Pharmacol Biochem Behav. 2013 Aug; 109: 59-66. doi: 10.1016 / j.pbb.2013.05.002.
Sanna F, Corda MG, Melis MR, Piludu MA, Löber S, Hübner H, Gmeiner P, Argiolas A, Giorgi O.
Źródło
Katedra Nauk Biomedycznych, Neurobiologii i Farmakologii Klinicznej, 09042 Monserrato, Cagliari, Włochy.
Abstrakcyjny
Wpływ na wzwód prącia i ziewanie podskórnych (SC) wstrzyknięć mieszanego apomorfiny podobnej do dopaminy D1 / D2-agonisty (0.02-0.2 mg / kg) badano u samców rasy romańskiej o wysokim (RHA) i niskim unikaniu (RLA) szczury, dwie linie wybiórczo hodowane dla ich odpowiednio szybkiego w porównaniu ze słabym nabyciem aktywnej odpowiedzi unikania w skrzyni wahadłowej, i porównane z efektami obserwowanymi u samców szczurów Sprague-Dawley (SD). Krzywe dawka-odpowiedź apomorfiny były w kształcie dzwonu we wszystkich liniach / szczepach szczurów. Warto zauważyć, że więcej erekcji prącia i ziewnięć rejestrowano głównie w rosnącej części tych krzywych (np. Apomorfina 0.02-0.08 mg / kg) zarówno u szczurów RLA, jak i RHA w porównaniu ze szczurami SD, przy czym szczury RLA wykazywały wyższą odpowiedź (zwłaszcza przy ziewaniu ) w odniesieniu do szczurów RHA. Podobne wyniki uzyskano dla PD-168,077 (0.02-0.2 mg / kg SC), agonisty receptora D4, który indukował wzwód prącia, ale nie ziewał. We wszystkich liniach / szczepach szczurów odpowiedzi apomorfiny były znacznie zmniejszone przez antagonistę D2 L-741,626, ale nie przez antagonistę D3, SB277011A, podczas gdy antagoniści D4 L-745,870 i FAUC213 wywołali częściowy, ale statystycznie istotny efekt hamujący. Przeciwnie, efekt prowzrostowy PD-168,077 został całkowicie zniesiony przez L-745,870 i FAUC213, zgodnie z oczekiwaniami. Niniejsze badanie potwierdza i rozszerza wcześniej zgłaszane różnice w transmisji dopaminy między szczurami RLA i RHA oraz między szczepem SD i liniami rzymskimi. Co więcej, potwierdza wcześniejsze badania potwierdzające pogląd, że receptory dopaminy podtypu D2 odgrywają dominującą rolę w prowokacyjnym i prowzrostowym działaniu apomorfiny oraz że selektywna stymulacja receptorów D4 indukuje erekcję prącia.
;
