J Genet Syndr Gene Ther. 2013 February 10; 4(121): 1000121. doi: 10.4172 / 2157-7412.1000121
Abstrakcyjny
Po wejściu w erę genomiki z ufnością w przyszłość medycyny, w tym psychiatrii, identyfikacja roli DNA i skojarzeń polimorficznych z obwodami nagradzania mózgu doprowadziła do nowego zrozumienia wszystkich zachowań uzależniających. Warto zauważyć, że strategia ta może zapewnić leczenie milionom osób, które padły ofiarą „syndromu niedoboru nagrody” (RDS), genetycznego zaburzenia obwodów nagradzających mózg. W tym artykule skupimy się na narkotykach i żywności, które uzależniają wzajemnie, oraz roli genetyki dopaminy i funkcji w uzależnieniach, w tym interakcji transportera dopaminy i żywności sodowej. Pokrótce omówimy naszą koncepcję dotyczącą genetycznych poprzedników wielu uzależnień (RDS). Badania wykazały również, że ocena zestawu uznanych genów nagrody i polimorfizmów umożliwia stratyfikację ryzyka genetycznego w RDS. Panel nosi nazwę „Genetic Addiction Risk Score (GARS)” i jest narzędziem do diagnozowania genetycznych predyspozycji do RDS. Wykorzystanie tego testu, jak wskazali inni, przyniosłoby korzyści społeczności medycznej poprzez identyfikację zagrożonych osób w bardzo młodym wieku. Zachęcamy, dogłębnie pracujemy zarówno nad zwierzęcymi jak i ludzkimi modelami uzależnienia. Zachęcamy do dalszego badania neurogenetycznych korelatów podobieństw między uzależnieniem od żywności i narkotyków oraz popieramy hipotezy myślenia przyszłościowego, takie jak „Hipoteza solnego uzależnienia od żywności”.
Wprowadzenie
Dopamina (DA) to neuroprzekaźnik w mózgu, który kontroluje samopoczucie. To poczucie dobrego samopoczucia wynika z interakcji DA i neuroprzekaźników, takich jak serotonina, opioidy i inne substancje chemiczne w mózgu. Niski poziom serotoniny jest związany z depresją. Wysoki poziom opioidów (opium mózgu) wiąże się również z poczuciem dobrego samopoczucia [1]. Co więcej, receptory DA, klasa receptorów sprzężonych z białkiem G (GPCR), zostały przeznaczone do opracowywania leków do leczenia zaburzeń neurologicznych, psychiatrycznych i ocznych [2]. DA nazywano cząsteczką „antystresową” i / lub „przyjemną”, ale ostatnio debatowali Salamone i Correa [3] i Sinha [4].
W związku z tym argumentowaliśmy [5-8] że Nucleus accumbens (NAc) DA odgrywa rolę w procesach motywacyjnych i że dysfunkcja DA mezolimbiczna może przyczyniać się do motywacyjnych objawów depresji, cech nadużywania substancji i innych zaburzeń [3]. Chociaż stało się tradycyjne oznaczanie neuronów DA jako neuronów nagrody, jest to nadmierne uogólnienie i konieczne jest rozważenie, w jaki sposób manipulacje dopaminergiczne wpływają na różne aspekty motywacji. Na przykład, DA NAc bierze udział w procesach Pawłowskich, a instrumentalne uczenie się podejścia apetycznego, motywacji awersyjnej, procesów aktywacji behawioralnej podtrzymuje zaangażowanie i wysiłek wysiłkowy, chociaż nie pośredniczy w początkowym głodzie, motywacji do jedzenia czy apetycie [3,5-7].
