Komentarze: Agonista dopaminy (naśladuje dopaminę) pomógł zmniejszyć niepokój.
J Psychopharmacol. 2008 Oct 6;
Hood S, Potokar J, Davies S, Hince D, Morris K, Seddon K, Nutt D, Argyropoulos S.
Oddział Psychofarmakologii, Dorothy Hodgkin Building, Bristol, Wielka Brytania; School of Psychiatry and Clinical Neurosciences (M521), University of Western Australia, Perth, Australia.
Abstrakcyjny
Serotonergiczne leki przeciwdepresyjne (SSRI) są lekami pierwszego rzutu w leczeniu lęku społecznego [SAnD], chociaż istnieją dowody na dysfunkcję układu dopaminergicznego.
Dwudziestu osobnikom z DSM-IV SAnD, nieleczonym (n = 10) i SSRI-remediowanym DSM-IV SAnD (n = 10), podano pojedynczą dawkę 1) agonistę dopaminy (pramipeksol 0.5 mg) i 2) antagonistę dopaminy (sulpiryd 400 mg), a następnie wyzwania lękowe (zadania słowne i skrypty autobiograficzne) w podwójnie ślepym projekcie krzyżowym, dwa dni testowe są w odstępie jednego tygodnia.
Objawy lękowe były mierzone przez zgłaszane przez siebie zmiany w wizualnych skalach analogowych, określonych skalach SAnD i kwestionariuszach lękowych. Uzyskano poziomy prolaktyny w osoczu. Nieleczeni pacjenci SAnD doświadczyli znaczącego wzrostu objawów lękowych po wyzwaniach behawioralnych po sulpirydie lub pramipeksolu.
Po remisji z SSRI, społecznie anksjogenny efekt prowokacji behawioralnej został znacząco osłabiony przez pramipeksol, agonistę dopaminy, podczas gdy pod wpływem sulpirydów pozostał znacznie podwyższony. Wydaje się, że istnieje niestabilność układu dopaminowego pod wpływem stresu behawioralnego u osób z lękiem społecznym, która jest tylko częściowo usuwana przez skuteczne leczenie SSRI, które mogą wywołać odczulenie postsynaptycznych receptorów dopaminy D3.
;