bierze udział w stanie hipodopaminergicznym opisanym u osób nadużywających kokainy.

Wyniki tych badań w badaniach na ludziach i zwierzętach sugerują, że leczenie ukierunkowane na sygnalizację KOR modulowałoby zachowanie poszukiwania kokainy. Jednak badania na zwierzętach badające wpływ agonisty KOR lub podawania antagonistów na samopodawanie kokainy są mieszane (przegląd, patrz Wee and Koob, 2010; Butelman i in., 2012). Częściowo efekt ten zależy od zastosowanego harmonogramu wzmocnienia, dawek podawanego leku i czasu działania, ponieważ zmiany w KOR / DYN mają powolny początek (Wee i in., 2009; Knoll i in., 2011). Ponadto wydaje się, że system DYN / KOR odgrywa bardziej znaczącą rolę w pośredniczeniu w niepożądanych skutkach, które występują przy ekspozycji na kokainę.

Zachowanie wobec receptora kokainowego / dynorfiny i stresu wywołanego kokainą

W badaniach na zwierzętach zbadano związek między aktywacją KOR a zachowaniami kokainowymi wywołanymi stresem. DYN jest uwalniany w odpowiedzi na stres fizyczny w prążkowiu, ciele migdałowatym i hipokampie (Shirayama i in., 2004; Land i in., 2008), a blokada KOR zmniejsza wpływ stresu na zachowania związane z poszukiwaniem kokainy. McLaughlin i in. (2003) wykazało, że stres pływowy i stres związany z klęską społeczną w znaczący sposób zwiększają warunkową preferencję miejsca dla kokainy u myszy. Ten efekt był blokowany przez podawanie antagonisty KOR i nie był obserwowany u myszy z knock-outem prodynorfiny (McLaughlin i in., 2003, 2006). Ponadto wykazano, że podawanie agonisty KOR przed kondycjonowaniem kokainą jest tak samo skuteczne jak stres w nasilaniu następującego CPP indukowanego kokainą (McLaughlin i in., 2006). Beardsley i in. (2005) wykazało, że naciskanie kokainy na dźwignię jest przywracane u gryzoni po niekontrolowanym wstrząsie, a efekt ten jest blokowany przez podawanie antagonisty JDTic, KOR. W tych samych liniach Redila i Chavkin (2008) wykazało, że przerywany szok stopy, wymuszone pływanie i podawanie agonisty KOR przywracają kokainę CPP u myszy. Efekt ten został zablokowany przed leczeniem antagonistą KOR nor-BNI i nie wystąpił u myszy pozbawionych KOR lub prodynorfiny. Carey i in. (2007) wykazał również, że wstępne leczenie antagonistą KOR blokowało wywołane stresem przywrócenie kokainy CPP.

Badania te pokazują, że sygnalizacja w KOR odgrywa znaczącą rolę w zachowaniu szukającym kokainy po stresie. Ostatnie badania wykazały również, że sygnalizacja DYN i czynnik uwalniający kortykotropinę (CRF) działają razem, aby zwiększyć negatywne wzmacniające działanie kokainy (Koob i in., 2004). Land i in. (2008) zastosował fosfoselektywne przeciwciało dla aktywowanej postaci KOR i wykazał, że zarówno stres fizyczny, jak i podawanie CRF spowodowały aktywację KOR zależną od DYN. Valdez i in. (2007) wykazało, że u małp zachowanie polegające na poszukiwaniu kokainy zostaje przywrócone przez podanie agonisty KOR i że efekt ten jest blokowany przez podawanie antagonistów CRF. Agoniści KOR stymulują oś HPA u gryzoni i ludzi (Ur i in., 1997; Laorden i in., 2000) i wcześniej doniesiono, że aktywacja KOR wywołuje uwalnianie CRF (Nikolarakis i in., 1986; Song and Takemori, 1992) i odwrotnie (Land i in., 2008).

Badania na ludziach nadużywających kokainy wykazały również, że stres zwiększa ryzyko nadużywania narkotyków i nawrotów (De La Garza i in., 2009). Wykazano, że farmakologiczna lub psychologiczna aktywacja osi nadnercza przysadki mózgowej zwiększa głód oprócz prawdopodobieństwa zwiększonego używania kokainy (Elman i in., 2003; Shoptaw i in., 2004; Elman i Lukas, 2005). Sinha i współpracownicy wykazali, że obraz stresu zwiększa niepokój i pragnienie kokainy (Sinha i in., 1999, 2006; Fox i in., 2006). Co ważne, ta grupa wykazała również, że wywołane stresem pragnienie kokainy jest związane z krótszym czasem nawrotu u osób uzależnionych od kokainy po zwolnieniu z leczenia szpitalnego (Sinha i in., 2006). Do tej pory badania obrazowe w uzależnieniu nie koncentrowały się na przywracaniu zachowań wywołanych kokainą przez stres, a przyszłe badania powinny koncentrować się na roli dopaminy i sygnalizacji KOR oraz stresu.

Wydaje się zatem, że sygnalizacja DYN / KOR odgrywa kluczową rolę w przywracaniu zachowań związanych z poszukiwaniem narkotyków, pośrednicząc w negatywnych skutkach związanych z zaprzestaniem narkotyków i zażywaniem narkotyków wywołanych stresem (Koob i Le Moal, 2008; Muschamp and Carlezon, 2013).

• Abi-Dargham A., Simpson N., Kegeles L., Parsey R., Hwang DR, Anjilvel S., et al. (1999). Badania PET dotyczące konkurencji wiązania między endogenną dopaminą a radioznacznikiem D1 [11C] NNC 756. Synapse 32, 93–10910.1002 / (SICI) 1098-2396 (199905) 32: 2 <93 :: AIDSYN3> 3.0.CO; 2-C [PubMed] [Cross Ref]
• Ackerman JM, White FJ (1992). Zmniejszona aktywność szczurzych neuronów dopaminowych A10 po odstawieniu powtarzanej kokainy. Eur. J. Pharmacol. 218, 171 – 17310.1016 / 0014-2999 (92) 90161-V [PubMed] [Cross Ref]
• Acri JB, Thompson AC, Shippenberg T. (2001). Modulacja funkcji przed- i postsynaptycznego receptora dopaminy D2 przez selektywnego agonistę receptora kappa-opioidowego U69593. Synapsa 39, 343–35010.1002 / 1098-2396 (20010315) 39: 4 <343 :: AIDSYN1018> 3.0.CO; 2-Q [PubMed] [Cross Ref]
• Amato L., Minozzi S., Pani PP, Solimini R., Vecchi S., Zuccaro P., i in. (2011). Agoniści dopaminy w leczeniu uzależnienia od kokainy. Cochrane Database Syst. Rev. CD003352. [PubMed]
• Bals-Kubik R., Ableitner A., ​​Herz A., Shippenberg TS (1993). Miejsca neuroanatomiczne pośredniczące w motywacyjnych efektach opioidów odwzorowane przez paradygmat warunkowanej preferencji miejsca u szczurów. J. Pharmacol. Exp. Ther. 264, 489 – 495 [PubMed]
• Bateup HS, Santini E., Shen W., Birnbaum S., Valjent E., Surmeier DJ, i in. (2010). Odrębne podklasy średnich neuronów kolczastych różnie regulują zachowania motoryczne prążkowia. Proc. Natl. Acad. Sci. USA 107, 14845 – 1485010.1073 / pnas.1009874107 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Beardsley PM, Howard JL, Shelton KL, Carroll FI (2005). Wpływ różnicowy nowego antagonisty receptora opioidowego kappa, JDTic, na przywrócenie poszukiwania kokainy wywołanego przez stresory wywołane wstrząsem naskórkowym a liczby pierwsze kokainy i jego działanie przeciwdepresyjne u szczurów. Psychopharmacology (Berl.) 183, 118 – 12610.1007 / s00213-005-0167-4 [PubMed] [Cross Ref]
