Androgeny odgrywają kluczową rolę w utrzymywaniu tkanki prącia w architekturze i erekcji: przegląd (2009)

Androgeny odgrywają kluczową rolę w utrzymaniu prącia i budowy erekcji: przegląd

ABDULMAGED M. TRAISH

Z Wydziałów Biochemii i Urologii, Boston University School of Medicine, Boston, Massachusetts.

  Korespondencja do: Dr Abdulmaged M. Traish, Profesor Biochemii i Urologii, Dyrektor, Laboratoria Medycyny Seksualnej, Instytut Medycyny Seksualnej, Boston University School of Medicine, Centrum Zaawansowanych Biomedycznych Badań, 700 Albany St, W607, Boston, MA 02118 ( e-mail: [email chroniony]).
 Otrzymano do publikacji June 13, 2008; zaakceptowany do publikacji September 17, 2008.

Abstrakcyjny

Androgeny są niezbędne dla rozwoju, wzrostu i utrzymania struktury prącia i regulują fizjologię erekcji przez multiplemechanizmy. Poniżej przedstawiamy zwięzły przegląd podstawowych wyników badań dotyczących modulacji androgenów w architekturze i fizjologii wyprostowanej kości. Istotny materiał dowodowy wskazuje na kluczową rolę androgenów w erestilizjologii. Badania na modelach zwierzęcych dostarczyły podstawowej wiedzy na temat roli androgenów w modulowaniu architektury tkanek i mechanizmów komórkowych, molekularnych i fizjologicznych. Opierając się na danych z naszego laboratorium i danych zgłoszonych przez innych, uważamy, że androgeny odgrywają kluczową rolę w utrzymaniu struktury i funkcji obwodowej sieci nerwowej prącia, integralności strukturalnej ciał jamistych, tunicaalbuginei i śródbłonka przestrzeni jamistych. Ponadto androgeny odgrywają ważną rolę w regulowaniu różnicowania komórek prekursorowych w mięsień gładki beleczkowaty. W tym przeglądzie skoncentrujemy naszą dyskusję na odkryciach dotyczących androgenów w regulacji elementów architektonicznych tkanki prącia w modulowaniu funkcji prącia. Ta wiedza ma głęboki wpływ na potencjalne zastosowanie androgenów w leczeniu klinicznym pacjentów z zaburzeniami erekcji.

     Słowa kluczowe: Andropauza, zaburzenia erekcji, hormon, penis, adipogeneza, niedobór androgenów, ciał jamistych, zaburzenia seksualne, mięśnie gładkie

 

Rysunek 1 

Wyświetl większą wersję (24K):

[w tym oknie]

[w nowym oknie] 

 

 

Rysunek 1. Mechanizm wzwodu prącia. W stanie zwiotczenia zwężenie tętnicy jamistej i tętniczek helicynowych ogranicza dopływ krwi (ciemna, cienka czerwona strzałka). Skurcz mięśni gładkich beleczki przez noradrenalinę i inne miejscowe środki zwężające naczynia, takie jak endotelina, nie pozwoli na gromadzenie się krwi w przestrzeni lakunarnej. Ponadto odpływ krwi pozostaje niezakłócony, ponieważ kurczliwość mięśni gładkich nie pozwala na ściskanie żył subtelnych w stosunku do tułowia albuginea (jasna gruba niebiesko-zielona strzałka). Po stymulacji seksualnej nerwy nieadrenergiczno-noncholinergiczne stymulują uwalnianie tlenku azotu (NO), który rozszerza tętnicę ciał jamistych i tętniczki helikinowe i rozluźnia mięsień gładki beleczki. Ten proces nerwowo-naczyniowy powoduje zwiększenie dopływu krwi tętniczej (ciemna gruba czerwona strzałka) i ciśnienie parcjalne tlenu (PO2) wzrasta z około 25 – 40 mm Hg do 90 – 100 mm Hg. Ten fizjologiczny proces dodatkowo stymuluje śródbłonkową syntazę tlenku azotu (eNOS) do syntezy NO, co skutkuje dalszą relaksacją w mięśniach gładkich beleczków. Prowadzi to do ekspansji cielesnej na białawicę białawą, rozciągając i zamykając drenujące żyły i zmniejszając wypływ krwi (lekka cienka niebiesko-zielona strzałka). Gdy cielesny odpływ żylny zostaje zatkany, ciśnienie cielesne wzrasta i osiąga plateau, tym samym pogrążając penisa. Kolorystyka dostępna online na stronie www.andrologyjournal.org. 

 

Cielesna dysfunkcja żylno-okluzyjna jest ważną przyczyną organicznych zaburzeń erekcji i charakteryzuje się potrzebą zwiększenia szybkości przepływu w celu utrzymania erekcji podczas klinicznej oceny erekcji przez jamistą infuzję solanki (Hatzichristouet al, 1995, 1999; Nehra i in. 1996, 1998; Udelson i in., 1998; Mulhall i in., 2004). Cielesna dysfunkcja żylno-okluzyjna lub w połączeniu z chorobą tętniczą jest swoistą hemodynamiką powodującą brak odpowiedzi na farmakoterapię jamistą (Rajfer i in., 1988; Mulhall i in., 1997; Aversa i in., 2003;Wespes i in., 2005; Hwang i in., 2006). Występowanie choroby mięśni gładkich współistniejących i zatokowych często utrudnia rozpoznanie i leczenie zaburzeń żylno-okluzyjnych.

Nehra i in. (1996, 1998) badali wskaźniki przedoperacyjne funkcji żylno-okluzyjnej (przepływ w celu utrzymania erekcji, oporu przepływu żylnego i pomiarów zaniku ciśnienia za pomocą farmakokawerometrii z powtarzanym dawkowaniem) i skorelowali te parametry z histomorfometrią wspomaganą komputerowo z erekcją tkanki pooperacyjnej (odsetek mięśni gładkich beleczkowatych do całkowitej tkanki erekcji) ). Autorzy doszli do wniosku, że patofizjologia dysfunkcji cielesno-okluzyjnej jest częściowo spowodowana zwiększonym odkładaniem się tkanki i zmniejszoną zawartością mięśni gładkich.