Podczas gdy prawdą jest, że DA jest zaangażowany w apetyczne i awersyjne procesy motywacyjne, twierdzimy, że DA jest również zaangażowany jako ważny mediator w pierwotnej motywacji pokarmowej lub apetycie podobnym do narkotyków. Przegląd literatury dostarcza wielu prac, które pokazują znaczenie DA w zachowaniach związanych z głodem żywności i mediacją apetytu [6,7]. Złoto jest pionierem koncepcji uzależnienia od żywności [5-8]. Avena i in. [9] słusznie twierdzą, że ponieważ uzależniające leki zwiększają te same szlaki neurologiczne, które ewoluowały w odpowiedzi na naturalne nagrody, uzależnienie od jedzenia wydaje się wiarygodne. Ponadto cukier jako taki jest godny uwagi jako substancja, która uwalnia opioidy i DA, a zatem można oczekiwać, że będzie miał potencjał uzależniający. W szczególności adaptacje nerwowe obejmują zmiany w wiązaniu DA i receptora opioidowego, ekspresję mRNA enkefaliny oraz uwalnianie DA i acetylocholiny w NAc. Dowody potwierdzają hipotezę, że w pewnych okolicznościach szczury mogą stać się zależne od cukru.
Prace Wanga i in. [10] w badaniach obrazowania mózgu u ludzi zaangażowano obwody modulowane DA w patologicznych zachowaniach żywieniowych. Ich badania sugerują, że DA w przestrzeni pozakomórkowej prążkowia jest zwiększona przez sygnały pokarmowe, jest to dowód, że DA jest potencjalnie zaangażowany w nie-hedoniczne właściwości motywacyjne żywności. Odkryli również, że metabolizm kory oczodołowo-czołowej jest zwiększony przez sygnały pokarmowe wskazujące, że ten region jest związany z motywacją do pośredniczenia w konsumpcji żywności. Obserwuje się zmniejszenie dostępności receptora DA D2 w prążkowiu u osób otyłych, podobne do zmniejszenia liczby osób uzależnionych od narkotyków, a zatem osoby otyłe mogą być predysponowane do tymczasowego używania pożywienia w celu zrekompensowania niedostatecznie stymulowanych obwodów nagrody [11]. W istocie, potężne efekty wzmacniające zarówno pożywienia, jak i leków są częściowo zależne od nagłego wzrostu DA w mezolimbicznych ośrodkach nagradzania mózgu. Volkow i in. [11] podkreślają, że gwałtowny wzrost DA może zastąpić homeostatyczne mechanizmy kontroli w mózgu osób wrażliwych. Badania obrazowania mózgu wyznaczyły dysfunkcję neurologiczną, która generuje wspólne cechy jedzenia i uzależnienia od narkotyków. Kamieniem węgielnym wspólnych przyczyn uzależnienia są upośledzenia szlaków dopaminergicznych, które regulują układy neuronalne związane również z samokontrolą, warunkowaniem, reaktywnością stresową, wrażliwością na nagrodę i motywacją motywacyjną [11]. Metabolizm w regionach przedczołowych jest zaangażowany w kontrolę hamowania, u osób otyłych niezdolność do ograniczenia przyjmowania pokarmu obejmuje grelinę i może być wynikiem zmniejszenia receptorów DA D2, które są związane ze zmniejszonym metabolizmem przedczołowym [12]. Regiony limbiczne i korowe zaangażowane w motywację, pamięć i samokontrolę są aktywowane przez stymulację żołądka u osób otyłych [10] i podczas głodu narkotykowego u osób uzależnionych od narkotyków. Zwiększoną wrażliwość na właściwości sensoryczne żywności sugeruje zwiększony metabolizm w korze somatosensorycznej osób otyłych. Ta zwiększona wrażliwość na smakowitość pokarmu w połączeniu ze zmniejszonymi receptorami DA D2 może sprawić, że jedzenie stanie się istotnym wzmocnieniem dla kompulsywnego jedzenia i ryzyka otyłości [10]. Wyniki tych badań wskazują, że liczne obwody mózgu są zakłócone otyłością i uzależnieniem od narkotyków oraz że zapobieganie i leczenie otyłości może odnieść korzyści ze strategii ukierunkowanych na ulepszoną funkcję DA.