• Berridge KC (2007). Dyskusja na temat roli dopaminy w nagrodzie: argumenty za zachętą. Psychopharmacology (Berl.) 191, 391 – 43110.1007 / s00213-006-0578-x [PubMed] [Cross Ref]
• Bisaga A., Aharonovich E., Cheng WY, Levin FR, Mariani JJ, Raby WN, i in. (2010). Kontrolowane placebo badanie memantyny pod kątem uzależnienia od kokainy z bodźcami o wysokiej wartości w okresie poprzedzającym randomizację. Uzależnienie od alkoholu uzależnionego od narkotyków 111, 97 – 10410.1016 / j.drugalcdep.2010.04.006 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Boileau I., Payer D., Houle S., Behzadi A., Rusjan PM, Tong J., et al. (2012). Wyższe wiązanie ligandu preferującego receptor dopaminy D3 [11C] - (+) - propylo-heksahydro-naftooksazyna w użytkownikach wielolekowych metamfetaminy: badanie pozytronowej tomografii emisyjnej. J. Neurosci. 32, 1353 – 135910.1523 / JNEUROSCI.4371-11.2012 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Breier A., ​​Su TP, Saunders R., Carson RE, Kolachana BS, Debartolomeis A., i in. (1997). Schizofrenia jest związana ze zwiększonymi indukowanymi przez amfetaminę stężeniami synaptycznej dopaminy: dowody z nowej metody pozytonowej tomografii emisyjnej. Proc. Natl. Acad. Sci. USA 94, 2569 – 257410.1073 / pnas.94.6.2569 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Brodie MS, Dunwiddie TV (1990). Efekty kokainy w brzusznym obszarze nakrywkowym: dowody pośredniego mechanizmu działania dopaminergicznego. Naunyn Schmiedebergs Arch. Pharmacol. 342, 660 – 66510.1007 / BF00175709 [PubMed] [Cross Ref]
• Bruijnzeel AW (2009). sygnalizacja receptora opioidowego kappa i funkcja nagrody mózgu. Brain Res. Rev. 62, 127 – 14610.1016 / j.brainresrev.2009.09.008 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Busto UE, Redden L., Mayberg H., Kapur S., Houle S., Zawertailo LA (2009). Aktywność dopaminergiczna u palaczy z depresją: badanie pozytronowej tomografii emisyjnej. Synapse 63, 681 – 68910.1002 / syn.20646 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Butelman ER, Yuferov V., Kreek MJ (2012). System receptora opioidowego kappa / dynorfina: implikacje genetyczne i farmakoterapeutyczne dla uzależnienia. Trendy Neurosci. 35, 587 – 59610.1016 / j.tins.2012.05.005 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Carey AN, Borozny K., Aldrich JV, McLaughlin JP (2007). Przywrócenie warunkowania miejsca kokainy, któremu zapobiegał peptydowy antagonista receptora opioidowego kappa arodyn. Eur. J. Pharmacol. 569, 84 – 8910.1016 / j.ejphar.2007.05.007 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Carlezon WA, Jr., Beguin C., Dinieri JA, Baumann MH, Richards MR, Todtenkopf MS, et al. (2006). Depresyjne działanie agonisty receptora opioidowego kappa, salwinoryny A, na zachowanie i neurochemię u szczurów. J. Pharmacol. Exp. Ther. 316, 440 – 44710.1124 / jpet.105.092304 [PubMed] [Cross Ref]
• Carlezon WA, Jr., Thome J., Olson VG, Lane-Ladd SB, Brodkin ES, Hiroi N., i in. (1998). Regulacja nagrody kokainowej przez CREB. Science 282, 2272 – 227510.1126 / science.282.5397.2272 [PubMed] [Cross Ref]
• Carroll I., Thomas JB, Dykstra LA, Granger AL, Allen RM, Howard JL, et al. (2004). Właściwości farmakologiczne JDTic: nowy antagonista receptora opioidowego kappa. Eur. J. Pharmacol. 501, 111 – 11910.1016 / j.ejphar.2004.08.028 [PubMed] [Cross Ref]
• Castner SA, Al-Tikriti MS, Baldwin RM, Seibyl JP, Innis RB, Goldman-Rakic ​​PS (2000). Zmiany behawioralne i [123I] IBZM równowaga SPECT pomiar uwalniania dopaminy indukowanej amfetaminą u małp rezus narażonych na subchroniczną amfetaminę. Neuropsychofarmakologia 22, 4 – 1310.1016 / S0893-133X (99) 00080-9 [PubMed] [Cross Ref]
• Chefer VI, Czyzyk T., Bolan EA, Moron J., Pintar JE, Shippenberg TS (2005). Endogenne układy receptorów opioidowych kappa regulują mezoakustyczną dynamikę dopaminy i podatność na kokainę. J. Neurosci. 25, 5029 – 503710.1523 / JNEUROSCI.0854-05.2005 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Chen Y., Chen C., Liu-Chen LY (2007). Peptydy dynorfiny różnie regulują ludzki receptor opioidowy kappa. Życie Sci. 80, 1439 – 144810.1016 / j.lfs.2007.01.018 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Chou YH, Karlsson P., Halldin C., Olsson H., Farde L. (1999). Badanie PET wiązania D (1) podobnego do ligandu receptora dopaminy podczas zmienionych endogennych poziomów dopaminy w mózgu naczelnych. Psychopharmacology (Berl.) 146, 220 – 22710.1007 / s002130051110 [PubMed] [Cross Ref]
• Crain SM, Shen KF (1996). Modulujący wpływ sprzężonego z Gs pobudzającego receptora opioidowego działa na analgezję opioidową, tolerancję i uzależnienie. Neurochem. Res. 21, 1347 – 135110.1007 / BF02532375 [PubMed] [Cross Ref]
• Czoty PW, Morgan D., Shannon EE, Gage HD, Nader MA (2004). Charakterystyka działania receptora dopaminowego D1 i D2 u samozwańczej kokainy małp cynomolgus trzymanych społecznie. Psychopharmacology (Berl.) 174, 381 – 38810.1007 / s00213-003-1752-z [PubMed] [Cross Ref]
• Dalley JW, Everitt BJ, Robbins TW (2011). Impulsywność, kompulsywność i odgórna kontrola poznawcza. Neuron 69, 680 – 69410.1016 / j.neuron.2011.01.020 [PubMed] [Cross Ref]
• Dalley JW, Fryer TD, Brichard L., Robinson ES, Theobald DE, Laane K., et al. (2007). Nucleus accumbens D2 / 3 receptory przewidują impulsywność cechy i wzmocnienie kokainy. Science 315, 1267 – 127010.1126 / science.1137073 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Daunais JB, McGinty JF (1995). Poparcia kokainy różnie zmieniają mRNA preprodynorfiny prążkowia i zif / 268. Brain Res. Mol. Brain Res. 29, 201 – 21010.1016 / 0169-328X (94) 00246-B [PubMed] [Cross Ref]
• Daunais JB, McGinty JF (1996). Wpływ blokowania receptora dopaminowego D1 lub D2 na ekspresję genu zif / 268 i preprodynorfiny w przodomózgowiu szczurów po krótkotrwałym napadzie kokainy. Brain Res. Mol. Brain Res. 35, 237 – 24810.1016 / 0169-328X (95) 00226-I [PubMed] [Cross Ref]
• Daunais JB, Roberts DC, McGinty JF (1993). Samo-podawanie kokainy zwiększa preprodynorfinę, ale nie c-fos, mRNA w prążkowiu szczura. Neuroreport 4, 543 – 54610.1097 / 00001756-199305000-00020 [PubMed] [Cross Ref]
• Daunais JB, Roberts DC, McGinty JF (1995). Krótkoterminowe samodzielne podawanie kokainy zmienia ekspresję genów prążkowia. Brain Res. Byk. 37, 523 – 52710.1016 / 0361-9230 (95) 00049-K [PubMed] [Cross Ref]
