Relacja otyłości do aktywacji komórek nerwowych w odpowiedzi na reklamy żywnościowe (2014)

. 2014 Jul; 9 (7): 932 – 938.

Opublikowano online 2013 May 9. doi:  10.1093 / scan / nst059

PMCID: PMC4090951

Abstrakcyjny

Młodzież ogląda tysiące reklam spożywczych rocznie, ale reakcja neuronalna na reklamę żywności i jej związek z otyłością jest w dużej mierze nieznana. Badanie to jest pierwszym, w którym bada się, w jaki sposób odpowiedź nerwowa na reklamy żywności różni się od innych bodźców (np. Reklamy nieżywnościowe i programy telewizyjne) oraz bada, w jaki sposób ta odpowiedź może się różnić w zależności od statusu wagi. Aktywność obrazowania metodą rezonansu magnetycznego zależną od poziomu tlenu we krwi mierzono u nastolatków 30, od chudego do otyłego w odpowiedzi na reklamy żywności i nieżywnościowe zamieszczone w programie telewizyjnym. Młodzież wykazywała większą aktywację w regionach związanych z przetwarzaniem wzrokowym (np. Zakręt potyliczny), uwagę (np. Płaty ciemieniowe), funkcje poznawcze (np. Zakręt skroniowy i tylny płat móżdżku), ruch (np. Przednia kora móżdżku), odpowiedź somatosensoryczna (np. Zakręt postcentralny) i nagroda [np. kora oczodołowo-czołowa i przednia kora obręczy (ACC)] podczas reklam żywności. Otyli uczestnicy wykazywali mniejszą aktywację podczas jedzenia w porównaniu z reklamami nieżywnościowymi w regionach nerwowych zaangażowanych w przetwarzanie wizualne (np. Cuneus), uwagę (np. Tylny płat móżdżku), nagrodę (np. Ventromedial kora przedczołowa i ACC) oraz wykrywanie obecności (np. Precuneus). Otyli uczestnicy wykazywali większą aktywację w regionie zaangażowanym w kontrolę semantyczną (np. Zakręt skroniowy przyśrodkowy). Odkrycia te mogą stanowić źródło aktualnych debat politycznych dotyczących wpływu reklamy żywnościowej na nieletnich.

Słowa kluczowe: marketing, młodzież, otyłość, fMRI

WPROWADZENIE

Osoby są narażone na ogromną ilość reklam żywnościowych, w szczególności nastolatków, którzy często są kierowani jako kluczowa demografia reklamowa (). Przeciętny nastolatek był narażony na telewizyjne reklamy żywności ∼6000 w 2010 (), z większością reklam promujących produkty bogate w kalorie, cukier, sód i / lub tłuszcz (). Jednak niewiele wiadomo o tym, jak mózg reaguje na te reklamy, co może mieć znaczenie dla osób zagrożonych otyłością. Indywidualne różnice w odpowiedzi na reklamy żywności mogą przyczyniać się do problematycznego spożywania żywności, ale obrazy żywności stosowane we wcześniejszych badaniach otyłości różnią się w znaczący sposób od reklam żywności. Dlatego nasze rozumienie wpływu reklam żywności na regiony nagród i uwagi mózgu jest ograniczone, podobnie jak nasza wiedza na temat tego, jak może się to różnić w zależności od masy ciała. Badanie to miało na celu rozwiązanie tych dwóch pytań.

Regiony mezo-limbiczno-korowe (np. Brzuszne prążkowie i wyspa) wydają się kodować wartość nagrody obrazów żywności i wskazówek () i otyłych w stosunku do szczupłych uczestników stwierdzono, że wykazują większą aktywację nerwową w regionach mózgu zaangażowanych w nagrodę [np. kora oczodołowo-czołowa (OFC)], uwaga wzrokowa (np. płat ciemieniowy), pamięć (np. hipokamp), funkcje poznawcze (np. płat skroniowy) i przetwarzanie somatosensoryczne (np. zakręt postcentralny) w odpowiedzi na sygnały pokarmowe (; ; ; ; ; ). Podwyższona odpowiedź jądra półleżącego na obrazy żywności o wysokiej zawartości tłuszczu / cukru () i odpowiedź OFC na sygnały sygnalizujące zbliżającą się niezdrową prezentację obrazu żywności przewidywanego przyszłego przyrostu masy ciała (). Co więcej, aktywacja w obszarach nagrody, widzenia i uwagi (np. Wyspa, OFC, płat ciemieniowy i płat potyliczny) podczas ekspozycji na sygnały pokarmowe jest związana z mniej skuteczną utratą masy ciała i zwiększonym odzyskiwaniem masy ciała ().

Chociaż wyniki te podkreślają potencjalną rolę odpowiedzi na bodziec pokarmowy w otyłości, bodźce wykorzystywane w tych badaniach są zazwyczaj obrazem żywności bez oznakowania i bez kontekstu, ograniczając ważność ekologiczną. Zatem wyniki te dostarczają ograniczonych informacji o tym, jak reklamy żywności w obecnym środowisku mogą przyczyniać się do problematycznego jedzenia. W przeciwieństwie do zdjęć żywności używanych w poprzednich badaniach, reklamy żywności są specjalnie zaprojektowane, aby wzbudzić chęć spożywania reklamowanego produktu (). Reklamy żywności prezentują nie tylko kuszące obrazy niezdrowej i bardzo smacznej żywności, ale również udana reklama tworzy pozytywne skojarzenia z markami i wzmacnia je za każdym razem, gdy reklama jest oglądana (). Marki związane z podstawowymi motywacjami ludzkimi (np. Szczęście, atrakcyjność i osiągnięcia) zachęcają do sprzedaży produktów () a reklama żywności dla młodych ludzi zazwyczaj wykorzystuje odwołania do tych atrybutów (). Spożycie preferowanej marki (np. Coca-Coli) jest związane ze zwiększoną aktywacją hipokampa, grzbietowo-bocznej kory przedczołowej (dlPFC) i śródmózgowia (). Ponadto dzieci o zdrowej masie ciała wykazały większą aktywację w OFC, korze skroniowej i korze wzrokowej podczas ekspozycji na logo żywności (np. Łuki McDonald's) w stosunku do obrazów kontrolnych (); ekspozycja na logo żywności w stosunku do logo nieżywnościowego była również związana z większą aktywacją w korze potylicznej, płatem paracentralnym, zakrętem ciemieniowym, zakrętem językowym i tylną korą obręczy. Co więcej, otyłe w stosunku do szczupłych dzieci wykazują większą aktywację w regionach somatosensorycznych i związanych z nagrodami (tj. Zakręt postcentralny i śródmózgowia) dla logo żywności w porównaniu z obrazami kontrolnymi ().