Lindblom i in. [13] zgłosił, że dieta jako strategia zmniejszania masy ciała często zawodzi, ponieważ powoduje głód pokarmowy prowadzący do odskoczenia i odzyskania wagi. Zgadzają się również, że dowody z szeregu badań sugerują obecność wspólnych elementów w regulacji nerwowej głodu żywnościowego i narkotykowego. Lindblom i in. [13] określił ilościowo ekspresję ośmiu genów zaangażowanych w sygnalizację DA w regionach mózgu związanych z mezolimbicznym i nigrostriatalnym układem DA u samców szczurów poddanych przewlekłemu ograniczeniu pokarmu przy użyciu ilościowej reakcji łańcuchowej polimerazy w czasie rzeczywistym. Odkryli, że poziomy mRNA hydroksylazy tyrozynowej i transportera dopaminy w brzusznej strefie nakrywkowej były silnie zwiększone przez restrykcję pokarmową i jednoczesną regulację w górę DAT na poziomie białka w powłoce NAc obserwowano również za pomocą ilościowej autoradiografii. To, że efekty te obserwowano raczej po przewlekłym niż ostrym ograniczeniu żywności, sugeruje, że mogło wystąpić uczulenie na mezolimbiczny szlak dopaminowy. Zatem uczulenie, prawdopodobnie z powodu zwiększonego klirensu pozakomórkowej dopaminy z powłoki NAc, może być jedną z podstawowych przyczyn łaknienia żywności, które utrudniają przestrzeganie diety. Odkrycia te są zgodne z wcześniejszymi ustaleniami Pattersona i in. [14]. Wykazali, że bezpośrednia infuzja insuliny do komór mózgowych powoduje wzrost poziomów mRNA dla transportera zwrotnego wychwytu zwrotnego DA DAT. W 24-do 36-godzinnym badaniu wykorzystano hybrydyzację w celu pozbawienia żywności in situ do oceny poziomów mRNA DAT u szczurów pozbawionych żywności (hipoinsulinemicznych). Poziomy występowały w brzusznej strefie nakrywkowej / istocie czarnej pars compacta znacząco zmniejszone, co sugeruje, że na moderację funkcji DAT prążkowia może wpływać stan odżywienia, post i insulina. Ifland i in. [15] rozwinął hipotezę, że przetworzona żywność o wysokim stężeniu cukru i innych rafinowanych słodzików, rafinowanych węglowodanów, tłuszczu, soli i kofeiny są substancjami uzależniającymi. W innych badaniach oceniano sól jako ważny czynnik w zachowaniu w poszukiwaniu pożywienia. Roitman i in. [16] wskazuje, że zwiększona transmisja DA w NAc jest skorelowana z zachowaniami motywowanymi, w tym z apetytem Na. Transmisja DA jest modulowana przez DAT i może odgrywać rolę w motywowanych zachowaniach. W trakcie studiów in vivo, silne spadki wychwytu DA przez DAT u szczurzej NAc korelowały z apetytem Na indukowanym przez wyczerpanie Na. Zaobserwowano zmniejszoną aktywność DAT w NAc in vitro Leczenie aldosteronem. Zatem zmniejszenie aktywności DAT w NAc może być konsekwencją bezpośredniego działania Aldosteronu i może być mechanizmem, dzięki któremu wyczerpanie Na indukuje wytwarzanie zwiększonej transmisji DA NAc podczas apetytu Na. Zwiększona NAc DA może być właściwością motywującą szczura zubożonego w Na. Dalsze wsparcie roli solonej żywności jako możliwej substancji (pożywienia) nadużywania spowodowało „Hipotezę uzależnienia od solonej żywności” zaproponowaną przez Cocores i Gold [17]. W badaniu pilotażowym, w celu ustalenia, czy solone pokarmy działają jak łagodny agonista opiatów, który napędza przejadanie się i przyrost masy ciała, odkryli, że grupa zależna od opiatów rozwinęła 6.6% wzrostu masy ciała podczas odstawienia opiatów, wykazując silną preferencję do solonego jedzenia. Na podstawie tej i innej literatury [18] sugerują, że solona żywność może być uzależniającą substancją, która stymuluje receptory opiatów i DA w centrum nagrody i przyjemności w mózgu. Alternatywnie, preferencje, głód, pragnienie i pragnienie „smacznego” solonego jedzenia mogą być objawami odstawienia opiatów i podobnym do opiatów efektem słonej żywności. Zarówno słone potrawy, jak i odstawianie opiatów pobudzają apetyt Na, powodując zwiększone spożycie kalorii, przejadanie się i choroby związane z otyłością.
