https://doi.org/10.1016/j.ehb.2019.100818
Dostępne online 17 września 2019 r., 100818
Najważniejsze
- • Podczas gdy wiele badań dotyczących zdrowia populacji wskazywało na cukier jako główny czynnik przyczynowy epidemii otyłości, niewielu wyraźnie badało czasowe opóźnienie między zwiększonym spożycie cukru i rosnące wskaźniki otyłości.
- • Modelujemy wzrost otyłości wśród dorosłych Amerykanów od lat 1990. XX wieku jako dziedzictwo zwiększonego spożycia nadmiaru cukrów wśród dzieci w latach 1970. i 1980.
- • Model przechwytuje pokolenie opóźnienie czasowe przez proces stochastyczny zbędnego cukru kalorii zwiększenie wskaźnika otyłości w ciągu życia każdej kohorty urodzeniowej.
- • Oparty na rocznych danych o zużyciu cukru przez USDA, dwuparametrowy model odwzorowuje trzy aspekty danych: opóźniony czas i wielkość krajowego wzrostu otyłości od 1970 r.
- • Profil wskaźników otyłości według grup wiekowych w ostatnim roku.
- • Zmiana wskaźników otyłości według grup wiekowych wśród osób dorosłych.
- • Nasze wyniki wskazują, że spożycie cukru w przeszłości w USA jest co najmniej wystarczające, aby wyjaśnić zmianę otyłości u dorosłych w ciągu ostatnich 30 lat.
Abstrakcyjny
W ostatnim stuleciu diety USA zostały przekształcone, w tym dodanie cukrów do żywności przetwarzanej przemysłowo. Podczas gdy nadmiar cukru był często związany z dramatycznym wzrostem otyłości u dorosłych w USA w ciągu ostatnich 30 lat, niewyjaśnione jest pytanie, dlaczego wzrost otyłości miał miejsce wiele lat po wzroście spożycia cukru w USA. Aby temu zaradzić, wyjaśniamy tutaj wzrost otyłości u dorosłych jako skumulowany efekt zwiększonych kalorii cukru spożywanych w miarę upływu czasu. W naszym modelu, który wykorzystuje dane roczne dotyczące konsumpcji cukru w USA jako zmienną wejściową, każda grupa wiekowa dziedziczy wskaźnik otyłości w poprzednim roku plus prostą funkcję średniego nadmiaru cukru spożywanego w bieżącym roku. Ten prosty model odwzorowuje trzy aspekty danych: (a) opóźniony czas i wielkość wzrostu średniej otyłości dorosłych w USA (z około 15% w 1970 r. Do prawie 40% do 2015 r.); (b) wzrost wskaźników otyłości według grup wiekowych (osiągając 47% otyłości w wieku 50 lat) w 2015 r. w dobrze udokumentowanym stanie USA; oraz c) wzrost wskaźników otyłości u dorosłych o kilka procent od 1988 r. do połowy 2000 r., a następnie niewielki spadek wskaźników otyłości wśród młodszych dzieci od połowy 2000 r. W ramach tego modelu gwałtowny wzrost otyłości u dorosłych po 1990 r. Odzwierciedla opóźnione skutki dodawania kalorii cukrowych spożywanych przez dzieci w latach 1970. i 1980. XX wieku.
Słowa kluczowe
- Otyłość
- Cukier
- Wysoko fruktozowy syrop kukurydziany
- Status społeczno ekonomiczny