W ten sposób uczestnicy mogą reagować silniej na reklamy żywności (które zawierają markowe obrazy żywności) w stosunku do reklam nieżywnościowych lub programów telewizyjnych. Badanie to jest pierwszym, które bada neuronalne korelaty reklam żywności w odniesieniu do bodźców kontrolnych. Głównymi celami tego badania są: (i) zbadanie, czy reklamy żywności związane z reklamami nieżywnościowymi i oglądaniem telewizji są powiązane z różnicowymi wzorami aktywacji w obszarach mózgu zaangażowanych w uwagę wzrokową, reakcję somatosensoryczną, nagrodę i motywację (np. OFC, postcentralny zakręt i płat potyliczny) oraz (ii) ocenić, czy odpowiedź nerwowa na te bodźce różni się w zależności od klasy wagowej (np. otyłość vs normalna waga). Chociaż rozważano szereg strategii wyboru bodźców komercyjnych (np. Dopasowywanie reklam żywnościowych i nieżywnościowych do charakterystyki wizualnej, ceny, preferencji uczestników itp.), Skupiliśmy się na ekspozycji w świecie rzeczywistym, wybierając reklamy na podstawie danych z Nielsen o ekspozycji telewizyjnej i reklamowej dla 12- na 17-latków. W celu dalszego zwiększenia możliwości uogólnienia naszego paradygmatu na ustawienia, w których zazwyczaj spotyka się reklamy żywności, przerwy reklamowe zostały osadzone w kontekście programu telewizyjnego. Na koniec przeprowadzamy to badanie wśród młodzieży, ponieważ jest to docelowa grupa demograficzna reklam żywnościowych () i okres ryzyka rozwoju otyłości ().

MATERIAŁY I METODY

Uczestnicy

Uczestnikami byli zdrowi dorośli 30 [średni wiek = 15.20, sd = 1.06, zakres = 14 – 17 lat; średni wskaźnik masy ciała (BMI) = 26.92, sd = 5.43; Kobiety 17] rekrutowane ze społeczności za pośrednictwem reklam. Aby zbadać, w jaki sposób odpowiedź nerwowa na reklamy żywności różni się w zależności od klasy wagowej, zapisaliśmy mniej więcej równoważną liczbę uczestników w każdej kategorii wagowej: normalna waga 10 (średnia BMI = 21.20, sd = 0.90), nadwaga 8 (średnia BMI = 25.53, sd = 1.41) i 12 otyłe (średnia BMI = 32.64, sd = 5.43). Kryteriami wykluczenia były bieżące regularne stosowanie leków psychotropowych lub nielegalnych narkotyków, ciąża, uraz głowy z utratą przytomności lub obecne zaburzenie psychiczne osi I. W sumie 6.7% stwierdził, że jest Hiszpanem, 63.3% Europejczykami, 3.3% rdzennymi Amerykanami i 26.7% mieszaną rasą / etnicznością. Nie było znaczących różnic w wieku [F(2,27) = 3.12, P = 0.06], lub poziom edukacji rodzicielskiej [F(2,27) = 0.157, P = 0.85) dla osób otyłych, z nadwagą i szczupłych. Lokalna Komisja Rewizyjna zatwierdziła ten projekt. Uczestnicy i rodzice wyrazili świadomą zgodę na piśmie.

paradygmat mediów fMRI

Uczestnicy zostali poproszeni o zjedzenie typowego śniadania / lunchu, ale by powstrzymać się od jedzenia lub picia (z wyjątkiem wody) 5 h bezpośrednio poprzedzającego ich skanowanie w celu standaryzacji głodu. Aby zmotywować uczestników do udziału w klipach, uczestnikom powiedziano, że po zakończeniu skanowania wypełnią zadanie komercyjnego rozpoznawania. Przed skanowaniem uczestnicy oceniali poziomy głodu na wizualnej skali analogowej (wcale nie głodny do nigdy nie byłem bardziej głodny). We wszystkich analizach uwzględniono głód jako zmienną kontrolną. Wszyscy uczestnicy zostali zeskanowani po południu (średni czas skanowania na początku = 4 pm, sd = 1.5, zakres = 1 pm – 6 pm) (wszystkie główne efekty pozostały znaczące, gdy pora dnia, w którym skanowanie było wykonywane, było kontrolowane w analizach).

Dane uzyskano od firmy Nielsen, aby zmierzyć liczbę reklam telewizyjnych oglądanych przez 12- do 17-letnich osób w 2009 dla wszystkich marek żywności. Po wyeliminowaniu marek, które są wyraźnie skierowane do młodszych dzieci (np. Chuck 'E Cheese), zidentyfikowano marki żywności 10 reklamowane najczęściej w tej grupie wiekowej. Reklamy dla tych marek 10 zostały wybrane jako bodźce handlowe dla żywności. W przypadku bodźców komercyjnych nieżywnościowych dane Nielsena posłużyły do ​​zidentyfikowania cotygodniowych programów telewizyjnych, które pojawiły się w pierwszym kwartale 2009 z największą widownią 12- do 17-latków („American Idol”, „Family Guy”, „Simpsons „, George Lopez” i „Sekretne życie amerykańskiego nastolatka”). W styczniu 2010 każdy z tych programów, w tym reklamy, został nagrany dwukrotnie. Reklamy najczęściej wybieranych marek nieżywnościowych 10 zostały wybrane jako bodźce do badań (Tabela 1).

Tabela 1 

Marki spożywcze i nieżywnościowe znalazły się w przerwach handlowycha

Podczas skanowania uczestnicy obejrzeli film z programu telewizyjnego „Mythbusters”, który został zredagowany tak, aby zawierał reklamy żywności 20 i reklamy nieżywnościowe 20 (dwie reklamy każdej marki, zob. Tabela 1). Reklamy zostały pokazane w ciągu czterech przerw (reklamy 10 na przerwę, 15 na reklamę). Tę liczbę reklam w paradygmacie wybrano, aby zapewnić odpowiednią liczbę możliwości przechwycenia aktywacji zależnej od poziomu utlenowania krwi (BOLD) podczas reklam. Kolejność reklam została losowo podzielona na cztery przerwy, a kolejność czterech przerw została losowo przydzielona uczestnikom. Czas trwania każdej przerwy wynosił 2 min i 30 s. Całkowity czas trwania paradygmatu wynosił 34 min.

Środki

Wskaźnik masy ciała

BMI (BMI = kg / m2) został użyty do odzwierciedlenia otłuszczenia. Aby obliczyć BMI, wysokość zmierzono z dokładnością do milimetra, a masę oceniono do najbliższego 0.1 kg (po usunięciu butów i płaszczy). Otyłość została określona przy użyciu percentyli 95th BMI dla wieku i płci, w oparciu o historyczne dane reprezentatywne dla danego kraju, ponieważ ta definicja ściśle odpowiada wartości granicznej BMI, która jest związana ze zwiększonym ryzykiem problemów zdrowotnych związanych z wagą (). Młodzież z wynikami BMI między percentylem 25th i 75th z zastosowaniem tych norm historycznych została zdefiniowana jako szczupła, a młodzież z wynikiem BMI między percentylem 75th i 95th została zdefiniowana jako nadwaga.

Rozwój dojrzewania

Młodzież została poproszona o przedstawienie aktualnego stanu rozwoju dojrzewania płciowego za pomocą znormalizowanej serii rysunków dla młodzieży w różnych stanach dojrzewania płciowego ().