Funkcja dopaminergiczna mózgu
Gen receptora dopaminy D2 (DRD2)
Gdy synaptyczny DA stymuluje receptory DA (D1 – D5), jednostki doświadczają redukcji stresu i uczucia dobrego samopoczucia [19]. Jak wspomniano wcześniej, mezokortykolimbiczny szlak dopaminergiczny pośredniczy w wzmacnianiu zarówno nienaturalnych nagród, jak i naturalnych nagród. Napędy naturalne są wzmocnionymi popędami fizjologicznymi, takimi jak głód i reprodukcja, podczas gdy nienaturalne nagrody wiążą się z zaspokajaniem nabytych wyuczonych przyjemności, hedonistycznych doznań, takich jak te pochodzące z narkotyków, alkoholu, hazardu i innych zachowań podejmujących ryzyko [8,20,21].
Jednym godnym uwagi genem DA jest gen DRD2, który jest odpowiedzialny za syntezę receptorów DA D2 [22]. Forma alleliczna genu DRD2 (A1 kontra A2) dyktuje liczbę receptorów w miejscach po połączeniu i funkcji hipodopaminergicznej [23,24]. Niedobór receptorów DA predysponuje jednostki do poszukiwania jakiejkolwiek substancji lub zachowania, które stymuluje układ dopaminergiczny [25-27].
Gen DRD2 i DA od dawna kojarzone są z nagrodą [28] pomimo kontrowersji [3,4]. Chociaż allel Taq1 A1 genu DRD2 jest związany z wieloma zaburzeniami neuropsychiatrycznymi i początkowo z ciężkim alkoholizmem, jest on również związany z innymi uzależnieniami od substancji i procesów, jak również z zespołem Tourette'a, wysokimi zachowaniami w zakresie poszukiwania nowości, zespołem nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) oraz u dzieci i dorosłych ze współistniejącymi objawami antyspołecznego zaburzenia osobowości [28].
Podczas gdy ten artykuł skupi się na narkotykach i żywności uzależniającej się wzajemnie, a także roli genetyki DA i funkcjonowaniu w uzależnieniach, dla kompletności, krótko omówimy naszą koncepcję, która dotyczy genetycznych poprzedników wielu uzależnień. „Zespół niedoboru nagrody” (RDS) został po raz pierwszy opisany w 1996 jako teoretyczny predyktor genetyczny zachowań kompulsywnych, uzależniających i impulsywnych, z świadomością, że wariant genetyczny DRD2 A1 jest powiązany z tymi zachowaniami [29-32]. RDS obejmuje mechanizmy przyjemności lub nagrody, które opierają się na DA. Zachowania lub warunki będące konsekwencją oporu lub wyczerpania DA są przejawami RDS [30]. Biochemiczny niedobór nagrody może być łagodny, wynikający z nadmiernej pobudliwości lub stresu, lub cięższy, w wyniku niedoboru DA opartego na składzie genetycznym. Ścieżki RDS lub anty-nagrody pomagają wyjaśnić, w jaki sposób pewne anomalie genetyczne mogą prowadzić do złożonych nieprawidłowych zachowań. Może istnieć wspólna neurobiologia, neuro-obwód i neuroanatomia dla wielu zaburzeń psychicznych i wielu uzależnień. Dobrze wiadomo, że narkotyki, alkohol, seks, jedzenie, hazard i agresywne emocje, a nawet większość pozytywnych wzmacniaczy, powodują aktywację i neuronalne uwalnianie DA w mózgu i mogą zmniejszać negatywne uczucia. Nienormalne pragnienia są powiązane z funkcją niskiej DA [33]. Oto przykład tego, jak złożone zachowania mogą być produkowane przez