Wzorce aktywacji mózgu związane z reaktywnością wskazań i pragnieniem u abstynujących hazardzistów problemowych, ciężkich palaczy i zdrowych osób z grupy kontrolnej: badanie fMRI (2010)

Ten artykuł został cytowany przez inne artykuły w PMC.

Abstrakcyjny

Nieprawidłowa reaktywność wskazówek jest główną cechą uzależnienia, związaną ze zwiększoną aktywnością motywacji, uwagi i obwodów mózgu związanych z pamięcią. W tym badaniu neuroobrazowania reaktywność wskazań u hazardzistów problemowych (PRG) porównywano z reaktywnością wskazówek u ciężkich palaczy (HSM) i kontrolnych zdrowych (HC). Funkcjonalny paradygmat reaktywności wskazań związanych z obrazowaniem metodą rezonansu magnetycznego, składający się z hazardu, palenia tytoniu i neutralnych zdjęć, został wykorzystany w XGUMX, poszukującym leczenia PRG, 17 non-hazardowym HSM i 18 bez hazardu i dla niepalących HC. Oglądanie zdjęć hazardowych (w stosunku do neutralnych obrazów) wiązało się z wyższą aktywacją mózgu w obszarach potyliczno-skroniowych, tylnej części obręczy obręczy, zakrętu przyhipokampowego i ciała migdałowatego w PRG w porównaniu z HC i HSM. Subiektywne pragnienie w PRG korelowało dodatnio z aktywacją mózgu w lewej korze przedczołowej lewej komory i lewej wyspie. Porównując grupę HSM z dwiema innymi grupami, nie stwierdzono istotnych różnic w aktywności mózgu indukowanych przez sygnały palenia. W analizie stratyfikacyjnej podgrupa HSM z wyższym testem Fagerströma dla oceny uzależnienia od nikotyny (FTND M = 17) wykazała wyższą aktywację mózgu w brzuszno-przyśrodkowej korze przedczołowej, przednią zakrętu obręczy dziobowej, wyspie i środkowym / wyższym zakręcie skroniowym podczas oglądania zdjęć związanych z paleniem ( w porównaniu z obrazami neutralnymi) niż podgrupa HSM z niższymi wynikami FTND (FTND M = 5.4) i niż HC z zakazem palenia. Głód nikotynowy korelował z aktywacją w lewym przednim i lewym ciele migdałowatym podczas oglądania zdjęć związanych z paleniem w HSM. W PRG występuje zwiększona regionalna reakcja na zdjęcia hazardowe w regionach mózgu związanych z motywacją i przetwarzaniem wizualnym, podobnie jak w mechanizmach neuronalnych leżących u podstaw reaktywności wskazówek w uzależnieniu od substancji. Zwiększona aktywacja mózgu w powiązanych obszarach mózgu czołowo-limbicznego była obecna w HSM z wyższymi wynikami FTND w porównaniu z HSM z niższymi wynikami FTND.

Słowa kluczowe: Uzależnienie, reaktywność wskazówek, fMRI, zaburzenie kontroli impulsów, uzależnienie od nikotyny, hazard patologiczny

WPROWADZENIE

Patologiczny hazard (PG) jest dość powszechnym zaburzeniem z szacowaną częstością występowania około 1% (Welte i wsp. 2001). PG często powoduje poważne problemy psychospołeczne (Petry & Kiluk 2002; Potenza i wsp. 2002). Obecnie PG jest klasyfikowany jako zaburzenie kontroli impulsów, ale kryteria diagnostyczne ściśle przypominają uzależnienie od substancji. Ponadto ostatnie badania wykazały podobieństwa neurobiologiczne między PG a uzależnieniem od substancji (Petry & Kiluk 2002; Potenza i wsp. 2002; Goudriaan i wsp. 2004). W konsekwencji niektórzy autorzy zaproponowali przeklasyfikowanie PG jako uzależnienia behawioralnego w DSM-V (Petry 2006; Potenza 2006).

Zwiększona reaktywność wskazówek w połączeniu ze zwiększoną uwagą na sygnały związane z uzależnieniem stanowi ważny mechanizm w rozwoju zachowań uzależniających (Goldstein & Volkow 2002) i może sprzyjać nawrotowi uzależnienia od substancji (Cooney i wsp. 1997; Koszty i wsp. 2006; Marissen i wsp. 2006). Funkcjonalne badania obrazowe z wykorzystaniem paradygmatów sygnalizacji ekspozycji w uzależnieniu od nikotyny, alkoholu i kokainy wykazały wzrost aktywności brzusznej przedczołowej, wyspowej, ciała migdałowatego, prążkowia i wzgórza, regionów mózgu związanych z przetwarzaniem emocji i zachowaniem motywacyjnym. Ponadto obwody kontroli uwagi i kognitywności odgrywają rolę w badaniach reaktywności sygnalizacji neuroobrazowej, na co wskazuje zwiększona grzbietowo-boczna przedczołowa kora obręczy przedniej i aktywacja ciemieniowa (Kilty i wsp. 2001; Tapert i wsp. 2004; David i wsp. 2005; Koszty i wsp. 2006; McBride i wsp. 2006; Franklin i wsp. 2007).

O 50% patologów hazardzistów, którzy próbują rzucić doświadczenie doznania nawrotu z poważnymi negatywnymi konsekwencjamiHodgins i el Guebaly 2004), a inne badania wskazują na częste nawroty u patologicznych hazardzistów szukających leczenia (Ledgerwood & Petry 2006). Ponieważ reaktywność wskazówek jest kluczowym mechanizmem w rozwoju zaburzeń uzależniających, a także dlatego, że wiąże się z większym ryzykiem nawrotu uzależnienia od substancji (Cooney i wsp. 1997; Koszty i wsp. 2006; Marissen i wsp. 2006), badanie neurobiologicznych mechanizmów reaktywności wskazówek w tej populacji jest bardzo istotne. Dotychczas opublikowano tylko dwa badania funkcjonalnego rezonansu magnetycznego (fMRI) dotyczące narażenia na sygnały związane z hazardem u patologicznych hazardzistów (Potenza i wsp. 2003; Crockford i wsp. 2005). Oba badania wykorzystały fragmenty wideo związane z hazardem i różne sceny kontrolne, ale przyniosły niespójne wyniki. W pierwszym badaniu wśród patologicznych hazardzistów 10 i zdrowych kontroli 11, pacjenci PG ujawnili zmniejszoną, a nie zwiększoną aktywację brzusznej przedniej obręczy, kory oczodołowo-czołowej, zwojów podstawy i wzgórza podczas epok związanych z hazardem i kontrolnych. Zwiększona aktywacja podczas oglądania materiałów związanych z hazardem została znaleziona tylko w płacie potylicznym (Potenza i wsp. 2003). W drugim badaniu dotyczącym patologów 10 i zdrowych kontroli 10 (HC) (Crockford i wsp. 2005) Pacjenci z PG wykazali wyższą aktywację mózgu w odpowiedzi na bodźce hazardowe w lewej korze potylicznej, lewy zakręcie wrzecionowate, zakręt prawej przyhipokampy i prawy obszar przedczołowy, w porównaniu z HC.