Komercyjne środki wycofania

Uczestnicy zostali poproszeni o wymienienie pięciu reklam, które widzieli podczas programu telewizyjnego, który właśnie oglądali, aby zmierzyć najlepsze wspomnienia. Ponadto uczestnicy otrzymali listę różnych produktów 40, w tym produktów, które były i nie zostały uwzględnione w programie telewizyjnym, i poproszono o wskazanie, czy widzieli reklamy tych produktów w celu oceny wspomaganego wycofania.

Komercyjne upodobania i znajomości

Uczestnicy zostali poproszeni o ocenę, jak bardzo podobają im się produkty / firmy przedstawione w reklamach w pięciopunktowej skali Likerta (nie lubię bardzo do jak bardzo) i jak dobrze były one z reklamami w pięciopunktowej skali Likerta (wcale nie znajome do niezwykle znajomy).

Analizy statystyczne

akwizycja danych fMRI, przetwarzanie wstępne i analiza statystyczna

Skanowanie przeprowadzono za pomocą skanera MRI firmy Siemens Allegra 3 T z użyciem standardowej cewki klatki dla ptaków. Skany funkcjonalne wykorzystywały sekwencję obrazowania płaskiego echa gradientowego T2 * (czas echa = 30 ms, czas powtarzania = 2000 ms, kąt obrotu = 80 °) z rozdzielczością w płaszczyźnie 3.0 × 3.0 mm2 (64 × 64 matrix; 192 × 192 mm2 pole widzenia). Aby pokryć cały mózg, 32 przepleciony, bez przeskoku, wycinki 4 mm zostały pobrane wzdłuż poprzecznej płaszczyzny skośnej AC-PC, jak określono w przekroju środkowym. Zastosowano korektę prospektywnej akwizycji (PACE) w celu dostosowania położenia i orientacji wycinka, a także w celu re-gridowania resztkowego ruchu objętość-objętość w czasie rzeczywistym podczas akwizycji danych w celu zmniejszenia efektów wywołanych ruchem (). Żaden zestaw danych uczestnika nie spełnił kryteriów włączenia ruchu, które polegały na tym, że ruch wewnętrzny przed korektą nie przekroczył 2 mm w ruchu translacyjnym i 2 ° w ruchu obrotowym. W przypadku mniejszych ruchów PACE dostosowuje położenie wycinka, orientację i rejestruje ruch resztkowej objętości do objętości podczas akwizycji danych. Anatomiczne skany uzyskano za pomocą wysokiej rozdzielczości odzyskiwania inwersji T1-sekwencji (Magnetized Prepared Rapid Acquisition Echo; Pole widzenia = 256 × 256 mm2, 256 × 256 matrix, grubość = 1.0 mm, numer plasterka ≈ 160).

Obrazy ręcznie przeorientowano na linię AC-PC i usunięto czaszkę za pomocą funkcji Brain Extraction Tool w bibliotece oprogramowania FMRIB (). Dane były wstępnie przetwarzane i analizowane przy użyciu SPM8 () w MATLAB (; ). Obrazy funkcjonalne zostały dostosowane do średniej, a obrazy anatomiczne i funkcjonalne zostały znormalizowane do standardowego mózgu szablonu T1 Montreal Neurological Institute (MNI) (ICBM152). Normalizacja spowodowała, że ​​rozmiar woksela 3 mm3 dla obrazów funkcjonalnych i rozmiaru wokseli 1 mm3 dla obrazów anatomicznych o wysokiej rozdzielczości. Obrazy funkcjonalne wygładzono izotropowym jądrem Gaussa 6-mm FWHM.

Skontrastowaliśmy aktywację BOLD podczas reklam żywności vs reklamy nieżywnościowe, reklamy żywności vs program telewizyjny i reklamy nieżywnościowe vs program telewizyjny. Ponieważ były reklamy żywności 20 i reklamy nieżywnościowe 20, uwzględniliśmy również losowo wybrane segmenty programu telewizyjnego 20. Specyficzne dla warunków efekty dla każdego woksela oszacowano za pomocą ogólnych modeli liniowych. Wektory początków dla każdego zdarzenia będącego przedmiotem zainteresowania zostały skompilowane i wprowadzone do macierzy projektu, tak że odpowiedzi związane z zdarzeniami można modelować za pomocą kanonicznej funkcji odpowiedzi hemodynamicznej, jak zaimplementowano w SPM8. Impreza składała się z całości segmentu komercyjnego i telewizyjnego 15. Filtr górnoprzepustowy 128 został użyty do usunięcia szumów o niskiej częstotliwości i powolnych dryfów w sygnale.

Skonstruowano indywidualne mapy w celu porównania aktywacji w ramach każdego uczestnika w reklamach żywności, reklamach nieżywnościowych i programach telewizyjnych. Spójne efekty między badanymi badano następnie za pomocą kontrastowych obrazów w jednej próbce t-testy (zgodne z modelem efektów losowych). Następnie stworzyliśmy trzy grupy w oparciu o status wagi (otyłość, nadwaga i chuda) i przeprowadziliśmy 3 drugiego poziomu (grupa: otyłe, z nadwagą i szczupłe) × 2 (typ bodźca: reklamy żywności, reklamy nieżywnościowe i programy telewizyjne) losowo efekty analizy wariancji. Ponieważ badanie to wykorzystuje nowy paradygmat (tj. Reklamy osadzone w kontekście programu telewizyjnego), przeprowadzono analizy całego mózgu, aby umożliwić identyfikację pików w regionach mózgu poza klasycznymi regionami nagrody (np. Przetwarzanie wizualne, uwaga), które może odgrywać rolę w reklamie. Progi poziomu klastra skorygowane dla wielu porównań uzyskano za pomocą symulacji Monte Carlo (iteracje 10 000) losowego rozkładu szumu w masce całego mózgu (3 × 3 × 3 mm) przy użyciu modułów 3dClustSim i 3dFWHMx w AFNI (; ). Wykorzystując wewnętrzną gładkość, symulacja Monte Carlo łączy indywidualny próg prawdopodobieństwa woksela z minimalnym rozmiarem klastra, aby oszacować prawdopodobieństwo fałszywie dodatniego. Próg spowodował P <0.001 z klastrem (k) ≥ 19, który jest równy P <0.05 skorygowane dla wielokrotnych porównań w całym mózgu. Wszystkie kontrasty przeprowadzono w obu kierunkach (np. Reklamy żywności> reklamy nieżywnościowe i reklamy nieżywnościowe> reklamy żywności) i odnotowano tylko znaczące wartości szczytowe. Rozmiary efektów (r) pochodziły z Z-wartości (Z/ √N).

WYNIKI

Wyniki behawioralne

Ogólnie rzecz biorąc, uczestnicy przypomnieli sobie więcej jedzenia (średnia = 2.69, sd = 0.92) niż reklamy nieżywnościowe [średnia = 2.0, sd = 0.88; t(29) = 2.25, P = 0.03] i rozpoznał więcej reklam spożywczych (średnia = 1.78, sd = 0.32) niż reklamy nieżywnościowe [średnia = 1.60, sd = 0.33; t(29) = 3.13, P = 0.004]. Uczestnicy zgłaszali, że lepiej smakują reklamy żywności (średnia = 3.52, sd = 0.49) niż reklamy nieżywnościowe [średnia = 3.24, sd = 0.36; t(29) = 2.29, P = 0.03] i zgłosił się bardziej zaznajomiony z jedzeniem (średnia = 4.08, sd = 0.75) niż reklamy nieżywnościowe [średnia = 3.72, sd = 0.99; t(29) = 3.13, P = 0.004]. Oceny głodu sugerują, że uczestnicy byli średnio w neutralnym stanie głodu (średni głód = 0.63, sd = 3.69) przed sesją skanowania.

