Wycofanie cukru i wzmocnienie różnicowe wydajności niskiej dawki (DRL) u szczurów (2014)

Physiol Behav. 2014 Dec 5. pii: S0031-9384 (14) 00616-7. doi: 10.1016 / j.physbeh.2014.09.017. [Wydanie elektroniczne przed papierowym]

Mangabeira V.1, Garcia-Mijares M.2, Silva MT3.

Abstrakcyjny

Przyjmuje się, że spożycie cukru wywołuje stan behawioralny podobny do tego wywołanego przez substancje uzależniające. Odstawianie leku zwiększa impulsywność, ocenianą przez różnicowe wzmocnienie wydajności niskiej dawki (DRL). W niniejszym badaniu zbadano wpływ wycofania z przedłużonego okresu konsumpcji cukru na wydajność DRL. Pozbawione wody szczury trenowano zgodnie z harmonogramem DRL 20s (DRL 20). Zwierzęta pozostawiono do wyboru pomiędzy zwykłą wodą a roztworem sacharozy (grupa E) lub tylko wodą (grupa C) przez 30days. Roztwór sacharozy następnie usunięto i uzyskano pomiary wydajności DRL 20 w kolejnych dniach 3. Wyniki pokazały, że wydajność DRL w grupie C poprawiła się po odstawieniu cukru, podczas gdy wydajność w grupie E doprowadziła do utraty wzmacniaczy. Analiza analizy typu wariancji wykazała, że ​​grupa E miała wyższy wskaźnik odpowiedzi na wzmacniacz, niższe IRT i większe różnice między wartością wyjściową a abstynencją niż grupa C po 3 dni odstawienia cukru. Zatem abstynencja cukrowa po stosunkowo długim okresie konsumpcji spowodowała pogorszenie wydajności DRL, potwierdzając równoległe działanie uzależniających leków i cukru oraz sugerując wzrost impulsywności w wyniku pozbawienia cukru.

SŁOWA KLUCZOWE:

Model DRL; Impulsywność; Abstynencja od cukru; Uzależnienie od cukru