Epidemia otyłości i uzależnienie od żywności: kliniczne podobieństwa do uzależnienia od narkotyków (2012)

J Psychoaktywne leki. 2012 Jan-Mar;44(1):56-63.

Fortuna JL.

Od 2010 roku prawie 70% dorosłych Amerykanów miało nadwagę lub otyłość. Konkretnie, 35.7% dorosłych Amerykanów jest otyłych i jest to najwyższy poziom otyłości w zarejestrowanej historii Stanów Zjednoczonych. Szereg czynników środowiskowych, w szczególności liczba barów szybkiej obsługi, przyczyniło się do epidemii otyłości, a także do dynamiki skłonności do objadania się. Istnieją dowody na to, że objadanie się bogatymi w cukier, smacznymi pokarmami zwiększa zewnątrzkomórkową dopaminę w prążkowiu, a tym samym ma potencjał uzależniający.

Co więcej, podwyższony poziom glukozy we krwi katalizuje wchłanianie tryptofanu przez kompleks dużych aminokwasów obojętnych (LNAA), a następnie jego przekształcenie w poprawiającą nastrój chemiczną serotoninę. Wydaje się, że istnieje kilka biologicznych i psychologicznych podobieństw między uzależnieniem od jedzenia a uzależnieniem od narkotyków, w tym głód i utrata kontroli. Niemniej jednak istnieje co najmniej jedna wyraźna różnica: ostre wyczerpanie tryptofanu nie wydaje się wywoływać nawrotu u osób uzależnionych od narkotyków, chociaż może wywoływać dysforię. U niektórych osób smaczne pokarmy mają właściwości paliatywne i mogą być postrzegane jako forma samoleczenia. W tym artykule zbadamy czynniki środowiskowe, które przyczyniły się do epidemii otyłości, i porównamy kliniczne podobieństwa i różnice uzależnienia od żywności i uzależnienia od narkotyków.