Nie stwierdzono istotnych różnic między osobami otyłymi, z nadwagą i szczupłymi w okresie dojrzewania [F(2,27) = 1.44, P = 0.26), oceny głodu [F(2,27) = 1.58, P = 0.22], wspomaganie przywoływania reklam żywnościowych [F(2,27) = 0.07, P = 0.94], wspomagane przywoływanie reklam nieżywnościowych [F(2,27) = 0.06, P = 0.95], najlepsze wspomnienie reklam żywnościowych [F(2,27) = 0.08, P = 0.92], najlepsze wspomnienie reklam nieżywnościowych [F(2,27) = 0.17, P = 0.85], lubiący oceny reklam nieżywnościowych [F(2,27) = 0.40, P = 0.67], znajomość reklam żywnościowych [F(2,27) = 0.29, P = 0.75] i znajomość reklam nieżywnościowych [F(2,27) = 0.29, P = 0.76] (Tabela 2). Istniała jednak znacząca różnica między trzema grupami w ocenach sympatii reklam żywnościowych [F(2,27) = 4.57, P = 0.03]. Post hoc testy wykazały, że otyli uczestnicy (średnia = 3.26, sd = 0.43) zgłaszali niższe oceny sympatii w reklamach żywności niż uczestnicy z nadwagą (średnia = 3.83, sd = 0.33).

Tabela 2 

Rozwój dojrzewania, oceny głodu i oceny komercyjne osób otyłych, z nadwagą i chudych

Główne reakcje neuronalne na reklamy żywności w porównaniu z reklamami nieżywnościowymi

Średnio uczestnicy wykazywali większą aktywację w obustronnym tylnym płacie móżdżku (declive) (r lewy> 0.9 i r prawo> 0.9; Rysunek 1A), dwustronny zakręt potyliczny środkowy (MOG; r lewy> 0.9 i r right = 0.87), prawy zakręt przedśrodkowy (r > 0.9), prawy zakręt skroniowy dolny (ITG; r > 0.9), obustronny płat ciemieniowy dolny (IPL; r left = 0.88 i r right = 0.75), lewy zakręt postcentralny (r = 0.78), prawy precuneus (r = 0.74) i prawy górny płat ciemieniowy (SPL; r = 0.69) (Tabela 3). Obszary większej neuronalnej reakcji na reklamy nieżywnościowe i programy telewizyjne są zawarte w Tabela dodatkowa S1.

Rys. 1 

Uczestnicy (N = 30) wykazywał większą aktywację w (A) dwustronnym tylnym płacie móżdżku (MNI: −33, −64, −20, Z = 5.95, k = 811) w odpowiedzi na reklamy żywności vs reklamy nieżywnościowe i większa aktywacja w (B) prawo ...
Tabela 3 

Średnie porównania (N = 30) kontrastujące różnice w odpowiedziach mózgu na reklamy żywności vs reklamy nieżywnościowe i reklamy żywności vs program telewizyjny

Główne reakcje neuronalne na reklamy żywności w porównaniu z programami telewizyjnymi

Uczestnicy wykazywali większą aktywację w lewym cuneusie (r > 0.9), obustronny tylny płat móżdżku (r lewy> 0.9 i r prawy> 0.9), prawy przedni płat móżdżku (źdźbła) (r > 0.9), prawy zakręt językowy (r > 0.9), obustronna MOG (r prawo> 0.9 i r left = 0.74), lewy zakręt obręczy (r = 0.85), prawokomorowa kora przedczołowa (vmPFC; r = 0.72; Rysunek 1B), lewa przednia kora obręczy (ACC; r = 0.71) i prawy ventromedialPFC / medial OFC (vmPFC / medial OFC; r =

Relacja między głównymi odpowiedziami neuronowymi a ocenami reklam w raportach własnych

Ponieważ uczestnicy przypomnieli sobie więcej reklam żywnościowych niż reklamy nieżywnościowe, zgłosili większą znajomość żywności vs reklamy nieżywnościowe i zgłaszane większe upodobanie do reklam żywności vs reklamy nieżywnościowe, zbadaliśmy zależności między tymi zmiennymi a głównymi odpowiedziami neuronowymi. Wyodrębniliśmy oszacowania parametrów efektu głównego na poziomie indywidualnym i obliczyliśmy współczynniki korelacji Pearsona w SPSS (SPSS dla Windows, wersja 19.0, IBM-SPSS, Chicago, IL, USA). Aktywacja w lewym tylnym płacie móżdżku w odpowiedzi na reklamy żywności w stosunku do reklam nieżywnościowych była pozytywnie skorelowana z ocenami znajomości reklam żywnościowych (r = 0.46, P = 0.03). Aktywacja w korze środkowej w odpowiedzi na reklamy nieżywnościowe w stosunku do reklam żywnościowych była negatywnie skorelowana z ocenami sympatii reklam nieżywnościowych (r = -0.49, P = 0.02). Nie było istotnych korelacji między głównymi odpowiedziami neuronalnymi a środkami przypominającymi.

Różnice w aktywacji mózgu w odpowiedzi na reklamy żywności vs reklamy nieżywnościowe między osobami otyłymi, z nadwagą i chudymi

Osoby otyłe wykazywały większą aktywację w środkowym zakręcie skroniowym (MTG; r = 0.77) i mniej aktywacji w lewym cuneus (r = −0.74; Rysunek 2A) i lewy tylny płat móżdżku (r = 0.70) w porównaniu z osobami z nadwagą (Tabela 4). Osoby z nadwagą wykazywały większą aktywację w lewym cuneusie (r = 0.73) i lewy tylny płat móżdżku (r = 0.73) w porównaniu z osobami szczupłymi (Tabela 4).

Rys. 2 

Uczestnicy z nadwagą wykazywali większą aktywację w (A) lewym cuneusie (MNI: −12, −91, 13, Z = 4.06, k = 47) w odpowiedzi na reklamy żywności vs reklamy nieżywnościowe w porównaniu z osobami otyłymi. Otyli uczestnicy wykazywali mniej ...
Tabela 4 

Grupuj różnice w aktywacji mózgu w odpowiedzi na reklamy żywności vs reklamy nieżywnościowe i reklamy żywności vs program telewizyjny pomiędzy otyłymi (n = 12), nadwaga (n = 8) i chudego (n = 10) osoby

Różnice w aktywacji mózgu w odpowiedzi na reklamy żywności vs program telewizyjny między osobami otyłymi, z nadwagą i chudymi

Osoby otyłe wykazywały większą aktywację w MTG (r = 0.74) w porównaniu z osobami z nadwagą i mniejszą aktywacją w vmPFC (r = 0.73), ACC (r = 0.60; Rysunek 2B) i precuneus (r = 0.70) w porównaniu z osobami szczupłymi.

