Kochać to cierpieć; być szczęśliwym to kochać. Czy więc trzeba cierpieć, aby być szczęśliwym? Ten logizm nie zdobędzie żadnych nagród w logice, ale dokładnie opisuje dziwny paradoks ludzkiego zachowania: urok nieprzewidywalnych romantycznych partnerów.

Wszyscy powiedziano nam, że wierność i stałość są pożądane, a nawet cnotliwe, jednak nasi poeci i filozofowie ostrzegli nas, że jest to ciężka walka z niestałością miłości. Minęły lata 400, odkąd Szekspir ostrzegł kobiety, że „mężczyźni zawsze byli oszustami; jedną stopę na morzu i jedną na brzegu, do jednej rzeczy stałej nigdy. ”

Wydaje się, że bardziej lubimy słowa Szekspira niż ich słuchamy, biorąc pod uwagę, jak często ludzie narzekają, że kochają kogoś, kto ich zawsze rozczarowuje.

Dla psychoanalityków osoby, które wydają się pociągać w przeciwności, czy to w związkach, czy w innych obszarach życia, podnoszą uzasadnione pytanie, czy kryją w sobie nieświadomy motyw cierpienia.

Ale wydaje mi się, że może istnieć inny sposób na zrozumienie przyciągania nieprzewidywalnych romantycznych partnerów, taki, który obejmuje dziwactwo obwodu nagrody mózgu, prymitywną sieć neuronową głęboko w naszych mózgach, niezwykle wrażliwą na różne nagrody, takie jak seks, pieniądze i jedzenie.

Tego rodzaju miłosne przywiązanie przypomina hazard - tyle że walutą jest miłość i seks. Kluczem jest to, że nagroda jest nieoczekiwana, co czyni ją szczególnie potężną i pociągającą dla naszych mózgów.

Aby zrozumieć, dlaczego, zastanów się, co dzieje się w mózgu, gdy ludzie otrzymują nagrody w dwóch różnych warunkach: przewidywanych i nieprzewidzianych. Psychiatra Gregory Berns właśnie to zrobił w badaniu, w którym badanym podawano sok owocowy i wodę, obie naturalnie przyjemne nagrody, podczas skanowania mózgu MRI Podczas części każdej sesji badani otrzymywali wodę i sok owocowy w losowych odstępach czasu; podczas kolejnej części woda i sok były podawane co 10 sekund.

Profesor Berns odkrył, że woda i sok wywołały większą aktywację w obwodzie nagrody mózgu, gdy nagroda była nieoczekiwana, niż gdy została dostarczona w przewidywalny sposób. Ten schemat był prawdziwy, niezależnie od tego, czy nagrodą była woda, czy sok owocowy - chociaż większość badanych twierdziła, że ​​jest to wyraźna preferencja.

Kiedy obwód nagrody odpala, mówi również mózgowi coś w stylu: „Uważaj i pamiętaj o tym doświadczeniu, ponieważ jest ważne.” Ten obwód uwalnia dopaminę po stymulacji, która, jeśli osiągnie krytyczny poziom, daje poczucie przyjemności.

Powód tego jest prosty. Obwód nagradzania w mózgu ewoluował przez miliony lat, aby umożliwić nam rozpoznawanie i wydobywanie różnych nagród z naszego środowiska, które są kluczowe dla naszego przetrwania, takich jak jedzenie i odpowiedni partner seksualny. W przeciwieństwie do przewidywalnych bodźców, nieprzewidziane bodźce mogą nam powiedzieć o świecie, którego jeszcze nie znamy. A ponieważ służą one jako sygnał, że duża nagroda może być blisko, korzystne jest, aby nowe bodźce przyciągnęły naszą uwagę.

Co prowadzi nas do niestałej miłości. Okazuje się, że ludzka miłość i przywiązanie są, podobnie jak sok owocowy w eksperymencie profesora Bernsa, naturalnymi wzmacniaczami, które mogą aktywować twoją ścieżkę nagrody. Antropolog Helen Fisher badał grupę osób 17 w uścisku intensywnej miłości romantycznej i odkrył, że obraz ich ukochanej silnie aktywował obwód nagrody.

Jeśli jesteś zaangażowany w kogoś, kto jest nieprzewidywalnie kochający, może ci się to nie spodobać - ale twój obwód nagród z pewnością zauważy kapryśne zachowanie i dostarczy ci informacji, które mogą kolidować z tym, co uważasz, że jest to w najlepszym interesie.

Rzeczywiście, możesz nawet nie zdawać sobie sprawy z aktywności własnego obwodu nagrody. Jedną z ciekawych rzeczy, które odkrył profesor Berns, było to, że większość jego badanych nie potrafiła odróżnić przewidywalnego lub nieprzewidywalnego stanu, w którym przyznano nagrodę.

Ponieważ nieprzewidywalne nagrody powodują więcej uwalniania dopaminy niż przewidywalne, a więcej dopaminy oznacza więcej przyjemności, jedną z implikacji tego badania jest to, że ludzie doświadczają większej przyjemności z nieprzewidywalnych nagród niż z przewidywalnych - ale mogą nie być świadomi tego faktu.

Nie tylko to, ale zasadniczo nie było związku między deklarowanymi preferencjami badanych a obserwowaną aktywnością w ich obwodzie nagrody. To sugeruje, że nasze ścieżki nagród mogą być aktywowane nie tylko bez naszego uznania, ale być może nawet w sposób sprzeczny z tym, co wolimy.

Dane te mogą częściowo wyjaśniać paradoks ludzi, którzy ciągle narzekają na swoich niewiarygodnych kochanków, ale wciąż do nich wracają.

Może to również tłumaczyć niektóre słynne złe zachowanie, takie jak złe traktowanie Cordelii przez króla Leara. Na nieszczęście dla Cordelii jej ojciec wiedział, że może liczyć na miłość swojej oddanej i nieustannie kochającej córki. W porównaniu z jej siostrami, Cordelia nie była aż tak ekscytująca - przynajmniej w obwodzie nagrody Leara.

Nic z tego nie znaczy, że tylko dlatego, że nasze obwody nagrody zapalają się w obliczu nieprzewidzianych nagród, to nie jesteśmy w stanie znieść. Daleko stąd. Używamy świadomej wiedzy, aby przez cały czas nadpisywać nasze niezdrowe lub niepożądane impulsy. Z wyjątkiem kilku ograniczonych okoliczności, oczekuje się, że będziemy odpowiedzialni za nasze mózgi.

Powinno to jednak pomóc nam zrozumieć tych przyjaciół, których pociągają nieprzewidywalni romantyczni partnerzy. Niekoniecznie są żarłokami na ból lub rozczarowanie; mogą być uzależnieni od ukrytej przyjemności niestałej miłości.