Smaczny, hiper-kaloryczny wpływ pokarmu na plastyczność neuronalną (2017)

Jean-Pascal Morin,^1,2 Luis F. Rodríguez-Durán,^1,3 Kioko Guzmán-Ramos,¹ Claudia Perez-Cruz,⁴ Guillaume Ferreira,^5,6 Sofia Diaz-Cintra,⁷ i Gustavo Pacheco-López^1,8,*

Informacje o autorze ► Uwagi na temat artykułu ► Informacje o prawach autorskich i licencji ►

Plastyczność neuronalna jest wewnętrzną i zasadniczą cechą układu nerwowego, która pozwala zwierzętom „samodostrajać się”, aby dostosować się do ich otoczenia przez całe życie. Zależna od aktywności plastyczność synaptyczna w ośrodkowym układzie nerwowym jest formą plastyczności neuronalnej, która leży u podstaw procesu uczenia się i tworzenia pamięci, jak również długotrwałych, nieprzystosowanych do środowiska zachowań adaptacyjnych, takich jak uzależnienie od narkotyków i przejadanie się nadpobudliwych hiperkalorycznych jedzenie. W społeczeństwach zachodnich obfitość żywności PHc spowodowała dramatyczny wzrost zachorowalności na nadwagę / otyłość i związane z nią zaburzenia. W tym względzie zasugerowano, że zwiększona otyłość może być spowodowana przynajmniej częściowo przez zmiany behawioralne u osób dotkniętych chorobą, które są wywołane przez przewlekłe spożywanie żywności PHc; Niektórzy autorzy zwracali nawet uwagę na podobieństwo między nadmiernym pobłażaniem a uzależnieniem od narkotyków. Długotrwałe niewłaściwe stosowanie niektórych składników diety było również związane z przewlekłym niedostosowaniem neuroimmunologicznym, które może predysponować osoby do chorób neurodegeneracyjnych, takich jak choroba Alzheimera. W tym artykule omówiono najnowsze dowody, które pokazują, w jaki sposób spożycie pokarmu PHc może powodować nieprzystosowalną plastyczność nerwową, która przekształca krótkotrwałe napędy pokarmowe w zachowania kompulsywne. Omawiamy również mechanizmy neuronalne, w jaki sposób przewlekłe spożywanie żywności PHc może wpływać na funkcjonowanie mózgu i prowadzić do upośledzenia funkcji poznawczych, koncentrując się na prenatalnych, dziecięcych i dojrzewaniu jako podatnych stadiach neurorozwojowych na zniewagi środowiskowe. Na koniec przedstawiamy społeczny plan wykorzystania permisywnych środowisk otyłych.

Neural plastyczność i uzależniające zachowania

Jedną z najwybitniejszych właściwości układu nerwowego jest jego zdolność do modyfikowania jego struktury i funkcji w odpowiedzi na doświadczenie, umożliwiając w ten sposób indywidualne ontogenne „samodostrajanie się” do określonych czynników środowiskowych. Wiadomo, że zjawisko plastyczności nerwowej leży u podstaw uczenia się, konsolidacji i udoskonalania zachowań adaptacyjnych i nieprzystosowawczych (Abbott i Nelson, 2000; Citri i Malenka, 2008; Sehgal i in., 2013). Na poziomie synaptycznym zależne od aktywności modyfikacje siły lub skuteczności transmisji synaptycznej kształtują właściwości odpowiedzi obwodów nerwowych. Wszechstronność i złożoność obliczeń neuronalnych jest możliwa dzięki ogromnej różnorodności mechanizmów plastyczności komórkowej (Nelson i Turrigiano, 2008). Obejmują one plastyczność typu Hebbowskiego, taką jak długotrwałe wzmocnienie (LTP) i długotrwała depresja (LTD), jak również homeostatyczne skalowanie synaptyczne i metaplastyczność (Pérez-Otaño i Ehlers, 2005).

Niektóre badania sugerują, że rozwój zachowań uzależniających ma wspólne cechy z tradycyjnymi modelami uczenia się (rysunek (Figure1; 1; Jones i Bonci, 2005). Na przykład blokada receptorów N-metylo-D-asparaginianu (NMDA), która skutecznie blokuje LTP i LTD w wielu regionach mózgu (Malenka i Niedźwiedź, 2004), zapobiega również wielu adaptacjom behawioralnym zwykle związanym ze wzmocnieniem narkotyków, takim jak preferencyjne miejsce, uwrażliwienie behawioralne i samopodawanie (Mameli i Lüscher, 2011). Ponadto nawrót spowodowany ekspozycją na sygnały związane z doznaniem leku jest głównym problemem klinicznym, który przyczynia się do utrzymywania się uzależnienia, i uważa się, że jego podstawowe mechanizmy zależą przynajmniej częściowo od zjawiska zakończenia wzoru w regionie CA3 hipokampa, co jest znakiem rozpoznawczym odzyskiwania pamięci kontekstowej (Kauer i Malenka, 2007; Kesner i in., 2016). Z drugiej strony, zaobserwowano pojawienie się uzależnień w przypadku powierzchniowej ekspresji receptorów α-amino-3-hydroksy-5-metylo-4-kwasu izoksazolopropionowego (AMPA) w neuronach jądra półleżącego (NAcc) w neuronach Wilk, 2009; Tang i Dani, 2009; Reimers i in., 2014). Ponadto podawanie pojedynczej kokainy indukuje metaplastyczność w brzusznym obszarze nakrywkowym (VTA) przez zwiększone synaptyczne receptory AMPA niezawierające GluA2, jak również receptory NMDA zawierające NR2B, przyczyniając się do uwrażliwienia po dalszej ekspozycji, a także ewentualnie obniżając próg dla dalszego zdarzenia plastyczności w szlaku VTA-NAcc (Creed i Lüscher, 2013). Bardziej kontrowersyjne jest jednak przekonanie, że ludzie mogą rozwijać „zależność od żywności” poprzez uczenie się i kształtowanie nawyków, a otyłość może być postrzegana, przynajmniej w niektórych przypadkach, jako kliniczny przejaw „uzależnienia od żywności” (Volkow i Wise , 2005; Blumenthal i Gold, 2010; Volkow i inni, 2013; García-García i in., 2014; Carlier i in., 2015). Chociaż żywność, w przeciwieństwie do narkotyków, jest potrzebna do przeżycia organizmu, uzależnienie od żywności PHc u ludzi i modeli zwierzęcych wykazuje cechy uzależnienia od narkotyków (ryc. (Figure1) .1). Obejmują one aktywację mezolimbicznego układu dopaminergicznego (Blackburn i in., 1986; Hernandez i Hoebel, 1988), aktywacja podobnych struktur mózgu (Robinson i in., 2016), a także nakładająca się symptomatologia, taka jak pojawienie się tolerancji, zachowań kompulsywnych (Johnson i Kenny, 2010; Rossetti i in., 2014) i objawy odstawienia w odniesieniu do pożywienia PHc, które były konsekwentnie obserwowane u osób otyłych (Iemolo i in., 2012; García-García i in., 2014). W związku z tym istnieje wiele podobieństw między zachowaniem żywieniowym niektórych osób otyłych a kryteriami diagnostycznymi uzależnienia od substancji Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-IV, -5). Na przykład oba wzorce zachowań wykazują oznaki: tolerancji; wycofanie; substancje przyjmowane w większych ilościach lub przez dłuższy czas niż zamierzono; nieudane próby kontrolowania użycia; duża ilość czasu poświęconego na uzyskanie, użycie lub odzyskanie po użyciu substancji; zaniedbanie zajęć społecznych, zawodowych lub rekreacyjnych; i ciągłe stosowanie pomimo nawracającego problemu fizycznego lub psychicznego spowodowanego lub zaostrzonego przez substancję (Davis i in., 2011). Po tym uzasadnieniu i dążeniu do opracowania wiarygodnego narzędzia do diagnozowania uzależnienia od żywności, kryteria DSM-IV dotyczące uzależnienia od substancji zostały dostosowane do stworzenia Yale Food Addiction Scale (YFAS, Gearhardt i in., 2009, 2016).

Ponadto ważne jest, aby uznać, że oczyszczone i skoncentrowane składniki używane do produkcji żywności PHc przypominają produkcję uzależniających leków, które oczyszczają kokainę z liści koki lub heroiny z maków (Ifland i in., 2009). Nadal trwa debata naukowa i nie osiągnięto konsensusu w sprawie etiologicznej wielkości uzależnienia od żywności w wyjaśnianiu otyłości (Carter i in., 2016), jednak jest już jasne, że w szczególności żywność PHc, podobnie jak leki uzależniające, może powodować silne zmiany w obwodach nagradzania mózgu, do których nie ewoluowaliśmy, co prowadzi do nadmiernej konsumpcji i przyrostu masy ciała. Popierając ten pogląd, ostatnie dowody wskazują, że uzależniające działanie żywności, podobnie jak leków, może zależeć od szybkości jej wchłaniania i metabolizmu; pokarmy uznane za bardziej uzależniające są szybko trawione i wchłaniane (Schulte i in., 2015; Criscitelli i Avena, 2016) i są również bardzo satysfakcjonujące, ponieważ skomentujemy następną sekcję.