DYSKUSJA

W tym badaniu młodzież wykazywała na ogół większą aktywację w regionach zaangażowanych w przetwarzanie wizualne (np. MOG), uwagę (np. Płaty ciemieniowe), przetwarzanie poznawcze (np. ITG i tylny płat móżdżku), ruch (np. Przedni płat móżdżku), odpowiedź somatosensoryczną (postcentralna) zakręt) i nagroda (tj. OFC i ACC) podczas reklam żywnościowych w stosunku do reklam nieżywnościowych i programu telewizyjnego. Ten wzorzec wyników jest zgodny z większym przywoływaniem reklam uczestników w porównaniu z reklamami nieżywnościowymi.

Przegląd reklam reklamowych vs reklamy nieżywnościowe i program telewizyjny były związane z większą aktywacją zakrętu potylicznego. To odkrycie rozszerza wcześniejsze dowody, które sugerują, że aktywacja zakrętu potylicznego jest większa podczas ekspozycji na zdjęcia żywności w stosunku do zdjęć nieżywnościowych (). stwierdzili również, że zakręt potyliczny wykazywał większą aktywację niż tradycyjne regiony związane z nagrodami (np. OFC i wyspa) w odpowiedzi na wysokokaloryczne zdjęcia żywności (w porównaniu ze zdjęciami nieżywnościowymi, które były dopasowane do cech fizycznych). Podobnie zakręt potyliczny był również najbardziej aktywnym obszarem mózgu podczas ekspozycji na logo żywności (w stosunku do obrazów kontrolnych) u dzieci (). Zakręt językowy i precuneus były również bardziej aktywne podczas reklam żywnościowych w porównaniu z innymi bodźcami, a te regiony (oprócz płata potylicznego) są uważane za związane z identyfikacją istotności sygnałów apetytu (). Stwierdzono, że zakręt językowy jest bardziej aktywny podczas jedzenia w porównaniu z logo nieżywnościowym (). W związku z tym uczestnicy tego badania mogli znaleźć reklamy żywnościowe, które byłyby bardziej istotne i mogły być wizualnie zaangażowane bardziej w reklamy żywności w stosunku do innych bodźców w paradygmacie. W przeciwieństwie do oglądania telewizji w odniesieniu do reklam żywnościowych i nieżywnościowych było związane z większą aktywacją w regionach nerwowych związanych z przetwarzaniem semantycznym i językiem (np. Zakręt górny skroniowy i zakręt przedni środkowy) (; ), co może odzwierciedlać bardziej skomplikowany charakter dyskusji w segmentach telewizyjnych.

IPL i SPL, które są związane z pośredniczeniem procesów uwagi (), były bardziej aktywne podczas jedzenia w porównaniu do reklam nieżywnościowych. Większa aktywacja w SPL była związana z początkową orientacją na sygnały żywnościowe (), a większy regionalny przepływ krwi mózgowej w płacie ciemieniowym podczas ekspozycji na zdjęcia żywności wiąże się z uczuciem głodu u otyłych kobiet (). ITG był również bardziej aktywny podczas jedzenia w porównaniu z reklamami nieżywnościowymi i był powiązany z różnymi procesami poznawczymi, w tym pamięcią semantyczną, językiem, percepcją wzrokową i integracją sensoryczną (; ; ). Zarówno płat ciemieniowy, jak i zakręt skroniowy okazały się bardziej aktywne u zdrowych dzieci podczas ekspozycji logo żywności (). Płat móżdżkowy był również bardziej aktywny podczas jedzenia w porównaniu z reklamami nieżywnościowymi i programami telewizyjnymi, co jest zgodne z wcześniejszymi badaniami, które wykazały większą aktywację móżdżku w odpowiedzi na bodźce pokarmowe (). Podczas gdy przedni płat móżdżku był związany z reakcjami motorycznymi, tylny płat móżdżku został powiązany z procesami poznawczymi i uwagi () i aktywacja w tym regionie może odzwierciedlać „stan nadmiernej uwagi” (). Dlatego te odkrycia sugerują, że uwaga uczestników mogła być w większym stopniu uchwycona przez reklamy żywności (w stosunku do reklam nieżywnościowych) i mogło wystąpić większe przetwarzanie poznawcze dotyczące tych reklam. Jest to zgodne z większym przywoływaniem przez uczestników reklam żywnościowych i związkiem między aktywacją w tylnym płacie móżdżku a znajomością handlową żywności.

Regiony somatosensoryczne, motoryczne i związane z nagrodami były bardziej aktywne podczas reklam żywnościowych w porównaniu z innymi bodźcami. Zakręt postcentralny ma związek z percepcją smaku, a ekspozycja na sygnały pokarmowe jest związana z aktywacją w tym regionie (; ). Zwiększona aktywacja w regionach związanych z motorem (tj. Przedni móżdżek, zakręt przedśrodkowy) () w odpowiedzi na uporczywe sygnały pokarmowe dla otyłych zjadaczy obżarstwa zinterpretowano jako odzwierciedlenie planowania nabywania żywności konsumpcyjnej (). ACC to region związany z podejmowaniem decyzji związanych z nagrodami, motywacją i uwagą (; ; ). Większa aktywacja w tym obszarze jest związana z wysoką (vs niskokaloryczne bodźce pokarmowe () i zwiększona reakcja w ACC na wysokokaloryczne obrazy żywności (w stosunku do zdjęć kontrolnych) pozwala przewidzieć większe trudności z utratą wagi (). Uważa się, że aktywacja środkowego OFC odzwierciedla intensywność pożądania () i subiektywna ocena nagrody (). Zwiększona aktywacja w środkowym OFC jest związana z wyższymi ocenami przyjemności jedzenia () i podwyższony głód (; ), a także ekspozycja logo żywności u dzieci (). Uważa się również, że vmPFC koduje wartość (), kieruj zachowaniami związanymi z nagrodami () i jest bardziej aktywny podczas ekspozycji na żywność (w stosunku do bodźców neutralnych) (). Tak więc w tym badaniu reklamy żywności w odniesieniu do innych bodźców mogły wywołać zwiększoną subiektywną przyjemność i wzmożoną motywację do poszukiwania wyróżnionych produktów.