• De La Garza R., II, Ashbrook LH, Evans SE, Jacobsen CA, Kalechstein AD, Newton TF (2009). Wpływ werbalnego przypomnienia o niedawnym doświadczeniu stresu na niepokój i pragnienie kokainy w poszukiwaniach bez leczenia, uzależnionych od kokainy. Rano. J. Addict. 18, 481 – 48710.3109 / 10550490903205876 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Di Chiara G., Imperato A. (1988). Przeciwne działanie agonistów opioidów mu i kappa na uwalnianie dopaminy w jądrze półleżącym iw ogoniastym grzbiecie swobodnie poruszających się szczurów. J. Pharmacol. Exp. Ther. 244, 1067 – 1080 [PubMed]
• Donzanti BA, Althaus JS, Payson MM, Von Voigtlander PF (1992). Wywołane agonistą Kappa zmniejszenie uwalniania dopaminy: miejsce działania i tolerancja. Res. Commun. Chem. Pathol. Pharmacol. 78, 193 – 210 [PubMed]
• Drakenberg K., Nikoshkov A., Horvath MC, Fagergren P., Gharibyan A., Saarelainen K., et al. (2006). Polimorfizm A118G receptora opioidowego Mu w powiązaniu z ekspresją genu opioidowego neuropeptydu opioidowego u osób nadużywających heroiny. Proc. Natl. Acad. Sci. USA 103, 7883 – 788810.1073 / pnas.0600871103 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Drevets WC, Gautier C., Price JC, Kupfer DJ, Kinahan PE, Grace AA i in. (2001). Wywołane amfetaminą uwalnianie dopaminy w ludzkim prążkowiu brzusznym koreluje z euforią. Biol. Psychiatria 49, 81 – 9610.1016 / S0006-3223 (00) 01038-6 [PubMed] [Cross Ref]
• Elman I., Lukas SE (2005). Wpływ kortyzolu i kokainy na stężenie prolaktyny w osoczu i hormonu wzrostu u ochotników zależnych od kokainy. Nałogowiec. Behav. 30, 859 – 86410.1016 / j.addbeh.2004.08.019 [PubMed] [Cross Ref]
• Elman I., Lukas SE, Karlsgodt KH, Gasic GP, Breiter HC (2003). Ostre podawanie kortyzolu powoduje głód u osób uzależnionych od kokainy. Psychopharmacol. Byk. 37, 84 – 89 [PubMed]
• Endoh T., Matsuura H., Tanaka C., Nagase H. (1992). Nor-binaltorfimina: silny i selektywny antagonista receptora opioidowego kappa o długotrwałej aktywności in vivo. Łuk. Int. Pharmacodyn. Ther. 316, 30 – 42 [PubMed]
• Endres CJ, Kolachana BS, Saunders RC, Su T., Weinberger D., Breier A., ​​i in. (1997). Kinetyczne modelowanie raklopridu [C-11]: połączone badania mikrodializy PET. J. Cereb. Przepływ krwi Metab. 17, 932 – 94210.1097 / 00004647-199709000-00002 [PubMed] [Cross Ref]
• Everitt BJ, Belin D., Economidou D., Pelloux Y., Dalley JW, Robbins TW (2008). Przejrzeć. Mechanizmy neuronalne leżące u podstaw podatności na rozwój kompulsywnych nawyków i uzależnienia od narkotyków. Philos. Trans. R. Soc. Lond. B Biol. Sci. 363, 3125 – 313510.1098 / rstb.2008.0089 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Fagergren P., Smith HR, Daunais JB, Nader MA, Porrino LJ, Hurd YL (2003). Czasowa regulacja mRNA prodynorfiny w prążkowiu naczelnych po podaniu kokainy. Eur. J. Neurosci. 17, 2212 – 221810.1046 / j.1460-9568.2003.02636.x [PubMed] [Cross Ref]
• Ford CP, Mark GP, Williams JT (2006). Właściwości i inhibicja opioidów mezolimbicznych neuronów dopaminowych zmienia się w zależności od lokalizacji docelowej. J. Neurosci. 26, 2788 – 279710.1523 / JNEUROSCI.4331-05.2006 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Fox HC, Garcia M., Jr., Kemp K., Milivojevic V., Kreek MJ, Sinha R. (2006). Różnice płci w odpowiedzi sercowo-naczyniowej i korowo-nadnerczowej na stres i sygnały leków u osób uzależnionych od kokainy. Psychopharmacology (Berl.) 185, 348 – 35710.1007 / s00213-005-0303-1 [PubMed] [Cross Ref]
• Frankel PS, Alburges ME, Bush L., Hanson GR, Kish SJ (2007). Poziomy neuropeptydów w mózgu u osób z przewlekłą metamfetaminą u ludzi. Neuropharmacology 53, 447 – 45410.1016 / j.neuropharm.2007.06.009 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Frankel PS, Alburges ME, Bush L., Hanson GR, Kish SJ (2008). Stężenia dynorfiny w prążkowiu i gałce bladej brzusznej są znacznie zwiększone u osób przewlekle zażywających kokainę u ludzi. Neuropharmacology 55, 41 – 4610.1016 / j.neuropharm.2008.04.019 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Fuentealba JA, Gysling K., Magendzo K., Andres ME (2006). Powtarzane podawanie selektywnego agonisty receptora opioidowego kappa U-69593 zwiększa stymulowane pozakomórkowe poziomy dopaminy w jądrze półleżącym szczura. J. Neurosci. Res. 84, 450 – 45910.1002 / jnr.20890 [PubMed] [Cross Ref]
• Fusar-Poli P., Meyer-Lindenberg A. (2013). Prymataptyczna dopamina w schizofrenii, część I: metaanaliza gęstości aktywnego transportera dopaminy (DAT). Schizophr. Byk. 39, 22 – 3210.1093 / schbul / sbr111 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Gao WY, Lee TH, King GR, Ellinwood EH (1998). Zmiany w wyjściowej aktywności i wrażliwości na chinpirol w przypuszczalnych neuronach dopaminowych w istocie czarnej i brzusznym obszarze nakrywkowym po odstawieniu leczenia wstępnego kokainą. Neuropsychofarmakologia 18, 222 – 23210.1016 / S0893-133X (97) 00132-2 [PubMed] [Cross Ref]
• Gehrke BJ, Chefer VI, Shippenberg TS (2008). Wpływ ostrego i powtarzanego podawania salvinorinu A na funkcję dopaminy w prążkowiu grzbietowym szczura. Psychopharmacology (Berl.) 197, 509 – 51710.1007 / s00213-007-1067-6 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• George SR, O'Dowd BF (2007). Nowa jednostka sygnalizacji receptora dopaminy w mózgu: heterooligomery receptorów dopaminy D1 i D2. ScientificWorldJournal 7, 58 – 6310.1100 / tsw.2007.223 [PubMed] [Cross Ref]
• Gerfen CR (2000). Molekularny wpływ dopaminy na ścieżki projekcji prążkowia. Trendy Neurosci. 23, S64 – S7010.1016 / S1471-1931 (00) 00019-7 [PubMed] [Cross Ref]
• Gerfen CR, Surmeier DJ (2011). Modulacja systemów projekcji prążkowia przez dopaminę. Annu. Ks. Neurosci. 34, 441 – 46610.1146 / annurev-neuro-061010-113641 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Gerrits MA, Petromilli P., Westenberg HG, Di Chiara G., Van Ree JM (2002). Zmniejszenie podstawowych poziomów dopaminy w jądrze półleżącym podczas codziennego poszukiwania leków u szczurów. Brain Res. 924, 141 – 15010.1016 / S0006-8993 (01) 03105-5 [PubMed] [Cross Ref]
• Girault JA (2012). Sygnalizacja w neuronach prążkowia: fosfoproteiny nagrody, uzależnienia i dyskinezy. Wałówka. Mol. Biol. Przeł. Sci. 106, 33 – 6210.1016 / B978-0-12-396456-4.00006-7 [PubMed] [Cross Ref]
• Gorelick DA, Kim YK, Bencherif B., Boyd SJ, Nelson R., Copersino ML, et al. (2008). Wiązanie receptora opioidowego mu mózgu: związek z nawrotem do zażywania kokainy po monitorowanej abstynencji. Psychopharmacology (Berl.) 200, 475 – 48610.1007 / s00213-008-1225-5 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Groman SM, Jentsch JD (2012). Kontrola poznawcza i receptor dopaminowy D (2): wymiarowe zrozumienie uzależnienia. Deprymować. Lęk 29, 295 – 30610.1002 / da.20897 [PubMed] [Cross Ref]
