Zachowanie fizyczne. 2012 maja 11 r. [Epub przed drukiem]
Allen P, Batra P, Geiger BM, Wommack T, Gilhooly C, Pothos EN.
Źródło
Wydział Psychologii, Tufts University, Medford, MA 02155, USA.
Abstrakcyjny
Szybki wzrost rozpowszechnienia otyłości jest priorytetem dla badaczy z wielu dyscyplin, w tym biologii, nauk o żywieniu oraz zdrowia publicznego i polityki. W tym artykule systematycznie badamy przesłankę, że powszechna otyłość dietetyczna jest zaburzeniem uzależniającym, w oparciu o kryteria uzależnienia opisane w Podręczniku diagnostycznym i statystycznym (DSM) zaburzeń psychicznych Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego, wersja IV, i rozważamy konsekwencje takiej reklasyfikacji otyłości dla porządku publicznego. W szczególności omawiamy dowody z badań zarówno na ludziach, jak i zwierzętach, badających wpływ różnych rodzajów i ilości żywności oraz środowiska żywnościowego na osoby otyłe. Badania neurobiologiczne wykazały, że hedoniczne szlaki mózgowe aktywowane przez smaczne jedzenie w znacznym stopniu pokrywają się z aktywowanymi przez narkotyki i wykazują znaczne deficyty po chronicznej ekspozycji na wysokoenergetyczne diety. Ponadto jedzenie jako bodziec może wywoływać wzorce uczulenia, kompulsji i nawrotów obserwowane u osób uzależnionych od nielegalnych narkotyków.
Obecne środowisko żywnościowe zachęca do tych uzależniających zachowań, w których zwiększona ekspozycja poprzez reklamy, bliskość i zwiększone porcje są rutyną. Wyciągając wnioski z doświadczeń tytoniowych, jasne jest, że przeklasyfikowanie powszechnej otyłości dietetycznej jako zaburzenia uzależniającego wymagałoby zmian w polityce (np. Wysiłkach regulacyjnych, strategiach ekonomicznych i podejściach edukacyjnych). Polityki te mogą odegrać zasadniczą rolę w walce z epidemią otyłości, zachęcając przemysł spożywczy i przywódców politycznych do współpracy ze środowiskiem naukowym i medycznym w tworzeniu nowych i skuteczniejszych podejść terapeutycznych.
;