Spożycie składników odżywczych z modulacją nagrody

Oprócz obwodów homeostatycznych, które leżą u podstaw jedzenia (przegląd w Morton i in., 2014), spożycie pokarmu jest silnie regulowane przez sygnały hedoniczne lub oparte na nagrodzie, które często mogą zastąpić ścieżki homeostatyczne w okresach względnej obfitości energii poprzez zwiększenie pragnienia spożywania smacznych potraw (Lutter i Nestler, 2009). Prezentacja smacznych potraw wywołuje silne uwalnianie dopaminy do NAcc, pochodzące z projekcji VTA, przyczyniając się do motywującej i nagradzającej wartości żywności (ryc. (Figure2B) .2B). Co najważniejsze, aktywacja tego szlaku podczas posiłków jest związana z utratą kontroli nad przyjmowaniem pokarmu u niektórych osób (Stoeckel i in., 2008).

Składnik hedoniczny przyjmowania pokarmu można dalej podzielić na smakowitość i nagrodę po posiłku. Subkomponent smakowitości można wywnioskować, ponieważ ssaki mają wrodzoną preferencję dla roztworów o smaku słodkim nad gorzkimi niezależnie od ich kaloryczności, a szczury uczą się preferować roztwór słodzony sacharyną nad wodą, gdy zostanie on uznany za bezpieczny (Bermúdez-Rattoni, 2004; Yarmolinsky i in., 2009; Drewnowski i in., 2012). Spożywanie sukralozy, niekalorycznego sztucznego słodzika, indukuje wzrost uwalniania dopaminy NAcc na poziomach porównywalnych z sacharozą (de Araujo i in., 2008). Jednak sam smak smaku, niezależnie od jego właściwości odżywczych, nie wywołuje pełnego satysfakcjonującego efektu „dobrego posiłku”, którego integracja zależy od sumowania względnie niezależnych, wieloczujnikowych „warstw nagrody”, które obejmują nie tylko smak i przyjemność -prowizyjna nagroda, ale także wizualne i węchowe wskazówki wyprzedzające (de Araujo, 2011).

Uważa się, że postprandialna percepcja nagrody odgrywa główną rolę w modulowaniu nawyków żywieniowych (Antoni i in., 2016). W rzeczywistości ostatnie dowody wykazały, że gryzonie mogą nauczyć się rozpoznawać żywność jako satysfakcjonującą wyłącznie w oparciu o jej zawartość kaloryczną, niezależnie od ich smaku. Na przykład ageusic trpm5^{- / -} myszy, chociaż początkowo nie potrafiły odróżnić wody od roztworu sacharozy, później rozwijają preferencję dla sacharozy, która jest nie do odróżnienia od sacharozy (de Araujo i in., 2008; Simon i in., 2008; Domingos i in., 2011). Uważa się, że zaangażowane są sygnały przed i po absorpcji z jelit, które mogłyby zmienić aktywność dopaminergiczną, a tym samym przyczynić się do niezależnej od smaku wartości satysfakcjonującej cukru (de Araujo i in., 2012). Rzeczywiście, ostatnie dowody wykazały, że leptyna hormonu zakłóca zdolność sacharozy do wytwarzania niezależnych od smaku neuronów dopaminergicznych. I odwrotnie, inne dowody sugerują, że oprócz dobrze ugruntowanych efektów oreksygenicznych, grelina peptydu jelitowego może odgrywać rolę w poporodowym przetwarzaniu nagród (Müller i in., 2015; Reichelt i in., 2015).

Zużycie pokarmu PHc i plastyczność neuronowa

Postprandialne przetwarzanie nagrody w spożywaniu pokarmu wiąże się z wypływem dopaminy z prążkowia grzbietowego (de Araujo i in., 2012). U gryzoni region ten zawiera różne obwody nerwowe, które biorą udział w ukierunkowanym zachowaniu, w przypadku prążkowia grzbietowo-przyśrodkowego, podczas gdy w zachowaniu opartym na nawykach, w przypadku grzbietowo-bocznego prążkowia (ryc. (Figure2B) .2B). Uważa się, że brak równowagi w tych systemach kontroli działania leży u podstaw wielu zaburzeń neuropsychiatrycznych (Balleine i O'Doherty, 2010). Rzeczywiście, istnieje wiele nakładających się obwodów nerwowych aktywowanych przez żywność PHc i narkotyki (Kenny, 2011). W ostatnich latach podjęto wysiłki w celu ujawnienia, czy otyłość i uzależnienie od narkotyków mają pewne wspólne mechanizmy, na przykład w długoterminowej modyfikacji zachowań szukających nagrody (Benton i Young, 2016). W związku z tym jednym z kluczowych pytań jest pytanie, czy narażenie na żywność PHc może powodować długoterminowe zmiany plastyczne w obwodach nerwowych leżących u podstaw zachowań ukierunkowanych na cel i opartych na nawykach? Jeśli żywność PHc powoduje pewien rodzaj uzależnienia, oczekuje się zmiany w kierunku zachowania opartego na nawykach. Problem ten został ostatnio rozwiązany przez grupę naukowców, którzy wystawili szczury na ograniczenie dostępu do słodzonego skondensowanego mleka (tj. Pożywienia PHc) podczas tygodni 5, a następnie zmierzyli ich wrażliwość na dewaluację wyników (Furlong i in., 2014). W tym przypadku dewaluacja wyników wykorzystuje instrumentalny paradygmat uczenia się, w którym zwierzęta uczą się naciskać na nagrodę za jedzenie; gdy zadanie zostanie dobrze poznane, wynik - pelet żywności - jest następnie dewaluowany, umożliwiając swobodny dostęp do niego lub łącząc go z niepożądaną konsekwencją, taką jak złe samopoczucie w żołądku; spodziewane jest więc, że naciskanie dźwigni u zwierząt zmniejszy się, stosując strategię ukierunkowaną na cel. Gdy zadanie zostało zrealizowane za pomocą strategii opartej na nawyku, dewaluacja wyniku nie wpłynie na odpowiedź operanta, taką jak naciśnięcie dźwigni. Co ciekawe, zaobserwowali, że zwierzęta z wcześniejszą ekspozycją na żywność PHc wykazywały większą trwałość w naciskaniu dźwigni w porównaniu z kontrolami, co sugeruje, że zwierzęta te uzyskały strategię opartą na nawyku. Wykazali również zwiększoną aktywację prążkowia grzbietowo-bocznego, regionu zaangażowanego w nawykowe zachowanie. W związku z tym antagonizm receptorów 1 AMPA lub dopaminy (D) w prążkowiu grzbietowo-bocznym uratował zachowanie do poziomu kontroli. Dlatego te wyniki pokazują, że historia spożycia żywności PHc może ułatwić przejście w kierunku zwyczajowej kontroli zachowania (Furlong i in., 2014). Co ważne, ostatnio wykazano, że wrażliwość behawioralna na dewaluację wyników jest również zagrożona u otyłych młodych mężczyzn (Horstmann i in., 2015). Badanie modelujące żywność PHc u szczurów wykazało, że ekspozycja na dietę wysokotłuszczową (HFD) od odsadzenia do dorosłości zmniejszyła wydajność instrumentalną i zmniejszyła wrażliwość na dewaluację wyników, sugerując upośledzoną motywację, zwiększone nawykowe zachowanie lub oba te czynniki (Tantot i in. 2017). Co ważne, te upośledzenia behawioralne mogłyby zostać zniesione poprzez szkolenie dorosłych z zadaniem wzmacniającym zachowania ukierunkowane na cel (Tantot i in., 2017).

Przewlekłe spożywanie żywności z PHc, jak to ma miejsce w przypadku narkotyków, może prowadzić do długotrwałych modyfikacji obwodów mózgu zaangażowanych w zachowanie poszukujące nagrody (Kenny, 2011b; Volkow i inni, 2013b). Ale spożywanie pokarmu, jak już wspomnieliśmy, jest złożonym zachowaniem, które obejmuje wiele „wielowarstwowych” nagród. Więc jakie cechy żywności PHc mogą powodować zmiany w obwodach mózgu, a ostatecznie w zachowaniu? Aby rozwiązać ten problem, w niedawnym badaniu oceniano, czy obserwowane modyfikacje neuronalne po długotrwałym spożyciu PHc korelują z hedoniczną wartością żywności lub jej zawartością kaloryczną (Guegan i in., 2013). W tym celu wyszkolili myszy, aby uzyskać dźwignię za nagrody żywnościowe, które były normalną karmą, hiperkaloryczną lub smaczną karmą izokaloryczną i analizowano morfologię kręgosłupa dendrytycznego. Ponadto porównano utrzymywanie się zachowań związanych z poszukiwaniem pożywienia w trzech grupach myszy po złagodzeniu ograniczeń pokarmowych. Co ciekawe, myszy wyszkolone do otrzymywania smacznego pokarmu izokalorycznego wykazywały większą trwałość naciskania dźwigni niż dwie inne grupy, mając jednocześnie dostęp do pożywienia ad libitum. Co więcej, nie nagradzana prasa dźwigniowa była również wyższa u myszy z smacznym, izokalorycznym pokarmem, co sugeruje, że ta dieta sprzyjała także zachowaniom impulsywnym. Co ważne, tej zmiany behawioralnej nie obserwowano u myszy KO dla receptora kanabinoidowego typu 1 (CB1^{- / -}), sugerując rolę tych endokannabinoidowych receptorów w impulsywnym poszukiwaniu pożywienia. Badając morfologię dendrytyczną w trzech grupach, autorzy zaobserwowali, że gęstość kręgosłupa dendrytycznego wzrosła w przyśrodkowej korze przedczołowej (PFC) i NAcc, regionach związanych z zachowaniami uzależniającymi, w smacznej izokalorycznej grupie pokarmowej, w porównaniu z myszami, które jedzą pokarmy hiperkaloryczne lub normalna karma. W konsekwencji wykazano, że zjawisko to jest również zależne od receptorów CB1 (Guegan i in., 2013). Jednak stopień, w jakim mechanizmy plastyczności nerwowej napędzane przez nagrodę poposiłkową oddziałują z tymi związanymi z uczoną przyjemnością postrzegania smaku, pozostaje do ustalenia. Tymczasem warto zauważyć, że leczenie chirurgiczne, które, jak wykazano, skutecznie leczy otyłość u ludzi (np. Chirurgia bypassów), może skutecznie tłumić słodki apetyt, zakłócając poposiłkowe uwalnianie dopaminy z prążkowia, o czym świadczy badanie gryzoni (Han et glin., 2016). Dodatkowo, Roux-En-Y wykazano, że operacja pomostowania żołądka u szczurów zmienia aktywność neuronalną w obszarach mózgu związanych z percepcją smaku i nagrodą (Thanos i in., 2015).