W przeciwieństwie do naszej hipotezy, osoby otyłe wykazywały mniejszą aktywację podczas reklam żywnościowych w porównaniu z reklamami nieżywnościowymi w regionach neuronalnych zaangażowanych w przetwarzanie wizualne (tj. Cuneus) () i uwaga (tj. tylny płat móżdżku) (). Otyli w stosunku do uczestników o normalnej wadze wykazywali również mniejszą aktywację w regionach związanych z nagrodą (np. VmPFC i ACC) (; ) i wykrywanie istotności (tj. precuneus) (). Chociaż poprzednie badania zazwyczaj stwierdzały, że otyli uczestnicy lepiej reagują na sygnały żywnościowe (; ; ; ; ), ostatnie badanie oceniające odpowiedź neuronalną na logo żywności (w stosunku do logo nieżywnościowego) u dzieci wykazało, że zdrowa waga w porównaniu z otyłymi dziećmi wykazywała większą aktywację w wielu regionach (np. zakręt czołowy, precuneus, płat ciemieniowy i wyspa) (). Zatem markowe produkty spożywcze mogą różnić się od rodzaju sygnałów żywnościowych stosowanych we wcześniejszych badaniach w sposób, który zmienia wzorzec odpowiedzi nerwowej u szczupłych i otyłych uczestników. Wcześniejsze badania wykazały również, że otyłość w porównaniu z uczestnikami o normalnej masie ciała wykazywała większą aktywację w wielu regionach mózgu w odpowiedzi na sygnały żywnościowe, ale tylko przed jedzeniem posiłku (). Po posiłku otyli uczestnicy wykazywali większą aktywację w regionach przedczołowych i kortykolimbicznych w porównaniu z uczestnikami o prawidłowej masie ciała. Uważano, że hipoaktywacja otyłych uczestników w stanie przed posiłkiem odzwierciedla zastosowanie strategii kontroli w celu zmniejszenia pożądania pokarmowego podczas ekspozycji na sygnał. Otyli w stosunku do młodzieży z nadwagą w tym badaniu wykazywali większą aktywację MTG podczas reklam żywnościowych w porównaniu z osobami z nadwagą. MTG wiąże się z wdrożeniem kontroli semantycznej stosowanej w wymagających decyzjach semantycznych (). Innymi słowy, kontrola semantyczna jest związana ze skupieniem się na jednej odpowiedzi docelowej (np. Unikaniu reklamowanego produktu), gdy dostępnych jest wiele opcji odpowiedzi (np. Obsługa reklamowanego produktu). Tak więc możliwe jest, że osoby otyłe stosowały strategie kontroli w celu zmniejszenia ich reakcji podczas reklam żywności.

Co ciekawe, uczestnicy z nadwagą wykazali zwiększoną aktywację w regionach związanych z uwagą / poznaniem (tj. Móżdżek tylny) () i przetwarzanie wizualne (tj. cuneus) () w stosunku do osób otyłych i szczupłych. Ten wzór wyników sugeruje nieliniową zależność między masą ciała a reakcją nerwową na reklamy żywności. Wyniki te są zgodne z hipotezą, że ryzyko otyłości (tj. Nadwaga) może być związane z nadreaktywnością na nagrody związane z żywnością, ale rozwój otyłości może prowadzić do zmniejszenia funkcjonowania obwodów nagrody (). Zgodnie z tą interpretacją osoby otyłe w stosunku do osób z nadwagą zgłaszały obniżone upodobanie do reklam żywnościowych.

Ważne jest, aby wziąć pod uwagę ograniczenia tego badania. Po pierwsze, badanie to miało na celu jak najdokładniejsze uchwycenie ekspozycji na reklamy żywności w rzeczywistych warunkach. Cel ten doprowadził nas do osadzenia przerw reklamowych w kontekście oglądania telewizji i do wyboru bodźców komercyjnych w oparciu o częstotliwość, z jaką młodzież była narażona na te typy reklam. Zatem typy reklam prawdopodobnie różnią się znaczącymi sposobami (np. Intensywność koloru i reakcja emocjonalna). Ponieważ zmienne te mogą się różnić pod pewnymi względami w sposób, który zwiększa skuteczność marketingu dla różnych typów produktów, wybieramy nie dopasowywanie reklam do tych cech. Większe przywoływanie reklam żywnościowych w stosunku do reklam nieżywnościowych sugeruje, że reklama żywności mogła być bardziej skuteczna w tym badaniu. Dla przyszłych badań ważne będzie określenie, w jaki sposób atrybuty różniące się typem komercyjnym mogą wpływać na odpowiedź nerwową, pamięć i zachowania związane z jedzeniem. Po drugie, wielkość próby tego badania jest stosunkowo niewielka, a zatem może istnieć ograniczona moc wykrywania innych efektów między kategoriami wagowymi, takich jak indywidualne różnice w śródmózgowiu lub prążkowiu. Może to być jeszcze bardziej prawdopodobne, biorąc pod uwagę skomplikowaną naturę bodźców używanych w tym paradygmacie (np. Reklamy). Wreszcie, badanie to ma charakter przekrojowy, co nie dostarcza informacji dotyczących przebiegu czasowego problemów związanych z jedzeniem i wzorca aktywacji neuronów związanych z reklamami żywności. Szczególnie ważne może być przeprowadzenie badań podłużnych na ten temat, ponieważ chuda w stosunku do otyłych uczestników tego badania wykazała większą aktywację w ACC, cuneus i móżdżku. Większa odpowiedź neuronalna w tych obszarach podczas ekspozycji na wysokokaloryczne obrazy żywności (w stosunku do zdjęć kontrolnych) wiąże się z trudnościami z utratą masy ciała / konserwacją (). W związku z tym odpowiedź nerwowa na reklamy żywności mogłaby prognozować wzrost masy ciała, zwłaszcza u młodzieży o normalnej masie ciała.

WNIOSKI

Pomimo tych ograniczeń badanie to ma wiele mocnych stron i implikacji. Jest to pierwsze, według naszej wiedzy, badanie, w jaki sposób mózg reaguje na reklamy żywności. W porównaniu do wcześniejszych badań nad obrazami żywności, bodźce w tym badaniu miały na celu wywołanie pożądania i wyraźnie wyróżniły znane marki żywności (np. McDonalds), które mogły również wpływać na odpowiedź nerwową (). Ponadto badanie zaprojektowano w celu odtworzenia środowiska, które reprezentuje sposób, w jaki młodzież jest często narażona na reklamę (np. Reklamy wybrane na podstawie ekspozycji grupy wiekowej i oglądane podczas przerw reklamowych w telewizji). W ten sposób badanie daje pewien wgląd w to, jak wszechobecny charakter reklamy żywności może odgrywać rolę w epidemii otyłości. Co ciekawe, niezależnie od klasy wagowej, uczestnicy wspominali reklamy żywności bardziej niż reklamy nieżywnościowe. Jest to zgodne z większą aktywacją w wielu domenach (np. Uwagę, poznanie i nagrodę) w odpowiedzi na reklamy żywności w stosunku do innych bodźców. Również chudy w stosunku do otyłych nastolatków wykazywał większą odpowiedź neuronalną na reklamy żywności w regionach związanych z większymi trudnościami z utratą wagi / utrzymaniem. Sugeruje to, że nawet nastolatki, które obecnie nie wykazują objawów patologii (np. Normalnej masy ciała), mogą zostać dotknięte reklamami w sposób, który może kształtować przyszłe tendencje żywieniowe. Wyniki te mogą stanowić źródło aktualnych debat politycznych na temat reklamy żywności dla nieletnich.

DANE UZUPEŁNIAJĄCE

dane uzupełniające są dostępne SCAN online.

Konflikt interesów

Nie zadeklarowano.

 

Materiał uzupełniający

Dane uzupełniające: 

Podziękowanie

Praca opisana w manuskrypcie nie została wcześniej opublikowana i nie jest rozważana do publikacji w innym miejscu. Zgłoszenie jest zatwierdzane przez wszystkich autorów. Badania te były wspierane przez fundację Rudd, National Institute of Health DK080760 i Robert Wood Johnson Foundation.

