Zmiany ekspresji epigenetycznej i proteomicznej poprzez promowanie zachowania uzależniającego (2015)

Rosnąca perspektywa konceptualizuje otyłość i przejadanie się jako zaburzenia związane z procesami uzależniającymi, które mogą mieć wspólne mechanizmy neurobiologiczne. W niniejszym badaniu staraliśmy się zwalidować zwierzęcy model zachowań uzależniających od jedzenia u myszy, oparty na kryteriach zaburzenia używania substancji DSM-5, stosując kondycjonowanie operantowe utrzymywane przez bardzo smaczne granulki o smaku czekoladowym. W tym celu oceniliśmy uporczywość poszukiwania pożywienia w okresie braku dostępności pożywienia, motywację do jedzenia i wytrwałość w reagowaniu, gdy nagroda była związana z karą. Model ten umożliwił identyfikację ekstremalnych subpopulacji myszy związanych z zachowaniami uzależniającymi. Badaliśmy w tych subpopulacjach zmiany epigenetyczne i proteomiczne. Znaczący spadek metylacji DNA CB₁ promotor genu ujawniono w korze przedczołowej myszy uzależnionych, co wiązało się z podwyższeniem poziomu CB₁ ekspresja białka w tym samym obszarze mózgu. Blokada farmakologiczna (rimonabant 3 mg / kg; ip) CB₁ receptor w okresie późnego treningu zmniejszył odsetek myszy, które spełniły kryteria uzależnienia, co jest zgodne ze zmniejszoną wydajnością CB₁ myszy z nokautem w tym treningu operacyjnym. W badaniach proteomicznych zidentyfikowano białka ulegające różnej ekspresji u myszy podatnych lub nie uzależniających w hipokampie, prążkowiu i korze przedczołowej. Zmiany te obejmowały białka zaangażowane w zachowanie podobne do impulsywności, plastyczność synaptyczną i modulację sygnalizacji kannabinoidowej, takie jak alfa-synukleina, fosfataza 1-alfa, kinaza podobna do doublecortyny 2 i kinaza diacyloglicerolu zeta i zostały potwierdzone przez immunoblotting. Model ten stanowi doskonałe narzędzie do badania substratu neurobiologicznego leżącego u podstaw podatności na rozwój zachowań uzależniających od jedzenia.