Jak dokonaliśmy przeglądu, niektóre czynniki środowiskowe i wzorce zachowań mogą prowadzić do „uzależnienia od żywności”, a ostatecznie do otyłości. Ponadto pewne linie dowodów sugerują, że niektóre klastry genów mogą predysponować osoby do otyłości indukowanej dietą (DIO), jak również zapalenia mózgu (Heber i Carpenter, 2011). Niektórzy ludzie mogą zatem być genetycznie predysponowani do bardziej efektywnego wchłaniania tłuszczu. Ponadto wykazano, że DIO w wyniku ekspozycji na HFD zależy od neurotensyny, neuropeptydu o znaczących interakcjach dopaminergicznych, a badania podłużne u ludzi wykazały, że poziom pro-neurotensyny w osoczu jest wiarygodnym predyktorem ostatecznego rozwoju otyłości (Li et al. , 2016). Chociaż taki dziedziczny pogląd na otyłość może lekceważyć rolę zachowania i kontroli diety nad otyłością, wyraźnie podkreśla fakt, że siedzący tryb życia i zachodnia dieta stoją w sprzeczności z naszą ewolucyjną zdolnością optymalnego wchłaniania tłuszczów (Bellisari, 2008). Ponadto wskazuje jasne strategie farmakologiczne, które mogą być stosowane oprócz zmian stylu życia i diety.

Poznawcze konsekwencje ekspozycji na żywność PHc i zwiększona otyłość

Doniesiono, że żywność PHc, która prowadzi do otyłości, jest związana ze zmniejszoną zdolnością do ekspresji plastyczności synaptycznej w pewnych obszarach mózgu związanych z poznaniem (Dingess i in., 2016; Klein i in., 2016; Tran i in., 2016). Na przykład, przewlekłe spożycie HFD zakłóca kaskady wewnątrzkomórkowe zaangażowane w plastyczność synaptyczną i sygnalizację insuliny / homeostazę glukozy (Dutheil i in., 2016) i wpływa na poziomy białek związanych z plastycznością neuronów (Cai i in., 2016). Nierównowaga żywieniowa wywołana tą dietą ostatecznie wpływa na szlaki nerwowe glutaminianu, regulując glejowe transportery glutaminianu (GLT-1 i GLAST), obniżając poziom enzymów degradujących glutaminian, zmniejszając podstawową transmisję synaptyczną i utrudniając indukowaną NMDA LTD (Valladolid-Acebes i in., 2012).

Konsekwentnie, otyłe czynniki dietetyczne, takie jak węglowodany proste i nasycone kwasy tłuszczowe, są związane z upośledzeniem pamięci i dysfunkcją hipokampa (Kanoski, 2012; Sobesky i in., 2014) i dowody sugerują, że mózg może być szczególnie podatny na obesogenne diety podczas wrażliwych okresów neurorozwojowych, takich jak etapy prenatalne, niemowlęce i dojrzewania (ryc. (Figure2A; 2A; Valladolid-Acebes i in., 2013; Noble i Kanoski, 2016; Reichelt, 2016). U gryzoni dowody wskazują, że ekspozycja HFD upośledza pamięć różnych testów behawioralnych, takich jak labirynt wodny Morrisa, labirynt Barnesa, labirynt promieniowego ramienia, labirynt Y i T oraz rozpoznawanie nowych obiektów (Cordner i Tamashiro, 2015). Co ciekawe, podczas gdy liczne dowody wskazują, że HFD upośledza pamięć długoterminową i elastyczność poznawczą w zadaniach uczenia się przestrzennego (głównie zależnych od integralności hipokampa), niektóre procesy uczenia się, takie jak te, które zawierają składnik anksjogenny lub awersyjny (zależny od ciała migdałowatego) mogą faktycznie być wzmocnione przez takie diety (rysunek (Figure2B) .2B). Na przykład ostatnie badania wykazały zwiększoną pamięć emocjonalną i plastyczność ciała migdałowatego u szczurów narażonych na HFD od odsadzenia do dorosłości, poprzez mechanizm zależny od receptorów glukokortykoidowych w ciele migdałowatym (Boitard i in., 2015).

Badania na ludziach wykazały, że spożycie HFD, otyłość i zespół metaboliczny są związane ze słabymi zdolnościami poznawczymi u dzieci (Bauer i in., 2015; Martin i wsp., 2016) i dorośli (Singh-Manoux i in., 2012; Papachristou i in., 2015; Lehtisalo i in., 2016; Yao i in., 2016) i zwiększa ryzyko rozwoju demencji (Francis i Stevenson, 2013; Freeman i in., 2014). Spożycie HFD, które obejmuje głównie omega-6 i nasycone kwasy tłuszczowe, wiąże się z gorszymi wynikami w zadaniach poznawczych (Kalmijn i in., 1997) i ze zwiększonym ryzykiem choroby Alzheimera (Kalmijn i in., 1997; Luchsinger i in., 2002) nadciśnienie i cukrzyca (Fowler, 2016). Pod tym względem wykazano, że ograniczenie kaloryczne częściowo odwraca efekty HFD (Murphy i in., 2014). Osoby stosujące dietę przeciwnadciśnieniową w połączeniu z ograniczeniem kalorycznym i wysiłkiem fizycznym wykazują znaczną poprawę zarówno w zakresie uczenia pamięci funkcji wykonawczych, jak i szybkości psychomotorycznej podczas oceny w 4 miesięcy po interwencji (Smith i in., 2010). Co ciekawe, istnieją mocne dowody sugerujące, że ograniczenie diety u dorosłych naczelnych innych niż ludzie ma korzystny wpływ na zachowanie funkcji poznawczych w trakcie starzenia się (Colman i in., 2009; Mattison i in., 2012). Ponadto niedawna metaanaliza sugerowała, że ​​po chirurgii bariatrycznej zwykle następuje poprawa funkcji poznawczych u ludzi (Handley i in., 2016), chociaż należy również ostrzec, że w pewnych okolicznościach powikłania neuropsychiatryczne, takie jak zwiększone ryzyko samobójstwa, mogą również wystąpić po tym leczeniu chirurgicznym (Peterhänsel i in., 2013; Yen i in., 2014).

Nowe badania na modelach zwierzęcych zaczęły rzucać światło na mechanizmy neurozapalne, które mogą leżeć u podstaw zaburzeń poznawczych obserwowanych u osób otyłych (Castanon i in., 2015). Na przykład ostatnie dowody na szczurach wykazały, że przeszczep tłuszczu powodował aktywację mikrogleju w hipokampie, podczas gdy lipektomia miała przeciwne skutki. Autorzy wykazali następnie, że cytokina interleukina (IL) -1 dodatnio koreluje z poziomami otyłości, jak również zaburzeniami poznawczymi, a antagonizm receptora IL-1 ratuje deficyty poznawcze obserwowane u tych zwierząt (Erion i in., 2014; Sobesky i in., 2014). Ponadto wykazano ostatnio, że ekspozycja na HFD powoduje zmniejszenie gęstości kręgosłupa dendrytycznego w hipokampie, jak również deficyty plastyczności synaptycznej z powodu odpędzania synaptycznego przez mikroglej, które można odwrócić za pomocą zawiesiny dietetycznej (Hao i in., 2016).

Zapobieganie i wrażliwe okresy na żywieniowe obelgi środowiskowe

Podobnie jak w przypadku wielu innych chorób, wydaje się, że istnieją krytyczne okresy dla rozwoju otyłości. Wczesne badania wykazały, że ciąża, okres między 5 i 7 lat, a dojrzewanie są krytyczne dla ryzyka rozwoju długotrwałej otyłości (Dietz, 1994), chociaż nowsze badania podłużne sugerują, że otyłość u dzieci jest w dużym stopniu zależna od diety matki w czasie ciąży (Glavin i in., 2014). Badania na szczurach wykazały, że potomstwo matek karmionych HFD miało wyższe stężenie leptyny i nietolerancję glukozy oraz zwiększoną otyłość (Tamashiro i in., 2009). Podobnie u myszy potomstwo matek karmionych HFD wykazuje uderzająco zwiększoną preferencję dla sacharozy, a także dla niekalorycznego roztworu słodzika, gdy jest badany jako dorosły. Co ciekawe, myszy te wykazują również zwiększoną wrażliwość na kokainę i amfetaminę, jak również zmniejszone podstawowe poziomy dopaminy w prążkowiu i VTA, co jest zgodne z wyższą motywacją do uzyskania nagrody pokarmowej (Peleg-Raibstein i in., 2016).