Tak więc, podczas gdy te badania PG wskazują na zwiększoną aktywację obszarów mózgu zaangażowanych w uwagę, pamięć i przetwarzanie wizualne, nie znaleziono dowodów na nienormalnie zwiększoną aktywność struktur limbicznych podczas przetwarzania wskazówek dotyczących hazardu (np. Zwiększona aktywacja w ciele migdałowatym), w przeciwieństwie do badań neuroobrazowania na sygnale reaktywność w zależności od substancji (Kilty i wsp. 2004; Tapert i wsp. 2004; Koszty i wsp. 2006; McBride i wsp. 2006; Franklin i wsp. 2007). Możliwymi przyczynami tej rozbieżności są wykorzystanie filmów zamiast zdjęć i brak zasilania ze względu na małe rozmiary próbek. Ponadto w obu badaniach włączono hazardzistów rekrutowanych w reklamach i żadne z nich nie zbadało, czy poszukujący leczenia hazardziści problemowi (PRG) różnią się pod względem reaktywności wskazań od wskazówek dotyczących hazardu z normalnych kontroli. W badaniu fMRI koncentrującym się na przetwarzaniu nagród w patologicznych hazardzistach (Reuter i wsp. 2005), tępa reakcja na wygrane w porównaniu ze stratami została znaleziona w obszarach nagrody limbicznej w patologicznych hazardzistach w porównaniu z HC. Prezentując patologicznych hazardzistów za pomocą filmów hazardowych, system limbiczny może zatem być stosunkowo niedostatecznie aktywowany z powodu zmniejszonej reakcji na sytuacje hazardowe, w których uzyskuje się pieniądze. Biorąc pod uwagę tę ograniczoną reakcję na zyski pieniężne, badanie aktywacji limbicznej do wskazówek dotyczących hazardu w porównaniu z neutralnymi wskazówkami, które nie obejmują zysku pieniężnego, może dostarczyć wglądu w reakcję na ogólne wskazówki dotyczące hazardu.

W niniejszym badaniu chcieliśmy zająć się tymi problemami, badając wzorce aktywacji mózgu w odniesieniu do wskazówek dotyczących hazardu lub palenia w przewlekłych PRG poszukujących leczenia, ciężkich palaczy (HSM) i niepalących niepalących zdrowych kontroli (HC). Zastosowaliśmy paradygmat obrazu związany z wydarzeniem (George i wsp. 2001; Myrick i wsp. 2004; Smolka i wsp. 2006), ponieważ zapewnia to optymalną elastyczność w odniesieniu do synchronizacji bodźców i pozwala uniknąć problemów z modelowaniem, które mogą pojawić się podczas analizy danych fMRI z paradygmatu wideo. W celu porównania reaktywności wskazań w PRG w celu wskazania reaktywności grupy zależnej od substancji uwzględniono również grupę porównawczą HSM. Wybrano grupę kontrolną HSM, ponieważ neurotoksyczne działanie nikotyny jest ograniczone w porównaniu z innymi lekami nadużywanymi, takimi jak alkohol (Sullivan 2003; Mudo, Belluardo & Fuxe 2007). Opierając się na wcześniejszych badaniach reaktywności na bodźce uzależnienia od substancji, postawiliśmy hipotezę, że wskazówki dotyczące hazardu w PRG i sygnałach palenia w HSM wywołają wyższą reaktywność mózgu w porównaniu z reaktywnością mózgu u zdrowych osób niepalących w regionach mózgu związanych z przetwarzaniem emocji i zachowaniami motywacyjnymi, takimi jak ciało migdałowate, prążkowate brzuszne i brzuszna kora przedczołowa, a także uwaga i związane z kontrolą poznawczą obszary mózgu, takie jak grzbietowa kora przedczołowa i przednia kora obręczy (ACC). Ponadto zbadano związek między aktywnością mózgu związaną z sygnalizacją a subiektywnym pragnieniem w PRG i HSM. Postawiliśmy hipotezę, że subiektywne pragnienie wiązałoby się ze zwiększoną aktywacją emocji i obszarów mózgu związanych z motywacją w PRG i HSM.

MATERIAŁY I METODY

Tematy

W badaniu wzięło udział dziewiętnaście PRG poszukujących leczenia (cztery leworęczne), 19 HSM (trzy leworęczne) i 19 niepalący HC (jeden leworęczny), wszyscy mężczyźni. W przypadku dwóch PRG, jednego HSM i dwóch HC dane z rezonansu magnetycznego (MRI) nie mogły (całkowicie) zostać uzyskane z powodu awarii skanera. Dlatego 17 PRG, 18 HSM i 17 HC stanowiły trzy grupy używane do analizy statystycznej. PRG rekrutowano z dwóch holenderskich ośrodków leczenia uzależnień. HSM i grupa HC zostały zrekrutowane poprzez reklamy w gazetach.

Głównym kryterium włączenia PRG było aktualne leczenie problemów z hazardem. Przeprowadzono wywiady z PRG w sekcji T harmonogramu wywiadów diagnostycznych (Robins i wsp. 1998) ocenić kryteria diagnostyczne dla diagnozy DSM-IV-TR PG. Ponadto South Oaks Gambling Screen (SOGS; Lesieur i Blume 1987) był podawany jako miara dotkliwości hazardu. Dwa PRG nie spełniły kryteriów aktualnej diagnozy DSM-IV-TR PG. Ponieważ jednak spełniały one obecnie dwa kryteria PG, spełniły kryteria PG w przeszłości i ich wyniki SOGS (odpowiednio 7 i 8) były podobne do PRG, które spełniały kryteria diagnostyczne dla PG (patrz Tabela 1; średni wynik SOGS = 9.6 ± 2.6), te PRG zostały włączone do analiz. Wszystkie PRG były abstynentne od hazardu przez co najmniej 1 tydzień. HSM zostały uwzględnione, jeśli paliły przynajmniej papierosy 15 dziennie i nie angażowały się w działalność hazardową więcej niż dwa razy w roku. HSM byli obecnymi palaczami, którzy uczestniczyli w eksperymentalnym zaprzestaniu palenia w ramach tego badania. Test Fagerströma na zależność od nikotyny (FTND) służył jako wskaźnik ciężkości uzależnienia od nikotyny (Heatherton i wsp. 1991). Dla HSM nie był wymagany minimalny wynik na FTND. HSM musiała palić abstynentami przez noc, wypełniać kwestionariusze rano i skanować po południu (16 – 18 godziny abstynencji). Wstrzemięźliwość potwierdzono, wykonując poranny pomiar tlenku węgla za pomocą mikro + Smokerlyzer (Bedfont Scientific, Ltd., Rochester, Wielka Brytania). HC nigdy nie palił, nie miał problemów z hazardem i nie uprawiał hazardu więcej niż dwa razy w ciągu ostatniego roku.

Tabela 1 

Cechy demograficzne hazardzistów problemowych, palących i zdrowych

Kryteriami wykluczenia dla wszystkich grup były: wiek w wieku 18; trudność w czytaniu niderlandzkiego; stosowanie leków psychotropowych; dożywotnia diagnoza schizofrenii lub epizodów psychotycznych; 12-miesięczna diagnoza zaburzeń maniakalnych, oceniana za pomocą odpowiednich sekcji Composite International Diagnostic Interview (CIDI; Heatherton i wsp. 1991; Światowa Organizacja Zdrowia 1997); aktualne leczenie zaburzeń psychicznych innych niż badane; warunki fizyczne, o których wiadomo, że wpływają na funkcje poznawcze lub ruchowe (np. stwardnienie rozsiane, choroba reumatyczna); dodatnie badanie moczu na obecność alkoholu, amfetamin, benzodiazepin, opioidów lub kokainy; spożycie więcej niż 21 jednostek alkoholu na tydzień. Grupy wzajemnie się wykluczały w odniesieniu do badanego zaburzenia psychicznego. Na przykład PRG i HC nie palili (z wyjątkiem jednego PRG, który palił mniej niż pięć papierosów dziennie). Dodatkowe kryteria wykluczające dla HC i HSM, ale nie dla PRG, obejmowały obecność zaburzeń lękowych (sekcja CIDI-D), depresja (sekcja CIDI-E), zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne (sekcja CIDI-K), zespół stresu pourazowego ( CIDI-sekcja K) i zespół deficytu uwagi / nadpobudliwości (Conners ADHD Rating Scales; Conners & Sparrow 1999). PRG z tymi chorobami współistniejącymi nie były wykluczone, ponieważ problemowy hazard jest bardzo współwystępujący z tymi zaburzeniami. Nasilenie objawów depresji oceniono za pomocą Inwentarza Depresji Becka (BDI-II; Skinienie i wsp. 1996). Problematyczne spożywanie alkoholu zostało zbadane przy użyciu testu identyfikacyjnego dotyczącego zaburzeń związanych z używaniem alkoholu (Krzak i wsp. 1998).

