Dowody in vivo na udział receptorów dopaminy D2 w prążkowiu i zakręcie obręczy przedniej w głębokiej depresji. (1997)

 

Neuroimage. 1997 May; 5 (4 Pt 1): 251-60.

Larisch R, Klimke A, Vosberg H, Löffler S, Gaebel W, Müller-Gärtner HW.

Źródło

Klinika Medycyny Nuklearnej, Uniwersytet w Düsseldorfie, Niemcy.

Abstrakcyjny

Układ dopaminergiczny jest kandydatem na układ neuroprzekaźnikowy, który, jak się uważa, bierze udział w patogenezie depresji. Niniejsze badanie dotyczy kwestii, czy przeciwdepresyjna skuteczność hamowania wychwytu zwrotnego serotoniny jest związana ze zmianami w mózgowym układzie dopaminergicznym. Mózgowe receptory dopaminowe-D2 scharakteryzowano u 13 pacjentów z dużą depresją za pomocą jodobenzamidu, antagonisty receptora dopaminowego-D2 oraz tomografii emisyjnej pojedynczego fotonu. Wiązanie receptora dopaminy oceniano dwukrotnie, przed i podczas hamowania wychwytu zwrotnego serotoniny. Zwiększenie wiązania receptora dopaminy-D2 podczas hamowania wychwytu zwrotnego serotoniny stwierdzono w prążkowiu i przednim zakręcie obręczy u osób odpowiadających na leczenie, ale nie u osób nieodpowiadających na leczenie. Wzrost wiązania receptora dopaminowego-D2 korelował istotnie z klinicznym powrotem do zdrowia po depresji, ocenianym w skali depresji Hamiltona (r = 0.59 odpowiednio dla prawego i lewego prążkowia, p <0.05; r = 0.79 dla przedniego zakrętu obręczy, P <0.05 po Poprawka Bonferroniego). Jakościowo podobne korelacje zaobserwowano w zakręcie przedśrodkowym, zakręcie czołowym przyśrodkowym, zakręcie czołowym dolnym i części czołowej zakrętu wieńcowego, ale korelacje te nie osiągnęły istotności statystycznej po skorygowaniu skutków wielokrotnych testów. Nie stwierdzono takich korelacji w zakręcie czołowym górnym, zakręcie oczodołowo-czołowym, zakręcie prostym, zakręcie ciemieniowym górnym ani zakręcie skroniowym górnym. Dane wzmacniają koncepcję, że prążkowie i przedni zakręt obręczy są zaangażowani w regulację nastroju. Receptory dopaminy-D2 mogą odgrywać centralną rolę w tej domenie.