Chociaż wiele laboratoriów podjęło wysiłki w celu określenia i zrozumienia roli androgenów w regulowaniu komórkowych i molekularnych podstaw funkcji erekcji i postępu, kilka luk pozostaje. Obejmują one rolę androgenów w strukturalnej i funkcjonalnej integralności nerwów jamistych i grzbietowych, wzrost i funkcjonowanie mięśni gładkich oraz funkcję śródbłonka i utrzymanie metabolizmu tkanki łącznej i osłabienie zwłóknienia. Poniżej prezentujemy działający model działania androgenów w funkcji erekcji (Rysunek 2). Korzystając z tego schematu, omówiono rolę androgenów w elementach strukturalnych prącia, w tym 1), nerwach obwodowych, 2), mięśniach gładkich beleczkowatych, 3), różnicowaniu prekursorowych komórek pluripotencjalnych w mięśniach gładkich, 4) śródbłonku naczyniowym i 5) białaczce gładkiej i tkance łącznej. 

 

Rysunek 2 

Wyświetl większą wersję (43K):

[w tym oknie]

[w nowym oknie] 

 

 

Rysunek 2. Proponowane ramy działania androgenów w funkcji erekcji. Testosteron jest metabolizowany do 5{alfa}-dihydrotestosteron (5{alfa}-DHT), który ma wyższe powinowactwo do receptora androgenowego (AR). 5{alfa}-DHT i testosteron wiążą się z AR i wywołują szereg sygnałów biochemicznych prowadzących do kilku odpowiedzi fizjologicznych. Należą do nich 1) zwiększona ekspresja neuronalnych i śródbłonkowych syntaz tlenku azotu (nNOS i eNOS), 2) zwiększona ekspresja fosfodiesterazy typu 5 (PDE 5) i 3) regulacja w górę {alfa}-1 receptory adrenergiczne i regulacja w dół kinazy Rho A. Ponadto androgeny zachowują integralność strukturalną sieci włókien nerwowych prącia oraz wzrost i funkcjonowanie mięśni gładkich. Utrzymanie integralności strukturalnej tkanki i sygnalizacji biochemicznej ma kluczowe znaczenie dla funkcji zamknięcia żylnego i wzwodu prącia. Kolorystyka dostępna online na stronie www.andrologyjournal.or

Androgeny utrzymują strukturę i funkcję nerwów prącia i grzbietowego

Androgeny modulują strukturę i funkcję zwojów miednicy (Meusburger i Keast, 2001; Keast i in., 2002). Giuliano i in. (2004) zasugerował, że androgeny modulują czynność erekcji, działając na postanglionowe neurony przywspółczulne. Armaganet al (2007) wykazało, że deprywacja androgenów przez kastrację struktury nerwu grzbietowego. Ta obserwacja jest zgodna z obserwacjami Baby i in. (2000,b) w których transmisję zmniejszono barwienie NADPH w jamach jamistych i grzbietowych, a leczenie testosteronem przywróciło te poziomy kontroli włókien nerwowych. Rogers i in. (2003) wykazał również, że rozczłonkowanie zmieniło strukturę nerwu grzbietowego i spowodowało wyciek żylny. Leczenie testosteronem bezpośrednio po kastracji zapobiegło wyciekowi żylnemu i przywróciło ciśnienie wewnątrz ciałom jamistym do wartości podobnych do wartości nienaruszonych zwierząt. Co ciekawe, leczenie kastrowanych zwierząt czynnikiem wzrostu śródbłonka naczyniowego (VEGF) przywróciło strukturę nerwów i funkcję żylno-okluzyjną. Ponieważ wykazano, że androgeny regulują ekspresję VEGF (Haggestrom i in., 1999) jest możliwe, że synteza VEGF w ciałach jamistych jest regulowana w dół u kastrowanych zwierząt, a leczenie testosteronem indukuje syntezę VEGF, pośrednicząc w ten sposób w zależnym od androgenów wpływie na ciało jamiste.

Orchiektomia spowodowała znaczne zmniejszenie ciśnienia wewnątrzszpikowego wywołanego przez stymulację pola elektrycznego miednicy mniejszej. Zostało to odwrócone przez zastąpienie testosteronu, co sugeruje, że testosteron odgrywa ważną rolę w sieci regulującej prącie peripheralnerve (Simpson i marszałek, 1908; Müller i in., 1988; Heaton i Varrin, 1994; Mills i in., 1994; Bivalacqua i in., 1998; Traish i in., 1999; Palese i in., 2003; Suzuki i in., 2007). Ponadto Suzuki i in. (2007) wykazało, że w przeciwieństwie do odpowiedzi erekcji wywoływanych przez elektryczną stymulację nerwu jamistego, które zmniejszyły się, ale nie zostały wyeliminowane u kastrowanych zwierząt, erekcja, na którą odpowiadała stymulacja elektryczna przyśrodkowych areoptów, została wyeliminowana po kastracji i była całkowicie przywrócona po zastąpieniu testosteronu.

Androgeny utrzymują strukturę i funkcję gładkiego mięśnia beleczkowatego prącia

Istnieją znaczące dowody sugerujące, że mięśnie trabekularów prącia odgrywają integralną rolę w regulowaniu erekcji (Saenz de Tejada, 2002). Dokładna natura zmian cząstkowych i strukturalnych, które występują w mięśniach gładkich po niedoborze androgenów, pozostaje jednak nieznana.