Oprócz zadania Cue Reactivity Zadano zadanie probabilistycznego odwracania uczenia się, zadanie planowania i sygnał zatrzymania. Wyniki zadania odwracalnego uczenia się i zadania planowania są zgłaszane gdzie indziej (de Ruiter i wsp. 2009). Komisja ds. Przeglądu etycznego Akademickiego Centrum Medycznego zatwierdziła badanie i uzyskano pisemną świadomą zgodę. Uczestnicy otrzymali zwrot pieniędzy w wysokości € 50 przekazanych na ich konto bankowe po uczestnictwie.

paradygmat fMRI: zadanie reaktywności Cue

Zastosowano zadanie odpowiedzi z podwójnym wyborem obrazu (przykłady obrazów patrz Rys. 1). Zdjęcia zostały dopasowane pod względem złożoności w następujący sposób: wybrano taką samą liczbę zdjęć przeglądowych i zdjęć szczegółowych dla każdego warunku (np. Hazard dla kilku osób, palenie lub rozmowa, a szczegółowe zdjęcia dłoni na automacie, ręka z papierosem, a ręka z magazynem). Po drugie, aby dopasować się do złożoności obrazu i porównywalności, wszystkie zdjęcia zostały zrobione w podobnym naturalistycznym ustawieniu (np. Wszystkie zdjęcia z wieloma osobami zostały zrobione z wieloma obiektami w tle), na zdjęciach zostały uwzględnione tylko mężczyźni i starano się dopasować je do emocjonalne wyrażenia między różnymi obrazami, włączając tylko zdjęcia z neutralnymi wyrazami twarzy. Trzydzieści zdjęć hazardowych, zdjęcia związane z paleniem 30, zdjęcia neutralne 30 i obrazy bazowe 30 na niskim poziomie zostały przedstawione losowo, z zastrzeżeniem, że bodziec z tej samej kategorii bodźców nie był prezentowany więcej niż trzy razy z rzędu. Przedstawiono obrazy linii bazowej niskiego poziomu ze strzałkami skierowanymi w lewo lub w prawo i trzeba było podać odpowiedź lewą lub prawą, aby móc porównać złożone przetwarzanie obrazu w porównaniu z przetwarzaniem wizualnym niskiego poziomu. W przypadku gier hazardowych, palenia tytoniu i neutralnych zdjęć uczestnicy musieli naciskać przycisk odpowiedzi lewym palcem wskazującym, gdy twarz była obecna na zdjęciu i musieli naciskać przycisk odpowiedzi prawym palcem wskazującym, gdy nie było twarzy. Pięćdziesiąt procent wszystkich zdjęć w każdej kategorii zawierało twarz. Każde zdjęcie było prezentowane przez ustalony okres 5 sekund, a uczestnicy zostali poproszeni o odpowiedź w tym okresie. Gdy po 5 nie uzyskano odpowiedzi, zadanie kontynuowano. Między każdym obrazem został wyświetlony drugi ekran 2.5-drugi. Nie przekazano żadnych informacji zwrotnych na temat prawidłowych lub złych odpowiedzi. Sesja skanowania trwała 15 minut; każde z gier hazardowych, związanych z paleniem i neutralnych zostało przedstawione raz. Podmioty nie były zachęcane do jak najszybszej odpowiedzi. Zadanie zostało wyjaśnione i przećwiczone poza skanerem za pomocą innych zdjęć. Parametrem wydajności dla zadania był średni czas reakcji na zdjęcia w każdej kategorii bodźca.

Rysunek 1 

Przykłady bodźców hazardowych (po lewej), bodźce związane z paleniem (środkowe) i bodźce neutralne (po prawej)

Poproś o kwestionariusze

8-elementowy kwestionariusz dotyczący skłonności do hazardu, zakres 1–7 (MN Potenza i SS O'Malley, dane niepublikowane) oraz 10-elementowy kwestionariusz dotyczący skłonności do palenia, zakres 1–7 (Tiffany & Drobes 1991), zostały uwzględnione w celu oceny poziomów hazardu i głodu nikotynowego, odpowiednio. Uczestnicy wypełniali kwestionariusze ponaglania przed i bezpośrednio po skanowaniu fMRI.

Akwizycja obrazu i przetwarzanie wstępne

Dane obrazowania uzyskano za pomocą skanera fMRI firmy 3.0 Tesla Philips Intera wyposażonego w standardową cewkę głowicy RF SENSE (system gradientowy Quasar, Philips Medical Systems BV, Eindhoven, Holandia) w Academic Medical Center, Amsterdam. Podczas gdy uczestnicy wykonywali zadanie, uzyskano obrazy planarne echa ważone T2 *, kontrastujące z zależnością poziomu utlenienia krwi (BOLD) (35 osiowe plastry, rozmiar woksela 3 × 3 × 3 mm, interslice odstęp 0.3 mm, rozmiar matrycy 64 × 64 mm, szerokość pasma 90 kHz, TE 35 ms, czas powtarzania 2.28 sekund), pokrywający cały mózg z wyjątkiem dolnych obszarów móżdżku. Wykonano strzałkowy skan strukturalny ważony T1 (rozmiar woksela 1 × 1 × 1 mm, plastry 170) w celu zarejestrowania go z danymi fMRI. Analizę obrazowania przeprowadzono stosując SPM2 (statystyczne mapowanie parametryczne; Wellcome Department of Cognitive Neurology, Londyn, Wielka Brytania). Obrazy były taktowane, reorientowane i dostosowywane do pierwszego tomu. Następnie objętości rdzeniowe T1 normalizowano do matrycy SPN T1 (stosując parametry liniowe 12 i zestaw nieliniowych funkcji bazy kosinusowej), a wygładzanie przestrzenne przeprowadzono przy użyciu jądra Gaussa 8 mm FWHM.

Analiza statystyczna

Różnice między grupami w danych demograficznych i klinicznych analizowano za pomocą jednowymiarowej analizy wariancji (ANOVA) i Tukeya post hoc testy. Różnice między grupami w poziomie wykształcenia analizowano za pomocą testu chi-kwadrat Pearsona. ANOVA zastosowano do analizy danych dotyczących wydajności (średni czas reakcji) z grupą jako czynnikiem międzyosobniczym (PRG, HSM i HC) i kategorią bodźca (hazard versus neutralny, związany z paleniem versus neutralny lub niski poziom wyjściowy versus neutralny) jako czynnik wewnątrz podmiotu, z wykorzystaniem kontrastów grupowych. ANOVA została wykorzystana do analizy ocen popędu (średnia skłonność do hazardu, średnia skłonność do palenia), z czasem (przed i po zakończeniu zadania) jako czynnikiem wewnątrzobiektu. Wszystkie analizy przeprowadzono dwustronnie.

