Desperately Seeking Sensation: Strach, nagroda i ludzka potrzeba nowości
Neuronauka zaczyna świecić światłem na neuronowej podstawie poszukiwań
Autor: Brenda Patoine
PRZEGLĄD PAPIERU
Dlaczego niektórzy ludzie przyciągają intensywne, a nawet wywołujące strach emocje, podczas gdy inni unikają zwykłej myśli? Jak to możliwe, że ten sam horror może być rozrywką dla jednej osoby, a tortury wypełnione napięciem dla innej? Czy dzieje się coś innego w mózgach tych ludzi?
Poszukiwanie wrażeń, tendencja do poszukiwania nowych doświadczeń, jest ogólną cechą osobowości, która była szeroko badana w badaniach psychologicznych, ale neuronauka dopiero zaczyna celować w nią. Poza zrozumieniem, dlaczego jedna osoba rozkoszuje się przerażającym czynnikiem, podczas gdy druga starannie jej unika, naukowcy pytają, jak poszukiwanie doznań odnosi się do nadużywania substancji, uzależnień i zaburzeń lękowych, takich jak zespół stresu pourazowego, obszary, w których kliniczne i publiczne konsekwencje są najbardziej jasne.
Niektóre badania sugerują, że ludzie, którzy poszukują doznań o wysokiej wrażliwości nawet przy dużym osobistym ryzyku - tak zwani poszukiwacze wysokich doznań - są bardziej narażeni na nadużywanie narkotyków i alkoholu oraz częściej angażują się w inne ryzykowne zachowania, takie jak seks z wieloma partnerami . Istnieje nadzieja, że dzięki zrozumieniu mechanizmów neuronalnych leżących u podstaw takich zachowań, zarówno na poziomie molekularnym, jak i na poziomie systemów, możliwe będzie opracowanie terapii farmakologicznych lub behawioralnych w celu zapobiegania lub leczenia uzależnień lub pomocy ludziom w kierowaniu ich smaku na przygodę w kierunku bezpieczniejszych poszukiwań .
Neurobiologia zaczyna się drażnić tym, jak mózg poszukiwacza wysokiej wrażliwości może różnić się od mózgu kogoś, kto generalnie unika ryzyka. Ostatnie badania obrazowania mózgu dały kilka intrygujących wskazówek, znajdując bezpośredni związek między rozmiarem hipokampa a behawiorystycznym poszukiwaniem doświadczenia i rzucając światło na to, jak mózg reaguje inaczej na intensywne lub pobudzające bodźce w szczytach vs.
Nadaktywny system „podejścia”?
W niedawnym badaniu z wykorzystaniem funkcjonalnego MRI, ii Jane Joseph, Ph.D. i współpracownicy z University of Kentucky odkryli, że różne obszary mózgu są aktywowane u osób poszukujących wysokiego i niskiego wrażenia w odpowiedzi na silnie pobudzające bodźce. Badani postrzegali wzbudzające emocje obrazy - niektóre intensywnie podniecające, inne bardziej neutralne - podczas gdy badacze rejestrowali aktywność mózgu. Niezależnie od tego, czy zdjęcia były przyjemne (np. Łagodna erotyka) czy nieprzyjemne (np. Wąż gotowy do uderzenia), poszukiwacze wysokich odczuć wykazali wczesną i silną aktywację w wyspie. (Patrz rysunek 1a.) Ta struktura mózgu działa częściowo jako brama, na której sygnały trzewne z ciała są najpierw odbierane i interpretowane przez mózg, mówi Joseph, więc jej zespół miał sens, że był aktywny w stanach wysokiego pobudzenia.
Rysunek 1a: Zdjęcie dzięki uprzejmości Jane Joseph, Ph.D.
Natomiast u osób poszukujących niskiej wrażliwości aktywność Insula niewiele wzrosła powyżej poziomu wyjściowego. (Patrz rysunek 1b.) Zamiast tego stwierdzono wyraźną wczesną aktywność w obręczy przedniej, część kory silnie związana z regulacją emocji (i wiele innych rzeczy). U osób poszukujących wysokiej czułości aktywacja przedniego zakrętu obręczy była opóźniona w stosunku do najniższych, chociaż ostatecznie osiągnęła podobny szczyt.
Rysunek 1b: Zdjęcie dzięki uprzejmości Jane Joseph, Ph.D.
Wzorce te są spójne, twierdzą naukowcy, z nadaktywnym systemem „podejścia” u poszukiwaczy wysokich odczuć i silniejszą reakcją hamującą emocje u poszukiwaczy niskich odczuć.
Podobnie jak w przypadku każdego badania obrazowania mózgu, wyniki są korelacyjne, a Józef starał się nie wyciągać wniosków w tym momencie. Jedną z hipotez, które jej zespół zbada dalej, jest to, że w dolnych partiach obręczy przedniej mogą w efekcie hamować reakcję „pobudzenia” w wyspie. „Jeśli spojrzysz na dane, zobaczysz, że reakcja wyspy w dolinach zaczyna rosnąć, tak jak w szczytach, ale wtedy przedni zakręt obręczy wnika i prawie wydaje się odchylać reakcję wyspy u poszukiwaczy niskich odczuć, ”Józef powiedział.