Pozbawienie androgenów w modelach zwierzęcych, przez chirurgiczną lub medyczną ocenę, spowodowało znaczącą redukcję zawartości gładkich mięśni beleczkowatych i zwiększone odkładanie się pozakomórkowej macierzy łącznikowej (Traish i in., 1999). Ta zmiana w strukturze tkanki wiąże się ze zmniejszeniem ciśnienia wewnątrz jam ciała w odpowiedzi na stymulację nerwu miednicy (Simpson i marszałek, 1908; Müller i in., 1988; Takahashi i in., 1991; Heaton i Varrin, 1994; Mills i in., 1994; Bivalacqua i in., 1998; Traish et al,1999, 2003; Palese i in., 2003; Suzuki i in., 2007). Co więcej, badania ultrastrukturalne w tkankach zwierząt wykastrowanych udokumentowały, że mięsień gładki beleczkowaty wydaje się być zdezorganizowany, z dużą liczbą wakuoli cytoplazmatycznych i zmniejszoną ilością miofilamentów cytoplazmatycznych (Persson i in., 1989; Traish i Kim, 2005;Traish i Guay, 2006; Traish i in., 2007). Utrata mięśni gładkich wynikająca z niedoboru androgenów przypisywana jest zwiększeniu zaprogramowanej śmierci komórek, odkładaniu tkanki łącznej i różnicowaniu adipocytów z komórek prekursorowych (Shabsigh i in., 1998; Traish i in., 2005). Pewne znaczące zmiany w cechach tkankowo-strukturalnych prącia zgłaszane u pacjentów z zaburzeniami erekcji obejmowały zanik mięśni gładkich i akumulację macierzy pozakomórkowej, składającej się głównie z włókienek kolagenowych.

Zawartość mięśni gładkich w ciałach jamistych w stosunku do tkanki łącznej, oceniana histologicznie z wybarwieniem swoistym, definiowana jest jako mięsień gładki do tkanki łącznej. Oczekuje się, że zmniejszenie zawartości mięśni gładkich beleczkowania w połączeniu ze zwiększonym odkładaniem macierzy tkanki łącznej spowoduje zwłóknienie tkanki i ostatecznie zaburzenie erekcji. Nasilenie objawów i objawy kliniczne u mężczyzn z zaburzeniami erekcji były skorelowane ze zmniejszoną zawartością tkanki mięśni gładkich w ciele (Nehra i in., 1996, 1998; Wespes i in. 1997, 1998). W tkankach mężczyzn z ED mięsień gładki wykazywał zmienioną morfologię w połączeniu z rzadkimi cząsteczkami glikogenu i zagregowanymi mitochondriami występującymi w komórkach. Jądra miały kształt pleomorficzny, a kontakty komórka-komórka zostały zmniejszone lub wyeliminowane. Badania te sugerują, że zwiększona zawartość kolagenu (np. Tkanki łącznej) w połączeniu z kompensacyjnym spadkiem kontrabterów mięśni gładkich beleczkowatych we właściwościach fibroelastycznych prącia, zmniejsza podatność i powoduje zmniejszenie przepływu krwi prącia, powodując zaburzenia erekcji (Persson i in., 1989; Mersdorf i in., 1991).

Androgeny regulują różnicowanie pluripotentnych komórek prekursorowych w gładkie mięśnie beleczkowate

Pozbawienie androgenów w modelu zwierzęcym spowodowało nagromadzenie adipocytów w tkankach prącia, szczególnie w subtunicalregion (Traish i in., 2005). Zastąpienie testosteronu przywrócono nienormalny wygląd histologiczny jelita grubego. Obserwowane zniekształcenia tkanek były związane ze zmniejszeniem ciśnienia wewnątrz cewki moczowej po stymulacji nerwu miednicy. My i inni zauważyliśmy nagromadzenie adipocytów w tkance prącia zwierząt z cukrzycą (Traish i Kim 2005; Kovanecz i in., 2006). Ponieważ cukrzyca jest związana ze zmniejszeniem krążenia androgenów, jest prawdopodobne, że taka akumulacja adipocytów jest spowodowana utratą kontroli androgenowej różnicowania komórkowego. Podobnie, leczenie samców zwierząt bisfenolem A, o którym wiadomo, że ma aktywność estrogenową, spowodowało również nagromadzenie adipocytów w ciałach jamistych (Moon i in. 2001, 2004) Sugeruje to, że estrogeny mogą antagonizować działanie androgenu w ciałach jamistych i prowadzić do różnicowania komórek prekursorowo-mózgowych w adipocyty. Goyal i in. (2005,b; 2007,b) elegancko wykazały, że leczenie zwierząt w wieku 2 z estrogenami powodowało zmniejszenie poziomów testosteronu w osoczu i akumulację adipocytów w ciałach jamistych dojrzałego zwierzęcia. Bhasin i in. (2003) zasugerował, że androgeny regulują różnicowanie komórek pluripotencjalnych w mięśnie gładkie i hamują różnicowanie w adipocyty. Hipoteza ta została dodatkowo poparta odkryciami Singha i in. (2003, 2006), który wykazał, że różnicowanie komórek pluripotentnych do mięśni gładkich i hamowanie adipogenezy są zależne od androgenów. Postulowaliśmy, że akumulacja adipocytów w styku między białawicą białawą a ciałami jamistymi może przyczyniać się do dysfunkcji ciałko-okluzyjnych.