Na poziomie rozwoju neurologicznego okres dojrzewania charakteryzuje się rozległym, zależnym od doświadczenia przycinaniem synaptycznym (Petanjek i in., 2011), jak również zmiany w gliogenezie i mielinizacji (Pola, 2005; Barbarich-Marsteller i in., 2013; Estes i McAllister, 2016). Ponadto ostatnio zasugerowano, że przepuszczalność bariery krew-mózg może być zwiększona przez ekspozycję HFD (Kanoski i in., 2010; Hsu i Kanoski, 2014) i jest różnie modulowany w okresie dojrzewania (Brenhouse i Schwarz, 2016). Niektóre regiony, takie jak PFC, który dojrzewa do wczesnej dorosłości, podlegają w tym okresie rozległej przebudowie i plastyczności funkcjonalnej (Reichelt, 2016). W ostatnich latach okres dojrzewania został również ustalony jako krytyczny okres dla rozwoju otyłości i związanych z otyłością upośledzeń poznawczych, ponieważ niektóre z podstawowych mechanizmów neuronalnych zaczynają być wyjaśniane (Labouesse i in., 2016; Reichelt, 2016). W serii eksperymentów myszy karmiono HFD w okresie dojrzewania, a później testowano w nowej pamięci rozpoznawania lokalizacji, która jest w dużym stopniu zależna od prawidłowej funkcji hipokampa i jest szczególnie wrażliwa na manipulacje w grzbietowej CA1 (Assini i in., 2009; Vogel-Ciernia i Wood, 2014). Podczas badania jako dorośli, myszy te były mniej wydajne niż ich kontrolne odpowiedniki w tym zadaniu i ta różnica była widoczna nawet po zmianie na ograniczenie pokarmu w okresie 5-tygodnia. W przeciwieństwie do tego, to samo leczenie HFD nie miało żadnego efektu, gdy było podawane w wieku dorosłym. Co ciekawe, temu upośledzeniu pamięci przestrzennej towarzyszyła zwiększona akumulacja cząsteczek adhezyjnych komórek nerwowych (NCAM, znana również jako CD56) i wzrost gęstości kręgosłupa dendrytycznego w regionie CA1 hipokampa (Valladolid-Acebes i in., 2013). Ostatnio wykazano, że ekspozycja młodzieży na HFD zmienia poziomy glikoproteiny macierzy zewnątrzkomórkowej reeliny i upośledzenia LTD w synapsach PFC (Labouesse i in., 2016). Zaobserwowano również zmniejszoną neurogenezę i elastyczność behawioralną w zadaniach zależnych od hipokampa u myszy narażonych na HFD w okresie dojrzewania (Boitard i in., 2012). Popierając pogląd, że pożywienie PHc prowadzi do upośledzenia funkcji poznawczych, zwłaszcza w okresach wrażliwych, doniesiono, że HFD uzupełnione 10% sacharozą również wykazało, że wywołuje upośledzenie uczenia się i pamięci u młodych myszy (Xu i in., 2015). Niedawno badanie wykazało, że szczury karmione tak zwaną dietą zachodnią (tj. Pożywieniem PHc) w okresie dojrzewania miały stres pourazowy jako dorośli. Badanie wykazało również znaczne zmniejszenie objętości hipokampa, jak również powiększonych komór bocznych u tych zwierząt (Kalyan-Masih i in., 2016). Co ważne, obiecujące badanie wykazało, że hamując ekspozycję na HFD w wieku dorosłym, pogorszenie neurokognitywne wydaje się być przywracane u szczurów, nawet jeśli były one chronicznie narażone na tę dietę w okresie dojrzewania (Boitard i in., 2016).

Perspektywy, życie i wykorzystanie permisywnych środowisk otyłych

Łącznie dane te dostarczają uzasadnienia dla szczególnie korzystnych skutków wczesnych interwencji edukacyjnych / psychospołecznych, a także bardziej agresywnej kampanii ostrzegającej przed wpływem spożywania żywności PHc na wrażliwe okresy rozwoju neurologicznego; tj. ciąża, dzieciństwo i dojrzewanie. Na przykład niedawno wykazano, że kiedy zdrowe odżywianie jest przedstawiane jako wybory, które są spójne z wartościami dla młodzieży (takie jak niezależność od rodziców lub innych postaci autorytetu i wolność od wpływu masowej reklamy przez gigantyczne firmy produkujące fast foody), ośmiu równiarki z USA częściej trzymali się zdrowych wyborów żywieniowych (Bryan i in., 2016). Ponadto wykazano, że bezpośrednie negatywne zachęty pieniężne wpływają na wybór konsumenta przez opodatkowanie. Na przykład w śmiałym ruchu próbującym kontrolować skrajne występowanie nadwagi / otyłości i biorąc pod uwagę, że napoje kaloryczne były głównymi źródłami energii wśród dzieci i dorosłych (Stern i in., 2014), rząd meksykański ogłosił wprowadzenie podatku 10% od napojów słodzonych cukrem, a także żywności nieistotnej o wysokiej gęstości kalorycznej, począwszy od stycznia 2014. Rzeczywiście, niedawna analiza potwierdziła, że ​​do grudnia 2014 sprzedaż spadła już o 12%, a dane sugerowały, że meksykańscy konsumenci rzeczywiście przechodzili na tańsze i zdrowsze alternatywy (Colchero i in., 2016).

Aby zwiększyć sprzedaż, żywność uprzemysłowiona poprawia właściwości nagradzania poprzez manipulowanie solą, cukrem, tłuszczem, aromatami i innymi dodatkami do żywności, aby uczynić taką żywność bardziej podobną do uzależniających towarów (Cocores i Gold, 2009; Gearhardt i inni, 2011; Carter i inni, 2016). Z drugiej strony, minimalne regulacje ze strony rządowych agencji zdrowia ograniczają przemysł spożywczy i jak dotąd nie ma publicznego ostrzeżenia o potencjalnych uzależnieniach i problemach zdrowotnych związanych z konsumpcją PHc. W związku z tym, podobnie jak w przypadku innych substancji uzależniających, takich jak nikotyna lub alkohol, dodatkowe wsparcie społeczne może zachęcić organy odpowiedzialne za kształtowanie polityki do: (a) rozpoczęcia ostrzegania o potencjalnym uzależnieniu od żywności PHc; (b) regulować spożycie żywności PHc u dzieci, jako pierwszy krok w modulowaniu dostępu dorosłych do żywności uzależniającej (Carter i in., 2016); c) wspieranie dodatkowych badań mających na celu określenie właściwości uzależniających różnych rafinowanych składników żywności / dodatków, a także ich mieszaniny; oraz (d) wzmocnienie pozycji konsumentów poprzez dostarczanie jasnych i prostych informacji zdrowotnych w etykietach żywności oraz kampaniach reklamowych.

Podsumowując, niedawne, ale niewątpliwe dowody eksperymentalne i kliniczne udokumentowały szkodliwe skutki zdrowotne permisywnego środowiska otyłego, z którym zmaga się większość krajów zachodnich, jak to tutaj omówiliśmy, teraz wyraźnie rozszerzając się na zdrowie psychiczne z powodu rozregulowania plastyczności neuronów (ryc. (Figure2A) .2A). Oczywiste jest, że nasza ludzka fizjologia nie ewoluowała, aby stawić czoła ciągłym i wszechobecnym wyzwaniom narzuconym przez środowiska otyłości, powodując pandemię nadwagi / otyłości (WHO, 2016), które stanowi wyzwanie dla systemów opieki zdrowotnej, nakładając bezprecedensowe obciążenia ekonomiczne (OECD, 2014). W związku z tym pilne i konieczne jest opracowanie kompleksowych, długotrwałych i wielowymiarowych programów społecznych w celu kontroli i przywrócenia środowiska otyłości poprzez: (a) umożliwienie obywatelom podejmowania decyzji opartych na wiedzy i stanie się odpowiedzialnymi konsumentami; (b) ochrona konsumentów na wrażliwych etapach (tj. kobiet w ciąży, dzieci i młodzieży) albo przez opodatkowanie, regulację lub zakazy (WHO, 2016b); i wreszcie (c) promowanie wzrostu gospodarczego w oparciu o innowacyjne alternatywy zdrowej żywności.

Prace te były wspierane przez granty meksykańskiej Rady Nauki i Technologii (CONACYT) nr 273553 i 255399 dla GP-L, Dirección General de Asuntos del Personal Académico- Universidad Nacional Autónoma de México (DGAPA-UNAM) IN-203616-2 do SD -C i Association Nationale de la Recherche et de la Technologie (ANR-15-CE17-0013 OBETEEN) do GF. Prace te zostały częściowo sfinansowane przez fundusze badań i mobilności Metropolitan Autonomous University (UAM) na GP-L oraz stypendium podoktoranckie dla J-PM. Dodatkowe wsparcie finansowe zapewnił CONACYT, fundusz DAAD-PROALMEX nr 267761 dla GP-L, a fundusz pobytów naukowych i technologicznych Rady Nauki i Technologii w Meksyku (COMECYT) dla GP-L.