Nowość i klucz intensywności
Odkrycia te opierają się na szerokiej bazie nauk psychologicznych w poszukiwaniach doznań sięgających czasów mid-1900. Psycholog Marvin Zuckerman, Ph.D., obecnie emerytowany profesor na Uniwersytecie Delaware, opracował oryginalną skalę poszukiwań sensacji w 1964 jako część eksperymentów deprywacji sensorycznej.iii Określił on cechę ogólnie jako poszukiwanie nowości i intensywności bodźce i przedstawił cztery podtypy reprezentujące różne sposoby poszukiwania czucia wyrażone behawioralnie:
- Poszukiwanie emocji i przygody: wykonywanie czynności fizycznych, które są ekscytujące, niezwykłe i potencjalnie niebezpieczne (np. Nurkowanie)
- Doświadczenie Poszukiwanie: stymulacja poprzez umysł i zmysły; dążenie do nieznanych i złożonych bodźców środowiskowych, takich jak podróże lub poznawanie nowych ludzi.
- Odhamowanie: szukanie doznań poprzez zaangażowanie z innymi ludźmi; poszukiwanie możliwości utraty zahamowań poprzez angażowanie się w różnorodność seksu, alkoholu, narkotyków itp.
- Podatność na nudę: tendencja do łatwego znudzenia się znanymi lub powtarzającymi się sytuacjami lub ludźmi lub rutynową pracą.
Napęd ewolucyjny?
Położywszy nacisk na nowe bodźce, poszukiwanie wrażeń jest ściśle związane z tym, co naukowcy nazywają „poszukiwaniem nowości”, ewolucyjnie chronioną cechą, która wydaje się mieć szczególną przewagę w ewolucji człowieka.
„Homo sapiens był jedyną grupą wczesnych hominidów, która wyemigrowała na cały świat, co wiązało się z dużym ryzykiem, więc uważam, że ludzie jako gatunek charakteryzują się poszukiwaniem nowości i intensywności”, mówi Zuckerman, twierdząc, że „musiało to być cecha adaptacyjna. ”Wcześni ludzie również musieli polować, aby przeżyć, a ci, którzy byli bardziej skłonni do podejmowania ryzyka, prawdopodobnie byli bardziej skutecznymi myśliwymi, więc pewien stopień ryzykownych zachowań - napędzany obietnicą nagrody - może być zaprogramowany w ludzkim DNA.
Jak każda cecha osobowości, występuje normalny, zakrzywiony dzwon, rozkład zachowań poszukujących doznań w populacji, przy czym większość ludzi spada gdzieś pośrodku pod względem apetytu na intensywne, nowe bodźce i mniejsze proporcje na niskim i wysokim kończy się. Ma to sens z ewolucyjnego punktu widzenia, ponieważ „ludzie w obu ekstremach są w niekorzystnej sytuacji”, mówi Zuckerman. „Jeśli bierzesz zbyt duże ryzyko, możesz umrzeć, zanim będziesz miał szansę rozprzestrzeniać swoje geny, a jeśli jesteś zbyt ostrożny, możesz nie mieć korzyści z pozyskania zasobów (takich jak żywność i woda), które pociągają za sobą pewne ryzyko . ”
Połączenie dopaminy
Badania identycznych bliźniąt sugerują, że dziedziczność odpowiada za procent 60 indywidualnej zmienności w zachowaniach związanych z poszukiwaniem doznań, mówi Zuckerman, a naukowcy zidentyfikowali zmienności genetyczne, które mogą wyjaśniać niektóre z tych różnic. Na przykład, niektóre badania wykazały, że ludzie z wyższym poziomem określonego typu receptora (receptora D4) dla dopaminy, głównego neuroprzekaźnika biorącego udział w przetwarzaniu nagrody, mają większe tendencje do poszukiwania sensacji.
Inne rodzaje receptorów dopaminowych, które normalnie regulują uwalnianie dopaminy, wydają się mieć przeciwny efekt: im mniej ich jest, tym większe jest zachowanie polegające na poszukiwaniu nowości. Może to działać jako hamulec uwalniania dopaminy, więc posiadanie mniejszej ilości oznacza, że więcej dopaminy wydany w odpowiedzi na nowość. To z kolei może prowadzić do zachowania poszukującego nagrody.
Zaangażowanie dopaminy w nowatorskie zachowanie może również wyjaśnić ugruntowaną zależność między poszukiwaniem wysokich wrażeń a używaniem narkotyków. Osoby poszukujące wysokiej wrażliwości częściej próbują narkotyków wcześniej, uzależniają się i eksperymentują z wieloma lekami niż z niskimi. Podobnie jak narkotyki, ekspozycja na nowe bodźce uwalnia przypływ dopaminy w obszarach nagradzania mózgu. Osoby poszukujące wysokiej wrażliwości często rozwijają pewien rodzaj tolerancji na działania wysokiego ryzyka - zaczyna się nuda i są one zmuszone do dodawania nowych zwrotów, które odtwarzają początkowy ładunek.