Androgeny utrzymują strukturę i funkcję śródbłonka naczyń

Powszechnie wiadomo, że napięcie mięśni gładkich śródbłonka naczyniowego modulatescorpus cavernosum wytwarza się przez wytwarzanie czynników NO i parakrynowych, takich jak prostaglandyny, endotelina, czynnik wzrostu płytek krwi i transformujący czynnik wzrostu β1 [TGF-β1] (Moreland, 2000; Bivalacqua i in. 2003, 2005; Solomon i in., 2003; Guay 2005, 2007; Musicki i Burnett, 2007; Watts i in., 2007) Różnorodne obrażenia śródbłonka (tj. Niedokrwienie, niedotlenienie i miażdżyca) mogą powodować zwiększenie lub zmniejszenie czynników parakrynnych, które zmieniają funkcję i wzrost komórek mięśni gładkich (Moreland, 2000). Niedawne badanie Lu i in. (2007) wykazali, że deprywacja androgenów przez kastratora 5{alfa}traktowanie inhibitorem reduktazy powodowało uszkodzenie struktury śródbłonka, co określono za pomocą mikroskopii elektronowej. Nietknięte śródbłonkowe zwierzęta wykazywały gładkie powierzchnie o regularnych cechach strukturalnych. Śródbłonek od wykastrowanych zwierząt o grubych i wystających powierzchniach i wydawał się być nieregularny. Kontakty komórka-komórka zostały zmienione i odnotowano adhezję czerwonych komórek krwi do powierzchni śródbłonka. Podawanie testosteronu u wykastrowanych zwierząt częściowo przywróciło integralność śródbłonka, przy czym niewiele zmian pozostało zauważalnych. Dane z tego badania sugerują, że niedobór androgenów powoduje uszkodzenie śródbłonka naczyniowego i że struktura strukturalna śródbłonka jest przywracana przez podawanie androgenów. Akishitaet al (2007) zgłosił, że u pacjentów z 187 ambulatoryjni mężczyźni, którzy przeszli pomiary rozszerzania naczyń krwionośnych za pośrednictwem ultrasonografii za pomocą ultrasonografii, całkowita i freetestosteron były istotnie skorelowane z odsetkiem FMD. Korelacja ta była niezależna od wieku, wskaźnika masy ciała, nadciśnienia, hiperlipidemii, cukrzycy i palenia, sugerując ochronny wpływ endogennego testosteronu na śródbłonek.

Przywrócenie lub przebudowa uszkodzenia śródbłonka zależy częściowo od puli przedwczesnych krążących komórek progenitorowych (PC) i dojrzałych krążących komórek progenitorowych śródbłonka (EPC).2006, 2008) badali wpływ przedłużonej terapii testosteronem u mężczyzn z hipogonadotropowymi hipogonadyzmami i PCW. Autorzy zasugerowali, że hipogonadyzm pacjenta zmniejszył poziom PC i EPC i że terapia testosteronem spowodowała znaczny wzrost tych komórek. Autorzy stwierdzili, że hipogonadyzm wiąże się ze zmniejszoną liczbą krążących PC i EPC. Wzrost proliferacji, migracji i aktywności tworzenia kolonii EPC indukowanych przez androgeny jest szlakiem zależnym od AR (Foresta i in., 2008).

Proponujemy, że indukowane niedoborem androgenów uszkodzenie komórek śródbłonka wyściełających łożysko naczyniowe penisa zwiększa syntezę i uwalnianie TGF-β1, endoteliny i kontraktileprostanoidów, ale zmniejsza NIE. Wynik takich biologicznych wyników dla śródbłonka spowodowałby zmiany w fenotypie mięśni gładkich, prowadząc do zwiększonego odkładania się zewnątrzkomórkowej macierzy (zwłóknienia), zaniku komórek i zahamowania wzrostu komórek (hipoplazja). Zwłóknienie może zatem przyczyniać się do zmiany kurczliwości i zmniejszonej podatności (jak ustalono klinicznie), prowadząc do naczynioruchowych zaburzeń erekcji.

Konserwacja androgenów Tunica Albuginea Własności fibroelastyczne integralności strukturalnej i matrycy tkanki łącznej

Shen i in. (2003) wykazał, u zwierząt wykastrowanych, znaczące obniżenie grubości tuńczyka białawego w porównaniu z nienaruszonymi zwierzętami. U nietkniętych zwierząt tunica jest bogatym włóknem elastycznym, a architektura takich włókien wykazuje typowe regularne układy. Natomiast wykastrowane zwierzęta z tunica albugineafrom wykazywały zmniejszoną gęstość elastycznych włókien i zastąpienie tych włókien kolagenem. Autorzy stwierdzili, że androgeny są niezbędne dla utrzymania normalnej ultrastruktury pręgowania albuginea pręgowanego.

Ablacja androgenów przez kastrację na modelach zwierzęcych spowodowała zwiększony wzrost macierzy zewnątrzkomórkowej, z jednoczesnym zmniejszeniem stosunku mięśni gładkich do tkanki łącznej przez około 2-krotność (Takahashi i in., 1991; Traish et al, 1999, 2003). Zmniejszenie właściwości fibroelastycznych tkanki pogarsza podatność tkanek giętkich i osłabia hemodynamikę prącia, powodując zaburzenia erekcji (Wespes i in. 1990, 1991; Jevtich, 1991; Nehra i in., 1996). Kilka badań sugeruje, że androgeny modulują macierz zewnątrzkomórkową poprzez ekspresję czynników wzrostu (Natoli i in., 2005). To jednak wymaga dalszego zbadania w tkance prącia. Zmniejszenie włókien elastycznych i zmiany w mikroskopowych cechach mogą przyczyniać się do zaburzeń erekcji poprzez upośledzenie funkcji żylno-zamykającej osłonki białawej (Gentile i in., 1996; Akkus i in., 1997) Ostatnie studia przypadków potwierdziły przywrócenie erekcji u mężczyzn z zaburzeniami erekcji przypisywanymi krwawieniom żylnym po leczeniu androgenem (Yassin i in., 2006; Kurbatov i in. 2008,b). Te obserwacje sugerują, że androgensplay odgrywa rolę w utrzymaniu architektury tkanki erekcji.

Podsumowanie i wnioski

Istnieje znaczna liczba dowodów sugerujących, że androgeny regulują strukturę i funkcję nerwów prącia, naczyniaka naczyniowego, mięśni gładkich beleczkowatych, macierzy tkanki łącznej i białaczki białawej. Ponadto androgeny regulują różnicowanie komórek prekursorowych w mięsień gładki beleczkowaty i hamują różnicowanie w adipocyty. U ludzi niedobór androgenów przejawia się w patologiach klinicznych, takich jak 1) niedostateczny rozwój penisa i 2) utrata erekcji u pacjentów z rakiem prostaty lub łagodnym rozrostem prostaty z kastracją medyczną lub chirurgiczną lub antyandrogenterapią. Suplementacja androgenów u pacjentów z hipogonadyzmem, poprawa funkcji seksualnych. Te obserwacje kliniczne wraz z danymi przedklinicznymi sugerują, że testosteron przywraca tkankowe elementy strukturalne i poprawia hemodynamikę prącia.