• Abbott LF, Nelson SB (2000). Plastyczność synaptyczna: oswajanie bestii. Nat. Neurosci. 3, 1178 – 1183. 10.1038 / 81453 [PubMed] [Cross Ref]
• Antoni R., Johnston KL, Collins AL, Robertson MD (2016). Badanie ostrego wpływu całkowitego i częściowego ograniczenia energii na metabolizm poposiłkowy wśród uczestników z nadwagą / otyłością. Br. J. Nutr. 115, 951 – 959. 10.1017 / s0007114515005346 [PubMed] [Cross Ref]
• Assini FL, Duzzioni M., Takahashi RN (2009). Pamięć lokalizacji obiektu u myszy: walidacja farmakologiczna i dalsze dowody udziału CA1 w hipokampie. Behav. Brain Res. 204, 206 – 211. 10.1016 / j.bbr.2009.06.005 [PubMed] [Cross Ref]
• Balleine BW, O'Doherty JP (2010). Homologie człowieka i gryzoni w kontroli działania: kortykostriatalne determinanty ukierunkowanego na cel i zwykłego działania. Neuropsychofarmakologia 35, 48 – 69. 10.1038 / npp.2009.131 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Barbarich-Marsteller NC, Fornal CA, Takase LF, Bocarsly ME, Arner C., Walsh BT, et al. . (2013). Oparta na aktywności anoreksja jest związana ze zmniejszoną proliferacją komórek hipokampa u młodych samic szczurów. Behav. Brain Res. 236, 251 – 257. 10.1016 / j.bbr.2012.08.047 [PubMed] [Cross Ref]
• Bauer CCC, Moreno B., González-Santos L., Concha L., Barquera S., Barrios FA (2015). Nadwaga i otyłość u dzieci są związane ze zmniejszoną wydajnością poznawczą i zmianami w mózgu: badanie obrazowania metodą rezonansu magnetycznego u meksykańskich dzieci. Pediatr. Obes. 10, 196 – 204. 10.1111 / ijpo.241 [PubMed] [Cross Ref]
• Bellisari A. (2008). Ewolucyjne początki otyłości. Obes. Rev. 9, 165 – 180. 10.1111 / j.1467-789x.2007.00392.x [PubMed] [Cross Ref]
• Benton D., Young HA (2016). Metaanaliza związku między mózgowymi receptorami dopaminy a otyłością: kwestia zmian w zachowaniu, a nie uzależnienia od żywności? Int. J. Obes. (Lond) 40, S12 – S21. 10.1038 / ijo.2016.9 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Bermúdez-Rattoni F. (2004). Molekularne mechanizmy pamięci rozpoznawania smaku. Nat. Ks. Neurosci. 5, 209 – 217. 10.1038 / nrn1344 [PubMed] [Cross Ref]
• Blackburn J., Phillips A., Jakubovic A., Fibiger H. (1986). Zwiększony metabolizm dopaminy w jądrze półleżącym i prążkowiu po spożyciu odżywczego posiłku, ale nie smacznego nieodżywczego roztworu sacharyny. Pharmacol. Biochem. Behav. 25, 1095 – 1100. 10.1016 / 0091-3057 (86) 90091-2 [PubMed] [Cross Ref]
• Blumenthal DM, Gold MS (2010). Neurobiologia uzależnienia od żywności. Curr. Opin. Clin. Nutr. Metab. Pielęgnacja 13, 359 – 365. 10.1097 / MCO.0b013e32833ad4d4 [PubMed] [Cross Ref]
• Boitard C., Etchamendy N., Sauvant J., Aubert A., Tronel S., Marighetto A., i in. . (2012). Nieletnia, ale nie dorosła ekspozycja na dietę wysokotłuszczową osłabia pamięć relacyjną i neurogenezę hipokampa u myszy. Hipokamp 22, 2095 – 2100. 10.1002 / hipo.22032 [PubMed] [Cross Ref]
• Boitard C., Maroun M., Tantot F., Cavaroc A., Sauvant J., Marchand A., i in. . (2015). Młodzieńcza otyłość wzmacnia pamięć emocjonalną i plastyczność ciała migdałowatego poprzez glukokortykoidy. J. Neurosci. 35, 4092 – 4103. 10.1523 / JNEUROSCI.3122-14.2015 [PubMed] [Cross Ref]
• Boitard C., Parkes SL, Cavaroc A., Tantot F., Castanon N., Layé S., i in. . (2016). Zmiana diety nastolatków o wysokiej zawartości tłuszczu na dietę dla dorosłych przywraca zmiany neurokognitywne. Z przodu. Behav. Neurosci. 10: 225. 10.3389 / fnbeh.2016.00225 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Brenhouse HC, Schwarz JM (2016). Immunoadolescencja: rozwój neuroimmunologiczny i zachowanie nastolatków. Neurosci. Biobehav. Rev. 70, 288 – 299. 10.1016 / j.neubiorev.2016.05.035 [PubMed] [Cross Ref]
• Bryan CJ, Yeager DS, Hinojosa CP, Chabot A., Bergen H., Kawamura M., et al. . (2016). Wykorzystanie wartości młodzieżowych do motywowania zdrowszego jedzenia. Proc. Natl. Acad. Sci. USA 113, 10830 – 10835. 10.1073 / pnas.1604586113 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Cai M., Wang H., Li J., Zhang Y.-L., Xin L., Li F., et al. . (2016). Mechanizmy sygnalizacyjne stresu endoplazmatycznego hipokampa wpływające na poziom białek związanych z plastycznością neuronów u otyłych szczurów indukowanych dietą wysokotłuszczową i regulację ćwiczeń aerobowych. Mózg. Behav. Immun. 57, 347 – 359. 10.1016 / j.bbi.2016.05.010 [PubMed] [Cross Ref]
• Carlier N., Marshe VS, Cmorejova J., Davis C., Müller DJ (2015). Podobieństwa genetyczne między kompulsywnymi fenotypami przejadania się i uzależnienia: przypadek „uzależnienia od żywności”? Curr. Rep. Psychiatryczna 17: 96. 10.1007 / s11920-015-0634-5 [PubMed] [Cross Ref]
• Carter A., ​​Hendrikse J., Lee N., Yücel M., Verdejo-Garcia A., Andrews Z., et al. . (2016). Neurobiologia „uzależnienia od żywności” i jej konsekwencje dla leczenia otyłości i polityki. Annu. Rev. Nutr. 36, 105 – 128. 10.1146 / annurev-nutr-071715-050909 [PubMed] [Cross Ref]
• Castanon N., Luheshi G., Layé S. (2015). Rola neurozapalenia w zmianach emocjonalnych i poznawczych prezentowanych przez zwierzęce modele otyłości. Z przodu. Neurosci. 9: 229. 10.3389 / fnins.2015.00229 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Citri A., Malenka RC (2008). Plastyczność synaptyczna: wiele form, funkcji i mechanizmów. Neuropsychofarmakologia 33, 18 – 41. 10.1038 / sj.npp.1301559 [PubMed] [Cross Ref]
• Cocores JA, Gold MS (2009). Hipoteza solonego uzależnienia od żywności może tłumaczyć przejadanie się i epidemię otyłości. Med. Hipotezy 73, 892 – 899. 10.1016 / j.mehy.2009.06.049 [PubMed] [Cross Ref]
• Colchero MA, Popkin BM, Rivera JA, Ng SW (2016). Zakupy napojów w sklepach w Meksyku pod akcyzą na napoje słodzone cukrem: badanie obserwacyjne. BMJ 352: h6704. 10.1136 / bmj.h6704 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Colman RJ, Anderson RM, Johnson SC, Kastman EK, Kosmatka KJ, Beasley TM, i in. . (2009). Ograniczenie kaloryczne opóźnia początek choroby i śmiertelność u małp rezus. Science 325, 201 – 204. 10.1126 / science.1173635 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Cordner ZA, Tamashiro KLK (2015). Wpływ ekspozycji na dietę wysokotłuszczową na uczenie się i pamięć. Physiol. Behav. 152, 363 – 371. 10.1016 / j.physbeh.2015.06.008 [PubMed] [Cross Ref]
• Creed MC, Lüscher C. (2013). Plastyczność synaptyczna wywołana lekami: poza metaplastycznością. Curr. Opin. Neurobiol. 23, 553 – 558. 10.1016 / j.conb.2013.03.005 [PubMed] [Cross Ref]
• Criscitelli K., Avena NM (2016). Neurobiologiczne i behawioralne nakładanie się nikotyny i uzależnienia od żywności. Poprzedni Med. 92, 82 – 89. 10.1016 / j.ypmed.2016.08.009 [PubMed] [Cross Ref]
• Davis C., Curtis C., Levitan RD, Carter JC, Kaplan AS, Kennedy JL (2011). Dowody na to, że „uzależnienie od żywności” jest prawidłowym fenotypem otyłości. Apetyt 57, 711 – 717. 10.1016 / j.appet.2011.08.017 [PubMed] [Cross Ref]
• de Araujo IE (2011). „Wiele warstw nagradzania w wzmacnianiu żywności” w Neurobiology of Sensation and Reward, wyd. Gottfried JA, redaktor. (Boca Raton, FL: CRC Press;), 263 – 286.
• de Araujo IE, Ferreira JG, Tellez LA, Ren X., Yeckel CW (2012). Oś dopaminowa jelita-mózgu: system regulacyjny dla spożycia kalorii. Physiol. Behav. 106, 394 – 399. 10.1016 / j.physbeh.2012.02.026 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• de Araujo IE, Oliveira-Maia AJ, Sotnikova TD, Gainetdinov RR, Caron MG, Nicolelis MAL i in. . (2008). Nagroda pokarmowa przy braku sygnalizacji receptora smaku. Neuron 57, 930 – 941. 10.1016 / j.neuron.2008.01.032 [PubMed] [Cross Ref]
• Dietz WH (1994). Okresy krytyczne w dzieciństwie dla rozwoju otyłości. Rano. J. Clin. Nutr. 59, 955 – 959. [PubMed]
