9 Tom, Czerwiec 2016, Pages 118 – 125
Dieta, zachowanie i funkcja mózgu
http://dx.doi.org/10.1016/j.cobeha.2016.03.004
Najważniejsze
• Sacharoza wzmacnia i promuje uwalnianie dopaminy niezależnie od jej smaku.
• Leki i sacharoza mają silny, ale przejściowy wpływ na układ mezolimbiczny.
• Leki uzależniające poważnie zaburzają plastyczność mózgu po długotrwałym narażeniu.
• Brak danych obecnie sugeruje podobne centralne adaptacje po sacharozie.
Otyłość i zaburzenia związane z otyłością stanowią poważne zagrożenie dla zdrowia publicznego. Zasugerowano, że uzależnienie od żywności jest prawidłową koncepcją kliniczną i że uzależnienie od żywności jest czynnikiem przyczyniającym się do epidemii otyłości. Badania z ograniczonym dostępem do diet „obżerających się” wykazały, że gryzonie będą wykazywać zachowania związane z sacharozą, które w pewnych warunkach przypominają uzależnienie od substancji. Pozostaje jednak pytanie, czy żywność lub niektóre składniki żywności mają właściwości uzależniające podobne do narkotyków. Alternatywą jest to, że „uzależnienie od żywności” (a raczej „uzależnienie od jedzenia”) nie jest zaburzeniem związanym z używaniem substancji w tym sensie, że ludzie są uzależnieni od jakiejkolwiek konkretnej substancji lub składnika żywności, ale raczej uzależnieniem polegającym na ogólnym zahamowaniu przyjmowania pokarmu który dzieli podobieństwa z uzależnieniami behawioralnymi, takimi jak hazard hazardowy. Tutaj opisujemy, w jaki sposób cukier (potencjalnie uzależniający składnik często spożywanej żywności) ma krótko- i długoterminowy wpływ na mózg i porównujemy to z tym, jak uzależniające substancje funkcjonalnie zmieniają mezolimbiczny układ dopaminy. Koncentrujemy się na tym systemie, ponieważ zmiany plastyczności w układzie mezolimbicznym są zaangażowane w rozwój uzależnienia od narkotyków. Dochodzimy do wniosku, że cukier ma silny bezpośredni wpływ na układ dopaminowy, co leży u podstaw jego głębokich właściwości wzmacniających. Jednak obecnie istnieją ograniczone dowody sugerujące, że spożycie cukru wywołuje zmiany plastyczności porównywalne ze zmianami wywołanymi przez narkotyki. Tak więc, w oparciu o aktualną literaturę, proponujemy, że prawdopodobnie długoterminowe skutki cukru na mózg są zarówno jakościowo, jak i ilościowo różne od skutków substancji uzależniających
;