 

Rysunek 3 

Wyświetl większą wersję (18K):

[w tym oknie]

[w nowym oknie] 

 

 

Rysunek 3. Wzajemne oddziaływanie między działaniem androgenu a strukturalną, hormonalną, nerwową i metaboliczną funkcją tkanki prącia. Ramy te sugerują, że funkcja erekcji jest złożonym procesem, który wymaga integralności metabolicznej, strukturalnej i nerwowej za pośrednictwem androgenów. Kolorystyka dostępna online na stronie www.andrologyjournal.org.

 

Podsumowując, androgeny odgrywają kluczową rolę w utrzymaniu architektury erectiletissue (Rysunek 3) oraz fizjologia erekcji bymodulująca prącia funkcje nerwowe i integralność strukturalna mięśni gładkich, śródbłonka i macierzy tkanki łącznej, jak również szlaki metaboliczne i sygnalizacyjne.

Podziękowanie

Praca ta była wspierana przez Wydziały Biochemii i Urologii, Boston University School of Medicine, Boston, Massachusetts.

Notatka

Artykuł powstał w oparciu o prezentację wygłoszoną na specjalnym sympozjum 12 kwietnia 2008 r. „Strategie terapeutyczne dla zdrowia seksualnego i hormonalnego u mężczyzn”, związanym z dorocznym spotkaniem American Society of Andrology, za które autorka otrzymała honorarium.

Dr Traish ma kontakty konsultacyjne i / lub finansowe z Bayer AG.

Referencje

Akishita M, Hashimoto M, Ohike Y, Ogawa S, Iijima K, Eto M, Ouchi Y. Niski poziom testosteronu jest niezależnym wyznacznikiem dysfunkcji śródbłonka u mężczyzn. Hypertens Res. 2007; 30: 1029 –1034.[CrossRef][Medline]

Akkus E, Carrier S, Baba K, Hsu GL, Padma-Nathan H, Nunes L, Lue TF. Strukturalne zmiany w tunica albuginea penisa: wpływ choroby Peyroniego, starzenie się i impotencja. Br J Urol. 1997; 79: 47 –53.[Medline]

Andersson KE, Wagner G. Fizjologia erekcji prącia. Physiol Rev. 1995; 75: 191 –236.[Darmowy Pełny tekst]

Armagan A, Hatsushi K, Toselli P. Wpływ niedoboru testosteronu na integralność strukturalną prącia grzbietowego u szczura. Int J Impot Res. 2007; 20: 73 –78.[CrossRef][Medline]

Aversa A, Isidori AM, Spera G, Lenzi A, Fabbri A. Androgeny poprawiają rozszerzenie naczyń jamistych i odpowiedź na syldenafil u pacjentów z zaburzeniami erekcji. Clin Endocrinol (Oxf). 2003; 58: 632 –638.[CrossRef][Medline]

Baba K, Yajima M, Carrier S, Akkus E, Reman J, Nunes L, Lue TF, Iwamoto T. Wpływ testosteronu na liczbę włókien nerwowych barwionych NADPH w ciałach jamistych szczura i nerwu grzbietowym. Urologia. 2000a; 56: 533 - 538.[CrossRef][Medline]

Baba K, Yajima M, Carrier S, Morgan DM, Nunes L, Lue TF, Iwamoto T. Opóźniona wymiana testosteronu przywraca włókna nerwowe zawierające syntazę tlenku azotu i odpowiedź erekcji w penisie szczura. BJU Int. 2000b; 85: 953 - 958.[CrossRef][Medline]

Bhasin S, Taylor WE, Singh R, Artaza J, Sinha-Hikim I, Jasuja R, Choi H, Gonzalez-Cadavid NF. Mechanizmy działania androgenu na skład ciała: mezenchymalna komórka pluripotencjalna jako cel działania androgenów. J Gerontol. 2003; 58: M1103 –M1110.

Bivalacqua TJ, Musicki B, Usta MF, Champion HC, Kadowitz PJ, Burnett AL, Hellstrom WJ. Endotelialna terapia genowa syntazy tlenku azotu w zaburzeniach erekcji. Curr Pharm Des. 2005; 11: 4059 –4067.[CrossRef][Medline]

Bivalacqua TJ, Rajasekaran M, Champion HC, Wang R, Sikka SC, Kadowitz PJ, Hellstrom WJ. Wpływ kastracji na indukowaną farmakologicznie erekcję prącia u kota. J Androl. 1998; 19: 551 –557.[Abstrakcyjny/Darmowy Pełny tekst]

Bivalacqua TJ, Usta MF, Champion HC, Kadowitz PJ, Hellstrom WJ. Dysfunkcja śródbłonka w zaburzeniach erekcji: rola śródbłonka w fizjologii erekcji i chorobie. J Androl. 2003; 24 (6 suppl): S17 –S37.[Darmowy Pełny tekst]

Foresta C, Caretta N, Lana A, De Toni L, Biagioli A, Ferlin A, Garolla A. Zmniejszona liczba krążących komórek progenitorowych śródbłonka u mężczyzn z hipogonadyzmem. J Clin Endocrinol Metab. 2006; 91: 4599 –4602.[Abstrakcyjny/Darmowy Pełny tekst]

Foresta C, Zuccarello D, De Toni L, Garolla A, Caretta N, Ferlin A. Androgeny stymulują komórki progenitorowe śródbłonka poprzez szlak za pośrednictwem receptora androgenowego. Clin Endocrinol (Oxf). 2008; 68: 284 –289.[Medline]

Gentile V, Modesti A, La Pera G, Vasaturo F, Modica A, Prigiotti G, Di Silverio F, Scarpa S. Ultrastrukturalna i immunohistochemiczna charakterystyka tunica albuginea w chorobie Peyroniego i dysfunkcji żylno-okluzyjnej. J Androl. 1996; 17: 96 –103.[Abstrakcyjny/Darmowy Pełny tekst]

Giuliano F, Tostain J, Rossi D. Testosteron i seksualność mężczyzn: podstawowe badania i dane kliniczne. Prog Urol. 2004; 14: 783 –790.[Medline]