• Obskurny PM, Darling RA, Kurt Dolence E., Culver BW, Brown TE (2016). Narażenie na dietę bogatą w tłuszcze osłabia gęstość kręgosłupa dendrytycznego w przyśrodkowej korze przedczołowej. Strukturę mózgu. Funkt. [Wydanie elektroniczne przed papierowym]. 10.1007 / s00429-016-1208-y [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Domingos AI, Vaynshteyn J., Voss HU, Ren X., Gradinaru V., Zang F., et al. . (2011). Leptyna reguluje wartość nagrody składników odżywczych. Nat. Neurosci. 14, 1562 – 1568. 10.1038 / nn.2977 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Drewnowski A., Mennella JA, Johnson SL, Bellisle F. (2012). Słodycz i preferencje żywieniowe. J. Nutr. 142, 1142S – 1148S. 10.3945 / jn.111.149575 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Dutheil S., Ota KT, Wohleb ES, Rasmussen K., Duman RS (2016). Lęk i anhedonia wywołana dietą wysokotłuszczową: wpływ na homeostazę i zapalenie mózgu. Neuropsychofarmakologia 41, 1874 – 1887. 10.1038 / npp.2015.357 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Erion JR, Wosiski-Kuhn M., Dey A., Hao S., Davis CL, Pollock NK, i in. . (2014). Otyłość wywołuje zaburzenia związane z interleukiną 1 w plastyczności synaptycznej hipokampa. J. Neurosci. 34, 2618 – 2631. 10.1523 / JNEUROSCI.4200-13.2014 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Estes ML, McAllister AK (2016). Aktywacja immunologiczna u matki: implikacje dla zaburzeń neuropsychiatrycznych. Science 353, 772 – 777. 10.1126 / science.aag3194 [PubMed] [Cross Ref]
• Pola RD (2005). Mielinizacja: przeoczony mechanizm plastyczności synaptycznej? Neuroscientist 11, 528 – 531. 10.1177 / 1073858405282304 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Fowler SPG (2016). Niskokaloryczne stosowanie słodzików i bilans energetyczny: wyniki badań eksperymentalnych na zwierzętach oraz badania prospektywne na dużą skalę u ludzi. Physiol. Behav. 164, 517 – 523. 10.1016 / j.physbeh.2016.04.047 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Francis H., Stevenson R. (2013). Długoterminowy wpływ zachodniej diety na ludzkie poznanie i mózg. Apetyt 63, 119 – 128. 10.1016 / j.appet.2012.12.018 [PubMed] [Cross Ref]
• Freeman LR, Haley-Zitlin V., Rosenberger DS, Granholm A.-C. (2014). Szkodliwy wpływ diety wysokotłuszczowej na mózg i funkcje poznawcze: przegląd proponowanych mechanizmów. Nutr. Neurosci. 17, 241 – 251. 10.1179 / 1476830513Y.0000000092 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Furlong TM, Jayaweera HK, Balleine BW, Corbit LH (2014). Upijanie się smakowitym pokarmem przyspiesza nawykową kontrolę zachowania i zależy od aktywacji grzbietowo-bocznego prążkowia. J. Neurosci. 34, 5012 – 5022. 10.1523 / JNEUROSCI.3707-13.2014 [PubMed] [Cross Ref]
• García-García I., Horstmann A., Jurado MA, Garolera M., Chaudhry SJ, Margulies DS, et al. . (2014). Przetwarzanie nagród w otyłości, uzależnieniu od substancji i uzależnieniu od substancji. Obes. Rev. 15, 853 – 869. 10.1111 / obr.12221 [PubMed] [Cross Ref]
• Gearhardt AN, Corbin WR, Brownell KD (2009). Wstępna walidacja skali uzależnienia od żywności yale. Apetyt 52, 430 – 436. 10.1016 / j.appet.2008.12.003 [PubMed] [Cross Ref]
• Gearhardt AN, Corbin WR, Brownell KD (2016). Opracowanie wersji 2.0 w skali uzależnienia od yale. Psychol. Nałogowiec. Behav. 30, 113 – 121. 10.1037 / adb0000136 [PubMed] [Cross Ref]
• Gearhardt AN, Davis C., Kuschner R., Brownell KD (2011). Potencjał uzależnienia od pokarmów o nadmiernym działaniu Curr. Narkomania. Rev. 4, 140 – 145. 10.2174 / 1874473711104030140 [PubMed] [Cross Ref]
• George O., Le Moal M., Koob GF (2012). Allostaza i uzależnienie: rola układów czynników uwalniających dopaminę i kortykotropinę. Physiol. Behav. 106, 58 – 64. 10.1016 / j.physbeh.2011.11.004 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Glavin K., Roelants M., Strand BH, Júlíusson PB, Lie KK, Helseth S., i in. . (2014). Ważne okresy rozwoju masy ciała w dzieciństwie: populacyjne badanie podłużne. BMC Public Health 14: 160. 10.1186 / 1471-2458-14-160 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Guegan T., Cutando L., Ayuso E., Santini E., Fisone G., Bosch F., et al. . (2013). Zachowanie operatorskie w celu uzyskania smacznego pokarmu modyfikuje plastyczność neuronalną w obwodzie nagrody mózgu. Eur. Neuropsychofarmakol. 23, 146 – 159. 10.1016 / j.euroneuro.2012.04.004 [PubMed] [Cross Ref]
• Han W., Tellez LA, Niu J., Medina S., Ferreira TL, Zhang X., i in. . (2016). Dopamina prążkowia łączy przekierowanie przewodu pokarmowego ze zmienionym słodkim apetytem. Cell Metab. 23, 103 – 112. 10.1016 / j.cmet.2015.10.009 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Handley JD, Williams DM, Caplin S., Stephens JW, Barry J. (2016). Zmiany funkcji poznawczych po operacji bariatrycznej: przegląd systematyczny. Obes. Surg. 26, 2530 – 2537. 10.1007 / s11695-016-2312-z [PubMed] [Cross Ref]
• Hao S., Dey A., Yu X., Stranahan AM (2016). Otyłość dietetyczna odwracalnie indukuje usuwanie synaptyczne przez mikroglej i upośledza plastyczność hipokampa. Mózg. Behav. Immun. 51, 230 – 239. 10.1016 / j.bbi.2015.08.023 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Heber D., Carpenter CL (2011). Uzależniające geny i związek z otyłością i zapaleniem. Mol. Neurobiol. 44, 160 – 165. 10.1007 / s12035-011-8180-6 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Horstmann A., Dietrich A., Mathar D., Pössel M., Villringer A., ​​Neumann J. (2015). Niewolnik do nawyku? Otyłość wiąże się ze zmniejszoną wrażliwością behawioralną na dewaluację nagrody. Apetyt 87, 175 – 183. 10.1016 / j.appet.2014.12.212 [PubMed] [Cross Ref]
• Hernandez L., Hoebel B. (1988). Nagroda pokarmowa i kokaina zwiększają pozakomórkową dopaminę w jądrze półleżącym, jak zmierzono metodą mikrodializy. Życie Sci. 42, 1705 – 1712. 10.1016 / 0024-3205 (88) 90036-7 [PubMed] [Cross Ref]
• Hsu TM, Kanoski SE (2014). Zakłócenia bariery krew-mózg: mechanistyczne powiązania między konsumpcją zachodniej diety a demencją. Z przodu. Starzenie się Neurosci. 6: 88. 10.3389 / fnagi.2014.00088 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Iemolo A., Valenza M., Tozier L., Knapp CM, Kornetsky C., Steardo L., et al. . (2012). Odstąpienie od chronicznego, przerywanego dostępu do bardzo smacznego pokarmu wywołuje zachowania przypominające depresję u kompulsywnych jedzących szczurów. Behav. Pharmacol. 23, 593 – 602. 10.1097 / FBP.0b013e328357697f [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Ifland JR, Preuss HG, Marcus MT, Rourke KM, Taylor WC, Burau K. i in. . (2009). Wyrafinowane uzależnienie od żywności: klasyczne zaburzenie używania substancji. Med. Hipotezy 72, 518 – 526. 10.1016 / j.mehy.2008.11.035 [PubMed] [Cross Ref]
• Johnson PM, Kenny PJ (2010). Receptory dopaminy D2 w uzależnieniowych dysfunkcjach nagrody i kompulsywnym jedzeniu u otyłych szczurów. Nat. Neurosci. 13, 635-641. 10.1038 / nn.2519 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Jones S., Bonci A. (2005). Plastyczność synaptyczna i uzależnienie od narkotyków. Curr. Opin. Pharmacol. 5, 20 – 25. 10.1016 / j.coph.2004.08.011 [PubMed] [Cross Ref]