LITERATURA

  • Anderson CM, Maas LC, deB Frederick B, et al. Zajęcie robaka móżdżku w zachowaniach związanych z kokainą. Neuropsychofarmakologia. 2005; 31 (6): 1318 – 26. [PubMed]
  • Berridge KC, Ho CY, Richard JM, DiFeliceantonio AG. Kuszący mózg zjada: obwody przyjemności i pożądania w otyłości i zaburzeniach odżywiania. Brain Research. 2010; 1350 (20388498): 43 – 64. [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed]
  • Binder JR, Frost JA, Hammeke TA, Cox RW, Rao SM, Prieto T. Obszary językowe ludzkiego mózgu zidentyfikowane za pomocą funkcjonalnego rezonansu magnetycznego. The Journal of Neuroscience. 1997; 17 (1): 353 – 62. [PubMed]
  • Bonat S, Pathomvanich A, Keil MF, Field AE, Yanovski JA. Samoocena okresu dojrzewania u dzieci z nadwagą. Pediatria. 2002; 110 (4): 743 – 7. [PubMed]
  • Bruce AS, Bruce JM, Black WR, et al. Znakowanie i mózg dziecka: badanie fMRI odpowiedzi neuronalnych na logo. Społeczna kognitywna i afektywna neuronauka. W prasie [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed]
  • Bruce AS, Holsen L, Chambers R, et al. Otyłe dzieci wykazują hiperaktywację do zdjęć żywności w sieciach mózgowych powiązanych z motywacją, nagrodą i kontrolą poznawczą. International Journal of Obesity. 2010; 34 (10): 1494 – 500. [PubMed]
  • Bruce AS, Lepping RJ, Bruce JM, i in. Reakcje mózgu na logo żywności u dzieci otyłych i zdrowych. The Journal of Pediatrics. 2012; 162: 759 – 764. [PubMed]
  • Buchsbaum BR, Hickok G, Humphries C. Rola lewego tylnego górnego zakrętu skroniowego w przetwarzaniu fonologicznym dla percepcji mowy i produkcji. Kognitywistyka. 2001; 25 (5): 663 – 78.
  • Bush G, Vogt BA, Holmes J i in. Grzbietowa kora obręczy grzbietowej: rola w podejmowaniu decyzji opartych na nagrodzie. Materiały z Narodowej Akademii Nauk Stanów Zjednoczonych Ameryki. 2002; 99 (1): 523 – 8. [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed]
  • Carnell S, Wardle J. Pomiar podatności behawioralnej na otyłość: walidacja kwestionariusza zachowania żywieniowego dziecka. Apetyt. 2007; 48 (1): 104 – 13. [PubMed]
  • Cole TJ, Bellizzi MC, Flegal KM, Dietz WH. Ustanowienie standardowej definicji nadwagi i otyłości u dzieci na całym świecie: badanie międzynarodowe. BMJ. 2000; 320 (7244): 1240. [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed]
  • Council of American Research Survey Organisations. Badanie trendów danych CASRO: wyniki ankiety 2005. 2005. http://www.casro.org/pdfs/CASRO%202005%20Data%20Trends%20Results.pdf.
  • Cox RW. AFNI: oprogramowanie do analizy i wizualizacji neuroimagów rezonansu magnetycznego. Komputery i badania biomedyczne. 1996; 29 (3): 162 – 73. [PubMed]
  • Demos KE, Heatherton TF, Kelley WM. Indywidualne różnice w aktywności jądra półleżącego w stosunku do żywności i obrazów seksualnych przewidują przyrost wagi i zachowania seksualne. The Journal of Neuroscience. 2012; 32 (16): 5549 – 52. [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed]
  • Dimitropoulos A, Tkach J, Ho A, Kennedy J. Większa aktywacja kortykolimbiczna do wysokokalorycznych sygnałów pokarmowych po jedzeniu u dorosłych otyłych i dorosłych o normalnej wadze. Apetyt. 2012; 58: 303 – 12. [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed]
  • Federalna Komisja Handlu. Przegląd marketingu żywności dla dzieci i młodzieży: raport uzupełniający. 2012. http://www.ftc.gov/os/2012/12/121221foodmarketingreport.pdf.
  • Forman SD, Cohen JD, Fitzgerald M, Eddy WF, Mintun MA, Noll DC. Ulepszona ocena znaczącej aktywacji w funkcjonalnym obrazowaniu metodą rezonansu magnetycznego (fMRI): wykorzystanie progu rozmiaru klastra. Rezonans magnetyczny w medycynie. 1995; 33 (5): 636 – 47. [PubMed]
  • Frank S, Laharnar N, Kullmann S, et al. Przetwarzanie zdjęć żywności: wpływ głodu, płci i zawartości kalorii. Brain Research. 2010; 1350: 159 – 166. [PubMed]
  • Geliebter A, Ladell T, Logan M, Schweider T, Sharafi M, Hirsch J. Responsywność na bodźce pokarmowe u otyłych i chudych zjadaczy przy użyciu funkcjonalnego MRI. Apetyt. 2006; 46 (1): 31 – 5. [PubMed]
  • Hare TA, Camerer CF, Rangel A. Samokontrola w podejmowaniu decyzji wymaga modulacji systemu wyceny vmPFC. Nauka. 2009; 324 (19407204): 646 – 8. [PubMed]
  • Heath R. Przetwarzanie o niskim zaangażowaniu - nowy model komunikacji marki. Journal of Marketing Communications. 2001; 7 (1): 27 – 33.
  • Karhunen L, Lappalainen R, Vanninen E, Kuikka J, Uusitupa M. Regionalny przepływ krwi w mózgu podczas ekspozycji na pokarm u otyłych i kobiet o normalnej wadze. Mózg. 1997; 120 (9): 1675 – 84. [PubMed]
  • Kawabata H, Zeki S. Neuronowe korelaty pożądania. PLoS One. 2008; 3 (8): e3027. [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed]
  • Killgore WD, Young AD, Femia LA, Bogorodzki P, Rogowska J, Yurgelun-Todd DA. Aktywacja korowa i limbiczna podczas oglądania niskokalorycznych potraw o wysokiej wartości. NeuroImage. 2003; 19 (4): 1381. [PubMed]
  • Kringelbach ML. Ludzka kora oczodołowo-czołowa: łączenie nagrody z doświadczeniem hedonicznym. Nature Reviews Neuroscience. 2005; 6 (9): 691 – 702. [PubMed]
  • Martin LE, Holsen LM, Chambers RJ, et al. Mechanizmy nerwowe związane z motywacją pokarmową u dorosłych otyłych i zdrowych. Otyłość. 2009; 18 (2): 254 – 60. [PubMed]
  • MATLAB 7.1, The Mathworks Inc., Natick MA, 2005.
  • McClure SM, Li J, Tomlin D, Cypert KS, Montague LM, Montague PR. Neuronowe korelaty preferencji behawioralnych dla kulturowo znanych napojów. Neuron. 2004; 44 (2): 379 – 87. [PubMed]
  • Meyer M, Baumann S, Marchina S, Jancke L. Odpowiedzi hemodynamiczne w ludzkiej wielosensorycznej i słuchowej korze asocjacyjnej na czysto wizualną stymulację. BMC Neuroscience. 2007; 8 (1): 14. [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed]