Średni wynik FTND w grupie HSM był niski (M = 4.0; SD = 1.5) w porównaniu z wynikami FTND u palaczy opisanymi w innych badaniach reaktywności cue fMRI (Franklin i wsp. 2007, FTND = 4.8; McClernon i wsp. 2007, FTND = 6.4; McClernon, Kozink & Rose 2008, FTND = 6.5), a dla HSM nie były dostępne żadne diagnozy uzależnienia od nikotyny, jak w innych badaniach (Brody i wsp. 2002). Dlatego przeprowadzono analizy eksploracyjne, porównując HSM z wysokimi wynikami FTND (n = 10, grupa FTND-high M = 5.4, SD = 0.5) do HSM z niskimi wynikami FTND (n = 8, grupa FTND-low: M = 2.9, SD = 1.0), po dokonaniu podziału mediany. W grupie PRG nie dokonano podziału między PRG o wysokim lub niskim nasileniu, ponieważ nasilenie problemów z hazardem w naszej próbce, ocenianych za pomocą SOGS, było porównywalne z ciężkością opisaną w innych badaniach w patologicznych hazardzistach poszukujących leczenia.

Dane fMRI analizowano w kontekście ogólnego modelu liniowego, wykorzystując funkcje delta splecione z syntetyczną funkcją odpowiedzi hemodynamicznej do modelowania odpowiedzi na każdy typ bodźca. Dla każdego porównania zainteresowania obrazy kontrastu pojedynczego podmiotu wprowadzano do analiz drugiego poziomu (efektów losowych). Aby zbadać zróżnicowane przetwarzanie bodźców istotnych dla uzależnienia między grupami, przeprowadzono jednokierunkowe analizy ANOVA i obliczono efekty interakcji w odniesieniu do hazardu w porównaniu z obrazami neutralnymi w PRG w porównaniu z HC lub HSM, a także w odniesieniu do zdjęć związanych z paleniem w porównaniu do neutralnych w HSM (suma HSM grupa, grupa FTND-high, grupa FTND-low) w porównaniu z PRG lub HC. Główne efekty i efekty interakcji analizowano za pomocą jednokierunkowej ANOVA zaimplementowanej w SPM2 i zgłaszano z ograniczeniem rozmiaru klastra wokseli 10 w P <0.05 skorygowane dla porównań wielokrotnych zgodnie z metodą Family Wise Error (Tiffany & Drobes 1991; Nichols & Hayasaka 2003). Interakcje grupowe są zgłaszane z ograniczeniem rozmiaru klastra wokseli 5 na poziomie P <0.001, zamaskowany odpowiednim efektem głównym.

Do naszego głównego kontrastu między grupami wybrano obrazy związane z hazardem lub paleniem w porównaniu z obrazami neutralnymi, ponieważ kontrast ten jest najbardziej specyficzny dla efektu reaktywności sygnalizacji: reaktywność na sygnały specyficzne dla uzależnienia w porównaniu z sygnałami niezwiązanymi z uzależnieniem. Porównanie obrazów związanych z uzależnieniem w stosunku do linii bazowej obejmowałoby różne niespecyficzne procesy wzrokowe (takie jak przetwarzanie bodźców, rozpoznawanie obiektów), które są aktywowane podczas oglądania złożonych wizualnie bodźców w porównaniu z bardzo prostymi bodźcami wzrokowymi (strzałka skierowana w lewo lub w prawo) . Interakcja między obrazami związanymi z uzależnieniem a linią bazową byłaby zatem mniej szczegółowa, ponieważ przetwarzanie wizualne następnie oddziaływałoby z efektami reaktywności sygnalizacji. Jednak w uzależnionych populacjach ważne jest ustalenie, że wyjściowa interpretacja wizualna jest podobna zarówno u osób uzależnionych, jak i grup nieuzależnionych. W innym badaniu z naszej grupy stwierdzono, że osoby uzależnione miały większą odpowiedź mózgu na neutralne obrazy w porównaniu z poziomem wyjściowym (Zijlstra i wsp. 2009). Dlatego też przedstawiamy neutralny kontrast w stosunku do linii bazowej, aby pokazać, że neutralne obrazy generują podobne schematy aktywacji w grupach.

Ponadto zbadano potencjalny wpływ leworęczności na wzorce aktywności mózgu, wykonując wszystkie analizy z udziałem osób leworęcznych i bez nich. Wzorce aktywności znalezione po wykluczeniu uczestników leworęcznych były bardzo podobne do tych uzyskanych przy włączaniu zarówno leworęcznych, jak i praworęcznych uczestników. Dlatego w sekcji Wyniki prezentujemy tylko dane oparte na całej próbce.

Analizy regresji przeprowadzono osobno dla PRG i HSM, aby zbadać, czy aktywacja mózgu w odpowiedzi na bodźce związane z uzależnieniem (odpowiednio gry hazardowe i bodźce palenia) przeciwko neutralne obrazy korelowały z samo zgłaszanym pragnieniem po skanowaniu. Przeprowadzono również analizy regresji w celu zbadania, czy współwystępujące ADHD [Conners Adult ADHD Rating Scales (CAARS)) i objawy depresyjne (BDI-II) korelowały z aktywacją mózgu związaną z reakcją na bodźce (obrazy związane z uzależnieniem i neutralne zdjęcia) . Ponieważ PRG strzelił nieco więcej na CAARS, a znacznie więcej na BDI-II niż pozostałe dwie grupy (patrz Tabela 1), analizy te przeprowadzono osobno dla każdej grupy. Cztery PRG miały współistniejące zaburzenia psychiczne (lęk i / lub depresja). Dlatego interakcje grupowe, w tym PRG, analizowano zarówno z tymi współistniejącymi uczestnikami, jak i bez nich.

WYNIKI

Wyniki demograficzne i kliniczne

Tabela 1 podsumowuje cechy demograficzne i kliniczne trzech grup. PRG miał średnio prawie 60 000 w długach związanych z hazardem. Oddechowe poziomy tlenku węgla były wyższe dla HSM w porównaniu z PRG i HC. PRG uzyskało wyższe wyniki w CAARS i BDI-II niż HSM i HC.

Wyniki dotyczące danych dotyczących wydajności i oceny głodu

Średni czas reakcji na zdjęcia hazardowe (M: 1143 ms, SD: 340) był dłuższy niż średni czas reakcji na zdjęcia neutralne (M: 1006 ms, SD: 311), F(1,49) = 50.1, P <0.0001; średnie czasy reakcji na obrazy palenia (M: 929 ms, SD: 235) były krótsze niż średnie czasy reakcji na bodźce neutralne (F(1,49) = 12.9, P <0.0001; a średnie czasy reakcji na stan wyjściowy niskiego poziomu (M: 717 ms, SD: 169) były krótsze niż na bodźce neutralne, F(1,49) = 80.3, P <0.0001, ale nie było żadnych rodzajów bodźców według interakcji grupowych (wszystkie grupy według kontrastów bodźców F wartości <1, NS). Dokładność była wysoka; średnia liczba błędów zsumowanych dla wszystkich warunków wyniosła 1.2 i nie stwierdzono różnic w liczbie błędów między grupami lub warunkami (F <1, NS). ANOVA wskazała, że ​​głód palenia przed skanowaniem był wyższy w HSM w porównaniu z HC, F(1,34) = 87.4, P <0.0001 iw porównaniu z PRG F(1,34) = 57.8, P <0.0001. Głód nie różnił się między grupą FTND-high i FTND-low, F(1,17) <1, NS. Brak różnicy między pragnieniem palenia przed i po zadaniu reaktywności cue w całej grupie HSM F(1,17) = 1.42, P = 0.25, ani w grupie FTND-high w porównaniu z grupą FTND-low, F(1,16) = .29, P = 0.60 był obecny. Pragnienie hazardu było wyższe w PRG w porównaniu z HSM i HC, F(2,51) = 6.92, P <0.002, a trend zwiększonego głodu hazardu po zadaniu reaktywności cue zaobserwowano w PRG, F(1,16) = 3.18, P = 0.09, częściowy η2 = 0.17 (zdefiniowany jako duży rozmiar efektu, Stevens 1996).

