Eskalacja w spożyciu dużej ilości tłuszczu w modelu objadania się zjadliwości różnicowo angażuje neurony dopaminowe w brzuszny obszar nakrywowy i wymaga sygnalizacji greckiej (2015)

Napadowe objadanie się to zachowanie obserwowane w wielu zaburzeniach odżywiania się u ludzi. Gryzonie karmione ad libitum codziennie iw ograniczonym czasie narażone na dietę wysokotłuszczową (HFD) wykazują silne epizody objadania się, które stopniowo nasilają się w czasie początkowego dostępu. Proponuje się, że eskalacja spożycia jest częścią przejścia od zachowania kontrolowanego do kompulsywnego lub utraty kontroli. Tutaj zastosowaliśmy kombinację badań behawioralnych i neuroanatomicznych na myszach codziennie i ograniczonej czasowo ekspozycji na HFD, aby określić neuronalne cele mózgowe, które są aktywowane - na co wskazuje marker aktywacji komórkowej c-Fos - w tych okolicznościach. Wykorzystaliśmy również myszy poddane manipulacji farmakologicznej lub genetycznej, aby zbadać rolę sygnalizacji odpowiednio oreksyny lub greliny w modulowaniu tego zachowania.

Stwierdziliśmy, że cztery codzienne i ograniczone czasowo dojścia do HFD indukują: (i) silną hiperfagię z eskalującym profilem, (ii) aktywację różnych subpopulacji brzusznych neuronów dopaminowych z okolicy nakolanowej i neurony półleżące, które są, ogólnie rzecz biorąc, , wyraźniej niż aktywacja obserwowana po pojedynczym zdarzeniu konsumpcyjnym HFD, i (iii) aktywacja podwzgórzowych neuronów oreksynowych, chociaż zablokowanie sygnalizacji oreksynowej nie wpływa na eskalację przyjmowania HFD. Ponadto odkryliśmy, że myszy z niedoborem receptora greliny nie zwiększają zarówno konsumpcji HFD w kolejnych dniach ekspozycji, jak i w pełni indukują aktywację szlaku mezolimbicznego w odpowiedzi na spożycie HFD. Aktualne dane sugerują, że eskalacja spożycia dużej ilości tłuszczu podczas wielokrotnych wejść w różny sposób angażuje neurony dopaminowe w brzuszny obszar nakrywowy i wymaga sygnalizacji greckiej.