• Gross G., Drescher K. (2012). „Rola receptorów dopaminy D (3) w działaniu przeciwpsychotycznym i funkcjach poznawczych”, w Handbook of Experimental Pharmacology, red. Geyer M., Gross G., red. (Heidelberg: Springer;), 167–210 [PubMed]
• Gross RA, Moises HC, Uhler MD, Macdonald RL (1990). Kinaza białkowa zależna od dynorfiny A i cAMP niezależnie reguluje neuronalne prądy wapniowe. Proc. Natl. Acad. Sci. USA 87, 7025 – 702910.1073 / pnas.87.18.7025 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Grudt TJ, Williams JT (1993). Receptory opioidowe kappa zwiększają również przewodność potasu. Proc. Natl. Acad. Sci. USA 90, 11429 – 1143210.1073 / pnas.90.23.11429 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Haney M., Collins ED, Ward AS, Foltin RW, Fischman MW (1999). Wpływ selektywnego agonisty dopaminy D1 (ABT-431) na wędzoną kokainę samopodawanie u ludzi. Psychopharmacology (Berl.) 143, 102 – 11010.1007 / s002130050925 [PubMed] [Cross Ref]
• Haney M., Ward AS, Foltin RW, Fischman MW (2001). Wpływ ekopipamu, selektywnego antagonisty dopaminy D1, na samozapalanie kokainy przez ludzi. Psychopharmacology (Berl.) 155, 330 – 33710.1007 / s002130100725 [PubMed] [Cross Ref]
• Heijna MH, Bakker JM, Hogenboom F., Mulder AH, Schoffelmeer AN (1992). Receptory opioidowe i hamowanie wrażliwej na dopaminę cyklazy adenylanowej w skrawkach szczurzych obszarów mózgu otrzymujących gęsty dopaminergiczny wkład. Eur. J. Pharmacol. 229, 197 – 20210.1016 / 0014-2999 (92) 90555-I [PubMed] [Cross Ref]
• Heijna MH, Padt M., Hogenboom F., Portoghese PS, Mulder AH, Schoffelmeer AN (1990). Zahamowanie uwalniania dopaminy i acetylocholiny za pośrednictwem receptora opioidowego z skrawków jądra półleżącego szczura, guzka węchowego i kory czołowej. Eur. J. Pharmacol. 181, 267 – 27810.1016 / 0014-2999 (90) 90088-N [PubMed] [Cross Ref]
• Hurd YL, Herkenham M. (1993). Zmiany molekularne w neostriatum ludzkich uzależnionych od kokainy. Synapse 13, 357 – 36910.1002 / syn.890130408 [PubMed] [Cross Ref]
• Hurd YL, Herkenham M. (1995). Ludzki neostriatum wykazuje przedziałowość ekspresji genów neuropeptydu w obszarach grzbietowych i brzusznych: analiza histochemiczna hybrydyzacji in situ. Neuroscience 64, 571 – 58610.1016 / 0306-4522 (94) 00417-4 [PubMed] [Cross Ref]
• Innis RB, Cunningham VJ, Delforge J., Fujita M., Gjedde A., Gunn RN, et al. (2007). Nomenklatura konsensusowa do obrazowania in vivo odwracalnie wiążących radioligandów. J. Cereb. Przepływ krwi Metab. 27, 1533 – 153910.1038 / sj.jcbfm.9600493 [PubMed] [Cross Ref]
• Iremonger KJ, Bains JS (2009). Sygnał opioidowy wsteczny reguluje transmisję glutaminergiczną w podwzgórzu. J. Neurosci. 29, 7349 – 735810.1523 / JNEUROSCI.0381-09.2009 [PubMed] [Cross Ref]
• Izenwasser S., Acri JB, Kunko PM, Shippenberg T. (1998). Powtarzane leczenie selektywnym agonistą opioidów kappa U-69593 powoduje znaczne zmniejszenie ilości receptorów dopaminy D2. Synapsa 30, 275–28310.1002 / (SICI) 1098-2396 (199811) 30: 3 <275 :: AIDSYN5> 3.0.CO; 2-8 [PubMed] [Cross Ref]
• Jackisch R., Hotz H., Allgaier C., Hertting G. (1994). Presynaptyczne receptory opioidowe na nerwach dopaminergicznych w jądrze ogoniastym królika: sprzężenie z białkami G wrażliwymi na toksynę krztuścową i oddziaływanie z autoreceptorami D2? Naunyn Schmiedebergs Arch. Pharmacol. 349, 250 – 25810.1007 / BF00169291 [PubMed] [Cross Ref]
• Jenab S., Festa ED, Russo SJ, Wu HB, Inturrisi CE, Quinones-Jenab V. (2003). MK-801 łagodzi indukcję kokainy c-fos i poziomów mRNA preprodynoryny u szczurów Fischer. Brain Res. Mol. Brain Res. 117, 237 – 23910.1016 / S0169-328X (03) 00319-X [PubMed] [Cross Ref]
• Jones RM, Portoghese PS (2000). 5'-Guanidinonaltrindol, wysoce selektywny i silny antagonista receptora opioidowego kappa. Eur. J. Pharmacol. 396, 49 – 5210.1016 / S0014-2999 (00) 00208-9 [PubMed] [Cross Ref]
• Kirkland Henry P., Davis M., Howell LL (2009). Wpływ historii samopodawania kokainy w warunkach ograniczonego i przedłużonego dostępu na neurochemię dopaminy w prążkowiu in vivo i przestraszenie akustyczne u małp rezus. Psychopharmacology (Berl.) 205, 237 – 24710.1007 / s00213-009-1534-3 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Knoll AT, Muschamp JW, Sillivan SE, Ferguson D., Dietz DM, Meloni EG, et al. (2011). Sygnalizacja receptora opioidowego Kappa w jądrze podstawno-bocznym reguluje warunkowy strach i lęk u szczurów. Biol. Psychiatria 70, 425 – 43310.1016 / j.biopsych.2011.03.017 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Koob GF (2013). Ramy teoretyczne i mechanistyczne aspekty uzależnienia od alkoholu: uzależnienie od alkoholu jako zaburzenie deficytu nagrody. Curr. Top. Behav. Neurosci. 13, 3 – 3010.1007 / 7854_2011_129 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Koob GF, Ahmed SH, Boutrel B., Chen SA, Kenny PJ, Markou A., et al. (2004). Mechanizmy neurobiologiczne w przejściu od zażywania narkotyków do uzależnienia od narkotyków. Neurosci. Biobehav. Rev. 27, 739 – 74910.1016 / j.neubiorev.2003.11.007 [PubMed] [Cross Ref]
• Koob GF, Le Moal M. (2008). Uzależnienie i system antireward mózgu. Annu. Rev. Psychol. 59, 29 – 5310.1146 / annurev.psych.59.103006.093548 [PubMed] [Cross Ref]
• Kreek MJ, Levran O., Reed B., Schlussman SD, Zhou Y., Butelman ER (2012). Uzależnienie od opiatów i uzależnienie od kokainy: podstawowa neurobiologia molekularna i genetyka. J. Clin. Inwestować. 122, 3387 – 339310.1172 / JCI60390 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Lacey MG, Mercuri NB, North RA (1990). Działania kokainy na neurony dopaminergiczne u szczurów in vitro. Br. J. Pharmacol. 99, 731 – 73510.1111 / j.1476-5381.1990.tb12998.x [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Lahti RA, Mickelson MM, McCall JM, Von Voigtlander PF (1985). [3H] U-69593 wysoce selektywny ligand dla receptora opioidowego kappa. Eur. J. Pharmacol. 109, 281 – 28410.1016 / 0014-2999 (85) 90431-5 [PubMed] [Cross Ref]
• Land BB, Bruchas MR, Lemos JC, Xu M., Melief EJ, Chavkin C. (2008). Składnik dysforyczny stresu jest kodowany przez aktywację układu opioidowego kappa dynorfiny. J. Neurosci. 28, 407 – 41410.1523 / JNEUROSCI.4458-07.2008 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Laorden ML, Castells MT, Martinez MD, Martinez PJ, Milanes MV (2000). Aktywacja ekspresji c-fos w jądrach podwzgórza przez agonistów receptora mu- i kappa: korelacja z aktywnością katecholaminergiczną w jądrze podkomorowym podwzgórza. Endokrynologia 141, 1366 – 137610.1210 / pl.141.4.1366 [PubMed] [Cross Ref]
