Apetyt. 2018 Oct 5. pii: S0195-6663 (17) 31900-1. doi: 10.1016 / j.appet.2018.09.010.
Romer AL1, Su Kang M.2, Nikołowa YS3, Gearhardt AN4, Hariri AR5.
Abstrakcyjny
Częstość występowania otyłości w Stanach Zjednoczonych nadal rośnie, ale skuteczne opcje leczenia pozostają nieuchwytne, co powoduje zwiększony nacisk na profilaktykę. Jeden z takich obszarów badań profilaktycznych wykorzystuje stosunkowo nowatorski konstrukt behawioralny, jakim jest uzależnienie od żywności, które ma związek z otyłością. Uzależnienie od jedzenia odzwierciedla skłonność osoby do kompulsywnego jedzenia pomimo negatywnych konsekwencji i ma nie tylko objawy z zaburzeniami odżywiania się i zażywania substancji, ale także korelacje genetyczne i neuronalne w obrębie neuronalnych obwodów nagrody modulowanych przez dopaminę. W tym miejscu zbadaliśmy powiązania między wynikami uzależnienia od jedzenia, wskaźnikiem masy ciała (BMI), aktywnością prążkowia brzusznego związaną z nagrodą i wynikiem wielogenowym zbliżonym do sygnalizacji dopaminy u 115 młodych dorosłych studentów rasy kaukaskiej nie będących Latynosami. Zgodnie z przewidywaniami, poligenowa ocena dopaminy była związana z aktywnością prążkowia brzusznego, co z kolei wiązało się z wyższymi wskaźnikami uzależnienia od jedzenia. Ponadto uzależnienie od jedzenia było związane z BMI. Eksploracyjna analiza ścieżki post-hoc wykazała ponadto, że wyniki poligeniczne były pośrednio związane zarówno z uzależnieniem od jedzenia, jak i BMI, częściowo poprzez aktywność prążkowia brzusznego. Podsumowując, nasze wyniki dostarczają dowodów potwierdzających przydatność uzależnienia od żywności w badaniach nad zapobieganiem przybieraniu na wadze poprzez ustanowienie powiązań ze znanymi neuronowymi i genetycznymi biomarkerami związanymi z ryzykiem.
SŁOWA KLUCZOWE: BMI; Dopamina; Uzależnienie od żywności; Otyłość; Brzuszne prążkowie
PMID: 30296504
DOI: 10.1016 / j.appet.2018.09.010
;