określone genetyczne poprzedniki. Niedobór na przykład receptorów D2 jest konsekwencją posiadania wariantu A1 genu DRD2 [34] może predysponować osoby do wysokiego ryzyka zachcianek, które mogą być zaspokojone przez wielokrotne uzależniające, impulsywne i kompulsywne zachowania. Ten niedobór może się spotęgować, jeśli osobnik ma inny polimorfizm na przykład w genie DAT, który spowodował nadmierne usunięcie DA z synapsy. Ponadto stosowanie substancji i nieuczciwych zachowań powoduje również uszczuplenie DA. Zatem RDS może manifestować się w postaciach ciężkich lub łagodnych, które są konsekwencją niezdolności biochemicznej do uzyskania nagrody za zwykłe, codzienne czynności. Chociaż wiele genów i polimorfizmów predysponuje osobniki do nieprawidłowej funkcji DA, nośnikom allelu A1 Taq1 genu DRD2 brakuje wystarczającej liczby miejsc receptora DA, aby osiągnąć odpowiednią czułość DA. Ten deficyt DA w miejscu nagrody w mózgu może skutkować niezdrowymi apetytami i głodem. W istocie szukają substancji takich jak alkohol, opiaty, kokaina, nikotyna, glukoza i zachowania; nawet nienormalnie agresywne zachowania, o których wiadomo, że aktywują szlaki dopaminergiczne i powodują preferencyjne uwalnianie DA w NAc. Obecnie istnieją dowody, że zamiast NAc, przednia kora obręczy może być zaangażowana w operatywne, oparte na wysiłku podejmowanie decyzji [35-37] i miejsce nawrotu.
Upośledzenie genu DRD2 lub innych genów receptora DA, takich jak DRD1 zaangażowany w homeostazę i tak zwane normalne funkcjonowanie mózgu, może ostatecznie prowadzić do zaburzeń neuropsychiatrycznych, w tym nieprawidłowego zachowania leków i poszukiwania pożywienia. Wykazano, że prenatalne nadużywanie leku u ciężarnej kobiety ma głęboki wpływ na stan neurochemiczny potomstwa. Należą do nich etanol [38]; marihuana [39]; heroina [40]; kokaina [41]; i nadużywanie narkotyków w ogóle [42]. Ostatnio Novak i in. [43] dostarczył mocnych dowodów wskazujących, że nieprawidłowy rozwój neuronów prążkowia jest częścią patologii leżącej u podstaw głównych chorób psychicznych. Autorzy zidentyfikowali słabo rozwiniętą sieć genów (wcześnie) u szczura, któremu brakuje ważnych szlaków receptora prążkowia (sygnalizacji). W dwóch tygodniach po urodzeniu sieć jest regulowana w dół i zastępowana przez sieć dojrzałych genów eksprymujących geny specyficzne dla prążkowia, w tym receptory DA D1 i D2 i zapewniające tym neuronom ich funkcjonalną tożsamość i cechy fenotypowe. Zatem ta zmiana rozwojowa zarówno u szczura, jak i człowieka, może potencjalnie stać się punktem podatności na zakłócenie wzrostu przez czynniki środowiskowe, takie jak nadmierna pobłażliwość w żywności, takiej jak sól i nadużywanie narkotyków.
Transporter dopaminy (DAT)
Transporter DA (również aktywny transporter DA, DAT, SLC6A3) jest białkiem obejmującym błonę, który pompuje neuroprzekaźnik DA z synapsy z powrotem do cytozolu, z którego inne znane transportery sekwestrują DA i noradrenalinę do pęcherzyków neuronalnych do późniejszego przechowywania i późniejszego uwolnienia [44].