• Laruelle M. (2000). Obrazowanie neurotransmisji synaptycznej z technikami współzawodnictwa wiązania in vivo: przegląd krytyczny. J. Cereb. Przepływ krwi Metab. 20, 423 – 45110.1097 / 00004647-200003000-00001 [PubMed] [Cross Ref]
• Laruelle M., Iyer RN, Al-Tikriti MS, Zea-Ponce Y., Malison R., Zoghbi SS, et al. (1997). Mikrodializa i pomiary SPECT indukowanego amfetaminą uwalniania dopaminy u naczelnych innych niż ludzie. Synapsa 25, 1–1410.1002 / (SICI) 1098-2396 (199701) 25: 1 <1 :: AIDSYN1> 3.0.CO; 2-H [PubMed] [Cross Ref]
• Prawo PY, Wong YH, Loh HH (2000). Mechanizmy molekularne i regulacja sygnalizacji receptora opioidowego. Annu. Rev. Pharmacol. Toksykol. 40, 389 – 43010.1146 / annurev.pharmtox.40.1.389 [PubMed] [Cross Ref]
• Lee TH, Gao WY, Davidson C., Ellinwood EH (1999). Zmieniona aktywność neuronów dopaminowych śródmózgowia po odstawieniu 7-dni od chronicznego nadużywania kokainy jest normalizowana przez stymulację receptora D2 podczas wczesnej fazy odstawienia. Neuropsychofarmakologia 21, 127 – 13610.1016 / S0893-133X (99) 00011-1 [PubMed] [Cross Ref]
• Li SJ, Sivam SP, McGinty JF, Jiang HK, Douglass J., Calavetta L., i in. (1988). Regulacja metabolizmu dynorfiny prążkowia przez układ dopaminergiczny. J. Pharmacol. Exp. Ther. 246, 403 – 408 [PubMed]
• Little KY, Kirkman JA, Carroll FI, Clark TB, Duncan GE (1993). Stosowanie kokainy zwiększa miejsca wiązania [3H] WIN 35428 w prążkowiu człowieka. Brain Res. 628, 17 – 2510.1016 / 0006-8993 (93) 90932-D [PubMed] [Cross Ref]
• Little KY, Zhang L., Desmond T., Frey KA, Dalack GW, Cassin BJ (1999). Zaburzenia dopaminergiczne prążkowia u osób zażywających kokainę u ludzi. Rano. J. Psychiatry 156, 238 – 245 [PubMed]
• Liu FC, Graybiel AM (1998). Interakcje sygnału dopaminy i wapnia w rozwijającym się prążkowiu: kontrola przez kinetykę fosforylacji CREB. Adv. Pharmacol. 42, 682 – 68610.1016 / S1054-3589 (08) 60840-6 [PubMed] [Cross Ref]
• Lobo MK, Covington HE, III, Chaudhury D., Friedman AK, Sun H., Damez-Werno D. i in. (2010). Specyficzna dla komórek utrata sygnalizacji BDNF naśladuje optogenetyczną kontrolę nagrody kokainowej. Science 330, 385 – 39010.1126 / science.1188472 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Maisonneuve IM, Archer S., Glick SD (1994). U50,488, agonista kappa, łagodzi indukowany kokainą wzrost pozakomórkowej dopaminy w jądrze półleżącym szczurów. Neurosci. Łotysz. 181, 57 – 6010.1016 / 0304-3940 (94) 90559-2 [PubMed] [Cross Ref]
• Malison RT, Best SE, Van Dyck CH, McCance EF, Wallace EA, Laruelle M., et al. (1998). Podwyższony transporter dopaminy w prążkowiu podczas ostrej abstynencji kokainowej, mierzony za pomocą [123I] beta-CIT SPECT. Rano. J. Psychiatry 155, 832 – 834 [PubMed]
• Malison RT, Mechanic KY, Klummp H., Baldwin RM, Kosten TR, Seibyl JP, et al. (1999). Zmniejszone stymulowane amfetaminą uwalnianie dopaminy u osób uzależnionych od kokainy, mierzone za pomocą [123I] IBZM SPECT. J. Nucl. Med. 40, 110.
• Margolis EB, Hjelmstad GO, Bonci A., Fields HL (2003). Agoniści opioidowi Kappa bezpośrednio hamują neurony dopaminergiczne śródmózgowia. J. Neurosci. 23, 9981 – 9986 [PubMed]
• Margolis EB, Lock H., Chefer VI, Shippenberg TS, Hjelmstad GO, Fields HL (2006). Opioidy Kappa selektywnie kontrolują neurony dopaminergiczne wystające do kory przedczołowej. Proc. Natl. Acad. Sci. USA 103, 2938 – 294210.1073 / pnas.0511159103 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Marinelli M., Cooper DC, Baker LK, White FJ (2003). Aktywność impulsowa neuronów dopaminowych śródmózgowia moduluje zachowanie związane z poszukiwaniem leku. Psychopharmacology (Berl.) 168, 84 – 9810.1007 / s00213-003-1491-1 [PubMed] [Cross Ref]
• Martinez D., Broft A., Foltin RW, Slifstein M., Hwang DR, Huang Y., i in. (2004). Uzależnienie od kokainy i dostępność receptora d2 w podjednostkach funkcjonalnych prążkowia: związek z zachowaniem szukającym kokainy. Neuropsychopharmacology 29, 1190 – 120210.1038 / sj.npp.1300420 [PubMed] [Cross Ref]
• Martinez D., Carpenter KM, Liu F., Slifstein M., Broft A., Friedman AC, et al. (2011). Obrazowanie transmisji dopaminy w zależności od kokainy: związek między neurochemią a reakcją na leczenie. Rano. J. Psychiatry 168, 634 – 64110.1176 / appi.ajp.2010.10050748 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Martinez D., Greene K., Broft A., Kumar D., Liu F., Narendran R., et al. (2009a). Niższy poziom endogennej dopaminy u pacjentów z uzależnieniem od kokainy: wyniki obrazowania PET receptorów D (2) / D (3) po ostrym wyczerpaniu dopaminy. Rano. J. Psychiatry 166, 1170 – 117710.1176 / appi.ajp.2009.08121801 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Martinez D., Slifstein M., Narendran R., Foltin RW, Broft A., Hwang DR, et al. (2009b). Receptory dopaminy D1 w uzależnieniu od kokainy mierzone za pomocą PET i wybór samopodawania kokainy. Neuropsychofarmakologia 34, 1774 – 178210.1038 / npp.2008.235 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Martinez D., Kim JH, Krystal J., Abi-Dargham A. (2007a). Obrazowanie neurochemii nadużywania alkoholu i substancji. Klinika neuroobrazowania. N. Am. 17, 539 – 55510.1016 / j.nic.2007.07.004 [PubMed] [Cross Ref]
• Martinez D., Narendran R., Foltin RW, Slifstein M., Hwang DR, Broft A., i in. (2007b). Uwolnienie dopaminy wywołane przez amfetaminę: wyraźnie ograniczone w uzależnieniu od kokainy i przewidywanie wyboru samopodawania kokainy. Rano. J. Psychiatry 164, 622 – 62910.1176 / appi.ajp.164.4.622 [PubMed] [Cross Ref]
• Martinez D., Narendran R. (2010). Obrazowanie uwalniania neuroprzekaźników za pomocą narkotyków. Curr. Top. Behav. Neurosci. 3, 219 – 24510.1007 / 7854_2009_34 [PubMed] [Cross Ref]
• Martinez D., Saccone PA, Liu F., Slifstein M., Orlowska D., Grassetti A., i in. (2012). Deficyty receptorów dopaminy D (2) i presynaptycznej dopaminy w zależności od heroiny: podobieństwa i różnice z innymi rodzajami uzależnienia. Biol. Psychiatria 71, 192 – 19810.1016 / j.biopsych.2011.08.024 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Martinez D., Slifstein M., Broft A., Mawlawi O., Hwang DR, Huang Y., et al. (2003). Obrazowanie ludzkiej mezolimbicznej transmisji dopaminy za pomocą pozytronowej tomografii emisyjnej. Część II: uwalnianie dopaminy wywołane amfetaminą w funkcjonalnych podziałach prążkowia. J. Cereb. Przepływ krwi Metab. 23, 285 – 30010.1097 / 00004647-200303000-00004 [PubMed] [Cross Ref]