Goyal HO, Braden TD, Cooke PS, Szewczykowski MA, Williams CS, Dalvi P, Williams JW. Receptor estrogenowy alfa pośredniczy w indukowanych estrogenach nieprawidłowościach w rozwijającym się prąciu. Reprodukcja. 2007a; 133: 1057 –1067.[Abstrakcyjny/Darmowy Pełny tekst]

Goyal HO, Braden TD, Williams CS, Dalvi P, Mansour M, Williams JW. Wywołane estrogenem nieprawidłowe nagromadzenie komórek tłuszczowych w prąciu szczura i związana z tym utrata płodności zależy od ekspozycji na estrogen w krytycznym okresie rozwoju prącia. Toksykol Sci. 2005a; 87: 242 –254.[Abstrakcyjny/Darmowy Pełny tekst]

Goyal HO, Braden TD, Williams CS, Dalvi P, Mansour MM, Williams JW. Trwałe indukowanie nieprawidłowości morfologicznych w prąciu i mięśniach szkieletowych prącia u dorosłych szczurów leczonych noworodkowo dietylostilbestrolem lub walerianianem estradiolu: badanie odpowiedzi na dawkę. J Androl. 2005b; 26: 32 –43.[Abstrakcyjny/Darmowy Pełny tekst]

Goyal HO, Braden TD, Williams CS, Williams JW. Rola estrogenu w indukcji dysmorfogenezy prącia: przegląd. Reprodukcja. 2007b; 134: 199 –208.[Abstrakcyjny/Darmowy Pełny tekst]

Guay AT. Związek funkcji komórek śródbłonka z zaburzeniami erekcji: implikacje dla leczenia. Am J Cardiol. 2005; 96: 52M –56M.[Medline]

Guay AT. ED2: zaburzenia erekcji = dysfunkcja śródbłonka. Endocrinol Metab Clin N Am. 2007; 36: 453 –463.[CrossRef][Medline]

Haggestrom S, Lissbrant IF, Bergh A, Damber JE. Testosteron indukuje syntezę czynnika wzrostu śródbłonka naczyń w prostacie brzusznej u wykastrowanych szczurów. J Urol. 1999; 161: 1620 –1625.[CrossRef][Medline]

Hatzichristou DG, Hatzimouratidis K, Apostolidis A, Ioannidis E, Yannakoyorgos K, Kalinderis A. Charakterystyka hemodynamiczna erekcji funkcjonalnej. Funkcja żylno-okluzyjna tętnicza i cielesna u pacjentów z dodatnim testem iniekcji do ciał jamistych. Eur Urol. 1999; 36: 60 –67.[CrossRef][Medline]

Hatzichristou DG, Saenz de Tejada I, Kupferman S, Namburi S, Pescatori ES, Udelson D, Goldstein I. Ocena in vivo napięcia mięśni gładkich beleczkowatego, jego zastosowanie w farmakokawerometrii i analiza uwarunkowań ciśnienia wewnątrz jamistych. J Urol. 1995; 153: 1126 –1135.[CrossRef][Medline]

Heaton JP, Varrin SJ. Wpływ kastracji i egzogennej suplementacji testosteronu w zwierzęcym modelu erekcji prącia. J Urol. 1994; 151: 797 - 800.[Medline]

Hwang TI, Chen HE, Tsai TF, Lin YC. Skojarzone stosowanie androgenu i syldenafilu u pacjentów z hipogonadyzmem, którzy nie reagują na sam syldenafil. Int J Impot Res. 2006; 18: 400 –404.[CrossRef][Medline]

Jevtich M, Khawand NY, Vidic B. Kliniczne znaczenie ultrastrukturalnych odkryć w ciałach jamistych mężczyzn normalnych i bezsilnych. J Urol. 1990; 143: 289 - 293.[Medline]

Keast JR, Gleeson RJ, Shulkes A, Morris MJ. Wpływ dojrzewania i utrzymania testosteronu na końcową gęstość aksonu i ekspresję neuropeptydu w nasieniowcach szczurzych. Neuroscience. 2002; 112: 391 –398.[CrossRef][Medline]

Kovanecz I, Ferrini MG, Vernet D, Nolazco G, Rajfer J, Gonzalez-Cadavid NF. Pioglitazon zapobiega dysfunkcji żylno-okluzyjnej ciała w modelu szczurzym cukrzycy typu 2. BJU Int. 2006; 98: 116 –124.[CrossRef][Medline]

Krane RJ, Goldstein I, Saenz de Tejada I. Impotencja. N Engl J Med. 1989; 321: 1648 - 1659.[Medline]

Kurbatov D, Kuznetsky J, Traish A. Testosteron poprawia funkcje erekcji u pacjentów z hipogonadyzmem z wyciekiem żylnym. J Androl. 2008a; 29 (6): 630 –637.[Abstrakcyjny/Darmowy Pełny tekst]

Kurbatov DG, Kuznetsky YY, Kitaev SV, Brusensky VA. Rezonans magnetyczny jako potencjalne narzędzie do obiektywnej wizualizacji wycieku żylnego u pacjentów z żylno-okluzyjnymi zaburzeniami erekcji. Int J Impot Res. 2008b; 20: 192 - 198.[CrossRef][Medline]

Lu YL, Kuang L, Zhu H, Wu H, Wang XF, Pang YP, Wang NJ, Yu DL. Zmiany w ultrastrukturze śródbłonka aorty u samców szczurów po kastracji, zastąpieniu testosteronem i podaniu inhibitora reduktazy 5alpha. Asian J Androl. 2007; 9: 843 –847.[CrossRef][Medline]

Lue TF, Tanagho EA. Fizjologia erekcji i farmakologiczne zarządzanie impotencją. J Urol. 1987; 137: 829 –836.[Medline]

Mersdorf A, Goldsmith PC, Diederichs W, Padula CA, Lue TF, Fishman IJ, Tanagho EA. Zmiany ultrastrukturalne w bezsilnej tkance prącia: porównanie pacjentów 65. J Urol. 1991; 145: 749 –758.[Medline]