Białko DAT jest kodowane przez gen zlokalizowany na ludzkim chromosomie 5 o długości 64 kbp i składa się z egzonu kodującego 15. W szczególności gen DAT (SLC6A3 lub DAT1) jest zlokalizowany na chromosomie 5p15.3. Ponadto istnieje polimorfizm VNTR w niekodującym regionie 3 D DAT1. Polimorfizm genetyczny w genie DAT, który wpływa na ilość wyrażanego białka, jest dowodem na związek między zaburzeniami związanymi z DA a DAT [45]. Powszechnie wiadomo, że DAT jest podstawowym mechanizmem, który oczyszcza DA z synaps, z wyjątkiem kory przedczołowej, gdzie wychwyt zwrotny DA obejmuje noradrenalinę [46,47]. DAT kończy sygnał DA przez usunięcie DA z szczeliny synaptycznej i osadzenie go w otaczających komórkach. Co ważne, kilka aspektów nagrody i poznania jest funkcjami DA, a DAT ułatwia regulację sygnalizacji DA [48].
Warto zauważyć, że DAT jest integralnym białkiem błonowym i jest uważany za symporter i ko-transporter przenoszący DA z szczeliny synaptycznej przez błonę komórkową fosfolipidów przez sprzężenie jej ruchu z ruchem jonów Na w dół gradientu elektrochemicznego (ułatwiona dyfuzja) i do komórki.
Ponadto funkcja DAT wymaga sekwencyjnego wiązania i wspólnego transportu dwóch jonów Na i jednego jonu chlorkowego z substratem DA. Siłą napędową ponownego wychwytu DA za pośrednictwem DAT jest gradient stężenia jonów generowany przez błonę plazmatyczną Na + / K + ATPaza [49].
Sonders i in. [50] ocenił rolę powszechnie akceptowanego modelu funkcji transportera monoamin. Odkryli, że normalna funkcja transportera monoamin wymaga określonych reguł. Na przykład, jony Na muszą wiązać się z domeną zewnątrzkomórkową transportera, zanim DA może się związać. Po związaniu DA białko ulega zmianie konformacyjnej, która pozwala zarówno Na, jak i DA na rozłączenie się na wewnątrzkomórkowej stronie błony. Liczne badania elektrofizjologiczne potwierdziły, że DAT transportuje jedną cząsteczkę neuroprzekaźnika przez błonę z jednym lub dwoma jonami Na, takimi jak inne transportery monoamin. Wymagane są ujemnie naładowane jony chlorkowe, aby zapobiec gromadzeniu się dodatniego ładunku. W badaniach wykorzystano radioaktywnie znakowany DA i wykazano również, że szybkość i kierunek transportu są całkowicie zależne od gradientu Na [51].
Ponieważ dobrze wiadomo, że wiele narkotyków powoduje uwalnianie neuronalnej DA [52], DAT może odgrywać rolę w tym zakresie. Ze względu na ścisłe sprzężenie potencjału błonowego i gradientu Na, wywołane przez aktywność zmiany polarności błony mogą dramatycznie wpłynąć na szybkość transportu. Ponadto transporter może przyczyniać się do uwalniania DA, gdy depolaryzuje neuron [53]. W istocie, jak zauważyli Vandenbergh i in. [54] białko DAT reguluje neurotransmisję pośredniczoną przez DA przez szybko gromadzącą się DA, która została uwolniona do synapsy.
Topologia błony DAT była początkowo teoretyczna, określona na podstawie analizy sekwencji hydrofobowej i podobieństwa do transportera GABA. Wstępna prognoza Kilty'ego i in. [55] dużej pętli zewnątrzkomórkowej między trzecią a czwartą z dwunastu domen transbłonowych została potwierdzona przez Vaughana i Kuhara [56] gdy używali proteaz, do trawienia białek na mniejsze fragmenty i glikozylacji, która występuje tylko w pętlach zewnątrzkomórkowych, w celu zweryfikowania większości aspektów struktury DAT.