• Mash DC, Staley JK (1999). D3 zmiany receptorów dopaminowych i opioidowych kappa w ludzkim mózgu u ofiar przedawkowania kokainy. Ann. NY Acad. Sci. 877, 507 – 52210.1111 / j.1749-6632.1999.tb09286.x [PubMed] [Cross Ref]
• Matuskey D., Gallezot J., Keunpoong L., Zheng M., Lin S., Carson R., et al. (2011). Podkorowe wiązanie receptora D3 / D2 u ludzi zależnych od kokainy. J. Nucl. Med. 52, 1284
• McClung CA, Nestler EJ (2008). Neuroplastyczność za pośrednictwem zmienionej ekspresji genów. Neuropsychopharmacology 33, 3 – 1710.1038 / sj.npp.1301544 [PubMed] [Cross Ref]
• McClung CA, Ulery PG, Perrotti LI, Zachariou V., Berton O., Nestler EJ (2004). DeltaFosB: molekularny przełącznik do długoterminowej adaptacji w mózgu. Brain Res. Mol. Brain Res. 132, 146 – 15410.1016 / j.molbrainres.2004.05.014 [PubMed] [Cross Ref]
• McLaughlin JP, Land BB, Li S., Pintar JE, Chavkin C. (2006). Uprzednia aktywacja receptorów opioidowych kappa przez U50,488 naśladuje powtarzany stres wymuszonego pływania w celu wzmocnienia warunkowania preferencji miejsca kokainy. Neuropsychopharmacology 31, 787 – 79410.1038 / sj.npp.1300860 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• McLaughlin JP, Marton-Popovici M., Chavkin C. (2003). Antagonizm receptora opioidowego Kappa i rozerwanie genu prodynorfiny blokują wywołane stresem reakcje behawioralne. J. Neurosci. 23, 5674 – 5683 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed]
• Meador-Woodruff JH, Little KY, Damask SP, Mansour A., ​​Watson SJ (1993). Wpływ kokainy na ekspresję genu receptora dopaminy: badanie pośmiertnego ludzkiego mózgu. Biol. Psychiatria 34, 348 – 35510.1016 / 0006-3223 (93) 90178-G [PubMed] [Cross Ref]
• Melis M., Spiga S., Diana M. (2005). Hipoteza dopaminy uzależnienia od narkotyków: stan hipodopaminergiczny. Int. Rev. Neurobiol. 63, 101 – 15410.1016 / S0074-7742 (05) 63005-X [PubMed] [Cross Ref]
• Morgan D., Grant KA, Gage HD, Mach RH, Kaplan JR, Prioleau O., et al. (2002). Dominacja społeczna u małp: receptory dopaminy D2 i kokaina samopodawanie. Nat. Neurosci. 5, 169 – 17410.1038 / nn798 [PubMed] [Cross Ref]
• Mucha RF, Herz A. (1985). Właściwości motywacyjne agonistów receptorów opioidowych kappa i mu z warunkowaniem preferencji miejsca i smaku. Psychopharmacology (Berl.) 86, 274 – 28010.1007 / BF00432213 [PubMed] [Cross Ref]
• Munro CA, McCaul ME, Wong DF, Oswald LM, Zhou Y., Brasic J., et al. (2006). Różnice płciowe w uwalnianiu dopaminy z prążkowia u zdrowych dorosłych. Biol. Psychiatria 59, 966 – 97410.1016 / j.biopsych.2006.01.008 [PubMed] [Cross Ref]
• Muschamp JW, Carlezon WA, Jr. (2013). Role jądra półleżącego CREB i dynorfiny w rozregulowaniu motywacji. Cold Spring Harb. Perspektywa. Med. [Wydanie elektroniczne przed papierowym]. 10.1101 / cshperspect.a012005 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Nader MA, Morgan D., Gage HD, Nader SH, Calhoun TL, Buchheimer N., i in. (2006). Obrazowanie PET receptorów dopaminy D2 podczas przewlekłego samopodawania kokainy u małp. Nat. Neurosci. 9, 1050 – 105610.1038 / nn1737 [PubMed] [Cross Ref]
• Narendran R., Lopresti BJ, Martinez D., Mason NS, Himes M., May MA, et al. (2012). Dowody in vivo na transporter pęcherzyków monoaminowych w prążkowiu o niskiej dostępności 2 (VMAT2) u osób nadużywających kokainy. Rano. J. Psychiatry 169, 55 – 6310.1176 / appi.ajp.2011.11010126 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Nikolarakis KE, Almeida OF, Herz A. (1986). Stymulacja uwalniania beta-endorfiny i dynorfiny przez podwzgórze przez czynnik uwalniający kortykotropinę (in vitro). Brain Res. 399, 152 – 15510.1016 / 0006-8993 (86) 90610-4 [PubMed] [Cross Ref]
• Oliveto A., Poling J., Mancino MJ, Williams DK, Thostenson J., Pruzinsky R., i in. (2012). Sertralina opóźnia nawrót u niedawno abstynentnych pacjentów uzależnionych od kokainy z objawami depresji. Uzależnienie 107, 131 – 14110.1111 / j.1360-0443.2011.03552.x [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Parsons LH, Smith AD, Justice JB, Jr. (1991). Podstawowa pozakomórkowa dopamina zmniejsza się w jądrze półleżącym szczura podczas abstynencji od przewlekłej kokainy. Synapse 9, 60 – 6510.1002 / syn.890090109 [PubMed] [Cross Ref]
• Pascoli V., Turiault M., Luscher C. (2012). Odwrócenie wywoływanego przez kokainę wzmocnienia synaptycznego resetuje wywołane lekami zachowanie adaptacyjne. Nature 481, 71 – 7510.1038 / nature10709 [PubMed] [Cross Ref]
• Pfeiffer A., ​​Brantl V., Herz A., Emrich HM (1986). W psychotomimii pośredniczą receptory opioidowe kappa. Science 233, 774 – 77610.1126 / science.3016896 [PubMed] [Cross Ref]
• Redila VA, Chavkin C. (2008). Przywrócenie poszukiwanie kokainy wywołane stresem odbywa się za pośrednictwem układu opioidowego kappa. Psychopharmacology (Berl.) 200, 59 – 7010.1007 / s00213-008-1122-y [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Robertson MW, Leslie CA, Bennett JP, Jr. (1991). Pozorny synaptyczny niedobór dopaminy wywołany przez odstawienie od chronicznego leczenia kokainą. Brain Res. 538, 337 – 33910.1016 / 0006-8993 (91) 90451-Z [PubMed] [Cross Ref]
• Rossetti ZL, Melis F., Carboni S., Gessa GL (1992). Dramatyczne wyczerpanie mezolimbicznej pozakomórkowej dopaminy po odstawieniu morfiny, alkoholu lub kokainy: wspólny substrat neurochemiczny dla uzależnienia od narkotyków. Ann. NY Acad. Sci. 654, 513 – 51610.1111 / j.1749-6632.1992.tb26016.x [PubMed] [Cross Ref]
• Roth BL, Baner K., Westkaemper R., Siebert D., Rice KC, Steinberg S., i in. (2002). Salvinorin A: silny, naturalnie występujący, nienitogenny selektywny agonista opioidów kappa. Proc. Natl. Acad. Sci. USA 99, 11934 – 1193910.1073 / pnas.182234399 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Salamone JD, Correa M. (2012). Tajemnicze funkcje motywacyjne dopaminy mezolimbicznej. Neuron 76, 470 – 48510.1016 / j.neuron.2012.10.021 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Schlussman SD, Zhang Y., Yuferov V., Laforge KS, Ho A., Kreek MJ (2003). Ostre podawanie „kokainy” zwiększa mRNA dynorfiny w skorupie ogoniastej myszy C57BL / 6J, ale nie myszy 129 / J. Brain Res. 974, 249 – 25310.1016 / S0006-8993 (03) 02561-7 [PubMed] [Cross Ref]