„Nudzą się”, mówi Zuckerman. „Nawet to, co początkowo było bardzo ekscytujące, staje się blaskiem, gdy zrobisz to 100 razy, więc potrzebujesz czegoś bardziej ekscytującego, czegoś nowego”.
To samo dotyczy seksu, dodaje Zuckerman. Osoby o wysokich wrażeniach mogą znudzić się tym samym partnerem, więc szukają nowych partnerów lub scenariuszy, aby spróbować odzyskać emocje. „Można powiedzieć, że poszukiwanie wrażeń jest wrogiem stabilności małżeńskiej” - mówi.
Ważenie nowości w kategoriach strachu a nagrody
Poszukiwanie doznań również krzyżuje się z systemem strachu. Indywidualne różnice w sposobie, w jaki mózg reaguje na strach, zrównoważone tym, w jaki sposób jest nagradzany, mogą pomóc wyjaśnić różnice w poszukiwaniu doznań.
„W poszukiwaniach dreszczyku emocji i nowości zaangażowany jest wyraźnie element emocji, ale jest też prawdopodobne, że będzie to element niepokoju i strachu” - mówi Kerry Ressler, MD, Ph.D., neurobiolog i psychiatra z Emory University i członek stowarzyszenia Dana Alliance for Brain Initiatives. Wskazuje, że ciało migdałowate, obszar mózgu najbardziej związany z przetwarzaniem strachu, jest tym samym regionem zaangażowanym w zachowania uzależniające i apetyczne.
„Każdy z nas, opierając się na naszej genetycznej strukturze i wpływach środowiskowych, ma inne skłonności do przyciągania się do czegoś, co jest atrakcyjne i apetyczne, a po przeciwnej stronie, jest przeciwne temu, co jest niebezpieczne lub lękliwe” - mówi Ressler. „Domyślam się, że różnica między osobą poszukującą dreszczyku emocji a kimś, kto nie jest, prawdopodobnie jest połączeniem poziomu nagrody, jaką otrzymują z nowości, emocji lub przygody i tego, jak bardzo się tego boją”.
Możliwe jest na przykład, że poszukiwacze wysokich odczuć mogą mieć niższy punkt nastawienia na wygaszenie strachu - co oznacza, że mogą łatwiej wyłączyć lub przynajmniej zepsuć fizjologiczną odpowiedź na straszne zdarzenie. Mogą być w stanie skuteczniej angażować poznawcze regiony mózgu, aby wprowadzić przerażający bodziec do właściwego kontekstu, co jest istotne dla niektórych działań.
„Poszukiwacze emocji mogą być w stanie wykorzystać poznawcze części mózgu, aby rozpoznać, że przerażający film lub jazda naprawdę ich nie zrani” - mówi Ressler. „Mogą hamować reakcję lotu i unikania oraz doświadczać emocjonalnego znaczenia strachu”.
To może być jeden z powodów, dla których przerażające filmy są tak popularne, zauważa Zuckerman. „Ludzie, którzy nigdy nie angażowaliby się w działania o wysokim ryzyku, uzyskują ekscytujące emocje z filmów”, mówi. „Wiedzą, że [potwory] nie wyskoczą z ekranu i nie zdobędą ich, więc w bezpiecznym środowisku dostają odrobinę strachu”.
W wywiadzie zamieszczonym na wydaniu DVD z grozy 2004 The Grudge, Ph.D. Joseph Ledoux, członek Dana Alliance i neurobiolog z Columbia University, który bada reakcję strachu, powiedział: „Myślę, że prawdziwy powód że uwielbiamy się tak bardzo bać, kiedy idziemy do kina, ponieważ dostajemy adrenaliny w całkowicie bezpiecznym kontekście. Nie martwimy się i nie obawiamy się, że to naprawdę wpłynie na nas w osobisty i głęboki sposób. ”
Napisane przez Brenda Patoine, niezależną pisarkę naukową, która zajmuje się neurobiologią przez prawie 20 lat.
i Martin SB, DJ Covell, Joseph JE, Chebrolu H, Smith CD, Kelly TH, Jiang Y, Gold BT. (2007). Ludzkie doświadczenie szuka korelacji z objętością hipokampa: zbieżne dowody z ręcznego śledzenia i morfometrii opartej na wokselu. Neuropsychologia 45, 2874-2881.
ii Joseph JE, Liu X, Jiang Y, Lynam D, Kelly TH. (2008). Neuronowe korelaty reaktywności emocjonalnej w poszukiwaniu doznań. Nauka psychologiczna 20 (2), 215-223.
iii Badania Zuckermana opisano w jego ostatniej książce: Zuckerman, M. (2007), Sensation Seeking and Risky Behavior. Washington, DC: American Psychological Association.
iv Patrz na przykład: Zald DH, Cowan RL, Riccardi P, Baldwin RM, Ansari MS, Li R, Shelby ES, Smith CE, McHugo M, Kessler RM. (2008). Dostępność receptora dopaminy w śródmózgowiu jest odwrotnie powiązana z cechami szukającymi nowości u ludzi. J. Neurosci 28 (53), 14372-14378.
;
