Nasze pobłażanie pysznemu, ale niezdrowemu jedzeniu niekoniecznie musi ujawnić wadę charakteru. Według badania opublikowanego w czasopiśmie: nasza zdolność do samokontroli jest raczej powiązana z naszą neurobiologią Journal of Neuroscience w czerwcu 2018.
Badanie zostało przeprowadzone przez zespół złożony z Hilke Plassmanna, profesora przewodniczącego INSEAD ds. neuronauki decyzyjnej, w skład którego wchodzili Liane Schmidt z Instytutu Brain and Spine Institute (ICM) Uniwersytetu na Sorbonie oraz Francuskiego Narodowego Instytutu Zdrowia i Badań Medycznych (INSERM), Anita Tusche z California Institute of Technology, Nicolas Manoharan z Sorbonne-Universités-INSEAD Behavioral Lab, Cendri Hutcherson z Uniwersytetu w Toronto i Todd Hare z Uniwersytetu w Zurychu.
To, jak wybieramy to, co jemy, zależy od dwóch głównych mechanizmów, jak pokazują modele z rozwijającej się dziedziny neuroekonomii. Najpierw przypisujemy wartość różnym atrybutom, takim jak smakowitość i zdrowotność żywności. Następnie wybieramy żywność o najwyższej ogólnej wartości, po rozważeniu wagi, jaką przywiązujemy do każdego z atrybutów.
Aby sprawdzić, czy istnieją struktury mózgowe, które przewidują zdolność danej osoby do wyboru zdrowej żywności, w badaniu przyjrzano się wyborom żywieniowym uczestników czterech eksperymentów oraz danym z obrazowania anatomicznego ich mózgów podczas dokonywania wyborów.
W czterech eksperymentach wzięło udział 45 kobiet i XNUMX mężczyzn. W trzech eksperymentach uczestnicy zostali umieszczeni wewnątrz skanera MRI, wykonując identyczne zadanie. Pokazano im zdjęcia produktów spożywczych i na koniec eksperymentu zapytano ich, jak bardzo chcą zjeść dany produkt. Powiedziano im, aby podejmowali decyzje w oparciu o trzy warunki: swoje zwykłe preferencje, skupianie się na smakowitości jedzenia oraz jego zdrowotność.
W czwartym eksperymencie uczestnikom kazano wybrać produkt spożywczy w zwykły sposób, delektując się nim lub powstrzymując się od tego, czego pragną. Tę grupę uczestników poproszono także o podanie ceny, jaką zapłacą za artykuł spożywczy, aby uzyskać prawo do spożycia na koniec eksperymentu, przy czym ceny wahały się od 0 do 2.50 dolara.
Dane obrazowania strukturalnego z pierwszych trzech eksperymentów pokazują, że objętość istoty szarej w grzbietowo-boczna kora przedczołowa (dlPFC) i brzuszno-przyśrodkowa kora przedczołowa (vmPFC) przewiduje wybór zdrowych produktów spożywczych. Krótko mówiąc, uczestnicy z większą objętością istoty szarej w obu obszarach mózgu wykazali większą dyscyplinę w swoich wyborach żywieniowych, przywiązując większą wagę do zdrowotności jedzenia. artykuły spożywcze lub mniej na smakowitości, gdy poproszono ich o skupienie się na zdrowotności żywności.
Wyniki czwartego eksperymentu potwierdziły ustalenia pozostałych eksperymentów. Również u różnych uczestników i przy innym zadaniu objętość istoty szarej w vmPFC i dlPFC przewidywała samokontrolę dietetyczną. Łącznie wyniki pokazały po raz pierwszy, że różnice w neuroanatomii dlPFC i vmPFC wpływają na zdolność poszczególnych osób do podejmowania decyzji. wybór zdrowej żywności.
Zwalczanie zaburzeń związanych z odżywianiem
Wyniki tego badania mogą stanowić pierwszy krok do dalszych badań i pomóc w znalezieniu lepszej oceny, a przez to leczenia zaburzeń odżywiania charakteryzujących się dysfunkcjonalną zdolnością kontroli, takich jak jadłowstręt psychiczny i objadanie się. Mogą również pomóc we wczesnej diagnostyce innych chorób. jedzeniezaburzeń związanych z chorobami układu krążenia, takich jak otyłość, pomagając w identyfikacji pacjentów jako pacjentów ryzyka.
„Nie zawsze jest jasne, jak oceniać te zaburzenia. Oprócz istniejących metod, w psychiatrii poszukuje się obecnie większej liczby markerów biologicznych. Określony wzór struktury mózgu może potencjalnie być jednym z tych markerów” – stwierdziła Hilke Plassmann.
„Możemy to również wykorzystać do scharakteryzowania osób, które mogą być zagrożone zaburzeniami odżywiania. Na przykład diagnozowanie przypadków otyłości jest zwykle proste. Jednak strukturalne skany mózgu mogą potencjalnie pomóc w zapobieganiu otyłości poprzez identyfikację osób z nadwagą, u których słabo rozwinięta samokontrola naraża je na ryzyko otyłości w późniejszym życiu”. dodała Liane Schmidt.
Wyniki badania nie sugerują, że samokontrola człowieka jest ograniczona biologicznie określonymi granicami. W tym, co naukowcy nazywają „neuroplastycznością”, ludzki mózg ma zdolność dostosowywania się do zmieniających się sytuacji. Rzeczywiście, objętość istoty szarej, podobnie jak mięśnia, można zwiększyć dzięki ćwiczeniom.
Oznacza to, że ludzie mogą wzmocnić swoją samokontrolę za pomocą ćwiczeń neurofeedbacku. „W przyszłości być może będziemy w stanie opracować interwencje oparte na działaniu mózgu, dzięki którym będziemy mogli zmienić gęstość istoty szarej w tych obszarach” – powiedział Plassmann.
Implikacje dla polityki zdrowotnej
Starając się obniżyć znaczące koszty usług publicznej opieki zdrowotnej wynikające z epidemii otyłości, decydenci rządowi starają się stworzyć środowisko zachęcające ludzi do dbania o zdrowie wybór jedzenia.
Powinni jednak pamiętać, że indywidualne różnice neurobiologiczne wpływają na to, jak ludzie zachowują powściągliwość w wyborze tego, co jedzą. Niektórzy ludzie są bardziej wrażliwi na komunikaty dotyczące zdrowia, inni są bardziej wrażliwi na komunikaty oparte na gustach. Wyniki badania sugerują, że różnice w reakcjach ludzi można powiązać ze strukturami mózgu konsumentów.
Stworzenie jednego zestawu podobnych komunikatów zdrowotnych dla całej populacji jest zatem najprawdopodobniej nieskuteczną strategią komunikacyjną dla decydentów.
Przeglądaj dalej: Struktura mózgu może przewidywać sukces diety
;