Meusburger SM, Keast JR. Testosteron i czynnik wzrostu nerwów mają wyraźny, ale oddziaływujący wpływ na strukturę i ekspresję neuroprzekaźników dorosłych komórek zwojowych miednicy in vitro. Neuroscience. 2001; 108: 331 –340.[CrossRef][Medline]

Mills TM, Stopper VS, Wiedmeier VT. Wpływ kastracji i wymiany androgenów na hemodynamikę erekcji prącia u szczura. Biol Reprod. 1994; 51: 234 –238.[Abstrakcyjny]

Moon DG, Lee KC, Kim YW, Park HS, Cho HY, Kim JJ. Wpływ TCDD na histologię ciał jamistych i fizjologię mięśni gładkich. Int J Impot Res. 2004; 16: 224 - 230.[CrossRef][Medline]

Moon DG, Sung DJ, Kim YS, Cheon J, Kim JJ. Bisfenol A hamuje wzwód prącia poprzez zmianę histologii u królika. Int J Impot Res. 2001; 13: 309 - 316.[CrossRef][Medline]

Moreland RB. Patofizjologia zaburzeń erekcji: udział struktury beleczkowej w funkcjonowaniu i rola antagonizmu funkcjonalnego. Int J Impot Res. 2000; 12 (suppl 4): S39 –S46.[CrossRef][Medline]

Mulhall JP, Daller M, Traish AM, Gupta S, Park K, Salimpour P, Payton TR, Krane RJ, Goldstein I. Intracvernosal forskolin: rola w leczeniu impotencji naczyniowej opornej na standardową farmakoterapię środkiem 3. J Urol. 1997; 158: 1752 –1758.[CrossRef][Medline]

Mulhall JP, Anderson M., Parker M. Zgodność parametrów żylno-okluzyjnych podczas cavernosometry wlewu dynamicznego: ocena potrzeby zastosowania cavernosography. Int J Impot Res. 2004; 16: 146 –149.[CrossRef][Medline]

Müller SC, Hsieh JT, Lue TF, Tanagho EA. Kastracja i erekcja. Badanie na zwierzętach. Eur Urol. 1988; 15 (1 – 2): 118 –124.[Medline]

Musicki B, Burnett AL. Dysfunkcja śródbłonka w cukrzycowej dysfunkcji erekcji. Int J Impot Res. 2007; 19: 129 –1138.[CrossRef][Medline]

Natoli AK, Medley TL, Ahimastos AA, Drew BG, Thearle DJ, Dilley RJ, Kingwell BA. Sterydy płciowe modulują odkładanie białek macierzy mięśni gładkich aorty ludzkiej i ekspresję metaloproteinazy macierzy. Nadciśnienie. 2005; 46: 1129 –1134.[Abstrakcyjny/Darmowy Pełny tekst]

Nehra A, Azadzoi KM, Moreland RB, Pabby A, Siroky MB, Krane RJ, Goldstein I, Udelson D. Cavernosal ekspandowalność jest mechaniczną właściwością tkanki erekcyjnej, która przewiduje histologię beleczkowania w zwierzęcym modelu naczynioruchowych zaburzeń erekcji. J Urol. 1998; 159: 2229 –2236.[CrossRef][Medline]

Nehra A, Goldstein I, Pabby A, Nugent M, Huang YH, de las Morenas A, Krane RJ, Udelson D, Saenz de Tejada I, Moreland RB. Mechanizmy przecieku żylnego: prospektywna korelacja kliniczno-patologiczna funkcji i struktury cielesnej. J Urol. 1996; 156: 1320 –1329.[CrossRef][Medline]

Palese MA, Crone JK, Burnett AL. Kastrowany mysi model zaburzeń erekcji. J Androl. 2003; 24: 699 –1703.[Abstrakcyjny/Darmowy Pełny tekst]

Persson C, Diederichs W, Lue TF, Yen TSB, Fishman IJ, Mclin P, Tanagho EA. Korelacja zmienionej ultrastruktury prącia z kliniczną oceną tętnic. J Urol. 1989; 142: 1462 –1468.[Medline]

Rajfer J, Rosciszewski A, Mehringer M. Występowanie cielesnego wycieku żylnego u bezsilnych mężczyzn. J Urol. 1988; 140: 69 –71.[Medline]

Rogers RS, Graziottin TM, Lin CM, Kan YW, Lue T. Wstrzyknięcie śródbłonkowego czynnika wzrostu śródnabłonkowego (VEGF) i terapia genowa VEGF za pośrednictwem wirusa związanego z adenowirusem zapobiegają i odwracają wenogenne zaburzenia erekcji u szczurów. Int J Impot Res. 2003; 15: 26 –37.[CrossRef][Medline]

Saenz de Tejada I. Molekularne mechanizmy regulacji kurczliwości mięśni gładkich prącia. Int J Impot Res. 2002; 14 (suppl 1): S6 –S10.[CrossRef][Medline]

Saenz de Tejada I, Carson MP, de las Morenas A, Goldstein I, Traish AM. Endotelina: lokalizacja, synteza, aktywność i typy receptorów w ciałach jamistych ludzkiego prącia. Am J Physiol. 1991a; 261 (4 pt 2): H1078 - H1085.[Medline]

Saenz de Tejada I, Moroukian P, Tessier J, Kim JJ, Goldstein I, Frohrib D. Mięsień gładki beleczkowaty moduluje funkcję kondensatora penisa. Badania nad modelem królika Am J Physiol., 1991b; 260 (5 pt 2): H1590 - H1595.[Medline]

Shabsigh R, Raymond JF, Olsson CA, O'Toole K, Buttyan R. Androgen indukcja syntezy DNA w penisie szczura. Urologia. 1998; 52: 723 –728.[CrossRef][Medline]

Shen ZJ, Zhou XL, Lu YL, Chen ZD. Wpływ deprywacji androgenów na ultrastrukturę prącia. Asian J Androl. 2003; 5: 33 –36.[Medline]

Simpson S, marszałek FHA. O wpływie stymulacji nervi erigentes na kastrowanych zwierząt. QJ Exp Physiol. 1908; 1: 257 –259.[Darmowy Pełny tekst]