• Schlussman SD, Zhou Y., Bailey A., Ho A., Kreek MJ (2005). Podawanie kokainy w stałej i rosnącej dawce powoduje zmiany w ekspresji stereotypii behawioralnej i poziomu mRNA preprodynorfiny w prążkowiu u szczurów. Brain Res. Byk. 67, 169–17510.1016 / j.brainresbull.2005.04.018 [PubMed] [Cross Ref]
• Schultz W. (2006). Teorie behawioralne i neurofizjologia nagrody. Annu. Rev. Psychol. 57, 87 – 11510.1146 / annurev.psych.56.091103.070229 [PubMed] [Cross Ref]
• Shippenberg TS, Zapata A., Chefer VI (2007). Dynorfina i patofizjologia uzależnienia od narkotyków. Pharmacol. Ther. 116, 306 – 32110.1016 / j.pharmthera.2007.06.011 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Shirayama Y., Ishida H., Iwata M., Hazama GI, Kawahara R., Duman RS (2004). Stres zwiększa immunoreaktywność dynorfiny w limbicznych regionach mózgu, a antagonizm dynorfiny wywołuje efekty podobne do działania przeciwdepresyjnego. J. Neurochem. 90, 1258 – 126810.1111 / j.1471-4159.2004.02589.x [PubMed] [Cross Ref]
• Shoptaw S., Majewska MD, Wilkins J., Twitchell G., Yang X., Ling W. (2004). Uczestnicy otrzymujący dehydroepiandrosteron podczas leczenia uzależnienia od kokainy wykazują wysokie wskaźniki zażywania kokainy w badaniu pilotażowym kontrolowanym placebo. Exp. Clin. Psychopharmacol. 12, 126 – 13510.1037 / 1064-1297.12.2.126 [PubMed] [Cross Ref]
• Sinha R., Catapano D., O'Malley S. (1999). Głód i reakcja na stres wywołane stresem u osób uzależnionych od kokainy. Psychopharmacology (Berl.) 142, 343 – 35110.1007 / s002130050898 [PubMed] [Cross Ref]
• Sinha R., Garcia M., Paliwal P., Kreek MJ, Rounsaville BJ (2006). Wywołane stresem pragnienie kokainy i odpowiedzi podwzgórze-przysadka-nadnercza są prognostykiem nawrotów kokainy. Łuk. Gen. Psychiatry 63, 324 – 33110.1001 / archpsyc.63.3.324 [PubMed] [Cross Ref]
• Sivam SP (1989). Kokaina selektywnie zwiększa poziom dynorfiny prążkowiczej przez mechanizm dopaminergiczny. J. Pharmacol. Exp. Ther. 250, 818 – 824 [PubMed]
• Sivam SP (1996). Dopaminergiczna regulacja ekspresji genu tachykininy prążatonigalnej i dynorfiny: badanie z inhibitorem wychwytu dopaminy GBR-12909. Brain Res. Mol. Brain Res. 35, 197 – 21010.1016 / 0169-328X (95) 00216-F [PubMed] [Cross Ref]
• Smiley PL, Johnson M., Bush L., Gibb JW, Hanson GR (1990). Wpływ kokainy na układy dynorfiny pozapiramidowej i limbicznej. J. Pharmacol. Exp. Ther. 253, 938 – 943 [PubMed]
• Sokoloff P., Diaz J., Le Foll B., Guillin O., Leriche L., Bezard E., et al. (2006). Receptor dopaminy D3: cel terapeutyczny w leczeniu zaburzeń neuropsychiatrycznych. Neurol CNS. Nieład. Drug Targets 5, 25 – 43 [PubMed]
• Song ZH, Takemori AE (1992). Stymulacja przez czynnik uwalniający kortykotropinę uwalniania immunoreaktywnej dynorfiny A z rdzenia kręgowego myszy in vitro. Eur. J. Pharmacol. 222, 27 – 3210.1016 / 0014-2999 (92) 90458-G [PubMed] [Cross Ref]
• Spanagel R., Herz A., Shippenberg T. (1992). Przeciwstawne tonicznie aktywne endogenne układy opioidowe modulują mezolimbiczny szlak dopaminergiczny. Proc. Natl. Acad. Sci. USA 89, 2046 – 205010.1073 / pnas.89.6.2046 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Spanagel R., Herz A., Shippenberg TS (1990). Wpływ peptydów opioidowych na uwalnianie dopaminy w jądrze półleżącym: badanie mikrodializy in vivo. J. Neurochem. 55, 1734 – 174010.1111 / j.1471-4159.1990.tb04963.x [PubMed] [Cross Ref]
• Spangler R., Ho A., Zhou Y., Maggos CE, Yuferov V., Kreek MJ (1996). Regulacja mRNA receptora opioidowego kappa w mózgu szczura poprzez „napadowe” podawanie kokainy i korelację z mRNA preprodynorfiny. Brain Res. Mol. Brain Res. 38, 71–7610.1016 / 0169-328X (95) 00319-N [PubMed] [Cross Ref]
• Spangler R., Unterwald E., Kreek M. (1993). Podawanie kokainy binge indukuje trwały wzrost mRNA prodynorfiny w szczurzym jądrze ogoniastym szczura. Brain Res. Mol. Brain Res. 19, 323 – 32710.1016 / 0169-328X (93) 90133-A [PubMed] [Cross Ref]
• Staley JK, Rothman RB, Rice KC, Partilla J., Mash DC (1997). Receptory opioidowe Kappa2 w obszarach limbicznych ludzkiego mózgu są zwiększone przez kokainę u ofiar śmiertelnego przedawkowania. J. Neurosci. 17, 8225 – 8233 [PubMed]
• Svingos A., Chavkin C., Colago E., Pickel V. (2001). Poważna koekspresja receptorów k-opioidowych i transportera dopaminy w jądrze nabiera kształtu aksonów. Synapse 42, 185 – 19210.1002 / syn.10005 [PubMed] [Cross Ref]
• Tang AH, Collins RJ (1985). Działanie behawioralne nowego opioidowego środka przeciwbólowego kappa, U-50488, u szczurów i małp rezus. Psychopharmacology (Berl.) 85, 309 – 31410.1007 / BF00428193 [PubMed] [Cross Ref]
• Tejeda HA, Shippenberg TS, Henriksson R. (2012). Układ receptora opioidowego dynorfiny / kappa i jego rola w zaburzeniach psychicznych. Komórka. Mol. Życie Sci. 69, 857 – 89610.1007 / s00018-011-0844-x [PubMed] [Cross Ref]
• Thompson A., Zapata A., Justice J., Vaughan R., Sharpe L., Shippenberg T. (2000). Aktywacja receptora opioidowego Kappa modyfikuje wychwyt dopaminy w jądrze półleżącym i przeciwstawia się działaniu kokainy. J. Neurosci. 20, 9333 – 9340 [PubMed]
• Ur E., Wright DM, Bouloux PM, Grossman A. (1997). Wpływ spiradoliny (U-62066E), agonisty receptora opioidowego kappa, na funkcję neuroendokrynną u człowieka. Br. J. Pharmacol. 120, 781 – 78410.1038 / sj.bjp.0700971 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Valdez GR, Platt DM, Rowlett JK, Ruedi-Bettschen D., Spealman RD (2007). Przywrócenie poszukiwanie kokainy u małp wiewiórczych wywołane agonistą Kappa: rola mechanizmów opioidowych i związanych ze stresem. J. Pharmacol. Exp. Ther. 323, 525 – 53310.1124 / jpet.107.125484 [PubMed] [Cross Ref]
• Valjent E., Bertran-Gonzalez J., Herve D., Fisone G., Girault JA (2009). Poszukiwanie BAC w sygnalizacji prążkowia: analiza specyficzna dla komórek u nowych myszy transgenicznych. Trendy Neurosci. 32, 538 – 54710.1016 / j.tins.2009.06.005 [PubMed] [Cross Ref]
• Van Bockstaele EJ, Gracy KN, Pickel VM (1995). Neuroreaktywne dynorfiny w jądrze szczura accumbens: ultrastruktura i wejście synaptyczne z końcówek zawierających substancję P i / lub dynorfinę. J. Comp. Neurol. 351, 117 – 13310.1002 / cne.903510111 [PubMed] [Cross Ref]
• Volkow ND, Fowler JS, Wang GJ, Hitzemann R., Logan J., Schlyer DJ, et al. (1993). Zmniejszona dostępność receptora dopaminy D2 jest związana ze zmniejszonym metabolizmem czołowym u osób nadużywających kokainy. Synapse 14, 169 – 17710.1002 / syn.890140210 [PubMed] [Cross Ref]