Reaktywność wskaźnika fMRI

Główne efekty (zdjęcia a linia bazowa)

Główne efekty oglądania neutralnych obrazów w porównaniu z obrazami wyjściowymi niskiego poziomu obserwowano we wszystkich trzech grupach głównie w brzusznym strumieniu wzrokowym (płat potyliczny: zakręt środkowy, dolny i językowy), a także w obszarach związanych z nagrodą / motywacją i uwagą i kontrola poznawcza; przyśrodkowy płat skroniowy, w tym ciało migdałowate, obustronna grzbietowo-boczna kora przedczołowa (DLPFC), a także obustronne wzgórze tylne, patrz Rys. 2, lewy panel. W przypadku zdjęć hazardowych w porównaniu ze zdjęciami podstawowymi i obrazami związanymi z paleniem w porównaniu z obrazami wyjściowymi zidentyfikowano podobne regiony. Ponadto stwierdziliśmy obustronną aktywację kory przedczołowej przewlekłej (VLPFC) dla obrazów związanych z hazardem i paleniem w porównaniu z obrazami wyjściowymi, a także aktywację kory przedczołowej grzbietowo-czołowej dla zdjęć hazardowych w porównaniu ze zdjęciami wyjściowymi (Rys. 2, odpowiednio środkowy i prawy panel).

Rysunek 2 

Wzorce aktywacji w grupach dla obrazów neutralnych w porównaniu z obrazami linii bazowej niskiego poziomu (lewy górny panel), zdjęcia hazardowe w porównaniu z obrazami linii bazowej niskiego poziomu (górny panel środkowy), zdjęcia palenia w porównaniu z zdjęciami linii podstawowej niskiego poziomu (prawy górny panel) ...

Interakcje grupowe

W przypadku neutralnych obrazów w porównaniu z obrazami wyjściowymi niskiego poziomu nie zaobserwowano znaczących efektów interakcji grupowych. W przypadku zdjęć hazardowych w porównaniu z obrazami neutralnymi stwierdzono większą aktywację lewej kory potylicznej, obustronnego zakrętu okrężnicy, prawego ciała migdałowatego i prawego DLPFC w PRG w stosunku do HC. W porównaniu z HSM, PRG wykazało wyższą obustronną korę potyliczną, obustronny zakręt okrężnicy, obustronne ciało migdałowate, obustronne DLPFC i pozostawienie aktywacji VLPFC podczas oglądania obrazów hazardowych w porównaniu z obrazami neutralnymi (Tabela 2 i Rys. 3). Podobne różnice w grupie zaobserwowano, gdy PRG z współistniejącą psychopatologią zostały wykluczone, chociaż różnice w aktywacji DLPFC w PRG w porównaniu z HC, oraz różnice w aktywacji w prawym ciele migdałowatym i lewej DLPFC w PRG w porównaniu z HSM przestały być istotne statystycznie.

Tabela 2 

Cue Reactivity Zadanie: BOLD aktywacje dla efektów głównych (neutralne / hazard / obrazy związane z paleniem w porównaniu z obrazami bazowymi niskiego poziomu); interakcje grupowe (zdjęcia hazardowe kontra neutralne zdjęcia i obrazy związane z paleniem w porównaniu z obrazami neutralnymi); ...
Rysunek 3 

Interakcja grupowa: Obszary wyróżnione dla większej aktywacji u hazardzistów problemowych (PRG) w porównaniu z zbiorczą próbką zdrowych kontroli (HC) i ciężkich palaczy (HSM) we współrzędnych −9, 0, −18. Wykluczenie PRG ze współistniejącymi zaburzeniami psychicznymi ...

Nie zaobserwowano istotnych oddziaływań w zależności od stanu dla zdjęć palenia w HSM w porównaniu z PRG lub HC. Większa aktywacja była obecna w brzuszno-przyśrodkowej korze przedczołowej (VMPFC) obustronnie, w rostral ACC dwustronnie oraz w lewej VLPFC w grupie FTND-high w porównaniu z HC i w grupie FTND-high w porównaniu z grupą FTND-low. Podobne efekty zaobserwowano porównując grupę FTND-high z PRG (patrz Tabela 3 i Rys. 4). Ponadto, w grupie FTND-high, aktywacja w lewym precuneusie, prawej wyspie i lewym środkowym i górnym zakręcie skroniowym była większa niż w grupie FTND-low. Nie zaobserwowano istotnych oddziaływań między grupami w grupie z niskim FTND w porównaniu z HC lub PRG.

Tabela 3 

Zadanie reaktywności sygnalizacji: aktywacje BOLD dla interakcji grupowych: obrazy związane z paleniem a obrazy neutralne.
Rysunek 4 

Interakcja grupowa: Obszary wyróżnione dla większej aktywacji w badaniu Fagerströma dla grupy uzależnionej od nikotyny (FTND) -wysoka w porównaniu z próbką zbiorczą grupy FTND-low, hazardziści problemowi (PRG) i zdrowi kontrolni (HC) we współrzędnych 3, -51, ...

Korelacje między aktywacją BOLD, subiektywnym pragnieniem, BDI-II i CAARS

Analizy regresji wykazały pozytywny związek między subiektywnym pragnieniem hazardu po skanowaniu w aktywacji PRG i BOLD w VLPFC, lewą przednią wyspą i lewą głową ogoniastą podczas oglądania obrazów hazardowych w porównaniu z obrazami neutralnymi (patrz Tabela 2). Pozytywny związek między subiektywnym pragnieniem nikotyny po skanowaniu w aktywacji HSM i BOLD w VLPFC i lewym regionie ciała migdałowatego podczas oglądania obrazów związanych z paleniem w porównaniu z obrazami neutralnymi był obecny (Tabela 4).

Tabela 4 

Zadanie reaktywności sygnalizacji: korelacje między aktywacjami BOLD a zgłaszanymi przez siebie poziomami głodu u hazardzistów problemowych i ciężkich palaczy

W PRG, HSM lub HC nie stwierdzono istotnych zależności między wynikami BDI-II lub wynikami CAARS a regionalnymi zmianami przepływu krwi w mózgu podczas oglądania gier hazardowych lub zdjęć związanych z paleniem w porównaniu z obrazami neutralnymi.

