Behav Neurosci. 2015 Apr;129(2):219-24. doi: 10.1037/bne0000042.
Velázquez-Sánchez C1, Santos JW1, Smith KL1, Ferragud A1, Sabino V.1, Cottone P1.
Abstrakcyjny
Zaburzenie objadania się charakteryzuje się nadmiernym spożyciem bardzo smacznego pokarmu w krótkich odstępach czasu, któremu towarzyszy utrata kontroli nad jedzeniem. Obszerne dowody potwierdzają uznanie zaburzeń objadania się za zaburzenie przypominające uzależnienie.
W tym badaniu chcieliśmy ustalić, czy u szczurów poddawanych procedurze objadania się operanta mogą rozwinąć się nieadaptacyjne formy warunkowanych zachowań żywieniowych. W tym celu przeszkoliliśmy samce szczurów do samodzielnego podawania albo słodkiej, bardzo smacznej diety (szczury „smaczne”), albo diety chow (szczury „Chow”) przez 1 godzinę dziennie.
Po eskalacji i stabilizacji spożycia smacznego pokarmu przetestowaliśmy szczury Chow i Palatable w (a) teście warunkowej preferencji miejsca, (b) harmonogramie wzmocnienia drugiego rzędu, (c) teście tłumienia karmienia wywołanego sygnałem. W zadaniu dotyczącym preferencji miejsca warunkowego
Smakowite szczury spędzały znacznie więcej czasu w przedziale, który wcześniej był połączony ze smacznym pożywieniem, w porównaniu z grupą kontrolną Chow.
Ponadto, w harmonogramie zadania wzmacniającego drugiego rzędu, szczury Smakowite wykazywały aktywną reakcję dźwigni 4- do 6-krotnie wyższą niż szczury kontrolne Chow. Wreszcie, w teście tłumienia karmienia wywołanego sygnałem, chociaż osoby z grupy kontrolnej Chow zmniejszyły reakcję o 32% w obecności kary warunkowej,
Smakowite szczury nie ustały w reagowaniu pomimo niechcianej wskazówki. TWyniki te dodatkowo charakteryzują ten zwierzęcy model objadania się i dostarczają dodatkowych dowodów na uzależniające właściwości bardzo smacznej żywności.
;
