Wzdłużne badanie depresji wśród stacjonarnych pacjentów hospitalizowanych (2014)

J Gambl Stud. 2014 Dec 27.

Moghaddam JF1, Campos MD, Myo C., Reid RC, Fong TW.

Abstrakcyjny

Problemowi i patologiczni hazardziści demonstrują wysoki poziom depresji, który może być związany ze stylami radzenia sobie, reaktywnymi stanami emocjonalnymi i / lub genetyką (Potenza i in., Arch Gen Psychiat 62 (9): 1015-1021, 2005; Getty i in. , J Gambl Stud 16 (4): 377-391, 2000). Chociaż depresja wpływa na wyniki leczenia (Morefield i in., Int J Men Healt Addict 12 (3): 367-379, 2013), badania dotyczące depresji wśród graczy w leczeniu domowym są szczególnie ograniczone. W tym badaniu podjęto próbę zaradzenia temu niedoborowi, badając przebieg objawów depresyjnych wśród klientów w programie hazardu stacjonarnego w zachodnich Stanach Zjednoczonych.

Czterdzieści cztery dorosłe osoby otrzymywały cotygodniową depresję (Inwentarz Depresji Becka-II, BDI-II) przez osiem kolejnych tygodni. Poziomy depresji podzielono na trzy grupy w oparciu o standardowe kryteria punktacji dla BDI-II: brak / minimalna, łagodna / umiarkowana i ciężka depresja. Wyniki analizy modelu mieszanego wskazują na główny efekt dla grupy i czasu, a także interakcję między grupą a czasem.

Badanie nachyleń dla szybkości zmian dla trzech grup depresyjnych wskazało brak zmian w grupie bez depresji i spadek wyników depresji w czasie zarówno dla grup łagodnych / umiarkowanych, jak i ciężko depresyjnych. Nachylenia dla dwóch grup depresji objawowej nie różniły się znacząco, co wskazuje na podobną szybkość zmian.

Spekulujemy, że zmniejszenie objawów depresji może być związane z poczuciem własnej skuteczności, ograniczeniem / stabilizacją środowiska i efektami terapeutycznymi leczenia. Wyniki te pomagają wyjaśnić rolę istotnych procesów w leczeniu pacjentów, w tym wstępną stabilizację, wgląd, skuteczność i zakończenie.