DYSKUSJA

Jest to pierwsze badanie oceniające reaktywność sygnalizacji na bodźce hazardowe w PRG poszukującym leczenia w porównaniu z HSM i HC, przy użyciu paradygmatu obrazu związanego z wydarzeniem fMRI. PRG wykazał wyższą aktywację mózgu w porównaniu z HC i HSM podczas oglądania obrazów hazardowych (w porównaniu z obrazami neutralnymi) w obszarach mózgu związanych z przetwarzaniem informacji wzrokowej i pamięcią (obustronna kora potyliczna, zakręt parahipokampalny) oraz emocje i motywacja (region migdałowaty, VLPFC). Konkretnie, regulacja w górę obszarów przetwarzania informacji wizualnych była związana ze zmienioną transmisją dopaminergiczną w układach nerwowych związanych z uzależnieniem od substancji: (1) układ emocji / motywacji i pamięci / uczenia się, w tym orbitofrontalny, kora podśluzówkowa, ciało migdałowate i hipokamp; oraz (2) obwód uwagi / sterowania, w tym przedni czołowy i ACC (Breiter i Rosen 1999; Goldstein & Volkow 2002; Kalivas & Volkow 2005). Wyższa aktywacja w PG w tych obszarach przetwarzania informacji wizualnych może zatem być związana z wyższym znaczeniem bodźców hazardowych, poprzez unerwienie ścieżek dopaminy z jądra półleżącego, brzusznego obszaru nakrywkowego i obszarów limbicznych do tego układu wzrokowego. Stwierdzono, że podobne obszary mózgu zostały aktywowane w badaniach reaktywności cue fMRI palaczy i osób uzależnionych od alkoholu (George i wsp. 2001; Z powodu i wsp. 2002; Myrick i wsp. 2004). Wyższa aktywacja obszaru ciała migdałowatego i zakrętu przyhipokampowego wskazuje, że zdjęcia hazardowe aktywowały układy emocji / motywacji i pamięci bardziej w PRG niż w HSM i HC. Zakręt przyhipokampowy bierze udział w przetwarzaniu złożonych informacji wizualnych, otrzymuje dane z jądra półleżącego i ciała migdałowatego i jest ważną aferentną ścieżką do hipokampa. Badania reaktywności wskazań hazardu, uzależnienia od alkoholu i uzależnienia od nikotyny również wykazały aktywację mózgu w zakręcie przyhipokampowym (Crockford i wsp. 2005; Smolka i wsp. 2006; Park i wsp. 2007). Badanie to jest pierwszym, w którym wykazano zaangażowanie regionu ciała migdałowatego w badaniu reaktywności sygnalizacji w PRG i zaobserwowanie, że aktywacja w obszarach mózgu, takich jak kora wyspowa i jądro ogoniaste, jest związana z zgłaszanym przez siebie pragnieniem hazardu. Odkrycia te wskazują na utrzymujące się emocjonalne znaczenie bodźców hazardowych u pacjentów obecnie leczonych z powodu problemów z hazardem.

Wszystkie PRG były leczone na PG, gdy uczestniczyły w badaniu, i zgłaszały średni czas trwania problemów z hazardem w 13 (dane nie pokazane). Dwa badania reaktywności cue fMRI w PG występują w literaturze (Potenza i wsp. 2003; Crockford i wsp. 2005) skupił się na PRG rekrutowanym przez społeczność i nie zgłosił aktywacji ciała migdałowatego, kory wyspowej ani jądra ogoniastego. Wyniki tego badania sugerują, że reaktywność wskazań w przewlekłych PRG poszukujących leczenia może być silniej związana z reaktywnością mózgu w obwodach emocjonalnych i motywacyjnych niż reaktywność wskazań w (niechronicznych) PRG, które nie są leczone.

Różnice we wzorach aktywacji mózgu w odniesieniu do palenia zdjęć pomiędzy palaczami FTND i HC lub PRG były najbardziej konsekwentnie obecne w VLPFC, VMPFC i rostral ACC, zgodnie z poprzednimi badaniami reaktywności cue fMRI u palaczy (David i wsp. 2005; Lee i wsp. 2005; McClernon i wsp. 2005, 2008). Brak efektu reaktywności sygnalizacji w grupie FTND-low HSM w porównaniu z grupą PRG lub HC jest prawdopodobnie związany z niższym poziomem uzależnienia od nikotyny w tej podgrupie. Doniesiono, że wyniki FTND dodatnio korelują z regionalną reaktywnością mózgu na sygnały palenia (Smolka i wsp. 2006; McClernon i wsp. 2008). Dlatego w przyszłych badaniach wskazany byłby wybór bardziej jednorodnej grupy palaczy z minimalną punktacją w FTND lub formalną diagnozą DSD-IV ND.

Oprócz naszych ustaleń dotyczących wyższej aktywacji mózgu w VMPFC i rostral ACC u osób palących FTND w porównaniu z innymi grupami, zaobserwowaliśmy, że palenie w HSM korelowało dodatnio z aktywnością w obszarach mózgu związanych z emocjami i nagrodą / przetwarzaniem motywacyjnym (ciało migdałowate) i VLPFC), obszary uprzednio związane z pragnieniem palenia (David i wsp. 2005; McClernon i wsp. 2008).

Ograniczenia

Chociaż zaobserwowaliśmy zwiększoną aktywację mózgu w odpowiedzi na hazardowe zdjęcia w PRG i palenie sygnałów w grupie HSM FTND-high, oglądanie tych zdjęć wywołało jedynie trend do wyższego zgłaszanego przez siebie pragnienia w PRG, podczas gdy w HSM brak wpływu reaktywności wskazówki było zadanie na palenie. Zmiany subiektywnego pragnienia przed i po wykonaniu zadania mogły być ograniczone w naszym badaniu ze względu na czas pomiaru: po opuszczeniu skanera wypełniono kwestionariusz papierowy i głód ołówkowy, gdy natychmiastowe efekty zadania przy pragnieniu mogły ustąpić. W przyszłych badaniach preferowane są zatem skomputeryzowane pomiary głodu podawane w skanerze, w połowie lub bezpośrednio po zadaniu reaktywności pamięci.

Po rekrutacji grupy HSM stało się jasne, że wyniki FTND różniły się zasadniczo w tej grupie. W związku z tym, post hoc porównano dwie podgrupy HSM: grupę FTND-high i grupę FTND-low. Zróżnicowane wyniki w grupach FTND-high i FTND-low sugerują, że ważne jest uwzględnienie miary ciężkości uzależnienia od nikotyny w badaniach reaktywności cue u palaczy, oprócz wyboru palaczy na podstawie liczby palonych papierosów. Wielkości grup podgrup FTND były niewielkie (n = 10 i n = 8, odpowiednio), a zatem wyniki dotyczące tych podgrup należy interpretować ostrożnie. Aby powtórzyć te wstępne ustalenia, należy przeprowadzić badania w większych grupach palaczy różniących się wynikami FTND.

Wnioski

Badanie to pokazuje, że oglądanie obrazów hazardowych (w przeciwieństwie do neutralnych obrazów) jest związane z większą aktywacją mózgu w przetwarzaniu wizualnym, motywacją do emocji i obwodami mózgowymi z kontrolą uwagi w PRG poszukującym leczenia, w porównaniu z HC i HSM, i że ta aktywacja jest pozytywnie związany z potrzebami hazardowymi. Efekty te są zgodne z tymi obserwowanymi u osób uzależnionych od substancji (George i wsp. 2001; Myrick i wsp. 2004; Franklin i wsp. 2007). W niniejszym badaniu zaobserwowaliśmy zwiększoną reaktywność mózgu na sygnały palenia u osób z punktacją FTND wskazującą na umiarkowaną zależność od nikotyny w porównaniu z HC, ale nie stwierdzono różnic u osób z wynikiem FTND wskazującym na niską zależność od nikotyny. Wyższy popęd palenia w HSM był związany ze zwiększoną aktywnością w obszarach mózgu związanych z nagrodami i emocjami. Przyszłe badania muszą ustalić, czy długoterminowy wpływ wskazówek dotyczących hazardu na aktywację mózgu w PRG w leczeniu jest związany z nawrotem hazardu problemowego.