• Volkow ND, Fowler JS, Wolf AP, Schlyer D., Shiue CY, Alpert R., i in. (1990). Wpływ przewlekłego nadużywania kokainy na postsynaptyczne receptory dopaminy. Rano. J. Psychiatry 147, 719 – 724 [PubMed]
• Volkow ND, Wang GJ, Fowler JS, Hitzemann R., Angrist B., Gatley SJ i in. (1999). Związek głodu indukowanego metylofenidatem ze zmianami w prawidłowym metabolizmie prążkowato-oczodołowo-czołowym u osób nadużywających kokainy: implikacje w uzależnieniu. Rano. J. Psychiatry 156, 19 – 26 [PubMed]
• Volkow ND, Wang GJ, Fowler JS, Logan J., Gatley SJ, Hitzemann R., et al. (1997). Zmniejszona odpowiedź dopaminergiczna prążkowia u osobników uzależnionych od kokainy. Nature 386, 830 – 83310.1038 / 386830a0 [PubMed] [Cross Ref]
• Volkow ND, Wang GJ, Fowler JS, Logan J., Hitzemann R., Ding YS, et al. (1996). Spadek receptorów dopaminy, ale nie w transporterach dopaminy u alkoholików. Alkohol. Clin. Exp. Res. 20, 1594 – 1598 [PubMed]
• Volkow ND, Wang G.-J., Fowler JS, Logan J., Schlyer D., Hitzemann R., et al. (1994). Obrazowanie endogennej konkurencji dopaminy z [¹¹C] raclopridde w ludzkim mózgu. Synapse 16, 255 – 26210.1002 / syn.890160402 [PubMed] [Cross Ref]
• Von Voigtlander PF, Lewis RA (1982). U-50,488, selektywny agonista opioidowy kappa: porównanie do innych renomowanych agonistów kappa. Wałówka. Neuropsychofarmakol. Biol. Psychiatria 6, 467 – 47010.1016 / S0278-5846 (82) 80130-9 [PubMed] [Cross Ref]
• Wadenberg ML (2003). Przegląd właściwości spiradoliny: silny i selektywny agonista receptora opioidowego kappa. CNS Drug Rev. 9, 187 – 19810.1111 / j.1527-3458.2003.tb00248.x [PubMed] [Cross Ref]
• Walsh SL, Geter-Douglas B., Strain EC, Bigelow GE (2001). Enadolina i butorfanol: ocena agonistów kappa na farmakodynamikę kokainy i samopodawanie kokainy u ludzi. J. Pharmacol. Exp. Ther. 299, 147 – 158 [PubMed]
• Walters CL, Blendy JA (2001). Różne wymagania dla białka wiążącego element odpowiedzi cAMP w pozytywnych i negatywnych właściwościach wzmacniających narkotyków. J. Neurosci. 21, 9438 – 9444 [PubMed]
• Wang GJ, Smith L., Volkow ND, Telang F., Logan J., Tomasi D., i in. (2012). Zmniejszona aktywność dopaminy przewiduje nawrót u osób nadużywających metamfetaminy. Mol. Psychiatria 17, 918 – 92510.1038 / mp.2011.86 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Wang GJ, Volkow ND, Fowler JS, Fischman M., Foltin R., Abumrad NN, i in. (1997). Osoby nadużywające kokainy nie wykazują utraty transporterów dopaminy z wiekiem. Życie Sci. 61, 1059 – 106510.1016 / S0024-3205 (97) 00614-0 [PubMed] [Cross Ref]
• Wee S., Koob GF (2010). Rola układu opioidowego dynorfiny-kappa we wzmacnianiu efektów nadużywania leków. Psychopharmacology (Berl.) 210, 121 – 13510.1007 / s00213-010-1825-8 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Wee S., Orio L., Ghirmai S., Cashman JR, Koob GF (2009). Hamowanie receptorów opioidowych kappa osłabiało zwiększone spożycie kokainy u szczurów z przedłużonym dostępem do kokainy. Psychopharmacology (Berl.) 205, 565 – 57510.1007 / s00213-009-1563-y [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Weiss F., Paulus MP, Lorang MT, Koob GF (1992). Wzrost pozakomórkowej dopaminy w jądrze półleżącym przez kokainę jest odwrotnie proporcjonalny do poziomów podstawowych: skutki ostrego i powtarzanego podawania. J. Neurosci. 12, 4372 – 4380 [PubMed]
• Wise RA (2008). Dopamina i nagroda: hipoteza anhedonii 30 lat później. Neurotox. Res. 14, 169 – 18310.1007 / BF03033808 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Wu JC, Bell K., Najafi A., Widmark C., Keator D., Tang C., et al. (1997). Zmniejszenie wychwytu prążkowia 6-FDOPA wraz ze wzrostem czasu odstawienia kokainy. Neuropsychofarmakologia 17, 402 – 40910.1016 / S0893-133X (97) 00089-4 [PubMed] [Cross Ref]
• Xi ZX, Fuller SA, Stein EA (1998). Uwalnianie dopaminy w jądrze półleżącym podczas samopodawania heroiny jest modulowane przez receptory opioidowe kappa: badanie szybkiej cyklicznej woltamperometrii in vivo. J. Pharmacol. Exp. Ther. 284, 151 – 161 [PubMed]
• Yokoo H., Yamada S., Yoshida M., Tanaka M., Nishi S. (1992). Osłabienie hamującego działania dynorfiny na uwalnianie dopaminy w jądrze szczurów półleżących przez powtarzane leczenie metamfetaminą. Eur. J. Pharmacol. 222, 43 – 4710.1016 / 0014-2999 (92) 90461-C [PubMed] [Cross Ref]
• You ZB, Herrera-Marschitz M., Terenius L. (1999). Modulacja uwalniania neuroprzekaźników w zwojach podstawy mózgu szczura przez peptydy dynorfiny. J. Pharmacol. Exp. Ther. 290, 1307 – 1315 [PubMed]
• Yuferov V., Zhou Y., Laforge KS, Spangler R., Ho A., Kreek MJ (2001). Podwyższenie ekspresji mRNA preprodynorfiny w mózgu świnki morskiej i aktywność osi podwzgórze-przysadka-nadnercza poprzez „napadowe” podawanie kokainy. Brain Res. Byk. 55, 65–7010.1016 / S0361-9230 (01) 00496-8 [PubMed] [Cross Ref]
• Zhang Y., Butelman ER, Schlussman SD, Ho A., Kreek MJ (2004a). Wpływ endogennego agonisty opioidowego kappa dynorfiny A (1-17) na wywołane kokainą wzrosty poziomów dopaminy w prążkowiu i preferencji miejsca indukowanej kokainą u myszy C57BL / 6J. Psychopharmacology (Berl.) 172, 422 – 42910.1007 / s00213-003-1688-3 [PubMed] [Cross Ref]
• Zhang Y., Butelman ER, Schlussman SD, Ho A., Kreek MJ (2004b). Wpływ agonisty opioidowego kappa R-84760 na indukowane kokainą wzrosty poziomów dopaminy w prążkowiu i preferencji miejsca indukowanej kokainą u myszy C57BL / 6J. Psychopharmacology (Berl.) 173, 146 – 15210.1007 / s00213-003-1716-3 [PubMed] [Cross Ref]
• Zhang Y., Schlussman SD, Rabkin J., Butelman ER, Ho A., Kreek MJ (2013). Chroniczna eskalacja ekspozycji na kokainę, abstynencja / odstawienie i przewlekła ponowna ekspozycja: wpływ na dopaminę prążkowia i układ opioidowy u myszy C57BL / 6J. Neuropharmacology 67, 259 – 26610.1016 / j.neuropharm.2012.10.015 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Zhou Y., Spangler R., Schlussman SD, Yuferov VP, Sora I., Ho A., et al. (2002). Wpływ kokainy na ostry „napad” na poziom preprodynorfiny, preproenkefaliny, proopiomelanokortyny i mRNA receptora hormonu uwalniającego kortykotropinę w prążkowiu i osi podwzgórze-przysadka-nadnercza myszy pozbawionych receptora opioidowego mu. Synapsa 45, 220–22910.1002 / syn.10101 [PubMed] [Cross Ref]
• Zubieta JK, Gorelick DA, Stauffer R., Ravert HT, Dannals RF, Frost JJ (1996). Zwiększone wiązanie receptora opioidowego mu wykryte przez PET u mężczyzn uzależnionych od kokainy jest związane z głodem kokainowym. Nat. Med. 2, 1225 – 122910.1038 / nm1196-1225 [PubMed] [Cross Ref]