• Kalmijn S., Feskens EJ, Launer LJ, Kromhout D. (1997). Długookresowe badanie wpływu allelu apolipoproteiny e4 na związek między wykształceniem a osłabieniem funkcji poznawczych u starszych mężczyzn. BMJ 314, 34 – 35. 10.1136 / bmj.314.7073.34 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Kalyan-Masih P., Vega-Torres JD, Miles C., Haddad E., Rainsbury S., Baghchechi M., i in. . (2016). Zachodnie spożycie wysokotłuszczowej diety w okresie dojrzewania zwiększa podatność na stres traumatyczny, jednocześnie selektywnie zaburzając objętość hipokampa i komory. eneuro 3: e0125-16.2016 10.1523 / ENEURO.0125-16.2016 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Kanoski SE (2012). Układy poznawcze i neuronalne leżące u podstaw otyłości. Physiol. Behav. 106, 337 – 344. 10.1016 / j.physbeh.2012.01.007 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Kanoski SE, Zhang Y., Zheng W., Davidson TL (2010). Wpływ wysokoenergetycznej diety na funkcję hipokampa i integralność bariery krew-mózg u szczura. J. Alzheimers Dis. 21, 207 – 219. 10.3233 / JAD-2010-091414 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Kauer JA, Malenka RC (2007). Plastyczność synaptyczna i uzależnienie. Nat. Ks. Neurosci. 8, 844 – 858. 10.1038 / nrn2234 [PubMed] [Cross Ref]
• Kenny PJ (2011a). Wspólne mechanizmy komórkowe i molekularne otyłości i narkomanii. Nat. Ks. Neurosci. 12, 638 – 651. 10.1038 / nrn3105 [PubMed] [Cross Ref]
• Kenny PJ (2011b). Mechanizmy nagród w otyłości: nowe spostrzeżenia i przyszłe kierunki. Neuron 69, 664 – 679. 10.1016 / j.neuron.2011.02.016 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Kesner RP, Kirk RA, Clark JK, Moore A., Keefe K. (2016). Wstrzyknięcia naloksonu do CA3 zakłócają zakończenie wzoru związane z nawrotem po poszukiwaniach kokainy. Hipokamp 26, 892 – 898. 10.1002 / hipo.22570 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Klein C., Jonas W., Iggena D., Empl L., Rivalan M., Wiedmer P., et al. . (2016). Ćwiczenia zapobiegają upośledzeniu ekspresji pamięci o wysokiej zawartości tłuszczu w diecie w labiryncie wodnym i modulują neurogenezę hipokampa u myszy. Neurobiol. Uczyć się. Mem. 131, 26 – 35. 10.1016 / j.nlm.2016.03.002 [PubMed] [Cross Ref]
• Labouesse MA, Lassalle O., Richetto J., Iafrati J., Weber-Stadlbauer U., Notter T., i in. . (2016). Nadwrażliwość dorastającej kory przedczołowej na stres odżywczy poprzez niedobór reeliny. Mol. Psychiatria [Epub przed drukiem]. 10.1038 / mp.2016.193 [PubMed] [Cross Ref]
• Lehtisalo J., Lindström J., Ngandu T., Kivipelto M., Ahtiluoto S., Ilanne-Parikka P., i in. . (2016). Związek długoterminowego spożycia tłuszczu z dietą, wysiłku fizycznego i masy ciała z późniejszymi funkcjami poznawczymi w fińskim badaniu prewencji cukrzycy. J. Nutr. Starzenie się zdrowia 20, 146 – 154. 10.1007 / s12603-015-0565-1 [PubMed] [Cross Ref]
• Li J., Song J., Zaytseva YY, Liu Y., Rychahou P., Jiang K., et al. . (2016). Obowiązkowa rola neurotensyny w otyłości wywołanej dietą wysokotłuszczową. Nature 533, 411 – 415. 10.1038 / nature17662 [PubMed] [Cross Ref]
• Lisman JE, Grace AA (2005). Pętla hipokampa-VTA: kontrolowanie wprowadzania informacji do pamięci długoterminowej. Neuron 46, 703 – 713. 10.1016 / j.neuron.2005.05.002 [PubMed] [Cross Ref]
• Luchsinger JA, Tang M.-X., Shea S., Mayeux R. (2002). Spożycie kalorii i ryzyko choroby Alzheimera. Łuk. Neurol. 59, 1258 – 1263. 10.1001 / archneur.59.8.1258 [PubMed] [Cross Ref]
• Lutter M., Nestler EJ (2009). Sygnały homeostatyczne i hedoniczne oddziałują w regulacji spożycia żywności. J. Nutr. 139, 629 – 632. 10.3945 / jn.108.097618 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Malenka RC, Bear MF (2004). LTP and LTD: zakłopotanie bogactwami. Neuron 44, 5 – 21. 10.1016 / j.neuron.2004.09.012 [PubMed] [Cross Ref]
• Mameli M., Lüscher C. (2011). Plastyczność synaptyczna i uzależnienie: mechanizmy uczenia się poszły na marne. Neuropharmacology 61, 1052 – 1059. 10.1016 / j.neuropharm.2011.01.036 [PubMed] [Cross Ref]
• Martin A., Booth JN, Young D., Revie M., Boyter AC, Johnston B., i in. . (2016). Związki między otyłością a poznaniem w latach przedszkolnych. Otyłość (Silver Spring) 24, 207 – 214. 10.1002 / oby.21329 [PubMed] [Cross Ref]
• Mattison JA, Roth GS, Beasley TM, Tilmont EM, Handy AM, Herbert RL, et al. . (2012). Wpływ ograniczenia kalorii na zdrowie i przeżycie u małp rezus z badania NIA. Nature 489, 318 – 321. 10.1038 / nature11432 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Morton GJ, Meek TH, Schwartz MW (2014). Neurobiologia spożycia żywności w zdrowiu i chorobie. Nat. Ks. Neurosci. 15, 367 – 378. 10.1038 / nrn3745 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Müller TD, Nogueiras R., Andermann ML, Andrews ZB, Anker SD, Argente J., et al. . (2015). Grelina. Mol. Metab. 4, 437 – 460. 10.1016 / j.molmet.2015.03.005 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Murphy T., Dias GP, Thuret S. (2014). Wpływ diety na plastyczność mózgu w badaniach na zwierzętach i ludziach: pamiętaj o luce. Neural Plast. 2014: 563160. 10.1155 / 2014 / 563160 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Nelson SB, Turrigiano GG (2008). Siła dzięki różnorodności. Neuron 60, 477 – 482. 10.1016 / j.neuron.2008.10.020 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Noble EE, Kanoski SE (2016). Wczesna ekspozycja na dietę otyłą oraz zaburzenia uczenia się i pamięci. Curr. Opin. Behav. Sci. 9, 7 – 14. 10.1016 / j.cobeha.2015.11.014 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• OECD (2014). Aktualizacja OTYŁOŚCI. Paryż: publikacja OECD.
• Papachristou E., Ramsay SE, Lennon LT, Papacosta O., Iliffe S., Whincup PH, i in. . (2015). Związki między charakterystyką składu ciała a funkcjonowaniem poznawczym w próbie starszych mężczyzn brytyjskich. BMC Geriatr. 15: 172. 10.1186 / s12877-015-0169-y [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Peleg-Raibstein D., Sarker G., Litwan K., Krämer SD, Ametamey SM, Schibli R., et al. . (2016). Zwiększona wrażliwość na nadużywanie narkotyków i smaczne potrawy po odżywieniu matki. Przeł. Psychiatria 6: e911. 10.1038 / tp.2016.176 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Pérez-Otaño I., Ehlers MD (2005). Plastyczność homeostatyczna i transport receptora NMDA. Trendy Neurosci. 28, 229 – 238. 10.1016 / j.tins.2005.03.004 [PubMed] [Cross Ref]
• Petanjek Z., Judas M., Simic G., Rasin MR, Uylings HBM, Rakic ​​P., i in. . (2011). Nadzwyczajna neotenia kolców synaptycznych w ludzkiej korze przedczołowej. Proc. Natl. Acad. Sci. USA 108, 13281 – 13286. 10.1073 / pnas.1105108108 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Peterhänsel C., Petroff D., Klinitzke G., Kersting A., Wagner B. (2013). Ryzyko samobójstwa po operacji bariatrycznej: przegląd systematyczny. Obes. Rev. 14, 369 – 382. 10.1111 / obr.12014 [PubMed] [Cross Ref]
• Reichelt AC (2016). Przejścia dojrzewania u młodzieży w korze przedczołowej i sygnalizacji dopaminy jako czynnik ryzyka rozwoju otyłości i deficytów poznawczych wywołanych dietą wysokotłuszczową / cukrową. Z przodu. Behav. Neurosci. 10: 189. 10.3389 / fnbeh.2016.00189 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Reichelt AC, Westbrook RF, Morris MJ (2015). Integracja systemów sygnalizacji nagrody i regulacji peptydu apetytu w kontrolowaniu reakcji na sygnały pokarmowe. Br. J. Pharmacol. 172, 5225 – 5238. 10.1111 / bph.13321 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Reimers JM, Loweth JA, Wolf ME (2014). BDNF przyczynia się zarówno do szybkich, jak i homeostatycznych zmian w ekspresji powierzchniowej receptora AMPA w jądrze półleżącym średnich neuronów kolczastych. Eur. J. Neurosci. 39, 1159 – 1169. 10.1111 / ejn.12422 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Robinson MJ, Fischer AM, Ahuja A., Lesser EN, Maniates H. (2016). Role „chcenia” i „lubienia” w motywowaniu do zachowania: hazard, jedzenie i uzależnienia od narkotyków. Curr. Top. Behav. Neurosci. 27, 105 – 136. 10.1007 / 7854_2015_387 [PubMed] [Cross Ref]