Podziękowanie

Badanie to zostało częściowo sfinansowane z grantu Holenderskiej Organizacji Badań i Rozwoju Zdrowia (#31000056) Holenderskiej Organizacji Badań Naukowych (NWO) na rzecz AG, DV, JO i WB oraz grantu New Investigator (AG, Veni grant) od Holenderskiej Organizacji Naukowej (NWO ZonMw, #91676084, 2007 – 10). Koszty skanowania były częściowo finansowane przez Amsterdam Brain Imaging Platform. AG, MR, DV, JO i WB nie zgłaszają konfliktu interesów. Dziękujemy Jellinkowi Amsterdamowi za pomoc w rekrutacji problematycznych hazardzistów.

Wkład autorów

AG, MR i DV biorą odpowiedzialność za integralność danych i dokładność analizy danych. Wszyscy autorzy mieli pełny dostęp do wszystkich danych w badaniu. AG, MR, JO, WB i DV były odpowiedzialne za koncepcję i projekt badania. MR był odpowiedzialny za pozyskiwanie danych. MR, AG i DV byli odpowiedzialni za analizę statystyczną i interpretację danych. AG przygotowało rękopis. MR, JO, WB i DV przedstawili krytyczną rewizję manuskryptu pod kątem ważnych treści intelektualnych. Wszyscy autorzy krytycznie ocenili treść i zatwierdzili ostateczną wersję do publikacji. Wstępne dane z tego badania zostały przedstawione na spotkaniu Human Brain Mapping June 15 – 19, 2008, Melbourne, Australia.

Referencje

  1. Beck AT, Steer RA, Ball R, Ranieri WF. Porównanie inwentaryzacji depresji Becka-IA i -II u pacjentów psychiatrycznych. J Pers Oceń. 1996; 67: 588 – 597. [PubMed]
  2. Breiter HC, Rosen BR. Funkcjonalne rezonans magnetyczny obwodów nagradzających mózg u człowieka. Ann NY Acad Sci. 1999; 877: 523 – 547. [PubMed]
  3. Brody AL, Mandelkern MA, London ED, Childress AR, Lee GS, Bota RG, Ho ML, Saxena S, Baxter LR, Jr, Madsen D, Jarvik ME. Zmiany metaboliczne mózgu podczas głodu papierosowego. Arch Gen Psychiatry. 2002; 59: 1162 – 1172. [PubMed]
  4. Bush K, Kivlahan DR, McDonell MB, Fihn SD, Bradley KA. Pytania dotyczące spożycia alkoholu w AUDIT (AUDIT-C): skuteczny krótki test przesiewowy w przypadku problemowego picia. Projekt poprawy jakości opieki ambulatoryjnej (ACQUIP). Test identyfikacji zaburzeń używania alkoholu. Arch Intern Med. 1998; 158: 1789 – 1795. [PubMed]
  5. Conners CK, Sparrow MA. Conners Adult ADHD Rating Scales (CAARS) Nowy Jork: Multihealth Systems; 1999.
  6. Cooney NL, Litt MD, Morse PA, Bauer LO, Gaupp L. Reaktywność wskazówek alkoholowych, reaktywność negatywnego nastroju i nawrót u leczonych mężczyzn alkoholików. J Abnorm Psychol. 1997; 106: 243 – 250. [PubMed]
  7. Crockford DN, Goodyear B, Edwards J, Quickfall J, el-Guebaly N. Aktywność mózgu wywołana przez Cue u patologów hazardzistów. Biol Psychiatry. 2005; 58: 787 – 795. [PubMed]
  8. David SP, Munafo MR, Johansen-Berg H, Smith SM, Rogers RD, Matthews PM, Walton RT. Aktywacja brzusznego prążkowia / jądra półleżącego do obrazowych sygnałów związanych z paleniem u palaczy i niepalących: funkcjonalne badanie obrazowania metodą rezonansu magnetycznego. Biol Psychiatry. 2005; 58: 488 – 494. [PubMed]
  9. de Ruiter MB, Veltman DJ, Goudriaan AE, Oosterlaan J, Sjoerds Z, van den Brink W. Wytrwałość odpowiedzi i brzuszna przedczołowa wrażliwość na nagrodę i karę u męskich hazardzistów i palaczy. Neuropsychofarmakologia. 2009; 34: 1027 – 1038. [PubMed]
  10. Due DL, Huettel SA, Hall WG, Rubin DC. Aktywacja w obwodach neuronalnych mezolimbicznych i wzrokowo-przestrzennych wywołanych przez sygnały palenia: dowody z funkcjonalnego rezonansu magnetycznego. Am J Psychiatry. 2002; 159: 954 – 960. [PubMed]
  11. Franklin TR, Wang Z, Wang J, Sciortino N, Harper D, Li Y, Ehrman R, Kampman K, O'Brien CP, Detre JA, Childress AR. Aktywacja limbiczna do palenia papierosów niezależnie od odstawienia nikotyny: badanie perfuzyjne fMRI. Neuropsychofarmakologia. 2007; 32: 2301 – 2309. [PubMed]
  12. George MS, Anton RF, Bloomer C, Teneback C, Drobes DJ, Lorberbaum JP, Nahas Z, Vincent DJ. Aktywacja kory przedczołowej i wzgórza przedniego u osób alkoholowych przy ekspozycji na sygnały specyficzne dla alkoholu. Arch Gen Psychiatry. 2001; 58: 345 – 352. [PubMed]
  13. Goldstein RZ, Volkow ND. Uzależnienie od narkotyków i jego podstawa neurobiologiczna: neuroobrazowe dowody na udział kory czołowej. Am J Psychiatry. 2002; 159: 1642 – 1652. [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed]
  14. Goudriaan AE, Oosterlaan J, de Beurs E, van Den Brink W. Patologiczny hazard: kompleksowy przegląd wyników biobehawioralnych. Neurosci Biobehav Rev. 2004; 28: 123 – 141. [PubMed]
  15. Heatherton TF, Kozłowski LT, Frecker RC, Fagerstrom KO. Test Fagerstroma na uzależnienie od nikotyny: przegląd kwestionariusza tolerancji Fagerstroma. Br J Addict. 1991; 86: 1119 – 1127. [PubMed]
  16. Hodgins DC, el Guebaly N. Retrospektywne i prospektywne doniesienia o wytrącaniu się precypitatów w patologicznym hazardzie. J Consult Clin Psychol. 2004; 72: 72 – 80. [PubMed]
  17. Kalivas PW, Volkow ND. Neuralna podstawa uzależnienia: patologia motywacji i wyboru. Am J Psychiatry. 2005; 162: 1403-1413. [PubMed]
  18. Kilts CD, Gross RE, Ely TD, Drexler KP. Neuronowe korelaty głodu indukowanego przez cue u kobiet uzależnionych od kokainy. Am J Psychiatry. 2004; 161: 233 – 241. [PubMed]
  19. Kilts CD, Schweitzer JB, Quinn CK, Gross RE, Faber TL, Muhammad F, Ely TD, Hoffman JM, Drexler KP. Aktywność neuronalna związana z głodem narkotykowym w uzależnieniu od kokainy. Arch Gen Psychiatry. 2001; 58: 334 – 341. [PubMed]
  20. Kosten TR, Scanley BE, Tucker KA, Oliveto A, Prince C, Sinha R, Potenza MN, Skudlarski P, Wexler BE. Wywołane przez cue zmiany aktywności mózgu i nawrót u pacjentów uzależnionych od kokainy. Neuropsychofarmakologia. 2006; 31: 644 – 650. [PubMed]
  21. Ledgerwood DM, Petry NM. Co wiemy o nawrotach w patologicznym hazardzie? Clin Psychol Rev. 2006; 26: 216 – 228. [PubMed]
  22. Lee JH, Lim Y, Wiederhold BK, Graham SJ. Funkcjonalne badanie obrazowania metodą rezonansu magnetycznego (FMRI) indukowanego cue głodu palenia w środowiskach wirtualnych. Appl Psychophysiol Biofeedback. 2005; 30: 195 – 204. [PubMed]
  23. Lesieur H, Blume SB. South Oaks Gambling Screen (SOGS): nowe narzędzie do identyfikacji patologicznych graczy. Am J Psychiatry. 1987; 144: 1184 – 1188. [PubMed]
  24. McBride D, Barrett SP, Kelly JT, Aw A, Dagher A. Wpływ oczekiwanej długości i abstynencji na odpowiedź nerwową na sygnały palenia u palaczy papierosów: badanie fMRI. Neuropsychofarmakologia. 2006; 31: 2728 – 2738. [PubMed]
  25. McClernon FJ, Hiott FB, Huettel SA, Rose JE. Zmiany wywołane abstynencją w głodzie samoopisowym korelują z reakcjami FMRI na zdarzenia związane z paleniem. Neuropsychofarmakologia. 2005; 30: 1940 – 1947. [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed]
  26. McClernon FJ, Hutchison KE, Rose JE, Kozink RV. Polimorfizm DRD4 VNTR jest związany z przejściowymi odpowiedziami fMRI-BOLD na sygnały palenia. Psychopharmacol (Berl) 2007; 194: 433 – 441. [PubMed]
  27. McClernon FJ, Kozink RV, Rose JE. Indywidualne różnice w uzależnieniu od nikotyny, objawy abstynencyjne i płeć przewidują przejściowe odpowiedzi fMRI-BOLD na sygnały palenia. Neuropsychofarmakologia. 2008; 33: 2148 – 2157. [PubMed]
  28. Marissen MA, Franken IH, Waters AJ, Blanken P, van den Brink W, Hendriks VM. Uprzedzające uprzedzenia przewidują nawrót heroiny po leczeniu. Uzależnienie. 2006; 101: 1306 – 1312. [PubMed]
  29. Mudo G, Belluardo N, Fuxe K. Agoniści receptora nikotynowego jako leki neuroprotekcyjne / neurotroficzne. Postęp w mechanizmach molekularnych. J Neural Transm. 2007; 114: 135 – 147. [PubMed]
  30. Myrick H, Anton RF, Li X, Henderson S, Drobes D, Voronin K, George MS. Różnicowa aktywność mózgu u alkoholików i osób pijących w spoiwach alkoholowych: związek z pragnieniem. Neuropsychofarmakologia. 2004; 29: 393 – 402. [PubMed]
  31. Nichols T, Hayasaka S. Kontrolowanie rodzinnego wskaźnika błędu w funkcjonalnym neuroobrazowaniu: przegląd porównawczy. Metody statystyczne Med Res. 2003; 12: 419 – 446. [PubMed]
  32. Park MS, Sohn JH, Suk JA, Kim SH, Sohn S, Sparacio R. Mózgowe substraty głodu alkoholowego u osób z zaburzeniami używania alkoholu. Alkohol Alkohol. 2007; 42: 417 – 422. [PubMed]
  33. Petry NM. Czy należy rozszerzyć zakres zachowań uzależniających o patologiczny hazard? Uzależnienie. 2006; 101 (Suppl 1): 152 – 160. [PubMed]
  34. Petry NM, Kiluk BD. Myśli samobójcze i próby samobójcze w patologicznych hazardzistach poszukujących leczenia. J Nerv Ment Dis. 2002; 190: 462 – 469. [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed]
  35. Potenza MN. Czy zaburzenia uzależnienia powinny obejmować stany nie związane z substancją? Uzależnienie. 2006; 101 (Suppl 1): 142 – 151. [PubMed]
  36. Potenza MN, Fiellin DA, Heninger GR, Rounsaville BJ, Mazure CM. Hazard: uzależniające zachowanie mające wpływ na zdrowie i opiekę podstawową. J Gen Intern Med. 2002; 17: 721 – 732. [Artykuł bezpłatny PMC] [PubMed]
  37. Potenza MN, Steinberg MA, Skudlarski P, Fulbright RK, Lacadie CM, Wilber MK, Rounsaville BJ, Gore JC, Wexler BE. Pożądanie hazardu w patologicznym hazardzie: funkcjonalne badanie obrazowania metodą rezonansu magnetycznego. Arch Gen Psychiatry. 2003; 60: 828 – 836. [PubMed]
  38. Reuter J, Raedler T, Rose M, Hand I, Glascher J, Buchel C. Patologiczny hazard wiąże się ze zmniejszoną aktywacją mezolimbicznego systemu nagrody. Nat Neurosci. 2005; 8: 147 – 148. [PubMed]
  39. Robins L, Cottler L, Bucholz K, Compton W. Harmonogram wywiadów diagnostycznych dla DSM-IV (DIS-IV-Revision 11 Sep 1998) St. Louis, MO: Washington University, School of Medicine, Wydział Psychiatrii; 1998.
  40. Smolka MN, Buhler M, Klein S, Zimmermann U, Mann K, Heinz A, Braus DF. Ciężkość uzależnienia od nikotyny moduluje indukowaną przez cue aktywność mózgu w regionach zaangażowanych w przygotowanie motoryczne i obrazowanie. Psychopharmacol (Berl) 2006; 184: 577 – 588. [PubMed]
  41. Stevens J. Stosowane statystyki wielowymiarowe dla nauk społecznych. 3rd. Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum; 1996.
  42. Sullivan EV. Upośledzone układy móżdżkowo-mózgowo-korowe: spekulacje na temat ich wkładu w upośledzenie funkcji poznawczych i motorycznych w alkoholizmie nieamerykańskim. Alkohol Clin Exp Res. 2003; 27: 1409 – 1419. [PubMed]
  43. Tapert SF, Brown GG, Baratta MV, Brown SA. fMRI BOLD odpowiedź na bodźce alkoholowe u młodych kobiet uzależnionych od alkoholu. Addict Behav. 2004; 29: 33 – 50. [PubMed]
  44. Tiffany ST, Drobes DJ. Opracowanie i wstępna walidacja kwestionariusza dotyczącego palenia. Br J Addict. 1991; 86: 1467 – 1476. [PubMed]
  45. Welte JW, Barnes G, Wieczorek W, Tidwell MC, Parker J. Patologia alkoholowa i hazardowa wśród dorosłych w USA: rozpowszechnienie, wzorce demograficzne i choroby współistniejące. J Studies Alcohol. 2001; 62: 706 – 712. [PubMed]
  46. Światowa Organizacja Zdrowia. Złożony międzynarodowy wywiad diagnostyczny - wersja 2.L. Genewa: Światowa Organizacja Zdrowia; 1997.
  47. Zijlstra F, Veltman DJ, Booij J, van den Brink W, Franken IH. Neurobiologiczne substraty wywołanego przez cue głodu i anhedonii u niedawno abstynujących mężczyzn uzależnionych od opioidów. Uzależnienie od alkoholu 2009; 99: 183 – 192. [PubMed]