DAT znaleziono w obszarach mózgu, w których występują obwody dopaminergiczne, obszary te obejmują szlaki mezokortykalne, mezolimbiczne i nigrostriatalne [57]. Jądra, które tworzą te szlaki, mają różne wzory ekspresji. DAT nie został wykryty w żadnej szczelinie synaptycznej, co sugeruje, że wychwyt DA prążkowia występuje poza synaptycznymi strefami aktywnymi po tym, jak DA dyfunduje z szczeliny synaptycznej.
Dwa allele, powtórzenie 9 (9R) i powtórzenie 10 (10R) VNTR mogą zwiększyć ryzyko zachowań RDS. Obecność 9R VNTR wiąże się z alkoholizmem i zaburzeniami używania substancji. Wykazano, że zwiększa transkrypcję białka DAT, co skutkuje zwiększonym klirensem synaptycznej DA, co powoduje zmniejszenie DA i aktywację DA neuronów postsynaptycznych [58]. Tandemowe powtórzenia DAT wiązały się z wrażliwością na nagrody i wysokim ryzykiem zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) zarówno u dzieci, jak i dorosłych [59,60]. Allel powtórzeń 10 ma mały, ale istotny związek z objawami nadpobudliwości i impulsywności [HI] [61].
Mapowanie genów nagród i RDS
Wsparcie dla impulsywnej natury osób posiadających warianty genu dopaminergicznego i innych neuroprzekaźników (np. DRD2, DRD3, DRD4, DAT1, COMT, MOA-A, SLC6A4, Mu, GABAB) wywodzi się z szeregu ważnych badań ilustrujących ryzyko genetyczne zachowań związanych z poszukiwaniem leków w oparciu o badania asocjacji i powiązań implikujące te allele jako czynniki poprzedzające ryzyko, które mają wpływ na układ mezokortykolimbiczny (Tabela 1). Nasze laboratorium we współpracy z LifeGen, Inc. i Dominion Diagnostics, Inc. prowadzi badania z udziałem dwunastu wybranych ośrodków w Stanach Zjednoczonych w celu zatwierdzenia pierwszego w historii opatentowanego testu genetycznego w celu określenia genetycznego ryzyka pacjenta związanego z RDS o nazwie Genetic Addiction risk Score ™ ( GARS).
Podziękowanie
Autorzy doceniają ekspercki wkład redakcyjny Margaret A. Madigan i Pauli J. Edge. Doceniamy komentarze Erica R. Bravermana, Raquela Lohmanna, Joan Borsten, BW Downs, Rogera L. Waite'a, Mary Hauser, Johna Femino, Davida E Smitha i Thomasa Simpatico. Marlene Oscar-Berman jest laureatką grantów od National Institutes of Health, NIAAA RO1-AA07112 i K05-AA00219 oraz służby badań medycznych Departamentu Spraw Weteranów USA. Przyznajemy również, że Karen Hurley, dyrektor wykonawczy National Institute of Holistic Addiction Studies w North Miami Beach na Florydzie. W części ten artykuł był wspierany przez grand przyznany Path Foundation NY z Life Extension Foundation.
Przypisy
Jest to artykuł o otwartym dostępie dystrybuowany zgodnie z warunkami licencji Creative Commons Attribution License, która zezwala na nieograniczone korzystanie, dystrybucję i reprodukcję na dowolnym nośniku, pod warunkiem uznania oryginalnego autora i źródła.
Konflikt interesów Dr Kenneth Blum posiada szereg patentów amerykańskich i zagranicznych związanych z diagnostyką i leczeniem RDS, na które wyłączną licencję ma LifeGen, Inc. Lederach, PA. Dominion Diagnostics, LLC, North Kingstown, Rhode Island wraz z LifeGen, Inc. są aktywnie zaangażowane w komercyjny rozwój GARS. John Giordano jest również partnerem w LifeGen, Inc. Nie ma innych konfliktów interesów, a wszyscy autorzy przeczytali i zatwierdzili manuskrypt.
;