Singh R, Artaza JN, Taylor WE, Braga M, Yuan X, Gonzalez-Cadavid NF, Bhasin S. Testosteron hamuje różnicowanie adipogenne w komórkach 3T3-L1: translokacja jądrowa kompleksu receptora androgenowego z beta-kateniną i czynnikiem komórek T 4 może ominąć kanoniczną sygnalizację Wnt, aby regulować w dół adipogenne czynniki transkrypcyjne. Endokrynologia. 2006; 147: 141 –154.[Abstrakcyjny/Darmowy Pełny tekst]

Singh R, Artaza JN, Taylor WE, Gonzalez-Cadavid NF, Bhasin S. Androgeny stymulują różnicowanie miogenne i hamują adipogenezę w pluripotencjalnych komórkach C3H 10T1 / 2 poprzez szlak za pośrednictwem receptora androgenowego. Endokrynologia. 2003; 144: 5081 –5088.[Abstrakcyjny/Darmowy Pełny tekst]

Solomon H, Man JW, Jackson G. Zaburzenia erekcji i pacjent z układem sercowo-naczyniowym: dysfunkcja śródbłonka jest wspólnym mianownikiem. Serce. 2003; 89: 251 - 253.[Abstrakcyjny/Darmowy Pełny tekst]

Suzuki N, Sato Y, Hisasue S, Kato R, Suzuki K, Tsukamoto T. Wpływ testosteronu na ciśnienie wewnątrz jamiste wywołane elektryczną stymulacją przyśrodkowego obszaru preoptycznego i nerwu jamistego u samców szczurów. J Androl. 2007; 28: 218 - 222.[Abstrakcyjny/Darmowy Pełny tekst]

Takahashi Y, Hirata Y, Yokoyama S, Ishii N, Nunes L, Lue TF, Tanagho EA. Utrata odpowiedzi erekcji prącia na jamistą iniekcję acetylocholiny u wykastrowanego psa. Tohoku J Exp Med. 1991; 163: 85 –91.[Medline]

Traish A, Kim N. Fizjologiczna rola androgenów w erekcji prącia: regulacja struktury i funkcji ciał jamistych. J Sex Med.. 2005; 2: 759 - 770.[CrossRef][Medline]

Traish AM, Goldstein I, Kim NN. Testosteron i erekcja: od podstawowych badań do nowego paradygmatu klinicznego w leczeniu mężczyzn z niedoborem androgenów i zaburzeniami erekcji. Eur Urol. 2007; 52: 54 –70.[CrossRef][Medline]

Traish AM, Guay AT. Czy androgeny są krytyczne dla erekcji prącia u ludzi? Badanie dowodów klinicznych i przedklinicznych. J Sex Med. 2006; 3: 382 - 404.[Medline]

Traish AM, Munarriz R, O'Connell L, Choi S, Kim SW, Kim NN, Huang YH, Goldstein I. Wpływ kastracji medycznej i chirurgicznej na erekcję w modelu zwierzęcym. J Androl. 2003; 24: 381 –387.[Abstrakcyjny/Darmowy Pełny tekst]

Traish AM, Park K, Dhir V, Kim NN, Moreland RB, Goldstein I. Wpływ kastracji i zastępowania androgenów na funkcję erekcji w modelu królika. Endokrynologia. 1999; 140: 1861 –1868.[Abstrakcyjny/Darmowy Pełny tekst]

Traish AM, Toselli P, Jeong SJ, Kim NN. Gromadzenie się adipocytów w ciałach jamistych prącia u królika z wycięciem: potencjalny mechanizm dysfunkcji żylno-okluzyjnej w niedoborze androgenów. J Androl. 2005; 26: 242 - 248.[Abstrakcyjny/Darmowy Pełny tekst]

Udelson D, Nehra A, Hatzichristou DG, Azadzoi K, Moreland RB, Krane RJ, Saenz de Tejada I, Goldstein I. Analiza inżynierska związków hemodynamicznych i strukturalnych prącia: część III - uwarunkowania kliniczne odpowiedzi erekcji prącia i sztywności. Int J Impot Res. 1998; 10: 89 - 99.[CrossRef][Medline]

Watts GF, Chew KK, Stuckey BG. Związek między zaburzeniami erekcji i śródbłonka: nowe możliwości zapobiegania ryzyku sercowo-naczyniowemu. Nat Clin Pract Cardiovasc Med. 2007; 4: 263 –273.[CrossRef][Medline]

Wespes E, Goes PM, Schiffmann S, Deprierreux M, Vanderhaeghen JJ, Schulman CC. Komputerowa analiza włókien mięśni gładkich u pacjentów silnych i bezsilnych. J Urol. 1991; 146: 1015 –1017.[Medline]

Wespes E, Raviv G, Vanegas JP, Decaestecker C, Petein M, Danguy A, Schulman CC, Kiss R. Cielesna dysfunkcja żylno-okluzyjna: dystalna patologia tętnicza? J Urol. 1998; 160: 2054 –2057.[CrossRef][Medline]

Wespes E, Rammal A, Garbar C. Nieodpowiadający syldenafil: badania hemodynamiczne i morfometryczne. Eur Urol. 2005; 48: 136 –139.[CrossRef][Medline]

Wespes E, Sattar AA, Golzarian J, Wery D, Daoud N, Schulman CC. Cielesna dysfunkcja żylno-okluzyjna: głównie jamiste patologie mięśniowe. J Urol. 1997; 157: 1678 –1680.[CrossRef][Medline]

Wespes E, Schiffmann S, Depierreux M, Vanderhaegan JJ, Schulman CC. Czy wyciek cavernovenous związany jest z redukcją jamistych włókien mięśni gładkich? Int J Impot Res. 1990; 2: 30.

Yassin AA, Saad F, Traish A. Undekanian testosteronu przywraca funkcję erekcyjną w podgrupie pacjentów z przeciekiem żylnym: seria opisów przypadków. J Sex Med. 2006; 3: 727 –735.[CrossRef][Medline]