• Rossetti C., Spena G., Halfon O., Boutrel B. (2014). Dowody na zachowanie kompulsywne u szczurów narażonych na naprzemienny dostęp do bardzo preferowanego smacznego jedzenia. Nałogowiec. Biol. 19, 975 – 985. 10.1111 / adb.12065 [PubMed] [Cross Ref]
• Russo S., Nestler E. (2013). Układ nagradzania mózgu w zaburzeniach nastroju. Nat. Ks. Neurosci. 14, 609 – 625. 10.1038 / nrn3381 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Schulte EM, Avena NM, Gearhardt AN (2015). Które produkty spożywcze mogą uzależniać? Role przetwarzania, zawartość tłuszczu i ładunek glikemiczny. PLoS One 10: e0117959. 10.1371 / journal.pone.0117959 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Sehgal M., Song C., Ehlers VL, Moyer JR, Jr. (2013). Umiejętność uczenia się - plastyczność wewnętrzna jako mechanizm metaplastyczności w formowaniu pamięci. Neurobiol. Uczyć się. Mem. 105, 186–199. 10.1016 / j.nlm.2013.07.008 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Simon SA, de Araujo IE, Stapleton JR, Nicolelis MAL (2008). Multisensoryczne przetwarzanie bodźców smakowych. Chemosens. Percept. 1, 95 – 102. 10.1007 / s12078-008-9014-4 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Singh-Manoux A., Czernichow S., Elbaz A., Dugravot A., Sabia S., Hagger-Johnson G., i in. . (2012). Fenotypy otyłości w wieku średnim i poznawczym we wczesnym wieku: badanie kohortowe Whitehall II. Neurologia 79, 755 – 762. 10.1212 / WNL.0b013e3182661f63 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Smith PJ, Blumenthal JA, Babyak MA, Craighead L., Welsh-Bohmer KA, Browndyke JN, et al. . (2010). Wpływ podejścia dietetycznego na zatrzymanie diety z nadciśnieniem, wysiłku fizycznego i ograniczenia kalorycznego na neurokognitywność u dorosłych z nadwagą i wysokim ciśnieniem krwi. Nadciśnienie 55, 1331 – 1338. 10.1161 / HYPERTENSIONAHA.109.146795 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Sobesky JL, Barrientos RM, De May HS, Thompson BM, Weber MD, Watkins LR, et al. . (2014). Spożywanie wysokotłuszczowej diety zaburza pamięć i pierwsze podwyższenie poziomu IL-1β w hipokampie, efektowi temu można zapobiec poprzez odwrócenie diety lub antagonizm receptora IL-1. Brain Behav. Immun. 42, 22 – 32. 10.1016 / j.bbi.2014.06.017 [PubMed] [Cross Ref]
• Stern D., Piernas C., Barquera S., Rivera JA, Popkin BM (2014). Napoje kaloryczne były głównymi źródłami energii wśród dzieci i dorosłych w Meksyku, 1999 – 2012. J. Nutr. 144, 949 – 956. 10.3945 / jn.114.190652 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Stoeckel LE, Weller RE, Cook EW, III, Twieg DB, Knowlton RC, Cox JE (2008). Powszechna aktywacja systemu nagród u otyłych kobiet w odpowiedzi na zdjęcia wysokokalorycznych pokarmów. Neuroimage 41, 636 – 647. 10.1016 / j.neuroimage.2008.02.031 [PubMed] [Cross Ref]
• Sun X., Wolf ME (2009). Nukleusowe neurony półleżące wykazują skalowanie synaptyczne, które jest zamykane przez powtarzaną wstępną ekspozycję na dopaminę. Eur. J. Neurosci. 30, 539 – 550. 10.1111 / j.1460-9568.2009.06852.x [PubMed] [Cross Ref]
• Takeuchi T., Duszkiewicz AJ, Sonneborn A., Spooner PA, Yamasaki M., Watanabe M., et al. . (2016). Locus coeruleus i konsolidacja dopaminergiczna pamięci codziennej. Nature 537, 357 – 362. 10.1038 / nature19325 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Tamashiro KLK, Terrillion CE, Hyun J., Koenig JI, Moran TH (2009). Stres prenatalny lub dieta wysokotłuszczowa zwiększa podatność na otyłość spowodowaną dietą u szczurów. Cukrzyca 58, 1116 – 1125. 10.2337 / db08-1129 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Tang J., Dani JA (2009). Dopamina umożliwia in vivo plastyczność synaptyczna związana z uzależniającym lekiem nikotyna. Neuron 63, 673 – 682. 10.1016 / j.neuron.2009.07.025 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Tantot F., Parkes SL, Marchand AR, Boitard C., Naneix F., Layé S., i in. . (2017). Wpływ spożywania wysokotłuszczowej diety na apetyczne zachowanie instrumentalne u szczurów. Apetyt 108, 203 – 211. 10.1016 / j.appet.2016.10.001 [PubMed] [Cross Ref]
• Thanos PK, Michaelides M., Subrize M., Miller ML, Bellezza R., Cooney RN, et al. . (2015). Obwodnica żołądka Roux-en-Y zmienia aktywność mózgu w regionach, które leżą u podstaw postrzegania nagrody i smaku. PLoS One 10: e0125570. 10.1371 / journal.pone.0125570 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Tran DQ, Tse EK, Kim MH, Belsham DD (2016). Indukowane przez dietę komórkowe zapalenie nerwów w podwzgórzu: mechanistyczna wiedza z badań neuronów i mikrogleju. Mol. Komórka. Endokrynol. 438, 18 – 26. 10.1016 / j.mce.2016.05.015 [PubMed] [Cross Ref]
• Tulloch AJ, Murray S., Vaicekonyte R., Avena NM (2015). Reakcje neuronalne na makroelementy: mechanizmy hedoniczne i homeostatyczne. Gastroenterology 148, 1205 – 1218. 10.1053 / j.gastro.2014.12.058 [PubMed] [Cross Ref]
• Valladolid-Acebes I., Fole A., Martín M., Morales L., Cano MV, Ruiz-Gayo M., et al. . (2013). Upośledzenie pamięci przestrzennej i zmiany w morfologii hipokampa są wywoływane przez diety wysokotłuszczowe u dorastających myszy. Czy istnieje rola leptyny? Neurobiol. Uczyć się. Mem. 106, 18 – 25. 10.1016 / j.nlm.2013.06.012 [PubMed] [Cross Ref]
• Valladolid-Acebes I., Merino B., Principato A., Fole A., Barbas C., Lorenzo MP, et al. . (2012). Diety wysokotłuszczowe wywołują zmiany w metabolizmie glutaminianu hipokampa i neurotransmisji. Rano. J. Physiol. Endokrynol. Metab. 302, E396 – E402. 10.1152 / ajpendo.00343.2011 [PubMed] [Cross Ref]
• Vogel-Ciernia A., Wood MA (2014). Badanie lokalizacji obiektu i pamięci rozpoznawania obiektów u myszy. Curr. Protoc. Neurosci. 69, 8.31.1 – 8.31.17. 10.1002 / 0471142301.ns0831s69 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Volkow ND, Wang G.-J., Tomasi D., Baler RD (2013a). Uzależniająca wymiar otyłości. Biol. Psychiatria 73, 811 – 818. 10.1016 / j.biopsych.2012.12.020 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Volkow ND, Wang GJ, Tomasi D., Baler RD (2013b). Otyłość i uzależnienie: neurobiologiczne nakładanie się. Obes. Rev. 14, 2 – 18. 10.1111 / j.1467-789x.2012.01031.x [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Volkow ND, Wise RA (2005). Jak uzależnienie od narkotyków może pomóc nam zrozumieć otyłość? Nat. Neurosci. 8, 555 – 560. 10.1038 / nn1452 [PubMed] [Cross Ref]
• WHO (2016a). WHO | Otyłość i nadwaga. Genewa: Światowa Organizacja Zdrowia.
• WHO (2016b). WHO | WHO apeluje o globalne działania na rzecz ograniczania konsumpcji słodkich napojów i ich wpływu na zdrowie. Genewa: Światowa Organizacja Zdrowia.
• Xu B.-L., Wang R., Ma L.-N., Dong W., Zhao Z.-W., Zhang J.-S. i in. . (2015). Wpływ spożycia kalorii na funkcje uczenia się i pamięci u młodych myszy C57BL / 6J. Biomed Res. Int. 2015: 759803. 10.1155 / 2015 / 759803 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Yao Q., Jiang G.-X., Zhou Z.-M., Chen J.-M., Cheng Q. (2016). Zespół metaboliczny i łagodne upośledzenie funkcji poznawczych: badanie kliniczno-kontrolne wśród osób starszych na przedmieściach Szanghaju. J. Alzheimers Dis. 51, 1175 – 1182. 10.3233 / JAD-150920 [PubMed] [Cross Ref]
• Yarmolinsky DA, Zuker CS, Ryba NJP (2009). Zdrowy rozsądek dotyczący smaku: od ssaków po owady. Cell 139, 234 – 244. 10.1016 / j.cell.2009.10.001 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]
• Yen Y.-C., Huang C.-K., Tai C.-M. (2014). Psychiatryczne aspekty chirurgii bariatrycznej. Curr. Opin. Psychiatria 27, 374 – 379. 10.1097 / YCO.0000000000000085 [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed] [Cross Ref]