  • Miller JL, James GA, Goldstone AP i wsp. Zwiększona aktywacja regionów przedczołowych pośredniczących w nagrodzie w odpowiedzi na bodźce pokarmowe w zespole Pradera-Williego. Journal of Neurology, Neurosurgery & Psychiatry. 2007; 78 (6): 615–9. [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed]
  • Murdaugh DL, Cox JE, Cook Iii EW, Weller RE. Reaktywność fMRI na wysokokaloryczne zdjęcia żywności przewiduje krótko- i długoterminowe wyniki programu odchudzania. NeuroImage. 2012; 59 (3): 2709 – 21. [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed]
  • Noppeney U, Price C. Odzyskiwanie semantyki wizualnej, słuchowej i abstrakcyjnej. NeuroImage. 2002; 15 (4): 917 – 26. [PubMed]
  • Ogden CL, Carroll MD, Kit BK, Flegal KM. Częstość występowania otyłości i tendencji w indeksie masy ciała wśród amerykańskich dzieci i młodzieży, 1999-2010. JAMA. 2012; 307 (5): 483 – 90. [PubMed]
  • Ojemann G, Schoenfield-McNeill J, Corina D. Podziały anatomiczne w ludzkiej aktywności neuronalnej kory mózgowej związanej z ostatnią pamięcią werbalną. Natura Neuroscience. 2001; 5 (1): 64 – 71. [PubMed]
  • Pessoa L, Gutierrez E, Bandettini PA, Ungerleider LG. Neuronowe korelaty wizualnej pamięci roboczej: amplituda fMRI przewiduje wykonanie zadania. Neuron. 2002; 35 (5): 975 – 87. [PubMed]
  • Powell LM, Schermbeck RM, Szczypka G, Chaloupka FJ, Braunschweig CL. Trendy w wartościach odżywczych telewizyjnych reklam żywnościowych obserwowanych przez dzieci w Stanach Zjednoczonych: analizy według wieku, kategorii żywności i firm. Archives of Pediatrics and Adolescent Medicine, archpediatrics. 2011; 165: 1078 – 1086. [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed]
  • Price CJ. Anatomia języka: wkład neuroobrazowania funkcjonalnego. Journal of Anatomy. 2002; 197 (3): 335 – 59. [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed]
  • Rothemund Y, Preuschhof C, Bohner G, i in. Różnicowa aktywacja prążkowia grzbietowego przez wysokokaloryczne bodźce wzrokowe u osób otyłych. NeuroImage. 2007; 37 (2): 410. [PubMed]
  • Rudd Center for Food Policy and Obesity. Trendy w telewizyjnej reklamie żywności dla młodych ludzi: aktualizacja 2010. 2011 http://www.yaleruddcenter.org/resources/upload/docs/what/reports/RuddReport_TVFoodAdvertising_6.11.pdf.
  • Schor JB, Ford M. Od wyśmienitego do fajnego: marketing żywności dla dzieci i rozwój tego, co symboliczne. The Journal of Law, Medicine & Ethics. 2007; 35 (1): 10–21. [PubMed]
  • Schur E, Kleinhans N, Goldberg J, Buchwald D, Schwartz M, Maravilla K. Aktywacja w regulacji energii mózgu i ośrodkach nagrody za pomocą sygnałów żywnościowych różni się w zależności od wyboru bodźca wzrokowego. International Journal of Obesity. 2009; 33 (6): 653 – 61. [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed]
  • Siep N, Roefs A, Roebroeck A, Havermans R, Bonte ML, Jansen A. Hunger to najlepsza przyprawa: badanie fMRI wpływu uwagi, głodu i kalorii na przetwarzanie nagrody pokarmowej w ciele migdałowatym i korze oczodołowo-czołowej. Behavioral Brain Research. 2009; 198 (1): 149 – 58. [PubMed]
  • Smith SM. Szybka i wydajna automatyczna ekstrakcja mózgu. Mapowanie ludzkiego mózgu. 2002; 17 (3): 143 – 55. [PubMed]
  • Stice E, Burger KS. Neurobiologia przejadania się w: eLS. Chichester: John Wiley & Sons, Ltd; 2012. DOI: 10.1002 / 9780470015902.a0024012.
  • Stice E, Yokum S, Bohon C, Marti N, Smolen A. Reakcja obwodów nagród na żywność przewiduje przyszły wzrost masy ciała: moderowanie efektów DRD2 i DRD4. NeuroImage. 2010; 50 (4): 1618 – 25. [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed]
  • Stoeckel LE, Weller RE, Cook E, 3rd, Twieg DB, Knowlton RC, Cox JE. Powszechna aktywacja systemu nagród u otyłych kobiet w odpowiedzi na zdjęcia wysokokalorycznych pokarmów. NeuroImage. 2008; 41 (2): 636 – 47. [PubMed]
  • Stoodley CJ, Valera EM, Schmahmann JD. Funkcjonalna topografia móżdżku dla zadań motorycznych i poznawczych: badanie fMRI. NeuroImage. 2012; 59 (2): 1560 – 70. [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed]
  • Tang D, Fellows L, Small D, Dagher A. Wskazówki dotyczące jedzenia i leków aktywują podobne obszary mózgu: metaanaliza badań czynnościowych MRI. Fizjologia i zachowanie. 2012; 106: 317–324. [PubMed]
  • Thesen S, Heid O, Mueller E, Schad LR. Perspektywiczna korekcja akwizycji dla ruchu głowy za pomocą śledzenia opartego na obrazie w czasie rzeczywistym fMRI. Rezonans magnetyczny w medycynie. 2000; 44 (3): 457 – 65. [PubMed]
  • Totah NKB, Jackson ME, Moghaddam B. Uwaga przygotowawcza opiera się na dynamicznych interakcjach między korą prelimbiczną i przednią korą obręczy. Kora mózgowa. 2013; 23: 729 – 738. [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed]
  • Wansink B. Korzystanie z drabiny do zrozumienia i wykorzystania kapitału marki. Badanie jakościowe rynku: Dziennik międzynarodowy. 2003; 6 (2): 111 – 8.
  • Wellcome Department of Imaging Neuroscience. Institute of Neurology, University College of London, London UK.
  • Whitney C, Kirk M, O'Sullivan J, Ralph MAL, Jefferies E. Neuralna organizacja kontroli semantycznej: dowody TMS dla rozproszonej sieci w lewym dolnym zakręcie czołowym i tylnym środkowym zakręcie skroniowym. Kora mózgowa. 2011; 21 (5): 1066–75. [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed]
  • Worsley KJ, Marrett S, Neelin P, Vandal AC, Friston KJ, Evans AC. Ujednolicone podejście statystyczne do określania znaczących sygnałów w obrazach aktywacji mózgu. Mapowanie ludzkiego mózgu. 1996; 4 (1): 58 – 73. [PubMed]
  • Yokum S, Ng J, Stice E. Tendencja obserwacyjna do obrazów żywności związanych z podwyższoną masą ciała i przyszłym przyrostem masy ciała: badanie FMRI. Otyłość. 2012; 19 (9): 1775 – 83. [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed]