Neuroimage. Sierpnia 2015 7. pii: S1053-8119 (15) 00709-0. doi: 10.1016 / j.neuroimage.2015.08.001. [Wydanie elektroniczne przed papierowym]
Tuominen L1, Tuulari J2, Karlsson H2, Hirvonen J2, Helin S2, Salminen P3, Parkkola R4, Hietala J5, Nuutila P2, Nummenmaa L6.
Abstrakcyjny
Systemy dopaminowe i neuroprzekaźniki opioidowe mają wiele funkcji, takich jak regulacja nagrody i przyjemności. Receptory opioidowe μ (MOR) modulują mezolimbiczny układ dopaminowy w brzusznym obszarze nakrywkowym i prążkowiu, kluczowe obszary związane z nagrodą. Postawiliśmy hipotezę, że dostępność dopaminy i receptorów opioidowych koreluje in vivo i że ta korelacja jest zmieniona w otyłości, chorobie o zmienionym przetwarzaniu nagrody.
Dwadzieścia chudych samic (średnia BMI 22) i 25 niezjedzących chorobliwie otyłych samic (średnia BMI 41) przeszło dwa pozytronowe badania tomografii emisyjnej z [11C] carfentanil i [11C] raclopopride, aby zmierzyć odpowiednio dostępność receptora MOR i dopaminy D2 (DRD2).
U szczupłych osobników dostępność MOR i DRD2 była dodatnio związana w prążkowiu brzusznym (r = 0.62, p = 0.003) i grzbietowe jądro ogoniaste (r = 0.62, p = 0.004). Ponadto dostępność DRD2 w prążkowiu brzusznym była związana z dostępnością MOR w innych regionach obwodów nagrody, szczególnie w brzusznym obszarze nakrywkowym.
IW chorobliwie otyłych osobnikach oddziaływanie tego receptora było znacznie słabsze w prążkowiu brzusznym, ale niezmienione w jądrze ogoniastym.
Wreszcie związek między dostępnością DRD2 w prążkowiu brzusznym i dostępnością MOR w brzusznej okolicy nakrywkowej został zniesiony w chorobliwie otyłych.
Badanie pokazuje związek między dostępnością DRD2 i MOR w żywym ludzkim mózgu. Ta interakcja jest selektywnie zaburzona w mezolimbicznym układzie dopaminowym w chorobliwej otyłości. Proponujemy, że interakcja między dopaminą a układami opioidowymi jest warunkiem wstępnym dla normalnego przetwarzania nagrody, a zakłócone przesłuchanie może stanowić podstawę zmienionego przetwarzania nagród w otyłości.
;